장음표시 사용
31쪽
Cantabunt mihi Damoetas et Lyctius Aegon; saltantis Satyros imitabitur Alphesiboeus. haec tibi semper erunt, et cum sollemnia vota reddemus Nymphis, et cum luStrabimu agrOS. 3dum iuga montis aper, fluvios dum piscis amabit, dumque thymo pascentur apes, dum rore CiCadae, Semper honos nomenque tuum laudeSque manebunt. ut Baccho Cererique, tibi sic vota quotannis agricolae facient damnabis tu quoque votis. ovo Quae tibi, quae tali reddam pro Carmine dona pnam neque me tantum venientis sibilus Austri nec percussa iuvant fluctu tam litora, ne quae saxosas inter decurrunt flumina vallis. m. Hac te nos fragili donabimus ante Cicuta. 83 haec nos formosum Corydon ardebat Alexim,' haec eadem docuit Cuium pecus p an Meliboei 'suo. At tu sume pedum, quod me Um aEP rogaret, non tulit Antigenes et erat tum dignus amari , formosum paribus nodi atque aere, Menalca so
PRIMA Syracosio dignata est ludere versu nostra neque erubuit silvas habitare Thalia. CV Canerem rege et Proelia, Cynthius aurem vellit et admonuit pastorem, Tityre, pinguis paSCere Oportet ovis, deduCtum dicere Carmen.' nunc ego namque Super tibi erunt qui dicere laudes, Vare, tuas Cupiant et tristia condere bella agrestem tenui meditabor harundine Musam. non iniussa Cano. Si qui tamen haec quoque, Si quis
VI. 1-vim a silvis Aa 5 diductum FU
32쪽
Captus amore leget, te nOStrae, Vare, myricae, Iote nemus omne Canet; nec Phoebo gratior ulla est
quam sibi quae Vari praescripsit pagina nomen. Pergite, Pierides Chromis et Mnasyllus in antro
Silenum pueri somno videre iacentem, inflatum hesterno venas, ut Semper, Iaccho; IS serta procul tantum capiti delapsa iacebant, et gravis attrita pendebat Cantharus anSa.
adgressi nam saepe Senex spe Carminis ambo luserat iniciunt ipsis ex vincula sertis. addit se sociam timidisque supervenit Aegie, o Aegle Naiadum pulcherrima, iamque videnti sanguineis frontem moris et tempora pingit. ille dolum ridens quo vincula nectitis ' inquit. solvite me, pueri satis est potuisse videri. Carmina quae vultis cognoscite Carmina vobis, 3 huic aliud mercedis eriti simul incipit ipse.
tum Vero in numerum Faunosque ferasque Videres ludere, tum rigidas motare acumina querCUS; nec tantum Phoebo gaudet Parnasia UPES, nec tantum Rhodope miratur et Ismarus Orphea. go Namque Canebat uti magnum per inane Coacta Semina terrarumque animaeque marisque fuissent
et liquidi simul ignis ut his exordia primis
omnia et ipse tener mundi concreverit orbis tum durare solum et discludere Nerea ponto 33
Coeperit et rerum paulatim sumere formaS; iamque novum terrae stupeant UCESCere Solem,
altius atque cadant summotis nubibus imbres; incipiant silvae cum primum urgere, Umque
33쪽
rara per ignaros errent animalia montis Aohinc lapides Pyrrhae iactos, Saturnia regna, Caucasiasque refert voluCre furtumque Promethei. his adiungit, Hylan nautae quo fonte relictum Clamassent, ut litus Hyla, Hyla omne sonaret; et fortunatam, si numquam armenta fuiSSent, SPasiphaen nivei solatur amore iuVenCi.
a virgo infelix, quae te dementia cepit lProetides implerunt falsis mugitibus agros,
at non tam turpis pecudum tamen ulla secuta Concubitus, quamvis Collo timui SSet aratrUm, Eo et saepe in levi quaesisset Cornua fronte.
