Quaestiones Tibullianae

21쪽

Sed vereor ne cui meum de ipsius archetypi natura iudicini probare cupiens nimium longus esse videar. Nunc breviter dicamus, qua ratione, quid in archetypo scriptum fuerit, explorandum sit. Atque in priore corporis Tibulliani parte codici , quem auctoritate longe principem ille recte dicit' , ad archetypi lectiones cognoscendas plus etiam quam ille tribuit auctoritatis tribuendum, discrepantes vero excerpiorum Frisingensium ei in hac quidem parte Parisinorum scripturas cautissime examinandas et multo rarius quam Hille fecit pro genuinis Tibulli verbis habendas esse censeo. Namque Frisingensia excerpta vel potius eum ex quo illa excerpta sunt codicem e plenorum codicum archetypo fluxisse demonstrasse videor i ab eius autem ex quo excerpta Parisina desumpta sunt codicis librario librum ex illo archetypo non pendentem in hac parte adhibitum esse evinci non posse contendo ). Atque mihi quidem verisimile est duo tantum Tibulli exemplaria ad mediam quae dicitur aetatem servata esse, alterum detruncatum ' quod uiaci fuit, alterum lacunosum' quem librum littera i significavi. lam cum, quo maior debeat esse codicis A auctoritas, eo magis intersit de eius scripturis et recta tradi et recte iudicari, adnotatiunculas quasdam, cum iterum codicem A excuterem et cum Billeri editione compararem, factas in medium proferre audeo. Carmini II in codico A praescriptum esse Ad Messalam conqueritur quod apud meas egi ut et est.' tradidit Baehrens. Eo potissimum exemplo utitur hilippus Blmann 'in ut librarium sine ullo sensu litterarum ductus tantummodo depinxisse, portenta incredibilia confecisse, plurima quae scripsisset non intellexisse demonstret cum e ceteris quae illo attulit exemplis pars proscripturae mendis haberi possit, pars quia in libros manu prima eadem scripta sunt librario codicis o potius quam huic crimini danda sit, operae pretium est eommemorare in codice Arecte scriptum esse egrotet. Baehrensi viri in codicibus excutiendis exercitatissimi error inde lacile explicatur, quod librarius hoc loco primum, quod postea saepius secit, litteram ita scripsit, ut maiore litterae parte exarata calamum tolleret et minorem cum sequenti littera

coniungeret.

3, 12. Cum L. Muesser, aupt, Vahlen Muret coniecturam trinis recepissent, illorcodicum scripturam riviis restituit. Ac Lachmannus quidem suae editionis rationes secutus idem recte secit; illarum ita versum xhibuisse est quod miremur. Nam quam non apta sit haec vox, non solum e gravissimis illis argumentis quae eam improbantes Broukhusius, Beyne, Vos contulerunt' , sed etiam e tortuosa qua Vulpius, underlich, Bae eam defendebant interpretatione satis cognosci videtur. Aceedit argumentum quoddam ab illis neglectum. In eodem

enim versu omina scribi solet; at in codicibus ir)'od aliisque' scriptum est omnia', inu praes. g. V. Baehrens a. 1876 Tibulliseho lauer, g. 60 de eius praestanti reetius iudieavit quam operto libro Guellarhytano. si pro pg. 33. b. 57 84--86. y Cl. quae exposui in prol. g. 33. l. 49-51. 62 63. i. 72 75. 77. 82-85 88 89 et quae infra

dicam de versura 10 49. Ceterum moneo ne quis ex eis quas in apparatu eritieo ille notavit ieetionibus ex-eerptorum de fide atque auetoritate indiearo audeati ML et ea ipsa de ausa nune deperditum.

φὶ De Tibulli odiet Ambrosian auetoritate, alia Saxonum 886, g. 11.' Addiderim, quod si aententiae sorte sustulit', qua quid sortes signifieariat o dieitur, parum apte adiunetum esset puer erta rettulit'. Vide quae de hoe odio infra dicenda sunt.' CL Bronkhusianae editionis g. 432.

