Prolegomena in Demosthenis quae fertur Orationem adversus Olympiodorum [microform]. Dissertatio philologica quam...scripsit Conradus Rueger..

11쪽

et de numero Servorum nihil seimus, tamen in ud dubie non ita exiguum fuit, praesertim si nummos a Mosellione Sublatos addimus. ost furto Mosellionis simul id explientur, quod post mortem Cononi numeratae pecuniae domi nihil repertum est Sed parva inlitum summa in argentaria eraesidis, ad funus procurandum et monumentum aedificandum insumta. )De heroditate Cononis iam bis in iudicio aetum erat, priuSquam lis de sua oratio adversus Olympiodorum est, a Callistrato intenderetur, et eum liae lis ex illis ausis hereditariis originem duxerit, non a re alienum videtur de eis

Panen praemittere.

Primum paucis explieandum est, iiiiii iuris petentium i ut sue in ii reditatem Cononis competiverit. Nominantur in nunter eorum praeter orantem Callistratum Olympiodorus

tiores C. F. II er mann antistit. III 8 id not. 12i, Dares te l. l. II pag. Di

FerVant vulgati m doeentes pecuniam in mensis depositam voνερ aut lyceri nominatam PSSe, Prout vectigalis aut non vectigalis esset De notionibus t Icturi et Icerram o cita et de sit. Att. d. II pag. io, not. Is .

Nostri igitur loe .sργυριον σανε ρυν ni Prρctri cri intellegendum esse delieennia veetigali in mensa deliosita. Sed mihi praeserenda videtur interpretatio . Sehaeseri multo Simplicior, tui Pri Pio, σανε ρto noStri loci oppositum censet D P υν κεitit, or id. Similis oppositio etiam alias iuvenitur, et Demosth. r. XXVII taurire et diti κεκρυυμ να

Spectat ad quattuor talenta a patre Demosthenis in aedibus occulta, de quibus infra his dicitur: irr tbto, di res tertii, irido, orrio, . r. XLV M

homo furatus erat liuidquid pecuniae domi SSet mortuo enim Conone 'allistratus et Olympiodorus nihil nummorum acceperunt nisi quod ille Ileraclidae crediderat. f. β 2.

affinis eius, Callippus, frater Callistrati ex eodem patre natus, et magnus numerus aliorum, qui non accuratius Signantur.')Quod tam multi bona Cononis petunt et quod de gradu cognationis, quo singuli petitiones suas fulciunt, nihil certi comportunis, inde colligi posse videtur Cononem propinquiores cognatos

omnino non reliquisse, Sed petentes omne remotiore gradu eum

contigisse. ereditas ex iure hereditario ad eum deferenda erat, qui defuncto genere proximus erat rhrει ἐγγυτάτω). unc sese Callistratus esse dicit quamquam quo gradu Cononem contingat neque de se neque de ceteris petentibus accuratius indieat. Cf. κα ἐγω - συνειδωσ, οτε ονdεὶ χiν ἀμ οσθω νων γεφει yyiπερω μου; paulo Supra Dra Cononem ,οἰκεῖοσημετεροσ nominat, unde nihil certi nosci posest Olympiodorus matrem Suam dicit eum Conone cognatam esse Sed actor hoc minime concedit summaque ira et indignatione ii animatur, eum Olympiodorus cognatione illa nisus postulet, ut hereditatis Cononis particeps fiat. Si vero in ipsam rem accuratius animum intenderimus atque omnia diligenter circumspexerimus, aetoris ius minus certum ac firmum, contra rei ius melius ac validius esse iuveniemus quam ex verbis illius videtur. Iam Libanius hoc indieat, eum ad verba illa V συνει, σειονδεi ὴν ἀλλο τι , Esroor γενει yyντερω μου in argumento pag. 1165, 3 adnotet: ἀλλὰ τουτο μεν τα, ν καὶ ψευδοιτοκα λογω καταχρ φο φιλῶ.

Primum id constare videtur Callippum, fratrem Callistrati, eodem gradu quo hunc Cononi cognatum fuisse; nam ipse Callistratus diserte diei se propterea in utraque lite hereditaria semissem tantum hereditatem petiisse, quod etiam frater

12쪽

ditatem postularent, non in Assem, Sed in aequam quisque partem agerent, velut Si duo essent, in emissem uterque, Si tres in trientem luisque et Doeument liui rei est quod

his in iudiei una tantum sitella καδίσκo; ponebatur. Quodsi Callippus non pari gradu Cononem contigisset, quid Callistratum impedivisset, ii miinus Sicut Olympiodorus totam hereditatem sibi vindiearet Deinde Callistratus Olympiodorum Sua Sponte ad funus

Cononis procurandum arcessivit: quod certe non fecisset, si Olympiodorus non inter proximos Cononis cognatos fuisset. Imperabat enim ex Solonis proximis cognatis defuncti, qui hereditatem eius aecepturi essent, ut exequias instituerent atque omnia iusta facerent i α νομιζομενα ποιεῖν β 63. Ad hanc legem paroVoeantes oratores Saepe ex eo, quod quis linee iusta fecit aut rum feeit, demonstrant hereditatem quoque ei adiudicandam aut non adiudicandam esse. Cf. Isae de Nieο-

