장음표시 사용
311쪽
5o. Hoc autem ita esse, licet animadvertere etiam de arbustis. Ea enim cum Suo quoque tempore ad imum perforata castrantur, Profundunte medullis quem habent in se superantem et xitiosum per foramina liquorem, et ita siccescendo recipiunt in se diuturnitatem. Qui autem non habent ex arboribus exitus humores, intra con CreScentes Putrescunt, et efficiunt inanes eas et
horis crassi Ndo ad modiam mediatim:
et reli quatur , tili mr eam exsicce seri stiliando me s. En suecus essuens per medullam: tu in addit stuqia in si in his imilitis liquor osti sper trarculam. Porro si pars arboris eiusmodi debeat esse torulus sive tomciatis , ut per ipsam liquor emuere sa-cilius possit, nulla pars l ubi de in dulla actuin iam fuit aptior esse pin est autirno, quod ob porositatem et mollitiem Plinius adipi assimulavit: qui postquam s Lib. X l. e. Iis. ὶ de coditiee dixit, proximi, ait, plerissust adipes ; ii ν --r a colore amiaris ritim , mollis ac pessima pars tigni. Itaque loreuli nomine a Vitruvio indieari asitirnum maxime probabile est. Ita sensit Perraullius. Salmasius quoque tortilum quem nos torculam dicimus , scripsit vocari circulum eorii-eeum , vel ligni alburnum; et in hoe
cum eo consentimus, dissentimus autem ab eo . eum subdit, quod allium num ambit medullam ; quasi albumnum , quod sub libro collocatur , prinximum esset medullae. Exterior enim arboris pars est cortex , eui adhaeret inierius liber, libro autem alburnum. Ab hoe eincitur lignum sive maleria ;aique hine eolligi potest , eur alburnum etiam nomine toreuli sit appellatum. Nimirum nomen est a verbo torqueo , quod etiam etis are significal;
itaque transferri potuit ad id , quod
circumplectitur aliquam rem; ita ab alburno cingitur lignum. DoL. 50. Hoc auom hia rara, lieot ansnando recte i Optimus Cod. P e. Iterionimum a Mersura. Sie Plautum loquutum invenio in Bud. a. a. animo ad-ν risui se stilo, ne heram unquam ma torirem. PoH. Ea enim ctim suo quoque tempore lLegebatur quia que. Emendatio est ex
ad im- m fortita eas runt Fam indieat hisee verbis operationem Vitruvius, qua cortex, alburnum, et ipsiun lignum circumciduntur ex basi trunci. Eliamsi per aliquod tempus posthaee arbores vireseant , tamen soliis et Duelibus destituuntur. Plura de hoc argumento vid. apud dia Ilainet. STEAT. stiridiant e med illis quem hiabent in se sv nant m et citiosum per finrtimina li orem J Cireumfosso stipi. tu, et ab ima parte usque ad medullam soralis arboribus, detrat,iliae inuti.
lis Succus, et succo einisso 1 l veluti detractio sanguinis, ei defluens quasipiititia abstrahitur. Duilia otii titilom non habent ex actoriabus Mittis htimores t Germana sunt et antiqua: qtiae atiti m ... exuras humoris. Po3α infra cora escenses pirescunt j Pω
312쪽
vitiosas. Ergo si stantes et vivae si escendo consenescunt, sine dubio cum eadem maioria dejiciuntur, cum ea ratione Curatae fuerint, habere poterunt magnas in aedificiis ad vetustatem utilitateS.
- 5 I. Eae autem inter se discrepantes et dissimiles haberit virtutes, uti robur, ulmuS, POPU- Ius, cupreMUS, abies, et ceterae, quae maxime in aedissiciis sunt idoneae. Namque non potcst id robur, quod abies, nec cupressias, quod ulmus,