a virgo infelix, tu nunc in montibus erras: ille latus niveum molli fultus hyacintho ilice sub nigra pallentis ruminat herbas aut aliquam in magno sequitur grege. Claudite Nymphae, Dictaeae Nymphae, nemorum iam Claudite Saltus, 36 si qua forte ferant oculis sese obvia nostris errabundae bovis vestigia forsitan illum
aut herba captum viridi aut armenta ECUtum perducant aliquae stabula ad Gortynia vaccae. 6otum canit Hesperidum miratam mala puellam; tum Phaethontiadas musCo Circumdat amarae corticis atque solo proceras erigit alnos. tum Canit errantem Permessi ad flumina Gallum Aonas in montis ut duxerit una Sororum, Sutque viro Phoebi chorus adsurrexerit omnis;
ut Linus haec illi divino carmine pastor floribus atque apio crinis ornatus amaro dixerit: hos tibi dant Calamos, en CCtPE, MUSAE, ASCraeo quos ante seni, quibus ille solebat ro
34쪽
his tibi Grynei nemoris dicatur origo, ne quis sit lucus quo se plus iactet Apollo quid loquar aut Scyllam Nisi, quam fama secuta est
candida succinctam latrantibus inguina monstris 3 Dulichias vexasse rates et gurgite in alto, a timidos nautas Canibus lacerasse marinis, aut ut mutatos Terei narraverit artus,
quas illi Philomela dapes, quae dona pararit, quo Cursu deserta petiverit et quibus ante oinfelix sua tecta super volitaverit alis pomnia, quae Phoebo quondam meditante beatus audiit Eurotas iussitque ediscere laUrOS, ille canit pulsae referunt ad sidera valles , cogere donec ovis stabulis numerumque referre 3 iussit et invito processit Vesper Olympo.
M. FORTE sub arguta Consederat ilice Daphnis, Compulerantque grege Corydon et Thyrsis in unum, Thyrsis ovis, Corydon distentas lacte Capellas,
ambo florentes aetatibus, Arcades ambo, et Cantare pares et reSPondere parati.
huc mihi, dum teneras defendo a frigore myrtOS, vir gregis ipse Caper deerraverat atque ego Daphnim aspicio ille ubi me contra videt, ocius' inquit huc ades, o Meliboee caper tibi salvus et haedis et Si quid Cessare potes, requiesce sub umbra. Iohuc ipsi potum venient per prata iuVenCi,
35쪽
hic viridis tenera praetexit harundine ripas
Mincius, eque Sacra resonant examina VerCU. 'quid facerem neque ego Alcippen nec Phyllida habebam
depulsos a lacte domi quae Clauderet agnOS, 13 et certamen erat, Corydon Cum ThyrSide, magnum. posthabui tamen illorum mea seria ludo. alternis igitur contendere versibus ambo Coepere, alternos Musae meminisse Volebant. hos Corydon, illos referebat in ordine Thyrsis. o Nymphae, noster amor, Libethrides, aut mihi Carmen, quale meo Codro Concedite proxima Phoebi versibus ille facit aut, si non POSSUmUS OmnES, hic arguta sacra pendebit fistula pinu. T. Pastores, hedera reSCentem Ornate Oetam, a SArcades, invidia rumpantur ut ilia Codro; aut, si ultra placitum laudarit, baccare frontem Cingite, ne vati noceat mala lingua futuro.
Saetosi caput hoc apri tibi, Delia, parVUS
et ramosa Micon vivacis cornua CerVi. go si proprium hoc fuerit, levi de marmore tota Puniceo Stabis Suras evincta Coturno. T. Sinum lactis et haec te liba, Priape, quotannis EXSPECtare Sat est Custos es pauperis horti. nunc te marmoreum pro tempore feCimus at tu, 33 si fetura gregem Suppleverit, UrEUS QSto.
Nerine Galatea, thymo mihi dulcior Hyblae, candidior cycnis, hedera formosior alba, Cum primum pasti repetent praeSepia tauri, si qua tui Corydonis habet te cura, Venito. o T. Immo ego Sardoniis videar tibi amarior herbis, horridior rusco, proiecta vilior alga,
36쪽
si mihi non haec lux toto iam longior anno est. ite domum pasti, Si qui pudor, ite iuvenci.C. Muscosi fontes et Somno mollior herba, Set quae vos rara viridis tegit arbutus umbra, solstitium pecori defendite iam venit aestas torrida, iam lento turgent in Palmite gemmae.
