장음표시 사용
201쪽
non facit turmas numero maiores. Vem lib. II. cap. XIV.
auget equitibus duobus. Habee, invit, turmaequites triginta duos. Capite vero v l. turmam adnexam cohorti primae seu milliariae, facit equitum centum triginta duum: reliquas autem nouem,singulas sexaginta duum. Admaias aliter turmas equestres partitus est lib. de Aciebus. Omnes turma, inquit, constituentin sexaginta quatuor. Equites quatuor misita nominia sex, &c. Turma confidit equitibus sexaginta quatuor; dua turam Epitarchiam, hoc est, turmam duplarem, connituunt equiti
C x x v m. dua duplares Tarentinam reddunt, equitum C C L v i.
dua Tarentina Magisterium, equitum D xta. duo Magisteria Ephipparchiam, equitum M x x i y. ΔΜeata in duplare Magi
ris Telos, equitum It M x L v III. duplicatum Telos, Episagma. Id mmam ordinis siue agminis facit, equitum quater milis nonagintasex. Aliter distributi fucre Lacedaemonum equites in O'υλαμ , ex Lycurgi instituto. Obλαριον vero scribit Plutarchus Vita Lycurgi, fuisse turmam cquitum quinquagenum acie quadrata constructam, meminitq; eiusdem Hesychius. Ita Nicol. Cragius lib.i v. Reip. Lacedaem. Sane dc Romani,
sicut singularum centuriarum equites Centenos auxerunt inducentos, ipsas item centurias ternas in denas octonas; sic etiam deinde auxere paullatim equites triginta singularum turmarum, ipsasque turmas denas,in turmas plures. De tu mis auctis in duodena Tacitus lib. it. Historiarum: Duod iam turma equitum aduersus hostem inre. De turmalibus auctis, Ammianus sit. xvi H. Suarum turmarum equites circiter
septingentos. Iam emo equites unius turmae, de triginta, aucti in trecentos circiter & quinquaginta. Idem usu venit decurijs,quae ternae initio in turmis singulis, denum singulae equitum, & ipse namque multiplicatae sunt; dc praeterea decuriae nomen AElianus tribuit equitibus sexdecim sub uno Decurione. Adeo nomina abierunt a primo suo significatu centuriae, turmae, decuriae,quae iam nec Centuriae, nec turmae, neci
decuriae sunt numero illo prisco, unde primum duxere nomen , sed corpora sunt maiora, nominibus tamen ijsilem appellata.
202쪽
LIBER ΤERTIUS. I 8 pellata. Vt ad caput redeam numeri equestris; initio apud Romanos trium migum primo legio AM,aesingula tribus Jatim m,Rhammum, Lucerum,nrisi Unguia militum mittebant, ait Varro lib. i v. Linguae Latinae. Hisce singulis millibus peditum videbantur additi equites centeni. Polybius lib. v i. Equites faciunt trecentos in sin ι legiones, nempe ex quaque
tribu centum. Is ergo antiquus numerus Romanorum equitum. Auctis deinde legionum pedi ibus in quatuor millia, inon statim item equites aucti in quadringentos. nam ex Liuio obseruo non Uno loco, retentum equitum Legionariorum numerum, post peditum incrementa. Lib. III. Decem legiones quaternum milium s ducentorum peditum, equitum trecent rum. Lib. V Ili. Scriabantur quatuor fere legiones quaternis milibuWpeditum,equitibus insingulasirecenis.Sed diu pdst, ac sensim lib. x L. Novam legionem quinque millium educentorum peditum equitibus qu ingenis Conside cribere ius. Vbi
tamen equitum centenarij, milliarijs peditum uno Centenario adhuc minores. Ad Qciorum auxiliares equites venio.
