Prolegomena in Demosthenis quae fertur Orationem adversus Olympiodorum [microform]. Dissertatio philologica quam...scripsit Conradus Rueger..

발행: 1885년

분량: 51페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

Dareste quidem magnam impendit operam iit ignominiam et turpitudinem ausae nostrae imminuat fraudique a Callistrato et Olympiodoro in altera lite hereditaria perpetratae meliorem speciem det Aetorem supra vidimus contendere se in hae lite affinem ex pactione eum eo laeta omni modo adiuvisse, mendaciis et falsis testimoniis ab eo productis non obloeutum esse neque ullam vocem inter orationem eius emisisse, ratum eum pactionis memorem post litem obtentana dimidium liereditatis recuperatae sibi concessurum esse. iae omnia Dareste

dubitat num vere diei sint. Negat Callistratum ad eventum litis Olympiodoro prosperum quidquam conferre potuisse Viet 3-riam hune sibi ipsi et meliori suo iuri debere, non silentio quod aetor aflini orante tenuisse dieat io silentium partim inde explicandum esse, quod Callistrato omnino non licuerit in altera lite suo nomine quidquam dicere, ' partim inde, quod etiamsi quid dicere voluisset, plane nilii habuisset. quod ad rem diceret. Etenim pactionem, ex qua eum reo Se

collusisse Simulet reum lite altera omnino nullum ionexum habuisse: in sua Olympiodoro re non tam eum aetore eSSet quam cum possessoribus hereditatis Cononis atque id maxime interesset, ut demonstraret, primum se non sua culpa. Sed

publico nomine a priore lite abfuisse, deinde sibi his iuris in hereditatem Cononis Nompetere quam eis quibus adiudieata esset. Cum his duabus quaestionibus pacto Callistrati et Olympiodori hine nihil commune fuisse, totam igitus collusionem, quam ille dieat pacto statutam esse, commenticiam et silentium

eius inter orationem affinis prorsus consentaneum PSSe.

Donec defensionem Olympiodori non noverimus, qui Verus rerum ordo fuerit, incile erit statuere. Concedendum est vanitatem et simulationem a natura moribusque aetoris non abhorrere neque improbat,ile esse eum lite illi a veritate deflexiSse. Tamen ea, quae Dareste asteri, mihi quidem per- Suadere non liOSSunt, ut omnia quae aetor de colliusione et conspiratione eum reo dicit, falsa et fiet esse deehu em. Aeprimum quidem Callistrato nihil obstitisse, quominus ipse quoque

nomine ageret, Supra Satis demonstrasse mihi videor. ' Deinde Dareste mihi iniuria videtur negare aetorem ad eventum litis Olympiodoro prosperum quidquam conferre potuisse, etsi non nego hunc fortasse hereditatem minus actoris quam sua ipsius

opera obtinuisse Silentio, quod ille inter orationem affinis se tenuisse dicit, ne ego quidem ita multum tribuerim; nam hoc silentium simpliciter inde explicari potest, quod ex certis testimoniis eum qui in iudicio orabat, interrumpere nemini licebat nisi ipsis iudicibus.' Attamen haud dubie etiam multis aliis modis Callistratus socio prodesse et victoriam ei faciliorem reddere potuit, imprimis eo, quod ipse in sua oratione illius mendacia non refutavit neque falsis testimoniis eius contradixit. Denique pactionem inter Callistratum et Olympiodorum factam ab altera lite hereditaria non tam alienam sitisse quam Dareste een Set, perspicue apparet ex Laa, ubi aetor ex Olympiodori oratione locum laudat, qui cum pactione illa arte cohaeret cf.

Speetat lite locus ad hereditatis Cononis partitionem pactione

Statutam. Quae res quamquam cum duabus illis quaestionibus, quas Dareste in altera lite fere solas in examen Vocatas eSSe existimat, minime cohaeret, tamen vix ab Olympiodoro memorata esset, nisi ad eventum litis ullius momenti fuisset.

Quoquo igitur modo res sese habet, mihi Daresti argumenta veritatem narrationis Callistrati, quoad ad alteram litem pertinet, non imminuere videntur et per se quidem pactio et collusio illa petoris et rei non ita improbabilis est. Quot et quanta artificia machinationesque in causis hereditariis Athenis

- CL de sit. Att. d. I pag. ii not. M. AElatne r. I. I. Introduci. pag. XXXII.

22쪽

ndllibita Sint, ilibusque controversiis et litigationibus tereditate 5αιδικο Vulgo obnoxiae fuerint ex Isaei niaxime et Pseudo- Demosthenis orationibus in causis tereditariis liabitis satis notum est, in quibus similium pactionum et collusionum nepenumero mentio sitI Inprimis Isaeus dejagniae tereditate: 2o-23 de paetis eius modi ad tueri partitionem Spectantibus ut de re plane consentanea et vulgari loquitur ac legem commemorat, em qua ea inire eis tantum licebat, qui diversis titulis, ita ut postulationes eoruni se excluderent, tereditatem Vindicarent, non eis, qui eodem titulo in eandem hereditatis partem agerent, ef β 2s rei Pr λε ε , , Ποινωσάι θα

Callistrati AEL Olympiodori est facillime insani praebuisse.