T Hic focus et taedae pingues, hic plurimus ignis Semper, et adsidua postes fuligine nigri. Eo
hic tantum Boreae curamus frigora quantum aut numerum lupus aut torrentia flumina ripas.C. Stant et iuniperi et castaneae hirsutae, strata iacent passim sua quaeque Sub arbore Onia,
omnia nunc rident: at si formosus Alexis 33 montibus his abeat, videas et flumina sicca. T. Aret ager vitio moriens sitit aeris herba; Liber pampineas invidit ossibus umbras: Phyllidis adventu nostrae nemus omne Virebit, Iuppiter et laeto descendet plurimus imbri. o Populus Alcidae gratissima, vitis Iaccho, formosae myrtus Veneri, sua laurea Phoebo;
Phyllis amat corylos illas dum Phyllis amabit,
ne myrtus Vincet Corylos, nec laurea Phoebi.
T. Fraxinus in silvis pulcherrima, pinus in hortis, spopulus in fluviis, abies in montibus altis; saepius at si me, Lycida formOSe reVi SaS, fraxinus in silvis cedat tibi, pinus in hortis. M Haec memini, et victum frustra contendere Thyrsim. ex illo Corydon Corydon est tempore nobis ro
37쪽
PASTORu Musam Damonis et Alphesiboei,
immemor herbarum quos est mirata iuvenca Certantis, quorum stupefactae Carmine lynCES, et mutata suos requierunt flumina CurSUS,
Damonis Musam dicemus et Alphesiboei. Tu mihi seu magni superas iam saxa TimaVi, sive oram Illyrici legis aequoris,-en erit umqUam ille dies, mihi cum liceat tua dicere facta pen erit ut liceat totum mihi ferre per orbem sola Sophocleo tua carmina digna Coturno 1 octe principium, tibi desinam accipe iussis Carmina coepta tuis, atque hanc sine tempora circum inter victricis hederam tibi serpere lauroS. Frigida vix caelo noctis decesserat Umbra, Cum ros in tenera pecori gratissimus herba is incumbens tereti Damon sic coepit olivae.D. Nascere praeque diem veniens age, LuCifer almum, coniugis indigno Nysae deceptus amore dum queror et divos, quamquam nil testibus illis
profeci, extrema moriens tamen adloquor hora uoincipe Maenalios mecum, mea tibia, VerSUS. Maenalus argutumque nemus pinusque loquentis Semper habet, Semper pastorum ille audit amores Panaque, qui primus Calamo non passu inertis. incipe Maenalios mecum, mea tibia, VerSUS. SMopso Nysa datur quid non speremus amantes p
liquerunt miri 1 tibi in te desidero Pre homo Sed Sensus rat tibi'. e. in tuum honorem totum carmen usque ad umbilicum conscribam.' desinam mi desinet mc Schol statem quρm Secretus νε- in erit unquam . . . tibi desinet parenthesi includit, ureh
38쪽
iungentur iam grypes equis, aevoque Sequenticum canibus timidi venient ad pocula dammae. incipe Maenalios mecum, mea tibia, Versus. 8 Mopse, novas incide facesci tibi ducitur uxor. Sparge marite, nuCEM: tibi deserit Hesperus Oetam go incipe Maenalio mecum, mea tibia, VerSUS o digno coniuncta viro, dum despici omnis, dumque tibi est odio mea fistula, dumque capellae hirsutumque supercilium promissaque barba, nec curare deum redis mortalia quemquam 33 incipe Maenalios mecum, mea tibia, VCrSUS-- saepibus in nostris parvam te roscida mala(dux ego vester eram vidi Cum matre legentem. alter ab undecimo tum me iam acCeperat annUS, iam fragilis poteram a terra Contingere ramOS: out vidi, ut perii, ut me malus abstulit errori incipe Maenalios mecum, mea tibia, VerSUS. nunc scio quid sit Amor duris in cotibus illum aut Tmaros aut Rhodope aut extremi Garamantes nec generis nostri puerum nec sanguini edunt. 3incipe Maenalios mecum, mea tibia, VerSUS. Saevus Amor docuit natorum sanguine matrem CommaCulare manus Crudeli tu quoque, mater: Crudelis mater magis, an puer improbus ille improbus ille puer crudelis tu UOQUE, mater. Eo incipe Maenalios mecum, mea tibia, VerSUS. nunc et ovis ultro fugiat lupus, aurea durae mala ferant quercus, narcisso floreat alnUS, pinguia corticibus sudent electra myriCae,