nec ceterae easdem habent inter Se naturae re-
M. etim eadem materia. Setine deri eram eaedem ad mareriam. - I . nasurae rorem. Sch ἱ-der: natura rerum.
ius eum antiquis: intra se crescentes
Putresciant. Sed quid de proximiar Hesiciunt inanes eos et Mitiosa y IIaee
certe animadvertentes interpretes posteriores . quae quidem euin primis non conveniunt, eum scribendum sit i et eo itine inanes se H intimas, prima immularunt edentes: Qui ... htimores. His oecurritur legendo eos omas, sivE p
tius intis. De qua voes viii. Secilig. in Nol. ad Lib. IlI. Varr. B. n. et Sab
Reg. OAL Bim. Legebatur non seram sciant, cum paedom ad minoriam a Dci mr. Sed cons nesciant opinor fuisse consan scianι. Ecee deinde iterum maleria multitudinis numero adleela. PoΝT. siccescendo consenoscunt durai Pli-hil auellioritas Lib. XV l. e. 4o. stan- , , tesque a Pireta meisura sieratae sile-
Bim. Hune autem loeum sic interpretor : arbores , quarum maloria eo mindo siem reddita est, sine dubio perbeuli putredinis deiiciuntur. Legebatur
sine dialis ciam Oedem otii materiem dejiciuntur. POL 5 i. me atium arbores triger se di. scromnus et dissimiles haberi uir Mos, mi robur, iamus, Putatis, cures sus, tibies, ceteraque, quae maximo in uodUiciis stirit Mon . Namque non potest id robur, quod abies, nec cupressus , quod tiimus t Quibus restir quercus intelligitur; ideirco paullo infra exposita abiei a natura , dum ad roboris qualitatem explieandam transit Vitruvius , ala exorditur: Contra oero rectis ferrenis Uincipiorum satietatibus altiridiaris , mrtimque habena moris et aeris et ignis, cum in is renis operi s .ct urar , i nitam hia-hel aeterni rium. Poκα nec celeriae easdem hiabena in re se rurae rerum simititiales , Antiqua a. usi
313쪽
rum similitates; sed singula genera principiorum proprietatibus comparata, alios alii generis praestant in operibus essectus. Et primum abies aeris habens plurimum et ignis, minimumque hu
moris et terreni, levioribus rerum naturae potestatibus comparata, non est ponderosa. Itaque rigore naturali contenta, non cito flectitur ah
nere, Sed directa permanet in contignatione. Sed ea, quod habet in se plus caloris, procreat et alit cariem, ab eaque vitiatur: etiamque ideo co
olim niti genoris i Sie libri oeta.
vi cap. 3. . . sise arundinis sise alii generis ; sie Cicero de natura Deo. rum Utis bestiis erat is cibus , ti alii genoris hostiis Descerentiar. Pu L. nota est mnderosa j Codiees praecipui babent: non est ρ- δ in hoe est pondere non perper fur, quia, ut docet vitruvius, Dolora naetra est ρι in ei a. PONT. ocreat es alii cariem, at eaqtie
procreat et visit mrrem, ab e tio sueris tir. Legehatur ρ1oerent et alit eormium, αι eoque riuatiar. Pro verbo remit m restitui oriem, ut in dii hiis veteribus editionibus inveneram. Ne quo enim princeps editio . et manu exarati eodie . iii quibus legebam pamem, mihi illam emendationem dissua.debant. Porro in lignia nasci v rmes, qui tormius vocantur docet Servius
qui ad Georg. Lib. I. uersum illum
diuin locus Platiti qui in Musteli. i AeL III. Se. a. v. aco. J ues. ait, ambo ab in o turmes se Sed notat Frid. Τaubmannus sin sua Plauti edit. p. 559. in aliquibus libris, pro
tarmes legi aut tramis. aut esturum.
Apud Festum I ad verbum Turmos
dicitur Turines gentis oermiculi earn m Medens. Observa, it autem Cel.
