Aeliani De animalium natura : libri XVII = Ailianu peri zoon idiotetos biblia 17

발행: 1784년

분량: 898페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

221쪽

Liss.,3 De quo supra iv. 4 . et dei nee ὐποδέξασ Pr CL Fabwieli Biblioth. Graeca L. lil. ἀποδέξασ3M. e. I s. p. 394. Eandem de Clean- 'Hσιοδοι Locus est in Eπειι, veris the et formicis historiam ex eodem, su 277. Post πενM OR COdex Μe- ait videtur, fonte narrar Plutarchus . diceus inserit-; deinceps μιν de Solertia p. 967. E. αὐ-τε legit, ubi Editiones poeta..is,. ινέ ac I Ita Mediceus pro ἐπ' αὐτοῖς.

eας αύτας καλοῦσί τινες , καυσωνας δ' αλλοι. Γ ονται .

διψωντα τον ονον ἐπί τινα κρηνην κατὰ την τῆ - ποτῆ , χρεῖαν ἐλΘῶν ' τον ουν οφιν τον φυλάττοντα ἀνατιλλειψαυτον κ- άπελαύνειν, κή ἐκεῖνον ς ρεβλουμενον μισθόν

222쪽

LIB. VI. - CAP. LL LII. LIII.

γῆνος, καs Ἀζις ἐας , κ' Ἀπολλοφάνης ποιηταὶ κωμωδίας αδ ου ν αυτόν.

Nicandri Theriaconversu 33s translata monuit etiam Getaerus. ν Aelianum contra exscripsit Satriis v. . M. CLomnino Meianas in Dipsade T. IIl.

gendum est. . r

sorte ergo h. l. ἀμμοβάπις legendum est. Pro uorans Scholiastes Mea ἀνι --eisis habet. Particulam Misante σιωπιέσομεν auctoritate Gelaeta inserui. . i

υστοπάττων ἐκείνω μεν αβροτον το πλῶς ον εἰργάζετο.άπέ σωζε δὲ τον ονυον του μέτρου προς ταν ἐπισκοπῶντα

εὐμηχάνως. - ' - -

- ---J Cod. alter Gesneri Aeademico, Piaraectas de solertia ἔπινέrrari. Eandem historiam eum p. 96g sed ille pro υνα. semella narrat ea Arnone, nescio an habit πρε-s Naμένων.

223쪽

λεπάδες CL Aristotelas H. Α. U. i6. Gallia Ooi I d. B me audit. Da Mia. VIII. a. Hodieque antiquum no- lone vide Vat. Histor. II. a ' men obtinet in Systemate Linnae ,

Στρατευοντα δὲ αρα οἱ δεβυες ἡ μόνον ἐπὶ τους γειτο-

224쪽

a II LIB. VI. CAP. LVI. LVIL LVIII. φιλοσοφῶντις, Mi ει νυντες αὐτοῖς, o τι αρα in: ὐπερ μεγαλουτῶ αθλου κινδυνεύσοντες ηκουσι. Xρῶν ἄρα τω μει των οδόντων ως οπλω, καμ υΘηγμένον αὐτον

διίκνυντα .

lta Medieeus pro ure c-σι. De re vide Aristoteum H. AIx. 39. et Usteram de Araneis.

225쪽

τὰ ἀγοραiα, καὶ τα ἐνοπλια, καὶ τὰς ἄλλας τὰς των ἁνΘζωπων εἰς ἀλληλους τε και κατ' άλλήλων ἐπιβουλάς. ερουμεν σοφά; 'Eμοι μεν ἡ δοκῶ, ω Σισύφων, καὶ Τελχίνων, και Κερκωπων ' ζηλωτάὶ άνΘρωποι ' λεγω δὲπζος τους ἀκριβοῦντας ταυτα, πρός γε μην τους ἀτελε ,ους κακῶς τοῖς πζοειρημένοις es λέγω.

C A P U T LIX.' ο δε γε ἐνΘυμητικον. κή διαλεκτικον, καὶ το τοῦδε μἀλλον η τοῦδε αιζετον, ει καὶ τα ζωα οἶδεν, εἰκότως ἄν εἴποιμει διδάσκαλον των oλων την φύσιν ἀμαχον. Eμοιγ λ τις 'γιυσάμενος διαλεκτικης, καs κυν γεσιων ἀμωσγέπως εχόμενος, τοιαύτα ελεγεν. 'Hν Θηρατικη κύων, ηδ ος, ἡκὴν λαγω κατ' ἴχνια ηει, κα

226쪽

ἐκεῖνος ἡ ἐπιβη γε ἡ κύων m.

