Pilati montis historia

191쪽

per jugis quae Pilatus ad Africimi habet, in mirem emamrem Alpibus longani nec non, latam metallicani Gnam exstare relatum est, se etiam indicia praebentem, utis haud procul quae cupri WAYmti cum adjacenta ex opposito Pilati orientali latere ad Regii pedes Ondam Lacus Aeris halitus lapidibus aspersi paucos ante

annos se prodiderunt , sed ista nobis extra Montis nostri

pomeria sunt. Magis aliquomodo ad eum reserendum m. . rum illud a natura obriarum, quod Emmanum ab Elivia fiuvio nominatur qui Septentrionales eius imas radices praeteris labitura micae ejus ex arena primo elutione, deinde ΛΙeris curio colliguntur, quo ignis opera depulso coalescunt uni. ca adhuc alterave cum Antimonio fusione in Aurum 22. a. ratorum colliquescentes; Ilisa, in quam nina dilabu tur, ditatur, Me qua imprimis colligitur, ubi recentes arenarum tumulos, ficta alicubi riparum erosione, fluctus νgesserunt, quos aurilegi certa lucri spe confluunt, quod laepe unico die unius cum dimidio aliquando duorum etiam florenorum est id dato adstringuntur, qui colligunt, ut publico aerario emendum adseranti Auri hujus originem quod concernit, vix alim statuere licet, quam illum Momtium nodum quousque cum aliis jugum suum ere Africi regione protendit Pilatus; qui enim ex illo Montium cumulo

seu nodo defluunt fluvii , tum Emma Euthbuchana minor quae in Septentrionem . tum major quae per Bernensem agrum Vertus Occasum excurrit aurifera arena ambo ditantur: imo

Arola quae imum illorum Montium lambit retulimus doque paulo ante Auri venarum circa ipsum hunc nodum vestigia exltare, quis poterit, subesse etiani alicubi ditiores adhuc incompertas , abnueres aut saltem aliquando fui

se, uti ruinis deletas , torrentibusque abreptas, Cinminima ramenta discussas , quemadmodum comprobare videtur , quod intra solum totius planitiei adiacentis dispersum hoc aurum sit; si illud in dies intra has terras excoqueretur, vel a diluviana illa universali iuri disperitan

192쪽

sum esset, non in aliquibus duntaxat, iisque alimem imia fluviorum alaeis tam copiose reperiretur. Ex MinεRaciam Succis nulli se manisestant, quibus Pilati interranea laeta esse deducere liceret nisi iste sub ar

ωntibus de quo jam in Hydrographia, commixtum. Ni non si velis adjungere per rite licet matrix enim illi frequens est in stabulis circa Montem. Salu vulgaris indicia in vicina Entiu cha exstare relatum aliquando fuit sed inani in hunc diem rumore. ri, ostro demum in vicina dissi cha reperitur, ad rupes ad quarum imum rivus Foncuti dictus, hic illic veluti Maricus quidam excrescens, ipse e cautibus decussi dii culter ignem concipit facile in frusta disrumpitur, nulli iuru, que usui aptus.

CATALOGO STIRPI UI MONTIS ILATI

pag. 9 seqq. tradito inserantur sequentes Piuae.

Pag. 87. post lineam 28. HELIANTHEMUM solio Serpylli, flore majore aureo odor to Bis 249. a. Helianthemum foliis ad caulem ovilibus. inferioribus longe ellipticis ura. Η. 3 9. Pag. 88. post lineam I9. SAXlFRAGA alpina ericiades flore purpurascente is asII. Saxifraga foliis vatis, quadrangulo imbricatis, ramis procumbentib M. S. Is w3. Pag. 89. post lineam I . JUNCAGO aluitris&vulgaris Triglochi fructu te 'nuti. S. H. a 8. Panir post lineam 3. IN MOLIUM album minus alterum Inst. 297. . PO-tentina

193쪽

tentati siliis quiuatis apice retula serrato petatis albis o longis ellipticis Η. s. H. 393. Pag. 93. post lin ulti TMFOUUM montanuni lupulinum I M. . Trifolium race

mi, ovalibus strepentibus maximis caule erecto non dist si H. S. II. gr. Pag. 97 post lin. Io. GΝΑpHALIUM foliis angustissimis caule non ramose, brevi spica nuda subfusca terminato H. S. H. m. n. Pan im post: lineam II. GRUM polycephalos alba 'is sco. 3. Cirsum alpinum spinosissimum, floribus Ochroleucis inter flavescentia folia congestis Η. s. Η. 679. Tab. XX.

SCIRΡUS montanus capitulo breviore SCHEUCI Z. erip. 363. ab. 7. f. 8. non autem OURNEFORTI g. dicirpus caule duro striato spica bivalvi mininiam. S. H.