Miscellanea critica quibus continentur observationes criticae in scriptores graecos praesertim Homerum et Demosthenem

601쪽

ων εἴχο εργον πάντων ριεμνησθαι. Dicamusne hae deelamitantem Sophistam finxisse de nihil omnia et iudicia et nomina laut habuisse auctorsem quem in his sequeretur lQuod commemorat spurcum Aristogitonis in decem praetores maledictum pag. 85. 13. ουδὶ τοὐν κοπρώνων ριν ἐπι τατας λωθαι, putesne a Sophista esse excogitatum aut quae de obia narrantur pag. 787. 14 Fietumne est pag. 791. 25. βουλει, τε ove τον 'Aλωπε 1θεν 'Aρἱςωνα διώκει l ictumn est qu0 de h00ride venefica scribit pag. 793. 25. ἐφ' οἷς μεῖς την μιαραν

*ενακίζει καὶ agnosce in sqq. facetum et dicax Hyperidis ingenium τους πιληπτους φησὶν ἰασθαι αυτος ων πίληπτος πασηπονηρία. Non esse hae ficta lutarchus in Demo/thene et hilochorus apud Harpocrat. V. Θεωρὰ testes sunt. Inde igitur Sophistam sua sumsisse credes Non sagies, non est enim hoch0minum genus tam doctum a diligens Hyperides ipse rem sibi ut omnibus notam iudieibus narravit. Sequitur ut ostendam ea quae εν ῆ κατ 'Αριςογείτονος narrantur aequalium testimoniis confirmari et mnia inter sis fidoli concordia conspirarΘ. Omitto reliqua tenuiora et satis esse arbitror Dinarchi orationem κατ' 'Αριτογείτονος in causa Harpalista ann 324 habitam cum Hyperidea c0mparare Nempe ex perpetuo utriusque testis consensu utraque ratio certam et exploratam fidem hab0bit. Ρauda igitur Dinarchea audi et id sebi haec omnia cum

602쪽

λζεν. Non est mirandum a Dinarcho solum accuSatorem Lycurgum nominari et subscriptorem Hyperidem silenti praeteriri. Neque enim erat opus et sorte is solus accusare dicebatur qui nomen detulisset. Caeterum hinc apparet non iniuria metui 88 Hyperidem ne Aget κατην ερραψωδηκοώς. ManifeStus enim reus et damnatus est et tamen poenas non dedit, quia c0niectus in carcerem statim emissus εμπροσθε τῶν δικαςηρίων insigni impudentia obambulavit. 0dem pertinent verba Dinarchi 14. ον φυλαξα ουθ ο ενδεκα δεδυνηνται υτε τὸ δεσμωτηριον. Quo pacto potuerit homo nequi8simu damnati0nem nihil curare et iactar se in publico non intelligimus qui in bono m0rati civitatibus vitam agimus, Atheni nemo mirabatur. lat deridens dem eratiam de Rep. pag. 558. A. τί

καὶ πολλους γε, φη. Eiusdemmodi quid Hyperidis animo ob-Versabatur pag. 797. 1. Dinarchus 6 16. πως ουν κεῖνοι maiores OStri περὶ τουτων

sententia lyperides semul et iterum usus est nequo ea a De-

603쪽

m0sthene sumta est, ut 0braeo videbatur, sed vulgo aepe ita diei 0lebat.

Dinarehu 24. τε φασὶ, Αρθμιον τον Πυθώνακτο τον Zε- λειτην κομbἱοία το χρυσίον κ ἡδων. rimus omnium Demosthenes anno 341 in Og argumento Vetustam hanc ex arce inscriptionem commemoraverat pag. 121 27. Videtur ea res vehementer animo Atheniensium commovisse. Itaque Dinarchus p0st anno Septemdecim eiusdem mentionem renovaVit.

Qui supp0suit Epist0las Demostheni lim attributas Arist0gibtonem in causa arpalica absolutum SSe putabat. Vid. pag. 1483. 26. et pag. 485. 5. Non est perae pretium de h0gh0mine dicere, nam nunc quidem Sophista deblamitantem tenemus. Qu0 ad dictionem attinet omnes concessuros esse arbitror non αττικως Sed αττικις Omnia SSe Scripta. Ubique τα 'Aττικαρνομ ατα διαφαίνεται του λογου. Qui Sophistae declamitantis aut Alexandrini rhetoris haec esse opinantur nullum Omnino exoratione et Stilo argumentum protulerunt. Nullum umquam

vidi Sophistam aut Rhetorem Atticorum simiam qui non compluribus indigiis ex dictione sumtis continuo argueretur. Nihilost in Arist0gitone quod hoc nomine iure reprehendas. Similitor qui negant in fori et veri iudieii usum orationem hanc eo uallum esδe,' nihil proferunt ad hanc opinionem confirmandam Spirat tota orati infestissimi accusatoris indignationsime iram et dium, et qu0 8 Hyperide pag. 770. . in Ly

ὶ χυρα, idem perlecta oratione de ipso dixeris, qui dicendo incalescens et Omne nervos intendens oblivisci videtur iudieii

exitum non ex Sua eloquentia pendere, Sed ς αν κατος τοὐνδικα ντων χη προς το ἡ δυσχεραίνειν η προσίεσθαι πονηρίαν.