22쪽

libro 'ut videtur omnia, in comina in ras scriptum esse docuit iller. Hoc codice accurate inspecto addo vocem omina alio atramento et litteram a liter scriptam esse atque prima manu

pingi solet, ut ne codicis A quidem auctoritate vulgata scriptura comprobetur. Quae cum ita sint, quin omnia restituendum sit eo minus dubito, quod sententiae quoque ratione habita haec seriptura illi praeserenda videtur esse. Nam si diligenter reputamus quae vis vocabulo ominis subsit ), quo modo puer ille sortilegus Deliae omina referro potuerit non intellegitur etenim diversa divinationis genera sunt omina et sortes. Atque etiam num omina certa incertave potiusquam fausta dirava distingui debuerint valde dubito. Quodsi eum codicibus' omnia scribimus, o triviis omnia eris referri non potuisse, e trinis' sortibus potuisse apparet. Nam si Deliam ponimus quaesivisse certumno esset id quod cogitaret, eogitabat autem de Tibulli reditu apte sortilegus e sortibus videtur respondisse eertumq); eum illa ter quaesivisset, hic e tribus sortitionibus omnia certa' rettulisse eete dicitur. Ita cuneis, et dei quos Delia eonsuluerat et sortes ter sublatae, reditus' dabant').

s. s. Non solum in V et in Lachmanni odie B sed etiam in A scriptum est:

o uietis'; Baehrensi error inde explicatur, quod formae litterarum o et D in exordiis versuum pictarum tam similes sunt ut, nisi quis accuratissime alios versus ab o vel D litteris indipientes comparaverit, non facile eas dignoscat. Hine emendanda sunt quae dixit nothstein in libri a Tibulli odicibus conscripti g. 59 sq. δ' .li 40. In eodie t recto scriptum fuisse puto ): sit, precor, exemplo sit levis illa tuo. Archetypi librarius, ut hi quoque quam pravam esse putabat eiusdem vocabuli repetitionem tolleret, secundo loco sed suprascripsit, quod odicis o librarius in textum reeepit is quialteraim archetypi apographon onserit eam vocem ad enuntiati initium resere et pro priore sirponere maluit.

I 10, 4s. Cum spectarem codicis A scripturam nitens uomer uideris, quam Deile uid et nil inter se commutari potuerint, animadverti. Atque puto archetypi librarium vel facili error vel quod in codice t legerat describentem exarasse: uidens uomerq; ui rei'.

' Librarios obiter hane sententiam inspletentes ad vocabulum omnia mutandum promptos fuisse eonsentaneum est; eontraria mutatio veri similia non est.' Nam eum impar trium ortium numerus tolli soleret, Delia, ut responsum ortiasimum ferret, te hoe seeit. DAE . versum sequentem euneta dabant reditus.' aue voeam solemnem suisse putaverim; et cie de div. II 41 86 quid igitur in iis esse poteste orti, quae Fortunae mollit pueri manu miseentur atque uouatur r corta quae vox pro substantivo usurpatur est numerua pluralis illius responsi eertum' ut vernaeulogormone utar lautor Hahendo Antworten .' Unaquasque divinatio reditum dabat; plurali numero singula responsa reditum promittentia sisnl

geantur, et adn. I.

3 cf. eonspeetum in g. 15. 16 propositum. inseriore parte Iitterae u et in superiore litterae t tales rasurae sunt, ut uidens seriptum laisse Iieeat suspieari.

23쪽

Deinde in eo ex quo excerpta P fluxerunt codice voci bidens emendatior scriptura reddita et compendii signum quod supra litteram e scriptum erat omissum est δ). Id compendium a codicis o librario habitum est pro signo syllabae ri et metri causa vox que omissa est. In altero autem archeirpi apographo in illud uiτet mutatum est in Nigent', quam coniecturam quia necessaria non est salsae loco recte habuit Hilier.

