Historia S. Huberti, principis Aquitani, vltimi Tungrensis, & primi Leodiensis episcopi, eiusdemque vrbis conditoris Arduennæ apostoli; magni thaumaturgi. conscripta a Iohanne Roberti, Arduennate andaino, Societ. Iesu sacerdote, ..

371쪽

CUI Tvs PROI AG. . Irrpanem semper penes se habet , tamquam Em, tum, sine Benedictionem, iuxta primorian Christianorum ritum. Porro haec potestas m racula faciendi, est in selo Primogenito fami liae de Aremon , qui memoratum fontem possidet. Is fons aliquando inclusus a quodam e rum Baronum, mox aruit. At ubi primum it Ium apertus, aegrotis patuit, pic eo concurrentibus, & .se lauantibus; 'vivas denuo aquas dedit: DEo manifeste ostendente, velle, sua benescia omnibus patere; non maligne intercipi, de pluribus subduci. In eadem S. t arcu ni vita, ab eodem edita, scriptum reperio, septimum laenauis masculum lilium, ex eodem patre, & matre, nulla interposita filia,eamdem vim habere strumas sanandi, in nomine DEI, dc S. Marculphi, si tres, aut nouem dies ieiunus malum tangat. Detrius loco paulo ante a me allegato, de Saluatoribus loquens, liti. G. GLinquit, dum putant hanc vim tactu sanandi competeres timo cuique lio, asiu&num ordis en far nem partus non interruperit quodes ridicillum. Non videtur Deirius intellexisse id cum circumstantus, quas apponit Vita S. Marculphi, maximc de inuocatione DE I, illius Diui. Est tamen res mire mirabilis': nec facile explicatu, quo modo &cui id primum in mentem Venerit. Scriptor illius vitae

rcm gratissunam lectoribus fecisset, si addudisset, id S. M culphi deprecatione fieri,quod

ipse

372쪽

318 s HYAERTI ipse talis septimus filius fuerit, vel alicui tali. primum concesserit: aut denique aliquid, luod

tam mirum euentum aliqua tandem ratione cum S. Marculphi vita connecteret. Ego tamen rem, qualiscumque esset, omittere nolui,

maxime cum dicat Author, Toti Gai id eno iissimnum. X. Non possum,quin hoc loco reseram,quod narrat Claudim Dufreta. I. C. Atrebatensis insitis in haec verba:

nno Gys. i ta uit, ina dubeticis nibiis fuit quae situm , An necesse sit, or Mm esse

de familia , aut agnatione S. H v B E R T isanandam rabi m Z Varys hinc inde deductisa, gumentis , coniecturis , opinion bm , authorititibus , traditionibus , ct rationibω ; memini, me in oratione , quam super ea re habui , com

clusisse, i non esse necesse. Mod vi apertim in

telligatur, notandum es, me legisse haec verba i perantiquo man scripto libro , qui passim , o semper vagabatur in Ecclesia Fratrum Dominia canorum , Duari, hoc titulor V ii a Sanctorum Episi oporum Confessi, unia : C Dinoro. Sanritas HvBER Tvs Episcopus dicebat verbum D Ei populo Vistin scopi. Et ecce ubito homo extraneus rabie infectus, se ingerit in medium turbae, quae carpit timers, ct Huco hine

inde fugere, Sancitam deserens Episcopum : qui ea diuisione, o fuga m us, ct afli Gu, imperio . id iussi rabies abire, cst homincm relinquere ita

373쪽

mansuetus ut agnu reuocauit unumquemque exturba , ct inuitauit a peraudiendum verbum D si per Episcopum. Redierunt itaque, se concione nita, ait illas Episcopus : Ite in pace, or insignum deuotionis,ct humilitatis et fraes itote et os, es eos, qui ex vobis nati sunt, ET NASCENTUR, hoc habituros particulare, espriuilegio singulari, Rabiem pestere,ab ea oberare, amsanareposehac, o in perpetuums modos deliter credati credan que i JEo,dr Ecclesiae Romanae, cuius Legi lia est. Inde ', natique Gys, carperunt sanare , osti in hoc priuilegio perseuerant : quod approbauit suo

Diplomate Vi Tor Secundus, anno Io 1.

