Scipionis Gentilis ... De coniurationibus libri duo. Ad Christianiss. Henricum 4. Francorum regem. Cum indice locupletissimo

발행: 1602년

분량: 397페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

141쪽

D a Cor iv RATIO N. ., nimis delicati fastidii interpretibus. Quasi ver ' variol.non idisset eam. quam ipsi allegant, i. scas maritus. . vlt.D. qui & a 'lilib. man.in qua probationes dilucidae requiri videntur. Scἡ nequαὶ arti dicit quae ipse adfert, lillicidas probationes est e,inio nec probationes, sed prashmptiones. perte etiam ait, non cite eas sus cientes, nisi eo 'ipse tempore, quo alienatio fiebat, suberat cauC 's idq; probetur,qua motus ad is linquendit fu i it: sip ruenientem caussam non sumcere ad rem uocandum non soluin alias alien tiones, scd nec ad donationes, quae maxime sunt voluntari G ali ςnationes.l. perfecta. C. de donat. quae sub moa l. donari.D. de donat. Eadem quaestio incurrit in eo qui sibi ii si mortem ςonsciuit , utrum consci ςntia sceleris,dc me u poenae quo casu dana natur, an alia caussa id fecerit. l.cum hic status. , si mari tus D. de longi. inter vir.&vxor. l. si filio. 9. irri tura.D.de in rupi. irr.& sol. D. de his qui si . mor. consi . Imo mo plus dico, non sufficere metunt poenae ad damnabonem, si poenam non ex con, icientia metuit,sed quia sciuit, quod etiam inno c ni damnaretur. Cuius rei inligne documentit inaehet Caecili is ille Cornutus vir praetorius a pud Tacitum lib. 1 i ii. Annal. & alii multi; pos suam ita olim receptu fuit ut, si quis se vita exui , Q sςt,ante iudicium perfectum id est se laxentia lati, ibona eius liberis arci: ha r i ii cons ruarentur.

bona elim liberis atq; hae edibus conseruarentiu , quamvis in ipso instantis sententi 'mpore id sectilet,ut docet exemplum C. Licinnii Macr pu4 i. Val. Max.lib. ix. c. xi i. Quod&in hoc ipso crin ne l. aes maiestatis nominatim discas ex eodem . . bio iv Annal.Tacita:in quo scriptum est, Actui

142쪽

de praemiis adcusatorum abolendis, si quis latis postulatus ante perfectum iudicium se ipse 'it priuauillet. Nam quod statim additur, huic sententis Caesareni restitisse id non ad bonorum Zeius qui se occidistet, publicationem refero, sed ἐad adcuiatorum prςmia de quibus tum agebatur. Puto nec ullam cadauerimnonainiam iniunctam iis temporibus,si se ante sententia occidisset, qliae . in ex constituto Tarquinii fuit, i cruci ad fge- tutore de cer' parricida horium Princ. extitit.

Sed ad rem : nisi probari aliquibus coniecturis uidentioribus possit cogitatione futuri criminis supplicii , alienationem factam eile. in dubio stabitur alienationi tanquam bona fide factae; quae fere in iure praesuntitur. Secyndum tem- pus est, Post crimen capitale admissum. In quo

i itidem distinguendum videtur inter necessarias devolutarias alienationes. Nam necessariae dc hici valet regulariter, nec distinguo cu Adcurso & liis anti &adcusatio ins itutas aerit,an non nani dciti reatu sua bona administrare potest, eiq; sobui a debitoribus .l. auferti tr. β. in reatii. dein

d. l. reo, de solui. & illa distinctio litis cotesta tae adhiberi soleta veteribus quado agitur de per

mil. non autem in ea quaestione, an recte reus ahenela Non etiam distinsuo, utrum reus admisso crimi*e fiserit, an defendat caudam. haec enim

143쪽

2 4.

