장음표시 사용
351쪽
. D extolli debeat , sedula consideratione perpendite. Si qua er-D go coelitus tribuuntur ad votum , largitorem ante oculos ve- ai stra reuocare Iolertia non ob mittat dec. lSed & altera , quae vigesima septima est, & tom. teri. Conis ciliorum Galliae quinquagesima tertia habetur, eiusdem Summi Pontificis Epistola ad Ludovicum Germani. & Κarolum Cata Iuum Galliae Reges , efficacem .Christi gratiam in cordibus fidelium operantem,breuiter sed dilucide bis expressit in prin-,, cipio Epistolae. Credimus (inquit ex Dei dono (filii charita,, simi processisse quod unanimes , & fide non fiet a junxistis.
Unde rit ut uno animo, & uno ore per vos glorificetur Deus,
& Pater Domini nostri Iesu Christi, & ad Sanctae Catholicaesi & Apostolicae Ecclesiae Regnique vestri decus conjunctio vem ., stra proficiat & salutem. Et circa medium ubi de Lot hariori Rege commouendo agitur: Forsan ( inquit omnipotens Deusta cor eius ad sibi placita inclinare dignabitur, &de Praevarica- tore tandem faciet conuertendo dilectum. JPostremo de Sanguine Christi , quod pro omnibus & so
lis credentibus fusus sit , confirmatum N Decretum a Nico is Iao Papa eo magis iudicandum , quod non solum ea vera sit,& antiquorum Patrum late omnium, & totius huc usque Ecclesiae doctrina: Sed & ante utrumque Concilium & Valentinum tertium , de Lingonense , ante scripta Ecclesiae Lugdunensis, Prudentii & vitiusque Lupi supra recensita, id ipsum fuerit ta-ditum ab illis, qui eodem saeculo commentariis luis expresse Euangeliuin Mathaei,&Epistolas Pauli Gentium Apostoli, inter pretati sunt, nec contentionibus illis sese interseruerunt, licet utrisque placitis seu Synodis, in quibus miserabilis illius dum vitaueret Monachi causa versi ta est, interfuerint Haymone scilicet Alberstatensi Episcopo in Commentariis sitis in Epistola prima ad Titiaoth.&Beato Paschasio Ratberto Abbate Corbeiensi, in Commcntariis suis in Matthaei cap. 26. Quorum ille placito Mo-guntino, hic Carisiensi anno S 8.& 8 v interfuit, uterque ut dotati Q,sic&sanhitate&pietate eximium Ecclesiae illo saeculo lumen. Ille ad verba illa sui vult omnes homine aluos fieri: Subau- r. Tim. dis (inquit qui saluintur&c. Et paulo post ad illa et dedit L . . redemptionem pro omiubus: Subaudis(inquit Electis : Et ibidem in eandem sententiam pluribus. Hic vero Paschasius scilicetRat-bertus exponens versa illa Matthaeio cap. effas i est ora multis in remissionem Pro multis quidenti (inquit i ed,s non pro omnibus, quia non omnes credunt Euangelio,neque credis dum in eum. Quid igitur mirum idem ipsum a summo Pontifice fuisse comprobatum p
352쪽
Quin timore hoc ipsum Palam professus est idem tela latinivis A. y I PPontifex Nicolaus in praetatione Epistolae tuae a. leu tom. 3. Cone. ant. Galliae Aq. ad uniuertos Galliarum Epii copo , dum pipi EFita asserit Christo unicam esse sponsam Ecclesiam scilicet uniuersam, . quae illi veraciter & principaliter sit omnia; loco omnium. Et si e dum ab Apostolo pro omnibus mortuus dicitur pro sola Ecclesia quae ipsi est omnia mortuus esse censendus sit et Haec sunt eius verba quamuis singularum Ecclesiarum quae propter diueria rasilaicin terrarum multae esse dicuntur, cum una sit, & unica spon- is Cant. so suo, licut ipse in canticis Canticorum dicit: est columba .. v. a. mea. Et per Psalmistam: Erue de manu canis Unicam meam : Pa. - .