--Masa ν ἡ κυωωJ Ita Medicetis tiocinatione ex eodem , ut puto. ρου μν--α A. idem deinde divas- auctBre nugas refert, et merito ri--- pro dimiriuac dedit. Ceterum det Platarcous de Solertia p. 96 B. Easdem de canis venatici subtili ta-

τυρων' ἀλλ' ει ra αἰδω φαμιν, εἰτε φυσεως δω:ον ἀπο - , ρητον, ταυτα Δημοκρίτω τε καὶ ἄλλοις καταλίπωμενελεγχειν τε, κM τας αἰτίας οἴεσθα , λέγειν ἱκουο ις ὐπητῶν ψεκμάρτων τε καὶ ἀσυμβλήτων. 'Hδη δὲ και ό ν μι- άπαλλάττεταί ποι, οταν αἰο Θητ τῆς συμφοιτη- ως αὐτοῖς τῆς προς ἀλλήλους την ὀρμὴν , λ πιρουν άφι-ςάρος πεζιουπιν εἰς Θάλαμον νύμφη τε κα- νυμφιω.

227쪽

σι τοιαυτα ' - τροφης ἀφις ανται τῶς πρεσβυτέροις οἱ νεοι, κή γηρα παζειμένους Θεζαπευουσιν αὐτὰς, καὶ κπ- ' δύνων ρυοντα , κῶ εἰς ορυγμα εμπεσόντας οἰδε ἀνάγουσι,

φρυγάνων τινας ἀγκαλίας καὶ φακέλλους ἐμβαλόντες,

γηρα βαρῶς οντες. Ποῦ δὲ ηλόησε πληγαῖς πατέρα ελιφας; Πῆ δαὶ ἀπεκηρυξεν ο πατηρ ὀ εν τάτοις 'τονυιόν; 'Υμῖν δε ισως, ωανΘρωποι, δοκω λέγειν μυ Θους - τεχνίτας, εἰ τα ἀληθη λέγειν εΘέλοιμεν, καὶ πιιηταῖς

νενιμ emendabat, oblitus Eunomum νώ - τινῶν --ἐμβά--- fuisse Lycurgi patrem; quod recte emendata est. monuit Gronov. De reliquis le- ν, e. β .RI Ita Μediceus cum sum latoribus es. ad V. H. llI. II. Apodotio pro γηροβαρεῖς. Pro πε

228쪽

LIB. VL CAP. LXIL LXIII. ars

πώνειν MOVI Gefueras .e --- storiam de Gelone vide etiam in νουν vel μιν νειν emendabat; bre- V. H. I. I 3. Cf. Plinius Uli I. v vior amendandi via mihi videtur noxιs Chiliad. IU. III. F. 266. . ut πρὸς ante inseratur. Hi-

νος επιχώζιος , γνεται συντροφος ' ουκῶν συνανιόντετην ἡMκίαν, και ὀ παῖς ὴν μειράκιον, καὶ ἡ σύντροφὸς υπεζμέγας ηδη ην, και αλλήλους μεν ἐφίλουν. οἰ nτῶ μ ιρακίω προσήκοντες ωρρώδουν τῶ Θηρίου το μέγιΘος,το γαζτοι ζωον τλο ωκις α μεγέΘει μὲν μέγις ον σοις αναυτό. οψει δε φοβερωτατον - καλυδοντα ἶν συν τωπαδὶ ἐπί γε της κλώης αυτης ἀράμενοι - οτι πορρωτα πω κομίζουσι, καὶ ο μὲν ὐπανέιτη ό παῖς, ἡ δὲ ἐμεσιν ὀ δ:άκων. 'L.ς δε υλης ελάβιτο, καὶ τῶν ἐκιι φαζμάκων τῶν συμφυων, διέτtιβεν ἐνταυθα ταῖς των δρακόντων τροφαῖς ἡδόμενος, καὶ την ἐρημίαν προ των ἀπιτων διατζώων , καε των ἐν τοῖς δωματίοις προακουμενος ἐκεῖνος. Δάρπων δε ὀ χρόνος τον μεν ἁπέοηνε νεανίαν, τονδε ε γάσατο δράκοντα ηδη τέλειον καί ποτε δἰ εζημίας ἰων ο Atκας, ἡ του ζωου του προειρομένου ἐζας ης καιεζωμενος , ληταῖς πιριτυγχάνει, κέ παιόμενος ξίφει, οἷα εἰκος, ἐβόα, τα μὲν ἀλγων, τα-- συμμανς

229쪽

si e Medieeus in V. H. X II. 46 Patria , urba pro ιπννοκά,ει. Eandem narrati in Achaiae haec accidisse resert , et 'nam aut plane geminam habent eum eo nertes Chiliad. IV. ane. II. Plinius Vlu. II Noster v. 3I3.