V De Boor l. l. Paeg. 1 -lol, Caillenae l. l. agg. ii sqq. , id supra pag. 12 not. 2. Ex hae lege e. g. pactio inter Callippitui et Callistratum fieri non

Potuit, eum uter sue emissem hereditatis teteret.

αυῖον μεν αυτοῖ συταγωνίζεσθαι καὶ ο μολογεῖν πάντα

et D 38, 36. Quae collusiones quamquam utique reprehemdendae Sunt, tamen considerandum est veteres de fraudibus et insidiis nequaquam eadem SeVeritate qua nos iudicasse./j Callistratum in altera lite hereditaria Olympiodori causam omni modo adiuvare et huic, non sibi victoriam parare Studere, non est quod miremur; non enim ignorabat Sese, si Olympiodorus in assem hereditatis agens vinceret, dimidiam, si ipse in semiSSem agen Vinceret, quartam tantum partem hereditatis obtenturum SSe namque pacto Statutum erat, ut lucrum exae tuo divideretur. Olympiodorus pactionem ter violavit, primum quod de Moschione seorsum quaestionem habuit' Callistrato non arcessito, deinde quod septuaginta minas Moschioni ereptas integras retinuit, tum quod post alteram litem hereditariam obtentam et hereditatem Cononis recuperatam actori ex ea nihil impertiit Is repetit hac actione dimidiam partem et pecuniae Servo extortae et bonorum a Conone relictorum. an pecuniam in tota oratione mirum in modum urgueri A. Schaefer recte animadvertit. Videtur ea actori paene maioris momenti SSequam dimidia pars hereditatis multo certe copiosius quam ex rei pondere exspectamus de ea dicit et semper eam iuxta hel editatem, plerumque loco priore, commemorat et imprimis 3 πλεῖστοι δ' αντον ἀκηκοασι λεγοντο; ο μεν οτι τό παραπαν

cationis mentio fit de hac pecunia saetae de hereditate talis

3 Conferas quae G. . Schae fer adnotat de Callistrati cum Olympiodoro collusione pag. 1166 v. s: Improbitas haec suit, quod Callistratus passus est Olympiodorem subornatis uti testibus, de fraude porro taciturus, si ille in pacto mansisset. Non laudandum facinus, sed cui prisci illi homines doλoν κα απαm alio quam nos modulo metientes veniam facile darient. Adde quod subornati illi testes testati sunt ea, quae si Olympiodorus fidem falleret, ipsi Callistrato nocerent. - De quaestionibus Moschionis et Guggenhelmi d. q. i. Die Be- deutun der Folierun im atti8ehen Proee88, pag. m.

23쪽

provocatio rion videtur facta esse, certe nihil de ea legimus. Cf. praeterea rarai, 32, 3a b, 35. Quae res forsitan ita explicanda est. Pecuniam illam, quam Olb Inpiodorus paulo post hereditatis partitionem Moschioni extorserat cuiusque dimidium contra pactionem affini dare recusat, ei qui priore lite hereditaria vicerant, non una cum reliqua hereditate obtinuerant; nam et expresse legitur hτα ' inlisaretodωρον ἀποδxi-

λαμβάνοιντο του ἀργυρίου. Quae cum ita essent, haec pecunia altera lite neque ab illis repeti poterat, quippe qui eam omnino non poSSediSsent, neque Olympiodoro, qui altera lite vicit, addici, cum iam in poSMStione eius SSet. aec autem possessio proprie contra tu ac lege erat, cum non sicut possessio reliquae hereditatis sententia iudicum bel in alteralite facta niteretur, ac puto Callistratum hoc non ignorantem pecuniam illam in tota oratione ubique urguere, utpote qui huius pecuniae impetrandae maiorem spem sibi videatur habere quam reliquae hereditatis; haec enim Olympiodoro in iudicio iusto iure addicta erat, illa non./)Aetio, quam Callistratus adverSus Olympiodorum intendit, in libris manuscriptis appellatur δίκη βλάβησ; inseribitur enim oratio κατ υλυμπιοδωρον βλάβησ. Platne l. l. II pag. 36sel. 35 in hac inscriptione offendit, quia nimis generalis sit;

quamquam enim actio noStra quodammodo ad genus actioni madamni pertineat, tamen ei actionibuS, quae re contractu Violato intendantur, proprium nomen SS συνθηκων Vel συμβολαίων παραβάσεωσ: de hae igitur actione in causa nostra cogitandum Sse. λάβη δίκα non nominari nisi eas actiones damni, quibus proprium nomen non it Plane eundem errorem corrigendum esse in Pseudo-DemoStheni or HV DionySodorum,

quae sicut iostra in libris falso si Oxi λοro pro θηκων παραβάσεω inscripta Sit; ' nam hic quoque fundamentum causae

i Credideris etiam Olympiodorum de pecunia tantum Moschioni extorta Callistrato nihil imperitisse, contra reliquam hereditatem non integram retinuisse, sed inique tantum 'λεονεκτικὴ, Leontra pactum cum eo partitum esse.' Blassium qui hic de diκη ανεio cogitat de eloqu. Att. III, 1 pag. 521 reet refellit ipsius de lite Att. d. II pag. 22 not. 5.