Ps i. i. Epileopus ac Pontifex Dominus noster Iesus Christus, qui talia ne creauit& redemit, existat, ita ut illi veracit cr ac principa- litet ista sit omnia , iuxta quod fidelibus per primum Apostolum tat. Pet. dicit: Conversi estis nunc ad Pastorem, Episcopum animarumve barram; de iuxta quod egregius praedicator de eo loquens talis ..(inquit decebat ut nobis esset Pontifex &e. I . . Itaque qui tot testibus, tot argumentis reluctati, Nicolaum Papam iuxta annales Prudent ij, & Bertinianos dccreto suo Catanones illos Concilij Litigonentis confirmasse inficiantur, tam cla ra in luce ultro caecutientes, non tam ipsi quid verum fit opinor non vident, quam videre se dissimulant. Nec obitet meminisse erit ingratum V veni lonem Archiepiscopum Senonensem Perduellionis I Rege ipso Carolo Caluo in Concilio Tullensi delatum, hoc ipso anno in gratiam Regis receptum, ut constat ex his ipsis antialibus Bertinianis, in his verbis . .. Guanilo Episcopus Senonum absque audientia Episcoporum Κa- tarolo Regi reconciliatur & reuera sequentibus Conciliis affuit, taetiam Tullensi secundo tequenti anno habito , &post mortem a
Rege ipso plurimis praeconiis celebratus fuit teste Nicolao Papa ad Regem ipsum Epistola s . unde patet hallucinari plurimos
propter illum Guanellonis nomen proditoribus tributum censentes : sed uincmarus perfida nequitia in Lupum Ferrariensem, eo . quod ipsi resistens veram Ecclesiae doctrinam intrepide tueretur,nac occinone captata mendaciis & calumniis solitis discordias inter ipsum dc uvenilonem seminare studuit, v ventioni persuadere conatus Lupum depositioncm eius procurasse, scilicet Regi auctorem fuisse libellum accusationis proferendi in . Uvenilo,nemr cuius nequitiq ab ipso Uvenilo, monitus Lupus eidem purgatori 1 Epistola ia . rescripsit, Hinc marum Metropolitani
Episcopi titulo significans, eo quod singularem Palli j v sum ex
priuilegio adeptus, & auctoritate regia praepotens prae caeterii, glis sto a Metropolitani dignitate di titulo praecelleret. Non est mirum
353쪽
D (inquit Lupus si vos tamdiu Metropolitanus Episcopus menchia
D eio fefellit, quando David nequam seruus verisimili figmento ad D horam decepit, praediorum quibus donatus fuerat, medietates, seruus ille multatus est. Episcopo vero timendum est ne promitar, sonum Coelestium integritate priuetur, cum teste sapientissimo M Salomone eum detestetur anima Dei qui seminat inter fratres dis- D eqrdias &c. Et paulo post et quomodo enim tantae postan cifici D prauitatis, ut depositionem eius cuperem, cuius acceperam diui-M nitus consecrationem , testem eum securus facio, cuius experi M mur uterque iudicium &c .a Sed haec ex leuioribus & solitis Hinc-mati nequitiis.
Concilium. Tuctense secundam Episcoporum ex tribaia
Reg rus ras. Prouinciis, an no Sco. Dabitum, cum entencia circa veram de Gratia Libero Arbitrio dota nam ex praefatione S nodicae expedditur, ocet ex Pro se se ea de re nitit ageretur. ANNO 8 . mense octobri celebratum est secundum Tuta lenta Concilium in villa Tussiaco Regibus ijsdem praesentibus ab Episcopis i . Prouinciarum, in quo illi fere omnesti praecedenti affuerant ednuenerunt, praecipue Remigius Lug-unensis & Hinemarus Remensis cum suis comprouincialibus,vn cum vveni lone Senonensi, qui praecedenti non interfuit. In eoque de disciplina Ecclesiastica actum: & lati Canones in sacrarum rerum Peruasores & aliorum criminum reos et nihil tamen hic proferre ausus est Hinenimus de suis Catisiensibus Capitulis, misque in reliquis quibuslibet quae poste, intercesserunt Synodis,eemis Capitula illa in clandestino Carisiensi conventiculo suo genio & proprio sensu definita, iam a duobus trium Prouinciais rum Conciliis vel expresse damnata vel per contrariae sententiae definitionem explosa, 1 celeberrimo illo set. Episcoporum Conisellio fore pariter damnanda & reiicienda, prudens maluit in lacrum te prouisa per praecedens Concilium rei etaione persistere , ei