Hos primus,quod sciam, Romanis iunxit Tullius Hostilius, diruta iam Alba. Liuius lib. I. Equitum immas decem ex ALbanis letis. Nisi quis dicat, Albanos iam non socios, sed Romanosfactos, Alba tota Romam immigrante. Socij porro auxiliaresque equites diuisi in ali Alares enim proprie equites, non Legionarij; quamquam subinde Legionarij etiam in ala positi, ut Lipsio obseruatum. Dictaa auctore Cincio apud Gellium lib. xvi. cap. I V. quia circum legiones dextra sisy que tamquam ala in auium carporibus locabantur. Du- plex ergo ala, dextra dc sinistra, a situ. Clim octo equitum alas Tacitus numerat lib. I. Annalium, turmas intelligit; sicut Lascaris Polybi j i- verticin alas, pro turmas. Varijs autem
nominibus hae alae si turmae fuere appellatae, nempe vela nomine Praefectorum, vel gentium, vel municipiorum: quae nomina Laetius collegit lib. v I. de Rep. Rom. cap. II. Lque iam attigimusex Tacito Capite praecedenti. Eaedem alae deinde mexillatianes dicta auctore Vegetio lib. II. cap. I. Nu-
203쪽
I88 DE MILITIA EQv ESTRI merus vero sociorum equitum duplex prae Romano erat. id Polybius lib. v i. indlimas Miltitudosocimum peditum pQ clydem legionibus Romanu, mplurimum equitum dupti. Causiam
Lipsius adfert,qubd socij lite per oppida,per agros sparsi, facilius equos suppeditarent ic alerent; Romani Contra, an guste clausi, paucos id temporis haberent equestri Censia pra ditos. Quantae vero hae sectorum alae Facilis coniectura est. Nam, si secij equites dupli ad Romanos, nimirum sexcenti, demendo de his ducentos extraordinarios ut superiore Capite ex Polybio dictum supererunt in alam secialem equites quadringenti; subinde tamen plures. apud Livium libro x. Campanorum ala quingenti emites. 2 umidarum ala equites
quingenti. Quin dc migaria alis apud Hyginum, dc in lapide
prisco, PRAEF. ALAE BRITANNICAE MILLIARIAE. Hae
sectorum a diuisae quoque in turmas & decurias, ut Romanorum Centuriae.Tacitus lib. I I. Histor. 2uatuor equitum turmas, uniuersam alam Treuirarum cum Livio Classis misit. Hmnus: Aia habet minas sexdecimii curiones ' reliqua, prout numerum tu virum. Sed diuersus a Romano mos mitquorumdam exterorum in conflandis turmis: nimirum, quo singulae firmiores essent,aristioreque concordia vind*,unius gentis cognationisve equites in turmam colligebant, alienis
omnibus exclusis. Ita Macedones seliti, teste Curtio lib. v. Indisci ina quoque militaris rei,ait, pleraque Alexander a maior bus sumpta utiliter mutarait. Nam, ante equites in unam quisique gentem describerentur, seorsim a ceraris; exempto nati num diseriinne, Praefectos non utique suarum gentium,sed dei ctos attribuit. Tacitus Germanis tribuit libro de eorum Moeribus : EAM praecipuumfortitudinis incitamentum es, non casus, nec sartu ta cano amo turmam aut eum facit,sed famnsia'propinquitates. Praetereundum non duxi equitatum M Cedonum,quem Agema vocabant, de quo Curtius lib. i v. In dextra cornu locati sunt equites, quos Agema appellabant. Iterum lib. v. Ipse eum inmigerisseria, apsam Agema appellabant, vim a semita proc .iamdem vocem Paullus Leopardus lib. I.
204쪽
Emendat. cap. XXIII. restituit tribus locis Polybii, quibus agema dc agnum legebatur. Tribus item Liuij,quos Marcellus Donatus in Dilucidationibus Livianis quoque adnotauit. Liuius lib. x x x v ii. Addita his ala missi ferme mitum;
Agema eam vocabant. Iterum lib. X L II. Duo erami agemata,
hanc ipsi legionem vocabant. Ibidem denique post pauca: --dius omnium Perseus) 4Rex erarat; circa eum agema, quod vocant, equitum sacra aia. Ex his omnibus Scriptorum locis, quaedam de agemate colliguntur certa, quaedam relinquuntur ambigua. Certa sunt, Primo, Agema esse numerum Hubium. Deinde,Duo emata vocari lc facere unam legionem. Tertio, Agema esse equitum sere mille. Obscura & ambigua manent,Primo, An agema etiam sit peditum conglobatio,vthic dicitur esse numerus equitum. Deinde, Vnde dictum sit et gema. Haec postrema duo docte studioseque explicauit Radems noster lib. iv. Curth , cap. xx xl I. allatis variorum
Auctorum testimonij s.Eustatius ergo de vocis origine, Age-gna,inquit,s vox miotaris um abἄγωῶκλωApotius ab ἀγηm,oc est, admiror. Deinde, peditum iuxta atque equitum esse affirmat. Agem ess acies e tumet ditu electorum apud Macedonas, eo quod es de hoc est, admiranda. Quibus paria fere Suidas attulit voce Acies, inquit, et phantarum, equitum, ditu qua Regem precedit. Et accuratὸ obseruandum id esse,monet Raderus, Agema nunc peditum nunc equitum agmen dici;& hoc quidem Curtii loco diserte