i 16 Da C o u i v K λ T 1 6 ii distinctio nulla ratione aut lege nititur. Et aliatio est serui fugitivi cui debitor non recte selisit sciens fugitiuum esse , ut nec procuratori, cuius madatum esse reuocatum nouit l. qui in proviri- cia. D. de reb. credit. si quis a seruo. 5 l. seq. D. de solui. alia domini: cum tali seruo vel procura . tori ipsi, iure sit adempta admitti stratiomonitent νdomino, quare soluere ipse poteti,& alius ei sel ' , uere. d. f. ex reatu. d. L reo. & l. seq. Et ratio illa Papiniani optima si reo postulato non recte sol- dicatur, futurant ut plerique innocentium n - . cessariosiimptu egeant.generalior tamen illico- .munis, & certior,quia non est ei adempta rerutri siarum adminis ratio, si tamen fraus interuenerit, licem'&hic reuocari alienationes factas pos ... se, praesertim si rei debitor vel creditor participauerit. Quod si aliqua sint crimina in quibus ipsi i iure,&ab illo ipse tempore , quo crimen admisia sum est, rerusiarum administratio adempta utpote rerum non vltra suarum sed fisco addicta- tum ipso iure,&publicatarum: ut certe sivit cri-

mina laesae maiestatis d. l. ex iudicibrum. L pen. C h tit. item incestarum nuptiarii. Auth. incest. Cde in c. nupt.item haereseos. i. c. cum secuti dum .cx.de haered .lib. vi.&similiacin his recte dicetur nec luere eum posse necci solui,nec manumisia sones,aliasq; alienationes valere d. legibus. quaestum.D. qui & a quib. In caeteris autem cri-

Tminibus,in quibus no fit ipso iure bonorum pii blicatio, sed damnatione aemum secuta . ita V lent alienationes, solutionesq; et vel ab eo factae

s bona fides interuenerit d. l. o. & l. Calippo. l. , .

144쪽

est inter scientem & ignorantem creditorem re- diatur: nam etiam ei qui ignorauit, nec solia mcum a reo acciperet, sed etiam cum consumeret, pecuniam omnimodo auferendam, Marcianus dicit. Qiramuis reuocatis pecuniis restituendactio sit creditori tam in fideiussores,quam in re una. d. 9.vit.&i i. n. seqq. Non obstat, ii quam: quia loquitur de eo, qui tisco debebat ex contra- ii puta aliquo. vll. rescriptum. D. depach. l. i I. .inquib. causspign.rit. contr. Nos biς agimus de eo cuius bona ob delectum fiscus vindicat. In i 'o minus fisco fauendum est, utpotu in re odi- osa, quana ubi contractum cum eo est. Non ob

stat etiam, quod Plinius Caecilius in cr Dine re-he indarum scribit indistincte, nulla, inquam.

nabita ratione mala: v Abonae fidei da nato Clas pecunias, quas creditorib. soluerat, a senatu l. i ocatas filisse lib. vi i. epist.v ii Nain crimine petundaruid singulare est, sicut in iis quib. ad-

iministratione ipso iure adimi diximV.ex iudici

in. D. de adcusat. Intelligo aute, pecuniλs, quas Classicus post administrationem initam prouinciς siluere non etiam eas quas te prouinciam. .,

quamuis id videantur Plinii verba velle. Sed ubi prouinci mentionem facit,ibi loquitur de bonis Classici, ea quae ante prouinciam habuit , ab aliis ', quae post prouinciarn separari iussit senatus,& illa '. mas,h c spolia is relinqui. at cum de solutionibus ab eo factis adiici hanc distinctionem non repe- , quialatis intelligitur non posse si lutiones an- i te ficta pecuniasque reuocari. Et stae cui bono

145쪽

ria D a C o re et v K A T I 6 N. reuocentur 3 cum & ipse fiscus teneatur creditoribus eius, cuius bona publicata sun i, satisfacere: I. s debitori. D. de fideius sicut fideicommist rius haeres in quem actionestranseunt,vx in fiscu . l. ita tamen. ex ane. D. ad SC. Trebess. Atque haec ita in alienationibus post crimen reatumque factis sese habent. Si necessaria fuerint& bona fi- lde fa stae , ut valeant excepi in crimine perduellio nis &similib. Quid igitur, si voluntariae fuerint hic ego idem dixerim. neque enim reperiodistingui in iure nostro: nisi quod inter voluntarias dis

stinguendum putem, utrum ex caussa onerosa,at

ex lucrativa factae sint. Onerosas appello venditiones, item solutiones: has dico, si bona fide fa .ctae sint,rescindi non debere; si mala, lubere. n que enim in fraudem fisci sic alienare licet, ut in fraudem priuati siccessoris atque haeredis.l . non usque. D. si quis a p, fuer.man. Nam fiscus est et iam creditor ob delictum, quo no minus obliga mur, quam ex contractu. Lucrativas autem, do nationes. qui enim donatum accipit , nihil contradat ut qui emit. Quare donationes reuocari,sue bona siue mala fide factς sint omnino existiman- 'ilum est. l. pos contractu in .D. de donat.&sipra in hoc capite ad verbum Donationes,docui. Nec

