장음표시 사용
31쪽
in Ducatum Arabantiae, freta 19ltus Hispanicae Dominationis uni cum
suis Liberis exclud eretur. Tum Lyonaeusiuanta fieri potuit contentione maxi-naa tam inicitiae conventioni obsistere ac ne are ea lege in Regem Christianisti malim, ejus sponsim contumeliosa transigi posse , aut committendum ut sancti1 simo foederi tam atrox inserretur injuria. Maonis utrimque animis disceptat una. Res omnis ad praecipuos pacis Arbitros
tandem delata, nec unori animorum contentione certatum neuter sua causae
desuit. Cardinalis invictis quidem argumentis hanc clausulam, ut iniquam prorsus, o Regum majestate alienam ejiciebat. Contra Ludovicus de Haro non multum in eo sibi elaborandum putabat, ut clausulam defenderet, aut rationes a Cardinale in contrarium adductas dilueret. Quin etiam illud admiratione dignum videtur quod eam potissimum rationen in suae causae patrocinium attulerit, qua nulla major ad eam infirmandam afferri posiet. Ne abat se adeo esse rerum imperitum , qui dubitaret quam iniqua, quam te ibus contraria, quam absurdacuet illa conditio inc uesic norare se adjectam in contractu clausulam haud posse totius Monarchiae sun lamenta convelleres nec sacrarum Legum vinculi, quae Hispaniae Reges ac subdito inter sede- vinciunt ulla ratione solvi posse. Quod ii
inquit, iratus Hispaniae Deus, Principi qui
32쪽
uniis superest , vitam eriperet, nemo esse cx lubditis qui jus sanguinis in Filia
Regis violandum putaret omnes illius imperio se subjicerent neque ulla clausula, aut conditio, aut pactum ab obsequio Hi uno revocaret. Praeterquam cium , aiebat, omnes ei favent, eamque merito amant, non modo propter Regii sanguinis splendorem , sed multo maxime ob eximias ejus dotes omnium virtutum laudem non possi in Regnorum jura privatis conventionibus everti: Regum sceptra se manu Dei sunt, non in hominum ibitrio polita. Nec demum discordiae, I bella civilia caveri possunt, nil haereditario is inguinis jure regna naanent ad posteros, iique velut perpetua quadam per gradus, terna substitutione succedant. Hae sint leges Hispano
tum mores lue constituti, tot retro fe culis comprobati, ab iis recedent nun quam , clua cumque cessioniς, alit abdicationis clausula in contrarium Obtendatur. Haec quidem ita sibi nota esse, ut nulli notior : Negare tamen summo Regis Con:ilio persuaderi posse, ut ab ea conditione discederet, idque si ipse tentaret , illi plomoturum ac fore ut in omnium reprelientiones incurreret, quod contra recentis memoriae testatu limum exemplum obniti arideret:
nam quod exemplo fit, id jure fieri plerosque ibitrari. Non alia lege Annam
33쪽
Austriacam Serenissimam Regis Christianissimi Matrem Ludovico felici memoriae fuisse in matruno Iluuia collocatam ac demum Hispanis certum esse, ab ea forma quae jam praescit et
Cum tali l .lc Cardinalis Magarinu Hispanos ita obfirmatos cerneret, ut ab ea sententia deduci non possent ac subinde vereretur ne si re insect a discederet, invidia omni penes Galliam esset, quod
Vanum terrorem praetexens, omnem incundae concordia spem incidisset omnino ex fide sua S prudentia esse duxit, ne- lect a inutili clausula, quae nec Regi ob diri possiet nec executioni mandari, nisi omnia violarentur jura , pacti tranquillitati orbis Christiani consulere neque id committere ut sitia culpa totius Europae spes in irritum caderent. Instrumentum dotale describere in oressos alia torquet controverita, uaverborum formulta pactum renuntiation Isconcipiatur. Jyonaeo contendente ex conditione dotis repraesentandae praetcriptis temporibus, eam clausulam suspendi oportere contra defendente Colomaeo absolutam esse eam cessionem , nulli conditioni alligandam Olcit tandem Lyonaeus ut ex repraesentan
dae ducis adhiberetur. Quid enim udos
34쪽
omni jure succedendi fraudabitur Imo Coloma negavit hanc ullius momenti est disceptationem, neque id metuendum esse ne ex Hispaniae tam necessaria conditioni deesset. VII. Rebus ita compositis in haec pene verba cessionis clausilla descripta fuit Re-,gem videlicet Catholicum Serenissimae dii fantii Mariae Theresia in dotem dare .promittere matrimonii ergo cum Rege Christianissimo ineundi,