ειν βιοῖ. ' Quin etiam evenit, ut ei qui offieiuni funeris proelirandi sibi solis ut proximis eognatis et legitimis heredibus defuncti competere putabant, alios tui una eum eis illud

De te Attie ed. II pag. 6ol.

cum reputamus, num eredibile est Callistratum affinem ad funus Cononis sua sponte adsumpturum fuisse, nisi is ius quoddam huius rei habuisset, h. e. nisi inter proximos Cononis cognatos fuisset Nonne potius, si Olympiodorus re Vera Mi ii ἀγχιστεία fuit, a Sepultura eum prohibuisset, ne forte postea in iudicio ex eo, quod funeris procurandi particeps fuisset, praeiudicium repeteret Denique contra Callistratum facit aliquatenus etiam eventus alterius litis hereditariae, quem quamvis actor Sua maxime opera effectum esse dicat, taliten vix putem Olympiodoro tam prosperum futurum fuisse, si petitio eius omni iusto fundamento caruisset. Quidquid igitur actor dicit sese neminem Cononi genere propiorem et iure meliore fuisse, equidem persuasum habeo fratri Callippo certe idem, asini Olympiodoro autem fortasse etiam melius ius in tereditatem Cononis competiSSe. Soror Olympiodori, Callistrati uxor, eodem gradu quo ille Cononi cognata iure Attico a Successione excluSa erat, quoniam heredibus masculis superstitibus mulierum eiusdem gradus ratio nulla habebatur. Item filiae Callistrati patre superstiteius nullum competivit. 'i Transeamus nunc ad ipsas lites hereditarias, quarum prior

Lites hereditariae ad genus actionum privatarum pertinent, ab his autem nonnullis rebus, quas Statim indicabimus, diversae Sunt. Ilereditatum in universum duo genera distinguuntur κλῆροι ἀνεπίδικοι, κ=ῶροι επίδικο/ νεπίδικοι h. e. nulli liti obnoxiae erati hereditates eorum, qui liberos naturales aut inter vivos

- Cons. Bunsent l. de iure hereditari AthenienSum, pag. i. ' Dei unam Callistratus filiam memorat, eum in de pluribus liberis

dicat atoν iatis ritia sti)ν . Ad quae hae Reisti adnotat , , Io nempe oratorum Atticorum est, ut causam dicentibus plures liberos tribuant, tametsi modo singularis proles iis sit, exaggerandae rei ergo aut moVeudae tanto magis commiserationis vel etiam futuram prolem, quae adhue

Speraretur, eum praeSente complestiebantur.

13쪽

libet obnoxiae erant omnes eorum hereditates, qui liberis orbi mortui erant tales hereditates ex lege non poterant possideri nisi per aetionem iudicialem ab archonte adiudicatae. aeeaetio iudicialis paulo diversa erat, prout hereditas quae poStulabatur etiamtum libera aut iam alicui ad iudieata et possessa

erat. Cum hereditas etiamtum libera erat, is tui eam postulabat, petitionem ad archontem, qui omnium causarum hereditariarum frεμωγ erat, deferebat λαγχάνειν τον λ ρου .Petitione rite promulgata eum nemo alius extiterat, qui cum petente contendere vellet, hereditas huic ab aretioni adiudicabatur (εμεδίκασεν - αρχων τον κλῆρον . Appellabatur haec aetio hutdικασία. Contra cum Vel una eum primo petitore vel post petitionem eiu promulgatam uires extiterant, tu illi de hereditate ut Ita P controversiam moverent, inter hos certamen liereditarium, διαδικασία τον κλ, ρον, instituendum erat. Tali d/αθ

κασία est prior is de hereditate Cononis D 2o 2Pel di deseripta Nam Cononis hereditas, eum possessor liberis orbus obisSet, ἐπίδικo fuit. Quod quamquam Callistratus et Olympiodorus seiunt atque ipsi concedunt, ' tamen post sepulturam defuncti nulla ad reliontem petitione delata omnia eius bona occupant atque inter Se partiuntur. Sed cum haec occupatio ἐμβατεία, et partitio contra ius ne leges faeta esset,' postea eum alii de hereditate controversiam movissent, nulla eius ratio habita

' De his omnibus, et Meieri et Selloemanni p. de lite Attica, pag r. abs sqq. quod auxit et cori exit a. II. Lipbius pagg. b6' Hos sqq.

interposita prohibere, sed erat potius cum ei certamen de hereditate, διαδικασία του κλχiρου, Subeundum. Deerat in hae διαδικασαt ' Voeatio rei, προσκλyi g, quod

erat cuiusvis alius actionis initium. Nemo enim hi reus. nemo aetor erat, Sed litigante Singuli contra Singulo agebant, unde etiam libelli omnes promiseu ἀντιγραφαί dicebantur, cum vulgo libellus aetoris dii; libellus rei ἀντιγραφὴ appellaretur. Priusquam res iudicio committeretur, magistratus praeses Sicut in ceteris aetionibus privatis drάκρισιν instituebat h. e. iura singulorum petentium examinabat , et eausa rite instructa diem quo res in iudicio heliastico ageretur, constituebat. In ipsa autem