contractum violatum esSe. Sed dίκη, θP- παραβάσειoc fequa perpalle Scimus, ipsa quoque actio generalis fuit et delit Att. d. I pag. bio, ed. II pag. si et cum inscriptio

orlitIOIII -κατ υλυμπιοδωρον βλαβησ- non modo libris tradita sit, sed etiam Dionysii IIalicarnassensis auctoritate firmetur,' non est quod Platneri sententiam amplectamur Accedit, quod, si haec sententia vera esset, oratio inscribenda esset 'Oλυμπιοδωρον, Θ κατὰ 'Oλυμπιοδώρου. f. de lit. At est Ipag. bio et res, d. II pag. 6s cl. 6io. Itali siti ic, quod modo dixi, aetio valde generali erat,

quippe eoneeSm ubicumque damnum aliquo modo allatum erat. Singula genera eius de lit Att. d. I pag. diis q. ed. II pag. 6bo Sq. fusius tractantur neque huius loci est accuratius in ea inquirere. Magistratus, ad quos deferenda erat, pro diversis eius generibus admodum diversi erant in nostra causa Lipsius mihi non invito persuasit de XL viris o κατὰ δήμουσδικασταί cogitandum esse, non de thesmotheiis, de quibus Meter cogitaverat.' Deinde dubium esse potest, utrum causa haec ἀγών τιμ=iro (lis aestimanda an ἀγων,τίμητο (lis non

aestimanda sit. Meter de lite Attica ed. I pag. 18 sqq , ed. II pagg. 222 sqq. ubi singulas actiones si ii secundum

hanc rationem percenset, orationis adversus Olympiodorum habitae mentionem non facit, sed de simili causa orationis ad- Vel Su Dionysodorum recte haec dicit:

hWar nun in inem Contracte aii die Meliternitiun eine Conventionaistram geselgi, o atte das Oerichi bios urente Suchen, ob de Vertra nichi erfidi se und in diesem alio die Conventionaistram ausZuspreehen hier is dies Mageun schat Ebar. Dies is deriali in der pseudo-demosth. Redegege DionySodor βλαβησ.- Talem poenam quamquam pactio Callistrati et Olympiodori

non continet, lamen ita certis Verbi concepta eSt, Ut τίμησισ

oratorum et grammaticorum contra Meterum docet, omnes fere causas privatas, si infra decem drachmas essent, ab ipsis XL viris, in supra, eis praesidibus disceptatas eSSe.

24쪽

Videatur exclusa esse. Si reus liten perdidisset, sine dubio dimidiam partem et pecuniae Moschioni extortae et reliquae hereditatis expendere debuit. Reliquis rebus, causae cognitione(ἀνάκρισισ), actione iudiciali, aeramentis cet. δίκη βλάβii a ceteris actionibus privatis non differt. Eventum litis equidem vix crediderim Callistrato prosperum fuisse. Etenim contra actorem id maxime facere lasst. l. pag. si recte animadVertit, quod hereditatem Cononis altera lite hereditaria Olympiodoro adiudicari silentio passus sit neque ullo modo prohibuerit. Itaque Olympiodorus omnibus eius postulationibus et incusationibus Simpliciter opponere poterat se hereditatem Cononis sibi in iudicio aequisivisse, ius

suum a iudicibus agnitum et concesSum, contra ius actoris repulsum et reiectum esse. ianc oppositionem is non ignorans refelli non posse omnino non conatur refellere, Sed prorsus

silentio praetermittit et totam vim argumentationis in pacto ponit, quod Olympiodorum secum fecisse, Sed non servasse contendit. Praecipue demonstrare studet se confidentem affinem in pacto mansurum esse in altera lite hereditatem ei adiudieari non modo non prohibuisse, sed potius cum eo colliisisse et victoriam ei silentio suo comparasse./ Tamen ne ex hac quidem parte multum proficit Nam argumenta ab eo prolata plerumque futtilia et invalida sunt, cum ipsa per Se Spectata, tum propterea quod fere nusquam testimoniis comprobantur. De Singulis argumentis lecturos satis habeo remisisse ad Ulilei quaeStiones, qui pam Is-2 totam argumentationem actoris in uniVersum recte pereenset et infirmitatem eius lenienter patefacit. Ex omnibus argumentis mihi maximi momenti ea

3 CL Vol kmanni l. q. i. Die Rhetori de Griechen uti Romer Berol. 18 2, pag. 263. ' Tamen respicias quaeso, quae supra agg. 26 sqq. eontra Chleum diSputavi. Errat'. d. praeterea in eo, quod pag. Is in fine dicit: Illud

quoque argumentatum lege argumentum), quo orator, ut Callistratum laeuiSSe vineat, utitur, eum bradi et Setrio noli falsori in testimoniori in iacet mitim esse, infirmum est cet; ' dicendum fuit eum testes illos, qui

mendacia Olympiodori in altera lite hereditaria testati erant, non falsi testimonii accusavisse ' et L G ἐπε εἰ μή ἐστι ταυτ αλη λέγω, δια