acquiescere . quam praevisam futurae condemnationis confusionem sustinere, & contumeliam pati. Et revera qualis esset Episcoporum illorum M. Prouinciarum in quaestionibus controuersis sententia satis apparet ex pulcherrima & doctissima Concili j illius Epistola vere Synovali, non qu*i ivix , proerio nisi te de suo nomine exacto placito
354쪽
Moguntino ad H incnorum Epistola, quam male Synodicam vota eatu sed vere di proprie Synodici,quippe in ipso Concilio & nomine Episcoporum omnium I . illarum Prouinciarum edita conistra retum Ecclesiasticarum peruasores,& pauperum praedatores,
in cuius praefatione Episcopi illi praecipuam Beati Augiis ini de Gratia & Libero Arbitrio doctrinam, plenissime & doctissime
professi sunt. Plinio siquidem praelocuti de summa Trinitate& rerum omnium creatione, agentri de rationali creatura Angelica &humais Synoeseana ad imaginem & similitudinem Dei cum Libeto Arbitio conia Conc. a.dita, profitentur Liberum Arbitrium soli cogenti neeessitati esse Tvii' oppositum, sine peccandi potestate verissime , propriissime consistere, potestatem illam peccandi ex imperseetione creatae naturae, poste, gratia Dei perficiend* procedere, sicut mori, mutari, falli , miser fieri, & vinci, sic peccare posse Deo nullo modo conuenite. Et sic non esse de essentia Liberi Arbitrii: his verbis.
Duas quoque harum creaturarum suarum rationales creatura sis
scilicet Angelicam & humanam imaginis & similitudinis suae do- .ete ditatas cum Libero Albitrio condidit et ut sicut ipse non necen usitate , sed natura est bonus de voluntari et ita & ipsae rationales recreaturae non constricts necessitate, sed boni essent, ut natura ita is&voluntarie: quia si tales essent ut liberae voluntatis Arbitrio malum vitare, & bonum non possent agere, lapidibus dc est eris tarebus insensibilibus, atque irrationabilibus potius, quam Deo si- .emiles essent, & merito illius retributione carerent: nec esset unde is pro qualitate voluntatis, & actionis remunerarentur 1 Deo et qui is ideo bonus est, quia vult, non quia cogitur, qu que bonum velle tanon ex accidenti, sed ut bonus & omnipotens esset, essentialiter tahabet: cui secundum quorumdam opinionem sententis non repu- re Tim. gnat quod dicit Apostolus et se ipsism negare non potest et Porro tav. 3. nec peccare nec mori potest. Et tamen non salso Angelus &ho- tam qui potuere peccare imaginis & similitudinis eius dignitate . . donati leguntur: quia aliud est similitudo,& aliud signaculum similitudinis, dc aliud imaginem esse, & aliud ad imaginem factum is esse: solus quippe consubstantialis filius essentialiter imago inuisibilis,&splendor& figura est substantiae Dei Patris, sic ad om- tani potentis hoc vel magis omnipotentiam pertinet, quia aliud non tapotest, qu in bonum velle, & aliud quam bonus & omnipotens is esse, & se ipscim negare, peccare quoque, vel mori, mutari, falli, cemiser fieri, seu vinci non potest. Haec atquc huiusmodi absit, ut ..possit omnipotens, sed quia non vult non potest, quia & velle non repotest. Non enim potest iustitia velle facere quod iniustum est, is aut sapientia velle quod stultum est, aut veritas veile quod fal- M
355쪽
