Diagnoses plantarum peninsulae ibericae novarum, a variis collectoribus ...

31쪽

plantarum peninsulae bericae novarum, a Variis collectoribus recentiori tempore lectarum

(Sociofati traditum dio 18vo Febr. 1881. II. Semper aliquid novi ex iuspania Paucis modo annis elapsis postquam plures species novas, in peninsula Lusitano-hispanica defectas in hoc ipso diario (18TT descripseram, ecce iterum specierum novarum pugillus, pro maxima parte in ispania a peregrinatoribus indefessis uter Porta et Rigo collectarum. In larga messe Specierum, quas ex itinere 1828 facto reportarunt elarissimi illi collectoreB, quarumque non paucas, ut sibi dubias, mihi ad determinandum tradiderunt, species v varietates plures aut imperfecte cognitae aut omnino indescriptae mihi visae sunt. Nec non hisce associavissecies nonnullas, partim e Lusitania a l. enriques, partim ex Hispania a clare., egel mater et in ter missas. Consensu clarissimorum virorum igitur species sequentes, in continuationem articuli supra citati fractare conabor. 1. tiaul (ἰαclectvar. velut in Lge. Stolonifero se-pens, caulibu in hietomate repente remotis, erectis 1-ilia longis, basi vaginis foliorum infer emortuis fibroso-fissis denso cinctis foliis radicalibus dens aggregatis, anguste linearibus et longiasime acuminatis, canaliculata-involutis apiceque fortis, longe et remos ciliatis, pagina super glabris, Subtus denso fomento deferribili cano-velutinis fol.

32쪽

eaulinis 2- Hilarinibus, sol florali brevi anael densa, ramis brevibus, glomerulis'. lacteae similibus phyllis perigoni niveo- pellucidis, nervo dorsali crasso percursis, subaequilongis, alternatim acutiusculis et obfusis mucronatis antheris albidis stylo cruribus stigmatis plus duplo longiore capsula ovat frigona, acuminata; seminibus vali-ellipticis, pallide fuscis, utrinque obfuse arissatis. In monte Serrata Rafico . Murca Lusitania Iulio 188 Iovisci. M. Ferre ira comm in Pros. Renrique s).LMula lacte E. Mey., proxime affinis disseri a nostra vaginis foliorum vetustis non . levifer fibroso-fissis, foliis plus duplo lati ribus, apice solo canaliculatis antheris avis. L. nive DC. vero foliis omnibus planis, latioribus, densius oflongius ciliatis, folio florali anthelam superante ramis inflorescentiae longioribus, capillaceis, phyllis perigoni inaequilongis aeuminatis, ansieris fuscis recedit. Ab utraque disseri nostra fomento foliorum denso cano-velutino, qui character habitum ab affinibus valde alienum efficit. 2. Ceph αἰαri lineαr οἰiα α r. errαια ge. Distaria forma typica Jge diagn. pl. Iber. 1, p. et foliis anguste lanceο-

latis, argute SenatiS. In montibus evadensibus ad Corfilo de S. Geronimo una cum forma principali legerunt clarr. Η uter Porta et Rigo. 3. Cenisure cα,αtracemis ge. Secf. Acrotophum. Uni v.

pluricaulis, caulibus frictis, scabris, va-1 longis, simplicibus v. basi ramosis ramis monocephalis, angulatis, basi albo-velutinis, fere ad apicem usque foliatis foliis periorato- punctatis, scabris, leviter arachnoideo-pilosis, basilaribus pinnatisectis v profunde pinnatifidis, segmento terminali lanceolato mucronato, rameatibus inferioribus lanceolatis, supra medium trifidis, superioribus lanceolafo-linearibus, integerrimis, sessilibus non decurrentibus); calathiis mediocribus, ovoideo-subglobosis, periclinii glabri squamis arcte adpressis, dorso 5- nerviis, subito in appendicem late membranaeeo- alafam, medio coloratam fuscam), triangulo-reniformem T-s-ciliatam dilatatis, ciliis Appendice vix longioribus; corollis purpureis, exferioribus

