장음표시 사용
11쪽
OVIS PAR LA GRACE DE DIE V ROY DE
FRAM CE ET DE NAVARRE. A nos amet & seaux Conseillers Iespens tetrans nos Cotiis de patiemem, Preuost de Paris, sillyde Rotien. S
I equel a iure id desieroit volonticis imprimer & metire en lumieret inais aut i qu illuy couste ia de graiadsinais,&coussera encores , tant pour lacopie, que pourrinapi est on dudit liure. il doute & craint apro I auoi rex copie, que pourrinapi est oti dudit liure. il doute & craitit apro lauoirex-Pole S mis en vente, que aiatres Imnium o & Libri res de Paris, Lyon, 'aut aut quid Iuy couste ia de rands si ais, & coussera encores , tant potirRotien, ou aut res villes de eotuy nostre Royaume, te volitus sent semulablement imprimer, ou suscitaserat secretiment les imprimeum de Geneue ou aut res estrangeri ace salie, & par ce moren frustrer ledit ex rosant de se, nais & miles, & rendie ses immes, dili elice & trauail inutiles , di lily faire receuoir perte cidominaee. Potira quoν reme aer, Notis a tres-humblement requis lily permetire Dire imprimet tedit Liure , & interuire a totis Libraires & Imprime s d imprimet ou ire imprimer tant dehors que dedans cotuy n lite Royaume. ny su iter iambi ablement aucuns Estrange is a te salte N O vs a ces caules ne votitant per mestre que ledit suppliant soli si ustre de ses frais , peines& trauais. Vovs inanilom & enaoianoris par cespresentes que votis ayer a permetire, comine nous permetron, audit Colonii ea , qu'it puisse luy seul imprimer, ou salie imprimer, vel re&distribuet tedit Liure: isant tres expresses in subition, &de senses a tot Imprimetars, I ibraires, & autres personnes de quelque estat&eonestion quilla solent. de rimprimer vendreny debiter. contresaire ny alterer, soli par extraitis oti abrepe , satis te conete & expres consent ement dudit Colon ea, durant te temps & ternae de neusans, a coni et dii io ut que ladite Impleison sera ache iee d imprimer, sut peine de cin i cens eseus damende, de la velle mollie nous appartiendra, & l 'aut te in ostie audit Si pliant & sur pei ne aua; de confiscation au prost audit suppliant des exemplaires qui seront satis ou imprime I par aut res, & sans te consenternent dudit Coloniter: di me sine, si auculis imprimeti x ou Libraires de nostre Royaume ou Estrangem l rafiquant en iceluy. ou autre person ne de quelque eum qu il soli, est troii uestiis daticula exemplaire audit Liure aut re que de eeux qui seront imprimea par sedit ex possint: votiions &nous plaist qu'il soli procediS contre luν partieuliere ment, & qu il soli condat iἡ en pareille amen de ques' travolt imprime ousest imprimer. Dece satre Votis donnon, po uuoir, authorit4 commission & mandement species,&de procedera Pen contredec xviii contreuiendroni partoutes voyes deues di accoustu mees. & par les mines sui dites, nonobstant oppositions &appellation, veleonques: potat te velles & sans prelud ted ieelles nev ulomestre differet ala chargeque te ii Coloniter mettra deux Exemplaire, dudit Liure en nostre Bibliotheque -vn Exemplaire potir Monsieut te Gai de des sceaux, aptes t ac neuenient dei impression . sur peine destre decheu dudit Pitui lege. Et poli eo quo de ee, presentes sedit ex lant pDur
ellaeundes sit, Itutes, que cela ait sol me designiscation , t out alia si ue si rori inar estote partietiliere merit seriise a chacun. & que cela soli de tei effect& vertit, comme ii sesaites leti res leur auolent expressEmetii espitii lierement est 4 monstrees & signis eo: Cartei est nostra plis r. Donne a Paris te vinrt in iii ἡ me irius de Nouembre i an de grace inii fixeens tetente quatre, di de nostre regne te vingt-cinquieme , de seeli. du
VICTO Miour de Mars, mil siet cens trente cinq.