Codrifredo, Sellius in sua historia na. mrati Ter dinis i s. io . et ros. lab Isidoro Turmuri diei tard2 Demos: et ea in hiri ria videri plura de huiusmodi vermibus facile possunt. Ita- quo haelenus exposita satis indieant , verbum Tames esse variae significali nis e praeterea, illud verbum nuspiam in vitrarii libri, reperitur, si excipiatur hie loeus, in quem insertum suevirat. Contra vero curiam , itruvius pluribus aliis in locis nominat, et alicubi in hae eadem significatione. ut Lib. VII. c. 3. Asseres , ait, abiegni hoc est ex abiete , tib rario et ab Oetustato celeritor in Santris'. Verba haec ubi vii si eum eiusdem verbis , initio
314쪽
leriter accenditur, quod quae inest in eo corpore raritas aeris, et est patens, accipit ignem, et
ita vehementem ex se mittit flammam. 52. Ex ea autem antequam eSt CXCisa, quae pars est proxima terrae, per radices recipiens ex
proximitate humorem, enodis et liquida evicitur:
quae Vero mi Superior, Vehementia caloris eductis in aera per nodos ramis, praecisa alte cimiater pedes XX. et perdolata propter nodationis duritiem dicitur esse susterna. Ιma autem Cum α-
aeris, et est patens. Setineideri aeris , raros
huius an nolationis propositis conserantur , nullus dubito , quin nostra Pro-hetur emendatio. POL. rarius astris , et est pat/ns Sie ex antiquis Mss. Pit. Est. Sag. Et o. Reg. Oxs ad pristinam formam reducta est lectio, quae erat raritas aeris putem.
ρ ρων nodationis diaritim dyes tiresse fusterna Neque hoe praeteriit Plinius: libro enim Xul. eap. 30. inquit. ., Abietis quae pars a terra suit, ,, enodis est laaeque quam diximus , ratione fluviata decoriteatur , atque , , ita sumus vocatur, supeHor pars no- , dosa duriorque fusior M. Ibi lamen fusterna scriptum est, mendose istud quidem. Put L.
calamo scripti, quam typis aeneis impressi l quos ego viderim i habent τω cem fusi mri. Item Hard ninus in aua
Plinii editiona voeem hane fusterniat T. I l. p. 34. l eeu Plinianam retinuit. Propter haee relinendam eam πω eem justerna. sine ulla dubitalione reor; quamvis Baldus de voethus fiasterna et stis orna diabitare visus sit. Minimo aulem dubitavit Saliua, is , quis p. 7a7. ad propositum Vitruvii lo-
eum respiciens scripsit haec: .. Ita ,, et superior pars iusto a dicebatur, se quia nodosa est, ut solent esse suis, , fles et baeuli erebris nodis, ut plu.,, rimum , asperi: tales enim eligun- is tur maxime. Est itaque stis orna, , trunci abietis superior pars. quaa se habetur , eum truncus praecisus estia alte i supra solum j eireiter pedesse XX. , et perdolatus : haecque para, , trunci abietis multis iisdemque dii.
olis disparatur j ldest quadripartito
enarum eursu, tit loquitur Plinius . qui ob id si viaiam abietem memoratoloeo pro quadripartita i quae ad op ra , Theophrasti et imitia testimonio maxime probatur voeat. Qui novi tam pro macerata aqua fluviatili intem prelati sunt, si itruvium. quem Plinius hie et alibi, ut apparet, viderat, legissent . numquam in euiu errorem incidisseni. Theophrastus de plani una
315쪽
ctos, DE ARCHITECTURAcisa quadrifluviis disparatur, cjecto torculo ex e dem arbore, ad intestina Opera comparatur, et intima susterna Sapinea VOCatur.
hi,toria Lib. V. tradit arborum re ρα- hoe est quadripartilas diei, quibus in utramque partem medullae, bini ve
narum Cursus naturae Contrariae pedi
tendunt , διριου. idest L harillas. cursum venarum uti iam tantum in utramque partem medullae gerere. Posdem in icem contrarios habere. μολξω et sives simplices appellari, quae linum dumtaxat venarum habent eursum et rora: μιανι μιν κdis a. Theodorus Cisa, si credimus Hermolao verterat quadrivi vas , bini ivas . et univivas, quod τι τρααι ς, διξιμ, et μονοξi et legisset, manis 'sio ibhrarii errore. Plinius signis eantius transfert: quae hiaboum quis tripui sitos omnαrtim cursus, hi os titie omnino simplic s. PIilr- qi drymulis j Abies septa transverisse duos exhil ei circulos ab stitis, seu venia disterent thus compos los r quamobrem abies secta per axem sexhibet quatuor venarum ordines : hi autem ordines quadrifluvii nune pantur. Devenis arborum egregie seripsit Salma-aius, cum s p. 727. ea protulit quae huc a seror ,. Latini satio hujusmodi
, , venarum cursus in arbor hias su, io, , , appellarunt, et stiriam arborem, quae , venis distingueretur 3. POL.
