장음표시 사용
141쪽
Alpino Satel quid refricas mea vulnera quaereus Oscaris interitum ' Lacrimae mihi luminis usum Eripuere quidem; sed mentem tempora prisca
Collustrant. Duanam potero ratione referre
Tristia sata Ducis populit Nunquamne deinceps
Te, mea Progenies, Heroum glorial cernam Ut nimbi Iunam rapiunt, ut, ab aequore vasto Dum surgunt nubes, et rupibus Ardannidae Nox atra incubuit, medio sol conditur axe, Sic cecidit i Ρater, ut longaeva victa senecta Morvenio in saltu quercus, tabesco. Furore Turbinis interiit ramorum honor omnis, et alae Me Boreae exterrent. Oscari nunquamne deinceps Te, mea Ρrogenies, Heroum glorial cernam rNon tamen, o Ρroles Alpinil ut falce resectum Gramen. iners cecidit. Clarorum sanguine cuspis Oscaris immaduit, perque agmina robore fila Mors Iuveni dedit usque viam. Tua, nate Carvilio Olcari mors inhonora magis. Tua dextera lidum Trajecit pectus, rubuitque a sanguine Amici Hasta tibi. - Quondam Dermidis, et Oscaris una Mens erat. Hostiles acies conjuncta metebat Uis Iuvenum. Tam firmus amor , quam tela. Solebat Mors medio comes ire loco pugnantibus, utque Ardueniis duo saxa iugis excussa feruntur, Sic illis conferre manum mos. Ensis utrique Saepius Heroum stillabat sanguine. Saepe Nomen ad auditum Iuvenum bellator oborto
142쪽
Contremuisse metu visus. Dermide nisi Osca Dignus erat nemo, Dermides Oscare solus. Fortem illi Dargum, Dargum, quem praelia nunquam Uiderunt dare terga fugae, stravere. Superstes Dargo Nata fuit solis sormosior ortu, Mitior et Iunae radiis. Duo roscida coeli Sidera dixisses oculos. Ut anhelitus oris Vernos spirabat Zephyros, ita pectora stabant Virginis intactae nivis aemula, quae Per apertos Delluit ex alto campos . Hanc vidit uterque, Uidit, et incaluit, totusque in Virgine fixus Hanc amat, ut famam, cupit hanc. aut fata. Sed illa Te praefert, Oscari tua dici, Nate Caruthol Nocte, dieque optat, caedisque Oblita paternae Deperit a fuso dextram Genitore madentem. Uror in hac: orsus Dermides: Virgine, Amicet Urori ait; sed te totis cupit illa medullis. Nulla meis superest medicina doloribus. OscarlΕn tibi pectust Age, et carum miseratus Amicum Ense tuo relevat Contra fic Osear: Ut illi hoc Ense tibi pectus peragam 3 Diarania Proles lFrustra equidem speras. Num quis te, Nate Caruthol Dermides retulit: dignus magis y Hanc ego vitam Ut porro producam inglorius 8 Oscaris ensis Absolvat miserum i Tu me mandare sepulcro Non inhonoratum, et famosa morte beare Tu potest Oscar ad haec: Dermidest eripe ferrum, Elatumque rotat Fato quis det mihi eodem Involvi, et dextra cari Dermidis obiret
Ergo ad montis aquas, vicinaque flumina Branni Concurrunt alacres. cruor undis miXtus adhaeret Petrarum mulco. Dermides sternitur ingens,
Sternitur, et placido claudit sua lumina nictu. Oscaris ergo cadis, Ρroles Diaraniat dextral Hactenus invictum pugnis te cerno jacentem t
143쪽
Nec plura. Oscar abit, carosque revisit amores. Illa legens pressum venientis in ore dolorem: Quae nebulae tibi Donte sedent Quae . Nate Caruthol Fortem animum curae exagitant 3 rogat. Ille profatur: Ne quondam nemo melior torquere sagittani; Nunc lamen omne decus periit mihi. Montis ad undas, o mea Luxi validi clypeus Gormuris, adortus Quem pugna fudi, sublimis ab arbore pendet. Incassum mihi longa dies exercuit arcum. Nulla sagitta potis clypeum transfigere. Contra
Sic virgo: Sine mel Quid poss4t filia Dargi,
Experiar. Manus haec, Oscari tractare sagittas Condidicit, Genitorque mea gaudebat in arte. Sic effata locum petiit, Natusque Carvilio Post clypeum stetit. Excutitur fatalis arundo, Et cari pectus reserat. Sit gratia dextrae :oscar ait: niveaei Flexae sit gratia taxo lQuis daret hane animam leto, nisi Filia Dargit Lux meat da tumulumi da, cum Dermide quiescam lPars animae sortis Dargi mihi contigit, Oscari
Illa refert: Hilares et nos occurrere morti Novimus, et nostros ultro finire labores lHaec dicens serro sibi candida pectora rumpit, Labitur, et revoluta solo Fanescit in auras. Exuviis ad montis aquas data terra. Sepulcris Incertas umbras dispensat heiula. Saepe Cervorum ramosum agmen de montibus altis Pascitur ad tumulos, medio dum flammeus axe Sol calet, et circum tenuere silentia colles.