12쪽
o ni Pontificarus XIII. EPISTOLA PRIMA Scribitur E sevo Sibi nec ensi, S quin i alijs, ut amotionem basis e masteri, Corbiensis, e prouisionem facitam de alio
ID petitionem Uvalteri quondam Monasterij. Corbeiensi, Abbatis, dilecto filio Magistro
Seholarum,de Magistris R. de Corzon,P. Canoni i cis Noviomensibus, eiusdem loci a nobis dudum I correctione commissa. Ipsi bis ad idem Monasterium accedentes, quibusdam correctis ibidem,t nonnulla quae statuenda fuerant statuerunt, in-l quisitionis instantiam quorundam impedientei malitia retardando. Ad quorum contumaciami reprimendam , seculare intendebant brachium inuocare. Verum dilectus filius noster G. Sanctae Mariae in Porticu Diaconus Cardinalis tunc Apostolicae Sedis Legatus, interim ad idem veniens Monasterium, supradicto Uvaltero praesente nec reclamante, super statu Monasteri j memorati coepit inquirere diligenter, ει cum inquisitione finita praedictum. Uv. Parisius euocasset propositurum contra inquisitionem eandem, si quid rationabiliter duceret proponendum. Idem Vu. praesentiam eius adiens allegauit; quod in Monasterii correctione procedere non valebat, quae praedictis iudi
13쪽
cibus prius suerat auctoritate nostra commissa, & Cardinalem ipsum ex iusti, causis se asserens habere suspectum, vocem ad nos appellationis emist. Porro Cardinalis inspectis his quae probata suerant contra eum, de consilio petitorum ipsum amouit a regimine Abbatiae, dando fratribus eiusdem to liberam sa cultatem alium eligendi. Qui dilectum filium Ioannem Abbate Corbet ensem, tune Priorem de Argentolio,virum prouidum,& honestum, elegerunt concorditer in Abbatem. Cum autem dictus Vv. postmodum ad sedem Apostolicam
accessisset, asserens se per Cardinalem ipsum quorundam falsis suggestionibus
circumuentum, ab Abbatia sine rationabili causa remotum. Nos eiusdem coenobi j tranquillitati paterna sollicitudine prouidere volentes,venerabilibus fratribus nostris .... Archiepiscopo Remensi,& Attrebatensi Episcopo dedimus in mandatis. Vt ad compositionem inter eundem Vv. & substitutum ei, darent studium & operam essicacem. Alimuin tam per iam dictum Legatum, quam per alios inquirerent diligentius veritatem, & eam nobis usque ad Festum S. Remi-gij proximo tunc venturum, fideliter intimarent: ut per eorum relationem certiores effecti, procederemus in eodem negotio prout procedendum utilius vi- remus. Qui cum siper resormatione pacis proficere nequiuissent, sicut ex litteris eorum accepimus, processerunt ad inquirendum super praemissis omnibus veritatem, testibus ab utraque parte receptis & ea quae tam per se, quam
per Cardinalis inquisitionem inuenerant, nobis sub sigillis propriis transmiserunt. Nuper autem prefatis, Uv. atque . I. in nostra propter hoc praesentia coimstitutis . ulem qu0da Legato, post appellationem ad nos inter postam, iactum suerat, peti jt reubcassi: allegans quod cum correctio Monasterii fuerit iudieibu, memoratis iniuncta,& ipsi quibusdam correctis, & nonnullis statutis,
ibidem, aliorum correctionem ex causa duxerint rationabili disserendam, Cardinalis interim de iure non potuit procedere ad eandem, cum generale mandatum non deroget speciali. Ad quod fuit ex adueiso responsum quod cum vv. praesente nec reclamante, ad inquisitionem processerit Cardinalis, idem, Vinvidetur in hoc tacite consensisse, ut inquisitione iacta corrigeret Cardin. quae corrigenda videret. Contra quod idem Vu taliter proponebat; quod licet statim ut coepit inquirere Cardinalis, non duxerit reclamandum, credens eum nolle
procedere contra ipsum, sed absque sui gravamine aliquid in ecclesia utiliter