33쪽

non radiantibus actaeniis immaturis pilosiusculis, pappi duplicis

radiis paleaceis inaequilongis, achaenio ipso brevioribus. In locis aridis dumosis et ad rupes in valle ad Carratracari. Malacis. II Jul. 182 florentem legerunt clara Eufer, Porta ei Rigo, A plerisque sectionis Acrotophi speciebus differ haec nostra ramis monocephalis, appendicibus periclinii haud spiniferis. Proximeamn s ex descriptione)videtur et eammis Boisae, quae tamen differi foliis indivisis, periclinio arachnoideo-puberulo, appendice triangulari-lineari. foti urensis Miss et Reus. diagn. l. orient. II, 8, p. 63otiam huic affinis recedit foliis magis tenuisectis, undique alb

tomentosis, appendice parcius ciliata et latius membranacea in brevem Spinam apicalem excurrente, pappo reriore. . Ocilium cilentinum ge. seet Leptogalium), perenne, multicaule, infricato-caespitosum v. infer fruticulos adscendens), pallide v. glauco-VirenS, Siccatione haud nigrescens caulibus quadrangulis 5-8 longis, angulis incrassatis, retrorsum scabriusculis verticillis remotis foliis c. 6 in verticillis in ramis sterilibus et caulis parte superiore g), inferioribus ellipticis, acutis, superioribus lineari-lanceolatis, mucronato-cuspidatis nervo dorsali crasso prominulo margine scabriS, pagina Super papilloso-scabriusculis v. hispidulis panicula corymbiformi, multi et saepe demissora ramis divergentibus, repetito- trichotomis composita podicellis flore vix longioribus corollae luteae . extus rubellae Llobis ovatis obfusis, dense granulato-papillosis; stylis ad medium connatis, huctibus granulas scabriusculis, minu-iissimis.

In declivibus montis Mariolae supra Alco rem Valent. 15 Maj1828 legis cl. Proire eget male T. Species naviflorae tuus sectionis exii pania cognitae G. Pura

vinctium et O. e throrrhieto Boiss. sola caelo a nostra recedunt, reliquae vero species Europae a Malioris floribus flavis O luteolum Iord. V. rubellis G. cor cum pr. O. rubidum Iord et O. Prostii Iord. omnes obis corollae mucronatis disserunt. Magis affine videtur Arsini ores asuiu quae nomines variae species Iordanianae

34쪽

(s implexum Jord. infertextum et scabridum Iord. a l. Loret conjunguntur), sed haec foliis angustioribus 8-1 in verticillis, et floribus albis distincta estis Cum igitur nullius speciei nobis cognitae descripsi in hanc plantam quadret, ut novam speciem descripsi, non obstante quod numerus specierum hujus sectionis jam nimis

5. Sotti rej intrio cito Boiss. Lge. Saturna montana var. pro rata Boiss. Voy ei ar intricata Boiss. Elench feste enth.; S. spinosa th in C. Prodr ex pari. non L. Ηumilis, ramosissima, ramis brevibus rigidis, erectis, puberulis, dense congestis Saepeque infricatis, vix spinescentibus foliis lanceolam-obovatis v spath latis, acutis, apicem versus paucidentatis, breviter et spars hirtutis;

floribus in apicibus ramorum denso aggregatis, saepius in axillis solitariis, pedicellatis, pedicello bracteis 2 subulatis fulto calyce hirto, dentibus 2 int longioribus, omnibus subspinoso-subulatis corolla minore quam in . montana, pallida, extus puberula Stylo exserto, profunde bifido. In montibus evadensibus loco unico in Dehes de S. Geronimo 26-21o meli. alf esare., uter Porta et Rigo florentem invenerunt 28 Iul. 18Ts. Iam antea a Bois si ero ibi lecta fuit Tam a S. Oritan L. quam a S. vi a L. mihi videtur optime distincta species. A praeced. fatura humili rigida, foliis multo minoribus, verticillatris paucissoris, spicam brevem formantibus distinguitur a seqv. vero ramis vix spinosis, foliis minus hispidis, longioribus, verticula ris approximatis etc. satis superque recediu Nominara Boissieriana inter synonyma allata huc videntur spectare, quorum antiquius infricata praetuli, cum saltem specimina, quae vidi, minime prostrata sunt, sed stricte erecta. Ut jam suspicatus es atae Willh. Prodr. n. msp. II, 1 o S. spinosa L. e ora

Eispanica excludenda erit. 6. Teucrium chri sol richum Lge. Sect Polium. Sinrufi-coSum, caespitosomulticaule, B-6 I. caulibus adscendentibus V.

diffusis, infernodiis brevibus, foliis dense approximatis, verticillatis(V. - Is), spathulas linearibus obfusis fere a basi inde renatis,

35쪽

margine valde revolutis, utrinque denso longeque crispo-lanatis pilis albis v. lutescentibus), versicillo superiore capitulum subinvolucrante, eapitulo juniore hemisphaerico, dein Ulorendi tempore cylindrico-ovali, in apice ramorum solifario bracteis foliis floria inter lanceolatis aeuiis, fusco-purpureis venis saturatioribus, in capitulo juniore exseriis et comam formantibus, longe et crispule ciliatis calyce dense ei longe lanato, densibus sub parum brevioribus, subaequilongis, inferioribus ovatis, longe subulato-cuspidatis 3 superioribus subulatis, quinibus pilis aureis longis dense et eleganter strigoso-cili is corolla albida, pallide rosea labio ius dorso barbato, vali-Subrofundo,

eoncavo, infermediis minutis, bovatis, Superioribu ovatis, acutiusculis; lamentis arcu ο-deflexis. In monte terra de Milas prov. Malaesianae loc glareoSi V. peliosis usque ad io meir. alf rarissime legerunt clarr. Ηufer,

Porta es Rigo florentem Isba 182s.