actione petitiones singulorum dire t κτησει β 23, 2bi ita dis-eemebantur, ut tot sitellae καδίσκ ponerentur quot litigatores erant, quorum petitiones altera alteram excluderent, cum ei qui eodem titulo nisi aequam quisque partem hereditatis sibi postulabunt unam tantum sitellam acciperent Victoriam reportabat is, cuius in sitella phirima suffragia reperiebantur; si Sitella, Illae plurima suffragia continuit, pluribus communis erat, hi hereditatem inter se partiebantur. Adiudicationem hereditatis pid/- κασίαr luibebat archon, et V 26 ἐπεδίκασεν ἀρχων τοῖ ἀντιδίκοισ

omnino non in suffragium venit, quia olympiodori petitio sine exeusatione probabili cessantis ab archonterererit rhi talis P deleta est et Callistratus hoc facto suam petitionem ultro destituit. quod attinet ad Pretiosio rei ab actore pro absente affini institutam et rcti retiisto iii ab adversariis oppositam ei quae IIudtWalelier, latuer, Schoemann et imprimis IIeslter disputaverunt, fere nihil habeo quod addam. Ex Deo nostro lucul

14쪽

lenter apparet de Preωμοσία, ἀνθυπωμοσί propriam actionem iudicialem liabitam esse, in qua obπομνυμενο priore, Urθυμομνυμενο Secundo loco orabat. J Valde mirum est excusationem, quam Callistratus pro affini protulit, profectionem cum expeditione citrium in Acarnaniam factam, a iudicibus non pro

testimonio quidem confirmet Olympiodorum in Acarnaniam prοfectum esse, Suspicio oritur hunc fortasse expeditioni illi Omnino non interfuisse, Sed Atheni morantem consulto cessasse et expeditionem illam dumtaxat praetendisSe. Cf. infra pag. d. Ceterum respiciens Ventum d/αδικασία prioris in eam opinionem adducor, ut liutem litigantes quamvis aetor permultos fuisse dicat est ii 21, 23), duas tantum partes inter Se contrarias effecisse Callistratus et Olympiodorus ex pacto petitiones per speciem alter in alteriim intendunt atque ille

' Quod quaniquam Callistratus hieri 22 non expresse dicit tamen

non dubitandum est, quin hae prior iis, si in iudicio aeta esset Plane eodem modo instituta ,set quo seeunda lis, cuius via ac ratio infima res et o multo accuratius deseribitur: cia coκει μῖν βουΠυομένοι -

ante litem priorem pacta esse, quamquam aetor non diSerte memorat, nemo tamen negabit attendas verba ooσπερ τυ Πρώτερον. Orator, opinor, ea in

priore lite leviter tantum attingit, quia haec lis non in iudicio acta, sed propter Olympiodori absentiam praemature finita St.

Ii totam, lite dimidiam tereditatem postulat Olympiodorus igitur ex altera lini te Stat, ex altera CalliStratus et praeter eum etinni Callippus nam eum hic ipse quoque dimidiam hereditatem peteret est 22 , ex eis quae paulo Supra diximus eum fratre unam partem effecit et si res in Suffragium Venisset, ei cum fratre una communis itella poSita SSet, cum petitiones eorum se non exelliderent. J Tenendum igitur Si Callippum, quem Callistratus semper in numero adversariorum liabet et g Io,2o et 2 proxx. , reapse a partibus eiu Stare, cum Callistratus una cum eo, etsi per Speciem tantum, contra Olympiodorum agat Secundum re staretion postquam Olympiodori petitionem abolevit et Callistratus suam retractavit, hereditatem adVersariis tora PDd sic adiudicavit in his certe ante omnes fui Callippus, Callistratus inter eos fuisset, nisi Sua ponte renuntiasset est si Dia r si o/γε του μικλiηρίον ἐmdικά-

seeundum ras praeter Callippum hereditas Cononis adiudientur, aut omne unam aut Singuli Singulas partes effecissent, eis sine dubio eum Callippo certandum fuit, cui optimum ius in hereditatem Cononis competeret. Sed cum de tali certamine

' Ex si Cei P ct is uotγε κτλ. colligi posse videtur CalliStratum et Callippum petitiones eo fulsisse, quod pater ipsorum eum defuncto

Darest l. l. p. ia bene venit de me mire adjuger a molli dela succession h. e. emeere ut hereditas mihi adiudicetur vel adiudieationem hereditatis impetrare. Eodem fere sensu ἐπιδικα - et Surpatum est grai 2I, 32, 3b. De significationibus et strueturis verbi, red/καζειν, It J κιι ισctit et praeter Reis ii Indit oper Demosth liti. Att. d. I pag. ψ62 not. 56, ed. II pag. not. . di ibi in fine legitur: , rit /καζεσθαι του κώ DOD tri heis, fur Jemand Zu seine Gunsten, in seinem Namen aufein Erbschali Anspi uel machen. ane structuram, quam Meter nullo, Lip ius uno exemplo Isae de Aristareti her. probat, nostro Ioeo habemuS: του ta/κλη ρίου ἐπιδικασία et succi)rtio. Sod Simul apparet Signifieationem, quam viri doetissimi indieant, hie non quadrare propter ea quae

cti Da/κοt. Nam petere hereditatem, in Anspruchaelimon 3 nemo orantem vetare potuit, quippe quod omnibus ieeret et no), eontra impetrare adversarii prohibere potuerunt.

