Aeliani De animalium natura : libri XVII = Ailianu peri zoon idiotetos biblia 17

발행: 1784년

분량: 898페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

201쪽

re atiis I Ad Aetoliam eandem lam resert PD arctus de Solettia aut plane gemellam narratiuncu- P. 972 E.

ακοντίων δίκην εαυτόν τις μεθίησι, καὶ ἐπιφιρετα , καὶ

202쪽

essa animal locustae simile sine pennis. quod trollatis vocetur graece, latinum nomen non halleat, aliqui rhittantver nec pauci auctores hoc esse quod gryllus Vocetur.

prima lingua cohaeret, intima absoluta a gutture, qua vocem mi - .iunt mares, cum v eantur ololysones. Stato id tempore euenit

cientibus ad coitum feminas. inaeducta sunt ex Aristoralis H. A. IV. 9., ubi tamen ιλολυγὼν de voce rana.' quaticae, non de ipso animata

dicitur προτέρων G-J UOx s. re ex M. diceo accessit.

Rotl De voce Aristore G H. A. I l. Ia simplieiter: τε δὲ Φ-vi. e. stridet. Intelligitur IInx torquilla Liὐn.1ei Sibilo vocem elua comparat Scopuli p. 46.

κεῖ πραότερος. 'Ακουαι δἰ αὐτων γένη ἐννέα ' λευ- , κον ειν , καὶ αυ πάλιν πυλλόν τινα, καπνοειδῆ ἄλλον, μέλανα ἐπὶ τουτοις, πέπυσμα δἐ καὶ χλωρον, καὶ γα- .ς ζώδη τινά, καὶ κα:κινοειδη ἄλλον, τον γε μην χαλε

πώτατον φλογοειδη καλῶσιν, παρείληφα δὲ ἄρα φήμη

καὶ πτερωτὼς καὶ δικέντρους τινὰς, καί που ἐπτὰ εχων

203쪽

τοῖσδε, ἀλλ' εἰς τα καύματα αγαν τίκτειν σκορπίους-

s vermic ulos ovorum specie paviunt- Uenenum ab iis candidum fundi Apollodorus autor est, in novem genera descriptis per colores maxime supervacuov. oniam non est icire, quos minime exitiales praedixerit. Geminos quibusdam aculeos esse. maies, pie saevissimos. Nam coitum iis trabuit. Intelligi autem gracilitate et longitudine. uenenum omnibus medio die, cum incanduere solis ardoribus, itemque cum liciunt, inexplebiles potu. Constat et septena caudae intern dia saeviora esse; pluribus enim sena sunt. Hoc malum Asrie ae et iam uolucre Austri faeiunt, Pan dentibus biachia, ut remigia i ub- levantes. Apollodorus idem plane quibusdam pennas inesse tradit. -

g. bene xx . p. 7ol in India ait esse

scorpiones alatos, et Pammenes apud Aeliantim insta xx I. a. Apollo or umse tui videtur Aelianus h. l. I. u. e/' vero Themae. 77 I. seqq. Percolores et veneni vites uescribit scorpionum genera. Novem posuit etiam Pulius Promotus in Libro Alto de bestiis venenatis a p. II. ADr- curialem de Venen. p. 92. Λευκὸς ovo ori et Aeseani eodem nomine

δsασι ' νηπιαχοις δὲ παρασχε δὲ, v γαγ-aισαν. hianc praeterea alatum faeie Nuamur, ex quo apparet Aetianum scorpiones alatos male tanquam genua se Paratu in commemUvare. It terpretes Alicandra omnes, cum o rotantum scorpionum genera a Ni- eandro commemorari tibi persuasis. sent, versu in 799 conitinxerunt eum praecedentibus, atque omnia ad genus νωλιχλωρον diuritia retulerunt. Μέλ- Aenari aut cit .a γουροειδῆς Nu

vel ite deficit in Aelian ea enumer tione genus nonum. Nam quae de scolpionis duplici aculeo et nDνςm

nodis caudae commem arat, ea non

ad genus aliquod a reliquis dive sum pertinere videntur, sed a Niacandro tribuuntur uni ex novem

aavTeris κωπές ' δοιῶ δ' ἐπὶ κέν'. εω, υλιι ιννιάδεσμοι ζ π Teis σε --eἀίης. ubi tamen omnes et scripti et editi libri habent raιη - πει a. Novem genera etiam ex colori huades ripta habet avi uua L. linTraa V. c. a. p. a 7. De alatis Libyae scorpioniblis L./muων T. lIL

pae cuiusdam aut limilis insecti alaticum icorpionis cauda appellasse. De Otura, sea gratione, aculeo G

204쪽

. e.ὶμ DJ De odio stellionis in et aliornm collecta ac fures in Hist. scorpionem vide loca Pliuii, Gatiui uia adrii P. Oviparor. p. 87.

