장음표시 사용
341쪽
3 est. Si Spiritio potestarem habentis ascenderit super te secum tuum Eeesec. D redemiseris es c. -nque humilitatem pro loco tuto contra D elationis ac iactantiae spirituin, praefatum religioluin virum ob D nixc tenere velle audiuimus, & pro cerio credimus , & idcirco
D discrediimus ista capitula ab eo confecta &c. Denique deae inulis&obtractatoribus Sancti Augustini & eius doctrinae & ab ipsis constetis capitulis ut illius doctrinam vilia facere praeualerent his verbis prosequitur Hinc inarus. Unde putan tauimus (de is. Ioannis Scoti Capitulis quia xlicuius inuidias, ad cuiusquam opinionem infamandam fuerint compilata, sicut ,, saepe legimus , ut de multis pauca commemoremus . veluti M Epistola capitulorum extitit, quam venerabilis Ibas Episcopus,, suam esse in Synodo denegauit; desicut quidam aemuli de vel bis,, Beati Augustini adhuc in sua vita fecerunt, quae ille argute dc H Catholice repulit, quantum ad illius notitiam exinde peruenit, ,, post eius etiam obitum quidam inuidi capitulatim de ipsius,, scriptis, ex his etiam unde nunc agitur colligere curaueriint, rata illius doctrinam orthodoxam atque utillimam ob personae illius D inuidiam vili facere praeualerent, & lectores deuotos ab illius ditiastione aclectione & necessaria credulitate auerterent. Quae,. videlicet aemulorum mendacia ex delegatione Sanctae Sed is Ro- , , manae per Coelestinum Papam Sanctus Prosper Catholico &,, prudenti stilo falsa essedc imprudenter obiecta ostendit, & me H morati ac memorandi viri doctrinam orthodoxam esse lucidissi-,, me demonstrauit. JInter reliqua notanda verba illa de inuidis & aemulorum menta
daciis &c.bimus Amrinam orthodoxam atque uti imam , ob perfixa illius inuidiam vitifache praeualerent ,.sectores deuotor ab illius dilectione ac lectione et necessaria credulitate auerterent:
Quae non nisi de Massilieti sibus & similibus Pelagianorum reliquiis intelligi possunt, nullomodo vero fictis Praedestinarianis
conueniunt, qui ( iuxta Hinc mari & Higy ni sui seu Praedestina
ti commentum nomen& doctrinam Augustini mentiebam tur, libros suos Augustini titulo praenotabant , ut videre est apud Hinc marum in opere posteriorc dc praedestinatione cap. I. pag. 6. ubi haec pro fundamento sui de priscis Praedestinatianis com D menti ex Migynosuo refert. Nonagesima haeresis, inquit, quam in praefatione nostra diximus de nomine Augustini Episcopi essera mentitam Praedestinatianorum nomen accepit:J illius vero praefationis cuius hic meminit Hincinarus & in aue ore quem recens R. P. Sirmondus nomine Praedestinati in publicum emisit lites, sunt verba. Tandem aliquando non tam editus quam deprehcn-D sus ad manus nostras peruenit liber, qui Augusti num mentitur iarum Disiti egi l .