15쪽

eius stetisse fortasse hie eorum nomine et ab eis per Pri . - γοριαγ adiutus ausum egit victoriaque reportata hereditatem cum eis communicavit Attamen fateor in hane explicationem

suspicor Callistratum in enarrandis his rebus magis minusve a veritate deflexisse. Qui quomodo exeludi potuerit, si frater Callippus dimidiam partem hereditatis neeepit, difficile est ad intellegendum. Victores postquam hereditatem Cononis obtinuerunt. Statim omnia occupant, quae Callistratus et Olympiodorus possederant ac partiti erant;/ solebant enim Allienis in ausis privatis litigantes sententias iudiciales ipsi effieere atque rebus sibi adiudieatis e vestigio potiri. , Nec vero multo post Olympiodori reditum nova lis deliereditate Cononis exorta est. Nam possessores eius ab illo et Callistrato denuo iudiei preessuntur atque novum certamentiereditarium, tu /κασίαν, Subire eoguntur. nec tred/κα α

β 2s- 2 aeeuratius deseripta ab ea de bui modo diximus, aliquanto diversa est. Nam eum lite agatur de heroditate iam adiudieata, aetor et reus perspicue distingui possunt illius partes agit is, qui hereditatem petit, huius is qui hereditatem possidet atque hic ut in omni alia et ione per 'ροeκi mrrabillo in ius volgandus erat. Praeterea in hac lite actor 'αρακαταβολήν, i. e. deeimam partem hereditatis petitae aeramenti

instar deponere debebat quae eum causa ceciderat, reo obtingebat. In reli tuis rebus hae d/αδικασία eum littera prorSus congruit.

Callistratus et Olympiodorus postquam e pacto, quod inter se fecerunt deliberationem ommunem habuerunt, petitiones plane eodem modo instituunt quo in lite priore, i. e. per

Is Spes iem alter adversus alterum agunt, hic totam ille dimidiam hereditatem postulanS. Sed orta est quaestio inter viros doctos, qua ratione eis contigerit, ut restitutionem litis hereditariae impetrarent. Satis notum est sententias iudiciales Athenis in universum irrevocabiles rei torελελζ fuisset neque exceptis perpaucis causis aut appellationem aut restitutionem in integrum admisisse Verumtamen singularem locum obtinent lites hereditariae, in quibus ratio illa non admodum severe videtur exercita esse. )Primum enim lites hereditariae in numero pauearum actionum Sunt, quae ex vetere testimonio per actionem falsi testimonii disii il/ευδομαρτυριωr restitui poterant, et Seholion ad Platon legg. XI pag. 3T ἀνάδικο κρίσι ' εἰ -λωσαν

εε αρχὴ εἰνα περι αντων τα λήξει σ. Exemplum litis here ditariae per disi ii ψευδομαρτυριωγ restitutae praebet Isaeior de Dieaeog hered Lia sqq. l. β 2. )Deinde lites hereditariae sicut omnes aliae actiones restitui poterant per oppositionem contra Sententiam in contumaciam latam Pollux VIII, 61 ἀντιλαχεῖν δε δίκ)ην ξῆν, ποτε τισlo παρων εν δικαστ)ηρίω κατακηρυχθεὶ καὶ μ)νυπακουωνἐρήμηνοφλοι ἀντιλαχεῖν δε εντο δυο ιηγων πῆρχεν ' εἰ δε μη τουτοσχοίη, ο εγγεγραμsιενον υ φλε καὶ στιμο r. Oppositio igitur inta a duos menses instituenda erat atque opponentis ut videtur

adnot.

16쪽

erat, iuramento interposito contumaciae Suae iustam ausam proferre. Sine dubio similiter atque de Pre umi et rcti Troittomst

peculiaris actio iudicialis liabebatur, utrum oppositio probanda esSet necne et hae demum probata causa priueipalis restitui poterat. ' Denique lex erat Solonis, ex qua de tereditate iam adiudicata et possessa omnibus, qui melius ius ibi competere putarent, denuo controversiam movere atque a possidente eam repetere licebat, quamdiu hic ipse vixit et quinque annis post eius mortem. Ilaec lex in orationibus de causis tereditariis habitis passim usurpata, forma ut videtur genuina laudatur in

Quamnam ex his tribus viis Olympiodorus et Callistratus intrarunt Plerique viri docti inde abiudiWale ero, de Boor, Dareste, Lipsius cogitaverunt de altera; sententiam in priore lite de olympiodoro et Callistrato latam habent pro sententia quam dicunt contumaciali ac putant duos socios eo, quod contra hane sententiam oppositionem instituerent di i/λαχεὶν τὴν δίκηr restitutionem etiaminis tereditari impetrasse. Sed adversatili huic opinioni, quod talis oppositio a solo olympiodoro interponi potuit,' quolitam hic soliis priori liti non intera De sit. Att. pagg. ibi proxx. Platne l. l. I pag. m. Tota res analoga fuit actioni suae saxi si me dieitur, de qua et IIudinalelierunt l. l. agg. ys Sqq.- i f. ach holt de litis instruitientis in Demosthenis quae fertur oratione in Maeartatuni, LipS. 18 8 Pagg. 31 qq. IIudinale erra. l. pag. 111 not. d. de Boo l. l. pag. I . Darest l. l. pag. 2. a ipsius de lit Att. d. II pag. i,i eum not. 3as.' Ceterum nescio num Olympiodorus intra duos menses ex earnania Athenas reverti potuerit; si non potuit, ex loeo Pollucis VIII, si vid supra pag. 18 ne ei quidem ius oppositionis instituendae competivit.

