장음표시 사용
91쪽
A LICIE. I lo, variat quid ni inclinationestionesque principum ZII. Belli tempore princeps viros litares amplectetur quorum moXrissim gratia pacatis regni rebus, cile senescet Vergit ad voluptas vel quemcunque affectum aliumrinceps , Verget quoque ad amani natalium ministros.
ratali diversa: egregium vitifr- que, quo ad privatum me in m- russu Augustofuit occultum ac bdolum singendis virtutibus, lanec ei ma=ilcm ct Drusus superfuere. lem inter bona malaque mixtus, in 1lum matre. Intestabilis saevicia, sed obtectis libidinibus, dum Seianum 'ilexit, timuit me Postremo in scelera ut ac dedecori, prorupit, o Z- tuam, remoto pudoreo metu , suo amen ingenio utebatur De Caligula et
92쪽
ues IMsTIT TIONES acutum Passieni judicium est Nemeliorem unquam servum, nec deteriorem dominum fuisse. IV. Marius&Sylla, incredibildictu est, quam variis moribus eger 'ubitatque Plutarchus, an fortunmutaVerit ingenia, an latentia a pridem in iis flagitia tantiam aperu
V. Ut dicamus udd res est Plaerumque in talibus non quidem variat ingenium; sed, lubit in metu latebat, id hoc cessante, erumpit ude Zenone Leontius dicebat penti simile, qui frigore constrictu non nocet refocillatus calore, pro
VI. Tryphon, teste Josepho, dpsi Vatias ageret, colligendae popula
ri benevolentiae, boni viri per inan induerat rex factus, mox barba abjecit palamque ostendit, fucii fuisse quidquid probi in ips apparuisset VII
93쪽
VII. Nec longe dissimili Aga- non fuit, si verum quod illi aud Euripidem objicitur. Modesti , stilisque accessu, antequam dux
raecorum eligeretur mox amico-um inimicus , inaccessus omnibus, omique clausius latuit. Adjicit poe- aut ile praeceptum: Frugi viros, ad alta vecEos mune
Mutare mores convenis nunquam isos.
Sententia optima; sed quam nemo, certe paucissimi, sequuntur Pollio secutus quodammodo videtur, si Senecae credendum. Postea quit,pro motu ad 1 lis imos honorum gra- dus . nulla occasione corr tu ab in si abstinentia amore deflexit nun quam secundu rebus intumuit, uua . quam negotiorum varietate continuam laudem instegit .
VIII. Enim ver principum de E 3 fectus
94쪽
s INsTITVTIONES fectus plurimi maximique barro gantia proficiscuntur , pedita quo potentium fere individua. Heccon temptum consilii alieni inducit pisuasis, quantum potestate supra a lios, tantum c prudentia eminere. Q udam item adeo abripiuntur u infra fastigium suum esse putent, te gibus aut rationi parere nec futuro principes, quibus non liceat qu5d libet secundum illud; Sanctitas, pietas, des, Privata bona sunt qua Iu at,
vulgaria tantum ingenia corrumperentur, minus mirarer sed video,
his potentiae praestigiis optimorum
quoque mortalium mentes Occae cari.
X. In moderationisii sceptis ne ino olim septem Graeciae sapietes superavit: sed nec ulli tetriores tyran-
95쪽
XI. Appianus, de Aristone phi- b pho loqui exorsus , recenset lonnullos, qui, nomen idem proles L, Athenis olim tyrannidem e Xer querint. Adiicit etiam Pythagori- lorum quosdam, qui in Italiae parti- Πε us rerum potiti erant, quo nomi-ῖiat, impotenter admodum imperio
bi o fuissici Quod dubitare nos fa-
l it, an philosophi, qui tam superlae honores dignitatesque contem inunt, bona fide id faciant annonlpotius praetextum integumentum-lque paupertati atque ignaviae suae
XII. Certe, si Aristophanem au limus, iidem Pythagorici frugaliter arceque ob paupertatem, non ob virtutem, ViXere minime aspernantes enialiter coenare, siquis in Vita visset,E 4 CAP.
