Duo Gallicarum rerum scriptores nobilissimi. Frossardus In breuem historiarum memorabilium epitomen contractus Philippus Cominaeus De reb. gestis a Ludouico 11., & Carolo 8., Francorum regibus. Ambo à Io. Sleidano è gallico in latinum sermonem conuer

발행: 1584년

분량: 1011페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

191쪽

disIliasit primum ob hyemis inclementiam,

erat autem mensis December deinde propter teneram ipsius Regis aetatem, quem iobnime omnium putabat eo tempore mari &ventis exponendum. Obtinuit illius sente

tia. placuitq; insubsequens ver expeditionem differri: cuius apparatus Galliae constitit plus

minus tricies centenis francorum millibus. Ad Lusitanum creber & constans fuit allatus rumor iam in Angliam penetrasse regium e ercitum. Quapropter erant qui constiterent ut ne in ducenda uxore, nuper veluti desponsa nimium properaret . quin exitum belli potius maneret:quod si cotingeret Anglum,ut Verisse iimile tum videbatur , superari, parum ipsi fore utilem lanclastru principis amicitiam. Ille si Orum secutus conlilium, dissimulare connubium, nec ullam per aliquod tempus mentione huius iniicere: sed literis identidem missis, elegantissimisque donis illum inofficio & am

Te continebat. Leo Rex Armeniae, Qui a Tartaroru tura

192쪽

HisTOR IIS LIB. III. os

disserentem de sua calamitate & fuga, de Tu carum & Barbarorum indies augescente pol tu ex mutuis Christianorum principum simultatibus &bellis.Cumque per hanc occasionem eo venire ut ad amorem & beneuolentiam inhortaretur, Anglus respondit, primum id ageret apud hostem , ut is militem omnem dimi teret. quo facto . non se stiturum adeo iniquum vi,quod rationi consentaneum iit & iuri, non velit modis omnibus admittere. lta': redij t ad Galliae Regem, qui nihil minus quam pacem videbatur e petere.

TERTII LIBRI

FROS SARDICI HU

S TORI AE OMNES ME-

morabiles. Vs N ir in Galliis ut quidam ge-

,Σ-uere nobilis ἡ familia comitis len conij, per vim stupraret ali ritius cuiusdam nobilis viri, pere- gie profeci uxorem. tua simulatque δε aritus reuertisset, lacrymis oppleta, commemorare vim sibi factam.ille crimen deferre ad Alenconium:alta negare factum re

193쪽

tinaciter. In quem cum aliquanto esset propensior etiam is, apud quem fuit instituta accus tio: qui iniuriam passus erat,ad senatum Pariasiensem appellabat. Per annum & eo plus agitata caussa. cum & uxor intentare crimen, α ille constanter negare, statutum est ut monomachia litem finirent. Certo die,quem aut ipsi delegerant,aut arbitri praescripserant,congressi sunt,equites primum lade pedites. Non hic caeca fortuna, quae solet alio ui in eiusmodi reb' dominari sest quitas potius & virtus ex rere sitas vires. Nam qui suae coniugis pudic tiam vita sita cariorem habuit, & in ea propugnanda capitis periculum non reformidavit, necato: duersario, palam faciebat omnibus, Esse vindicem Deum, qui scelerum impunitatem non ferat. Interemptum illum, carni sex

pertractum ad patibulum, postea suspendisi

quem si vincere contigisset, iam ex decreto senatus illa quidem,propterea quod falso credita fuisset accusasse,flammis obiecta: maritus autem eo,quo aduersarius, ignominiae genere, post mortem etiam affectus fuisset. Victorem eximiis laudibus efferre omnis nobilium tu

ba,& pra dicare in eo virtutem. Quin & Galliae Rex, honestissima quadam animi inclinatione, minime permittens egregie factis honorem suum abesse praemiaque, dc praest mi illum

194쪽

HIs TORIAE LIB. III. Usillum munere non contem nendo, & certis deinde prouentibus, quoad viueret, locuplet uit,auxitque.Sub hoc tempus e vivorum sodalitio migrauit Arrasoniae Rex, qui sub exitum vitae,vocatos ad se salios hortari ad mutuum morem atque concordiam. cumque in tanta principum diuersitate, solus ipse nec huius nec illius Pontificis secutus esset partes, rogare fi lios ut idem facerent, neque se factionibus addicerent. Ab eius morte, Clemens & Galliae Rex natu maiorem filium Ioannem ad se tra

duxerunt. .