fuerat, non simul a Callistrato, qui liti interfuerat petitionem- qui Sua Sponte destituerat Dareste, qui hoc recte animadvertit, re vera statuit Olympiodorum olim oppositionem instituisse, Callistratum autem secundi certaminis quidquid de eo dieat omnino non participem fuisse.' Sed si ille solus neglecto socio oppositionem instituiSSet, nonne aperte contra pactionem egisset, quae diserte praefinivit, ne quidquam alter

netor hoc Soeio, a quo ipse paeli violati ineusabatur 38)crimini vertisset Cogitare quis possit de communi sententia et consilio κοινὴ βουλευομεro talis Olympiodorum solum

oppositionem instituisse, Sed cum actor, in enarrandis his rebus Satis copiosus, ne Verbo quidem hoc indicet, rem ita se habere, vix cuiquam probabitur. - - Ηudi valelier et Dareste referunt ad oppositionem qua causam restitutam esse censent, Verba I καὶ τὰ ἀ/ιφισ- βχiΓησει ἀrιεγρασ/άι εθα, quae hie l. l. pag. II vertit: sinous reprimes no demande primitives en formant oppositionsur desaul. 3 Sehoemanti, si recte eum intellego, de lit Att.ed I pag. ibi not. i, eandem explicationem videtur amplecti,' Sed supra pag. 62 not. 18, verba illa rectius intellegit de

,3 Darest l. l. pag. 2: En esset, si opposition d Olympiodore etait

reei vabie, e est ii elle etait fonde Sur uno excuSe legitime, abSoncessurie ervie militatre Callistratera etait pas dans te meme cas. I avait vobintairement ait defaut, quoique present a raudience. I ii emis doneyct recer bie ct fornier OPPositioi en ori nom. - Dareste ex hoc ipso, quod Callistrato oppositionis instituendae ius nullum competiverit, Silentium eius in altera lite hereditaria explieat: Son silene etait force, lor duSeec nil proces, et ne ouvait pas eire u role eonvenit avo Olympiodore. De tua v. d. opinione id infra pag. 3 Sqq.- Cf. etiam g 28 sqq. et verba Libani Argum. pag. I 166, 2 , ἀε

LoDoeli stetit, inquit t. l. bei Demosth. g. Olympiod. iiiis 26

17쪽

miscue retιrρασαί dicebantur. Me quidem iudicio verba ,κα τα ἀμφισ'ira iσει ἀντεγρα ilicstεθα ex nexu sententiarum nihil aliud significare possunt nisi petitiones alter in alterum intendimus, vel Seorsum in hereditatem egimus, quem admodum Olympiodoro ViSum erat, P τροπον δοκε τονι Oirs 'tota Pseip)Actor breviter repetit quae supra pluribus exposuit ras ui

Equidem eum estiero lassio pro certo habeo Olympiodorum et Callistratum non Secunda via per oppoSitionem contra sententiam in contumaciam latam, sed tertia per legeni derepetendis illi reditatibus adiudicatis restitutionem in integrum impetrasse. Quod manifeste lueet ex verbis, quibus aetor litis restitutionem deseribit et g 28 πε/di tεσεο εγενετο ἀγα

γό/ior Non igitiu dicit hεδόκει μιν ἀνισαχεῖν τὴν δίκxir , oppositionem instituere, sed potiuS προσκαλεῖσθα/ Λουσεπιδεδικασ/tενονσ iudicio areeSSere eos, qui hereditatem possident, et Si eum hae dicendi ratione comparaverimus initium legis supra laudatae, i r ' πιδεδικασμεror ire t iii s

liane legem ad restituendam litem hereditariam ab Olympiodoro' Mirum est hie solum Olympiodorum nominari, cum alias ubi de eadem re agitur, et Callistratus et Olympiodorus nominetur et reo

ἐπειθη, ταρ ἐμνυν μεθα καi ἀόκεε σφαλέστατ να καi tuo ira rei D λυμπιο cύρω β ι κοινῆ γαρ ηγωνιζόμην υετα σου ἰώσαερ εδοξενεμο καi ol. 2s rei doκει μῖν βου νομένotc. Fortasse Olympiodorus consilium illud hereditatis seorsum petendae excogitavit, et propterea Solus memoratur; sed potest etiam nomen actoris vel potius pronomen suo exeidisse. Nam in tota oratione ubi de communi actione rei et actoris re eSt, Semper uterque nominatur, aetor Semper priore loe et VI itasti luoi est rogrio a. 22 ἐγώ κα ὶ λ. troes d. 23, 28 do, i.

