장음표시 사용
131쪽
In Maecenatem Sic fert sententia Suadae. Quae quis digna sua, dum vixit, laude putavit, Cogitur iIIa pati, postquam est hac sede receptus. Nunc miseri damnant fastum, mutosque sit ille Se cuperent potius, sed seris Numina votis Nulla vacant, meritum non eli delebile Theta M .Hinc monitum meliora sequi te, Tiroi decebit. Turpis auas quovis rostru in mersisse stinetolia votis habet, innubi dum pascitur aethra, Assyrioque satur phoenix pinguescit amomo.
Finierat, tenebraeque sim , moestusque recedit Horror, odoratam vallem, cultasque subimus Areolas, ubi ver, florumque exercitus omnis Perpetuos posuere lares. Ego protinus altum: Felices, eXclamo: viros, quibus ista tenere Regna datur, quibus eriem iis contage caduci Aurea secta fluunt, mundique infantis imago lQuam cuperem vestro vobiscum vere potirit Subridens Ductor: Temeraria vota coercet Subjicit: o Tiroi Nescis, quid amoena minetur Forma loci. Tristes horum prius aspice vultus, Et disces optare. Simul conversus ad illos Consectos luctu vultus, macieque suprema Territus intueor; nec Ductor multa moratus:
Hos fuge, care Pueri si quid tibi pol sum usi inquit:
Hi quoque, quando genas pingebat mollior aetas, Pectora Rhetoricae studiis intacta sacrarunt; Verum quid sacrasse fuit, si calle relicto Devia mOX petiere, novam sibi fingere certi Rhetoricam, non, quae mentes sermone potenti Vinciat , et casto splendescat mascula cultu,
132쪽
Sed vario, veluti meretrix Floralis, amictu Crispum sub crotalo moveat latus y omnia plena Ver horum phaleris, et crebris tinnula bullis.
Grande nihil, sublime nihil, nisi sesquipedale.
Spernor ego. Mea scripta jacent, quae secta tulere, Edomitura famem tineae, pasturaque blattas. Pegasus in rostris hinnit, venerandaque quondam
Curia Pieridum saltu strepit. Aspice Cinnam, Ut gaudet, plauditque manust Quae caussar Repertas Esse sibi gemmas clamat. Dic, optime Cinnat Quaenam illae 8 Afrorum illustrissimus In perator.
Augiastalia rogum. Aeternatura troρhuca. In Aectus redit aura. Genia lunare. Novercara Fortuna. Eincidium vomere, et ferre oscula ripae.
Cinna, sat esti Rumpor. Quis te felicior alter, Cui tantum turgent ei melial Perge secundis Alitibus i Nunquam desint tibi, Cinnal paludes, Prae quibus aurifluum possis contemnere Hydaspento stolidum genust O male blanda urtica placendit
Quo rapis humanas mentes novitatis amore lQuis ferat hac tantam corrumpi peste juventam, Quae, nisi nori loquis rabulis commissa fuisset. Redderet Ausoniis numen, famamque cathedrisi Nunc inter violas, et humi nascentia fraga Repere docta pari foedat contage nepotes. Hinc est, quod solo hic florum pascantur Odore, Quos tanto studio sunt, dum vixere, secuti. Haec ubi me monuit: Laetos, Comest indue vultus Prosequitur: Dextram petimus. Felicia cernes Agmina, quae paX alta fovet, quae limpida mulcent otia, quae quondam, modo mens tibi constet, adibis. Nullus ubi Suadae candenti in veste sacerdos
Ducit inexhausto turgentia nectare secta. Plura locuturus captum novitate locorum Ne videt ad nullas jam mentem advertere voces.
133쪽
i 24 Planities erat apricis circumdata clivis, Divitiis quam tota Iuis natura bearat. Aethera si spectes, non illum livida nubes Ausa unquam turbare suit; si gramina, blandus Alta petebat odor, quem dives copia florum Halabat vernante sinu. Si frigida quaeras Antra, pererratos illimi fonte recessus, Adsunt; si streperi malis vaga murmura rivi, Mille tibi rivi lentum trudunt argentum Obliti veluti cursus; si provocet umbra,
Aeternas platanos, coelo capita alta serentes Conspicias tilias, curvo laureta meatu
Pennigeris habitata choris, qui dulcibus implent
omne nemus modulis. Echo non sufficit una, Quemque canat, dubitans nunc hos, nunc eXprimit illos.