CAPUT LXIV. ἁλώπηξ πονηρον ζῶόν ἐς is, ἔνθεν τοι κή κερδαλέην οἱ ποιηταὶ καλεῖν φιλου ν αὐτήν ' πονηρον δὲ καρό χερσαiος ἐχῖνός ἐς ιν. Κή ό μεν ἐαυτον συνειλήσας κεῖ-τα , Θεασαμενος ηκουσαν την ἀλωπεκαρ η δὲ χανῶν τε και ἐνδακειν ου δυναμένη, κατα ἴρησιν αὐτῶ ες τε ςόμα ό δὲ ἀποπνίγεται, καὶ τὼ πνευματος Dδον ἐκ της

συνειλησεως κατεσχημένου, καs ἐπιρροοντός οἰ τῆ προειρημένου. Kαι μέντοι καὶ τον τρόπον τἀτον κακον κααία

συριελθουσα τον ἐχινον ἡ ἀλώπηξ, λζηκεν αὐτόν 'Ανο τέρω δὲ Θηρα λέλεκται αλλη.

CAPUT LXV. το Κωνωπιον ἴτω καλήμενον, χωρος δὲ κα της M. αιωτιδός ἐς ι, τοῖς ἁλιευταῖς τι καὶ Θαλαττουρ- γῶς ανδρασιν οι λύκοι δεινως παραμένου , καὶ εἰσοιο , sκ αν ειποις αὐτοῦς κυνων οἰκουράντων διας ερειν. Ταν μεν ουν ἀπολάχωσου της αγρας της Θαλαττίου μοίρας. ιδε οἱ λύκοι, εἰρηναια αὐτοῖς προς τους ἀλάας καὶ εν- , σπονδα ἐςιο εἰ δὲ μη, διαξαινουσιν αὐτων τα δίκτυα,

καὶ ἀφανίζουσι, καs ἔδοσαν ὐπερ της σφετέζας ἀμοιοίας ζημίαν οἱ λδεοι αὐτοῖς.

εηρώινόμεια D v. γῆ. Similiter PA- rus X. c. g. Sed Autironus c. 33 et Stephanus Byzantinua sub voco ν-ώπου in hae narratione Conopiisaeiunt mentionem ad laeum Μaeotidem , cuius ne vestigium quidem

in Misorois exstat. Aliunda igitur allud nomen accessit. ut ipse Art-

soletis in aliquo opere eandem rem disertius narraverat. CL Peries aeolrieum in Anthol. Ceph. P. I 4 Ceterum eum Mesino ad Antigonam scripsi Κωνι -- pro κωνώπι-. Ce ς- rum Gefveνus malebat hanc narra tionem ad lutras quam ad lupos referri. Cf. Histor. Aquatit. p. 6 . - aI 2ε ειοὶ Sie ex Modiceo scripsit GrOnov. pro Beiarais. et deinceps riis Pro γαλαττίον.

230쪽

LIBER SEPTIΜVS.

ἀμπε- M aevi Postrema ποη ex II, Rotas aquatieas, quae a bobua Mediceo accessit. Eafidem rem au- versantur, deseripsit Maillet D ctore eodem crina narrat μιν -- scripe. de rEgypte T. it. p. 93. e ε-oas de Solertia p. 974. Rotas aqua- dem etiam delineavit Me, εν Rei tuas, quae Bbsque boum servitio Myc. ribuae υ- Arabim I. p. t 'manu aue Pedihus versabantur in Pis arctas l. c. πηι. - ἀντλει-- Aegypto, describit l. p. 4 . nomisaticae Di oras I. e. U. Hiramius X.

παυουσα uη, καὶ οΓον ορμον τινα και λιμένα ποθητον αποφήνασα αὐτοις, οπου τὼ βin τοῦ σφετερου το λοιπον καταζωσἈν. 'Aνειται δε αὐτοῖς καὶ π γη ποτίμου τή

SEARCH

MENU NAVIGATION