Elegantiores praestantium virorum satyrae, quarum titulos, & nomina auctorum, versa pagella exhibebit post praefationem. Distinguuntur in tomos duos

271쪽

ei ACADEMIA I. liberum oblectandi campum historicae se contractioni pudorique oratorio sponte subjiciat. Verum de hac permutatione transuu lue sermonis dicendum mihi non est; sed tantummodo monstrandum , quamquam Summa Poetico characteti finem praescripsi- bHμ mus voluptatem, non minus, quam: dignitatem oratorio, atque historico necessitatem non continuo tamen omnem verborum laetitiam vel de fundo Poetis hauriendam esses sed multa circulatoribus ac scurris , mimorumque venalium gregibus ullidrelinquenda. Verum animadverto Poetarum multos, dum mediam ini- re nituntur viam, in classes disparari omnind duas quarum utraque dum se ab altero extremo sollicite proripit, concepto semel impetu transilit

medium, extremumque alterum carpit. Atque ut quas ego classes hominum loquor apud vos in medio po-Duplex nam Prior est eorum, qui sinistio Α- Φημ' polline Poesim aggressi nihil in ver-

, magnifaciunt praeter sententiam.

hanc sublimem electamque volunt; illum serpere permittunt, aut etiam jacere: si forte ad limam revocant, atterunt potius atq; arrodunt, quam expoliant,

272쪽

Ac Ana Mik I. sic expoliant, illustient. Hinc infaceatum aridumque carmen , hinc coao meritatio verborum hiulca lacunosa, hinc Poesis ingratis plane Graistiis concinnata Atqui si voluptas, v. qua blande concilientur hominum Monanimi , finis est poetica orationi: si quo tandem artificio conse tantur ii voluptatem , quove lenocinio carmen architectantur, qui tam jejuno ac strigos dicendi genere utuntur Ari oesis ad amorem sui quem quam alliciat facie ista exan ut aepe ne cadaveros a meque ii'malo medentur, qui solam dictionis Latinae munditiam praeoptantes , caetera

post illam habent, versumque ut libi iram est, lacerant atque enervant: cum in re una parte non expleant eius artis , quam profitentur omnes. interea languidam fluxamque Poesim reddant, quaeque elabitur ex auribus, nec ullum sui vesti mina relinquit scio veterum fuisse Poeta. Cursιrum aliquos , qui, sive .itura , sive ' si iudicio hanc elocutionis infracta nequitiam amarent quorum sententia non de

intercisae , dissilentesque numeri ac finde versiculi retractantes, cateitiosi ἀμdeliciis hodie sunt apud aliquos, qui

2 haec

273쪽

12 Ac ADEMIA haec antiquitatis ramenta legunt, RELi Qui As imperii veteris ubi- ανiu que exosculantur. Ego ver etsi illos judi Poetarum Proceres venero sane o- - mnes, cum mihi tamen aures defraudati sentio ea in arte, quae aurium inservit aucupi commendare admirarique hujusmodi artificium exanimi mei sententia non possum. cie. 1. Quid enim oratori adhibitum saepe

de Orat fistulatorem Romano in soro legi-' η mus , qui cantu tum remi tumh' eitato modos orationi faceret, prae

Fisula monstrarerque numeros, quibus auteor Ora iacentem erigeret, aut ferocientem

-ta Vientemque cohiberet in carmine, quod est a cantu dictum, desiderari concentu dictum, desiderari conis centum ac Musas modalatione sp

Ilari impune posse arbitrabimur intex infractis hisce confragosis veris sibus haurire se assirmant aliqui suavitatem quandam latentium nume-Iorum. Audio, atque admiror, nam ego interrogo aurem meam , quam tamen non experior omnino in aliis

rebus eamque ad occultum hujusce modulationis sonum, inanem perpetuo iacentemque reperio. Sed nimi-xuin etiam Pythagoras arcano nescio quo

274쪽

ACADEMIA I. 21 quo caelestium concentu orbium inister mortales unice fruebatur Saltem curtum istud atque inamabile genus carminis aliquo dictionis sapore, quod factitarunt veteres , mitigaretur profecto convicium poetico nomini haud facerent carmina nonnullorum languida ac febriculosa. Nam,

attinet ad acum Ina lententia .

