장음표시 사용
21쪽
Quae si recte ab omnibus conceduntur , illud prosecto efficitur , non alia esse , aut defendi posse illustriora jura ouim ea de quibus nunc agere in redimur , quaeque ad Reginam Christianissimam a varios Belgi Principatus ex nascendi sorte, ex recepti lcgibus , ex consuetudine tot seculis ulitata pervenerunt. Et: sorte Hispanici Consilii Administris aliter videatur, ac subinde metuendum sit ne errores ab his proscini in multitudinem manent latius in diversum trahant homi num judiciaci id tamen concedant necesse est , nihil maes e re communi, nihil ad pacem tot hominum votis expetitam , in omne aevum firmandana utilius statui posse, quam si quaestio illa si tamen ea res est quae in controveritam adduci possit' ad justitia:&veritatis leges revocata decernattu . Hoc enim cuivis perspicuum est , potent illimorum Galliae. Hispania Regum cum Imperiis, tum Cederibus maximam Europae partem tontinerici ita ut ea leni pace, quae hos Principes sibi mutuo concilia , totus sere Christianus orbis devinciatur: ut eorum dissentio reliquas
Nationes magno impetu siccum abripit,&distrahit. Neque illud nos allit nullam siemajorem quam de Principatu conten- Ad tionem:
22쪽
tionem: nec Princiri legibus, sed armis non juris disceptatione, sed bello S
acie decertare. Ea tamen est Christianis limi Regis aequitas 5 moderatio, ut sitib-ditos suos potius velit persuadendo vincere, quam vivi armis superare ac nihiln rara exoptet, quam ut ii se a ratione vinci patiantur. Hoc animo esse invictis simum Principem hinc licet cuique colli rere, quod jura sua Conjugis in Ducat tua Brabantiae, Malios Principatus,qua que non recondita quadam ratione cernuntur , sed in promptu sunt omnibuet manifesta, in vulgus ante efferri nolite-iit , quam disciplina juris eruditissimos, in renio prudentiaque acutissimos Doctore: in celeberrimis totius Europa Academiis consuluerit. Id enim ex sua religione xpiet .ite esse duxit, ut jus suum non populari, sed exquisitissimae uri prudentiae trutina diligenter expenderet, ne quid cupide , aut aestu quodam, cservore magni elati animi incitatus
Cum itaque omnium Eruditorum testimonio admirabili quadam totius duris rudentiae consciassione, eos, de quibus nunc agimus, principatus ad Reginam Christianissimam jure devolutionis pertinere , ex publico usili4 vetustis
moribus earum Provinciarum compererit , nullum esse amplisis dissimulationi
23쪽
ocum, ac potius ibi metuendum intellexit ne ono ius silentium in veternunt quemdam , 'sbporem ab existimatione sua .populorum salute alienum legenerasse videretur. Quid enim , an pater filium, maritus conjugem, Princeps
subditos non defendet Non hic e nibus Regni propagandis , sed de conservandis agitur. Non vult ex potentissimus armis populos debellare, sed id tantum postulat, ut subditi sibi pareant iure sanguinis iliaereditano ulte legitime imperanti. Non urbium direptione , non caedibus , non homnium stra sed justitia , .legum authori rate riuatus ad Conjugem liberos
delatam adit haereditatem. Atque ut Sol quaecumque motu suo lustrat, eadem S sua hic complet, talutari cali te persundit sic Princeps optimus pacem vult
in urbes, otium , ubertatem in Provincias non vim, non vastitatem, noli
arma victricia inferre. Qui Quis meminerit invictum Regem in ipso victoriarum decursu, attritis prope hostium viribus, cum cuncta ex voluntate querent,
arma posuisse , ut Christiano orbi Q-cem S tranquillitatem conciliaret hic prosecto intelliget eum non gloriae splendoris cupiditate inflamna atum bella quaerere, scd jura sua perscqui atque invitum arma , quae ut saluti publicae consuleret , sumnaa animi magnitudine 6 Posue-
24쪽
11 eginae Chri yiani piari iura