et Callistrato adhibitam esse facere non poterimus quin concedamus.' Unde sequitur ut lex, quam aetori 3 reeitari iubet,

nulla alia esse possit nisi haec ef καί μοι ἀνάγνωθι τον νομον,

Sed restat una difficultas. Neque enim satis liquet inter viro doetos, quatenus haec lex valuerit. eister in libro de iurisdietione Atheniensium pag. ab eontendit vim eius abSollatam fuisse atque etiam eis, qui iam de hereditate certavissent et causa cecidissent concessisse, ut intra tempus praescriptionis eodem titulo quo ante novam litem inciperent hereditatemque sibi abiudieatam ab eis quibus adiudicata esset repeterent. Sed iure suo plerique viri docti recentiores, de Boor, Cassienter, Lipsius, i liancieisteri sententiam, quae totam iuris doctrinam Subvertit, reiecerunt ac fontibus nisi doenerunt ad legem illam provocare in universum non licuisse nisi eis, qui cum poSSe Sore eius, quam vindiearent hereditatis, non iam ceriaVisSent, eis ero qui iam certavissent tum tantum, eum in altera lite alio titulo niterentur atque in priore. Atqui Callistratus et Olympiodorus in altera lite plane eodem titulo nituntur et Iihine eodeni modo rem instituunt quo in priore Licuitne igitur eis ex lege illa contra possessores hereditatis Cononiungere De Callistrato vix quisquam dubitabit is enim eum pDSSeSSoribus omnino non certaverat neque hereditas Cononis ei abiudieata erat, sed ipse in priore lite sua sponte ab instituta in semissem hereditatis actione destiterat. an autem actionem quominus postea ex lege hereditaria identidem lauillita reciperet, certe nihil obstitit. Sed quomodo res se habet

in Olympiodoro, qui in priore lite cessavit Petitio eius post-

' De Boo l. l. pag. Iob quamquam iidtWalcheri, Schoemanni sententiam de litis restitutione amplectitur tamen hoc recte sensiSS Videtur pergit enim postquam illam sententiam pronuntiavit: obgleieli nitatgia leugnen si das die horte de Rediter g 2s-31 obgleieli nielitiam bestimuit autenil meo quidem iudicio certiora esse non poSSunt doch oh nur ali die mirkliche Erbklage gehen, folglichrione ine Restitution nichi ausdrue liel die Rede is t. 3- De Boo l. l. pag. Ioi Darest l. l. pag. 22. Caille me I. l. pagg. 16 sqq. a ipsius de sit. Att. d. II pag. 61 not. 3bo.

18쪽

di quam iudice re os octar pro eo interpositam reiecerunt, ab arelionte Pylliodoto seeundum legos deleta serat. Cui seiquamquam plerique viri imis Attiei periti eandem vim tribuerunt, quam in aliis actionibus liabet eondemnatio in contumaciam, tamen equidem persuadere mihi non possum liane sententiam esse veram et Olympiodorum iure privatiun esse petitionis deletae ex lege Solonis postea una eum Callistrato redintegrandae. Ax Neque enim obliviscendum est tales lites hereditarias, qualis prior /κitiat orationis noStrae est, ballis aetionibus eo valde distingui, quod hic 'ρ me deest. quoniam litigantes ipsi potitiones ad magistratum deserunt ideoque in unius 'uiusque potestate est, utrum liti interesse et statim ius suum persequi an finita lite ab eis demum, qui ex hae victores discesserunt, ex lege Solonis hereditatem repetere velit. Ponamus pro olympiodoro omnino nullam sisti,-

ιο Interpositam esse eumque fortasse quia peregre aberat,

litis prioris omnino non participem fuisse tum certe ei licuit redue laeto ad legem Solonis provoeantem eos, quibus in illa

lite hereditas Cononis adiudieata erat, in novum certamen deducere. Num vero quis credat idem ei non licuisse propterea quod reo,' ore P pro Se interponendam curaverat neque veri, iudieibus eam probaverat Quod si ei non leuisset, nonne multo prudentius egisset, Si omnino nullam re sister interponi iussisset, si in priore lite petitionem omnino non detulisset, sed postea demum ex earnania redux factus eos qui

' Plane assentior ipsio, qui s. l. i,ag. Hi not. sis, de eventulit is prioris ita iudicat: Neimgleseli dori ni elit ei et gentile hes Contum agi aliarteii, Sondere uspi ueli iure iten Arehon naeli Ahiseisiinredes Frisigesuehes de eine Conilietenten eriolgi ist.- Si verbi causa Theopompus a prima lite quae de famosa hereditate IIagniae inter Phylomaehon, Glauconem et Glaucum intereessit se abstinuit a tum demum eum Phylomaeli hereditatem evieisset bontra an una eum aliis petitor extitit quod ei ab oratore r. XLIIIJ adv. Maeartatum erimina datur, id his uitant x υῶν τότε Θεί'Oiario h si rot i,ceriti,

quoeum eonferas Theopompi defensionem in I ahi erua, ah, i

iii lite priore hereditatem Cononis reportaverant, in ius Vocasset Respondere quis possit licuisse ei contra irretiosiοσια reiectionem

oppositionem instituere is P mi iν αντιλαχεῖν . Sed hoc, ut vidimus, primum contra pactum fuit' et deinde illa via haud dubie uillo simplicior et tutior fuit quam haec. Quae eum ita sint, non dubito quin ius ex lege hereditaria adversus possessores hereditatis Cononis agendi et Callistrato et Olympiodoro competiverit et quin litis restitutionem nulla alia ratione impetraverint nisi per hane legem. , Videtur mihi tota agendi ratio eorum callide excogitata esse. Legimus cum archon litem priorem in iudicium