II 1, 42 in c. A exaratum est supporuisse non supposuisse); ut 4, 1 mihi compendio scriptum Secundum meliores libros scribe III, 117 laurus III 4 4 Semelae quod valet tradita forma Semele'. III 4 47 mihi in c. A videtur esse euiq;', quamquam e litterae e simillima vix dignoscitur. IV 1, 64 A praebet arces', 7 nautem, 2 artos 108 iapigie manu recentiore nam prior litteram Galiter pingit atque hic picta est in lapidie mutatum 130 te tereo l. e. Theraeo, ut mera illographia in archetypo facta, in c. o descripta esse videatur) 165 rigentem in see. ma in ras. potest fuisse s); re 12, 2 uideas ut V a. pri. . IV 5, 16 in rasura, quae est inter

hae et soluisse, nos scriptum non fuisse liquet' , sed quid fuerit e vestigiis colligere non potui ).l 8 6. Vocabulum non', quod in codicem depravatum videtur esse, e codicibus interpolatis recipiendum, verba saepe propinque retinenda esse censeo. Nam verbum quiescendi quod Messalam ipsum inquietum esse indicat eget explicatione, quae voce saepe praebetur. Saepe igitur iam in eo fuerat, ut Messala ad villam proficisceretur, sed vel puella petente vel alia de causa, cum prosectioni vel potius ipsi viae ingrediendae propinquus fuerat, itinere proposito ac paene suscepto destiterat, ut Sulpicia se die natali suo cum Cerintho in urbe futuram esse inciperet sperare; sed paulo post rursus inquietus ille iter suadere solebat. Iam cum adest dies natalis denuo eum puellae voluntate neglecta profectionem parare animadvertit et se precibus redintegratis quicquam profecturam esse desperans et superbior quam ut dubio eventu illi supplicare velit futurum esse intellegit, ut ille dies rure molesto agendus sit. Molestum autem rus dixit, quod neque quidquam urbe dulcius neque puellae villam aptam esse putat. Iam igitur, inquit, tu qui nimium valetudini meae consulis desine inquietus atque inconstans esse, proficiscere, abduc me animum tamen, quamvis meo arbitri esse tu me prohibere coneris, hic apud Cerinthum relinquo. Propinquus', quod adiectivum ad locum pertinet, cum voce viae recte coniungitur ; etenim dicit Sulpicia acerbe, ni fallor, irridens qui saepe paene iam in via luisti. Sed lectionibus potioris codicum classis quae libro A longe sincerissime repraesentatur

u In exeerptorum odio p seriptum est uitet', in odie n eorreetum nitet'. ' Quid in eodie y seriptum fuerit, parum eonstat et quae de eo infra dioentur. In Lachmanni eodie a seriptum est vigent Isio etenim librarius eius litteras u et v iam distinguitlJ, in eodie d insent' in eodie e quid fuerit neseio, neque enim vidi illud exempIar uiua marginibus Brouisugium odiei seripturas intulisse Lachmannus prael. g. V testatur. Qui norunt, qua in bibliotheca quove nomine id exemplar asservetur, ab iis peto, ut me ortiorem facere velint gratiamque mei me habiturum esse spondeo. Hoc autem loco utrum visent margini adseriptum sit ex eodie Broukhusii manu an in textu tantum typis impressum habeatur, eo magis dubito, quod in editionis Brouhhusianae g. 421 nihil do hac libri si ibi nominatur, seriptura notatum est omnino ut de eodie o reete iudieari possit, pus est explorare, quid inde illi margia illatum sit, omissis eia loetionibus qua tantum ipsius editionis auetoritate eonfirmantur. CL prol. g. 72. ' omnino moneo ne quis ex Hilleri adnotatione eritie et textu de eodie A iudies negleet Baehrensi apparatu. y Praeterea interpretes non inutiliter provoeant ad Lueani Phars VII postquam castra duees, pugnae iam mente propinqui, imposuere iugis).