Hactenus verba Desfreta , & illius antiqui Manus . ipti. Nova plane ista mihi; credo e iam tibi, Lector erudite. De fide reserentis notas plane censeo dubitare. Porro Manu scriptum probae item fidei fuisse , ut similiter credam, sicit ciusdem Eruditissimi Despretatum doctrina singularis, tum limatissimum iudiacium. Tuum tamen iudicium, ut par est , Lector, tibi relinquo. XI. Satis FAC LAMus alteri cuidam curio

sa: Quaestioni, quae facile studiose homini in

mentem venire possit, dum de S. HvBERTI riseris audit . Nam cum sic vocari oporteat, qui ex eius filus nati sint,aut nepotibus : quis tandem Author scriptum reliquit,fuisse S Hv-BERTo liberos, equib is eius stirps deinceps

374쪽

33o S. HvnERTrsit propagatat De S. Floriberto quidem eiusho, qui in Episcopatu ei successit, nemo id creta dat, qui cogitet, a tali Patre, ab ipsa usque infantia , diuinis obsequus, & Clericali milii a. fuisse addictum. Huic Quaestioni ita respondendum esse arbitror. Vel S. HvBERTO, pr ter Floribertum, alij fuerunt liberi, e quibus nepotes nasci potuerunt: hos, quod de hs scriptores sileant, in Tabellas referre non potuimus vel non sine catachresi, S. H v s E R τ 1 Posteri dicuntur, qui fratris eius Eudonis, ut alterius alicuius consanguinei, iacpotes sit . Horum responsorum alterutrum elige, Lector, vel tute melius aliquid. comminiscere. ' Nec plura de S. HvBEReti Cognatis, eorumque admirandis priuilegius. XII. Imo hoc etiam vide, Lector,ntequam te dimitto , de hoc caput claudo. S. Ε v Riv M in hoc de H v B E R T I Cognatis tractatu, saepius legisti Ferunt alij fuissς nostri Diui Aratrem ; alii certe Consanguineum. Vt facile adduci possum, ut utrumuis credam, ita candide signisco , nusquam alibi id mihi lectum. Dum tamen studiose quaero , duos sanctos reperio, quorum nomen ita ne est, ut

Pro eodem haberi possit. Alter est S. Ebrulphus Confestar, & Abbas, nobili stirpe editus in Normandia, qui apud Childebertum Franciae Regem , eius nominis primum, i agister prius iuerat libellorum supplicui

375쪽

CVLTvs PROPAG. 33r plicum, Orator facundus, α Causarum inter aulicos Patronus. Hic obhi circa annum Do mini 1 23. Etatis suae 87. Floruit igitur ante S.a H v Η Ε κ T I Episcopatum annis totis duce cis. Vnde apparet eorum error, uerilis ana- chronismus, qui hunc, & S. HvBERT v M se tres fuisse voluerunt. Caeterum nominis affinitas non ita apparet, dum Litinevocamus. Sed sciendum a Gallis vocari Euro siue Euron, ex quo sponte sua, Latino fine,flui Euronius. Alter est S. Euphronim, siue Eufromus Epti scopus Turonentis cuius obitus incidit in annum Christi 17 . Neque hic esse potuit S. H BERTI frater, cum obierit ante S. HVBER-TVM annis fere centum sexaginta. Iam an auteruter S. HvBERTi Cognatin fuerit, equidem me latet. Si coniecturis agendum cst , parum id videatur probabile, consideranti illorum, MS. HvBERTI diuersam fortunam , & stirpem, quam procliue cst ex eorum vita colligere.De priore vide Suri, vitas, a P. Decemb. & Baronij Annal. anno s*9. De posteriore Gregorium Turonen. lib. . cap. IS.& Martyrol. . Augusti. Hae duxi non omittenda, ne vulgaris error historiae veritati ossiceret: &, ut eruditi Lectoris

acuerem industriam in alio quaerendo , dum videt, nullum adhuc inuentum, in quo solido acquiescere possit. XIII. HAcetasus de PROPAGAT O s.H Tt 1 BERT 1

376쪽

s. HvBERTI CUI TVs PROPAc. BERTI CvLTu ista dixerimus, eiusdemque ADMIRANDI s. Non dubitamus, multo esse plura, memoria, & scriptione dignissima, sed quae vel penitus nos lateant; vel non satis explorata habeantur. Haec, quae certa fide test laconsequi potui, tu, pio Lector, boni consule:& si qua alia noueris, candidus suggere, S cunda Editione, si bonus D Eus eam aliquando adornari concesserit, cum grata tui mena ria, huic Hist oriae infercnda. Monet iam res,& tempus ut Tertiam Partem, id est inaestiones Hubertino aggre

diamur. . .

eius Cultu.