342쪽
titulo, cum se haereticum ostendat in textu , quis enim ne- A. 8 s . sciat, Augustinum orthodoxum semper fuisse Doctorem , & tam M de 8 s 8. selibendo quam disputando omnibus haereticis obuiassep Volen- tes ergo inimicum fidei nostrae incet fratres dogma induce - .re, Catholicum supra liminare libri sui titulum posuerunt, qui liber veluti sepulchrum foetens a foras quidem Augustini Mnomine dealbatur , intus vero scaturit vermibus mortuorum, dic. re Sic igitur tantum abest ut in priore hae . quam expendiis mus Hinc mari praefatione nomine aemulorum Sancti Aligustini, qui illius doctrinam ob personae inuidiam v:li facere & lectores deuotos ab illius dilectione ae lectione & necessaria credulitate auertere conarentur , intelligere potuerit & voluerit fictos illos Praedestinatianos et quinimo illis ipsis auctoribus di uincmaro & Mygino seu Praedestinato , ficti illi Praede stinatiani oppositum omnino intendebant, ita vi locus hic Mincis mari non nisi de Massiliensibus & aliis Pelagianorum reliquiis, quos certissime Augustinus Prosper & Coelestinus Papa scriptis sitis ut inimicos gratiae Clit illi , & Augustinianae doctrinae persecutores impugnauerunt. Et sic commentitia illa veterum Praedestinatianorum haeresis nondum Hinc maro nota, non- dum saeculo illo fabricata & exposita, cum primum illud opus de Praedestinatione concinnavit Hinc marus. Quod si aduertita sit R. P. qui ex commentitiis Hincmari sui figmentis non tam Historiam , quam fabulam Praedestinatianam recens concinnavit, forsitan melioribus intentus, ab opere emeritis vigiliis suis de fructuosissiinis laboribus tam indigno abstinuita
Huius prioris operis de Praedestinatione & Libero Arbitrio solus meminit Hinc marus, & ex illo Flodoardus, nulla nec minima coniectura est in aduersantium peruenisse notitiam, maxime Ecclesiae Lugdunensis Remigij,& reliquorum Praesulum, qui Concilio valentino interfuerant.
343쪽
Anno ST'. Valentini Canones in Lingonens nodo con-sirmati diebus in Concilio Tullensi Ia. Prouinciarum coram tribus re bus,rarolo tuo, duobusqtie eius Nepotibus publice relecti: Tumultuante vero Hinc maro et que sequarabus excitatus motus, per Remigiam compositus, Salteri nodo plentor totius Controuersiae discussio reseruiata. Interim tamen inserti iactis Concilij densis Canones Lingonenses ab hinc que Concilium Valentinam primum O Zingonense, apud omnes Catholicos legitimarem Onodorum robur auctoritatem obtinuere.
AN N o sequenti Ss'. idem sernae ipsi Episcopi trium Pro
uinciarum Lugdunensis , Uiennensis , & Arelatensis, qui Concilium Valentinum tertium ccbebrauerant a Rege seo Κar Io Imperatoris filio adConciliuin Tullense apud Saponarias cum cati in quo futurus esset Κarolus Caluus cum suo Minc maro &plurimis Regni Episcopis in causa Uvenilonis Archiepiscopi S nonensis laeta Maiestatis & perduellionis Rei in iuburbio Ling nicae urbis circa Calendas Iunias is . diebus ante Concilium Tu lenta conuenerunt, in quo IS. Canones ediderunt ad instructio nem Dominici populi, sed praecipue sex supradictos Valentini g. Concilii Canones confirmauerunt ei lege, ut ici Concilio Tullensi producerentur,rocitaretur,& omnibus Episcopis probati ab uniuersis reciperentur & obseruarentur. Verum quoniam in Comcilio Ualentino non solum doctrina Catholica quatuor Minc mari Capitulis opposita expresse quatuor aliis Canonibus definita &sane ita firerat, sed etiam Carione A. Capitula illa quatuor quasi minus prospecte ab Episcopis in Concilio suscepta propter inuti,
litatem vel etiam noxietatem errorem contrarium veritati exis
ae presse damnata fuerant, ne ex verbis illis Rex ipse Tarolus Caluus,qui quatuor illis Capitulis subscripserat,&Hincinarus,qui e rum auctor erat, contentionis & quereis occasionem sumerent, abstinendum clausula illa, quas non necessaria censuerunt. In re
liquis omnibus sex illis Canonibus Concilij valentini confirma.tis & iterum verbo ad verbum sancitis. Eodemque mense post is . dies in Concilio Tullensi apud Saronarias conu*nientibus Episcopis duoclecim Prouinciarum adta
344쪽
