Elegantiores praestantium virorum satyrae, quarum titulos, & nomina auctorum, versa pagella exhibebit post praefationem. Distinguuntur in tomos duos

501쪽

so PRANsus PARAT usversiculos suos, tanquam in nidulo quodani perpetuo delitescunt Nimirum homines stupidae, obtusaeq; mentis, alienae indolis cindustriae contumeliosi testes existunt, ut scelerum suorum patrocinin habeant. Imo quid agant illi, aut cogitent praeclari, qui post turpem adolescentiam scortationibus eviratam,alea perdiatam, luxu corruptam, vernacula vitia foris continuant majoribus qui Academias aliquot petasati perequitant qui eo loco, ubi libelli locari debuerat,scyphos, aleam, scorta habenis qui post lancinata patrimonia, raptim per biduum alicujus paedagogi Epitomc miserrime ediscunt post tantam sapientiam, titulis, honoribus, palliis, vestibus, capillo auctiores, inscitiarn de insolentiam in patriam referunt e Homines nasci ex terra Empedocles olim dicebat . utilitum Hodie erudit nastuntur e luto. Nam dignita eum tituli, qui quondam non nisi merentibus dabantur, nunc salsugine vulgati

res sunt. Ex allis tamen, qui non tam do strina caeteros , quam loquacitate ante

celi forum provolant. Ubi post bi-

r solliteratissimis literis op- ostatim factu eruditos conu

remittisi cspropola recenter

502쪽

S A. 73IItaq; scire aliquid, interdum, cum otium est , versus scribere in convitio est. Neque agnoscunt infelicitatem suam , qui ea studia , quibus animus excitatur, sti lcis perficitur, eruditio impletur , sponte contemptim abjiciunt. Sed obscuras, sordidas mentes, solaque convitiandi libidine memorabiles animi sui morbo, Iudibrioque posteritatis relinquimus.

Id saltem constare omnibus debet nostros homines in optimarum rerumscientiis semper versari , nec votorum suo rum spem solis versiculis includere stuporem autem , malevolorum ganniis tus pedibus trahere. Itaque si ad rem veniatur, scripta sua non inanibus fabulis molestis syllogismis Dedant sed solidi si pulcherrimis sensibus , sed dictione mascula,& robusta, tanquam igne

quodam incendunt. Iurisprudentiam autem, caeteraque, quas vocant, Facultates, tanta divinarum, humanarumque rerum cognitione instructi, non ex in terpretum colluvie, sed ex ipsis fontibus hauriunt. Interea dum rabulae, legulei, Stentores nostri extremos cortices , ut Capri rodentes, duas tantu res ex studiis suis lucrantur, ut fronte perfricent,&Molide dicaces sint. Ne tamen omnia ad verissus Dormitantium dicantur, Viti Poetae,

503쪽

3 PRANsu. PARAT usquorunda e nobis stultitia impedit. Audite doloris mei libera voce Vilescit ho nos nobilissimae artis. quonia promiscuis commissionibus vulgatur. Sacerrimu est genus hominu qui stoliditate pariter, fastu instructi, nulla praeterea re conspis eui, ad sacra vestra impuras manus porri. gunt. Qui venales versus quasi in macel- lo, aut foro proponui. Qui post tria quat orve mendicata acumina insolentes facti, ad levitatem tantum,in ambitione incumbunt. Hos cum vident Dormitantii sodales, ineptias paucorum commune crimen interpretantur. Atque inde ea

invidia est, qua nos hirudines illae fore nisses pene opprimunt. Quis jam ignorar, quot plaustra poematum singulis annis

prodeant. Totas sarcinas excussi in pe- ream male, si laetorem ferre potui. Nec contingere aliter potest, quando quilibet de trivio arreptus Parnasium statim, Castalin cogitat quando trossuli semidocti se contubernio vestrarum Dearum dignos putant. Itaque cum re opus est, male saltilantes argutiolas, febres meras, denique Anagrammata scribunt. Nemo ad forte ac robustum epos vel cogitando accedit. Nemo elegos sensibus delicatis , verbisque uentibus mollit. Ne ino sani colo ii Iambum aut facetiis in-- struici

