Godofredo Hermanno diem XVIII. m. Octob. A. MDCCCXLIV gratulatur in qua ...

발행: 연대 미상

분량: 30페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

as. Me qui uir ta Fod risior genus lanquam γε- motari possit maeatim tantum de iniuria legem n M- - - - τῆς -- νυμον, velut minaeosili. r. XXL . 35. 46 Aese, ori L .H5. II. aeui autem opponunt eum Dem. r. LIV. . 24 λαμ- μοι και - νορι-ς - φήη μως καὶ τον πωτων --δ-ὴν non video quid hoo solo emiant praeter enim quam quod is ne istas quidem ab omni parte est alteram enim τους non legitur in libris aeri omiis aeram Turi nam, possit etiam l. - unitari , praeterea plura numeras amplpotest non de diva flagitas, sed de viversis eiusdem titutionibus sive partiensa, madmodum nisur eam quoque gem in plures partes sive leges distingui stipam vidimus. Eandem hane rationem eiero sane consideratius tentavit Sehes gias p. 83, ac sotineam de iniuria legem eum Demosthenie eopularetiscillae lue apud Demosthenem iniurias et pueris et adultis illata oontineri, insaque unisuique Atheniensiuni aetionem εβρεως datam esse quam autem puerilem aetatem maxima vidisset Solon iniuriis Minoriam et ad eas propinandas infirmissi Nam, Musari lege et φκπίν pueri, ut iniuria illata esset, non permisisse, sed imper se, ut min ad iussi a reserret; non quasi de pueris minus a de eoteris laganariis logei promum esset, sed quia puerorum in Masam generalem supplere que augere voluisset: oonstitutionem igitur hanc, quoad speciatim ad pueros perti re Ἀω si pro additamento ad legem generalem habendam esse quam ob --am Aeactinem primum de generaliaege loquiiών τις υβρ -πνωκα sto. , stabam Matem nonnisi id, quod de pueris asparatim legislator instituisset; reeitam.

ψaaeliret per M. quia i minime ineradisui sint, non credam tamen vera esse et ut Maria, quomam ea sola nitantur opinione, utroque lam vera atque integra Mos , superisse. At hoc sum ante demonstrandum erat. Iam vero uti demonstratuini laetit, has quoque legos agrammaticis demum eompositas et ad harao armam fetas in inatas esse, fieri non poterit quin ista omnia oneidant. Itaque iam 4e aingulis adendum.

- ἀια νον η -ν -- , ν πυρα- ν τι ποδὶστὶ ποιη)- τούτων τ ῶ in una eadem enim indidem laudae Aeschines, cui sua debere nostrae legis eterum admotam probabile ast. Item iniuriarum otionem delarend in fuisse ad

22쪽

uievinosinissam aesta erat ex Benacor. XXXm 6 33. e. XLV. . . ea quo aq-vis cave, qui quidem integro esset iste eividistis, institui potium uxor. XXI, M.t Isocr. XX, 2. At omnem fidam excedam qua aequuntur, o M in μέτα

---ν --η, εἰ δι - στανήν -- οἷ- τε. Nihil enim quisquam emtautantae gravitatis actione eaque publiea, quod talem sententiae fa adae a oleratio- m aut flagitaret aut permitteret, ipsamque deprimini in numerum mussarem minularum, quae quoniam insta triginta dies transigendae erant, in m. dicebantur. Neque βρος γραφην eodem pertinere praeter motorini legis iuri quisquam testis est. Sed laeuisse impostori istam, Mam eoteroqui, iudieii serium.

quoniam absurdiu est quam quod vel semidore grammatio tribui possit, malim eum Wolfio et Gemello in ταπω f mutare pro M snsensum is rem ora XXIV, os et XLIII, II, quam in atrumn meum Lambino, quem sequuti sane miseras atque arteenses, sive in κα αροψ τι eum Tayloro et Butimanno distin..etione post Uinia posita. Praeterea illud σωρ ρῆμα quoque offensioni est quaia iudi s damnato reo in mumia, ubi poena non lege definita, sed ipsis aestimanda erat, non semper illim ac statim altera quoque poenas aestimandae mussa sussi iatulissent. D de re quae sequuntur, σοι σαν ρά -- ραως ἰδέας κατα- νομιαν, ἐάν τις μὰ ἐπώχθη, ἐ-- μ- ροταλ- - πέμπτον μέρος τῶν 'πων, ἀποτισάτω χὼ ς δραχμὰς - δημοσιεν, et me non mononis apparet ab

hae loco prorsu aliena esse. Non quo vera esse negem nam sexcenties hoc vel

simile praeseriptum apud oratores legitur): sed num eredamus mioriae hoc pra aer tum in ana quaque eiusdem generis lege speetatim esse repetitum ut hoe serri possit, quia ista toleret ad ae satorem apeetantia inter ea ipsa media, quae adream speetant, interieeta Praetereaque admodum suspeeta aut euam hamoso δ ανσω -ται re p. ἰδέας κατα τόν νομον Nescio quam lmae vi K