377쪽

Pars Tertia,

378쪽

Qv E s T ro N E sN HAs moriones αι. conieci , Lector, non modo quae dubia quoquo modo essent, siue reapse, siue hominum aliquorumis opinione rverum etiam, quae ampliora, questi ut breuibus contineri pos- .sent. Id tute obseruare facile poteras: lubuit tamen verbomonere. Neque tamen visum est, omnia, quae de hoc genere essent, huc cong rere. potius pauca , & ex pluribus insigniora selegi, & quae susceptum opus, S Institutum non patiebatur omitti. Vno verbo,hoc volui: neque haec talia plane omittere ; quod negligentiae tribuendum videbam : neque milia ten ere congerere; quod affectatae, & diosae prolixitati deputaretur. Haec, cuiusna dicumque sunt, lubens lege. Si quid omissum iudicabis,eriticum integrum erit,addere. Vale.

Qq xς non latet, Lector bone, Chro- nologicae disputationes ut plurimum

379쪽

ΠvnrRTIN . 33smagnis dissicultatibus intricantur : vel quod .maiores nostri accuratam illam , Temporum rationem non ita aitcndebant: vel quod, tum in singulis litterulis , & apicibus; faciletum longe facillime in Numerorum notuli errores Contingunt. Ita tamen est hoc nostium seculum, ut Tempora quoque a Scruptoribus requirat, eaque quam accurate inducata. Cogor itaque hanc disquisitionem inire, e qua aegre, scio, me expediam. Sed, cum quod vero sit simile tantum pollicear, non, quod quequaque certum; facilis apud candidos iudices, lapsibus venia crit: eo magis quod dedoceri sum paratus, ta errata emendare. quin ει gratias agere benevole monenti Sed ad

rem .

QVAE R o, Quo potissimum Christi Domuni anno Diuus noster HvBER Tvs in hanc vitam editΗs fuisse videatur Censeam ego, quod Historiae initio, & in Tabulis posui, anno quinquagesimo sexto post sexcentesimum. Quo anno eius Magister Lambertus Tui mensem Ecclesiam Episcopus sibi despondit. Argumenta , quibus istam mihi sententiania persuasi, haec sunt potissimum: SENEM ex hac calamitosa vita, ad beati rem illam migrasse H v B ER T v M, discipulus e his in vita significat. Id senium sep puapiata annis diffini': quorum initium oportunίm morato illo Christi anno sumas

380쪽

336 s T I o N E sNAM e VM totos triginta annos Episcopa tum tenuerit: neque ulla ratio permittat , ut Episcopum factum credamus ante annum inlatis trigesimum; tenemus iam annos sexaginta. Sed ego nec ante quadragesimum in stearbitror : ideoque solidum etiam decennium addo. Sed distinctius rem explicemus. SCRIBIT Anonymus, Vitae iniso, HV-B E R T V M, eo tempore, quo Ebroini crudelitas Regnum Francorum grauiter Uprimebat, Adolo

sic tem fuisse Ii uerum suos eruditum , ct a

morum exercitatione prenuum. Interfectus est Ebroilius turannus anno Christi sexcentestamo, septuagesimo quinto. quo anno HvBER-Tus annum decimum nonum; vel, illo expleto, vigesimum agebat. Nimis praeceps lix, qui

hic occlamet, minorem illam csse aetatem, quam Vt armorum magna exercitatio, haberi potuerit. Nam, ut sileam, Romanos, tum m xime, cum Armis magnam Orbis terrae partem tenerent, adolescentulos annorum sedecim

vulgo scripsisse : ut non dicam, Diuum Martinum anno aetatis decimo quinto millitiae ii men dedisse : obseruatum est , in ampla, α splendida sortuna cuiusnodi HvBERTO n0stro obtigerat) iuuenum animos maturius e tolli, & ad belli maxime decora, velut dato interius signo, prouocari. Sic uitur HvBER- TvM Vigesimo fere vitae anno, in Austrasiam,

ad Pipinum migrasse, probabili rati eductus, affirmo. IAM