Corale

24쪽

multifariam depravatis nonnunquam coniugiendum nobis esse constat ad codices notae deterioris quippe qui multis exemplis intercedentibus vel ad alterum archetypi apographon bis terve descriptum' vel ad duo triave ipsius archetypi apographa pertineant. Qui codices qua ratione ad archetypi scripturam cognoscendam adhibendi sint, satis multis locis docuisse videor ). Sed quaedam de eorum usu addenda sunt. Ac primum quidem sunt qui ultra id quod Lachmannus illo tempore recte statuit progredi videantur. Nam eum ille littera C breviter significasset consensum trium codicum recentissimorum in hi criticen sic exercere volunt, tanquam ille codicem quendam C ex ipso archetypo descriptum ex eorum consensu restitui posse dixisset; quod non fecit nec facere debuit. Iam vero cave putes exploratum atque compertum esse scripta in codice boracensi' suisse ea omnia quae e Lachmanni vel silentio vel notis criticis 3 in eo fuisse suspiceris. Atque ex iis quae dubiae non sunt codicis lectionibus II Magnus' unam eam esse iudicat, ut inde conficiatur codicem ad proprium archetypi apographon referendum esse, dico versum II, 4. Sed conferenda sunt quae de codicum in hoc loco discrepantiae origine exposui in prol. g. 73 praeterea moneo eandem atque in codicera lectionem inveniri in aliis 'in codicibus, quos omnes ex horacensi codice fluxisse non facile crediderim. Itaque ut aliquando quid e codice' traditum sit comperiatur certumque de eo adhibendo iudicium fleri possit, appendicis loco exscribam ex libri in bibliotheca regia Berotinensi asservati Ms. Dierum Sant. 55. d. schedis 15-24 quaecumque ad hunc codicem pertinenti Notis e versuum ordine dispositis numeros adscribam editionis Biraelianae quintae ab Iohanne abieno curatae.

s. 15. Tibullus collatus cum manuscriptis.

A. Codex s. Bibliothecae Bodleianae ex dono Archiepiscopi Cantuariensis liber magnam partem mutilus, in cuius sine haec leguntur: Ego Nicola de Bandis hunc Tibullum scripsi mense Augusti 1460. B. codex eiusdem Bibliothecae, ex dono eiusdem Archiepiscopi, qui Catullum habebat adiunctum. Q codex Archiepiscopi boracensis, circa initia, ut videbatur, artis typographicae scriptus. D. Eiusdem codex eodem sere tempore scriptus. E. Eiusdem codex omnium quos vidi vetustissimus quippe qui anno 1425 scriptus erat ut in fine legebatur'). Duo priores modices cum Raphelingian editione contuli in vigesimo quarto. Tres posteriores cum Aldina uret editione 3.

3 Hane eatentiam, quam praestare mihi persuasi, aeeuratius persequi nune quidem piget usque, utra sententia verior sit, ad poetae verba reperienda magni reserti

id quae exposui de versibus Ira, 43 3, 4 4 44 II 1, 67 3, 61 4, 23 IlII, 5. 24 IVI, 40. lla .

Verbi gratia f. quae supra de eodie s dixi ps 20 adn. 23. cui Laamannum quidem nimiam auctoritatem tribuisse mihi persuasum ostin Ergo ne ea quidem vera sunt qua l. supra ps 3 adn. 1 l. . Magnus dirit.' a. 188 l. i. g. 33l. y ido Brouhhusianae aditio ia g. 412 et hibliotheeae Ambrosiallae eod. membr. G10aup. ' Hie est eodoxo Mehmanni A .

' Unde eompertum habuerit Laamannus odieem ollatum esse enm editione a Mureto a. 1562 huno annum manus recentissima stilo plumbagineo adseripsit emissa potius quam eum superiore anni 1658, equidem ignoro. In s. 16 est vita Tibulli.