ejecto roretiloi Intelligo eum medulla s quam Theophrastus libro primo γυπιοῦν ἐορίας μιτρου, et ex aliorum fieri. lentia χαρθια, atque μυaias, hoc est matricem. eor, et medullam vorat . rema cortice teri iam ὶ partes ei proximiores, quas Architecti auctore Theophrasto, memoraio quinto libro, auferendas praecipiunt, ut quod spississimum mollissimumque materiei sit ia ξυλι υ
quatur , ris ruet enim i inquii ille j ista
σκληρου η καὶ μανors radi η μητρα omnis materi ei durissima atque rarissima pars
medulla. Qui locus in Graecis et Latinis codicibus quoniam vitiose legi luea me Dolatus est. Pinia
6 cto foretilat Confirmatur hoe loco , quod in not. Ari. 40. proposui , nimirum quod nomine torretiti veniat
Auti num. Namque Plinius Lib. XVI.
e. 39. qui a ii vio sumpsit haee, scripsit: Abielis quae pars a terra fuit. enodis est: haec, qua diximuν ratio. ,, ne, suviata deeorticatur, atque ita sa- Pinus vocatur vitruvius dixit. 66cro Dr D. Plinius vero uocorticat se: ergo ejicero torculum et docorticiare idem sunt. Verbum autem d. corticaro non pertinet ad medullam , quae non d corticum sed ad Albi mn, quod lato quodam modo species eorticis est; etiam igitur eleelio torciali speeiat ad AI rnum. Praeterea quis noti videat, nonnisi a l gno secto per axem ampum tari posse m utiliam ; ab omnibus au- tein lignis, posse deeor ileari Athurnum P
rid intestina vom l opus intestinum dicitur quiequid materie, idest
at rna . non orant censenda tamquam
glossema, quod irrepserit in textum; god tamquain ablata ab Iocundo l Viro ad hiatu Amodi mulationes propenso
in euius editione librorum Ili xii pri-
316쪽
53. Contra vero quercus terrenis principiorum satietatibus abundans, parumque habens humoris et aeris et ignis, cum in terrenis operibus obruitur, infinitam habet aeternitatem, ex eo cum tangitur humore, non habens foraminum raritates, Propter Spissitatem non potest in Corpus recipere liquorem, sed sugiens ab humore resistit, et torquetur et ossicit in quibus cst operibus carimoSa. ESculus xero, quod est omnibus principiis temperata, habet in aedificiis magnas utilitates; sed ea cum in humore collocatur, recipiens
mum ea verba desiderantur. Ea itaque verba restitui. Legebatur et svinea -- fur. Sic si ire licet . abietis partem superiorem appellatam fuisse fias ornam ;iniariorem vero intimam fusis iam supinoam r ei quidem pars abietis ii corti fa diei etiam intimia potest. S pinea materia est tranei abietis pars, quae a terra ad altitudinem pedum XX. assurgit , perdolata sie, Ut Λl-hurnum Oieetum sit. ,, Addam quoque
se quao habet Servius ad Virgilii Georg.
supinen incti tirὶ Sappinum vocari imam abietis pariem ineptis Salinastiis dicit p. ao34. Sappinus sui generis a bor est ali abiete di ema. Ima pars abietis eo modo suuiala dieta est M'piseia a similitudine Sapin 'ae materiei, non Sappinus. Vocat Onadrisi iis dis-υariatum . quae Plin. sui in is quad/ipartilo uenariam cursu. Theophrastus
ex nostra emendatione me acρ υ vocat
per torulum intelligit noti corticem , sed eam partem ligni, quae ambit me dullam toruli vice. LAET.53. queremi veteres plures disi nxerunt quercus species , ut ex Plin. XII.