504쪽

S A. sttuit, aut generosa iracundia lucendit. Inter sortes tantum in stupores versati, subito aestu stultitiae suae calentes, trita, vulgatia , ut moribus , ita versu exprimunt. Quemadmodum, qui ex vili homine repente dives factus est, nec preciosis vestibus satis commode se aptat nec appositis lautitiis uti novit. Neglectis enim perdicibus, rhombis, in pultem, ac salsamenta irruit, oppletur ad rupturam. Quae autem ingenii tui perversitas, Dormitanti, ista excrementa cum

aliis ingenio florentibus maluio se conis fundis. An tu ignorabas in omni studio is rum genere vomicas aliquot , ac carcinomata inveniri. Quorum opprobria si ad cordatos, .eruditos viros pertinere

putas , palam iniquus es. Etenim quos tinctura sufficiens justis coloribus imbuit, boni omnino sunt,&precium inve in

niunt. Qui succum minus alte imbiberunt, ut se mi albi, compuncti, larii, uti pardales apparent. Alii summo digitosoris lebetem contingentes , ubi non nihil fuliginis sibi ille verint, sua duntaxat sententia eleganter tincti sunt. In his hominibus discernendis tam gravis censor circumspectior es se debueras. Sed utamur beneficio nugivendi istius , viri poetae,in tam stolidae loquentiae mordati citatem

505쪽

citatem ad salubritatem consilii confera amus Iasonem Thessalum, qui occidere volebat, gladio vomicam aperiens sana ἀvit. Nos sane, quamvis inani dicacitate perstricti resumamus pristinam senteniatiam , qua totam illam vanissimorum poetarum nauteam exhauriendam esse censuimus. Vidistis paullo ante, quo tu in

multu Polyphili, Myrtili cohortes

hanc insulam invaserint. Et jam olim inister nos versantur insulsi vates in opproin brium Hedecus nostrum nati. Non nisi eruditas mentes hoc regnum tolerat. Si

admisceri sordes patimur, periimus illi. eo , uti in asperam arteriam si quid meidat, molestum est quandoque etiam Drangulat. Si salvam volumus Rempublieam, avellenda est illa pars, quae nugis suis,& institia infamis in caput nostrum

invidiam . ut Caecias nubes, contrahit.

Ingrege opilio oves insu idoneas amoverasoler, quM reiculas appellant. Nos in lateis xibus existimationis nostrae vibices. vulnera sentimus: manum Chirurgi reformidamus. Agite viri poetae,proturbate pestilentem hanc turbam a consoristio vestro, atque ita vos instituite, ut reincto iudiei honestos cordatosque juvenes, ad hanc gloriam selectos tanquam foribus accipiatis: caeteri arceamur. In ineptum

506쪽

s A. Is eptum sane sit, anitore curam Ianua iarum habere hoea em decus vestrum, illum poetici nominis splendorem vulgo patere omnibus lGum desiisset dicere Iovianus, revocatis novitiis , acerbissimae sententiae dictis sunt. Stabat Myrtilus, tot epigrammatum tot odarum oblitus tandem sensi ede capite suo agi. Itaque ingens ille animi vigor totus repente concidit. velut prati Vltimistis, pratereunte ponquam

Tacti aratro eu. Donee tandem horribile carmen Horatius recitavit, quod diceretur caeteris esse

507쪽

PRANsus PAR Aetus Summo studio ea lex perlata est. Nisi quod novitiorum quidam inique se cir

cumventos clamarent caeteri tot coris

pore exhorrescerent Polyphilus tamen, quod alioqui satis inverecundus est et, eo etiam tempore parum cauto vinum hau sisset, circumire singulos quereIis, mi nis , aliquando blanditiis animos patrum tentare : Nullo nunc quidem se viatico instructum, ut perire possit. Nuper admodum appulisse, Eamque communem poetarum sortem esse. Iniquissimo exemplo tot sibi Sche dia sinatu gloriam auferri. Ignorare foristasse paties, quo in precio apud Saxones sit. Et tamen publice notum esse, Oeno-plitum quendam dictionum formulas ex versiculis suis, ad usum poetices , adolestentibus collegisse. Qua quidem re ad comparationem veterum ingeniorum sibi evectum videri. Nec minori flagitio Myrtilum expelli. Quem tot laureis per universam Germaniam distributis fatis nobilem a celeberrimo viro Magni etiam Vatis nomen retulisse. Denique taeter

animi sententiam, ac votum, pra ter meritum quoq; in Bachi insula sibi aerumnas creari Testari se Deos, homines rinullum unquam versum sobrium scripsiL