25쪽

s. 7 Ira 14 agricolae ponitur ante deum. 19 felices. 24 clamat, io 29 bidentes. 43 Parva salis mensa vini, Parva seges satis est, satis est eq. lecto. 44 Scilicet. 45 audisse, vel, audire. 46 detinuisse, vel, contin. 48 igne iuvante. 4 exiles, vel hostiles. 57 laudari curo. 59 Et spectem. 60 Et teneam. 66 nee virgo. 7 neque amare. 78 Dites despiciam. 2, 1 vinoque novos. 4 amor a sec. 0 Neu furtim. 22 addere. 23 Nec decet. 254 26 3 desunt. 33 fiat. 4 Iam tenet in . 50 eonvocat. 52 Hecatae ABCD . 54 exspue. 56 ipse horo. 63 Non ego totus abesset. 6 victas ABCD Εὶ 3. 1 possum. 2 insolito. 80 nunc poenas. 82 diripuisse ABC DK 83. 4. 85 86.' - 4 liminibus ABCD Εὶ . 88 non unus saeviet usq. 5 circumterit. 3, mors precor atra. 13 reditus nusquam, vel, quicquam. 4 quom fleret. 17 dant omina dira. 18 aut deest. 21 neu quis. 23 mihi Delia. 24 aera, vel sistra. 26 succubuisse. 29 Et mea. 4 enses a sec. 54 sit super. 58 ad Elysios. 63 At iuvenum. 1 Tunc niger. in porta. I Titios. Is ne quisquam. Tunc precor. t. t I, 22 laeta longa. I Baccho Phoeboque iuventus Is licebit vineat. A admittat. 4 duros labores opera. I mox asseret alleret '). roganti. 80 Didum I seu Heu quam Marathus lento. I turpis, vel turbis. 5. 2 abest. I turbo. nec dicere. post haec horrida, vel aspera. I arce tamen parce. cum tristi. 11 te circum. 14 ier sancta. 16 novem circum nocte. 23 Aut mihi. 27 ille vitibus, vel fructibus. 28 Pro segete et p. 29 Illa reget. 30 Adiuvet. 34 Huic paret. 35 urusque Notusque. 45 Nereis quae Pelea 52 in tectis. 53 herbasque sepul. 56 e triviis. 61 auper erit praesto tibi praesto paup. ad 6s mea suria timeto, vel, caveto. I aut crebro. I exereat. ipse fores. a nat tibi. 6, magna est. 5 nam mihi. 10 heu heu. 1 ut sola nunc didicit. 18 lasso. 34 se vare, frustra. 44 si mihi. 46 non et amans verbera torta. 50 et canit invitus. 52 Nec. 58 monet. 6 sunt durae. 70 possum ego, quin 71 putat ducorque. 77 Ast quae. 80 vellere ducta putat. I Spectat et infelix quod sit ma sec. I stemus uterq. a. sec. 7, 3 AEquitanas Atax, vel, Arabs. ue evictos nitidis currus tua bella pyrene. 10 Sanctonici. 11 Testis erit vel Arar. 12 carnoti. 16 arat Cilicas. I possim. I sopores. l. 19 A compede, vel cuspide. pulsa, vel victa. 43 nec luctus. 44 cantus et levis. 49 Geniumque choreis cludis a. sec. 51 Illius et i mella. 57 Nec taceat quam Tuscula. 61 e derat.

quae de codie praemonet Ruthstein De Tibulli odieibus, s 39 'ibi duas leetiones exhibet,