dentibus Tarolo Caluo, eiusque ncpotibus Regibus , Remigius Lugdunensis non lotum sex illos , ted & reliquos concilis Lingonensis Canones protulit di deposuit combrobandos, ei que Fublice recitatis Hinc marus ciuiqire fidei cs Rcinensis Prouinciae Epit copi commoti lunt, ita ut quidam eo; una faestioliores( quos fide Christiant Zelo succeiasos dicit Hinc iratus aliqua Synodo voluerint suggerere,& Remigium ipsi .m eiusque coepiscopos blando sibilo (inquit ille charaxare: scd motus illi a Rem: si otiiodeste fuere compositi eo venerabiliter perorante, ut ad prox me tiituram Synodum Catholicorum libros Dodiorum quique dc rre curarent ,& sicut melius secundum catholicam doctrinam ui commune inuenissent, dc caetero omnes unali miter tenerent: sicque communi Episcoporum omnium sententia definit Lincan. io has verbis. Relata lunt deniquet in cadem S nodo quae- redain capitula super quibus quor tindam fratrum sensus issctat ire ceprobantur. Unde conuenit intcr F p scopos, ut Deo faucritu ra' tace & tranquillitate recuperata simul convcnlant, de prolati, bai - . cetarum Scripturarum atque catholicorum Doctorum sentcntii , is
quae saniora sunt concordi una iiiiiii latc i quantur. J Sex decim illi concilij Lingonensis canones, actis concilii Tullensis inserti sunt, ut notauit R. P. Siri nondus tom. Concit.Gauliae in praedicto concit. Lingon. Non sic de quatuor illis Hunc in ri Capitulis unde coiiijcere licet illa in concilio non sui si recitata, licet Hinc matus in plurimis infidelis,& sic in reliquis nullius fidei, hoc asserat, quod eo magis reiiciendum(licet non magni sit ponderis quod verba Hinc nori quibus hoc innuit I 5 incrassina alia quaedam Capitula de quibus post locuturi sumus reicet ahaeres apertissime superaddita & postea rc liquis inserta apparent, siquidem reliquorum legitimum verborum ictisum corrumpunt: Quoniam commotio quam 1 se ipso & fidelibus tuis excitatam agnoscit per interpositionem illius clausulae ad lictionem capi
tutorom illorum quatuor resertur , quae certita sine ex auctoris mente ad canones concilii Lingonensis reserenda est, ut cuilibet mediocriter attcnto patcbit ex verbis ipsis quae mox reserentur: sed prius obicruandum canonis illos post biduum in eadem Synodo a Remigio ipso una cum Epietanima te Regi Earolo oblatos , sed inore solito ibidem a Rege ps Hincntaro tradit O , ut rempore congruo sensinii sui im illo exponere t , utrum Cataoniam illorum sensui concordaret. Eorum omnium t. stem viri cuni habemus Hincinarum ipsum in pol citoris operis de Praedestina- ..tione ad Narolum Regem re fatione Qu.r ctiam apti l l lodoar- . . duin habetur integra Historiae l: bro tertio capite Ps. hi, verbis . . . Nuper elapso mense immo per Indicis Oilem lepti inam an
345쪽
A. 8sq. no fricarnationis Dominicae gio. dedistis nobis quaedam cc pitula, sicut nostiae dixistis humilitati a Remigio reuerentissi si mo Lugdunensium Archiepiscopo vestrae porrecta sublimita
M ti , iubentes , ut tempore congruo de his verbis redderemusis responsum et si unanimcs uno ore eorumdem Capitulorum senis
D sui concordaremus ; an quia vobis a cana Patrum fide in qui- , , busdam dissentire videbantur , noster sensus, quem a Catho- , , Iico tramite non deuiare credebatis , ab eis in aliquo dise, , si delet &c. hae siquidem Capitula in conuentu Episcopo- rum habito in territorio Tuli fi , in villa quae dicitur Sa D ponarias ante biduum , quam vobis porrecta fuerint . sunt M recitata , proferente ea unodo Domno Remigio Laigdunen- , , tam Archiepiscopo ,quae sicut(dixitin in Epigrammate eorun is, dem Capitulorum continetur in hoc ipso anno, in Κalen- , , dis nihilominus ibidem descriptis , dc in suburbio Lingonicae,, urbis , ad instructionem Dominici populi ipse & sibi coni ,, prouinciales Episcopi . s Et in crastina alia quaedam capitula H de quibus post locuturi sumus relecta suere. I Super quibus,, sicut quibusdam ex Fratribus visum est , quorundam sensus,, est motus. Nam ut vere & nos fateamur nostrae conscientiae,, suere pridem Capitulis , quae ut diximus Remigius Archie- , , pii copus Synodo praesentaverat, recitatis , Catholicorum ad a, memoriam adducentes Doctorum traditiones, non modi ed se, , concusserunt ; unde nostrum quidam fidei Christianae telo,, succensi aliqua Synodo voluerunt suggerere , sed motus no-,, stri ab eoddin venerabili Archiepiscopo Remigio Lugdunen-,, sum sent modeste compositi , eo venerabiliter perorante , ut , , si quorumcumque nostrorum sensus ab eisdem prolatis cael- .,, tulis in aliquo dissentiendo se commoueret, ad proxime fum,, turam Synodum Catholicorum libros Doctorum quique de-- ferre curemus, & sicut melius secundum catholicam & Apo-,, stolicam doctrinam in commune inuenerimus, de caetero omisis, nes manimiter teneamus. In cuius deuotionc coepiscoporum ,, ipsius Dice cestos , quorum etiam 3c ante orditiationem men- .