introducturus SSet, nequaquam eos Satis praeparatos fuisse et

rem aliquo modo studuisse producere. ' Quod ita fieri potuit, ut petitionibus ad tempus destitutis hereditatem adversariis adiudicari Sinerent, postea autem re ali praeparata ex lege de repetendis hereditatibus adiudieatis litem denuo inciperent. Sed permultum eorum videtur interfuisse, ne hereditas Cononis, quam iam posSederant ac partiti erant, ne ad tempus quidem, in aliorum manus incideret. Propterea felicissime eis evenit, quod Athenienses ipso illo tempore expeditionem in Acarnaniam

mittere constituerunt. Cui utrum Olympiodorus re Vera interfuerit neene non ausim diiudicare. Utique contumax fuit et trinis fomiti pro Se interponendam curavit. Qua in re duo socii ita videntur ratiocinati esse si s costumi probaretur SeSe non solum rei dilationem impetraturos, sed etiam in possessione

' Vid supra pag. l. - Eandem fere sententiain ampleetitur Caille me l. l. pag. 168:-Eusin dans te laidoye d Olympiodore, les pretendant se Son desistes,lor dii premier debat hoc parum accurate dictum, nam proprie Callistratus solus petitionem destituerat); illa' a done pas ei de jugement rendu contreeux et par consequent, lorSqu iis reproduisent la cause ii iis ni prece- deminent invoquee, mais ii iis ut biento abandonnee o ne eul a les repousser par exception de hos jugee.

19쪽

bonoriim Cononis mansuros esse, in reis aurire reiceretur,

quamquam tereditatem adversariis ad tempus cedere coaetos, tamen Satis temporis ad litem praeparandam naneturos atque postea ex lege de repetendis hereditatibus adiudieatis denuo

in hereditatem acturo ESSE. TranSennius nunc ad ipsam causam, quae in oratione

nostra agitur. Ad eventum alterius litis tereditariae infra breviter redeundum erit. Originem duxit causa nostra ex pactione, quam aetor Se diei cum reo fecisse. IIae paelioquin re vera extiterit, nemo erit, qui dubitet. Nam quae Callistratus de ea dieit, tam probabilia et tam accurate descripta sunt, ut vix Verbi eius fidem denegare possimus.

Summa pactionis continetur Io neque errare mihi videor, si verba o P τά τε μ αρχorrit usque ad O τι αν tali ex ipSa pactione Sumpta esse statuo. Androelides AelianiensiS, apud quem deposita est, ipse cum ea in iudicio adest atque bis, tali et di, testimonium ad eam pertinens dicit. Ne reum quidem negare pactionem iactam esse colligi potest ex verbis his vii si Se reus /ιε παραβεβ)ηκεναι τὰcσPr κασ. Denique tabo actor adversarium per 'ρόκλrimi proVoeat, ut pactionem ab Androclide apportatam aperiri atque coram iudicibus recitari sinat Extitisse igitur talem pactionem,

non erit negandum.

Paciscentes tres maxime res pollicentur et I s): primum bona Cononi manifesta se aeque et iuste inter se partituros ' u ir τά τε ,πάρχοντα φανερα οντα καλυβ κα δικαί- διαιρὴσεσθαι deinde bona reliqua communiter quaesituros et exacturos

IIane teritam condicionem mihi lite l. l. pag. I 8-2o, ubi de argumentatione orationis XXXXVIII agit, plane videtur neglexisse opinatur enim Callistratum et Olympiodorum ter inter

Se pacto esse, et Statim post mortem Cononis et ante priorem et ante alteram litem hereditariam. Prima pactione eos Statuisse, ut facultates Cononis ex aequo partirentur, Secunda ut alter

totam, alter dimidiam hereditatem peteret, tertia, ut in poS- Sessores hereditatis Olympiodorus de asse, Callistratus de dimidio litem intenderet et is qui litem obtinuisset, alteri dimidium concederet. as tres pactiones V. d. Se excluSiSSe

existimat ita ut secunda pactione prima, tertia pactione Secunda tolleretur. Sed quisquis orationem attente perlegerit, omnibus locis, ubi pactionis mentio fit, Semper unam eundemque, quae ββ - ii deseribitur, significari concedet. Ex hac pactione, praecipue ex tertia condicione eius , κοινὴ βουλευόμενοι ιραττειν ο τι ἀν ἀε mana Verunt eae, qua Utile Secundam et tertiam appellat quasque a prima perperam Secernit. Conferas maxime Verba, quibus haec secunda et tertia pactio deseribuntur: β 23iseeunda paelio μετὰ δε ταντα βουλευόμεθα κοινὴ, et Supra κοινὴ βουλευόμενοι, ώσπερ καὶ Η, μόσαμεν - β 28 sqq. tertia pactio): Goreoυμεν πάDr καὶ ἐβουλευόμεθα κοινι - καὶ ἐδόκει μιν βουλευομενοι - Paulo infra hae leguntur: πωσ, ἐὰν μεν 'OL - ἐπιτυχη του