vocari equitum, at mox lib. V. Cap. X. Alam, quam agema a
peti, an necessario de pedite esse intelligendam tum nempe ardua illa semita, qua Alexander hanc alam ducebat, eques incedere non potuerit. Dissentire nolo cum doctissimo Patre Radero,at si ei adessem,veritatis, non contentionis studio interrogarem , An quo Alexander eques, dc Lysimachus equo vehens,penetrarunt,ipsemet iudice lib. V. Curtij cap. x. ebnon potuerint transire alii equites. Et, An credibile sit, Alexandrum tam ignoto,iam periculosis itinere absque ala equi tum incessisse. Mihi certe NON Limo T. Quae vero alae illae
205쪽
I9O DE MILITIA EQVEsTRI sacrae, de quibus Liuius libro x L ii Z Si diuinare licet, equites praestantissimi Macedonum, qui vel Regi erant a custodi & sic sacri dicti, sicut Homero φυλα m acri custodes: Vessecietas equitum inter se sacramento aut amore deuinctorum, ut Epaminondae id est sacra cohors, Thebanorum, quae, auctore Athenaeo lib. XIII. constabat amantibus solis Sc amatis ; in quibus ob singularem fidem totius equitatius robur, ut de Soldurijs seu Devotis Aquitaniae scribit Caesar lib. 111. Beli. Gall. Sacram hanc cohortem imus, ut narratur, gorgidas composuit e viris trecentis, ait in Pelopida Plutarchus. Addo diuisionem equitatus nostri. Germani in Caesareo exercitu, Agematum instar, habent agmina quaedam millenum aut quingentorum equitum,quae vocant Ringimenta. Haec peditum Tribuni subinde una cum legione sua administrant, nonnumquam id solum munus habent equitum Praefecti. Videtur ab Alexandro id genus agminum excogitatum, apud Curtium lib. vi. In Satrapene, inquit,
diutius seu stitit: ac, ne desides otio dimitterent animos; iudices dedit, amisi prosint de virtute milietari certantibus. Octo, qui forti mi iudicati essent ,singulis militum mill lus praefuturi erant miliarchas vocabantὰ tum primum in hunc numerum copidis distributis, namque antea quingenaria cohortes fuerant. Flaminius Crucius, qui Caesari diu equo militauit bellis nuperis Bohe micis,vehementer id genus Agematum commendat lib. I II. Cap. II. Adeoque equitatum uniuersum suadet diuidi in tot Agemata, quot sunt equitum millia; singula iterum milliadisi,mni turmis denis. .am diuidendi equitatus rationem ostendit neque leuibus neque paucis argumentis, longe utiliorem esse acie illa Ludovici Meleti,quam ille proposuit Tabula sua ix. de qua plura Lib. I v. Cap. v. Haec tam numerosa equitum agmina apud Hispanos Gallosque uno iubDuce usum non habent, quia nempe equitatum uniuersum in turmas singulas diuidunt, quarum minimas V Valhausius
lib. II. cap. I. vult esse lancearum, neque maiores tricenis:
206쪽
L I B E R T E R T I U S. I91 Ptiestitium scilicet Sc Substitum , incursare in hostem nequeant: tertium enim Iugum ipsis Praestites suos magis
quam hostem laceraret, quem attingere scilicet tanto inter uallo non potest. Cuirassorum turmae Centenis vulgo aut pluribus etiam constare posint,cum earum praecipua vis ad resistendum adhibeatur, quae maior sine est pro mola num roque turmalium. Arcabusirij sexagenos sere turma una non excedunt,quod decuriatim scro,non turmatim hostem laciniant. Equitum musquetariorum turmae, perinde ut peditum cohortes, centuriam totam admittunt, &plures. Pr er has
turmas subinde plurium turmarum decurijs, Agemata quς-dam etiam apud Hispanos Gallosque conflantur, nullo sibvexillo, uno tantum aliquo equestrium Prisectorum ducente. Globos seu Drungos cum Vegetio vocare possumus. Hic lib. III. cap. XI 2. sic definit:.c indicitur, qui asse acies paratus, vago seu ruentu incursis inimicos. ibidemque Globi cum Drungo significatum permiscet. Id sit, cum aut explo ratum aut insidiatum itur,vbia maioribus hostium copijs est metus:tum nempe,ne signa periclitentui, stib signis non itur. Vt gloriae tamen partem habeant uniuersi, decerpuntur ex singulis turmis pauci,qui simul iuncti, agmen faciunt turma
Figura quadrata Persis, Siculu, Graecu probata. RiambumTl di inuenere.
cuneo emuntur Scythae,Thraces, Macedunm curu-Caput porcianum. Ilion Oualim ac reperis,quae Iliaeaa. 'Ein i T v Macies aut quadrata ut parte altera longiores rhombi cum egeretessieciem. rassidere Auctares, ut AEli nus de Instruendis aciebus. Nota, eum loqui non de acie t tius exercitus, sed de ordinatione cuiusque singularis turmae.