tem catholicam atque doctrinam , sicut & vos non latet cois,, gnouimus, quantum sensui pusillitatis nostrae fidem accommo-,, dare audemus, percepimus et quia non ex ipsis , ut non dica- mus per ipsos , Synodo Capitula ipsa fuere prolata. Quapro-,, pter , quamuis blando Sibilo eos quidam charaxare volue-
runt , de eo quod Sanctus Coelestinus Episcopos Gallicanos , , redarguit dicens et Quid illis ( iuquit spei est , ubi magistris A tacentibus hi loquuntur , qui si ita est eorum discipuli non fudi,, runt, timeo ne vaniuere sit liqc tacere &c. J Nos tamen rivi
346쪽
ere qui eorum de fidem dc doctrinam & i rudentiam nouimus, ominus in eis ista noscentibus, sententiam pro dissentione Ba- certi sint de Beato Cypriano a beato Augustino collaudatam sae re numero proposuimustac. Videlice ut cum omnium in unius is propositione fuerit definita consultatio , cunctorum valeat ad Momnes emanare solutio 3 c. i ..
Ex his patet primo clausulam illam OH in crastin. t quaedam alia capitiina de quibus post locutura sumo rinc a fue eo ut praemisimus ab ipso Hinc maro c(im pollea opus suum correxit Nemendauit gratis superadditam , quae lito scilicet colorc futurae obiectioni , quod capitula sua quatuor in illo Tullensi Conci Ilo profertc crubuerit, illis ii qui detin verbis & rectus sentcntiae
senius corrumpitur , dc rci scitae veritas deprauatur. Et sic exHinc maro ipso ini operis sui editione,con stat solos Concilii Lingonensis canones in Concilio Tullenti fusile recitatos. 2. Solos Mine mari & fidelium Prouinciae Remensis Epilcoporum animos fuit se commotos , non aliorum Episcoporum tr. i'rouinciarum; ideoque dictum in supradicto canone io. Super quibus quorum m. amfratrum dissentare prob tur , quos Hinc inarus, scipium de Prouinciae luat Episcopos luisse satetur. 3. Inter illos sutili quosdam qui in gratiam Minciriari etiam l 'raestiles & doctrina tu pietate de auctoritate praestantiis nos non illi consentientes in
plena Synodo sibilo charaxare soliti cilciat. q. Remigium de re liquos Prouinciae Lugdunensis Epii copos, eius doctrinae de pietatis fuisse, quae etiam Hinc maro & tuorum plurimis honori cise t& rcuerentiae. Canoncs illos utriusque Concilii & Valent in , 5 Liligonensis ex ipsius Hinc inari conflassione non filisse alicuius compilatoris, seu Ebonis, vel alterius commentum, sed veras illorum Conciliorum definitiones , m .ixtine ipsius Remigii praesidis, cuias virtus,morum sanctitas, & doctrina ea fuit, ut Hinc marus hic & alibi passim illa profiteri coni pulsus fuerit : nec eius scripta nisi luppressis illius nomine, S qiiasi incerti auctoris insa- mare ausus sit. 6. Denique mira litiae clucet is suis Milic narri pervicacia, ubi siquidem retulit canones illos in duabus Sunodis definitos, a Remigio venerabili Antistite prolatos, de Synodo depositos, ab ipsta venerabilitcr perorante, motus illos compolitos , ab illo ipso Larolo Regi cum Epigrammate oblatos, Re-
nileii etiam S cornprouincialium Episcoporum irrcnb m Catholicam doctrinam & prudentiam sepius extulit , immo vero ut gnaruv&prudens contra suorum pctulantiam de Enclit ubi desii ta- men contraquUtium (inquit sensiti piissillitatis nostrae fidola .icia tacommodare audemus , percepimus quia non ex ipsis , ut non ..dicamus per ipsos Synodo capitala ipta fucrc prolata. J In