96쪽
A MI T XII. uantum proditores o ni apud principe adulationibus suis ' Et quomodo princep
ad saepissime principibus nebu O lones quidam occultis ggesti
onibus assentationibusque arrepunt qui ut plurimum principis ingenium transimulant. II. Id genus hominibus astuta Vitellii, crudelitatemque Tacitus imputat. III. Vespasianus, modesto in
genio natus, tributorum iniquitate
Opprimere subditos, a talibus magi stris didicit ut idem Tacitus testatur. Quid multa Certum est, pice rosque, qui talium utebantur ministeriis,degenerasse. Benevolentiam sibi conciliant impostores isti, duria principi magnitudinem , potentiam, utilitatemque ostentant. Qui tanto libentius amplectitur illos,
97쪽
aantominus partes intelligit mu- eris sui, nec animadvertit, coecus, 'pplaudere istos, ut prodant, ut con- emptui ipsum, ut odias tandem e.
IV Et sanes, obsequi avaric lae, itidelitati libidinique principis ,ra
hic proditorem condemnare non possit quin reum se ipsum agat. Clodionem Comatum peaoidii, tunc potestate Romana in perantis, Francones regno deput rant Quem ex amicis quid ina re titutum cupiens,Agidio se aggregat, eiusque avariciae, crudelit at maiam ante satis innotuerat, frigidam suffundit Orto mox ex Romani iniuriis fastidio, rediit Francombus re rem amor, illumque ad sceptrum revocant. Ita Fianco iste ad prodendum domini sui hostem, ipsius cu- siditatibus seliciter usus est. VI. Seia
98쪽
s INSTITUTIONE sVI. Seianus, imperio Romano imminens, vide quibus artibus uta
tur Fastidium urbis Tiberio , post inclusam carceri ipsi iis instincti Agrippinam, liberosque ejus, venis a
animad Verterat Mox inclinantem
impellere non negligit sperans, a- ente in secessu principe, vim imperii rerumque regimen , sibi relictum iri. Quod factum. Vereque aliquamdiu Tiberius parvae insulae dominus, Seianus imperator fuit. VII. Perennius, imperium agitans, primum illos, qui spes suas morarentur , praetextu conjurationis quam Lucilla in Commoduni stru-Xerat, circumvenit, tollitque Mox Commodum ad volui tales trahit, quo ipse interim praecipua rerum capesseret tandemque imperium consequeretur. VIII. Eamdem viam Bardas. Michaelis Imperatoris Constanti
99쪽
iopolitani, patruus, ingressus est. ublato Theomst , tutore princi- is, collega suo, Theodoram quo-uic Michaelis matrem, in exilium
lagi curat suadens juveni pupillo, ut pse imperium capesseret. Cui im- parem mox ad voluptates deli-
ias avertit. Isque tandem auriga -ltionibus penitus cilcias sese, nihil a ter illam artem scivit Bardas in rim populi studia sibi parat, do ictos ad se accersit literas Constan-ltinopoli restaurat stravissetque sibi
his artibus ad rerum summam adi-ltum, nisi alius pro venisset. IX. Non affero hae ut doceam, que circumveniendi sint principes; sed, ut boni ipsos principes admo neant, ne illos, qui cupiditates ipsorum pravasque actiones albo sem e commendant calculo fideliores putent aliis, qui malefacta nigro quandoque notare non dubitant. CA P.
100쪽
De principum rim sic se semiliaribus que rumparanda amicitia.
Consideratis, quae aulae candida io Cito in principe expendenda, a domesticos ejusdem accedamus, munus, quod administrant, cis iuprincipem continuos utibilis priinde ad principem accc muris, s i aditum extraordinarium illis proci titrando , seu mentionem eorum in i iiciendo, seu de occasionibus, qui bd itres suas amant, admonendo, laesque principum alium in privato, lium in publico vultum gerunt: llibenti is domesticis istis, quos fidui esse crediderint , recludunt sensu nsuos rati, humilitatem illorum nil
latenus proditionis malo Iuniqui conatuum capacem esse.
II Quis Claudium imperiis obnoxium libertorum ignorat Z Quos riim unum,Paulamem, adco ditavi G