5. ,, Glandem . quae proprie intelli -
,, tur serunt robur, quercus, escia
,, tus, cerrus, ilex, suber . Vitruvius qui robur nominat, eius proprie
tates lamen non repensol. ST T. ex eo cum iungi ' hum DP, ... non
potest in corpus recte re liquorem Ita ex EE. ei MM. Pii. Est. Sag. Eis.
Odis. His enim transit auctor a que eus virtute ad vitium. Legebatur eae poquod cram ... non potest in cor 'Or .PONT.
I. scribit asseres quernos, simul humorem perceperint, se torquentes ri
mas sacero in pavimentis, et Plinius Lih. XVI. tradii quercum in aqua de
fossam firmam ess . eamdem super terram Hmosa iacere opera torquendo se-ae. Pui L.
tactitas pero quae est i lia E P. F. Legebatur quoia est. Pol π.
317쪽
penitus per foramina liquorem, eiecto aere et iagni, operatione humidae potestatis vitiatur.54- Cerrus fagus, quod pariter habent mixti
uem humoris et ignis et terreni, aeris plurimum, pervia raritate humores petiitus recipiendo, cel riter marcescunt. Populus alba et nigra, item sa-
54. ceretis ivtis. Schueideri cereus, queretis, Fagus.
bent mixtionem Atimoris ei ignis et femreni, ueris ρων initimi Ita emendavimus. Legebatur Ceretis , Stifer , Fagua, qtiod parvam halen . Inter Cerrum et Fagum de subere collocato , quod ad aediseia minime aptum invenitur, est eur dubitemus. Neque tamen eo dicibus obsequi possumus, ex quibus assertur pro stifer quercus, Primum quia de quercu abunde praeceptum est, ideo qui equam de eadem adiicere au- pervacaneum videtur; deinde quia quereus humore non eorrumpitur, sed mbrupta diutissimo aeriatur. Quid ergo statuendum P Utrumque vacare creduderim, quod etsi per se manifestum. ex alio loco eonsrmabo. Seripium est Lib. VII. e. a. de ligniar numque de Cerro aut Fago seti Farno nullus adve vilinem potest Permanere. Quaesitum suit a nonnullis quid esset ira nus , et Philandro visum est esse quid de quercua genere . quod tamen ve naculo usu Non Famnus sed Farnia
voeatur, idemque a perilis Otirectistiti liis. De hae ita scribit Alovaius Anguillam, libro qui inaeribitur Triar. tium tis si lita, parere IV. Lia ter specie d. Quereia deteri noldieianio Farmo, Famni, M Ischis.
Quod tamen nos non moratur, qui
enim primi Lih. II. inter cerrum et gum Querctim interpositam, quod
loeus ipse ei arboris natura repudiat. invenerunt, cernentes easdem duas arbores etiam Lib. VII. . ex vernacula voce quercum adnotarunt. Boe conmdenter amrmamus; quippe in Cod. Lis.
illa ceu Furno, punctis appositis, lamquam aliena et delenda signantur, sortasse quia in antiquioribus libris aut non extabant, aut in margine posita
erant. At hiue Palladius in librum suum transtulit i I. t. 9. De cerro , aιιι figo aut furno Liatissime tributilia diariare, si interpositis paleis, Melsilice at Lonore prohibeamiar. Selli-
i hoe in Palladio foetitidi aui Aldi
opera non extat, quod primi Ealtiores sic e presserunt: iam Ira no. Quod si quis ad Vii xii Lib. Vll. transser. re voluerii. arbitrium habebiti ad Lib. vero II. nulla ratio id facere patitur; quoniam in eodem de stirino separatim agit Vitruvius, ejusque naturam eum mno communem facit. Quare fiano ulla dubitatione asserere audetitus in Vitruvio L. I l. suisso tantum: Cer rus et Fagias quod ele. praesertim cum
apud Plinium , qui multa a Vitruvio deprompsit Lib XV. e. 4 L videamus:
Fagias ei cereus celeri er marest curidis utraque enim extrema Vitruviana sunt.
