장음표시 사용
161쪽
35 a Scilicet ad pluteum, ad fastidia nota tomorum.
Ad res, quae metri vincula ferre negant.
Sic mihi labuntur menses, sic deperit aetas, Integer in tabum sic mihi sanguis abit. Robore qui modo prae multis, pedibusque valebam,
Nunc est et a stu vix bene membra traho. Funereus color est ori, vox aegra fatiscit, Nubila frons verax mentis imago meae est.
Quinque equidem lustra exegi, si metiar annos, Si mala, me Pylii sucula ferre puto. Felices horae, dum caros inter amicos, Ui lubuit, licuit vivere ad ingenium lTunc mea conditi O regum spernebat honores, Tune mihi vel magno Mogore major eram. Nunc jubeor cunctis clamosa indicere bella; Non licet illecebris pacis, ut ante, frui. Pugnandum est Instat misero ferale Sciabolum, Aut remeat laevo Circulus si auspicio. Iam mihi Sumosuum, Maiorve, Minorve negatur. Jam n tam invito, Misaritasve datur. Parcite Uos, quibus haec in me conceta potestast Quae venit ex pugnis, non mihi fama placet. Ingenium mihi mite dedit Natura. Recessus Sector, et in votis est mihi sola quies. Non ego sum turbis, non sum clamoribus aptus. Pax Musas, Musas Pacis alumnus amo. Frater in obsequium magnae ferat arma Therelae 8 , Induperatrices quo volitant Aquilae.
Hic suget Odrysias Taurunt ad moenia turmas, Aut metat in Rheni Lilia litori hus.
Ne juvat exortem curarum ducere Vitam, Atque aliquem vates inter habere locum.
6 Exere irationes olim disputatoriae in Seholla. Termini Syllogismis eone ertantium. 8 In quo et vitam dein bello Borulneo posuit.
162쪽
Me juvat urbanos procul evitare tumultus. Rure habitant Pindi Numina, rure fruari Rure novos Phoebi laetus spatiabor ad ortus, Dum liquidis gemmis ebria Prata natant. Rure mihi nimios quercus moderabitur aestus, Grataque, quae sacris sontibus antra sonant. Hic per vitiseros ludet mea fistula colles, Fistula, transverso quae est animanda tubo. Hie etiam sero pulsabo carmine valles; Pulsa meum carmen vallis ad astra feret. Hic te mulcentem noctes, Philomelat serenas Per nemora, et ripas, per coryleta sequar. Hic ego committam fidis mea gaudia sagis.
Crescite, fortunae cara tropaea meae lHic me praecipue Vatum monumenta tenebunt,
Quos immortales reddidit ingenium :Actius, umbra suae quem nunc quoque Mergillines, Ripaque Sebethi, Ρaufilypusque refert, Cevat tui Iusus, cultique Hugonis amores, Isque, scopus Satirae cui Philodemus erat O; Musa Metastasii augusto visenda cothurno, Quam rapuit patriae Caesaris aula suae. Hie Pastor, Guarinet tuus notissimus orbi, Hie tua delicias Fraga, Robertet dabunt. Hic tibi eum tantis plaudam, Goldonei theatris,
Cui vel in Elysio plaudit Aristophanes.
Brochellum pariter, Trilierum, et carmen opiti, Et qui Telemachi fata, viasque canit, Et qui famosos narrat Thulaeldae Hymenaeos,
Nagna meae Gentis nomina saepe teram Q.
Saepe teram 3 Ah ubi sumi Sors importunal quibus me Non haec promeritum ludis imaginibus i
163쪽
Sic videt esuriens lautas per somnia mensas, Cum tamen evigilat, venter inanis hiat. Nocte manus numis sic Morpheus implet avaro; Mane tamen vacuas invenit ille manus. Sic puer in fluxa castrum molitur arena, Quod bene vix coeptum ventus, et unda seruul.
Nil ago. Fatorum stat inexorabilis ordo, Et mea vult a me diphthera bella geri.