quarum altera voeula vel ladaeitur, seeunda illa nihil laetenda est sed sumpta est ex aliis odieibus neque raro eonsentit eum libris B aut C. Tamen quid de his duplieibus odiei seripturis sentiam laboro propterea quodHeinsiua alias saepe manus primam et aeeundam nominatim distinxit. In eteris quos hieraeingiua exeorpsit eodieibus idem oecurrit.' Suspieor einsium umeros versuum in Aldina non adaeriptos omputantem errasse et defuisse pentametrum in illa traditum Seeurnae in tenebris me saei esse Venna' de quo nihil e eodieibus enotatum est et versum bo numeri sunt illeriani . Hie quae ex illis odieibus einatus notarit eo eoasilio trado, ut in eodi Heoatea fuisse videri appareat. D Littera E adseripta est tilo plumbagineo forma eiusianam imitante. D Litterae E adseriptae sunt stilo plumbagine a manu reeeati. D Versuum ordino in uret editione mutato einsius metum numeris indieat. 73 Littera E stilo plumbagine adscripta est a manu reeenti. Iterum notata est vox alio paginae loeo.

Corale

26쪽

8, 2 levia. praedocuit. Q comas ornare. I colligit arte. I et e caelo deducere lumina tentat a see. Is ne poscas. I foveas. I aspera barba. I fingere. tum mutatur. 49 Seu Marathum torque. I rustica causa. ma sec. sontica. I Vel miser. I custodia vinei. I ne deni si ludebat a lacrymis s. r. dolentis. I cupidum ficta a ni desinis. 9, 3 Ha miser est laeta per parentia ventis 10 Dueant. I leva ministro. I nullius, vel, nullo tibi. Is quid faciam. sed precor exs sit. A amori Et me. ' quampi emeruisse. 63 Illa nulla queati s Huic tamen accubuit. I vietum.10, 3 tum praelia. An nihil. Il nec tristia. I corde micante. I Di patrii, vel, ed. t ex stipite. 18 veteres. 21 libaverat, vel, portaverata 27 Hane. 33 arcescere. 36 puppis aquae. A ut filius. I ipso, vel ipse. II 1, 1 Quisquis adest, valeat li discedat ab aris i cui tulit externa. I rusticus agris. 22 Ingerat. I Satyri. I ex virgis 27 Nunc mihi formosos veteris proferte salernos.

33 qui tanae. I victor ades. 48 annua, vel, aurea terra. ingerat. I ornatus. duceret 66 et appulso. s. 20 66 ista sonat latere vel pectine tala sonat. 73 iuvenis. 88 fulva toro. 9 nigra, vel vana. 2 4 a terra. decorant. Cornute, vel Cherinte. I natalis anus. 3, 1 Rura meam Cornuto tenen 2 heu heu. 5 cum aspicerem dominam. 10 et teneras. 14 pent. Et potum sessas ducere fluminibus, vel creditur ad mulctram eonstituisse prius.14 e et mixtus. 15 texta est de vimine. 17 o quotiens. 19 O quotiens. 27 Philon. 31 puella est. 34 Imperat ut 36 est operata. 41 obsistere. 43 extemus tumultus. 44 mille columna. 1 per orbem. 53 Ille gerit saemina Choa. 5 Illi sunt. 5s quem, vel, quae. 60 gypsatos, vel luxatos. 62 Resolvat. 80 ' Mat. 81 est. 8 siur ut aecedam dominae pro velle loquarque C ). vel A pereant artes et mollia rura colendia ).

8 iuvet

4, 2 paterna veni a. ae 4 remittet 5 urit a pri. 17 nec qualis. 18 recurriti 23 insignia donis. 29 Hic dat a. c. et Choa. 37 sonant. 43 nec. 40 placideque quiescas.

56 gerit, vel dedit 5 l est Mati a raptos I Ne fore. I fundaverat et umbra. I ditis placitura.