: ne

508쪽

tur, detrectaturum certamen. Disterri per universam Germaniam facetias suas. Eas omnes inter spumantes pateras, epulas liberalius structas excidis Velle itaque diem dissidi, Libero patri litem illam decidendam relinqui. Sed cum AEschylus duci tamen Polyphilum, caeterosque u et Silenus, vultu ad hilaritatem composito si non adspernam iis ni, inquit, veterem sed Mem Viri Poetae. quaedam fortassis satis salubriter montiaturus sum. Non arbitror ex re vestia esse tantam hominum multitudinem hinc abigi. Si enisi tempestatibus rapti pereant, vestrae quidem innocentiae summa

Iabes imponetur. Et alioqui usui esse vobis possunt Polyphilum Myrrylumque .si qui illis similes apud imperitos ingenii famam habent, ad pistrinum,

ubi nunc cum Malvio Bavius fulloniam exercet amandandos censeo. Unde post ducentos annos tandem excussa ambitione tabellionum munere fungantur.

Caetera turbaLignum cadaι, pensumsiciat, ades Nereat, apudet.

Nisi, quod Anagrammatum scriptores

eum inum secare debere arbitrer aut quandoque per otium ex muscarum alis flabella contexere , aestuantibus ven

i ira tutum

509쪽

nat in nobis amaenitatem non patituit.

Ipse omnis sapientiae tyrannide ad laetate cui nos gloriosi videmur. Ipse perversis

litigatoribus iracundiam suam.& vocem obscaenam locat & nos criminatur, qui generose a nostris sacris impuros milvios, ista rabaeos arcemus. Ipse inter patinas, ac cui ullos adsiduus , post insanas perpotationes exprobrat nobis quod a vino non abstinemus Pudeat te, Dol mitanti, quod ne calumniando quidem crimen majus adumbrare potuisti. Tu

ne homo impure, scyphos, alberii tris iucunda munera abjicere nos cogis, cui festivitatem hanc, insulam beatis. simam debemus Procul absint a nobis orae fracti ingenii homines, quorum ae er-bitas morum immanitasque naturae nemino quidem permista temperatur. Nec profecto calumniae locus in eo est, quod Poetae meliori in omnia ingenio , quam fortuna utimur. Misera est, ais, in seni bus paupertas miserior quippe illiteratis. Nos omnino supra humanas sordes indole ac robore eruditionis elati, inter titulos laudesque nostras actamus, qu odinvicti animi adversus pecunias sumus:

quibus ignavissimus quisque maxime

conspicuus est. Vides Aurunculanum il

510쪽

tet omnia. Caetera Erimina arguentis, a

vitas subvertit Adeo nullo negotio dilabuntur voces in invidiam confictae, ut

umiri puta lymon frigidos transit laeus.

Id saltem odiosum est is ferri non debet, quod poetas Republica, a cientiis omnibus amotos, tanquam infames in exilium ablegas. Quid enim ais, bone Dormitantia Scilicet scabie poetica infectas mentes ad res arduas ineptias sieri. Atque in hoc serio triumphas Agnoscitis , Viri Poetae, vocem insulsissimorum mortalium, qui cum nulla re, nisi impudentia vobis superiores sint, ingeniorum vestrorum excellentiam, quam oderunt, ridiculis suspicionibus traducunt. Nempe quoniam ad Album sedentiquoniam tribunalia lambunt, quoniam im probissima lacra haud timide liguriunt, idcirco legulejos.& famelicos canes magnis atque erectis animis praeserre is portet An tu ideo tibi magnus videris, Dormitanti, quod legum frustra ex obisscurissimorum scriptorum mendicabulo collecta , miseroque labore constipata, inficetae plebi actas' quod supercilium, rugas habesa quod omni elegantia, &urbanitate cares sed aiunt Quid cogi tenta, aut moliautur praeclari, qui inter