ordinare; postquam tamen euocatus ab ipso, cognouit quod aduersus eum procedere Intendebat, eius declinauit examen ad nostram audientiam appellando. Proposuit insuper pars aduersi: quod cum praedicti iudices omissent in Monasteri j correctione procedere, ac periculum traheret ad se mora. Cardinalis ipse, ad quem expectabat ex iniuncto sibi legationis ossicio cura eius, ad resormatio nem ipsius loci interponere potuit partes suas. Cum enina secundum iuris ciuilis auctoritatem, in illis etiam casibus in quibus solemnis ordo iudiciarius obseruatur, in criminali causa ultra biennium a contestatione litis non sit eius instantia protrahenda: de nos quoque consulti, quandiu delegatus a nobis qui sententiam tulerat, iurisdictionem suam interponere valeat ut sententiae pareatur, respondisse noscamur; quod usque ad annum integrum iurisdictionem sibi commissam ad exequendum sententiam valeat exercere. Dictis iudicibus differentibus in correctione procedere, cum iam decem & septem essent menses
14쪽
elapsi, ex quo noscutitur mandatum Apostolicum recepisse, ac de criminibus
licet non criminaliter ageretur, correctioni non immerito Cardin. insistere potuit memoratae. Sed ad hoc altera pars respondit: quod hoc colorem excusatio
. nis Eaberet ,spraedicti iudices a Legato commoniti ad correctioneni procedere neglexissenti, In quo casu eorum forte defectus per diligentiam potuisset Legati suppleri; sicut de Metropolitano in canonibus legitur, quod tunc demum ea potest facere quae ad suffraganeos pertinent, cum illa suffraganei negligunt adimplere. His igitur & alijs quae utraque pars proponere curauit auditis, dein quisitione utraque, Cardinalis videlicet, de Archiepiscopi, de Episcopi praedictorum diligenter inspecta, intelleximus ex depositionibus iuratorum : quod cum tempore promotionis ipsius. Uv. octo 'millium librarum debito Monasterium grauaretur, dc non multo tempore post, idem debitum usque ad duo millia librarum fuerit diminutum,nunc tamen usque ad sex millium librarum summam excreuit: cum sicut prius contigerat de prouentibus Monasteri j debitum potius diminui debuerit quam augeri, nisi rectoris incuria obstitisset. Et quamuis ad excusationem suam proposuerit idem Vv. quod propter expensas factas in causa quam contra Cluniacense Monasterium habuit, in qua quendam Prioratum euicit, idem fuerat debitum augmctatum: fuit tamen ei ex aduerso responsum, quod propter expensas illas debitum interim augmentari non debuit,cum propter boc possessones quasdana eiusdem obligauerit Prioratus, maxime cum in eiusdem persecutione negoti j vix expensae fuerint mille librk. Adiecit etiam dictus Vv. qu0d occasione cuiusdam domus quam in villa Corbeiae de nouo construxerat, debitum supradictum excreuit. Ad quod pars aduersa responditi quod ex prouentibus nonasterii, expensas huiusmodi facere potuit, absque
onere debitorum; praesertim cum propter hoc non modicum auxilium , Bur gensibus fuerit eidem impensum. Praeterea cum ex consessione ipsus, constite rit quod in Capitulo praestiterat iuramentum, ne debitum de nouo contraheret: ac postea contraxerit debitum, contra iuramentum proprium veniendo, sicut
testes deponunt, argui de periurio videbatur. Ad quod idem Uv. hoc modo respondit quod etsi primo huiusmodi praestiterit iuramentum, postea tamen quoddam factum fuit in Capitulo constitutum , per quod iuramentum ipsum
extitit relaxatum. Sed contra hoc pars altera replicauit, quia cum non constiterit quod per tale statutum reuocatum fuerit iuramentum, dc appareret eundem, Vv. non solummodo iuramentum de debito non contrahendo praestasse, sed
venisse postea contra illud; manifestc liquebat, ipsum reatum pertur ij incurrisse. . Sed & ipsius insufiicientia & negligentia dissoluta,videbantur manifeste probari. Et quamquam aliqui testium eum quantum in se dixerunt esse bonum, nulli tamen depoluerunt expresse quod utilis esset eius prouisio Monasterio saepedicto. Cuni ergo nobis de talibus fuerit sussciens in tali negotio facta fides.