Hic ubi constitimus, niveis in vestibus adsunt Indigenae, Crassus, divini Hortensius oris, Plinius, Isocrates, et, quem stupuistis, Athenae M lPerpinianus, item Muretus, tuque, Sigo nil
Tuque etiam, Porae et venis, tu, gnave Soarii Vosque alii centum, quorum tunc ora videre Contigit, atque utinam contingeret usque videret majestas cunctis eadem, qua crimina quondam Urbibus ejecere suis, qua mobile vulgus Stare uno docuere loco, qua regna tenebant,
Morigerasque sibi reddebant saepe coronas. Asilabat lux laeta oculos , viridisque senectus Praestabat vegetos nulli cessura juventae. Horum ego defixus felici in sorte virorum Laxabam votis animum, cum Ductor: Eundum est, Tirol monet: Superanda viae pars altera restat. Regia Rhetoricae nos praestolatur. Eundum est. Tempus erit, tibi quo dabitur regna ista tenere. Nunc praecide morast Veneror tua jussa i repono:
134쪽
Quanquam o si liceat, si possimi Ast praestat abire, Quando jubes. En me promtu mi Duc, qua libet i Ibo
Progredimur celeres, quamvis saepe Ora re necto.
Ventum est ad bivium, cujus sub limine Virgo Constitit augusta specie, quam credere posses Rhetoricam. Vultu magnae solertia mentis Emicat: a Iriduo gyrat vaga lumina motu; Vestis mille oculis per totum picta remiget Quoslibet, ut visum fuerit, sumtura colores. Tullius hanc mihi commonstrans: Imitatio, subdit: Dicitur haec, reliquis Suadae praelata ministris, Et dominae dilecta suae, quam poplite nexo, Si sapis, addictam tibi reddere, Tirol memento lobsequor, et submitto genu. Subrisit AmaZon, Atque ait: orator salve mihi parvulet Suadae Regna videre cupis 3 voti damnaberis. Ecce Hic via se geminas in partes findit. Utraque Tenditur ad sedes Dominae; sed longior illa est,
Haec brevior multo. Ducunt Praeceρta per illam, Hanc praebent Eae v M. Via breviore seremur. Dixerat, orditurque viam, qua porticus ampla
Admovet auratos coelo regaliter arcus. Hic ego dum Pario structos de marmore muros,
Prae quibus et sunt vitra minus sincera, stupesco, Auratis insculpta notis contemplor ibidem Clara mei monumenta Ducis, quae maxima Roma
Audiit e rostris quondam. Catilina rebellis Hic pavitat, spectatur ibi Pisonis imago. Vapulat hinc Verres, spem vitae Roscius illine Concipit. Adversa Milonem ex parte videre est Securum exilii. Pars exhibet altera, quid quia Pro Laribus dixit propriis, quae vota reversus Protulit ad Patres. Paucis ut plurima dicam, Quidquid divini Ciceronis fluxit ab ore, Marmore in hoc legitur, meritoque perennat in auro.
135쪽
Haec me solicito sectantem lumine Uirgo Admonet, et: Portum votorum tangimus, inquit: Hie est Rhetoricae sedes. Dum colligo sensus,
En tibi cognatis fastigia nubibus inseri
Aula Deae, satium mortalem vincere nata, Digna domus Domina, sub qua sudare columnae, Ei nimiae didicere sibi vilescere gemmae. Limina vestit ebur, latas dant marmora scalas, Aere rigent sulvo portae, foribusque sub ipsis Turba Puellarum nitido venit obvia cultu. Versicolor cunctis cyclas, multoque decorum Flore caput. Sequitur Puerorum candidus ordo Impar stare loco, teneroque solum pede plaudens. Hi dextrae assistunt, illae tenuere sinistram. Ilos mihi demonstrans Uirgo: Quos cernis ephebos, Noveris esse Tropos , has noveris esse Figiaras, Inquit, et haec inter coelestia tecta subimus. Tunc mihi, nescio quis . mentem sacer increpat horror, Diriguere comae, sudor quoque tempore sparsi.
At Virgo: Quid, Tiroi times 7 Hinc caussa pavoris Omnis abest. Longo haec spatiosa cubilia tractu Inspiciamus, ait: Solet hinc sibi tela parare.
Hinc armare suos bellorum tempore Suada.
His quoque tu quondam sudabis, Tiroi sub armis, His scelus. et fraudes , et quidquid pugnat honello,
Sub pedibus trepidare tuis mirabere victori His adeo monitis revocato in pectora sensu Singula perlustro cupidus. Stant ordine longo Argumenta 33 suis discreta cubilibus Illa Parte triplex aries N , qui vel sortis ima sternit Moenia, parte illa torvum tbmema minatur.