318쪽
lix, tilia, vitex, ignis et aeris habendo satietatem atque humoris temperate, parum autem ter reni habentcs, leviori temperatura Comparatae, egregiam habere videntur in usu rigiditatem. Ergo
cum non sint durae terreni miXtione, propter raritatem sunt candidae, et in sculpturis CommO-
dam praestant tractabilitatem. 55. Alnus autem, quae proxima fluminum ripis Procreatur, et minime materies utilis videtur, habet in se egregias rationes: etenim aere est et igni plurimo temperata, non multum terreno, humore paulo. Itaque quia minus habet in cor
λωαὶ Dieitur et amerina salix quibusdam . ex Diose idis nomenclatu ris, reclamanti us Columella Lib. IV. cap. 3o. et Plinio Lib. XXIV. o. s. aliis salix marina, ex eodem Dioscoride, Craecis αγMet , quasi castum dicas , ah insita aettieet vi. Soplasiarii
nomenclaturae Graeeo adieeta Latina interpretatione appellant agnum castum. Pna ignis , et aeris satiatrio altis tu moris temporal Enuntiandae sunt adverbialiter, satiata et temperat , se quitur enim partim torreni habentes.
ignis, et aerist Bestituimus locum, ut prima verba sint ignis, et aeris ha-hondo frutieluum. Ita F. P. V., et M M. Pit. Elo. rit. Oxs Sag. Bim. In E. F. Pro sinistrum est socio in m ; et in Ms. Poue. sarietate. Logebator ignis et areis habendo satiP attio. Lege iniur rurae sed reposuimus temperati ut hahent E. P. F. V., et ΜM. Est. Oxs Plane existimo verba lenis rara et partim sumenda esse ut adverbia, ei sub intelligendum esse verbum quantitas m , aut quidpiam simile; praeterea legendum esse partim aurem teris reni , ut habent E. P. F. V., et Μas.
Eio. Pit. Esi. OH Pone. Bim; sed in editions Ioeundi . aliisque post eam
deest particula aut . Sic emendato loco sententia est haeet hahendo stitistrum ignis, et acris , et habendo eo erate qti titatem humoris, harub res autem parum terreni. Ceterum do emendatione integri hujus loci eis gerunt Ioannes Budaeus, Petrus Ue seling in Variar. Observ. Lib. I. Sed plura addere opus non est. ΡΟΙ-55. AInusi Ioannes Bajua Lib. XXV.
e. 6. addit 'bacer Venotris magnis e- iam sumptibias Aditis aceretiri solet ad faeiendia palatio m et viedificiorum iundamistri. Putis etiam ex Alno in torrum adueris inaed si mr ponsilio sumossimus ianitis viretis de nolio dictus , cantili magno imposistis , riduas partes ractis connoctiss. Portis. Ita η qtiis mistis hahel in cor ars humoris 3 Ita Opt. Cod. Ρoue. xo.
319쪽
pore humoris, in palustribus locis infra land menta aedissiciorum palationibus crebre fixa, recipiens in se quod minus habet in corpore li
quoris, permanet immortalis ad neternitatem, et sustinct immania pondera structurae, et sine Vitiis conservat. Ita quae non potest eXtra terram paulum tempus durare, ea in humore obruta permanet ad diuturnitatem. Est autem maxime
id considerare Ravennae, quod ibi omnia operaci publica ct privata sub fundamentis ejus generis habeant palos.
56. Ulmus vero et fraxinus maximos habent humores, minimumque aeris et ignis, terreni temperata mixtione comparatae, sunt in operibuS cum
M. et ignis gerreni temperatis. Setineider eum Fea at nodor et ignis, sed terreni temperata
dem modo loquitur Vitruvius paullo infra r qtiod mimas histri in corpore i oris. Legebatur qtita non nimis ha-hoi in eo more humoris. PONT. in mitistribus locis infra fundamen ri a uisicio m palationibias crebro fixa Alnum palationibus iatilem indieat Lib. III. eap. 3. et Lib. V. c. ultimo. PHIL. ι sine ol iis e se val l Pondera immania, quae Alnus palationibus fixa
sustinet, sine vitiis eonservare non apte dieitur. Itaque eum in Cod. Beg. legatur et se vitiis , opinor esse seribendum et se a Miliis. PONT.
