Aeliani De animalium natura : libri XVII = Ailianu peri zoon idiotetos biblia 17

81쪽

cum sapiunt. Sed idem ex libris λesyptiorum refert Plutarebus deifide p. 37I. λέγrem δὲ via νεκρῶν

ωμἀσε γῆν μερπετι νει λων βαλ ιν. Pro ἐ-aaoea muleei libri vulgo letitur μιλιυσa. ει δὲ σώματε. Aut desiint quaedam, aut haec verba cum Gesiero inducenda sunt, et deinceps legendum μέλι M. Seqliena ἐπικοί, 1 posui pro ἐποχετεύει qui Du alitecessit. Quod ad potum a cipitrum attinet, vide notam ad cap. sequens. Cor avium noneomedi ab aceipitre testatur etiam Aristoteus lx. c. II. Plinias et alii praeter Asertum. Cf. Gesuer in

Historia Avium P. I.

νην άνασπωσι. καὶ τον οπον αὐτης πικζον οντα καὶ δρι-

ες την χρειαν των καμνόντων την αὐγην, καὶ εκ των oeν

ἁπάντων δυο προαιρουντα , κ' απος ελλουσι κατασκεψο- μενους νησους τινας se μους, όσαιπερουν της Αιβυης πρόκειν- τα ' εἶτα όπος ρέφουσιν ἔτοι, καὶ ηγουντ της πτησεως

82쪽

LIB. II. CAP. XLIIL XLIV. Θαλλων έ πιτηδειοτέρας σφίσιν ἔκζιναν , Dταυθα καταπολ- την γαληνην τε καs τὴν ἡσυχίαν αποτίκτου , κα

ε λυοουσι καs Θηρῶντα --κ et λειάδας, κήτους νεοττους εν ἁφθόνοις ἐκτζέφουσιν' εἶτα ηδη παγέντας καὶ ἐκαυτησίμους γεγενημένους παζαλααβόντες εἰς την Λῖγυπτcν απαρο- , ῶσπεζουν εἰς τα οἰκεῖα πατζφα, τάς is το ς συντρόφοις.χωρίοις διατριβάς.

νι- πωντα. Eadem tere in voco habet, et in vom να- ωὐχae. Cons. Gef. ri Hist. Avium P. s . obiter notandum puto egregiam vocem, ἐπιξυοκIδώ, esse adsignandam avium rapacium a reliquo

genere disserentiam, quam in ornia thologiam hodiernam introductam

vellem

'incerti Scriptoria ap. a Mam in γυναικεrstaeuae, ubi est et δει- νὸe a γυναικεIstae s ἀπροπετο αἰτιαε μέσου isti Hρον τἀν ειλειῶν. Q δριμ I Haee verba ex Mediisceo accessierunt. In seqq. pro Ia enistis emendat χρίεμ collyrium. Hierarium collyrium memorat /PΔ-nius XXXIV. e. I t. sed diversum. σῆι ἐου Λιβύνὶ ira .Hediceus . Vulgori . In sqq. etiam ex eodem libro articulus τὰ ante Mitata accessit.

Αι ἰουλs ς ἔντροφοι, κα ἔχουσιν ἰοῦ

83쪽

laxa.ci mee illustrant Oniauam ει άλrare - ποία Mtieulus si ex II. 434. Graecia recentioribus σγουν Mediceri accessit. Pro altera voce γέλλαι. italis donetellae, Genuensibus Triuer πείνει, fame, emendat. Zitureliae dicuntur. Belanius observ. I. 3o. Est vero labriis tulis Limiaei Q ΦουταιJ THHer omnino legen ap. Brynnubiam Massi. no. 6'. cuius dum censet-; cuius equiniorsum natans expertus est ipse Ron- dem emendationis necessitatem non auenas. De veneno Omnes tacent. video.