A. 8so. D sum est. Ae per hoc non ibium ostendit veritas omnipotentem etara se quod ista non possit, sed etiam cogit veritas Omnipotentem nonai csse, qui haec possit. Volcns est enim Dcus quicquid est. Aeternus ergo, & incommutabilis, & verax, & beatus, & insuperabilis vo-M lens est. Si ergo potest esse quod non vult, omnipotens non est: '' est autem omnipotens: ergo quicquid vult potcst: & ideo quod '' non vult elle non potest, qui propterea dicitur omnipotens, quotaniam quicquid vult potest,&c. JSecundo de Angelis ad cognolcendum Deum & perpetuo col-
Iaudandum in Coelo collocatis,alios ex superbia per LiberumArbitrium cecidisse et alios vcro per idem Liberum Arbitrium in voluntate conditoris permansisse, & eius gratiae & retributione iustitiae accepisse in munere, ut non velint de valeant esse mali: his ver-D bis. OEx his uamq; rationabilibus creaturis Angelica videlicet dixi humana Angelos ad se cognoscendum atque perpetuo collaudan- D dum in coelesti gloria collocauit, unde pars quaedam Angelorii ex D superbia debriata per Liberum Arbitriu cecidit, qui appellantur, , Diaboli, & tales suo vitio sunt effecti,ut iam no velint, nec possint D meriti esse boni, sicut & illi qui per Liberum Arbitrium in voluntan late conditoris pcrmanserunt, ipsius gratia& retributione iustitis D acceperunt in murere, quod Creator cuius signaculum similitudia, nis sunt, habet essentia, ut non velint, nec valeant esse mali. Tertio ubi actum de creatione hominis in paradiso deliciarum constituti: & de interiori homine,qui seu dum Deum creatus est in iustitia, & sanctitate & veritate, & in quo dum exterior homo noster corrumpitur,renouamur de die in diem, sic Libero Arbitrio constitutum fuisse homine docent in statu innocentiae,ut sicut Angeli in accepta lege vit indiscipling permanere posset; his verbis., , rasdem namq; primus homo(quia de Eua ipsa est Adam) conditus, H ut dominaretur craturae 1 Creatore facts,&disponeret orbe terr , , tum in iustitia & quitate,& in directione cordis iudicium iudiccD ret,si in accepta lege vitae & disciplins Libero Arbitrio permansi
H set, videlicet si in conditoris voluntate perseuerasset, ut no peccaas ret,nec ipse moreretur,nec mortales neq ;mortis ac gehennae filios,, generaret. Sed merito huius permansionis derctributione iustitier .,, licui& Sancti Angeli acceperunt,accepisset in munere quod Crea-,, tor,ad cuius imaginem Se similitudinem conditus est, habet essema, tia, ut nec peccare vellet, nec iam cadere posset. IQuarto hominem Libero Arbitrio abusum,Deum deseruisse, Sedesertum peccando cecidisse, & per malu velle perdidisse bonum at posse. Tum de Massa perditionis: IIpsi autem (inquiunt diabolo ax inuidenti, quia illuc erat homo terrenus per debitam obedienispi tiam astenturus, unde tela cecidit per superbiam Angelicus Spiritus,
356쪽
Spiritus, ae melidam stadenti plus credens , quam voluntati ta A. 8so. sit Conditoris obediens, abusas Libero Arbiti deseruit Deum, cere destinus iustha Deo, peccauit, cecidit,& per malum velle ceperdidit bonum posse, qui per posse bonum vincere potuit velle cemalum et Qua de re tam est malla perditionis totius numani ge- cenetis, de qua si nullus ad tautem eriperetur, irreprehensibilis ceditet Des iustitia; quia vero multi siduantur, ineffabilis est Dei re
Quinto per peccatum non perditum, sed etiam post peccarum relictum Liberum Arbitrium, sed ad bonum sisnpergratia dirigendum, grana liberandum , gratia sanandum , gratia praeueniendum , gratia adiuuandum , & gratia coronandum , ut sic gratia siduetur mundus, de ex Litam Arbitrio iudicetur mundus. t Sed Iustus Dominus, inquiunt, iustitiam diligens, de iniquim.