Ille acie bifida fulget satale Di&mma;
136쪽
Strictorum horret ibi pugnax seges Me loriam, Atque Dicterema, et Soritis mucro reduncus. Haec mihi tunc primum pandebat nomina Virgo. Quae postquam satis inspexi, procedimus, inque Undique distinctam loculis immittimur aulam. Rursus ubi Virgo: Gazas hic cernere Suadae, Tiroi potes; tua sed ne te sententia fallat, Non hic invenies operosi frusta metalli, Pro quibus ingrati laniatis viscera matris, Non rubri excrementa maris, rutilosue lapillos, Pro quibus insidis toties confiditis undis;
Iaec curvas teneant animast Meliore propago Ficta luto, saluoque animus glaucomate liber, Quas Superi curamus, Opes aflectat eaSilem. Scrinia mox reserat. Quae tunc miracula vidi, Quis celebret satis, aut digno sermone loquatur 5 lΗio Genera, hic Formae rerum, Subitantia, Partes, Materia, Effectus, Virtutes, Finis: Origo; His adde Instrumenta, Modum, TempuSque, Locumque, Quae sibi conveniunt, quae foedera cuncta recusant. Plura quid enumeremi Rerum novitate Ilupentem Compellat Cicero: Non haec sibi servat avara Rhetorica . Hae semper gazae tibi, Tiroi patebunt. Hinc dictis accerse tuis momenta, vigorem, Et decust Hinc solum contende orator haberit Finierat Cicero. Diti discedimus aula, Urgemusque gradum magnae ad penetralia Divae. Hic oculis opus est. Gemmae undique, et undique gemmae. Auro parvus honos. Fornix famosa trophaea Rhetoricae, partasque resert ex ordine lauros. Hic Agrippa viros ex sacro Monte reducit. Hic Demosthenis ora sui reverentur Athenae. Hic Perietes tonat. Hic Uejos transire Camillus
is Enumerantur dei neeps Loei Rhetoriei.
137쪽
Romanum prohibet. Nec tu, fidissime Ductori
Laude cares merita, sed magna parte videris, Ut quondam, Dominos rerum sermone tenere.
Est sua laus aliis etiam. Non summus Apelles, Non haec mortalis pinxit manus. Omnia plena Numine terrificam spirant veneranda senectam. Ast latera artifici textu sudavit Arachne Gesta Deae ducens, primique exordia mundi, Cum sine praesidio Iegum, cultuque Deorum
Errarent homines brutarum more ferarum Per deserta vagi, cum semina credere sulcis, Tollere tecta solo, circumdare moenia tectis,
Iussa sequi alterius, defendere vestibus artus Res ignota foret. Tunc se morialibus illis Rhetorica ostendit primum, lilvisque relictis In laedus docuit posita seri tale coire,
Legitimos servare toros, mandata Vereri, Formidare Deos, et nolle, et amare laborem. Tune Pietas, tunc alma Fides, tunc cetera turba
Divarum successit humo. Pars altera Bacchum Exhibet eversa flentem sua dona lagena, Nercuriumque sua frustrari fraude dolentem. Fractae alibi Mavors inglorius incubat hastae. Est suus et Puero Veneris locus. Improbus ille Extinctas Matri taedas, hebetesque sagittas Flebilis ostendens vindictam poscit, Opemque. Rhetorica his cunctis satalia saepius arma
Fortiter excussit, vetuitque eXcedere fines.
At procul in medio solio sublimis eburno
Ipsa tenebatur. Vos, o vos dicite, Musael Qualis erati Mihi verba negant succedere metro . Cinxerat augustam frontem speciosa corona Et toto radiata Tago, et Gangetide gaza. oris erat species, non, qualem Mater Amorum Iactat, in ignavos quae solvat corda calores
138쪽
Sed quae visa se inel. quamvis fine voce diserta,
Ingereret virtutem animis, quam foedere raro ornaret socia cum majestate Venustas.