Hunc regnoconsecrari postulantem, popuIus non putauit admittendum, ni sancte promitteret,nulla se pecuniam aut tributum pro

terna orem imperaturum..

Princeps vallorum,quoad vixit, apud plerosque,ob fortunam & animi magnitudinem, in magna suit admiratione, & colebant cum

eo multi amicitiam. Hac etiam occasione se diis inter eum fuit & Arragonium, sub eiuGmodi sermulis, ut ex Anglia nullo unquam tempore bellum. huic inferretur: tum, ut A ragonius Aquitaniar Duci,bellicis negotijs implicato, subueniret quingentis equis, contra quemvis etiam hostem: aut, si commode non posset equites, pecuniae certam seminaria mittaret. Ille per an noa decem nec ossici Illumi

195쪽

Anglo praestitit, nec dependit quicquam. It que Lenclastrius,cui in Lusitaniam abituro rex λ nglus negotium dedit, super ea re transigeret apud confoederatum veterem amicum ,πι-

dicans eiusmodi vim auri magno sibi suturam usui, scriptis e Lusitania literis, Archiepiscopum Bur legalensem ad Arragonium huius rei caussa misit. Ab huius aduentu Rex, qui dudum grauiter laborauit, non diu vixit.Pers quentem deinde mandata Arcti lepiscopum

Rex nouus in carcerem coniecit Barcesonae.

De quo certior factus Lenclastilus, iniunxit Anglis, arcem ijs locis tunc occupantibus &unicam & inexpugnabilem, Lordam vocant ut bello turbaret A rragonios, & dam ni quantum postiant, inferrent. Quod illi quidem suo more cum facerent, non indiligenter, mercatoribus potissimum infesti, Barcetonsi quotidianis vexati spoliationibus,& miliatum expositi rapacitati, Regem, intercessi ne magnatum, ut captiuum liberaret, imp

terunt.

Postquam auctoritate Ducis Berriae in Ai fiam institutam expeditionem differri placuisset, ut paulo supra meminimus, appeter te vere,Connestabitum Galliae cum duodecim millibus qui bellum Anglis facerent, mittendum esse decretum fuit: & praeter hoc, in Hi- spaniam

196쪽

spaniam quoque traducendas copias,qui laboranti Hispano contra Lusitanos & A nglos a xilium adferrent His de caussis denuo perGa liam imperato tributo, plurimos erat videre qui cum aliud non possent, relictis, quos ha-- bebant, agris & praedijs, vel in Hannoniam, vel Leodiensem Episcopatum abirent:vbi,quae modum excederent, aut intolerabiles videri possent, nullae tum erant exactiones. In Hispaniam mittebantur e Gallijs equitum sex millia, Duce Boibonio. Meminimus quem ad modum Lusitanus Anglici belli euentum expectans,callide omnia dissimularet. Porro, cum liberatam periculo videret A ngliam, ®ium exercitum dimissum, illico misit qui Lenclastri filiam suo nomine desiponderet: quam ab aliquot postea diebus ad se missam

honorifice, uxorem duxit. A nuptijs denunclauit socero vi,quo vellet die, produceret militem : se ficturum idem, ut coniunctima

ina in laostem ferrent. Interim Galli pulcherrime inflaucti venerunt in Hispanias. Ibi dum

consultaretur, utrum iusta acie pugnandum esset, an vero collocandus in praesidia miles, variantibus, ut fieri solet, sententijs, nam Hispani suadere pugnam, Galli contra) Rex cubdam E Gallis petitiori liberam decernendi coriam fecit. Illa, ouod Boibonius, cui summδn vj

197쪽

rerum credita tuit,necaum aciuenmet,minime

cum hoste confligendum suadebat, sed huc iuluc, i res flagitaret, distribuendum militem.

futurum ut Angli,per omnem regionem obe rantes,in maximas aegritudines, ob aeris veli mentissimum calorem,incidant: etiam si quaedam occupent, non fore tamen illud diutur

num.

Ab illorum diseessione, facillime recuperari posse omnia, praesertim aduentante BO . boni O.