rum , quibus In hoc genere comptu nastis- res ingenium probant suum lateam tenti ne hominum vitium esse an tempo-rrum Ad Insulam parum salubrem cum appulisset olim Sane ea , coepissetque febricula tentari, morbum to ei dixit esse non hominis. Ita cadit in rem nostram. TEM pus plerum G idque stylum format, atque in oratio.

nem tacite immigrant mores.Inmu tempus.

si eis ne longi sis a Musis abeamus

in cantu vocum atque nervorum, D.

stidit haec aetas nostra , quem tamen I

superior quaesivit, concentum stabi plusi lem gravem, plenumque authori. la. tatis, modulos nescio quos amamus frequentamenta, quibus concidatur minutim cantus, fractusque dissilia , ae plena illain sonora vocum vis ac potestas enervetur, revocatiptaemissique ex insperato numeri,

275쪽

3r A C A DEMIA I. collissi durius soni , suspensa illico vox , ibi minime expectes amputata, artis hodie medulla sunt, plausumque multitudinis consequuntur. Similis An non haec eadem in oesi perver-Hiqηρ' sitas Iacietas jam nos solidae suavi- ώμ. tatis coepit delicias e fuco quaerimus Vibratae aliquot sententiolae, dicta punctim aculeata, inaequalium

morsiunculae numerorum , haec lano

guentem plerunque gustum irritant, oscitantique hujus seculi palato apprime sapiunt. Cum interim digna illa Musarum species , aequabiliique

numerorum volubilitas , ac nativi carminis mollitudo proistis argutiarum praestigiis facilescontemnatur. Poetae quantum isti deficiunt abde me voluptate proposito Poesi fines, tantromit tum finem eundem posterior Poeta ieisii tur, vix ut illi videantur canere : hi solliciti vero ita canunt , ut non videantur

cuiquam loqui limati illi quidem, sed exesi hi copiosi, ac contumaces: utrique procul a destinato, illi aure 3 defraudant, hi fatigant. Praecipitis opinor Poetae quo hac altera eo m- plectar hominum classe illas aio in- seu te animas , coelo capita alta ferentes.

276쪽

rentes , nubes, inania perpetuo captantes, centum linguas, centum ora vel in culice deposcentes et uno verbo illam Gigant eam Poetarum Graia sobolem , quam in quotidiano ser- Ο'mone fulminamus omnes dictiique in figimus non tamen omnes, quid vir. enim dissimulemus non, inquam,

quotquot hic sumus omnes perinde

fugimus. Nimirum arripuit tenet inque hic tumor aetatem nostram , uti ulto majora omnia pervelimus,&DECRE se EN TIB usin dies, m unis di veluti seni, corporibus , proceriores tamen animos contumacio- reique geramus. Considerate quibus s. HI amicimur, vestes olim laneae erant ritiinis etiam Patriciorum; nam seri cum non tam vestimentum, quam Ornamentum fuit , adeo ut Valerianiana peratoris aetate, sicut Vopiscum scri serieumbentem legi , libra serici penderetur Τμ' ii aut librari consecutis inde tempori bus vulgarior aliquanto ejus usus vilior fuit, diu tamen mansit apud nobilitatem hodie opificum vulgusae sellularii, serieati de holo sericati

trans ucent. Quid ornamenta domorum quid aulaea textili auro illum iis natas quid vela acu picta pro forta 6 bus

277쪽

ue1 Ac ADEMIA I. bus quid the daris currus en Etriumphales quid peregrinantis gu-Iae inque succos omnes inquirentis industriaὶ quid purpura 'quid argentum ' quid domesticum servitium quantum luxuria fastuque superiorem aetatem antecellunt Orationis

msi. idem est morbus. Exaggeratas olim Arige eminentesque dicendi notas, quibus R sermoni conciliabant veteres admi

rat Ionem , quali d Iuturna conluetu

dine protritae Iam sint , admirationemq; longo usu amiserint nos longe liberalius confidentiusque sustollimus in quo loco illi caute desierunt ruinam veriti, si progrederentur ultra nos sapientiores inde volatum explicamus, deque victa antioquitate per ca: lum liberi, plauden . tesque triumphum agimus. Hinc o--ἡ5 mnia supra fama mis fidem. VERBA να serum tanquam Asc, sono quaesita, non instar captu sententia prodigaliter elata,mobtorto veluti collo per nubes tracta versus de musto, lacu fervidi dictio tota superba minaI, qu que Tyranno similis, mali metuiquam amari. Has vero bullatas nugas dum projiciunt anhelantes isti Recitatores auriumque carnifices; quam