rem non volens, eis, quos ad imaginem de similitudinem suam fecit, nec post primi nominis casum vult tollere violentet suae voluntatis Arbitrium Liberum, quibus reddere paratus est men- ta Plit 33. tum, ut scriptura demonstrat. est, inquiens. immo qui vult l, vitam 8 Et ae si respondenti, Ego et Dominus dicite Diuerte a ta. mala Ffac bonum. Et e regione volens saluari dicit: moluntarie ..ptis. ii Dcrificabo tibi , se ex voluntate mea constebor illi, de quo seri- tav. p. ptum est; siuia non privabit bonis eos, qui ambulant in innocentia. Pial. 3. vi autem ambulantes ambident, dc perseuerent in innocentia, resanat de adiuuat eorum Arbitrium gratia: attestiuite Apostolo; tar. Cor. Grauia Dei in me vacua non 'it, Ita abundantius scis omnibus riis, labor i. Non autem ego sed tratia Dei mecum. Quibus & aliis ..claret Scripturae initentiis, quoniam post casum primi hominis ..inest homini ad bene volendum, dc ad bonum incipiendum, & re perficiendum , atque in bono perseuerandum Liberum Arbi- .etrium gratia liberatum, de gratii de corrupto sanatum , gratia ..praeuetum, adiutum,& coronandum. A bono autem deficiens,dc .. in malo proficiens homo post casum primi hominis habet Arbi- trium Liderum, scilicet iustitiae liberum, peccati seruum, quo te qui se elongant a Deo volente congregare nitos nolentis Hiem- .esalem, peribunt. Vnde quia gratia Dei est , saluatut mundus, dc quia inest Liberum Arbitrium homini iudicatur mundus. J .e Sexto denique ubi docuerunt ad exemplum Christi Ducis de Doctoris neminem iii si per labores ac dolores,quos in primo p rente meruimus, regnu Dei promereri pόsse: Nee quemquam in istius doloris agone certantem line viatico subsistere. Tum agunt de temporalibus Ecclesiae bonis, aliqua etiam interserentes de tuita Praedestinatione electorum, eorumque numero,his Te
. Ne taculum deperint,lonec omnes qui sed Mi tant, id est .
357쪽
A. 8co. xi omnes Praedestinati( vehiti scriptum est) Filis Dei,qui erant dis D persi, id est in massae generaliter perditae ex debito relictione
'i conspersi &cx ea antequam mundus fieret Praedestinatione Dei,a' cui nihil ptaeteritum transiit, acceditque futurum, electi, scilicet '' gratia Dei, congregentur in unum in plenitudinem videlicet xx Caelestis ac Sempiternae Ecclesiae, ad quam tanti ex hominibus saluatis, & eidem sociandis sunt ascensuri. unde diabolus cum 33 suis sequacibus cecidit, quanti illic electi Angeli remanserunt: D ut unum ouile unius Pastoris scilicet, Si individuae Trinitatis per- D petua visione & perfecta cognitione, quae est non solum homia' num, sed & Angelorum vita, sine sine gaudeat locietate gloriosayi repletum. lEx his omnibus in Smodica contra rerum Ecclesiasticarum peruasores ad uniuersum populuemissa,luce clarius patet, quam alieni fuerint Episcopi illi Galliarum . Trium regnorum , I . Prouinciarum, numero saltein s . a Pelagianae Haeresis reliquiis, ta Scotorum pultibus, quas Hinc marus cum suo Ioanne Scoto illis temporibus, periculosissime renouauit.
De pocleriori Ninmari opere aduersas Goreeschalcarim, quod hoc anno Pso .coeptumsed non ante Scs. Persessum
S editu iisse demonstratur: post editionem ab Aucto
re ipso correllum Sinterpolistum, victim I. Prudentio iam in coelum recepto falso exprobat quod Carasiacis Capitulis subscripserit. Causa repetati operas. Praedes t-
mittanorumsalutis, quam in medium adducere nunc primum icti in mentem Urest.
I Am vero expendamus pultes illas puritati fidei nauseam inserentes,dc ineptas de veteribus Praedestinatianis fabulas,quas ex praedecessoribiis suis Gennadio Massiliensi&Higino .suo seu Antipraedestinato Reuerendi Patris Sirmondi mutuatus est Hinc marus , & in libro suo post criore de Praedeliinatione , quem hoc ipso anno coepit, & duobus vel tribus posterioribus coiicinnavit tuis coloribus adornatas periculosissimis illis temporibus nequies me & lachrymabiliter exposuit, ut mox apparebit. Et priino inspiciet duin quo tempore editus liber ille. Tum de iis quae ad
rei gestae Historiam spectant, tum etiamde iis quae hanc ab H incr
358쪽
maro expositam priscorum Praedestinatianoriim sab dam, etiam A t s o.