AT duo videntur esse, quae Callistratus extremo loco profert(β a sqq. quaeque etiam testimoniis confirmat Olympiodorus patitione apud Androclidem deposita, ex qua iudicio arcessitus Ot, Se non iam teneri contendit, quippe quae a Callistrato violata sit. IIuic isas recte opponit debuisse Olympiodorum,

siquidem pactionem ab actore Violatam seque hac de causa

noli iam ea teneri existimasset, hoc testibus adhibitis Andro- elidae denuntiare et ab eo petere, ut pactio tolleretur. Quodnol factum esse, testimonio Androclidis firmatur j ai). Deindo praeiudicium adversus Olympiodorum inde repetitur, quod provo(:ationi actoris pactionis communiter aperiendae exscribendae

apographique in echino ponendi non oboedivit, et ha8-as. IIanc provocationem Callistratus in ipso iudicio redintegrat Lbo-bi. Contra admodum vereor, ne digressio illa in fine

orationis posita, qua vita et mores adversarii carpuntur, iudicum animo nullo modo moverit Olympiodorus ibi scortum domi liabere dicitur, quod eum ad insaniam et dementiam impellat. o scortum cum actorem tum uxorem et filiam eius

Sunimis iniuriis afficere, quia pulchrius et splendidius vestitum in publicum prodeat quam illae Quae quam frigida et pusilla

Sint nemo non Sentit.'

Quae cum ita sint, non dubium est, qui Olympiodoro facile contigerit, ut criminibus argumentisque Callistrati dilutis victor e lite discederet. Videtur praeterea homo fuisse nequitia

et avaritia aetori par, astutia autem et calliditate Valde superior; cuius agendi ratio suspicionem movet eum a principio

ἐΠισκήψασθαι μαρτυρι non is dieitur, qui testem falsi testimonii ψευ&μαρrυριων aecusat, sed qui hoc se facturum esse testi denuntiat et delit Att. d. II pag. osi cum not. d6.3 Conferas quaeΗ. Wolf adnotat ad 1182, 3 ἀιεφθαρται την διανοιαν. ,Sed quomodo probat Qui mavult amicae dare, quam affini cui si hereditatis semissem concessisset, et sensuum et mentis integritate floruisset. Eaei: Sunt praeclara cupidorum hominum iudicia. ' Neque inficet G. II. Se hae fer ad verba oo γαρ υκ α ικυυνται sc uxor et filia Callistrati)pag. 1182,2 ait: Eine illae lacrimae. Quis enim dubitet matrem familias cum marito cotidio expostulantem de concubinae illius cultu vestituque, quem ipsa aequare non posset, magnas hac in lite partes habuisse. 3

25쪽

dolose et Daudulenter egisse et affinem in tota re callide decepisse. Ad hanc litem etiam adiutoresa rei viroρον; dicendi peritos sibi comparavit f. si pia αντικ' Σαπατησα σιν μα οἷ di, εσ, ου οντοo α ρεσκευασται εα ἐμε. Ceteroquin Calli- Stratus ne ipse quidem ita magnam spem litis obtinendae videtur habuisse. Nam ex omnibus fere quae dicit, ni fallor, anxietas quaedam nequiquam tecta et obumbrata elucet tulere documento est imprimis prooemium et peroratio, unde per- Spicue apparet, quam invitus aetor litem adversus amnem intenderit, quantum laborem in Semandam eius gratiam et

metendam Iransactione, impenderito quanti ilux intersit litem etiam in ipso iudicio componi f. prooemii verba ra

Denique quo tempore oratio habita sit, satis certe definiri potest ex L26, ubi archonte Pythodoto praeside lis hereditaria prior acta SSe dicitur Pythodotus quoniam archon fuit anno Olymp. Iss, 2 et a Ch. 3a3sg2, huic anno et lis prior et expeditio illa Atheniensium in Acarnaniam missa assignanda est, cui Olympiodorus interfuit quaque prohibitus est in iudicio apparere. an expeditionem si cum A. Selia ero' statuimus incidisse in hiemem anni is verisimile est causam orationis nostrae anno demum a vel ii sic Blas l. l. pag. gs8 aetam esse. Namque inter eam et expeditionem Acamanicam

' De Demosthene n pag. goo.

iacet etiam altera lis hereditaria, quae sine dubio ipsae quoque altiluantum temporis absumpsit, praesertim cum illis temporibus turbulentis iurisdictio, ut videtur, non ita properata eSSet. Omnino memorabile est propter expeditionem illam non iustitium causarum privatarum indictum esse, id quod belli temporibus plerumque fieri solebatii)

Caput II.

De Seriptore orationis adversus olympiodorum habitae.