propter quae praefatus Uv. erat merito amouendus , etsi restituendus foret propter iudiciarium ordinem non seruaturai, ob causas tamen praedictas ipsum prouidimus manere priuatum regimine Abbatiae. Ioannem nihilominus supradictuna, quem pro eo quod praefato V v. propter iuris ordinem non seruatum quodammodo inordinate remoto, lintelleximus ob eandem causam per consequentiam minus legitime substitutum, per sententiam anao uentes: quem quia
15쪽
non propter personae vitium, vel defectum, sed propter iuris solemnitatem, si cui praemissum est, praetermissam amovimus , ipsam postmodum restituimus in abbatem; & memorato, Uv. in loco qui dicitur Guidoc cum pertinenti js suis in imperio constitutis, iussimus prouideri. Ita videlicet, quod ibi cum vno Cor- . beiensi monacho commoretur,& censum quinque marcarum ad pondus Coloniense, infesto Purificationis beatae Virginis, Abbati & successoribus suis annuatim persiluat, & personatibus ac Ecclesjs eiusdem baliuae iam dicti Abbatis, &successorum suorum donationi liberae reseruatis, eisdem fidelitates, & homagia liberorum hominum eorumdem locorum debeant exhiberi. Ac in iuramento fidelitatis quod eisdem fuerit privstatum exprimetur, quod ijdem homines supradictum Vv. super suae prouisonis prouentibus nullatenus damniscare praesumant ; ita videlicet quod dc ipse Uv. supra indemnitate praedictae baliuae ne ipsam dilapidet corporale praebeat iuramentum. Siquid autem post sententiana
nostram super utriusque amotione prolatam,circa electionem Abbatis quam in prolatione ipsus sententiae nostrae duximus prouidentiae reseruandam , a Cor-beiensibus Monachis vel quolibet alio in eius de Abbatis praeiudicium fuerit δε- tentatum, id decernimus non valere. Quocirca discretioni vestrae per Apostolic scripta mandamus quatenus quod a nobis est pro ipsius Monasterii utilitate prouisum faciatis appellatione remota inuiolabiliter obseruari: corrigentes circa Priorem de Monachos, dc Prioratus Monasteri j memorati cum consilio Abbatis ipsius, quae secundum Deum de B Benedicti regulam suerint corrigenda,lcstatuentes ibidem quod regulare fuerit, de honestum. Contradictores siqui fuerint vel rem per censera Ecclesiasticam appellatione postposita compescet do. Quod si non omnes, ecc. duo vestrum ea nihilominus exequantur. Datum Lateran. vij. Kal. Marti j Pontificatus nostri, anno tertiodecimo.
EPISTOLA r I. obbati e Idonaserj Latiniacensis, o qui fidam aliis quod prouideant
UM sicut dilectus filius ... Abbas Corbeten. nostris auribus intima- uit, Monasterium sibi commissum in spiritualibus, & temporalibus' non modicam incurrerit laesonem. Discretioni vestrae per Apostolica scripta mandamus: quatinus ad ipsum personaliter accedentes, ad . leuamen ipsius Monasterij ac Prioratuum, eius Monachos quos de quo transferendos videritis, potestate seculari ad hoc si opus fuerit inuocata, donec Monasterium respirare valeat inter angustias imminentes, in alijs Monasterijs ordinis consimilis collocetis. Duos aut tres Religiosos Monachos, quos de alienis Monasterijs duxeritis euocandos, ad reformationem ordinis inducentes ibidem, re Abbatis nihilominus, ad quorum Ecclesias ipsos duxeritis transmittendos, ad receptionem eorum, si necesse fuerit censura Canonica sublato appellationis obstaculo compellentes. Quod si non omnis, dcc. duo vestrum,dec. Datum Lateran. quinto Kalend. Marti j. Anno xiij. ' i
16쪽
EpISTOLA III. Episioso Silvanectensi, π alijs quod reuocent in tum debitum alienata seu
attentata contra n n. Corb. ex quo e bas iter arripuit
V M dilectus filius ... Abbas Corbeten ad nostram praesentiam, Ut Ec Τ, clesiae suae procuraret negotia duxerit accedendum. Pati aliquatenus non debemus , ut squid postquam iter arripuit ad nostram praesentiam veniendi , a quoquam est in ipsius Ecclesiae gravamen & sui praeiudiciu attemptatum obtineat firmitate. Ideoque discretioni vestrae per Apostolica scripta mandamus; quatentis, siquid postquam idem Abbas iter ad nos veniendi arripuit, attentatum n ueneritis in sui praeiudicium, & Corbeten Ecclesiae detrimentum, illud in irritum sublato appellationis obstaculo reuocetis; contradictores per censuram Ecclesiasticam appellatione postposita compescentes. Quod si non omnes,&c. Tu frater Episcope cum eorum altero ea,&α Datum Lateran. Vij. Kal. Marti j Pontificatus nostri. Anno tertiodecimo.