278쪽

c Amram I A I. a squam ingenti spiritu dicunt, Deus

immortalis, quam hiante ore, bucincisque inflatis personant , perinde quasi pondus dare fumo, quod ait

ille , connitantur In conventu hoc Perfnostro audimus interdum semipoli

tas nescio quos clibere ego apud vos

loquor , nam plerosque vestrum vidi ad hujusmodi spectacula risum ma p. guttu .pa compescentes,) qui in Musarum choro si Apollinem agerent nae illi non agerent tam gloriose Resistunt initio parumper ea quidem specie. ut jam intelligas adornari pomparum fercula mox verba sensim eliquantproponuntque per otium contem planda, sententiam circuitumque verborum antequam desinant, tus

pendunt nonnihil quasi finiendi an .cipites incertiques an quod haerentem in labiis orationem aegre expediant prae dulcedine demum expres.so, quod supererat verbo ambitum illum orbemque sententiae festivo ridentique nutu capitis concludunt: inter haec ad auditores identidem oculis provocant, ac mercedis loco plausum emendi canes; quem si forte sibi consequi videantur , tum vero beatuli et pilum quadrigis inve- 1 huntur

279쪽

,1 Ae ADEMIAM. Mintur Iovis funditant illic veretius, qui pronunciantis exhauriant anhelitum grandes carminum ossas, quibus vel Cerbero spiritum inter cludant, iterum ae saepius ingeminant; stillant ex oculis rorem, gaudio immodice gliscunt colliquescunt. Cum tamen sesquivellas isti si denique exprimantur, neque succi, neque labi quidquam habeant, praeter Iu uias inania' sonantium verborum. Neque ver haec a me dicuntur ea stratia , qudd immania istorum car

et nitia nostro e choro submovenda

t istis penitus existimem quin podi us sicuisti, qui cothurnos aut soccos en dunt cothurnum ex ossicina suspendunt in via praegrandem enormique magnitudine conspicuum , qui nul

lius quidem pedibus usui esse possit;

sed documento sit praetereuntibus, ibi cothurnos confici distrahique; sic ingentium haec portenta carminiim quidem ante fores harumce aedium proposuerim, ut si minus euiniusquam praeterquam Gigantum pedibus accommodata sint, tanquam insignia saltem ac simulacra metroistum significentcin hae schola habiles phetico operi versus conformari.

280쪽

C A D si l. DI Haec dum adoletus faventem iis rum in modum concione diceret, in intersistere continud cogitur, excitato in vicinia ingenti hominum clamo. re , incertum plaudentium , an exsibilantium Scilicet ad Senatum in tempore accedebat Poetarum additamentum Camillus Quernus o Camiianopolitanus, is,quem Roma Princi .i pi blandita Archi poetam paulo ante Lalutaverat. Cum enim audisset, ehψιὸ cli conventum haberi maximumω, Poetarum, ratus absque se Patrum numerum haud legitimum fore, proin

Peravit quantum per quadrupedem Iicuit ad vulgi clamores subinde rectitantem. Nec aliam induit speciem Dioab ea, qua pride' Hiberina in Insul ipsi a

plaudente Po uo Romano trium Phaverat. Esephantum conicen dumirem rape te Babilonico instratum , par deuii . simque argenteis crepitaculis circumsonantem ipse segmentata veste eonspicuus , rejecta in humeros versiculo re chlamydula manu lyram tangebat, obviosque Romanos Proceres extemporario carmine conlinpellabat capiti illi eadem corona ci=-ὰ inerat perplexa pampino, lauro,bras e - λsicaque, qua super Tiberim publico 6 ea ceptus