Ut hae notae reete intellegantur et Laehmaan error eorrigatur, hie utendum est numeris Aldinae uret editionis, i. qua loeua te exhibetur: 78 Ianua si fas est, mos preeor ille redi. 79 Ah pereant artes, et mollia iura olendi,

8l o utinam ueteri peragrantes more puellae 82 Horrida villosa orpora ueste tegant.' si Helasius seripsit Laehmannus errore E legiti Verba vel Heolendi ' non eodem tenore aeripta sunt quo illa quam deseripsimus de eodi ae nota. sed ubie illam. Cum de versuras nihil eiustus adnotarit, is in eodiei textu suisse videtur, neque igitur modi potest evadem versum una littera mutata iterum adaeriptum esse ad versum 1, quem in eodie defuisse diserto ille testatur. Atque, nisi lallor, hae ota ad eum qui oetogesimum saeundum antegreditur versum adaeripta indieare voluit io odie et rura aeriptum esse et vorsum Is aio mutatum ita in illi is eodie C exeoepti veraualoes esse, ut ipse quoque aut ederet versum 2 horrida - . Ergo in odie r fuisse videntur versus 78 Ianua te. , 79 Ah - rara oleadi , D Borrida te. .

27쪽

71 Haec fore. I Multus et in terras. I praetimuisse. I annus erit. f. 2 84 distεniec I deficiantque si natusque petenti s compressis s e veste sua. 102 facta venit. 108 eu e quam 110 aveo morbo, vel lave morbum. 111 Usque cano. 112 iustos aut 116 ferent. 6, 2 Si comes. 8 portet a pri. 10 lacta tuba est. 13 ad limina. 16 si lice 17 dura. 36 sis mihi lenta. 45 hirne. 4 duro lumine duro ). 49 mihi promissa est. 5 mens mihi. tu 1, 8 illa meis. 10 Pumicet et canas tondeat ante comas. 1 protexit a reseret. 21 Sed

primum meritum.

2, 1 primus. 8 tot mala perpessae taedia nata meae a rogate, vel precatae. 18 legent 3.

a spargent. I tollere ventis 24 dives et Assyria. I9 Neaera. 3 17 in rieteo. I lege gerit. 23 Sed mihi. I Et sine te. I adversa. iuvant.

4, 1 nec sint mihi somnia vera. 3 Ite procul vanum a. pri. 9 Et varium ma sec. vanum)ventura vel metuens hominum genus omnia vel omina noctis. 28 mirthea. 33 tquam 45 Semela CD 3. s. 22 69. 70 ne ne 80 ac alium. 8 Non consanguinea. I duris 3. 5, 1 Nos tenet. 4 remittit humus. 10 certa venena dediti 1 Nec nos sacrilegos templis admovimus aegros 13 iurgia mentis 29 At nobis. numina nymphae. 6, 11 Aut si quis recuset Is in illo. I Non venit. I candida facta. 73, 49 Nulla fides veneri a sec. I tecum longas b Temperat. l 1, 1 quanquam mea cognita, vel vivida Mincipiam tamen a meritis 5 praeter te. 3 terris.18 Alter dictat 1 descenderit aera. 24 Et quocunque. 27 carmine harta. 28 superant. 32 futurus 3 Namque tibi, vel, quisque tibi a g. castrisve so 40 deest 60 ob. Artacre gelidos. 64 ad arces ). 66 Seu supra terras. 67 plutonis regno. 72 rabidas. 73 consumpsit in ore. 78 miseri.

t. 23 87 Et lacilisque s Et quis s passu. s levius, vel melius, vel, brevius s quis parma, seu ex. 47 Amplior aut s venienti AE parent. 102 decurrat. I 03 duplicamq).l04 Dexteraque, vel, Sexterque 110 Testis et Arpinis Ma pri 112 saec. famae').

Divorsis paginae loeia hae notae seriptae sunt. Media a tribus transversis litterae E hastis omissa est.' Ct. g. 22 adn. 3. Cl. s. 20. Praebent arees etiam Laehmanui odiee et tis et sine dubio eteri omnes et Brouhh.ps. 434 Itaque typothetae, ni fallor, errore seriptura areis pervenit in illius editionem et inde in alias. Codiei nota videtur esse E eorreeta ex littera D. ' Vide quae de hae nota reetissime disseruit Rothstein De T. Odieibus, s 57. Est versu editionis Billerianae 112' quanquam idem eiustus seripsit 112 mirentur A et 113 saseula lamaei Etenim illo, quem