posuerat, repetere Grave illi molesium oret Europam rursus bello a grantem cernere , cujus incendium utilitate communi ductus, restinxit At quo judice lis tanta siccabitur uod erit in terrarum orbe tribunal cui sisti possit Rex Galliarum de jure suo experiri adversus subditos , qui nec propriis velint parere legibus, nec sui Principis benevolentia, de charitate flecti, quique divinae Providentiae, qua sceptra coronas que dispensa , non in magno suo da mno .summa rerum perturbatione re luctentura ., ct aliud quiddam longe auguratur Rex Christianissimus , atque in eam spem vehementer adducitur , ore ut populi a Regno Galliarum quondam avulii , quique ex longo intervallo in suum velut corpus redieres, tam justuna non detrectent unperium , 5 suae Principi subjiciantur, non vi, non armiS, 1ed ratione ipsa justitia devicti. Nec alia quidem mente hoc operis emit
ti in publicum jussit, quam ut Reginae
jura in animis, ac pene oculis ornnium Nationum Belgarum maxime , X- ponerentur. Postia uam enim ii quorum
plurimum interea non falli , aut decipi, tam aperti, tam perspicui juris aequitate persuasi silerint , atque omni de tracto errore quid ii veri perviderint,
25쪽
in Ducati Irabanti. s. 'c. Iῖ ltro se suo Piliacipi declare , ' parcae non recusabiant. Neque enim ii sunt qui impetu quodam animi, aut pertu batio ne magis quam conliti s judicio regantur. Aut me sugit ratio, aut illud Regis consilium , eam moderationem Omnes Nationes suis calculis comprobabunt. Quid enim magis Regium , quam subditos aequitate 5 benevolentia demereri Quod ii non solum vinci a ratione, sic letiam perstraderi velint , ex voti tui compos futurus est, qui de subditis non manu, aut bello, sed iustitia S chalitate triumphabit. Sin autem parere nolint, nec legum .consuetudinum authotata . te moveantur , quicumque suturi sint
belli exitus, erunt certe necessarii id que unum ex erit consecutus, ut non
nisi vehit in ipsius Arcae, ac divinae legis conspectu , uti summus ille Israelitici quondam populi princeps , acie decernere, ac disceptatione priris, quam bello tarmis decertare videatur. Neque hoc consilium moderationis lenirna quisquam potest reprehendere , niti idem naturam ipsam incuset , cluae omnium animis suos suaque tuendi curam insculpsit aut sanguinis jura omniana Gentium leges, quibus liberi in parentum bona succedunt, penitus abjicienda a
Contra nemo est qui Hispanici Conii VII, 7
26쪽
1 Reginae Chrisianis imae iura
Ili rationem Linstitui a probare possit, aut defendere. Quid enim magis a ratione .religione alienum , quam Franciae Reginam non solum haereditate, quae ad eam ex Matris, Fratris Balthasariumorte venerat, unditus exturbare sed etiam spes omnes illi in paterna bona , si liberos pepererit omnino praecidere ratvero si forte absque liberis suerit marito superstes, non solum jure suo in maternam successionem non excidet sed in paterna quoque regna vocabitur. Quid hoc si nisi in sic ramentum matrimonii contumelia Nuptiarum votum est pro-- les hic ii quae adiit, parentem una una
sobole , dominio, Principatu omni depellit mater imul Regma esse non potest. Quae est ista foecunditas,
quae bonis , quae haereditate parentem liberos exuit Quod in his firmat patrimonia, hic omnino evertito ex quo sonte manare solent , hinc penitus amittuntur: quandoquidem procreatio liberorum cedit in matris per-riiciem , omnem illi adimit haereditarem , de throno eam dejicit. Ergo urasti tueri, conservare non poterit, nil aut liberis orbata , aut sterilitate
perculia. VIII. Quantum vero Illud cIll. IIII c. I ill
pactum non ab aequitate modo sed etiam ab Oinni justitiae fornia iit remotum, tot
27쪽
a rationibus promptis ex ipsius naturae sontibus ex ure Gentium,in civili, ex receptis denique moribus palam fiet, ut ne Hi pania quidem Consilium audeat hoe commenti defenderes praesertim ubi illa abdicatio, aut cessio, aut renuntiatio aut quocumque alio 1 netur nomine, omni nico, faliis uanta coloribus omnium animi fuerat de oculis subjecta. Quo autem id facilius cisci possit , non erit alienum ut acta sint omnia , breviter exponere, rem ipsam velut a capite ar
ANn sexcentesimo decimo quinto se I. pra millesimum dis abeth Henrici Magni filia Philippo tum Hispaniarum Prin. baub cipi post Regi Catholico huius nominis
quarto fili in matrimonium collocata. Do illi quingenta millia nummum aureorum complures itidem gemmae quam maximi pretii , quarum proprieta ad liberos , qui ex hoc matrimonio
nascerentur , ex conventione pertineret.