recens a R. P. Simondo addititiis ornamentis decoratam, quasi fandamentum totius huius voluminis attingunt, plenius Deo duo ce& stilum nostrum regente agendum, caeteris quae doctrinam
respiciunt, in calcem disiectationis nostrae post mortem miserabilis illius Moliachi reiiciendis. Igitur hoc eodem anno Silo. cceptum hunc librum cuilibet obuium, ex principio praefationis eius in his verbis nuper elapsis Hinem, . Mense Iunio per indictionem septimam, Anno Incarnationis D cc depraedes .minicae 8so. dedistis nobisqliaeaam Capitula, dce. Jut supra:& ta Pixisti circa medium: haec eadem n1mque Capitula, sicut facile remi tanisci potestis,ante Triennium nobis in villa Rotomagensis Epis .ccuprum qitae Nielsa dicitur , quando in excubiis contra Normann cerum infestationem degebamus , sub titulo quasi in Valentina Sy. nodo conscripta fuerint,&c. dedistisJ supra probatum illud Men- isse Septembri Anno is s. contigisse, & sic elapsum Triennium
Sed licet illud ipsum repetatur cap. 3o. huiusce operis his ver- Hsnem. bis: Ode hoc Capitulo qu(dam dempta inuenimus ex eo quod de predet.
nobis ante Triennium, sicut supra memorauimus in Nielis Ro- cap. so. rhomagensis Episcopii commisistis: sNihilominus opus istud non ce . nisi duobus aut itibus sequentibus annis concinnatum probatur. Primo ex eo quod ipse extetiir in eadem praefatione sub finem: quas responsiones (inquit de hoc libro agensi furatis hortilis a . . mindiuersis occupationum distentionibus , qui cogirationum ferias 'non habemus, sciit de sententiis Sanctorium Patrum accepimus riS c. committere schedulis tumultilario sermone studuimus l& is supra notatum ex eius Epistola as ad Nicolaum Pa m illum i mem. ita impedimentis saeculi ex necessitatibus Ecclesiae & regni distentum, ut raro in decretis festiuiratibus in Sede sua esse illi permitteretur: & R. P. Sit mondus in Synopsi Chronica ad opera Sirm. Sr-Hincmetui hoc anno,obseruatur librumalitim tunc de Icquenti an Ei ono scripsisse H inem aerum, cui titulus, de Diuortio Lotharis , &Teulbergae Reginae. Secundo Audore Flodoardo lib. s. cap. is. Hincmariis cum
hanc dependere satagelint defensionem, i cripsit Nicolao Papae, eamque defensionem ei stgnificauit, his verbis, s scripsit etiam .. Praefato Papae Nicolao fi iei suae depromendo tenorem. dcibam c. . . contra praenotati Gotteschalci errorem, quam fidei Catholicae radependere satagebat defensionem J illud autem contigisse Anno ret 6 t. sub finem vel initio anni 353 Auctor est Hinemarus ipse Epistolai . ad Nicolaum Pripam, apud Flod ardi md .lib. 3 cap. .i . dum refert se per odonem Epilicorum de his petimum Papae Ibid. ea.i .
359쪽
D seireptae, his verius r i unde quoniam per alios audienim ad D Sanctitatem vestram verba venisse i scilicet de damnatione &M reel one Goree aleii nisi auctoritati vestrae quaedam ex verbis D de Catholieorum sensibiis in rotula, qualiter contra ipsius pestia D seri hominis sensum taviam per Odonem viscopum, de nihil '' inde responsionis accipere merui. J Odoius uquidem Beluae,-- Episcopi legatio Romam sub finem anni 861. vel initio annire, contigit, ut patet ex Epistola Nicolai Papae M. ad Episcopos Synodi S3l nectensis 3c ex consensu B Monii in Annaltibus, de
R. P. Sisinondi in Conciliis amul. Gauiae ton . s. ad annum 863.
de se constat librum hunc Hinmari de Praedestinarione non hoc anno Mo. sed anno 863. tantum perfectum. Neque hoc obseri e erit inutile: Met enim Himmarum pediffictae hontia hominem nullis mendaciis & taudibus, quo auctolitatem & sententiam tam adstiueret parcentem, praecedentia & quae insecuta sunt plenusat euincant et nihilominus vix credere valemus adhuc superstiti Prudentio isquidem anno sequenti Mi. d. Aprilis migrauit ad Dominum impertegritae vi tutis Praesuli aulam fuisse Hi marum impimere, quod quatuor suis Conventiculi Carifie is mulis subi ipsetri, & obta ctoriam suam oppositum adstruemem, censuras Canonicas imcurrisset tri supra vidimus ad arinum Ss3. )haec certe calumnia seuerissimam, ted legitimam tanti Praesulis, quem ille terrore
magis quam amore prosequeretur, censuram non euasisset.