347쪽
ra his & subsequemibus mira contradictio . & pervicax a ii dacia. Sed & obseruandum Capitula illa quatuor Hincinari seu conuenticuli Catiliensis , his Concilij Ualentini & Lingonensis Canonibus reprobata damnata , sancitantqtie eorum auctoritate doctrinam contrariam: Concilio vero Tullensi cautum quidem , proximo Concilio prolatis Sanctarum Scripturcrum atque Catholicorum Doccorum sententiis, quae saniora sunt , concordi unanimitate sequerentur et sed interim de qua tuor illis capitulis nihil prouilum et linino soli Canones Concilii Valentini & Lingonentis lecti & publicati, de actis Comciiij Tullensis intelli , & lic confirmati. Capitula illa quatuor tacite reprobata , saltem donec aliter hiissct definitum. Atqui nunquam aliter definitum ; Hincinarus non amplius auissus Conciliis sequentibus , maxime anno i quenti in altero Concilio Tullensi quatuordecim Prouinciaruin Episcopos ex citare ut prolatis Sanctarum Scripturarum atquc Catholicorum Doctoruni sententiis quatuor sua capitula iam saepius rem robata probarent & confirmarent , vel aliter quam quod aptadictis Canonibus definitum esset,aliquid sequendum decernerent. Et sic Canones illi utriusque Concilij valentini & Lingonensis reiectis illis quatuor spuriis & illegitimis Mincinari capitulis auctoritatem legitimarum definitionum di Decretorum Synodalium semper retinuerunt. Ut ex hoc huc usque tacito consensu confirmatos constat, & expressa etiam Sedis Apostolici definitione sancitos iam probamus.
Doctrina Conci* Zimmensis a Nicolao Papa comm
mata teste Beato Prudentio Trecensi, O AnnalibueZertinianiae. Adriani primi ipsi que Nicolai, nec nonio auctorum qui loc feculo ante moram istam contentionemscripserunt e quaestionibus in controuersiam Do-ratiae sensus e Ninmari calumnia aduersus Zupum Ferraru em in causa Venilomae Archiepiscopi Senonensis. SI tDEM illos ipsos Concilii Lingonensis Canones Romam ad Nicolaum Papam eodem anno delatos suillic,& ab
348쪽
i Pta comprobatos,auctor est Sanctus Prudentius Episcopus Tri- A. 8 Sy.ca inlitas in Annalibus suis qui non extant,licet temporibus illis momni tam manibus versarentur, sed ab Hinc maro ipso reseruntur ira Epistola et . ad Egilonem Senonensem Archiepiscopum Romam ciet Icgatum, his verbis. Qui ctiam videlicet Domnus Ptu. c. Hinc m* clericitas in Annali gestorum nostrorum Regum, quae coni posuit ecaci confirmandam tuam sententiam gestis,anni Dominicae Incar- αriationis 8s v. indidit dicens: NICO LAusce manus tae Gratia Dei, cir Libero Arbitrio , de Veritate gemitis cePrae stimulonis , ct de Samguine Christi, ut pro credentibus omnibus is ussit , Diater confirmat, ct Catholice decernit. Quod ce Per aliam non audiuimus nec alibi legimus, unde quoniam ipsa cegesta, quibus haec conscripta sunt, iam in plurimorum manus dc- reuenerunt, necesse est ut taliter de hoc Domno Apostolico sugge- ceratis, nc se datum inde in Ecclesia veniat , quasi ipse (quod ab- re sit 3 caelia licui Gotteschalcus sentiat: Et precor ut de mea parte renit II ei dicatur, quia