Cum sera cognatam Romam misceret Enyo, Magnus et in Socerum sumeret arma Gener o;
Bella invita .quidem, sed maxima praemia belli, Arbitra pars victrix Urbis et orbis erat. Ast ego bella gero nullos habitura triumphos,
Praeda ubi victorem nulla manere potest. Quanquam, si variat vires in milite caussa, Rarius hic victor. saepeque victus ero.
Ecquid enim tanti est: Quidnam hic, quid senserit ille Ut mihi clamanti viscera dissiliant An tanti est 1 Rem, si fieret, sic scire suturam; Inde mihi ut cupiam conciliare phthys nyHaec tamen incassum. Rapiunt ruspiria venti. Sed neque tu caussam, Phoebel clientis agis. Una meis restat medicina doloribus. Uno Intuitu conor fortiter esse miser. Ille meus Vates, Mutarum cura, Secundus Arma etiam invitus, militiamque tulit. Ille inter gemitus galea celavit aliena, Quas poterant Phoebi serta decere, comas. Ille fuit eIaris Teuto natalibus. ortum Me quoque Teutonico glorior esse solo. Ille a limitibus nigros arcebat Iberos. Hos procul a pluteo quam cuperem esse meo l
a a) Cn. Pompeius in C. Iul. Caesarem. i a) Petrus Lolichius.
164쪽
Ille male accitis Hunnis, ego praelior umbris; . Hactenus arohetypo constat imago suo. Ille , ubi caesareis savit victoria signis 3 , Atque cruentatis fluctibus Albis iit, Pieridum templis votivum detulit ensem, Et fastiditae cingula militiae; Max Patriam in spes, carosque revisit amicos, Nutavitque sacra tela profana chely.
Plausisti reduci , Cynthi nitidissimel vati,
Aederat te ripae vix tenuere tuae.
Ille suis repetens assuetas cantibus umbras Se totum Aonidum reddidit obsequio. Hei mihi: Quid sperem y Num, quae risere Secundo Fata mihi pariter dextra futura putem y Anne dies veniet, qua dura compede solvar, Inque sacris Uatum censear agminibus Nuper, ubi autumno servens decesserat aestas, Ut solet, invisae conticuere scholae. Tunc habitare decem licuit mihi rure diebus; Fallor, an una dies, salior, an hora fuit Mons ibi despectat subjectos arduus agros Muneribus dives, Bacche, Ceresque i tuis. Ille diu cupidis reseret mea gaudia Nymphis, Ille breve in sagi cortice carmen habet, Serus ad albentes quod cantet vinitor auras, Reddat et imparibus Pastor arundinibus. Hic ego pampinea recubans securus in umbra Tradebam dulci pectora desidiae. Hic mihi formosum solers natura theatrum, Atque suas oculis larga pararat opes. Hinc Grajoduri turres, et moenia specto,
Quae super Arx sorti prominet alta jugo.
165쪽
Inde Carinthiacae se condunt nubilius Alpes. Ille vapor Murae nexile signat iter. Adde tot Heroum cunas, Castella, propinquis Collibus, antiquae nobilitatis opus. Hujus ego scenae pellectus amoribus: O rusi In gemino : o studiis apta palaestra meis lo nemorat o caris quaesita silentia Musis lQuis det. ut in vestro contum uter gremio lQuis det, ut a magnis semper procul urbibus ablimi
Urbe meos hostes magna habitare velim. Me juvenum selecta cohors tua Sacra serentem Fontis ad Aonii, Phoebel sequatur aquas; Seu qua vicinos Moravos S Zaholc Ea tuetur, Seu qua Iaurinum caerulus Ister adit.
Dum potiar votis, quin frigida tecta Leo blIam tuus haud nuper, Styrial civis amem. Audiit orantem; quid enim non audit olympus. Annuat, id superest, et rata vota veliti Cuncta dabit tempus. Quod si mihi ferrea Clotho Dura, quod heu metu ol stamina continuat; Si mea stella mihi nulla est placabilis arte , Si procul a Pindo cogor obire diem,
Extremum id nostro, Sociit date munus amori, Atque haec in tumulo verba notate meo:
Huic cineri lessum pullae properate Camenaei Qui jacet hic, vester, si licuisset erat.