diversis temporibus notas seripsisse et e litterarum forma et ex atramenti eolore apparet, in eoinputandis versuum numeri sibi non onatitit Atque in sinistro margine seripsit 1 13 sari C. 13 Iamque D. 113 saseula lamaei. 116 moderamen. eomprehendit igitur versum in editione Mureti hoe loe eollata si exstantem Nanque senex longe peragit dum saeeula vitae'. In media autem pagina a eodieibus eum Raphelensiana editione eollatis exorsua non respexit versum 112 in illa non traditum itaque seripsit in sinistra mediae paginae parte I 12 mirentur A. 11 renovaverat ACD ma. pri. E extremam des notam atramento multo pallidiors . 18 erit AI in dextra ala revoraverat B. 15 aIiduaque ma see E'. ni vero dextrae parti multo pallidiore atramento adseripsit saee famae Isaeili errore versum ei quem iuxta 1 dixerat anteeedeatem ante denti numero designans.

28쪽

113 renovaverat a. pri. 115 validusque ma sec. 136 nunc idem. 39 Tetereo et ma sec. Terho. 141 dementia id nus. 142 Creteis ardet. 145 Patheus, vel adus Τ).146 atque Maginos. 157 quippe ubi superegerit. 58 colori. 160 decurrere noctesma sec. 161 exsurgit. 16 rigentem. 167 similis utrique. 171 Et laeta 173 confunditur. 174 exsurgitat. 184 dictantes. 195 densis solus subsistere. 199 non magna. 202 sit notus. inhaeret 203 statuunt 204 tunc tumulus cum texerit ossa.

2, 3 Sed venus. I litore gemmas. I multos hoc sumet in an I thoro. 3, 20 tange manu. I subiecit, vel, subrepit. 22 Incidat. 4 5 mce e. - 15 16 17. 18 l 9. 20. 21. 22. 23. 24 ).f. 24 i, dederant. per te dulcis sima surta ) Mane Geni. 10 ille valet. 11 suspiret. 13 Nec tu sis iniusta. I nos soluisse. I sed tutius. I clamve palamve. 6, 7 ne nos divellat l quod ptat. 16 iam sua. 19 Si iuveni M ata adveniet.

8, 3 puellae a. pri. 10. 1 tibi de me. il l placitura quod mea. At mihi q. p. m. vincere, quid tu.l2, 2 Ac videor. 33, 3 Tu modo sola places, nec te iam praeter in urbe ipse sinu. I Nec tibi sancta. 17 heu heu mea pig. 14 3 carmina a pri facta dolore. Epitaphium. In D Ovidio hoc epigramma scribitur et . - 1 non aeque ). Haec habui quae de carminum Tibullianorum recensione dicerem; de qua quo impensius commentor atque meditor, eo magis in haec quoque quadrare mihi videntur quae de vidit metamorphosibus recensendis nuperrime in Flecheiseni annalibus fasc. 3, g. 206hdixit H. Magnus: nebent testet indestens noch in canal tu A rchetypus hinaus aber i henne bis jetat nichi ei ne ingige s. die disse Reite lasse X inigermasae vertrete kdnnte'. Neque enim modo erroribus et interpolationibus foedissime in his libris peccatum est' , sed etiam contaminatione quadam depravati sunt.

D Litterae Cpars superior transfixa est hasta, qua quid signineetur nescio. Versuum ordinem indieat.' Utrum litteram D quam seripserat deIere an in litteram E mutare voIuerit, non satis apparet. Addo quid in eodie suisse videatur eis Ioeis, quibus Helasius seeundae tantum manus seripturas enotavit. Atque in editione a. 15b emissa posterior praesto mihi non est traditur I 2, amans 3, 47 ensem; 6 84 peetat et infidis nam sit 6 8 simus uterque eoma; 7, 4 ludos 8, 21 Cantua et e eurru lunam dedueere