Species, ut videtur, optime distincta, inter cienseteri B88. et T. uretim Schreb infermedia Prior horum differt a nostroeantibus erectis foliisque minus dense magisque patule hirsutis, eapitulis saepius pluribus aggregatis, bracieis viridibus, VasO-Spa-ibulatis calyce adpresse piloso, dentibus brevibus, lanceolafo-ovatiS,albo-villosis nec aureo-sfrigosis). Posterior foliis oppositis nee versicillatis), bracteis spathulatis, obfusis, cum calyce concoloribus et breviter fomentosis nec longe ciliatis), calycis dentibus obtusius- eulis, villo aureo brevi crispulo sectis nec strigosis etc. abunde

disseri. Reliqua ejusdem sectionis species minus adhuc cum nostra 3peei commutari possunt. T. Teucrium cαrthαpinens e ge., Secf. Polium Suffruti-eo8um caespitoSum caulibus fortuoso-adscendentibus, c-8 longis, patule ramosis, albo-fomentosis foliis oppositis, linearibus v. spathulato- linearibus, imprimis apicem Versus renatis, margine valde reVolutiS, uirinque breviter et dense cano-fomentellis verticillastris dense e nato-congestis, capitulo in apice ramorum saepius solitario, rarius dense congestis, majoribus quam in T. capitato, minoribus quam in T. Polio vulgari calycis virentis, laxe fomentos dentibus sub-

36쪽

aequalibus, lanceolas ovatis, nervo excurrente cuspidatis, longe ciliatis; corollae albidae ob int bovam-orbiculari, prope basin extus puberulo, lateralibus minoribus lanceolatis, superioribus ovatis, Musis; filamentis arcu ο-deflexi8. In collibus petrosis solo calcare pr. Carthaginem novam primus legi es. in lor o Mart. 1826 et dein clare. uter, Porsa et Rigo 18Ts. Quoad habitum medium locum fene infer T. Polium L. et

T. memeter BoisS., quorum Prius calycis fructura longe recedit, Posterius vero caute erecto, longo patuleque hirsuto corolla ciliat ei: satis superque distinctum est. T. mplemicetiae th. nobis ex autopsia haud cognitum foliis ovato-oblongis, cordam-amplexicaulibuS, Supra demum glabratis, corolla majuscula etc. a nostro differre videtur. Cum nulla alia specie suae sectionis, quantum video, conjungi poteSt. 3. Otis culci Triumvir citi ge syracilis, caule filiformi, discescente, glomerulis paucissoris, bracte, ovata obfus fulsis, floribus (3-6)pedicellatis, pedicello superne ineras8ato, calyce aequilongo v. ultra; floribus 5-meris calyce rubello, campanulato, lobis obfusissimis subocoronae brevioribus, adpressis corona alba, hyalina, Jobis ovatis, obfuSis, mox patulis v reflexis, squamis epistamineis nullis antheris rufis, vafo-sagiri is stylis 2 ad basin usque liberis, vario sub- aequilongis, erectis, parte Stigmafosa reliquo solo vix crassiore, filiformi-subulata capsula matura seminibusque ignotis. In montibus evadensibus ad oratio, odo more alti Erinaceam vastans, o Aug. 182s stata florente a clarr. Η uter Porta of Rigo lecta. Obs Etsi quoad habitum maxime similis videtur quibusdam speciebus sectionis Epistigmatisv Engelm monogr. tamen vix hue referri potest, sed propter stylos stigmate aequilongos potius ad Eucusculeas pertinere videtur. imus sectionis autem omnes species apud Engeta. l. et descriptae floribus sessilibus gaudent praeter bα-lankα Auch. quae vero a nostra differt caule albido-l eo, calyce albo-nitente, vix densato, floribus europeae majoribuS,