Hispaniae Princeps vicillim sponsam
i 66666 nummis aureis in dotis augmentum donavit, praeter gemmas quinqua inta millium aureorum pretio aestimat s. Vixit Serenissima Re rina cum Rege Catholico novem xviginti annoς, tum ex hac vita in meliorem excessit. Filium cui nomen fuit Balthasar, qui qua
brevi post tempore ob it filiam itidciri
28쪽
nomine Mariam heresiam reliquit superstites. Haec quidem in totius Regni spem diu sui educata sed Rege Catholico tribiis subinde post iteratas nuptias liberis aucto , aliquanto longius ab ea
spe remota est. Jam, quae est rerumhumanarum vicissitudo , c tribus Regis Catholici filiis duo sunt vita uncti. Hinc Maria heresia , quae nunc est Regina Christianissima, in eum locum unde exciderat , rursum est restituta : totiua
ouippe Regni, ii quid fratri , quod abiit, iumanitus accideret, ad eam pcctat haereditas. Sed ad institutum nostrum re
H Anno sexcentesimo quinquagesimo sexto lupra millesimum, cum Galli Hi pani gravi diuturnoque bello inter se disiiderent , res aliqua ineunda pacis inter potentissimos Reges illuxit. Et quidem nonnulla tum inter Regum Procuratores habita sunt arcana collo qui sed hoc majus quiddam erat quina ut primo statim aditu confici pollet. Hinc tamen pronior ad pacem conciliandam via fuit, legatis utrimque commeantibus acta sunt velut prima tanti operis fundamenta Vix tres anni illuxerant, cum ex Catholicus D. Antonium Pimen tellum ultro misit in Galliam , qui de componenda pacea eret. Saepe is cilii Cardinale arari no
29쪽
lsecreto congressius saepe remotis arbitris collocutus, ac tandem illius negotiatio ad optatos exitus perducta est de conditionibus pacis ii perpaucas levioris utique momenti exceperis convenium quas utrimque oblima arunt annona illesimo sexcente ii mo quinqua clamo nono, die vii Mart. Hinc jam ab armis, atque ab omni hostili in cur lione citatum. Inter prima colloquia Pinacia:ellu de jungendo nuptiarum cedere , quod concilianda pacis magnim saepe est vinculum, quaedam obiter, de velut in tranti ai jecit quae comiter , atque ex Hispaniae votis Rex Cliristianissimus excepit. Sed cum ille nihil de conditionibus, neque ullam paciscendia tio Principe potestatem accepisset, res tota in id tenvdilata est, cum praecipui Regum a inistri ad utrius que Regni inc inchoatum pacis opus peracturi convenirent. Cardinalis duodecimo eiusdem mensis die accepit a Chri manissimo Rege amplissima mandata , ut quibus videretur conditionibus pacem componeret nec tamen quicquam inerat in his
literis de assinitate lingenda , quod resesiet omnino a pacis negotio sejuncta. Qita mobrem die vigellino primo Junii, aliis stibinde mandatis data est Cardinali potestas paciscendi de iis quid;
rem, musitatas nuptiarum conventio
30쪽
is Reginae Chri Dansi imae ura
nc spectarent sed quod taceri nullo modo potest, nihil regiae literae de abdicatio-
ite, seu renuntiatione facienda continebant neque id Cardinalis arbitrio permisia sum fuit. Itaque omnibus erectis in spem futurae pacis, die vigetimo quarto Junii
Cardinalis Lutetia proficiscitur, ut die constituto ad fines Aquitaniae cum Hispaniae Legato adesi et Mabsoluto pene Operi vel ut fastigium simul imponerent. IV. Legati intulam quae Galliam ab Hispania disterminat ut idoneum congressui locum eligunt. Die decim otertio mentis Ara uiti prima ineunt colloquii ac dum pacis conditiones diligentius pertractant, atque alias ex aliis, quae subinde emergunt dissicultates expediunt, yonaeo, M. Petro Coloma, quorum ille Regi Christianissimo, hic Regi Catholico erat a Secretioribus Mandatis, id negotii dant, ut instrumenti dotalis sorinam una designent nam de ipsa quidem dote quinoen
trina mille nummum aureorum jam inter Legatos convenerat. Verum nihil aeque
inopinatum Lyonae potuit accidere, atque illa renuntiationis clausula, quam Coloma in primo statim congrestu proposuit Reginam videlicet sic sua dote quingentum milli in aureorum contentam esse oportere, ut omni jure in omnes ha reditates, quaecumque illa essent, simul