23쪽

ao spinta appa et non posse quenqumi nisi lege aut fier A γραφας ἐδιας ut ex iure Attis disi pomo onoedam qua Ruma, ut latear, in re tantopere ab oratori bus Irequentatamurani eat hallo sermulam uostro solo quod aesam Ioeo inveniri, non intelligo tamen, his qui Ioeus eis esse possit. Salis erat nominare γραφας υ -: nam de his fas agit in . Iam quam Minς nominet, aliud genua aettonum cogita tisae opponitur, δη--- A non potest hoc, quoniam et iniuriarem aes nouerat nisi is , ni et is quoque, qui Maaisibet mere publieam Milonem institui eadem prorsus praeseriptione tenebatur. Denique in extrema lege Meo leguntur i

--η. Verba -- ut exara oonsi elisnem posita eum T loro deleriis . uerent in isses, ne sane in edibile est, . librarium ista ad oram exemplaris sui ad Edasse, ut laetorem admoueret, homultimum omina ' spectare ad actorem,aod raritas ad mailetam --ς reo irragandam. Quanquam eonileiat aliquis, haso verba non pruienus dolanda, aed in τις υβιμώως mutanda esse. Quod utut est, id terte sonesi nequit eidem Tu oro, proximo se sentia quoque verba ἐαν ἀ-θυ-- μην sitienda esse meo enim explieandi causa rix adsinthi potuerant quam. quam o si restati adhu aliquid obsearitatis. Staiso hoc, nisi liuior, auctor legis valuit, in eam, qui liberam hominem inimis affecisset, inlata irrogat alis vanis smarius Misaadam esse quam in eum, in servum modo violasset, ri .aalia nimirem doneo miseret ut ex silentio de altero iugi debeat, mi lotam quidem ei Misendam, ipsum in stamiae eontineast a non fuisse. Quod quo iam si seriauetor voluerit nescio. Neque omitisadam tamen si non ab omni dabis, tutam

quam a piamin ram eristimavit R. Motrias sua. -B- r. V. p. 48 ita, at postriis in operandam esse enitationis λει mo appararet. Quod ut per gramininatim rationea seea n a tam Moissi mi disieulta oritur. Nam illam. - . quem tum eogitatione opponere oportet ei, qui liberum iniuria afficit, a- uitae qui non Maro iniuriam intulit, mi Faeter inuinam aio impliciter alloqui supplicii tempora desimis e damus humauorem. γυ--Non potuit, uomam is ea in h. iussi Mabeutae: aes mare, uua αν- νὰ si αξιος - -- η

24쪽

---, eo simpla omnino poena eareeris tauris, sed inua poemie a Maio tantam γροστιμ imo qualem, legislator in mente habuisset, ille datio etiam tempus ea ex more murate praefinivisset. aio alter quidem, qui liberavit risis.. vit, supplicii mussa, sed ut fis lis debitor in vincula dueinatur. Restat ut dicam de legis luaticula, quam aiunt, Aeschinea. Noli nimium eam suspieax neque dubium movere de verbis γραφέσθω ὁ κυρ- - παιδος. Nam quae habet Aeses es f. IK ἐνταυθ ὁ νομοθom -- λαλέπται αὐτψ -- ναυτ--δυς, αλλα τοῖς ριτον σταδα, παπρι, αδ- , ἐπιτροπω, --κάλως - Γώχς τοῖς κωρίοις, ipsi tribui possunt verba lena interpretanti ei rem oratoriis amplifieanti. At quae sequuntur, ψ ἀν τι δι-τηριον - τη ore, tam flarapta sunt, ut restitui vix queant. Mortia poenae mentionem propter id quis .equitar, ἐα δἐ εἰς sic απτα πηνωδῶ, eessariam esse Iain. Post intellexit Miquorum eonioesuras id apud F. Fraticium in M. Timarctoae p. I Inauditum porro ut prorsus singulari est, quod mox enimulata dicta, eam solvem iubetur intra underim dias, si non possit illi . Natassis libus debitoriis reliquis Mutas non debatur, ut intra nonam putamam eris inde ab eo die, ierarii debitores tacti essent, debitum solvereat, id quod abando ori L 73 afirmatumnosius nostrae lana eiusque fietkῆae ausa negare non debebat Maiores, βω---ες 438. . Iam vide et admiram ingentem imis benignitatem anus liberaliatatem, quae per totos dem dies debiti solati sis emittera non dubitarit. imis minundecimo fore ut olvendo esset, in primo non Manet, sarii 'vorari potuit. DeaAu in es suis hoc Dora Mi--αν - δε ταναιτιας αἀοιας - - τι----- αμαρτανοντες gramm itiei manum redolet. --, do atquis ipsius oratoris verba quae sequuntur . II isas ανών τις Θεωμασειεν ἐξαιφρος

των Mia ν, aut haec verba feribam non mestaviaso, M a genuina muri, non. - solam certe quam esse volunt legis de iniurias istieatam.