cimandatur quod circa curam oe regimen c-onasteri, i. commi sit sollicitus oe attentus.
R. ABAATI S. MARTINI LAUDUNEN. PRAEMONSTRATENSIS ORDINIs
p iRNTELLExi Mus, cluod cum antequam esses assumptus ad regimen Abbatiae, in Monasterio tuo fueris laudabiliter conuersatus, ad Monasterium 6. Vincenti j Laudunen. nigri ordinis accessisti. Vbi cum aliquandiu in ipsius habitu permansisses, demum ad cor reuersus de Metropolitani& aliorum Religiosorum consilio, ad primam domum curauisti redire. In qua tandem in regularis obseruantiae disciplina taliter Deo & hominibus placuisti, quod pro tuorum exigentia meritorum, fratres tui te sibi praefecerunt unanimiter in Pastorem. Quia igitur in suscepto regimine laudabiliter diceris profecisse, ne occasione morae quam in praedicto Monasterio protraxisti, quasi de ipsa teneram conscientiam retinendo, in susceptae administrationis executione tepescas. Attendentes quod in Canone cautum est, ne quis Canonicus regularis, nisi quod absit publice lapsus fuerit, essiciatur Monachus, & s factus
fuerit ad ordinem Canonicum reuertMur,vltimus in choro manendo, cucullam in memoriam delaturus. Discretionem tuam monemus attentius & hortamur, per Apostolica tibi scripta mandantes. Quatinus circa curam gregis tibi commissi nollicitudinem gerere studeas indefessam, & taliter sequentia bona continuare prioribus,quod dignum exinde postis a Deo meritum expectare. Datum Lateran. vij. Kal. Martis. Pontificatus nostri. Anno tertiodecimo.
17쪽
Confirmantur Primatus Eccles Toletana, Scaetera priuile a. a Tontificibus ei concessa.
' A RosANCTA Romana Ecclesia, in B. Petro Apostolorum principe ab ipso Saluatore omni u Domino Iesu Christo, caput est Ecclesiaru risi omnium constituta: unde membra non decet a capite dissidere, siademinenti rationi &supernae prouisoni capitis obedire. Moderatrix
autem discretio capitis, singulorum membrorum officiosas actiones conssiderans, unicuique ius&ordinem a natura constitutum conseruat, & quibuscumque nobilibus venustatis tuae dignitatem sine inuidia sociali caritate custodit. Hac igitur ratione prudenter inducti. Iura nobilis & famosae Toletan. Ecclesiae Apostolicae sedis propriae ac specialis filiae conseruare volentea ; tuis venerabilis Frater Roderice, quem vera in Christo cliaritate diligimus,rationabilibus postulationibus paternae pietatis affectu duximus annuendum. Ideoque per praesentem priuilegij paginam, ad exemplar scilicis recordationis, Vrbani, Gelasij, Calixti, Honorij, Euge iiij, Adriani, Alexandri primi,Alexandri secundi, Alexandri terti j, Urbani, & Caelestini praedecessorum nostrorum, Primatus dignitatem pex Hispaniaxum Raegna, tibi dc Ecclesiae Toletanae auctoritate Apostoli-- confirmamus. Teque primatem Praesules Hispaniarum respicient, de ad te referent squid inter eos dignum exortu fuerit questione. Salua tamen ii innibus Apostolicae Sed is auctoritate. Verum personam tuam in manu nostra propensiori gratia retinentes, censemus, ut solius Romani Pontificis iudicio eius
causa sit qua fuerit decidatur. Sane Toletanam Ecclesiam praesentis priuilegi j