quingenta imillia numnahim aureorum; eamque pecuniae summam Pariliis re praesentari oportere, de ejus tripartitam solutionem tribus quoque fieri tempo-iribus ita ut pars tertia statim ab inito
matrimoni, pars altera intra annum,
quod reliquum erit vertente semestri sit persolvendum Ea quidem lege dum modo haec summa , aut quoa tanti est, Res Christianissimo praescriptis temporibus numeretur ut Serenissima Princeps hac contenta dote jus omne in paterna materna bona, atque in omnes successiones, quacumque ratione, aut titulo contigerint, omnino repu-
diet, iisque plane renuntiet scit ea jura quibus cessiira est, explorata habuerit, leuilla ignoraverit quocumque enim modo, aut conditione res praedictae sue- rint, cum omnibus posteris suis, utriusv
35쪽
vis in sexus , his finiuid omni domita snatione, aut Principatu His anicae Moia archioc omnino excluditur nil sorte me liberis sit marito superstes tum Menim soluta, libera ab illa exclusione sutura est, atque ejus jura in paternas maternas haereditates farta tecti, Mil laesa servabuntur. Utrius aue Regni Administri instrua mentum dotale oblignarunt die septimo se Novembris quo videlicet die pacificati tionis opus ad optatos exitus provect una, ab utroque Legato subscriptum filii Rex Christianissimus Tholosae die vigesimo. Quarto ejusdem mensis, Rex item Catho licus adriti primo Decembris die, pae cis inuptiarum Dedera authoritate ita confirmarunt. Interjectis aliquot diebus Ludovicus de Haro accepta a Christianissimo Rege potestate ejus nomine Serenissimam Infantem despondit Nuptiae celebratae die quarto Junii anno sexcentesimo sexagelimo supra millessimum.Die
septimo Reges in eam insulam , ubi pax siit composita se contuleres ibi Rex Catholicus Filiam in manus Christianissimi Reois tradidit ac demum incredibili o-migum laetitia in Galliam deducta est. Jam illud omnibus est miraculo , quod
Rex Catholicus nec dotem , nec quicuam ex iis qu. promiserat exsolverit;
36쪽
cti II EX ea tamen conditione pactum eiasionis , seu renuntiationis omnino su penderit. Id vero ad summam totius cau
Nunc quidem ex Christianissinu rius suum in conspectu omnium exponere statuit, liberum cuique judicium per ιmittere. Neque enim Philippi II. Hi spaniarum Regis hac in re sequi exemplum potest, qui cum rogaretur quo jure
Lia litaniae regnum invaderet, sua sibi jura nota esse respondit, neque aliud esse Regibus constitutum tribunal, praeter suam uniuscujusique conscientiam. Non ea mens est invictissimi Regis Galliarum , non ea ratio Christianissimae Reginae; nec committet ut hoc con .
scientiae sita vultatis , hanc uri suo a Lbem inuri sinat. Causa omnis quae veritatis lucem , vel hominum judicia reformidat, suspecta est. Utrique certum est nihil per injuriam , nihil contra aequitatem contendere. Regina Christ ut livoris pura, sic ab omni cupiditate, Mambitionis suspicione procul abest. Huic summa votorum est, ut videat Fratrem in Hispania regnantem, prole felicem, ioloria cumulatum. At nemo si tam limiquus, tam imperitus, qui neget eam poste citra ullam injuriam jus suum persequi, ac petere bona, quae sibi ex utrius , que Parentis. Fratris haereditate obtige i
37쪽
ti unt nili sorte quis velit sua cuique tueri, defendere, non cise a natura, aut ustitia aut pietate concestum. Quaeris uo titulo hanc haereditatem petit: Naturae 1, neque enim potest filia omni patri- QMoni, nili natura repugnante, spoliari. latio jure Lestina, patriae consuetudinis. Qua authoritate Communis i quitatis, quae est ipsa natura ratio omnium antinis incisa. Nec crediderim ul- dum est in terrarum orbe Tribunal, ut sium Senatum, quo cognoscente, Regi . a Christianissima, ii res tanta in publi eo te itimoque judicio tractaretur , cau-aam pietatis, religionis , justitiae pletam non obtineret. Unum est His anim onsilium, cui sorte liae causa in his 3robatur. Sed nobis non erit dissicile stendere illud abdicationis, vel renun-
iationis pactum , in quod velut in munia issimam arcem Hispani sese recipiunt, ab mn om nino justitia abhorreres vanam se illam sermulam, quae jus omne per- ertit nihil aliud esse , quam praecipitis inbitionis falsae politicae commen una ad ostentationem , Mimperitor una ludibrium compotitum Idque ex recC- tis in Hispania legibus, ex inveterata