Veteres grammatici et eritici, quin Demosthenes auctor orationis adversus Olympiodorum habitae esset, nunquam videmtur dubitasse Dionysius Ealicarnassensis de Demosth. vi cap. 13, ubi Demosthenis stilum cum Lysiaco comparat, orationem inter Demosthenica eas enumerat, quae Lysiae indolem omnium maxime Xprimant - τοσαυτην οὶ χαρακτ)ηρε προ αλψλουσ

oratio nostra iuxta optimas Demosthenis orationes privatas adversus Cononem et pro Phormione habitas. Etiam Earpocratio Pollux, Libanius, Lexica egueriana orationem aberSUS Olympiodorum semper inter genuinas laudant neque aliter iudicaverunt recentiores usque ad A. Schaelarum, qui primus in orationes privatas, quae Sub Demosthenis nomine circumferuntur, accuratius inquirens, definite eam reiecit.' Assensi sunt ei plerique recentissimi, Sigg, Dareste, Blas alii. Unus

i ta de lit Att. d. I pag. 15d, ed. II pag. 18T.' Non euro hic enseterum, qui iam ante Schaelarum n libro de hiatu in oratoribus Atticis et historicis graecis Hiberg. 18.1 orationem a. Demosthene abiudicaverat. inlia pag. D.

26쪽

tantum atque is vir et sagacissimus et in Demosthene VerSatiSSimus, . ess, patronus orationis extitit satis disertus in introductione editionis contionum Demostheniearum. JA. Schaefer et qui cum eo orationem adversus Olympiodorum a Demosthene abiudicant, velut lass, Dareste duobus potissimum argumentis nituntur, quorum alterum repetunt ex cauSa quae agitur, alterum ex genere dicendi. Primum enim dieunt ab onmi veri similitudine abhorrere Demostlienem, hominem Summa morum SeVeritate et integritate, eo descendisse, ut eausam tam malam turpemque defendendam suciperet Cui argumento P ei obicit logographos Atheniensium Suam quandam morum rationem Secutos esse, qua multa quae nobis maximae offensioni sint, illis fortasse recta neque inhonesta visa sint hae liberiore morum ratione ne Demosthenem quidem, quamdiu logographi arti operam naVaret, Se expedire potuiSSe.Ηaud dubie in ellii obieetiones aliquid veri inest Satis

constat artem logographorum apud veteres non ita magni laetam SSe et Semper magis minusve infamatam fuisse. Velut Aeschines Demostheni identidem exprobrat, quod illi arti peram dedit, cum se ipsum ea abstinuisse glorietur. Saeu autem, imum ex sebiberrimis logogi aphis cum etiam causas minus iustas atque lionestas susciperet et sollerter defenderet, paene in rabulae famam venit. Quodsi nobiscum reputamus Demosthenem Isaei discipulum fuisse studiosissimum, num admodum mirum Sset, si non modo in virtutibus, sed hi illi etiam in vitiis praeceptorem imitatus esset Blas ipse credit Demosthenem in eadem causa utrique parti inserVisse, cum et orationem XLV pro Apollodoro adversus Stephanum et orationem XXXVI contra Apollodorum pro Phormione habitam ei assignet, et licet haec inconstantia, ut Blas opinatur, ex tuo de republiea bene merendi profecta sit, nos eam semper improbabimus neque Vituperare non poterimuS.

Quae eum ita sint, priori chaeseri et lassi argumento

ex turpitudine causae repetito ne ego quidem ita multum tribuerim.

A Weil les harangues de Demosthene. Paris 1881, pagg. XI et XII.

Multo maioris ponderis est alterum argumentum, quod A. Sehaefer et qui cum eo faciunt, ex genere dicendi sumpserunt; quod si accuratius examinaverimus, a Demosthenico valde abhorrere videbimus Gravissimas res, quae dubitationem

movent, iam A. Sehaese l. I pag. a indicavit et vel hae

quamVis paucae mea quidem Sententia Satis idoneae Sunt, quae

tibi de origine Demosthenie or. XLVIII maximam suspicionem iniciant. Rei iudicio Dionysii IIalicarnassensis nisus vitia a

Schaefero notata a Scriptore quaesita et ex studio orationis vitae condicioni moribus aetoris quam maxime accommodandae(ii bono. profecta censet, ait t. l. pag. XII d avoue quece negligenee me charment . e demandeur declare 'ilne ait oin parier i mei se juges en garde contre les artifices des hereurs, doni son adversalae 'est procure leseeours et VI, 363 il se pos en homine simple, confiant, Jove par te defenseur; et efferatinoeene de et conduite, i la

et je ne ais si Deny n admirati as eorum te trioinphe det artrae memes negligenees que lamerae critique allemand, tropsaloux Jererois, de Sauve la haut moralite de son heros. Sed Blas l. I. pag. as his iure suo opponit neque Demosthenis nilque alius clari oratoris esse vitioso genere scribendi quasi artifici logographico uti siroueri dumetier 3 ad exprimendam orantis simplicitatem et dicendi imperitiam. Quod quidem aliae

oratione Demosthenicae, quae ipsae quoque pro hominibus die indi ignaris scriptae sunt, velut pro Phormione, in Calliclem, adversus Cononem Satis Superque docent. In has orationes, cum de differentiis disputabo, quae intercedunt inter Demo- Si lienem et nostrae orationis Scriptorem, inprimis animum intendam. Ex eis quae prolaturus Sum Satis apertum fore Spero orationem adversus Olympiodorum habitam ab orationibus vere Demosthenieisi alienissimam, summo igitur iure a Sehaefero lassio at ab oratorum principe abiudicatam SSe. Primum autem dieam de dispositione, tum de elocutione orationis.

