Elegantiores praestantium virorum satyrae, quarum titulos, & nomina auctorum, versa pagella exhibebit post praefationem. Distinguuntur in tomos duos

481쪽

io 4 PRANsus PARAT us pejus fugi, quam fullo ululam. Quanquam hoc tempore haud paullo facilius

sit . quemadmodum Graeci loquuntur, in navi cadentem lignum non tangere, quam, quocunque intendas oculos, poetam non videre Familiare omnino jam id malum est credas maximam partem hominum vaticinari, insanire. Hac praesertim tempestate , qua A m ρος tot poetas excitavit, quot fungi nascuntur una pluvia. Deus bone quot triu-phi, quot trophaea quotidie provolant

Quanto molimine, quam putide maximorum principum res gestas describunt lQuidam adeo operas suas locant Thrasonibus, ut nulla unquam navis ita vulgata sit in fluvio publico, qua poetae nomen. Novi, qui tribus obolis conducti

sexcenta metra uno die evomerent: quCadmodum qui in balneis lavant, protundunt aquam. Quid, quod precio invitati ludum ac iocum ducunt alienam famam acerbis facetiis lancinare. Ostende cibum, & calumniari iube; extemplo maledictum ex trivio, aut ex scurratum aliis quo convitio arripient. Huc enim recuris

Lunt, quasi ad praesentem pastum mendi citatis suae. Itaq; jam dudum procax libido nocendi futili pocitarum lingua, tanquam flabello maledicentiae, abutitur. Ne G

482쪽

Nec quicquam pudet homines inultitia in insania emeratos. Aut enim frontem amiserunt planes aut tantum est inter linguam, non te intervallum ut quida loquitur, ut frons comprimere linguam non possit. Nemo dabit mihi mores tam niveos , qui poetarum calumniis non pateant. Adeo quotidie intra latera nostra haec sica versatur. Non raro tamen se ipsos mutuis ictibus conficiunt quoties quisque id sibi detrahi putat, quocucunq; famae accessit alienae. De re itaque anili di Madiantur, araeae dias excitant, livore ac odio invicem commissi. Unde profecto salubriter prudentissimus vitPlutarchus vetuit, ne in convivio poetas conjungeremus. Quibus, tanqua bellos comites, mendicos, cantores, sophistas

addit Eamq; similitudinem singulorum inter sese μαγ- appellat. Utpote quos ingenii vanitas in aemulationes primo, mox in jurgia, iugnas agat. Quanquam aliquando div et sum quoque notaverinta Saepe enim egregie concordes sunt quoties famam , quam singuli desperant, mutua ambitione captant. Itaque ille mihi hodie continuo fit Alcaeus, ut ego ipsi postridie Mimnermus sim, aut Callimachus. Quibus sane technis improvidis hominibus, ipsique adeo po-h i steri-

483쪽

steritati festivissime illuditur. Huncta. men gloriae γαργαλιεμ plenis cyathis, non raro diluunt. Ita scilicet ingenium excita'

tur, ut illustre aliquid, divinu audeat. Ob sis δὶθ tueor, hi υμ in ης. Dissiciles Deas esse sane necesse est , quae

non proticiuntur,

Flos veteris vini nisi naribiti obiectus est. QAod quo pertineat, norunt illi, qui ciunt maximorum vitiorum immanitates

quibusdam elegantiae, &leporum radicibus niti. Nempe idcirco merum copio se hauriendum est, ut concinnum carmefiat ut suavius Melpomene lymphatico vati respondeat ut mens duplici numine extra se rapta ad spem aeternitatis incalescat. Scio, quam facunde quidam hanc caussam orent. Sed plerique fucum quaerunt, sub quo libido tua atque aliena per commessationes oblimandi deliteat. Itaque omnibus jam poetis modulus vitae suae amphora est. Nec pauci adolescentes, si quid ingenii . atq; ardoris fuit. popinis helluationibus detriverunt. Unde illud secutu in est, quod, qui poeti-

cc fatis vixerant, ne quid summae feliciis tali deesset, adporri, ct ciceris aganique catinum postremo reverterentur. At solutior est an inius, laetior indoles,& lingua expediti oz

484쪽

S A. 7 D ditior inter pocula, facundi munera Bachi. Eodem scilicet modo, quo loquaciores sunt psittaci, cum vinum bibunt. Q Aod Aristoteles tradidit ne quis

mihi negotium facessat. Et profecto, tanti non est versiculos cantare ut propterea oenopola rem faciat tu post exhaustos loculos optimam podagram cum senem comitem ducas. Omitto eic, quod plerumque. eget aris Cappadocum rex. - Notum est omnibus,

qui quidem in mendicitatem se properet

detrudere.