onsuetudine Regionum , ex eorum qui maon apud Hispanos sunt honore, iuris Interpretum authoritate noslamonstraturos recipimus. Quocircatorum alterum futurum est , ut suis
38쪽
26 rara L risiam pina Iura legibus, teritate ipsa persuasi senten ilia letillant vel certe ut Hispaniam pugnare ipsam secum, quo leges, jura con -
suetudines denique luas evertat , tot iu a orbis testimonio comprobetur. XI. Quo autem id facilius assequamur Totius pς' at ue ut lucidior manifestior iit ilhi : , di i destinati hujus operis ratio , duo potiss naum nobis praestanda sint. Jura Chri- istianissimae Reginae primo sunt exponen l la de in quo sint constituta diligenter explicandum tum abdicationis vel re inuntiationis pallium, quod nobis ut de- sensionis sit propugnaculum oPponunt, funditus cst evertendum. Sed stiperius il id ante constitui non potest , quam rhoc posterius sit consectum. Vix enimi
nisi remoto cessionis, vel renuntiatio-
ni obice velut disruptis repagulis Regina Christianissima jura sua conse-
Quocirca hoc opus ui duas partes br viter commode dividetur prior quidem in cessione, aut renuntiatione refel-l lenda, atque illa velut His anicae defen-lt sonis arce dejicienda versabitur Pars altera , quae sint jura Christianissimae Re in quaesita certa, ex foedere nuptiali Regma: Elisabethri, ex consuetudine: Rec ionum de quibus nunc agimus , ex lon inveterato usu, qui interirin lcipes , aut Duces carum Provinciariin
39쪽
et a Ducati aerabantiae, O c. 27iin eadem causa semper obtinuit; quae de- mum ex morte Fratris haereditario jure bona ad eam pervenerint , distin enucleate explicabit. P Rullum illiti m lux ilum statui .
potest, ejusmodi pacta, quibus liberi su
itura successiones abdicant, non e te evertitur. naturae', non X jure gentium , non
nique ex ure civilis uxille. Nihil enim est magis secundum naturam, quam Ut, qui parentes suos referunt, in eoru in quoque bona succedant. Natura quippe tingenerat praecipuum quemdam amoremiin eos qui procreati sunt, nec patitur ii lios a parentibus deseri , aut omnibus tae praesidiis destitui. Hinc Romani, Quibus juxta curae fuit c Rempublicam augere imperio .parta conservare , ac denique cives eadem aequitate continer , hujus generis conventa , quibus liberi omni spes ereditatis excluduntur, Om-
in repudiarunt. Idciue hoc mirabilius bet videri, quod idem patriam pote-
atem ita extulerint, ut jus ita Mne- is patribus in liberos tribuerint num quam tamen illorum arbitrio permisere, it cum filiis de abdicanda successito ne pa-
iscerentur. Hac utique ratione persuali, alis a natura vitae liberorum esse con-
ultum , nec patre ni posse nisi sorte
iis in figura humana immanitatem bel-
gerat iis quos genuit, vitam eripere Bri At
40쪽
α. Reginae Christianissimae jura
At facile adduci post in parentes , ut eos justitia capiat oblivio ut alios prae aliis diligant, atque his neglectis, illis consulant. Quocirca non satis cautum foret naturali aequitati, nec satis prospectum liberorum parti legitimae, si parentum authoritate, aut ii ore, aut metu filii jure suo cede Tent, ac suturae successioni renuntiarent. Nec demum satis aequum videtur, ut ii lius qui nihil commeruit, sorte sua, aut portione eoitima haereditatis pellatur, ouam tamen illi ejusmodi pacta eriperent
1i leo una auctoritate munirentur.
II. aliam obrem qui ius civile Romano
rum condidere , monstri instar putarunsilium pacisci cum patre de sutura haereditate 3 conventum illud non inutilmodo , sed etiam iniquum , atque a natura prorsus alienum judicarunt. Hinc magnum illud Juris rudentia lumen Papinianus ejus generis pacta ut injusta, atquin leges contumeliosa censet penitus e rejicienda . Quid , quod ipsi Imperatores adeo non probant haec conventa , ut prelienanti nonnulli ea tanquam pessimi ominis iam ita do tristissimi eventus portenta execrentur
es h ii a numerum stipulationum , quae hue cum bonis moribus pugnant,ejusmodi pa-
reditate O tris speraret, eam script iram ius successionis no muta e conlittit; Privatorum enim cautionem legum authoritate non censeri Leg. MI . D. de surs, ct egitimi Sed nobis omnes hujusmodi pactiones odiolae est e videntur,