Θος αὐτων ὐφορωμενοι, και πάντα τα τεχνασματα μηχαναῖς αὐτους μυζίαις ἀντεπινοοῦσι φυλαττόμενοι ' κοὶ

205쪽

Fεύδοντες. καs των τοίχων ἀνατέλλοντες τὰς κλίνας, καἰτων κλινων τους ποδας εἰς ὐδριας υδατος πιπληζωμνας εντιθέντες, οιοντ το λοιμον ἐν άδεία τε και εἰρηνη καθ .ευδειν πολλῆ ' οἱ-οποῖα παλαμωντ . Σκορπίος εἰ λάβοιτο, ὀποιν ἐαυτον ἐξαρτηοι κατα τον oζοφον, εχσταs τουτου ταῖς χηλαῖς καὶ μάλα ἐγκtατως, καὶ καλῆκε το κέντζον' ἡκοῦν ο δεύτερος κάτεισι μὲν εκ της ς ἐγης, κή διατῆ πρώτου εμει, καὶ τῶ κέντρου του εκείνου εχεται - αὐτος τῶις χηλῶς, καs τογε αυτου μετεωρον εῖ- εκεντρον, καἰ ό τρίτος μεοιν αετα , καὶ ό τεταρτος εκ του τρίτου, κή ο πεμπτος κατα τοῖχον, κήνοις λὰ των πρώτων καθέρποντες. Eιτα ἡ τελευταῖος επαισε τον καθευδοντα, κῶ διὰ των ανωτέρω ε πιι, καὶ ο μετ' ἐκεῖνον, κή ἡ κάτωθεν τρίτος, κή οἱ λοιποι, ἐς τ' αν απαντες αλληλων απελύθησαν οια δηπου λυσαν

πὸς ἀλnae , νων ἀλινμJ lea capitis seeutus est Cron V. eodicem cum Geinero scripsi pro vulgato Medicetim. Uulgo legitur μ' Esquod sensum huic loco ac- ει πάντες. commodatum non habet. in fine

κρὰ δε ἰχθύδια Θηρωσι πάνυ σοφως ' παρὰ την ἔχθην

' την του ποταμου ἔρχοντα , κή την ἡραν καθιασιν εις τουδως' τα δὲ πζοσνέοντα ενίσχεταί τι, και ἐμπλάσσε-

206쪽

LIB. VL CAP. XXIV. XXV.

κάτω εν - ειο- osoliussi. σω - deinde idem cum Me. ieeo et Codice altero Gesneex ala ν pr. πρὸς βοM Postrema capitis verba ex Μediceo constituti sunt; vulgo enim erat: τε ' ημον τε μυώ. a. ἐπιβαίη.

207쪽

AELIANI DE NAT. ANIMAL.

208쪽

LIB. VI. CΑΡ. XXVII. XXV m. XXIX. Issoari 3 Ultimam vo- munt terra, intelligentes odoremem ignotat Μediceus et Aool oltas, illum indicem sui esse. Malos o i -' Rationem rei ab Aeliano narratae res catos odiise ex eo etiam potest repetendani esse a structura et aspe- colligi , quυd odorainenta variaritate membri masculi hodie contiae. sequuntur, atque amant munditiem corporis. Cum simile aliquid in I In seqq. Apostolius canino genere observemur, nescio πιις λι-ee. Idem narrat Phuιux X. an ratio Aelianea et Plinis ad c. 74. Excrementa sua etail. sub- utrumque genu 'Valeat. . r

XXIX.

σωμα τον παῖδα, καὶ τον λτον παραμενειν, καὶ νοση-

209쪽

196 AELIANI DE NAT. ANIMAL.

κζυμωδες αταις φωλευειν εἰθισμένων.

ra Aristoreis aselli pistia solius

omnium in media alvo corculum situm ccunmemorat. De Emi hoc disputat Rondeterius apud Ge era- P. 4. et sturicinem eme putat. Sed nihil certi assiimare licet.

CAPUT XXX L

Φωτιοι. I H Iehus Φίτιγξ - tam eanetorum in fluviis Carinthiae Φλο N an πλαγιυ αὐλὸe, musicam exerceri asseverat V.ilva Iorῶς aruc Vide locum Ea- Beschreibine von main T. l. P. thii a Gronovio laudatum ad Eadem de paguria et thrilsis narrae Iliad. E. v. 494. Sub finem capitia Plurarchus de Solertia p. 962. E. Vulgatum νῶν ἡ δονει ex Mediceo De re ipsa vide insta ad lX. mutavit Grenovius. Similem captu- cap. 43.

210쪽

LIB. VI. CAP. XXXII. XXXIII. XXXIV. I9

S racio Mψει habet XUl I. putat esse Clupeam alo-P. 799. Salubritatem regionis circa tam Linnaei, Gallorum Hane Alatiam lacum deseribit Phiis T. N. vero ipse tenatur se ad sonos testu-P. 674. ubi Codices itidem M aiae dinis adnatantem vidisse. Alausam Praeferunt. In seqq. Lenum. ad praeterea Vr oras et Asertus apud Iuroum p. n. emendabat συμ- ω erum p. 24. sonitu notae reti- r καὶ χερειο rri inepte. bus adiunciae eoactos capi tradunt. Asertus altam pro alausa ; unde SeisσMI Aristoreos in Nisa apud vernaculum Es originem duxit in Albenaeum VII. p. 3ag-νὲν litore Flandriae, Brahantiae et Ger- γεμμεν, μι ι δεναι καὶ maniae inferioris, ubi male audiat, - Ia τῆς 2αλάσσι e. gregatim aecedere ad sonitum no- iaeas: τριοδες - αἱ λεγιμναι soισ- larum aut cymbalorum retibus an σH. PsυΘrius L. III. de Abstin. nexorum. Cf. amieissimi Mochiι Hi idem de seισθώn narrat; ut adeo storiam naturalem oeconomicam τριχὶς eadem sit cum Θρισσa, quam Piscium T. l. p. 2 9. Fab. Io.

τὼς οφεις ἐπαοιδαῖς τατι καταγοητευσαντες, εΘα μέντοι προαγουσι ρατα.

μέρος πάνυ σοφως καὶ πανάργως ἐξηπάτησαν , δε ἡκ εχοντις, ἁ κρύψαντες ἔχουσιν.

SEARCH

MENU NAVIGATION