eum versus facere debere. Nam post acumina delicata, post vibrantes sententi las, si fortasse

Imputent sibi, quod disqrtos se esse quam

bonos maluerunt, aut cantillare amicam potius,& esurire cu in tonso Deo, qua Vitae rationes prudentibus consiliis formare. Caeter u magnanimitas, fortitudo, qua prae vobis fertis, ultra verba, hercules, non patet. Vidi qui ritu canu objecta Ossa, saevitiam omnem ponerent. Vidi qui odore vini prolecti, currendo talu invet- terent. Nuper etia, cu vehementer flarent Noti, quid hujus generis foras carnatu rus, dum in vestibulo moratur paulispex,

485쪽

i PRANsus PARAT us delapsa regula oppeessus est. Post usdtempus nullum amplius versum scripsit. Atq; ea quidem re tineis,& blattis haud parum nocitum est. Summa huc redit: ut animi robur quodammodo in ei suo stentent, nihil extra carmen ausu Ii. Qiloties ad praelium venitur , ipsis quidem fiducia manuum migrat ad pedes. Nostis opinor, quanta facinora Plaocus

iste ediderit, juxta Philippos.

relicia non bene parmula.

Cui quidem nunc post tot lepidos versi culos nihil superesse video, quam quod

lippit dulce ridentem Lalagen recoris datur, Sed ignoscendum est amaenissimis mortalium, si vivere fortassis, quam mori malunt. Tibi saltem quid in mentem, Homeres, venerit, ignoro, qui maxima certamina interdu lapidis actu dirimis. Nisi fortaste Graecos, Trojano Sq; omnes fungos arbitraris , qui idcirco frameas immanes , clypeosque εττα cori. gestarent, ut saxo potius, velut pueri, quam gladio praesta patrarent. Sed putiditatem omnem superat nugacissimus Xanthus, Achillis equus. Quem tu quidem, hinnitu longum vale jusso is oratorem omnino,& vatem facis. Nam quod prolixa,& mille pene passuum colloquia fingis in mediis pugnis, in eo videris majori

e uia

486쪽

A. Vis venia hallucinatus, quod Paulus Iovius idem crimen non effugit. Parum me in res uterque, in acie exiguas ingenium exercendi inducias dari. Ea enim hora

gladios, , ut tu loqui soles lam dita, μέγας εαρον poscit. Atque istiusmodi sunt, a quibus sapientiam omnem , tanquam a fonte quodam profluxisse , quidam argutantur. Quod qui decies audi , ccontinuo strabus non fit, nae ille dignus

est, qui omnes Ovidii istius fabulas pro ientaculo devoret. Id saltem commodi feret, ut lubrica alvus, si quid in studiis

vagum adhuc Mineptum superest, una cum Iasone,in Phaetonte. Icaro pQ-stico egeratur. Hoc onere deposito, felicius ad scientias omnes, ad ipsam denique Sapientiam adsectabit viam. Non

inficior florentissima saepe ingenia Vm dum animum ad poeticas ineptias detorsisse. Quae si ad meliora hunc impetum darent, profecto ad publicam utilitatem proficerent. Nunc in studiis imitantur puellas, quae serta texunt. Florida enim odorata folia congerunt ijucundo quidem opere , sed φημ' Indiis gnamur compacto gladiatorum lacertos, ad pugnas natum robur levitate iaculi, ut d sci iactu vanescere. Nem irascitur, cum inanibus versiculis indoles

487쪽

r PRANsus PARAT us magna ibi a saepe vita inhaerens hoetan tum proficit, ut, cum ad tesseram anni venerint, nec sibi nec aliis prosit. Ita evenit, ut, qui domi inter thecas ac foculos suos dulce carmen canebat, ubi ad publica munia transfertur, quasi in petra sedeat,in veluti pueri ore ficos captantes, hiet. Nam quod mellitula dicta fingit, actorciat alia congliuinat membratim , antonomasiis incrustat quod formae sententias in modu rapi rotundas facit,satis quidem ipse ineptus est: c terum Adeo ne ipsa quidem dulcedo , quam a.