- τικτεται γ et Pam ad PF len Carm. febio, Binebri van Merethis eae. Cel. 93. V. II. transpositis particillia Pisas idem eum Doride tinuae legit vae - νικτὸναι δέ. Hoc ad Limaeis genus refert, Spiciles. Video, γὰρ post ΦΙἀτιται otiosiim Zoolog. X. Infra lx. l. trigia te esse. Comparatio leporis marini porem marinum aeon edere dicitur. cum cochlea nuda docet intelligi C .-lX. 48. et XXXII. I. Ni animal molluseum Aphlia depilans ander Alexiph. v. 46s. Lepus Ver a Linnaeo clictum, postea vero accu- marinus, quem infra Aetianus xVI. ratius descriptum et eum hoe etiam I9. memorata longe divetsi ge- Aeliani loco comparatum a Boba neris est.

ἐκδημοις ςζατιαῖς επονταs γύπες, καὶ μάλα μαντικως οτι γε εἰς πόλεμον χωζουσιν εἰδότες, και οτι μάχη πα- σα εογάζεταs νεκρους, κω τουτο εγνα κλες. Γὐπα--αρρενα ου φασι γενεοαίροοτε, ἀλλα θηλείας ἁπάσας οπερ ε πιτάμενα τα ζωα καὶ εζημίαν τέκνων δεδιοτα, εἰς επιγονην τεκνων τοιαύτα δρα ' Ἀντίπρωροι τῶ νότωπέτοντα ' εἰ δε μη η νοτος , τω εὐζω κεχηνα , καὶ τοπνεῖαα εἰσρέον πληροῖ αὐτας, καὶ κυουσι τζιων ἐτων. Λέγου δὲ νεοττιαν μη ὐποπλεκειν γύπα ' τους δὲ αἰγυπτιους εν μεΘcζω γυπ- οντας καὶ αἰετῶν, ειν καὶαρρενας, καὶ την χρόαν πεφυκέναs μέλανας ' καὶ τούτων μεν ακούω καὶ νεοτταις δείκνυ s. Γύπας δὲ μη ώα τίκτειν πεπυσμ , νεοττους διωδίνειν, καὶ ως ἀπο γενιας κατάπτεζοίι ι' καὶ τούτο ηκουσα.

84쪽

LIB. II. CAP. XLVI. XLVII. XLVIII. 'I

NM CL Philas Caran. III. Uuliuis

res cadavera priscul indagare et aasi praesagire constans est vete- eum scriptorum traditios a vero

non alteria. Cf. Interpp. Hiari X. 6. Lutam VII. 123. .: δὲ μου - Grammaticae leges εIM az. scribere iubent. ἐνιδ, J Haec et reliqua ex Aegypti otiam libris hieroglyphie is et magicis repetita, ut docet semiarebiIoeus in uessest. Rom. p. 286. C. verum natura mendacii arguit , et testimonium Aristoteias H. A. IX. I s. l. 6. Anrigoni c. 48. Et tamen harum ineptiarum auctorem faciunt gravissimum Philosophum Geoponiea XXIV. a6. sed ibi vir doctissimus Nictis p. IO3 a. ex in ovomia orna tholog. lil. I. p. Ias. docuit haec omnia esse ex Geoponteia Aristotouolim stippositis repetita. - AIγυπιαε infra U. 41. eum aquilis pugnat. ait; cum nulli bi a veteribus d scripti sint, suspicionibus campus patet liber. G. reus in Histori invium p. Is9. et 7s6. γυπα- in

terpretatur , et Vulturem nigrum

Pliuii X. sect 7. Fortasse est, quem

Belinius in Aegypto frequentem vidit, et vulturem nigrum appellavit, de quo tamen nonotam satis constat, an idem iit cum percnopteria Linuae . πέπυσμαι I ita Gron. ex Μedice. Pro πέπεισμαι, autoritate G aer reposuit.

