Godofredo Hermanno diem XVIII. m. Octob. A. MDCCCXLIV gratulatur in qua ...

1쪽

Iitia in atrumentia, quae istant in nemo aikenia oratione in Midiam, commenιatio.

una aliud intores Mima Demo tenelli maxillae lagunt ut mussarum insisse menta, leges, plebiscita, testimonia, sian non ab apsis oratoribus profecta

2쪽

esse nostro tempore n- satae est qui neget line solam in antro Mam Mari potest, oram, qui ista addideriint, quae fides sit atque motoridia. o sano maxime omnium historiae lateres hae ut dirimatur quaestio, neque hae aptior illa norma est, ad quam res tota dirigatur ut miram non sit, plurimum hueasque operae impensum esse in exploranda deerata polin, quae stant in Demosthenis oratiose de eorona' . Reliqua taeent tantum non omnia; alii enim, in quibus ii, quorem prae ceteris velles tentare ludicium, rem ne verbo quidem tetigeravi, alii solas cancellos praetereaque nati addiderant, plurimi, quasi integram esset, his Des ad probanda omnia tacito usi sunt, paucitae. singulis quid sentirent data ore mone aperuerant, omnes qui contaneum excuteret exstitit nemo. At hae quoque,

3쪽

ad Mereta ista, quae leguntur in oratio- de Orona, aut probanda aut misitanda Mad paruat aereasuram esse aut firmamenti aut sua neianis. Maxime vero admirari soleo, qui saetas sit, ut ne iis viidem, qui ius Atti . tam publioam quam priuarum data opera Nastrandam albi sumpserant, in montem veniret, istorum sitis 4 tremeatorum quae origo esset, qua ratio atque fides Meamlias inquisere, pra aertim quum haud pane sint in iure Attim, eaque admodum controversa ceteroquia in plana dissensionis intre daetias res, quae solis istis sermulis nitantur quo subda- eis laudax ito fieri uo potest quin quod saperstructum est totum eorreat. Ad quam eontroveri in eoinponendam quo via es.seram, iam quantum potero explorabo, qui statuendum esse videatur Marshationis doeninentis, quae insunt in oration. Dem staris i mdiam. heam au em quod res est,rias statim appareat quorsa a dat disputatio mea arillis Me mur, ut irest, si min omnia, at Magnam eris panem soli , reliqua aliis de massis suspeeta viain demonstretur. Sed Myniam duo maxime hac in oratione sunt genem p hasenum, bipartita erit disputatio. Nouuar instituam, ut primam da testimoniis, delado de legibus dispanae.

Exaevianaam noua est a tisilinosis, quae quin ad unam mala fieta sint da tari pruinas mm pem 3 Athenis suisse at alariam, in quo iudiciorem aeta maderentur integra, non unus est qui rubia loeas apud veteros se lapsa. Atqui tabularium si non orat, sequitur ut ista qui malis post adie runt non habu Mat unda de ominati ruid ut satiri quis est qui eredat, eo adhu tempore, quo ista Ilus instrumentoriis meassio saeta est, tabularium Athonis inlaetum atque integram super me, pulverat iusque eias et abseondito angulos a grammaticis sive rhetoribus oramque dis alia data opera investigatos, perreptatos, exeam argutiis is Matra mammua nihil usum eat, q-iae ata. quidem est et a Demosthene ad magistratam delata, sed nanquam revem

4쪽

ρειν - στέφανον καὶ ὁ ἱμάτιον, κῶ τινα μω ποτῶν Δορ αεω, οὐ uario, παν τα Ἀμνη' θια ὁ ἐπαφανέντα μιρε Mais . Expressa ham sunt ex . is, quanquam nod satis eo Me nam M. illa afuisse eoronam, sed plures ad ornandum chorum ex ipsis oratoris verbis intelligitur. Nomen testis atque reliqua de suo auctor addidit. In his probandam semesi υπαρχω quoeum mete domum, quod libri omnis kaebent, ἔ- eoncinit, ab

voluerent II 'metsi me Ἐρχιῶς saliua inarasone. Matis solant enim medii Pammenem velle esse inquilinum. Post testimonium deesse Faedam primis Butinianaus intellexit. lam mis