Est utilem minime id considorare, Moen e Ravenna colonia Sabinorum fuit, qui in umbris Nominantur, quae quia in Gallieis paludibus eonai ructa fuit, in fundamentis palos limbuit alneos. quod vitruvius reserti Nos effossos vidimu4 et agnovimus. Pluta Di amem numime id considorare lCodices melioris notae r est aut m mu-ximiam tu considerare. Nam mare naum pro mare me usurpari notum est. PONT.
56. Utatis i Elmus est, quae vomcatur Campestris . et Thoophrasti C. B. P. 4a6. Arlvir quidem procera, et materia firma. POL. fraxinus t Fraxinus est excelsior C. B. 1'. 4i6. sive quae proprie se xinus dicitur. Haee ad Alpium radices laetissima surgit , et alitus aliollitur. Huic soliis, eortiee, et ramis simillima quae Ornias vocatur, quamvis soro di imilis. uaee ubiquo colitur, et in ulvis etiam atque inetiliis loeis invenitur ; ad montana lamen non ascendit. Materia ad aedificandum non apta quia cito cario leniatur ; et in hum, dis eelefiter putrescit. POL.
320쪽
fabricantur lentae, et ab pondere humoris non habent rigorem, et celeriter pandant: simul autem Vctustate sunt aridae sactae, aut in agro persecto qui inest eis liquor, stantes emoriuntur, fiunt duriores, et in commissuris et in Coagmentationibus ab lentitudine firmas recipiunt catena
et ab pondere humoris non bene rigorem l Iia ΕΕ. et Arss. Pit. Est.
Sag. Oxs. Elo. Senientia est, tantum esse ponitus humoris in liae arbore , ut rigorem arbor ipsa habere non possit. Legebatur et sis Portitere, ρι πιθ moris. POL. et celeriter pandani l Pandare eontrarium est fornicari. Plinius Lib. XVl. cap. 42. Putilas conrra omnia inseri a Pandarum palma e conuario Dr-
sus autem apertior est . quam ut declarationis indigeal. Piti L. M in agro perare o qtii inrit eis liquor, stans s morsi mr, stini duriores j Legebatur vitii in agro ρ ι fectae , qui in se eis I ior, stantiitis em istir, stivitque duriores. Quae sue oblita ad antiquam formam restituimus. Jam ut poni pro sel notum est, at Pomsecro, pro quo malebat Philander p/rsectis, quid λ QDiu P absolio, ex D- ω , percocio sive dygesto humore, ut Plinius L b. XI. cap. 53. Dinciatiornutem pe/s ei Iur Omnia in cibis acria, nimia, et auiis haustu. Neque dieendi modus: persecto qtii inest eis liquor a Latinis abhorret; ita utitue Livius Lib. l. de Beli. Mae. n utimcompertra quiam regionem hos es m-tiissent. Ita Tae. Lib. I l. atiuiro G- stolium Lupiae obsideri, sex legimnos eo duxit. Si quis hoc exhorrescit, addat e eia liquor, ut sat liquore, et planiora omnia erunt. PONT. aut in agro pom c o qtii est oti K. uor, strinus emoritiivir j lia E. F. et Mas. Pit. ni. Sag. Et o. Bim. Ita otiam in Ε Ρ. si illud exeipias, quod
pro emoriunmr exstat moritur. Oh constantes voces perfecto et stantes
aer hendum esse duxi, ut seripia Sed lateor loeus dissicilis explieatu est: ideo praestabit animadvertere, a Plinios Lib. Xl. e. 53. verbum Prescere proverso concoquere adhibitum fuisse. Pringrediar , et ponam, a Vitruvio usurpari verbum perscio pro conficio, nempe constimo: cum iam Vitruvius ipse
superius i S. 49. docuerit ut, incis
dondo urboris crassisti innom ud me diam modulum, humor consumetur. Senientia itaque erit haec: aut in agro ope sectionis eonaumpto liquore . qui est in eis arboribus, eae alantes emoriuntur. Legebatur, aut in agro Dor. feriae, qui in se eis liquor Mundius, monitur. POL.