144쪽
Fervida jam terris sitientibus incubat aestas, Innubisque dies despectat ab axe. Petamus Floriferos, Sociit colles, atque herbida prata,
Dumque celer densis apros in saltibus urget Uenator, nunc cervorum trepidantia fundit Agmina, nunc leporem. praeceps sectatur agrestem, Fallendis demus nos Papilionibus horast Sol splendet, campique omnes, tumulique volantur
Aligerae huic genti. Mellita hic pabula fugit:
Persequitur socium lascivior ille fugacem. Hic placidus radiis ardentibus explicat alas. Dum praedatrices gyris fallacibus ille Deludit volucres, aut se alta celat in herba. Principio viridi vobis duo retia filo Contexta, o Sociit connexaque forcipis instar Ad sint: sed maculis largis haec esse cavete, Ne sese eripiat dextro conamine praedat Retibus his instate agiles per florea sparsi Pascua, sive Hyalen rapidam Paphiamve superbam. Seu fulvam Aglajam, variumve dein Polychiorum, Aut pullam Antiopen, aut Irida versicolorem,
Aut formosam Atalantam, aliumve e gente volucri Cernatis, donec centum de floribus uni Insideat tandem. Tunc Iente accedite panda Forcipe; cautus enim nimis est, et subdolus hostis; Centum oculis, quibus undique cuncta tuetur, ut Argus, Pollet. Praecipue, ne vestri corporis umbra
Illi adimat Phoebi vultum, prohibete propinquit
Nam subito quatiens alas secat aera VelOX.
aὶ Nomina speeiebus ab immortali Linnaeo impolita.
145쪽
ι36 . Ergo ubi compressu celeri inter retia captus Haesit, ne pietas motu sibi deterat alas, Stringite quam primum, plenaque e pyXide laevem Promite acum, et medio capti defigite dorsol Confossi nec vos adeo miseratio tangat. Ecquid enim melius 3 Medio illum pica volatu, Aut rapiat laetis intentum Daulias ales Floribus, aut tergat tempestas saeva colore syAn specie egregia sic ornet scrinia vestra,
Ut teneat multorum Oculos, et vota moretur Retibus exemtum caute jam lignea theca Defixum excipiat, dum vespere rure reversi
Ad patrias aedes figamus in assere plano, Antennasque, simulque pedes, alasque reductas Filo ita firmemus serri, ut post tempora pauca
Nostras siccus opes cumulet, reliquosque referri Inter congeneres vitrea in tabularia pol sit. Ast ubi jam tempus, quo torridus aestuat aer, Vicinas silvas. umbrasque Petemus opacaS.
Sed non otia pigra sequi, fusosque per herbam
Tegmine sub quercus permittam carpere somnum. An vos Papilio solus delectet, Amicil Nulla Phalaenarum δὴ cura est, quae, nox ubi terris Umbras inducit, per roscida prata vagantur, Aut, ubi sera colit Sapiens ad lumina Musas , Ardentem involitant alarum lampada damno,
Aut procul in pago, dum Mopsi sedula conjunx Ad taedae lumen deducit stamina Baucis, Exercent strepitus ad parvam saepe senestram; Ast, ubi clara vigil nitido patefecit ab ortu
Purpureas Aurora fores, ad tuta, latebras, Silvarumque umbras redeunt, rimisque cavatis
Corticis arborei, foliisque sub omnibus haerent
ui Linnaeo Bombyeum. Noctuarum Ele.
146쪽
Hic ergo truncos oculo lustrate sagaci, Fissurasque omnes, et acus distringite promtit Nec vos decipiant; nam motum gnaviter Omnem
Dissimulant, patulisve alis, alisve plicatis
Corticeum reserunt naturae fraude colorem.
Argus certe erit ille mihi, quem nulla Phalaena a Lustrit. Inventis igitur transfigite dorsum Certo ictui Saepe egregias incuria cristas, Queis genus hoc fratres superat, praestatque diurnos, Vallavit foede, nudataque terga reliquit. Sed quia grandius his corpus, robullaque vita, Cuspide figendas iterum scitote reversi Per latera, aut paulisper acus caput esse fovendum Admota flamma, mors ut cruciatibus illas Absolvat citius, fugitivaque vita juvetur. Non minus est etiam pascentes frondibus altis, Aut herbis, Sociit Erucas D inquirere lucrum, Umbrosisque domi in capsis nutrire recenti
Semper mane cibo, lymphaeque aspergere rore, Dum justam nactae molem, propriumque vigorem, Et transformandae in nymphas Ain aut condere curent Se terra, aut captis attexant stamine denso Folliculos. Erit illa dies, cum jam novus hospes Prodeat in lucem e tumulo, pulcroque colorum ornatu micet, et, qui quondam lentus in umbra Perreptabat humum, nunc alis aera tentet. Ergo agite, et frutices oculis solerter obite,
Et plantas humiles, folii et vestigia adesit
Prostrata arboreis circumdate pallia truncis, Et baculo impacto ramos percellite, quo vis Erucas agat in praeceps nil tale timentes lSic erit, ut, dum sera accendet Iumina vesper, Naturae e regno spoliis redeamus opimis.