5쪽

-- idium Deum in aerii habeat ne fas est, quo opiae intimariam a laevia allis sistamni clarius atque disertias mentinisu lauerit; neque i in repetendus ain Leguatur enim . Is haeo - διῖ νειν ta πονη-ζέτέρας -του - πληθε και ιβρεις ἐς πολλους, - καὶ τολε νήματα οὐ μαρ- το-- πολλὰ is ἀδεινά. Sed , inquiet aliquis, hae si orator respicit, quo tandem iam ista modo dicta iam nune β. 23. . duisus tantum paragraphis interiectis, laetare potestis quam diota in oratium principio At hoc ipsum fide saeit, deesse quaedam; quas statim post reinatum testimonium aurifieis laeum habuerint quod si ponimus, sponte apparet, viae . Isu leguntur reiis aliquantam at ast reprimi versa prino,. pium orati uia. Sed sunt praeterea quae aliquid hic deesse prorsus cogant eredem. Enarratis enim a Midia me a talariis iam fi 2I. Demosthenes ad probandum transit his x iis α θυο ει πρω- μὸν -- ωριο ην. mi in v-

promisso satisfietam rotamia isto aurifieis aestimonio. . Minime, neque eo solo Meati salamat iudiem. At de quibus ectis orator hoc ipsum meitari iubeataura μοι τὴν mi πυσοχοου πρώτην ψων μαρτυρίαν. Ita u. hoe primum erat, aequebatur reliquorem quantumvis longa series testimomorum ad probanda ea, quorum summa legitur . II. Hactenus recte omnia inposuit Bu tmaan . Sed non persuasit nobis, quod redidit hae omnia revera olim perscripta suram ei Iecta libeariis, sed deseribendi laboris isodio omissa. overunt virum optimum maxima vae leguntur in altero orationis argumento . II: Mini σθένης um, ora a οντων τῶν κριτων - καλῶς ἄσαντι δουναι τὴν νίκην, νυττι- αυτους ὁ Μειδέας ,εῖεν is πώ ημ- νους, ο ν δ δενι- ν' ἐβοα λοχηπαυτον, et paullo post, διοβάλ- τον Μαδιαν - - αντα τῶν χρυσῶν --νων ντι--ρα του χιμο υ. tim ut ab altero exordiar, eoronam rapuissemidiam But . annua. ait nusquam diei, ae nihil in nostra oratio. legi nisi Nidiam earunas illas διαφθεῖραι - λυμηνα οὐ Ego ero quominus ad emendandum, ut volebam unum suspieutar enim in oris is a L βλα ραντα proin ραντα corrigerulum esse), eontigiam impedit locus, qui Buumannum fugit f. 147, nunc partim ex libria A, partim in ausiqua quam laudat Sehesiasta recensione a Turiremibus atque emelio iure me restitat a xo ratio απιν ν ιερα edebatur antea ερ