Madratu aciebus Perseinde, Siculiare plerique chararum et si
207쪽
I92 DE MILITI Α Ε Qv EsTRI sunt xistimantes Gradcompositionem,er ad equis sum coiti nem accommodatius. Et omnino, quod disciplinagenm seruare multis in rebus mstantius. instructio. quoniam per rim sus M Juga ordinetur, occurrit facilior 'principes in hoc uno pugnandi genere hostem uniuerst aggrediuntur. Optima vero inter quadratas habentur, qua duplici tam in altum quam in longum numero constant ,exempli causia,Octo in longum, quam in altum; aut decem in longum, quinque in alium ; qua numoro parte abera longiores consistunt. Etenim longitudo equi a capite ad cauda vi,
res e sua latitudinis, plures eos habere debet qui per Iuga ordia nentur, quam eos qui in Versu e mirant. Aciebus ad rhombi similitiaine rematis The salos primos usos comperim , qui plurimum valuerunt 'ineam, Iasensiviserunt, eius generis
aciei auctore, utpote ad omnes usus accommodatiaris. Equites
enim constituti in haesorma, rurese in quemvis constectum posseunt, minime , vel a tergo vel a latere caseenturi quippe ἀ- pra-santiores rhoiai latera teneant, θ' principes angulos regant. sat
208쪽
LIBER T E R T I V S. I93 enim in priore angulo, turma ipsius Praestribu i in denro autem ersinistro, qui custodes vocantur lateris,statuuntur; in relis o vero angulo,ducto rem tergi locarisolitum est.Rhombiformum omnium maxime necessariam invyum venisse creditumi is quod pra cereris omnibus constituto Praefecto turma,equites, qui in lateribus ordinantur, non equo suo illi Prafecto iugent,sed ita subciantur, ut eorum capita iuxta armos equi Praefecti apponantur, interualli sinter se iustis equites tum dextri tum Lui, tum uiam posteriares discernantur, ne frequentia turbes ordinem, cum equi immisi res in proximossibi equos conuersi calcitrent,s militibus vulnera infligant. Rhombum dimidiatum, dc iam transformatum in
trique trum,Cuneum seu Rostrum vocamus.
Cuneum mi lites nominant Caput porcinum, ait Vegetius lib. iii. cap. X ix. Pergit AElianus: Cuneatis Scythae utuntur s Thraces iquis uiam Macedones usi inuadente Rege Philippo. E . carius genus id existimatum est,quam quadratum, ob eam scilicurem, quod suos Principes circumpositos habeas, s fonte exigua consis equitandi usum per quodlibet interuallum facilem pra- bear, regressumi celeriorem , quippe quod minas dissiciles circuitiniasios habeas, quos quadrata acie orituntur.
209쪽
I9 DE MILITIA EQUESTRI LIB. III. Turmam, qua ad seriem ossi instruitur, Ibon Thessalus emeogitaras, unde Ae vocata estiseuo F Thessalos eo ipso genere instruendi exercuit. Vtile hoe est, cum singulis suis anguia has e principes; primum Rarcham, id est, turma Praefectum; visimum Tergiductorem, utrimque autem lateris Custodes, &c. Ergo genus id imentum ab Ilione Thessalo,mandatum post executioni ab Iasone Medea marito. Comst e hac turma equitibiu sagittarise, more Armeniorum es Parthorum I cc. Explicatasunt varissententia interum, quemadmodum tu ma instruamur,sta,quoniam in his magnam disseremiam esse conflas, ά sine delerita vii debemus, sed quotidianis exercitidis sapius experirigenera instruendisingula: itaquesectare in atri μώ-- cibus commodius probarin, ad istere o cium est. Hucusque aperta AEliani verba, eaque re non inculcand LI-
210쪽
M v Ni A ι uitis contimntur aut itineri bin, aut prasi's, aut camis, aut acie. in itinere explor tum dimittuntur, frontim faciunt, latera tigunt, agmen claudunt. In ρrasidiis intcrna reterna tuentur. In castris excubias,circuitionem, custodias habent. Extra castra statio-ngm distonuntur,pabulationes instituunt, seculatum eunt, insidias struunt , iationes hosfium lacessunt, palantes excipiunt ue aquatores , rumentatores lignatores agrare iuntur;
commeatum επsubsidia impediunt, hostium flativa inumdunt, atros polulabundi deuastant, in acie iniquit rami erunt,aut defendunt. C A P V Τ I. Equitum usus aciest in itinere.
FQVSs iter facit aut se , aut pedistianam. Deravero vel terres est idque angustum,aut titum,)melaquestre ,diurnum aut noctumum.' uae praesidiasingulustineribinscienda. Exploratores, tecurseres, i qua equites ad tutelam dimittendi. Viarum duces plures,aut sidus rumia. me in loca nota sint oportet. Ratisflumina inuiciendi; er traminae artes. iacies