Quas sua non potuit vivens ad plectra vocare, Ad tumulum saltem mortuus ecce vocatii s In tribus hie dietis Ioeis Provineta Austriaea S. I. Iuvenes suos a tirocinio humanioribus literis denuo Pereolebat. a 6ὶ Lieuit enim veto; ut 1 a. anni elegantiori Literaturae in Caes. II. Theres. Collegio doeendae impensi, et Carmina patria bone multa ab Λutore edita
166쪽
Remansi Puer Iesus in ierasalem. Luc. c. ΙΙ.
Virgo redux Solymis, fido comitata Marito Respicit, et Iesum cernit abesse suum. Ergo retro properans Properanti amor addidit alas Forsan, ait: noto cum grege iunxit iberi Obvia Cognatis: Ubi Filius 3 anxia quaerit: Natus an in vestro est agmine 7 Turba negat. Materni micuere sinus. Calor olla reliquit, Et facies subitis imbribus immaduit. Lux meat clamabat: quis te mihi casus ademit 3 Abstulit immitis verba suprema dolor. Lux meat quem sequeris callem 7 Quo tramite pergis'Hei mihil nocturnis praeda futura seri si Sic tua tecum igitur crescunt ad ver Τ Misello In stabulo nasci non fuit ergo satis Non fuit ergo satis vix natum ad lanera posci' Non satis, afflictae tot mala serre fugae Fallor, an ille ferox rediit regnator Idumes, Denique ut in casses te trahat arte suas Ah utinam audires, Filii lamenta Parentis, Quae modo desertis jacto cacuminibus lΑudiit intonsum nemus, et juga collis aprici,
Gens volucrum in ramis audiit, et tacuit. Aura leves flatus, rivus vaga murmura pressit;
Eeho sola soni reddidit officium.
Interea Virgo cura stimulante citatis Ad Solymae muros passibus urget iter. Macte an mo, virgo i Solymae tua gaudia servant.
Templa dabunt, quod ames. I modo, Templa petet
167쪽
353 Invenies Iesum. Docto sedet agmine cinctus. Turba frequens Nati pendet ab ore tui. Res agit ille sui noli contenderet Patris. Est tuus, haud dubitat sed fuit ante Patris. Nunc tamen amplexu toleratum ulciscere luctum tDuc domum i Erit post hae subditus ille tibi.
Hoc fecit initium riguorum Imus in Cana Galileae. Joh. C. II. V. II.
ui primum ostensa est divina potentia Christi, Quando erat in nostro corpore, Cana suit Hic primum natura suos transcendere vires Iussa merum vidit, quod fueratis, aquael Ille quidem caecis oculorum reddidit usum, Ille orci genios expulit holpitio ;Illius imperio cito deseruere grabatum, Spes humana quibus nulla salutis erat. Ipse per hunc Quidquid contra, mors saevat fremebas LaZarus obscuro prodiit e tumulo. Prima tamen vino data sunt miracula. Primum Hydria conspecta eli landere prodigium.
Optio si tibi jam contingeret ista, Philo enet
Aut lacere hoc primum, aut cetera, quid facere syScilicet haud premeret te Ieprae cura fugandae, Nulla foret caecis reddere cura diem. Pace tua grallis regeret uestigia elaudus, Pace tua esuriens plebs fine pane sciret. Per te dormirent nullo turbante sepulti; Nec tibi prodesset, Lazaret quarta dies.