6쪽

ψ-d etsi Mn promus ad veclinteii accommodata Molim, D. time exaggerianai mi, aperie tamen hirti ausam praehiae grammatio. Magis aliquanto oriadis alteruris, quod aeuumannus mei quideia disit referre Tartariun ad ea quae legun-s. 65 inme καλουμένων τῶν κριτων παρεστηκ not. ουθ υταν ὀμνυα - α' Meneta , sed ex lus solis negat sumere in is- grammatieum ita ut diceret, ους ε 3 o MN urre, immo man stam sero esse ex ipsa ortitionis forma oratina. lx L ad superias sibi diei quaedam se referre ita ut par acumen utatur verbo ἐξ --. Haec acute quidem exeogitata sunt, vera esse non credo. Etenim si qua' postri M. exciderηnt, taxamam ea partem testimonia suerunt, interieetis paveth ut fieri solabat, psius oratoris verbis ad advertendos auditores scribamque de eo, - reeitandum esset, eritorem faciendum. Quamobrem quod testium erat, ait ' id quod volast grammatieus, Demosthenes saevo areaverit. Tota autem: fabula ista eiusmodi est, quam M ad k in re it, et ad verba 6 17 μῶναπειλῶν μνυουσι χρεωροὶ κως οις mili ex quibus argumenti verba φωὸ χων λέον supplenda esse vidit inierus ed. H. p. 4.), explieanda in scholis Hietorem meusam esse eouilinas, quamque arguine it auctorem rei immemoren ad ipsum Demosthenem male rettulisse suspisere. Certe tam auiaestae fidei homini testim,nium non tanti videtur, ex quo solo eoiugas, istis temporibus mdianam quam nun est integriorem esse habitam. Nam x. αλώ τε ab Harpocratione ex Midiana laudatum, quod huc revom a Turi mes, motius sori se ab aliis resertar, ad 6 226. Demosthenes ipse quae inter singula testimonia interiecturus erat verba aut ut ex tempore facienda sinimam putanda est, aut nondari omnibus, quorum

indigebat, rebationis i trumentis eoaeparatis ut alio tempore si diis placeret adii , rienda et Boeinhias in comm. Mad. Berin 18I8-IL p. 7R; testimoniorum: i labrieator autem aut n.a satis ad illa τὴν πρωτην ait debat, aut natis habebae exempli mussa unum attulisin aut desolebant vires, otium, materies. 2 6. M. Testimonium de aesione incleati a uia per oet annos diutis

7쪽

Qui saerum sit, ut spreta uberrinia quin praebent f. 78 mari testificandi materio hoc uno testimonio grammaticiis rem transactain erederet, melle dicta est. Certe Demosthenes longe plura possieetur, ne testes produeere operae pretium luisset, si praeterea quod probaret nisi habuisset. In ipsis verbis testimonii offendit quod legitur κρισιν uia πο- μιδια ἐξουλης mo enim non est Atticorum. Sed gravius est, quod dicitur de indicii per octo annos dilatio'e. Usus est hoe loeo Bueelchius tiber a Mit ---- ἀ- -- ιε--ἀ- Rede νον- αελαῖα p. 8 I ad demonstrandam, aeriptam esse nostram orationem ol. CVI, 4. Settieetal. IV, I, iam proxime instaula die, quo lis Aphobo illataeora iudiei oranda areat, milias camaratro Thrasyducto, oblata Demostheni. trieraretiae seipiendae mussa bonorum permutatione, huius in aedes invaserant, fores effregerant, De Mostheuem eiusque matrem et oriritem probris manibus maledictisque 'exaverant. Itaque sinita tutoria lite proteans Demosthenes india ob maledieta otionem latea sit privato arbitro res commitutur, damnata Midias, M drachmis maletatari non solvit, nova potitur actione iudienti. Et haec qiisdem, si scripta est Μidi a - ol. VI, 4, 3tIora testant fleates, inlidit in L CIV, 4, trilin sere inter ipsam et tutoriam litem annis interiectis, id quod, praeserum aliis interea contro' afersiis ex totoria lii exorsis, praetereaque tergiversante Midia, ipsoque prae iditate rem non praeeipitante Demosthene, per se est admodum eredibile septem Xero intercessisse tot enim o insunt, si Midi nam ol. CVII, 4 demum soriptam ainaimus cam Dion o prorsus incredibile est. Sic sere meexhilia contra quem .gui disputat Mehnotatus --Mu en I, 1. 3 7 sq. hopinerte loco non multum gerisse putat Maa eat, monvis reuis omnino milianam ante ol. VII, 4. scriptam ' esse non posse demovisuqxerit. Sed ne sis quid- es quod eogat, ut de septem annorum intervallo eogitemus. Tutum eniin illud, ηο aueis testimonii oaessae iudicati habet per et an sit serastinata, ab ipso fictum atque emensium est, ut argumentatio, quae hoc sandamento nititur, omni mneidat. De octo illla annis ne Ierbum quidem apud Demosthenem et aior aliunde nosse grammaseum eredat qui Felit, ego non. exedo. Indisebat naineri, itaque ponebat, de rei veritate