moveor. l. si aliquis. D de mori. ca.donat. Nam ea

lex intelligenda est de donationibus ante crimen vel reatum factis n5 etiam moueor i. si quis hac. C. de bon.proscript.quae diserte loquitur d. factis ab innoxio adhuc marito. Deinde ea lexi quitur de donationib. factis a marito 'xori, 'io distinguuntur in hac tota quaestione ab donati nibus inter alios factis ut supra eodem loco

146쪽

t 1 3 E R n. Di quod de donationibus non idem &de manu.

aniuionibus dico, reuocari eas factas post crimen acreatum . nam licet imanumissio sit etiam quaedam velut donatio de cum ea coniungatur in iure nostro,& alibi, ut Suetonii Tiberio : nam neque donaui neqtie manumisit. cap. X v. tamen libe

tatis ea est conditio, & is fauor, ut bona fide dat non debeat reuocari. & ita clare probatur ex L qu C na. I. I.&seqq. a. D. de manumissi tu, ' ex in omnibus casibus loquitur de mala fide, si audulentqr facta manu missi on e id est ab eo qui lanierat danatus, vel qui prospiciebat se damnatudii, vel qui subtrahere crimini&quaestioni seruos , Volebat, ut fecit Milo occiso Clodio. at lite ita igi- . tur intelligendum est, quod in principio eius legis dicitur, reo criminum capitalium non posse nis

, numittere, in fravdcm scilicet, & mala fide, ut in seqq 't mirer Adcursit ibi glossam abiurisisti . Vimi, quaelibertati soliua limit, quod aliarum re- donationi concedit. Tertiit tempus est, post 'unt n. de quo dicendum est, nullas aliena- Palere. Sed ita si sententia ipsa valeat, nec

lasonu si pensa sit. Q od si factum sit tunei eaaem hic dicemus, quae diximus de alienationiabus ante sententiam faetis. nam appeti tio extii

suit pronuntiatum l. i. in fili. D. ad SC. Turpilhit, ut alibi dicitur. valebun t igitur al -

vel suspendit, ut aisDiaicitur. Valedunt igitur au- .ic

enationes omnes, si rescissa fuerit appellatione sententia non secus, ac valerent si reus priori sen-tentia absolutus fui Tet. l. post contractum. D. de

147쪽

est e stu publicantur, quam si damnatio sit secutic vivo, Vel mortuo reo : quamuis damnatione

siccuta perinde habetur, id est, omnia irrita sanu, M si ab initio bona publicata talent, dominiumq; vel administrationem rerum amisisset ut saepe di- Σctuna. In aliis autem criminibus seruadae sunt si1 pra icriptae distinctiones,ut vel reuocentur vel noreuocentur alienationes faci ae ante sent entiam condemnatoriam appellatione nullasuspensam. aut mox confirmatam. appellatio enim interpositarem reducit ad eum startim, in quo erat anta sententiam: adeo ut testanactum facere illo tem- pore reus posti t. l. stilio.*. irritum. D. de in .rui C. H Atque haec ita videntur, ii medium duntaxat illud tempus inter sententiam priorem, S posteriorem ambigus considcres. Creterum si sentcn- . tia prior conderi uiatoria sit per posteriorem con- firmata, hic omnium reuocatio alienatorum priorem sententiam indistincte facienda videtur.

tum quia fraudis fiaspicio hic maior subcst,postre

iudicatam quam antea,cum adcusationi ninstituta esset, causa tu e ageretur : tum qu regula 2 iuris est,appellatione pendente nihil innovandi Multum autem innovat is , qui bona sua aliena qui donat, qui manumittit, qui creditores exigit Atque ita alienatio fundi a r Oc5demnato Pen' . , et dente appellatione facta reicitiditur, appellatio-

in insta oronunciata ouamuis emotor 1ii

e iniusta pronunciata. quamuis emptor iit pu- pillus: aufertur enim i fisco fund seruata tan actione aduersus tutores. l. chirographis. D.