i Verae mihi sunt orationes I-VI, VIII-IX, XIII-XVI, XUI XXIV XXVII-XXXI, XXXVI-XXXIX. XLI. XLV. LIV-XV, LVII

27쪽

Prooemium LI-ι. Non in se, sed in re culpam huius litis esse actor exponit: i Invitum et summa necessitate coactum eSe hominem dicendi imperitum et rei amnem, hanc litem intendisse, poSt- quam omnes vias in gratiam cum illo redeundi frustra expertus sit 1-2).2 Precari iudices, ut re audita et examinata si ullo modo fieri possit, reconciliationem inter se et reum effetant, si minus, ut ei qui iusta loqui videatur, suffragentur d)Testimonia recitantur, quibus probatur adversarium hanc litem excitavisse. Transitio ad narrationem a). Testimonia prooemio male inserta iam Blas l. l. pag. si Vituperavit; neque Demosthenes neque ceteri oratores testimonia in prooemio ponunt. Similis insolentia invenitur in oratione adVersus Apaturium, ubi Statim post prooemium leges recitantur.' Porro Scriptor prooemii nostri causam quae agitur non breviter indieat, id quod Demosthenes fere semper dicit; neglexit igitur praeceptum illud rhetorum auditores dociles reddendi. magna industria impensa est in captationem bene-Volentiae, neque iniuria, cum causa quae agitur, Satis dubia sit. Tres principales partes orationis narratio A irriσισ), probatio (ἀm,δειξι Sive πίστεισ), refutatio τὰ προ ἀντι- Axor Sive imo in oratione XLVIII non accurate inter sedistinctae sunt. Narratio ex more oratorum Atticorum hie illi testimoniis instructa duobus locis extenditur L 3-

et 8-ds, i. e. res quas in narratione exspectaveris postea(προῖοντο τον λογον memorantur. Probatio vel argumentatio partim inartisseialis St, στει ατεχrota teStimonia lege Pte,

i CL hie quaestiones para . do qq. f. E. Schulati prologomen in Demosth. quae fertur orationem adversus Apaturium. Lips 1828, pag. s.' Ex praeceptis rhetorum auditores prooemio benivoli attenti dociles reddendi sunt et Quintil. IV, 1, 5. Vollimiunn Rhetori paull. do proo'LUhle pag. di extr.

partim inartificialis mστει εντεχνοι argumenta Sive ex teSumoniis repetita sive mera coniectura erecta.' Probatio inartificialis in or XLVIII propriam partem efficit,' quamquam nonnulla testimonia iam in narrationem inserta sunt,' contra probatio artificialis cum refutatione Sive λυσε plane confusa est. Videtur autem mihi oratio nostra inde ad si hoc modo disponenda SSe.

a. - quomodo pactio de hereditate Cononis, qua actio nititur, orta sit exponitur, b. 8-ii pactio ipsa accuratius describitur, Lex de pactionibus faciundis Testimonium Androclidis, apud quem pactio deposita est, e 12-13 tereditatis partitio, d 1a-18 Furta servi Moschionis, e Is-2o octor Olympiodorum frustra provocat, ut septuaginta minas ex altero furto Secum partiatur, t ob-28 a Prior iis hereditaria, g. 28h-31 Altera lis hereditaria, h. UT Olympiodorus meques des hereditatae recuperata meque de pecunia Moschioni extorta quidquam expendit.

ββ 33 3 Probatio in artificialis , ει ατεχνο ,

Testimonium de partitione hereditatis, Provocati de pecunia Mosellioni extorta, Testimonium de eventu litis prioris.

35 Recapitulatio.

36 38 Obiectiones adversarii, is adversarium mendaciis et fallaciis uti, nunquam sibi constare. sed mox hoc mox illud dicere 36 ,

b. Mox dicere se omnino nullam pecuniam a Morehione accepisse, mox Se a Suo Servo eam accepisse neque aut de pecunia aut

de reliqua hereditate actori quidquam daturum esse di), cum e. hic ipso pactionem violaverit et semper sibi et re et verbis adversatus sit M);3 CL Vol mann L l. pag. 186.