commotum dicitur habere suum animum cecrga mer multis ad eum contra me scribentibus & milii derogan- cetibus,ne scandalum in me inde retorqueat, unde culpam non ha- tabeo. Ipsum autem Antiste quod dico Rex habet, &ipse est libet, cequem coram vobis in Ecclella ubi vos nobis cominendauit,coram revobis ab illo mihi praestitum ei reddidi. J re Prudentis, non minus probitate morum , & sanctitate vitae quam doctrina Praesulis exim ij, qui etiam post mortem ut suo loco videbimus , in sanctorum album relatus est , fides sola sufficeret huic adstruendae veritati, adeo ut quant5 ex solita Hinc nori nequitia in omnibus etiam verisimilioribus eius dictis fides mutat et Tanto ex Sancti Prudentis sinceritate, etiam in iis quae solo eius testimonio. niterentur , certissima fides adstruatur, sed hoc ipsum confirmatur ex pluribus eorum, quae in
hae controuersia insecuta sunt argumentis.
Praetermissis iis omnibus quae in commune adduci pota sent, quod Canones illi non nisi germanam Sancti Augustini doctrinam continent , cuius quasi dotis Ecclesiae Summis Pontificibus semper summa cura fuit , quod Nicolaus Papa Ecclesiasticae disciplinae, & Catholicae doctrinae vin dex fuit acerrimus , Hincinatianae nequitiae infensissimus, iniustae quam in iserabilem illum Monachum exercuit, oppressionis reuincendae studiosissimus , & reliquis similibus, in iis quae solam horum Canonum doctrinam relpiciunt immorabimur.
Primo, Concilii Lingonensis Canones Romam delatos pro
349쪽
batur, ex hoc quod ex Codice Bibliothecae Vaticanae nune primum in lucem prodierunt, ut notatum tomo tertio Conciliorum Antiquorum Gall. pagina centesima quinquagesinu tertia, confirmatos vero a Nicolao Papa ; ex eo quod pro legitimis Ecclesiae definitionibus ab uniuerta Ecclesiis semper recepti fuerint.s, Secundo, cum Hinc marus anno 862. Nicolao Papae scripsis M set fidei suae depromendo tenorem, & suam quam contra Gottes. ,, chalcum fidei catholicae dependere satagebat defensionem iux,, chalcum fidei catholicae dependere satagebat defensionem iuxta Flodoardum lib. 3. cap. is. Summus Pontifex & ssententiam eius, &quam pararet defensionem despexit ibid. cap. I . ut videbitur ad annum 862. eius, Scquam pararet Tertio, cum iterum Hinem arus anno 86 . scripsisset eidem Summo Pontifici de damnatione miserabilis illius Monachi, eius. que suppositas haereses,& veterum Praedestinatianorum commenta referendo, anno sequenti nihil praeter minas &sraimis suae improperium 1 Summo Pontifice retulit, ut ad annos illos videditur ex Flodoardo dicto cap. M. & Nicolai Papae, &Hincmari
Epistolis. Quarto,cum anno 866. supra dicta ad Egilonem Epistol I scripsisset necesse esse, ut taliter de his, quae retulerat Prudentius in Annalibus PapE suggereret, ne scandalum inde in Ecclesiam redundaret, quasi tale talia, sicut Gotteschalcus sentiret, nullum aliud obtinuit responsum, quam SuPE kai AE, DOLOSITATIS.& CRvDELtTATIs improperium , quibus palam & publice 1 Summo Pontifice fuit notatus, ut ipsemet agnouit Epistola as. ad Nicolaum Papam, in qua etiam erga Suminum Pontificem congratulationem non omisisset, si vel minimo verbo denegasset
quod a Prudentio notatum fuerat.