stabilitate munimus. Complutensem Parrochiam de Concham ei tanquam Metropoli subditas esse decernimus, cum terminis suis; Nec non & Ecclesias omnes quas iure proprio ab antiquo possedisse cognoscitur confirmantes. Episcopales praeterea sodes quas in praesentiarum iuste de Canonice possides. Scilicet Palentiam, Segobiam, Oxoniam, Seguntiam. Reliquas vero quae ab antiquis ei temporibus subiacebant, cum Dominus omnipotens Christianorum restituerit potestati suae dignatione misericordiae, ad caput proprium referendas decreti huius auctoritate sancimus. Porro illarum Diocesses ciuitatum quae Sarracenis inuadentibus Metropolitanos proprios amiserunt, eo tenore vestrae subijcimus ditioni, ut quandiu sine proprijs Metropolitanis extiterint, tibi ut proprio debeant subiacere. Ita quidem, ut in sedibus Episcopalibus liberam auctoritate nostra habeas potestatem Episcopos, in Castellis vero, d villis Presbiteros instituere: ερ prout tibi Dominus administrauerit ordinare, tam in his Episcopatibus qui de antiquis Ecesesiae tuae terminis esse noscuntur, quam in illis qui proprium non habuerint Metropolitanum. Si quae autem Metropoles in statum fuerint proprium restitutae, suo quaeque Diocesis Metropolitano restituatur, ut
sub proprij regimine pastoris super diuini collatione benefici j glorietur. Prae-
18쪽
terea quascumque possessiones, quaecumque bona; praedicta Ecclesa Toletana impraesen tiarum iuste & Canonice possidet, aut in futurum concessione Pontificum, largitione Regum, vel Principum, oblatione fidelium, seu alijs iustis modis praestante Domino poterit adipisci, firma tibi tuisque successoribus de illibata permaneant. In quibus haec proprijs duximus exprimenda vocabulis. Ecclesiam sanctorum Iusti & Pastoris. Abbatiam Sanctae Leocadiae. Ecclesiam Sanctae Mariae de Tocha. Ecclesiam sanctae Mariae de Batres. Ecclesiam Sancti Vincentii de monte. Ecclesiam Sanctae Mariae de Valle Ecclesiarum. Ecclesiam Sanctae Mariae de Valadelmech. Ecclesiam de Calatraua. Castrum quoque Alcala. Castrum de Brioga. Castrum de Canales. Castrum Alsamin cum pertinen-lijs eorum. Domum Reginae in Toleto cum haereditate sibi pertinente .Domum Sanciae sororis illustris memoriae Regis Aldesensi cum hereditate patris sui Raymundi Comitis, quam ipsa consensu fratris sui Ecclesiae tuae donauit, &scripto confirmauit. Castrum quoque Bencarentiae, & Aldeam, quae vocatur Aetucuch cum pertinenlijs suis, &Alcobrogam. Decimas quoque omnium regalium reddituum de Sancta Eulalia, de Maqueda, de Ascalona. Statuimus etiam ut uniuersi Parrochiae tuae fines qui iam Deo authore a Christicolis habitantur, vel qui in futurum a Sarracenorum potestate auxiliante Domino eripienturi omnino integri tam tibi, quam tuis successoribus in perpetuum conseruentur. Nomina vero oppidorum quae in tua Dioces a Dei fidelibus incoluntur,in praesenti pagina duximus annotanda. Talauera Alfamin, Maheda, Sancta Eulalia, Halmus, Canales, Materitum, Alcola, Uvadat salara, Fita, Pennasora,
Belegna, Vzeda, Talamanca , Butracum, Calatalita, Ascalona, Tutata, Calatraua , Almoguera, & Alcolea. Decernimus ergo, ut nulli omnino hominum liceat praefatam Ecclesiam temere perturbare, aut eius possessiones auferre, ablatas retinere, minuere, se a quibuslibet vexationibus fatigare; sed omnia integra conseruentur, eorum pro quorum gubernatione ac sustentatione concessa sunt usibus omnimodis profutura salua sedis Apostolics auctoritate. Si qua igitur in futurum Ecclesiastica secularisve persona, hanc nostrae constitutionis