s) Seu Larvas Lepid plerorum. 4 Seu Pupas, Chrysalides ele.
147쪽
Crispulet quandoquidem emensum trieterida sextam Te peregrinandi imibrtuna urtica momordit, Automedonque urget tardari nescius et jam Bardocucullatum e X pectant carpenta, morabor Pauca, sed in multos usus tibi saepe futura. Tu modo caesariem densam, quae plurima velat Auriculas, remo Ue, peraque reconde fideli, Quae tibi Socraticae recitabo scita cathedrae.
Crispulet eris felix, donec numerabis amicos. Hos tibi, care, parat Uomuit sua viscera bursa. Nullus et Hungarico rutilat tibi Caesar in auro; Consiliis opus est, aut dextris; dum sit amicus, Nec deerunt numi, nec dextrae, aut consilii vis. Hoc pronum nunquid ' Sed qua sint arte parandi, Hoc opus, hic labor est. Hic tu attrahe, Crispulet solles Quemque sui manes agitant, roditque suus mus ;Hinc vigil observa, qua lapsum parte minetur, Debiliorve tuis pateat munitio telis. Invenies, qui Narcissos, pictosque Hyacinthos, Et quidquid bellum est usquam, superare laboret. Laudibus hujus tu formam super astra repone, Dic sobolem Ueneris, geminumque Cupidinis, et mox
In tua colla ruet, fidoque augebere Orede. Alter amicitias metitur ventre, gulaque. Hunc uno cratere potes genialis Iacchi,
Aut fluidae Cereris tibi conciliare cutullo. Quod si illum phiala nigri dignabere potus 3 , Quo solet Hispanus jejunia fallere, Pro te
148쪽
Nocturnarum agmen non horreat Emputarum 3 . Tertius Aonio natum se in vertice credit, Et pastum Ambrosia, cunas motante Minerva.
Tu supra septem sapere illum, Crispulet Athenas Sex minimum palmos jurato; tum recitantem Ausculta patienter, et illud habebis, opinor,
Protinus ut tuus esse velit 4 .
Quando erit, ut redeas, anni exoptata Iuventust Sat moestis clausus foribus, tepidoque cubili Longa tuli dudum vetulae fastidia Brumae. Ut juvat halantes renovato germine campos Cernere, et indutas silvas juvenilibus umbris lUt cupio volucres docili bibere aure camenas, Et te praecipue, noctes, Philomelat serenas Dum mulces, stellasque tenes, lunamque moraris l
Dum verni risere dies, nivis instar, amoeni Te flores texere. Graves ubi Sirius aestus Amavit terris, gratam pastoribus umbram Cum grege praebebas. Autumni tempore mites Abs te carpebam fructus. Nunc frigidus annus Te foliis spoliat. Quantum te disco magi lira, Si sapioi Tua Iors vitae mortalis imago est.
sὶ Spoeiri genus Graeeis. 4ὶ Impellaeium destituit Poeta.
149쪽
Trux Canis, immiti non frustra concolor orcolQuem rigidae nuper torpentem frigore brumae Hospitio blando, et calido centone reseci, Haec ne pio reddis Vati' Quid laedere parva Te potuit volucris, mea sola, et longa voluptas At tibi jam posthac, ulules licet, improbe Latro lossa geluque tremas, nunquam mea porta patebit.
150쪽
Non exies indes, donec reddas novissimum Ouadrantem. Matth. C. 5. V. 26.
Ergo brevis lux cum semel occidit, Quidquid caducae labis inhaeserit,
Flammae voraces, et tremendi Carceris hospitium piabunt lComperta narro. Non ego mobile Praedico saxum, rostraque vulturiS, Non perfluas urnas Sororum, aut Α Iabiis fugitiva poma. Vox increatae me Sapientiae Severa terret: Non nisi reddito Quadrante, quem debes, supremo .
Quisquis es, egrediere liberi Heu qualis ignis i Quae mora carceris lQuam non movendus justitiae rigori Quam nescium flecti tribunali Quam pretio redimenda magno Profana vitae gaudiat Vidimus Urgente flammas solle super soco Et scoriam secerni, et aurum In liquido fluitare stagno.