Nec etiam oblematione indignum, hoc ipsum opus de Praedestinatione principitanter editum ab ipse Hi maro, postea corarinii ac emendatum, ipso teste in Praesinone ad Lectorem his D verbis r OOmnes in quorum manus hoc laboris nostri opuscu-D Ium venerit, supplaei deuinione per Charitatis viscera pisul D mus, ve quoniam deipis schedulis Notariorum ante emend rationem, instante Domino nostro Rege Narolo celeritate illii M transcribisecimus, dc idcirco in locis purimis eradi , dc emenda- γγ ei Puedam necessitas conmulit et si nacta occasione aliquis aemi D lus tecta hinc eraserit, & sorte praua superinduxerit, aut script xi rem imperitia seciis transcripserit, alienum nobis errorem non Mimputent. J Et ut in hac emradatione superinductam vidimmclavsi1lam de recitatione quamor rifiensium Capitulorum in Concilio Tullensi contra num prioris editionis, grauissima tamiliter eoniectura est tunc etiam saperaddita, quae de talia illa Prudentis subscriptione post eius moriem commentus est Hinc-mariis:eoque magis quod cap. s. cum Dramum eius Tractoriametetulit, nullo modo iuppostae illim subscriptionis meminit. Noe
etiam in inulo ipsi,Tra otiae in praeludiis praefixo, liueta lusi
360쪽
aeno,qnod veristi triet nonsulum inrisiuim Et plurumina ex A. 86αlectione operis, ex beatae quam fouebat Hinemam savi fia peraddim, cui in si mer mentem aduenem Eicillim. appa
Sed non stas liquet Maenam denuo scribendi tam necessitas
post editum anno h . de 8s8. prius opus de Praedestinatione re tabero Arbitato in illos os Canones Concilio Ualancinos ii citos ii oncilio Linsonensi confirmatos' in eadem ipse scripta Ecclesiae Lugdunensis di reliquorum: itaut nihil nouum aurum tum sia, cui respondere talum necesse fuerit: hanc rationem reddidit auctor ipse in praetitione ad inrotuin Regem sub finem: quoniam, inquit, in praefuis relationibus prouocati multiplici- ..bus multiplicium illarionibus , multipliciter multiplicibusque ..conlationitari , non fine (sicut sumus )ae confitemur Lectoris .eindio, sensu sed ramen Otholico , in tribus libris lacinioso sem .emone respondere sategimus, sed in hac maxilia benigno Lectori .. nos suis ere autumamus, quia singulorum singulas sempο-- renentes sententias. singularier ad oblemae telistentia fidei reL .. pondere studuimis. J reverum enim vero praecipua repetiti huiusce oeeris ratio fuisse
videtur nouum Hiremari de veteribus Praedellinatianis eo- mentum. Nouum, inquam, etiam Hinemato, nulli bi siquidem
eius hue usque meminit, nee in Epistola ad Amulam At Eces sam Lugdunensem, nec in priori opere de Pratilestinabone, im Do contra, in illius (vt sepreti vidimus i praesitione ea ipsaqvie
iam vult fuisse antiqiumim Praedestinarianorum dogmata, ita nue,agnouit alla Fidena agendo, Massiliensium dineliquiarum Pelagianorum fiuile eommenta. Hincniatus igitur non miniamum cause vulneratq re desperatae Patrocinium tare ratus, si exuraeiudicio alicuius antiquioris Synodi , vel Decreti Pontiferum vel Sanctorum Patrum,&praecam Sancti Augustini sententia, damnata in veteribus haereticis aduertantium dogmata ostentare roget, antiquata iam Massili,sum, di aliorum uismodi P lagianae haeresis fautorum in fictos Praedestinatianos deliramenta renouare, M nouis figmentis decorare mutat. Huic Commentisve sabulq viam aperueratIoannes Sco biseria vidi s j dum haeresim, quam fingit Cottachalcanaa,
Praedestinationibus necessitates inretentem, mediam posuit in- teter Pelagianam, quq dono lium grati derogae, di contrariam, quq gratuite gratis donum Meonfirmat ut Libertatem Arbitrii condemnet.Sed mutius Hincmarus eam ipsini esse viniit fictam
illam Pridestinarianam quam ab Anglutino ipse , Prospero. Papa Coelestitis , de Arelatensi ficto Concilio revinam ae m