Cum haec sententia non displiceret, illi-taco in Hispaniam illam omnem Lutitaniae vicianam dimissi fuere milites, qui tuerentur fines regni. Connestabitus bellum facturus in Anglia, militem habebat instructum, dc parata omnia in quodam Britoniae portu. Praeterea alij quia dam Galliae proceres ad oppidum Normanniae vocant Harssurum naues erant ingressuri, ut certo tempore in Angliam una appellerent cum illo. Sed interuenit quiddam repenth, quo turbata fuerunt omnia consilia. Reps temus autem paulo altius, ut melius intelligi res possit. Narratum est supra, quemadmodum Carmius a Bloys, captus ab Anglis, opem serendibus Dominae Monteserti, liberatus fuit ea conditione,

198쪽

Πls TORIAE LIB. III. I 'ccinditione, ut Anglo ducenta aureorum millia dependeret: quo quidem nomine filios duos oannem & Gyum,obsides dedit. Contigit postea Carolum in praelio quodam aduersius Britonem occidi.Solicitati deinde a Britoniae principe Angli, maximis copiis meridiam Galliam peruaserunt. Ideoque metuens Galliae Rex, ne Brito per hanc occasionem in

Angli fidem & patrocinium sese daret , pacent

cum eo firmauit.

Ea re vehementer essensus Anglus, qui per immensum iter & ardua pericula in Britoniam accessit, ut ad suos reuertit, de perfidia Britoniae Ducis grauiter querebatur. Et ut huic viacissim aegre facerent, Ioanni Caroli filio, quem obsidem tenebant paternae fidei, nam frater vitam ibi finht eius imodi proposuere conditionem,si ab Anglo Britoniae inaugur tionem accipere,si fidem polliceri,& ea omnia praestare vellet,quae selent ex more fieri, suturum ut liber factus orem duceret Philipp mlanclastrij filiam, nondum enim hic in Lusitaniam discesserat & Anglorum ope mittet tur in illius ditionis possemonem. Vxorem quidem ille minime recutae, sed ut videri possit Galliarum regi minus fuisse idus,non se admissurum unquam. In qua sententia cum persisteret immotus,

n iiij

199쪽

in carcerem reductus est. Porro Connestsbliaus oliuerium a Clisbn vocabant etsi pate nam h reditatem in Britonia retinebat,tamen amare principem non potuit: & hic illum viacissim, quod ex mandato Regis ditionem iulam bello turbasset, exosum habebat, ut vix γlium magis. Erat illi filia, quam dudum cupiebat uxorem dari Ioanni capto in A nplia. nam id sitiae familiae iudicabat futurum honori Dcentissimum. Inatis igitur rationibus quibus

eum liberare posset, coepit agere tacite cum Hyberniae principe, Rem multum iricundo&Imprimis grato homine: cul, modo pervceret ut ille custodia expediretur, pactus erat dare centum viginti francorum millia. Condiationem iste quidem acceptare: sed quamdiu Lenclasti itas aderat, propterea quod ipsius filiae facta pilus esset mentio, nihil potuit ess ctum dare. Postquam vero discessit ille, Idybernus, auri cupidus, Regem, quo non alius utebatur familiarius,obsecrare ut habita ratione laborum,quos in regno sustinuisset, donaret sibi captiuum, pro cuius libertate possit ingentem auri vim obtinere. Rex, qui totus ab hoc uno pendebat, ita quidem ut patruos dc negligeret & odistet, assensit facile. D natum sibi captiuum ille Bononiam deduxit, acceptis ibi sexaginta millibus, reliquum a

cepturus

200쪽

HisTORIAE LIR III. xor

cepturus Lutetiar: ubi Connestabitus aduentum iuuenis expectans,ut accessit, & amanter illum excepit, & statim fiam uxorem dcdit. Eo facto quantum suerit perturbatus Brito, non obscurὲ colligat qui modo circum stan- . tia S norit omnes,&eorum quae supra de bello Britonico narrata sunt, historiam teneat. via debat nimirum, per hoc connubium in periculum & calamitatem adduci fortunas omnes suas. Vitionem igitur parabat. non alia de recogitans frequentius. Et cum in ipsius diti ne collectum haberet ille exercitum, quem in Angliam traiiceret, ut diximus, nobilitatem omnem Brito conscripsit, ut certo die a pudVenetos rerum agendarum caussa adessent: Connestabitum quoque per literas,ri praese tia sua coetum hunc ornaret, obsecrans. Hic, etsi mutuum sciebat intercedere odium, ta

u'. men, ut verisimile est, fretus eo quod & sum-Dellum ingens in nouem maturus, Venit quia vocatus erat. Ut agitatum est de rebus qua-

velut animi recreandi caussa nobiles aliquot praestantiores & inter hos Connestabitum ,in uitat. Quo simulatque ventum est, ille nauiterrum gratia conuenerant, princeps in arcem quandam vicinam, nuper aedificari coeptam,rum gratia conuenerant, princeps mPandam vicinam, nuper aedificari c

SEARCH

MENU NAVIGATION