paginam sciens,contra eam temere venire temptauerit, secund0,tertioue com
monita, nisi reatum suum digna satisfactione correxerit, potestatis bonorisque sui careat dignitate , reamque se diuino iudicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, M a sacratissimo corpore, ac sanguine Dei,& Domini Redemptoris nostri Iesu Christi aliena sat, atque in extremo examine districtae subiaceat vltioni. Cunctis autem eidem loco sua iura seruantibus , si pax Domini nostri
Iesu Christi; Q atenus & hic stultum bonae actionis percipiant, & apud distri-
. ctum udicem praemia aeternae pacis inueniant. Amen. Datum Lateran . per manum Ioannis sanctae Mariae in Cosmidin Diaconi Card. Sanctae Romanae Ecclesiae Cancellari j iiij. nonas Mariij. Indictione xiij. Incarnationis Dominicae. Anno millesimo ducent mo viiij. Pontificatus vero Domini Innocenti j Papae terti j. Anno xiij.
19쪽
emandatur quodsi Cmita Corinthie n. redierit ad raritatem Ecclesia recipiatur iuramentim ab Archiepiscopo uerit, vel alius subsit dur.
DVS N alia oues quas habet Dominus, nos oporteat in ovili nobis commisso suis ovibus aggregare; de cura Corinthiorum sollicitudinem decet nos gerere pastoralem. Ut cum eorum ciuitas ad dominium Latinorum credatur in proximo peruentura, Vel iam forsitan peruenisse; oves Domini quae sunt ibi post greges sodalium non vagentur,sed ad unum redeuntes pastorem,& cognoscant eum secundum Euangelicam veritatem, & cognos cantur ab ipso. Quocirca fraternitati vestrae per Apostolica scripta praecipientes mandamus: quatenus, si ciuitatem ipsam, velut ex relatis rumoribus spem concepimus, dilecto filio nobili viro G. Romaniae Senes calco reddereae contingat, aut iam reddidit semetipsam, de aliquis Archiepiscopus est in ea, prudenter re efficaciter inducatis eundem, ut ad obedientiam de reuerentiam Apostolicae sedis, ac nos ram, humiliter conuertatur ; iuramentum exhibens stuper hoc quod exhiberi a talibus consueuit. Qui si forsan id perficere recusauerit, vos eo ab administratione pontificali prorsus amoto ; cum pro rei novitate nons ossi ex more aliarum Ecclesiarum ad usitatum electionis modum procedi; diectum filium H. Decanum Cathalaunensem, virum utique vita, fama, de scientia commendabilem, Ecclesiae ciuitatis eiusdem auctori tate nostra sublato euiuilibet contradictionis de appellationis obstaculo, in Archiepiscopum ass-gnetis. Idipsum facturi, si forsan, ut accepimus, eandem Ecclesiam inueneritis defuncto Archiepiscopo destitutam, monendo clericos siqui fuerint, ut ei reuerentiam de obedientiam debitam ac deuotam impendant. Alioquin eidem Decano potestatem auctoritate Apostolica conseratis, amotis illis institiaendi tales in locis ipsorum, qui sibi studeant sicut membra capiti per deuotam obedientiam cohaerere. Contradictores siqui fuerint vel rebelles per censuram Ecclesiasticam appellatione postposita compescendo. Quod si non omnes, &c.
Duo vestrunt ea,&c. Datum Lateran. iiij. nonas Martii, Pontiscatus nostri. Anno tertiodecimo.
Statuit Ecclesias Parrachiales Monasterj Roton. non esse exemptas lich ipsum Mon. fu in Capite bberum.