37쪽

squamis epistamineis integris Species sectionis Epistigmatis floribus pedioellatis analogae C. Mediaestat Ledeb. et et rabie Fres.)quoque squamis epistamineis instructae sunt et fructura styli insuper a nostra diversae sunt, quod etiam de C. Oricon Thunb.(sset Pachystigma valet, quare speciem in monographia et Engel- manni indescriptam sistere cenSeo. s. antirrhinum Choridem Lge Fragile, multicaule caulibus e trunco lignos adscendentibus v. decumbentibus, valde infricatis, dens minuteque puberulis, la-1 l. divaricato-ramosis foliis ramorum oppositis, causis norigeri sparsis, minutis, ovali v. lanceolat ellipticis, obtusis, dense et breviter glutinoso-pubescentibus floribus alietas, racemum remotissorum formantibus, pedicellis bracte foliis simili calyceque longioribus calycis segmentis ovalibus, obtusis, viscososuberulis, coronae sub plus duplo brevioribus corolla pallide roseo-lilacina, sub lutescente, longe albo-piloso, palam croceo, glabriusculo, labio superiore afurate rubrostriato ad tertiam V qua tam longitudinis partem obfuso bilobo gibbere basia extra calycem parum prominulo stylo breviter puberulo capsula et seminibus ignotiS.

In promontorio Charidemo Cabo de Gala frustula sterilia primus legis es. in terra Apr. 1826, dein specimina norigera 16

Apr. 18T legerunt clarr. Η uter Porta et Rigo. Inter A. οlle L. et A. SemPervirem Lap. Videtur species iniermedia, ab utroque bene distincta. . molle disseri a nostra indumento dense villoso foliis orbiculari-ovalibus, saepius oppositis, intemodiis multo brevioribus, pedicenis brevioribus calyce densebarbato-hispido etc. A. e ervirem foliis fere omnibus floralibus quoque oppositis, Semperabentibus, minute puberulis calycis Sehmeniis vafo-lanceolatis, acutiusculis, corolla albida, sub glabriusculo ela recedis A. plutinosum B., R. denique differt ramis erectis, minus infricatis, foliis multo majoribus, pedicellis ealyce bracteaque

brevioribus te. io Linciri mi eri ge. Annua, Viscoso-glandulosa, multi-eaulis, caulibus brevibus 8 longis), crassiusculis, diffusis v

38쪽

8 1 oo

adscendentibus foliis arcte adpressis, infer verticulatis, Super. Pu sis, lineari anceolatis racem densistoro, pedicellis calyce aequilongis; calycis segmentis bovato-lanceolatis obfusis, subum coronae et capsulam subaequantibus corolla saturate flava magnitudine L. To ne- forsit), palato eroceo, glabro labio superiore igneo, breviter bilobo, calcare recto, coroli reliqua longiore capsula ovali, glanduloso- puberula, marginata Seminibus nigris, minutissimis, friquetris, minute tuberculatis. In locis petrosis, glareosis montis terra de Missas supra Al- haurin et grande l. Malacit. alf. -so motr. dio 13 Ma 18Ts florensem e fructiferam legerunt clare., uter Porta et Bigo. Ob s. abitus fere L. Totirae Srtii et L. renetricte, a quibuSfamen seminum fructura abunde recedit. Maxime vero affinis est L mimollae Lag., quae caulibus infricato-ramosissimis, ita 1 altis, foliis glabris, lineari-sefaceis, calyci segmentis acutis, angustiorib et brevioribus, calcare fenuiore, corollae colore luteo nec igneo), -- sula duplo minore, calycem excedente, Safis distincta est. 11. inciri olis cinth Lge. Annua, glaberrima, glauceSeenS. humilis, pluricaulis caulibus adscendentibus, 2 3 longis foliis oppositis v. verticillatis, verticillis remotis, caulinis superioribus SparSis, omnibus anguste ovali-linearibus obfusis iussorescentia brevi, 2- -nora, pedicellis bractea brevioribus calyce duplo brevioribus; calycis segmensis bovato-ellipticis, acutiusculis, glaberrimiS, ViX V. angustissime albomarginatis, corollae sub Subaequilongis, capsula longioribus corolla majuscula, vitellina, palato aurantiaco ciliatο, labio super breviter bilobo, obis obfusissimis, calcare fenui, rectiusculo, coron reliqua, longiore capsula Subglobosa, vix marginata; seminibus pallide cinereis, oblique friquetris, hinc concavis, illinc angulato onvexis, dense minuteque tuberculatis. In vineis et agris c. Almeria prope coemefertum, 11 Apr. florigeram e fructiferam legerunt l. Ηufer, orsa et Rigo. Obs. Infer L. v lacte formas minores et L. Q εαe Var.αr OrienSem collocanda, sed floribus paucis, pedicello calyce duplo breviore ab illa, glabrifieo caulibus vix ramosis, ioribus duplo