8쪽

tum militatus in pratam in mentem venistat , oeton ἀ- min numerarinal instulas, ego me neseire sateor poterat esse duodenarias vel is mi aequita hau ex quo ledicta idias in Demosthouem ontulit, an iam mutis agebatueolatus decimus. Quod auaein stator dies f. 8l, λαχεον ἐξ-DNπ- -δικῶ τήμερον Μελ- μ ημνα, nisi fallor non sis intelligendam est, quasi peribis duoderim vel tredecim annos continuos eum idia litigarit, sed sic, ut ea .aam, quum nihil inscisset primo impetu, non ondonarii quidem Midias, sed integram Miquerit atque anata destiterit. 3 s.f3. Testiuioniam de Midiae eontumaria et adversas Stratonem potadia si Get 3α ς ---πως, απιας ae ιδναῖος ἐώραν ημοσθένην, ψ χρτυρουμεν - Μειδίαν τον προ- νον ambis νε- ινοπις, ει α Λημοσθ-νης ἔλαχε την του - γορι- δέκν', ομέν- - γὰρ δε--α, καὶ ἐπα

quam Reisia explieationem, ne ια- - - ---- rem eversisae, nox debebat reprehenderem rualeverus reser sis σε α ει Pries Misae richre, M Athen p. 62 Eam hoc maxime auetorem voluisse quam doeet usus verbi in isti ad Col. II. 18, tam ex eis quae sequuntur, καὶ παρα πάντα τὰ δίκαin ἀτιμουθέοντα sponte intelligitur. Praeterea ne ab omni suspieione liberum est quod aretionis, sunt qui testes adhibentur. Quorum sane gravissimam debebat esse testimonium; sed hoc ipso plas videtur dare summaseus quam orator polliretur, quum diei f. 8s,

10쪽

Totum sere eo minum Mec . II6 sqq. Σάρης Boisiliis eorrexi et sie t in libris Iur, ut videtur quod reposuit eam Batimarino Gemellas Σιαρπm sanum est. si post ἐδο vitiose repetitam cum Sehaelem delevi atque Titri m. sitas. -ρ etsi Mn vitiosum, nescio tamen an in in tali re Auleis usitatius. σφωτον υτιν γεγονέναι, απιτόχειρα dedi eum Turie aibus, optimis et plurimia libris confirmatum, quo mitigatur aliquantum certe molesta repetitio, quae inest ii librorum Winti scriptura, κω τουτον αυτου πονέναι αυτοχειρα. Deinde a

Μειδίας -οum ς του μόλου, καὶ νεμ α νην ναῶν ω ν και ροωκε, και βοσκημάτων καναλλον τι-ν, καπέπλευσεν - Πειραι μονος ριεο ἡγέρας μεικαὶ ου συν-τέστησε - στα- μπτα τῶν - τριηρι ηιλ mansis hae sunt maxime ex .am. Si quod omnino, hoe et eris Maeatitum esse testimonium apparebit, dum aequi eamus in eis, quae omniam librum auet inate firmata sunt, ne malae rei a per se adspeetae eorrigendo demum aliqua veri aperiem eomparam studeamus. Ac mos quidem duos trierarctos, obseurso homines et ut totum hoc genus pervulgati nominis, de suo donavit auctor, levi Saniensem et Aristoclem Paeaniensem quanquam poterat erum dare Hyperid-sissensem se Plut viti de ore p. 8M F.): Partum et quintum, Niserat atque Euctemonem, habet ex s. 165. Superest eruus Pamphilus et is quidemino addito pagi nomine. Hoc extadisse aut deinceps μηρατου scribendam esse,

eensuit Relinias, neutram recte, . Depromptum eat eatin hoo pinea. ex s. Ista,