gni sibi videntur, poetae quicquam commodi affert. Quis enim curat magnopere, quam diserte Iason apud te loquatur, aut Atamemnon. Qua profecto in re equis strigos similes estis quorum ne pellis quidem , sicut caeterorum anima lium, utilis est. Cibi quoddam genus e stanorunt Medici, quod neq, sanguini quicquam, neque spiritibus, neque medullis,

aut nervis apponit Venerem tantum excitat,& pudenda attollit, nec raro vent IC

sufflat, carnem gigni putridam. Ego

sane hactenus neminem vidi, quem Poetica aut impudicum, aut vanum , saltem

ad publica negotia is res viro serio in cordat dignas inutilem non reddiderit. Quanto

488쪽

Quanto itaq; illustriores illi, qui omissis

nugamentis ad curant is Mit; - ς, ut loquitur Aristophanes. Quo sane viro nihil excogitari potest a velitis , o viri poetae, ineptiis alienius. Flagitiorum prosecto vestrorum,&io tolerandae vanitatis scenam generosa libertate primus detexit. Audivi aliquando cordarum homine dicere vigesimo aetatis anno grandem aliquem esse debere, trigesimo caut A quadragesimo divitem. Qui has metas transiret, eum alia omnia frustra conari. Videtis, viri poetae, quantua rectis prudentibus consiliis aberretis. Nunquadr- vites, nunquam cauti, stultitiam cum ultima toga , vix tande in ipsa morte ex uiatis Tota itaq; vita Hectores loquimini, aut Menelaos nec raro Thaida aliquam, aut Demophilen Tanto quandoq; molimine, ut qui ista e longinquo spectet,

rem seriam geri arbitretur. Sed si quis aquam in mortario, serreo pistillo, insano conatu tandat, seq; rem praeclaram agere existimet quis nescies, etiamsi humeros utrosque Macertos tundendo frangat,s Richum tamen non esse, ut aqua aqua non sit. Eodem Minnino modo, viri poetae, quo post tot sudores, tot ingenii actationes, semper poetae estis, id est, stulti, inanes, elati, nec precii alicujus, nec re

489쪽

in P AN sns P ARAT us Vultisne, ut a vobismetipsis studiorum vestrorum imaginem petam Opinor recordari vos, quae de Ulysse aliquando nu-oati estis. Descendisse scilicet ad inferos,

manes omnes ac umbras mortuorum vi

disse,&sermonem conseruisse. cum ipsam dominam ne videndi quidem copia esset. Nempe, quemadmodum vos quoq; cum nebulis fumoque ineptiarum vestrarum congressi, a dominae Sapientiae conspectu arcemini. Qui si fortassis quasi tempestate aliqua ad seria studia delati, sapere tentatis, uno Poetices flatu in alia omnia abrepti,ad ingenium reditis. Nondum retuli, quantum impietatici vexeritis, dum sacra, humanaque profanantcs religionum quendam cinnum tacitis Pigni prosecto, quos malva,& urti- eis caesos Musae de Parnas furcillis praecipites dent. Nam caelum vobis adeo nui. tum est, qui Elysios campos beatorum seodem statuitis. Nec Deus sorte aliquis: quibus Venus, aut crinitus Apollo mentem in calamum avertit . quibus nec ipsi Theologi abstinent. An vero putatis agnotum esse, inveniri hodie quam plurimos , qui iisdem manibus quibus sacra tractant, Deae Veneri,& Priapolirmnos

scribunt. Quosdam in suggesto ipsbiru

tire

490쪽

tire dicas haustas domi ex poetis ineptias inter dicta religiosa populo dispertiri. Haec tam nefanda cum patretis, viri poetae, Liberum patrem jure convenio, qui hominibus levissimis tam splendidam aulam, tam delicatam insulam deinde tit habitandam. Plura dicturus videbatur Dormitantius Movebatur enim vehementer, ut ardere hominem aut furere diceres. Sed ingens e longinquo fragor, ac tum utitus aures pariter , atque animos attonuit.

Vt, cum vetus a molis, imminens tectis, Trahit ruinam turris alta, vastumg Insaniente verticem quatit lauro Rex Eoim pranuntius stagor eladis Terret colonos, mox cadentis insanum Audit tumultum pastor, inter armenta, Secretus altis collibus strepentemque Dubio pavore sevocat gregem campo.

Itaque fugam jam circumspectare Dormitantius, in alieno regno omnia metuenda credere. Sed Silenus prosiliens lacinia prehensum attinuit. Et non ita fugies, inquit, mortalium omnium sacerrime dimissis aculeo. Ita nemores tuos huc transferre postulas, ut qui peis me multa dixeris, male iterum audire noli 3 Scilicet iste nebulo, viri poetae, ad suos rever-