39쪽

majoribum ab hac, seminum structura ab iliaque satis superque distinguitur. 12. incirici desectu se erαια ναr. VMeselmetieri ge. Differt a L. metvercit Lerescho caulibus robustioribus, subhorigon- fatifer prostratis, foliis saepius sparsis, corolla majore, coccineo-rubra palato luteo, seminum ala cinerascente nec alba), papillis discieinereis neque niveis). In vineis regionis calidae ad illena prov. Alicante rem. Valent legit ei. Η eget mater 828, 11 Maj . . et r. ob s. Cum similes differentias quoad directiono caulis, dispositioneni foliorum e corollae colorem observare liceat in pluribus Linariae speciebus, et cum semina praefer colorem alae et papillorum iis . depauperatae similes sint, potius forsan hujus varietas quam species propria habenda erit. Specimina formae typicae L. depauperatae ab eodem Pros. eget maior in monte ui Campana est. 8-12o mefr. Prov. Alicante eodem anno lecta Sunt.13. a Arinerici tirici ei Boiss. var ei licito ge Disserta

typo caulibus elatioribus pl. - 1 longis), capitulis majoribus, foliiselliatis pefatis pallide roseis. In rupibus prope Villafranda de Vieret 2 Maj 1826 legerunt clara Rachel et in ter. b A. Duricte Dor dὰενyhyllo ge Caules d-6 longi, Statura omnino A. Duriae typicas, sed caule inferae foliisque dense longeque hirtis pilis folii latitudine longioribus), corollis infense roseis differt Vix nisi varietas, nec species propria dicenda.In provincia Legionensi prope Branuelis(8 1Jun. 1826 legis et

communieavis es. in kler. Id Athes Orοεεti lorici L. Bet r. mierοφhνἰἰαLge. differta forma vulgari infernodiis brevibus, aculeis validis, fripartitis, arcuato- recurvis, foliis multoties minoribus, saepius fritobis, pedunculis brevissimiS. In valle fluminissent infer Oranatam et montes evadenses c. fruct inmaturis legerunt clara Euter Porta et Rigo.

40쪽

15. Erysimum myriοPhyllum ge in australea alpinum Wk in Prodr. l. msp. 8, p. 8OT Perenne; risigomaterie plurium annorum infernodiis brevibus formam nodoso et ad nodos reliquiis dii delapsorum stipato, caule solitario, erecto v. adscendente Va-I L, simplici v. a medio ramoso a basi ad inflorescentiam usque dense foliato foliis subulatis v angustissime linearibus, canaliculato-complicatis, acutiusculis, integerrimis, pilis bifidis arcte adpressis dense incanis racem ultra dimidium caulis occupante, simpliciis basi ramoso densifloro, pedicelli crassis et superae incrassatis, siliquae quartam longitudinis parrem vix aequantibus, cum siliqua aret axi adpressis floribus mediocribus, sepalis erectis, laseralibus basi gibbis; petatis pallide luteis, pastulatis, vix marginatis, in unguem lamina longiorem sensim attenuatis siliqua e 1 longa, stylo longiusculo ferminata, adpresse cano-pilosa Semina matura non adsunt.

In locis arenosis et glareosis montis terra deda rem Granat solo dolomifico septentrionem versus ait 13 15o metri dis 21 Iunio 18is legerunt clara Eufer, Porta et Rigo. Obs. Descriptio . australis', alpini Prodr struisp. l. ., haud male cum nostra Specie convenit, et haec ex eadem S.Ideda quoque indicatur, sed specimina hujus, quae comparare posui, in Sterra de Baga lecta Bourg 1851, r. 155 I), quantum ex statu imperfecto fructifero judicare licet, multo minus densifolia et densi- flora sunt, et siliquae minus adpressae, quare de synonymia adhue dubius haereo Saltem nostra planta ab . australi typico nimis recedit et prae onmibus Erysimi speciebus nobis notis habitum famsingularem praebet ut specifice distinguenda mihi videatur. In libseris mones cl. Ηufer, flores esse suaveolentes, ut in . heirantho. 16. Violo uber uictage ad inc rhigomate verticali v. obliquo, multimuli, caulibus basi dens squamatis, erectis, dein arcuato-dis fusis, dense breviterque puberulis foliis rosularibus paucis, lato cordatis, acuminatis, omnibus profunde renatis crenis inflexo-mueronatis), dense cano-puberulis, opacis Stipulis mox marcesee tibus, fusco-scariosis, caulinis lineari-lanceolatis, remoto fimbriat

ciliatis, ciliis diametrum stipulae subaequantibus floribus breviter