Quinto, his omnibus peractis & plene prospectis Auctor Annalium Bertinianorum uincmaro eiusque doctrinae addictissimus, etiam in contemptum ipsius Summi Pontificis ut videbitutinfra cap. t. idem ipsum quod Prudentius hoc ipso anno,& ii se Anti ilium xa verbis retulit. NICOLAvs Pinuisex Romanus Aerita. G. M Gratia Dei & Libero Arbitrio , de veritate geminaess,. H Praedestinationis , & Sanguine Christi, ut pro credentibus,, omnibus fusus sit , fideliter confirmat & Catholice decet-Denique etiam obseruandum eam in tribus Illis quaestioni hus fuisse sententiam Nicolai Papae, eo verisimilitas , quod in quaestione de gemina Praedes irratione, quae praecipua fuit.Adriarius Papa primus sub finem praecedentis saeculi gemina Epistola,ss. ad Egilonem Episcopum de si . ad Episcopos pervuiues
350쪽
sam Spaniam commorantes idem ipsum expressissime confirma- A 8 - - uetat his verbis, quae a Sancto Fulgentio mutuatus est: quisquis ta ainem, inquit , non est praedestinatus ad gloriam,inuenitur sine radubio praescitus ad poenam , quae ideo in Dei praeparatione ei priderii nata cognoscitur, ut per eam infidelitas atque iniqui- tatas puniatur , propter quod Beatus Iudas Apostolus quosdam ..γtaedestinatos dicit in iudicium , his vorbis r Subintroierunt ceenim qvidam hominei impii , qui olim prascripti est praedestia tanis, emis in hoc iudicium Dei nostri : vigilanter autem indoia ..ditina Spiritus Sancti pridestinatos impios non dicit ad pecca- .etum, sed adiudicium, id est non ad impietatem, sed ad punctio. nem: non enim eraedestinati sunt ad hoc quod vitio suo impieta- tates admittunt, ted ad illud quod 1 iudicio aequitatis diuinae rea tacipiunt &c. J re Item de Gratia & Libero Arbitrio quis fiserit sensus
N i et o L A t Papae, ut ex ungue Leonem coni jcere licet ex duabus eius Epistolis, trigesim1 quinti & quadragesima tertia: seu tomo tertio Conci l. antiquorum Galliae trigesima sexta aequadragesima octaua, in causa Rothadi Episcopi Suesinensis. In posteriori ad Clerum & plebem Suessonicam seribens et De- cenique nullus dubitae
destituta praesidio itat (, ip ainquit quas deuotio vestra proprio ce
sa quisntum ad hominem pertinet orpha- crna remanens, varias & multiplices calamitates pettulerit, sed ..
ille qui fidelibus Discipulis dixit: Non resim am vos orph - .emi , non solum pr*senti sua Maiestate protexit, sed etiam, repropitia , qua de lati & destituti eratis pro sua redonauit is
pietate rectorem, nobis scilicet qui in eo uiuimiis moueo cemur, & sumus, ad emi vobis reddendum nutu suae miseram cetionis INTER ius imperans & esmpetenter erudiens &e.
Et in altera Epistola ad Regem Carolum Caluum et Nisi tam .. Eietem ta(inquit coram summo Deo vos humiliatione incuruassetis, .. Drum Is nequaquam nobis licet indignis seruis eius obedientiae colla .etantI racilitate submitteretis. operatur autem idem ipse Deus rein vobis hoe, qui de laudandus est propter hoc, quique prae- is uidit vos, dc ad regni gubernacula destinauit, quo auriore cevobis foeIicia accident i ut cernimus tempora , & erospe- coris prospera ( ut audiuimus succedant. Quapropter eius mi .esericora iam glorificamus, di quia ignoramus quo haec in v - .ebis iudicio ciuinitus patrantur , dilectionem vestram instan- , tissime adhortamur , ut memores fragilitatis humanae nulla vos commoda eleuent, nulla secunda .ditatuante Sed semper re ad vosmetipsos recurrite . & quia nihil est in homine , unde