168쪽
50 Hydria sola tuas vires sentiret, opinor: Hydria sola tibi si modo sufficeret. Fallor, an intueor per te montana Tohat In prope subjectum praecipitata vadum 7 Fallor, an in pelago subsultant ebria cete. Et Batavus rei no non nisi vina serit '
Non Tamesis, non Tibris habet, non Sequana tantum Nomina divinis inclita carminibus; Sunt etiam, que is se jactet Germania, Bardi, Queis arcet summam querna corona diem. Haec me Musa jubet tenero dilecta Tibullo Ad populos numeris sarier Ausoniis, Dum me rura tenent autumni tempore primo, Estque in conspectu magna Vienna meo, Atque sacris umbris mea protegit Otia quercus, Assultatque meis garrula lympha lanis. Audiat haec Tamesis, Tibrisque, et Sequana, nec se Teutoniae posthac anteferant fluviis. Tu quoque, quem diva Caesar cum Matre sedere In sancto Patrum concilio voluit,
Qui, simul indulgent tibi publica commoda, laetus Fontis Apollinei nectare labra rigas, Haec audi, Geblere 3λl Tuis instantia discent Auspiciis Elegi vincere fata mei.
Serius Aoniae nos respexere Puellae, Serius i Hoc vestra dixero pace, Deael Nam culpam, siqua est, modo compensastis abunde, Solvistisque moram foenore multiplici.
1 Austriae et Boh. Proeaneellarius. Literatorum fautor literatus . a. 1736.
169쪽
Aeternaeque canit Sobolis de morte triumphum, Qui miseris rupit vincula Terrigenis. Illi panduntur Superum sui gentia templa , Illi poenarum regna profunda patent. Coelestes vatem in numerum plaudentibus alis Circumdant Genii, con Iociantque melos. At Genus humanum cantantibus adstupet, et nunc Insolitae laxat pectora laetitiae; 'Nune horrore sacro quatitur, nunc Pallor in ore, Nunc rubor est, dulces nunc properant lacrimae. Salve, Teutonico primum decus addite PindolNaeonides sensu, Maeonides numero lSalve I et divinam sic mox Messiada comple Ut tuus in scena nunc placet Arminius lΗaee Istri tibi vota facit de litore Vates, cui in amicitia gloria summa tua est. Tu quoque confundi junctus mihi laedere, Glei milUltima victurum in secula nomen habes. Sume tubam i Tyrtaeus eris, Spartana juventus Quo duce Messenes concita fregit opes.
Sume lyrami Cytherea Senem rediisse putabit,
Cui rosa, Ver, et amor, Vinaque Carmen erant 3 .
Musa, Syracosio quae coepit Iudere versu, Et mox Ausoniis lusit arundinibus, Helveticis Iuvenem sibi nune delegit in umbris
Mulcentem patrias carmine Hamadryadas. Gelanerum montes, Geisnerum in vallibus udae Per ripas salices, et nemus Omne sonant.
s) Nondum ediderat tune Pariem IV. et ultimam Vit summus, telebratior soriagis io Seeuli probrum fi aliam sum filiat materiam. a Nempe Anacreontem.
170쪽
nlius et Tamesis cantus, et Sequana discit o. Et Popio socium, Segressoque facit. Quis vero ille, novem puerum quem saepe Sorores Seduxere saeras blandius in latebras, Et dulei pavere favo, et sparsere corollis, Et molli fotum continuere sinu, Et dixere: Pueri votis succrescito nostri si
Teutoniae quondam tu quoque doctor eris.
Gellerius votis succrevit, Numinal vestris. Ecce docet totam Fabula Teutoniam, Aequans limp Iicitate Phrygem, Phaedrumque nitore Fontano salibus par, satiraque prior. RamIerum cum Rege suo S pernicibus alis Fama mori prohibens sidera ad alia vehit. Rex agit. Hic Latiae selix testudinis heres
Fortiter acta manu sortiter ore sonat.
Hunc terite, o Pueril Nam, quantum carmine FlaccTantum virginei fronte Maronis habet. Nunc inter violas tua ludit, amabilis Uzil Melpomene umbros sontis ad illecebras; Nune se tollit humo vitae divina magistra; Nunc avium regem post sua terga videt. Ah citharam ne pone, precori cultissime Uatum lTeutoniae si quid fama, precesque moventi
Post Situlam raptam, subsectum fraude Capillum,
Nescio, quid majus Phaeton tibi, Patriai donat, Et Catus ante diem traditus Elysio, Et quod praeterea per Brunsvicentia rura Ridiculo terram syrmate verrit EPOS