Praecipue ignotas spargebant lumina flammas. Quae quaterent mentes, quae cordis in ima subirent. Quid memorem eloquii pondust Iovis ignea tela Sunt violenta minus. Quidquid demum illa loquatur, Vis occulta animos in partem nectit eandem. De Xtra manus sceptro partitur jussa, sinistram Aurea non onerant, verum implent vincla, tegitque Aurea palla pedes crebris distincta pyropis, Purpura quam super est his largo murice tincta, In dextro firmata humero, et subjecta sinistro. Circumstat solium, nutusque expectat heriles Turba frequens horum, quos nostro more loquendi
Dicimus Mectus; viridi Spes hospita peplo, Commorsis odium labiis, Eo namque soluta Gaudia, collisis infrendens dentibus Ira,
Taeda armatus Amor, leni Miseratio vultu; Η is adde Invidiam, multus cui pectora morsu Depascit coluber, conversum in terga Timorem, Tristitiam, tacito quae se pallore fatetur, Et De fiderium defixo in sidera visu. Omnes hi, quantum mortali in pectore possunt, Tantum Rhetoricae jussis, nutuque tenentur.
Ipso sub solio Divae, pedibusque sub ipsis
Aeternas scelerum mordet genus omne catenas,
Ebrietas malesuada, Furor, fremebunda Tyrannis. Luxus, et invisae Fraudes, et spurca Libido, Perfidiaeque lues, et Amor sceleratus habendi, Contemtus Superum, tortoque Superbia collo;
omnibus his tandem post praelia plurima forti
Suada triumphatrix injecit vincula dextra. Nunc quoque compedibus tentent exire solutis, Ni vetet, et cassos Iudat secura tumultus.
139쪽
3o Huc ubi deductus Divam mihi supplice ritu Propitio, dum stratus humi meditata profari verba paro, Diva ecce tibi prior ora resolvit: Novimus, in noliram quid te perduXerit aulam, Novimus, o Iuvenisi Nostris succedere ealtris Est animus. Placet. Αst humeros, quid ferre recusent, Quid valeant, prius incepto tentasse juvabit.
Rhetore cum nostro ne tu confunde Poeta mi Nascitur hic; noster multo sudore paratur Miles, et attritis tandem venit usus ab armis.
Rhetoribus jam prima parens Natura suturis
Fundamenta jacit; dat firmos corporis artus, Dat solidum pectus, dat vocis dona canorae, Ingenium vallum, memoremque per Omnia sensiim. Hanc sequitur Virtus, quae Rhetoris altera mater Componit motus freno rationis egentes, Tendere ad alta jubet, redditque laboris amantem. Talibus instructum donis ego tertia castris Addo meis. Neque tunc omnis fortuna peracta est; Sed labor, innumeroque gravis subit agmine cura. Continuis etenim chartae impallere diebus Cogitur, et seras vigilantem ad Iampada noctes Exigere, et multis tabulas implere lituris,
Solertique manu procerum monumenta meorum volvere, nec raro certamina ficta ciere,
Appositas rerum species effingere mente, Verba sequi, et dignos verbis addiscere gestus. Donee inoffenso per tot discrimina gressu Contingat meriti sublime cacumen honoris, Unde sibi felix obnoxia secula cernat, Aeternumque decus, laudatoresque nepotes. Quia tu igitur pectus firmum, patiensque laborum, Tiroi paras, pulcrosque alacer consurgis in austis lEcquid enim Superis propius, quid dignius astris,
Quam genus Omne hominum solo sermone tenere.
140쪽
Criminibus purgare solum, virtutis amorem Instillare animis, quas vincula nulla coercent, Mentibus humanis occulta imponere frena lΗi mihi, quam cernis, sortem peperere laboreS. Namque ego mortalis quondam. Sed mille triumphi, Quos tunc de monstris vitiorum immanibus egi, Immortale mihi numen, sedemque pararunt, Quam teneo, semperque Diis immixta tenebo. Quanquam multa Venus, quanquam Nars multa moverent, Non movere Iovem. Dignam me censuit ille, Quam tibi propitiam cuperent mortalia cuncta. Tu quoque, Tirol meis illustre merebere quondam Auspiciis nomen, seroque terere nepoti, Dummodo sit virtus potior tibi, dummodo mentem Becti cura trahat, nec mollis inertia sit bras, Nec languor tacito subeat praecordia lapsu.
Sic Dea. Solvere jam linguam in responsa parabam, Cum mihi de summa campanula Gymnade stridens Excutit heu somnum, Ludique audire Magistrum Imperati Aufugiunt Cicero, lustrataque Regna
Rhetoricae; tamen ima animis concepta voluptas
Permanet, insolitusque vigor mihi pectora pulsat. At tibi Dii meritum, campanula inridulal reddant, Laetitiis inimica meisi ornabis, opinor, Si quid vota valent, vetulae Palearia Vaccae, Aut prodes, quo sit cere visita pessima vicol