Apparet ex Libani argumento duas in Aristogitonem orati0nes την πρωτολογίαν Lycurgi et τὸν δευτερολογίαν Hyperidis)olim in libris coniunctas fuisse, unde factum est ut Libanius Lycurgeae rationi υποθεσιν et accusationis capita diligenter

exposuerit.

Libanius et ipse versatur in eo opinioni errore ut alterius

604쪽

orationis auctorem Demosthenem esse credat. Δηριοσθένης δὲ καὶ Λυκουργος περὶ του δικαίαν ἡ ριγ γεγενησθαι την επιγραφην ουδεν

λεγουσιν. Commemorat Dionysii alie iudicium nequ0 illi quidquam tribuit ne reliquos multum tribuere ostendit. 0rvulgata erat doctorum opinio, quam in fine ponit, τον κεν

προτερον λογον Δηια οσθενους εἶναι, το δε δευτερον ου δαμῶς ουδεν αξιον χοντα του ρύστορος.

Expedita esset omnis controversia et omnis dubitatio remota si vera narraret Photius in Myrio . pag. 491. a. 35. ubi testis

producitur αυτος ὁ 'Αριςογει τοὐν ανομολογων Δημοσθενην καθ' αυτρυγεγραφεναι Habebat enim in manibus orationem rist0gitonis inScriptam απολογιι προς την ενδειξιν Λυκουργου καὶ Δηριοσθενους

et sic Dionysii suspicionem c0nfutat. Non cogitavit bonus ho-tius orationem hanc post Dionysii mortem esse comp0Sitam. Etiam nunc enim Sophista declamitans h0minibus bonis sed n0 satis aeutis imposuit et holium the0l0go quam phil0l0g0 simili rem hominem in fraudem et errorem induxit. RAT' APICTOI SIT ONOCΛΟΓΟ 'AASCHOTO C. Quin sit spuria et Demostheni supposita ecunda orati in Arist0gitonem nulla umquam fuit neque apud Veteres neque postea dubitati0. Est levis pella ουδεν καινον ουδὲ ποικίλον εχουσα et quolibet vel mediocri orator indigna. Nihil tamen in orati0n et stilo inesse video qu0 ab Attica dicendi c0nsuetudin deflectat. Nitide omnia et ἀττικις enunciata Sunt, quamobrem operae pretium me facturum arbitror, si quo Orationis l0eos nunc male habito in integrum restituere potero.

reserantur habent. Periit pra0positio in huiuscemodi suntentia

605쪽

θεωρεῖν , οὐ σαυτως φαωονται εἴκοντες τοῖς μετεροι δικαιοις. Quis mortalium qui vellet dicere: εἰ βουλεσδε ἐκ των παλαιῶν χρονωναρξαμ ενοι θεωρεῖν, ea verba sic disiecisset i Simplicitor dixerat:

βανουσιν, aut Simile quid . Ut haec n0tio existat adde duo Verba: ουτως ἔχουσι τἡν γνούμην ως προσσε κῆ μέν τε.In fine loci mendosum est παροπτεον Confusae Sunt duae praepositiones quae 88olent et rescribendum: EP Ιοπτέον παρα

προαιρε τεως Quid sit restituendum aliis quaerendum relinquo. Pug. 805. 20. ταν μιας ἴδη AP οργατθέντας τι προς τινας καὶ χαλλον του δέοντος APοξυνθεντας. Quid sit 0rrigendum ostende loeus in Midiana pag. 514. 10. ὁ δῆμιος απας ουτως ωργἱσθη καὶ παρωξυνθη. unde repone ιδη Οργισθέντας. Adhaesit praepositi ex Sq. Verbo, quod scriba ἔναυλον εἶχεν Saepe eadem de causa sic peccari videbis. Pag. 80 5. νείδους ἐςιν ανδρες δικαςαἱ τα γιγνομ ενα τηπολει επὶ του βήματος. Sine controVersia τῆ πολει cum νειδος coniungendum est, non cum τα γιγνομιενα. Restitue igitur naturae ordinem: τῆ πολει τα γιγνόμιενα επὶ του βημιατος. P0st pauca in dors ex S dedit: ου γαρ επιτιμ αν - χαλεπον

606쪽

αλλα. ΚΑΙ συμβουλε κται. In huiusm0di opp0sitione καί loeum non habet, ut in

sit similia pa8Sim.

607쪽

αἴρω pro εἰρω emel apud Homerum legitur 401.

609쪽

απρεπη Fud Homerum iudicio grammolieorum 225. αρα quam notionem uberet 84.

αργυρίδιον βραχυ, μιικρόν 235 558.