39쪽
certent et cycnis ululae, Sit Tityrus Orpheus, 33 Orpheus in silvis, inter delphinas Arion-
incipe Maenalios mecum, mea tibia, VerSUS omnia vel medium fiat mare vivite silvae: praeceps aerii specula de montis in undas deferar extremum hoc munus morientis habeto. Codesine Maenalios, iam desine, tibia, VerSUS. Haec Damon vos, quae responderit Alphesiboeus, dicite, Pierides; non omnia POSSUmUS OmnES. Esse aquam et molli cinge hae altaria vitta, verbenasque adole pinguis et mascula tura, Sconiugis ut magicis sanos avertere Sacris experiar sensus nihil hic nisi carmina desunt. ducite ab urbe domum, mea carmina ducite Daphnim. carmina vel Caelo possunt deducere Lunam,
carminibus Circe socios mutavit Vlixi, rofrigidus in pratis cantando rumpitur anguiS. ducite ab urbe domum, mea Carmina ducite Daphnim. terna tibi haec primum triplici diversa colore licia circumdo, terque haec altaria circumemgiem duco numero deus impare gaudet 5 ducite ab urbe domum, mea Carmina ducite Daphnim. necte tribus nodis ternos, Amarylli, Colores; necte, Amarylli, modo et fi Veneris dic incula necto. 'ducite ab urbe domum, mea carmina ducite Daphnim. limus ut hic durescit, et haec ut Cera liquescit ouno eodemque igni, si nostro Daphni amore. Sparge molam et fragilis incende bitumine lauros. Daphnis me malus urit, ego hanc in Daphnide laurum. ducite ab urbe domum, mea carmina ducite Daphnim. talis amor Daphnim qualis cum fessa iuvencum 83
Per nemora atque altos quaerendo bucula lucos
40쪽
propter aquae rivum viridi procumbit in ulva perdita, nec erae meminit decedere nocti, talis amor teneat, ne sit mihi Cura mederi. 8s ducite ab urbe domum, mea carmina ducite Daphnim. has olim exuvias mihi perfidus ille reliquit, pignora Cara ui quae nunc ego limine in ipso, terra, tibi mando debent haec pignora Daphnim. ducite ab urbe domum, mea Carmina ducite Daphnim. has herbas atque haec Ponto mihi lecta venena s3 ipse dedit Moeris nascuntur plurima Ponto ;his ego saepe lupum fieri et se condere silvis Moerim, saepe animas imis excire sepulcris, atque satas alio vidi traducere messis syducite ab urbe domum, mea carmina ducite Daphnim fer cineres, Amarylli, foras rivoque fluenti tranSque Caput iace, ne respexeris. his ego Daphnim adgrediar nihil ille deos, nil carmina Curat. ducite ab urbe domum, mea carmina ducite Daphnim. aspices corripuit tremulis altaria flammis os Sponte Sua, dum ferre moror, cinis ipse bonum siti nescio quid certe est, et Hylax in limine latrat. Credimus' an, qui amant, ipsi sibi somnia fingunt 'parcite, ab urbe venit, iam parcite carmina, Daphnis.
L Quo te, Moeri, pedes 3 an quo via ducit, in urbem pre o Lycida, vivi pervenimus, advena nostri quod numquam veriti sumus ut possessor agelli
diceret: haec mea sunt veteres migrate Coloni.'8 -aeos P B concumbit ros corripuit ut hec lambit o Mylax,ula, Hylas coae Io carmina parcite mIX r quod quo codd. deterioreS