CVM mouisses olim aduersu Rotonense Monasterium quaestionem, asserens Monasterium ipsum ac Parrochiales Ecclesias cius ad te de communi iure spectare, ut pote in tua Diocesi constituta, in eisdem iura tibi Episcopalia
20쪽
vendicando. Et ex parte Monasteri j diceretur, idem Monasterium cum Parro-ehialibus Ecclesiijs suis Romanorum Pontificum priuilegijs, ab antiquo libertate donatum. Super eadem causa frequenter fuerunt litterae Apostolie' impetratae.Denique autem utraque pars in venerabiles fratres nostros ... Nanneten. dc ... Briocen. Episcopos, sub certa poena & iuramento interposito vom promisit, qui rationibus utriusque partis auditis, de Monasterij priuilegijs diligenter inspectis, de Consilio peritorum illud in Capite liberum sententialiter
decreuerunt. Verum quia Ecclesiae Parrochiales ipsius exemptae nullatenus probabantur, pronuntiauerunt easdem ad iurisdictionem tuam sicut alias tuae Diocessis Ecclesias Pettinere nihilominus statuentes , ut quatuor procurationes
dumtaxat, tibi a sex Ecclesiijs Monasterij prestarentur; quarum unam perciperes in Parrochiali Ecclesia de Roton , aliam in Ecclesia de Sancto Godo alo; aliam in Ecclesia de Bani; ac aliam in Ecclesii a de Langon. Ita videlicet, quod Abbas de Priores Ecclesiarum ipsarum, tres partes, & Capellani quartam partem in procurationibus ipsis ponant, de a duabus Ecclesjs scilicet de Brim. de Sancti Petri de Roton, quatuor solidos pro singulis procurationibus ad subleuationem suam recipiant Capellani. Porro cum Monasterium ipsum super iniquitate arbitrii, ad audientiam dilecti liiij nostri G. Sanctae Mariae in porticu Diaconi Cardinalis tunc Apostolicae sedis Legati detulisset postea quaestionem, afferens illud in Romanae Ecclesiae praeiudicium, ad quam dictum Monasterium nullo medio pertinet, inique prolatum. Dictus Cardinalis illud utraque patiel raesente cassauit, fratribus Monasterii memorati praecipiens, ut iureiurandouper obseruatione ipsus hinc inde praestito non obsta i ue, illud nullatenus ob seruarent. Cum autem propter hoc, nuper dilectus filius Magister Rollandus tuus,&P. Monachus laepedicti Monasteri j procuratores, ad sedem Apostolicam accessissent, desuper praemissis litigassent aliquandiu coram nobis,demum
in priuilegio Monasteri j nobis exhibito perspeximus contineri, Monasterium saepefatum quod Beati Petri iuris existit sedis Apostolicae priuilegio communitum ; in quo subsequentur adiungitur, ut in Parrochialibus Ecclesiis Monasteri j , liceat Abbati, & Monachis eiusdem loci, cum eas vacare contigerit,idoneos eligere Sacerdotes & Dioceano Episcopo praesentare, qui ei de spiritualibus, illis vero de temporalibus debeant respondere. Ex quibus verbis arguitur, quod etsi dictum Monasterium sit exemptum in capite, ipsius tamen Parrochiales Ecclesiae nullatenus sunt exemptae. His igitur 6 alijs, quae utraque pars proposuit, intellectis: de consilio fratrum nostrorum pronuntiauimus, Monasterium saepedictum in capite liberu, & a tua iurisctictione prorsus exemptum; decernentes Parrochiales Ecclesias eius, quae minime yrobantur exemptae, tibi
Diocesana lege subiectas, Veia fratri nostro Archiepit copo Turonensi, de dile- cto stio Abbati Salinuriensi Andegavensis Diocesis, Ad Magistro scolaruna Andegauen. nostris dantes litteris in mandatis : ut quod a nobis est sententialiter dissinitum faciant appellatione remota firmiter obseruari, contradictores per censuram Ecclesiasticam compescendo. Quia vero ipsae Parrochiales Ecclesiae in procuratione ab ante dictis Episcopis prae taxata, nimis sicut asseritur aggravantur; ipsis in uinximus visi constaret eis dem procurationem ipsam praedictis Ecclesijs existere onerosim, nisi tu ab ipsis commonitus ad aequum volueris coim