28쪽

3s Propositio προθεσισ), Promittit orator se argumentis et testimoniis certissimis demonstraturum esse adversarium mentiri et hominem impudentissimum esse; )ββ Impudentia ciumvυνrice rei demonstratur, a. eo, quod litem cognatis et familiaribus ut arbitris disceptandam permittere noluit lo), b eo, quod actorem contra veritatem pactionis ' violatae et iniuriarum sibi inlatarum incusat di- 53, c. eo, quod pactionem, qua Se iam non teneri contendit, non ante litem intentam ab Androclide solvendam curavit U-di . Testimonium Androclidis d. eo, quod provocationem actoris pactionis communiter aperiendae exscribendae apographique in echino ponendi repudiavit(a os . - Testimonium; boa Reeapitulatio ric, αν β μαλλονbet.

ββ ob-51 Provocatio La8-as memorata in ipso

iudicio redintegratur. β 2-b Digressio, qua demonstratur Olympiodorum Vesanum reddi a Scorto, quod pro uxore domi redemptum habeat. Provocat actor ad legem Solonis, ex qua quodcunque quis a muliere impulsus faciat, irritum sit. ββ T-58 Peroratio.

Orantur iudices, ut si fieri possit litem componant, si minus, ut id quod optimum et iustisSimum sit decereant.

Hanc dispositionem quisquis perlustrabit, mirandam illam perspicuitatem et concinnitatem, qua Demosthenis orationes privatae excellunt, fruStra quaeret.

nρίθεm Blas l. l. pag. os et hie l. l. agg. 2 sqq. non referunt nisi ad refutationem inde a forisque ad si mihi pertinere videtur ad totam orationis partem inde ad do usque adi 5oa. Nam αναισχυντία adversarii etiam Lo8- a demonstratur.' Falsas esse incusationes Olympiodori actor ex eo colligit, quod omne Sumptus neeeSSarios una cum eo fecerit, quod in priore lite ereditaria petitione eius deleta suam petitionem ipse quoque destituerit grai et 2 quod in altera lite hereditaria e pacto eum eo colluserit j d3-ιθ).Ηanc collusionem ut approbet aetor maximam operam impendit, quia cardo

argumentationis in ea ponitur, V. . pag. 36.

cum conferas, quaeSo, narrationes in nonnullis orationibus vere Demosthenicis: in or XXVII adv. Aphob. I ex Fg narratio omplectitur 3 β μ-6

narrantur otiosa et Superflua sunt, res minimi momenti magnis ambagibus deseribuntur, fere omnia iterantur. Argumentatio et refutatio, quae in genuinis orationibus summam efficiunt maximaque arte elaboratae sunt, hic multo brevius absolvuntur neque nullam reprehensionis anSam praebent. De infirmitate argumentationis Demosthene prorSUS indigna iam supra dictum est pagg. 36 sqq.). Refutatio non plena est; nam ex tribus obiectionibus adversarii tertia tantum etsi gravissima refellitur actorem pactum Violasse et reo Semper adversatum esse D 38) ' Deinde longissime ab usu Demosthenico recedit quod primum singulae obiectiones adVer- Sarii enumerantur et postquam omnes enumeratae Sunt refutatio Sidiquitur vid. schema dispositionis). Demosthenes plerumque unamquamque obiectionem Statim refutationem facit sub- Sequentem et eximia arte adVersario omnia effugia excusationesque praecidit. At hieo l. l. pag. ab minime assentiri poSSum, quod inde miram confusionem statuit. si Refutationi enim

29쪽

- Is eorum, inquit, quae Olympiodorus tertio loco obieeerat Calli stratum ibi semper adversatum essed do-d3, 5M inserta Sunt ea, quae quartum reus opposueratri ad Pi o γάρ -

Insunt in his verbis plures errores Primum enim Olympiodorus omnino nihil quartum opposuerat. Nam verba οντοσγάρ - κατεχοήσατο - omnino non ad eam litem, in qua oratio nostra habita est, pertinent, sed ad alteram litem hereditariam, id tuo ex verbis quae praecedunt siεΠ πρό τουτοσψ α μ ἐπιτρέπειν συι υλυμπιοδωρ ἐν τῶ τελευταίω ἀγωνιτῶ περὶ τον κλήρου ελεγε πρό του δικαστά εικῆ οντωσὶ λέγει luculentissime apparet. iae ipsa verba eis quae Sequuntur pluribus explicantur; quaenam Olympiodorus in posteriore lite hereditaria dixerit et apud iudices mentitus sit fusius exponitur, et o M γάρ, d. . d. τα τ' αλλα ελεγεν Pλετο si et ii δικαστηρίuli, ,α κατεχρήσατο πρό του δικαστα κτλ. Cum obiectionibus igitur Olympiodoti, quae

ad hane, in qua V XXXXVIII habita est litem spectant quaeque D 36-38 enarratae sunt, haec verba plane nullum conexum halami Deinde lite perperam intellexit para graphum db; priore eius parte refelli diei tertiam Olympiodori

obiectionem, posteriore verba da hoc yά - κατεχοήσατο κτλ. usque ad reαρ αντον. Sed quisquis nexum sententiarum

recte perspexerit, tota sci nihil aliud continori oneedo nisi confirmationem eorum, quae Callistratus hos a exposuit sese in altera lite hereditaria cum Olympiodoro collusisse omnIaque Ius mendacia Silentio concessisse. Quae confirmatio(επε εἰ μη ἐστι ταντ' ἀλη' κτλ. aptissime adnectitur ad extrema verba κοινὴ γαρ uiiu μην μετα σου, σπεο