ωσπερ υ stόσα ιεν ἀλλ λοι καὶ συνεθεμεθα non posse referri nisi ad primam pactionem. an ne sublatam quidem Sse Secunda pactione perspicue inde apparet, quod Callistratus in priore lite hereditaria, eum Olympiodori petitio deleta esset, ipse quoque Suam destituit. o certe non fecisset, Si prima paelio, qua nilii seorsum Sine Soeio Se facturum esse promiserat non iam valuisset.' In tota igitur oratione semper de

20쪽

ima eademque pactione jβυ-II deseripta res est, ita utilite auctori rationis iniuria erimini det, quod in argumentatione prima potiSSimum, non tertia pactione nitatur )Paetio ut mos erat, per literas concepta ab utroque paciseentium testibus adhibitis iuramento confirmatur et apud Androclidem Acharnensem deponitur is fortasse in numero familiarium fuit, quibus intercedentibus pactio laeta erat; nam apud unum ex illis tales pactiones deponi solebant. Pro lege valebant coniraetus iure Attico etiam sine ullo ritu per solum

Voluntarium consensum contrahentium, teStes iusiurandum etc.

non adhiberi solebant nisi argumentationis causa, ne quis postea infitiai etur. )Offenderunt plures viri docti in inhonesta turpique natura pactionis nostrae. Trima et secunda condicio eius, quae adaequam hereditatis partitionem pertinent, certe nullam offensionem praebent. Partitiones hereditatum fere semper eum quadam sollemnitate institui solebant neque raro inter heredes conventum fuisse iuvenimus de partitione aut facienda aut servanda, side et inreiurando dato et Bunsent l. de iure hereditari Allieniensium pag. I. Praeter nostrae orationis

Contra tertia pactioni condicio, quae paciscentes obstrinxit, ut in tota re hereditaria omnia de communi consilio et sententia agerent, multo maiorem offensionis ansam praebet. Nam

ex hac condicione fluxit fraudulenta illa cothisio in altera lite hereditaria, qua aetor dicit iudices deceptos et perductos esse, ut Olympiodoro hereditatem Cononis addicerent. Ossensionem movit viris doctis, Darestio, Caillemero, maxime id, quod aetor hanc fraudem per se iam Satis idoneam, quae iram et indignationem excitet, iudicibus non modo non detegere, sed etiam praemium me blitiae Suae poscere audet Imprimis Dareste persuadere ibi non potest Athenienses quamvis illis temporibus moribus corruptos hoc admissuros fuisse ait t. l. pag. 2:

a cis - et irae type de la moralitera etai pa tres-eleve e Greee, i est ependant dis elle 'admetire que les Atheniens elissent laisse plaide devant elix Sur e partage des profit resultant duit paet illieite ' et quaestionem proponit, nonne Romanum ilhid: Nemo auditur turpitudinem suam allega usu etiam Athenis valuerit. Et est profecto impudentia aetoris vix eredibilis

neque extat ullium exemplum similis audaciae Tamen si come 'dimus orationem nostram in vera causa habitam esse, id sit Iod neque Dareste neque stillenae negat, mea quidem sententia facere non possumus, quin quaestionem illam contra

Athenienses diiudicemus et Romanum illud: Nemo auditur turpitudinem suam allegatis 3 Athenis non alitisse Statuamus. Nam actor vel potius logographus, qui orationem ei Seripsit, eerte usum forensem noverat neque ignorabat, quibus finibus licentia dicendi circumscripta esset quidque iudices laturi essent, quid non, ae si ea, quae iram et indignationem eorum excitatura esse provideret orationi clientis immiscuisset, nonne tultissime egisset et causae clientis magno opere nocuisset

' Similiter paulo supra: sique ceti convention ait exiSte O non, ee 'en est a motus une hos etrange que de voir u plaideur 'accuSerlui mente 'une connivene honiense et demander a a justice te pri des complicite dans ne fraude. Eodem fere modo iudicat Caissemer l. l. pag. 1is: N'est-iluas etrange de voirbe laideur argumenter; un contra destionnete, se mire ne armei'une connivene frauduleus et reclamere justice lebri de a malivais action Dareste pactionem Callistrati et Olympiodori appellat illicite Caideme , destionnete , iure uterque opinor. Sed oritur hic quaestio num ex tali turpi et inhonesta pactione actionem intendere licuerit. In universum ut Romae, ita Athenis omnes Paetiones, quae contra ius ac leges erant, videntur irritae fuisse neque ius actionis intendendae concessisse et Plato lem. XI pag. 2o D Aristo t. Rhet. I, Iis, Digest XLVII, 22. Erantne autem in harum numero pactiones in turpi causa De τα/ρri CSiV πορνεία κατα συνθηκcec, quam conStat Athenis non raro usu venisse, alii viri docti hoc affirmaverunt, alii negaverunt, et ipsium, de lit Ait pagg. 68o-681 et 232-233. Mihi ex eis quae apud Aeschinem I, 16 sqq. leguntur illud rectius videtur. Quod

autem ad nostram pactionem attinet, disceptationem huius quaestionis Pelidere puto ex alia quaestione, utrum oratio nostra in vera causa habita sit necne. Illud si concedimus, neque video, cur non concedamu

ne dubium quidem esse potest pactionem Callistrati et Olympiodori ius

aerionis intendendae eoneeSSiSSe.