a de admin. tui. utique si scientcs venditorcm in co statu esse ab coemerint . coiitras ignorauerunt.

pupillo iusto ars xi uemadmodum

148쪽

hec acti. Ei daretur aduersius tutore si pecuniani credidissent alicui cum adhuc bonuin omen es

set,ut in casu l. Titium.f. Lucius. D. eod. it.

memorati de ineund actione ac secietate cogitauerint: IN omnibus' rin inibi is ta quibus ipso iure

interdicitur reo administratione rerum suarii. ut regulare est. l.aufertur.j in reatu. D. ae in inultum interest,utrum bona fide an mala fide de laude alienationes facti sint post crime contra ctum, ut copiose silpra docuimus. in hoc auteni perduellionis &maiestatis laes, crimine. nihil in terest,fraude factae sint, an iure, ut hic dicitur, id est,an bona fide, vel ex contractu aliquo iusto

ti axit consilium i 'i nistratione sed&dominio priuatus essetiuestigi

annes,leste Claro, se itiuntur. Perperam Bartol

, an is qui maiestatis crimine reus factit, sit, manumittere possit: quoniam ante damnati 'onem dominus est. Et Imperator Antoni ny Cati i

149쪽

tinus

iii DE C o N i v ac A T r o s. quis propter facinorum suorum cogitatione, dis certus esse poterat, multo prius conscia entia dehistoru,quam damnatione ius data: vel dandae, libertatis eum amisisse. Haec Paulus. quibus verbis quis non videt apertissime sententiam Barioli refelli Z Nam quod initio dixerat Paulus, suoniam ante damnationem dominus est; id ad pertinet, quam mox refellit Antonini rescripto tanquam falsam. illud ridicim λ lum est, quod Tib. Decianus magis cogitatione, quam damnatione dominita amitti scribit ii eoq; I valde se iactat: quasi vero in eo rescripto, Multo plus,non, lulto prius,scriptum esset. Hoc enim imperator clare dicit,multo prius, quam damna- tio iecuta sit, amisisse ius dandae libertatis, & cu- iusuis alienationis faciendae, id est, statim acon scientia delicti: quod licc lex noltra dicit, quo pri-

anum tempore de ineunda factione ac societate cogitare coepit. d.l. ex iudiciorum. D. de ad cusat. a . ex quo quis aliquod ex his cauisis crimen contraxit d. l.vit. C. b.t. ex quo sceleratissimum quis c5- .silium cepit,exinde quodammodo sua metite pa- , malae intelligit Z ut

ris atq; ieiunus,quae explicatione indigebam nime. Sed quod clarius alibi Imperatores dicunt. ipse te huic poenae subdidistia. Impi'. D. detur. fis . li

mam qui deli iquit.*iens ei delicto poenam conia

titutam esse, quodammodo sua mente punitur,ia est,in eam poenam consentit. Qua ra tione via

150쪽

L i a 3 R. Lunus,vir alioquin eruditissimus in lib. i.Polit explicat quia in leges quae delicto poenam statuunt, delinquens conseiaserit, tanquam pars ciuitatis. quasi ciues tantum puniatur legibus, aut sciscen dis legibus omnes adfuerint, qui peccant. Quoniam autem ille consensus in poenam non est lutus,sed quia delie una mauult quam non niti: idcirco Marcianus, illam moderationem

et iecit, Quodammodo. Eoq pertinet illud cuius dam Graeci die iam, Reo enim, cum ad suppliciuduceretur,clamanti se nolentem Peccauisse Ergo e nolens inquit, poenas dato: ut est allud Plutar quum in lib. de Apophim. Gr. ζcorum.

C A P v a sane prae tectorum, recuperata dote m ea conditione fuerint, vi quae a viris titulo donationis acceperunt, bis debeant refer tem ore, quo usu furita absumitur,

ia ea co nostro se rei iuras esse cogno- stant quae iuxt legem Oliis debebantur. idia ex his etiam rebus filiabata tantum,no

o R E s perduellium nullas poena, pati latur,neque corporis, aeque bo- n una neque famae Etiam quae ipsaxum sunt recuperant omnia ac vindi- ant velut iniecta manu, ut ait t. si quis posthac. C : debon. proscript in quibus etiam dos est. nam .constante matrimonio mulieris est veritate ipsa c

natura inspecta, non fctione iuris ciuilis, per

SEARCH

MENU NAVIGATION