Peroratio (inctoro; orationis XXXXVIII nihil est nisi

iteratio alterius partis prooemii atque vi gravitate amplitudine

di a plerisque epilogis rationum Vere Demosthenicarum valde distat et maxime epilogos orr. XXVII, XXVIII, XXXVI, XLV .c onstat vulgo epilogus ex duabus potiSSimum partibus, ex recapitulatione et propria peroratione IIaec in Demosthenis orr.

privatis interdum deest et orr. XXIX, XXX XXXI, XXXVII),

illa fere nunquam. Nostra oratio perorationem habet, recapitulationem non habet. IIaec hactenus de dispositione. Transeamus nunc ad

B. Elocutionem

ex qua quantopere differat or. XXXXVIII ab orationibus vere Demosthenicis etiam magis perspicuum fore Spero quam X dispositione. Incipiamus autem a Verbis verborumque Structuri S. In universum scriptor orationis XXXXVIII vituperandus est, quod aliquot locis elocutionibus utitur partim artificiosis et contortis, partim immoderatis h. e. quibus nimia ineSt gravitas et vis Artificiosae sunt hae elocutiones: 'L 2 διαλλακτ=ην Πνδενα φευγων, ibid. μα τον Λία τον με ιστον, β 3 δοκιμαστασὲενομενονσ, re laetiδεμίαν ἀχiδίαν εἰναι περαιτερω, β 15 καὶ τό ἀργυριον τονθ' εἷχεν αντο δι Παντον λ ανθρωποσ, his irου

30쪽

καὶ παραφρονει, β 3 χ λυμαινομενη παντα filia ib. περαι- τερ μαίνεσθαι, β 56 με myχολὰ δοκων, ibid. παραφρονιῶν σουδεὶ πωποτε παρεφροννεν ἀνθρωπων. Utrumque genu elocutionum non quadrat in tenuem ac tranquillam naturam orationum privatarum atque a Demosthene in orationibus privatis diligenter evitatum St. Iamiam enumerabo a Verba Verborumque StrueturaS, quae

mihi comparanti orationem XXXXVIII cum orationibus genuinis a Demosthenis usu dicendi recedere ViSa Sunt. 3 ὰγ V αρα μὴ ἐπιτυγχάνητε τουτον cl. ἐὰν μεν λυμπιοδωρο ουτοσί ἐπιτυχ του ἀγωνού. Verbum ἐπιτυγχάνειν Demosthenes non Surpavit neque extat in corpore orationum Demosthenicarum nisi in or. LIX (adv. Neaer.). strid' ἀκώνσαι ἀσιν ων τ ἐστί, πω ποιῆσαί γε τὴ ἐπιτυχον σθ τυχον φη ενσεμ εχε et in epist. Suppositiei doξη ἐπιτυγχάνων. Alias hoc Verbum non infrequens est; legitur Isae. III, 1 μετα των ἐπιτυχονitior ibid. 25 προ τον ἐπιτυχοντα; Lys XIII, ii ἐπειδὴ δὴ ἐπετυχετ)ην αυτω βαδίζοντι ibid. XII, 2 ἐξιώνσι δ' ἐμοὶ καὶ Πείσ- ἐπιτυγχάνει Miηλυβιοσ,' Aeschin III, 165

Λακεδαι/ιονιο μεν καὶ το ξενικον ἐπετυχον μάχs. Cum genetivo eadem significatione qua nostro loco Xenoph. Memor o,2, 28 ἐμιτυγχάνοντε ων πράττουσι. DemoSthene loco reti Pyχάνειν

assequi ponit simplex τυγχάνειν cf. XXVIII, 22 δίκη - τυχειν, IV, 53, XVIII, 128 κατατυχεῖν . 3 ἐκ των μολοίπων. Insolens elocutio, quam G. II. Sehaefer explicat: Id quod unum adhuc vobis Superest faciundum', Darei te en e casμ. Nihil eiusdem generis apud Demosthenem inveni. Redit haec elocutio in or. XXXXIIIJ(adu Maeart froυμενο d. d. ἐκ των μολοίπων ουχον εἰναι αντι οἰκειοτατον. Simile est Xenoph. Beli. III, d,s

συνεπιμελῆται μεθ' .μων. Verbums επιμελεισθα in corpore orationum Demosthenicarum alio loco nullo legitur. Extat identidem apud Xenoph.' Conferas notam Froh bergeri pag. 2ob.

XXXIX, si sic Se i templisi in; 'ἀσα ἀνάγκη συμβαίνειν, τανι ρχῆ ii tro ου προ ὴμ ρ αυτον ἀ-φισβητουμεr, atque ex his duo loci. XVIII, Iri, XXXIX, 11 ita comparati Sunt, ut pronomen reflexiVulia pro reeiproco rei natura postuletur. Subest enim in illis locis contrarium pronominis reflexivi

SEARCH

MENU NAVIGATION