25쪽

De utraque non magnopero in si . Vera enim inesse minime nego, veras eges autem esse et ipsa veina, quae reritari iusserit Demosthenes, ad erodendum laesitas est quam ad demonstrandum. Vivamque in rara poseu orator, τον - θααι- - νομοσε. M τιν - τῶν λαρων νομον 107. Sed neutram integram so sponte intelligitur, ut rursus eo e sigi dum mi non leges totas, sed earum particulas tantum minata esse, eas nimirem quas ad rem e motae pertinera oon solum apse orator uisset, verum etiam seivisne Thetor ille sive gramma tieus, qui totam boo genua probationum addissit. A prior quidem nihil eontinet, quod non ali de disci etiamtum possit, et antiquitus e magis potuerit, quo plumina et integriora supererant aeripta oratorum. Sed Boa prorsus eam, ut aliis visum erat, ab Medom alienam esse demonstravit C. F. Remannua in visa.

p. 4 inter alia sua est a' mellis, oratores Aineos leges etiam, quae ad massam quae ageretur Miniquam vectarent, recitari lassisse, quo auditorem animos disti moniorum invitatare obrue at et imperito iudiei laeum De eis, aut admodum et eam lassiet utendum est. Ad verba quod attinet, ratis etiam suspeeta fit lende miris, si daeibus optimis at plurimis libris Σωτάδεω - - , avari Ruis citheam Gemino seriban- - μών ' Ω-- urere 4Mσ- ἐπει-- ---ε est. Quae verborem eorundam in re tam simplici molesta sane repetitio non magis lagain is udae eonvenit quam quod in eisdeui varias restas deton et partaea a B-- laetio ἀ-- loe eo mis. In lege da largitionis a ut dis unum addam, eris ' isti ammati iam, quae Ratinii est eorreetis καὶ διὰ ΣMIN 'aeodideris Maliis nonnullis, ut ridetur eoasmata, res ipsa postatra.

26쪽

ναίων. In his Battaeannas loco sane desperato πέπιαν--μανεις namis vehementes mediianam adhibuit sis eorriguus, πη-- Maumes θεωρ ς ἄν- τουτω, τους ει

maxime nititur, quod opus esse videbatur infinitivo, quo signifiearatur id quod iuberentur saeere legati. Sed habemus euius indigemus infinitivum, si ex egregia II. Muppii malaetura inepta verba καὶ - . ια V melio quoque suspecta, In κα vis mutamus; quanquam mirabile aio dieitur aeugma, βοεὶς - - Μινηαι τραπεζαν χ-ῆ , usi hoo ris pendere a M. σα--ειν aut infitutivum aliam latere in pari. καὶ post mutῆν posita, quam uin Reiario eleuerant Tarice es. At magna est de Ioris isto e nomine contentior Au mi AH --, Leontexit nescio quis nimis recedit a librorum seriptura, quam ut veram eas possit --. ἐν eum Spaldino dederant Tari ases aram uini aia id quod tu libris est areommodatius sane Gemelius. Sed ut paucis dicam, verissimam esse censeo

27쪽

Butimanni emendationem Λω ψ αίφ, quae et ipsa proxime abest a ductibus litterarum rariis, o Locis a Mumanno in auxiliam vocatis Steph. g. s. v. Λωδωνη τυν δῶ Λωδωναῖον LMAJ απον καὶ μῖον, Schol. Hom. Iliad. si 233, ὁ δῶ Λωδωναῖος καὶ Nαῖος' δρηλα γαρ τα ἐκεῖ χ is addam tertium, qui rem eonfieit, An d. gr. Betaerii. 283, 22. δος πιυς, νομα -- του ἐν Ἀμ-δώνη Πέριρος γαρ, ο δεα-- πως του μου, ναυαγῆσας διεσώθη ἐπὶ τῆς πρυμνης καλωροσαπο ἐν Λωδωνη Λως με δερον Corrupta esse verba et scribendum Περιήρης γαρ ο χωρίου, quanquam vel sic inverso vero ordine, vidit E de Lasauix, da ρε-- actus αει - - IMO , p. 6 4s. De qua Iabula tu statuendum erit, magni est in nostra re momenti, quod eius rei mentis fit in exim rhetorico ad ipsos oratores Atticos maxime explicandos composito, cuiusque auctorem Μidianam quoque orationem ante oculos habuisse velut p. 219, 22. 235, 6. s. 238, 3I. 245 20. 255, 8. 265, 22 268 6 27. 278, 8. 29 270, 20. 288, 8 292 Io I2. vix est quod dubitemus ut illa de Iove Naio glossa nostri loci caussa saeta esse atque aueto Λα φ Mim ibi seriptum

iuvenisse videatur.

SEARCH

MENU NAVIGATION