C A P V T XLVII. Tκτινες εἰς ἁρπαγῆν αφειδες ατοι ' οἱ δε, εἰ δεοι, τό i

σαντες επὶ το κ ας της νεως, των σχοίνων ε Θίουσι τι καὶ

85쪽

ra AELIANI DE NAT ANIMAL ματι και τοῖς ονυξι, καὶ ἐμβάλλου ν ἐς τον κδεαμον καὶ αἱ μὲν in τοῦ βάρους οβῶνται, καμ ύφιζάνου , το γεμην υδωρ θλιβόμενον ἀναπλεῖ κή πίνουσιν ευ μάλα μηχάνως οἱ κόρα γεις, εἰδότες φύσει τινὶ ἀπορρητω δυοπιήματα μίαν χώραν μη δἐχεθα .ANuae MemiscJ Hune locum ex- exstat Bianoris epigramma in Anain seripsit Apostotius X. 64 Idem de sectis Rontaiauis T. D. P. I s. quod Libycis corvis narrat PDearibus de respexisse videtur Plimas X. s. ω. Solertia p. 967. In eandem tran

i Ἀνει- cI Loeus est in H. A. IX. 3 i. sed verea non annumerantur.

άποκτείνει παζαχζημα τω κέντρω. Καὶ λέγει γε Αεωνιδης ἡ Βυζάντιος , ἰχθυων φυσεώς τε κή κζίσεως απερ- ρον ἁνΘρωπον ἁρπάσαντα ἐκ τῆ δικτύου τρυγόνα, ωιτοδε ἄρα ἡ δυστυχης ψητταν εἶν - ειχε φἐζοντα ἐπὶ κολπον ἐμβαλειν, καὶ βαδεζει, ινα MΘη, ως τι ἀγα- θον εὐρών, εἶτα καὶ εἰς ἐμπολην κερδαλέον ἐαυτω εχων ἁρπαγμα' ἡ δε ἄρα ηλγησε πιεζομένη, καὶ παιει τω ' κέντρω διείρασα, καὶ ἐξεχεε του δυστυχῆς κλεπτει τὰ σπλάγχνα ' κή ἔκειτο ur ἀ τη τρυγόνι νεκζος ὀ φωe, ἐναζγης ελεγχος ων sκ εἰδως εδρασεν.

ix MaraJ Eadem inpianus Π. 4ss. ἔμβαλι I Amstonus xlX. 6I. βω- De lingulis piscibus deinceps dice- λελ, deinde AHζει. - Ἀει habet tur. De pastinaca similem hillo- quas quidem varietates nemo a Tiam narrat Rouae etiων. probaverit. Cod. Aus. etiam Rau- λέγει νεl Ex Mediceo γε, et dei ' Praesert. de .a ante λατka addidit Grinxov.

86쪽

i LIB. IL CAP. LI. LII.

κάθητοη γαζ κατα των τενόντων, και κόπτει αὐτὴ

mea sit Plinius X. 74. Resalon μακ δὲ καὶ ἀλοπ tvoearur parva avis. DVa corvi Dan- 4 4 A cIλει πολεμετ νυ τοῦ ἀσά- gens, cuius pulli infestantur a vul- λωπι ι Meae , βεν ετ τυπτε- νpibiis. invicem haec catulos eius αὐτοῦ. Quem locum hahet etiam An-ipsaimque vestit. Quod ubi vide- xj.nus e. 64. Illiistris eum rant corvi, contra auxiliantur, velut aliis Faleonem Sparuerium Danaei adversus communem hostem. Arn cum aesalone comparat. foretes H. A. IX. I. καὶ ἀισάλ- ἀ-- eis. I Apostolius X. 64 λ--aravi πελέμιος. πωπτεε γὰρ καὶ τίλλει vis,ιτο habet. Pro νυσιν sensus re-αμὸν, - τλ τει- ἀποκτεινει' γα-- quirit eum grammatica lese κνει.

λαπαν. --λ--J Locus Aristotelis est in dam Deili, quorum ova etiam aeu Η. Α. l. s. eig. de Genet. II. I. tissimortim oculos effugiunt, et ccubi ale 'meώληξ δ' ἐσιν, te ς ἄλλο νι- terrime exeluduntur. Quam multa --- - ζωον-- sint insecta, quorum ova necdum σύ--μου νῶ αυς τ . Pertinet haec quis vidit descriptionis Aristotelicae tertia para ινυδρωψJ Addit Aristoteles i. c. alis ad senetationem insectorum, quae δεμ pz,ἀ-νὶ πιαλ--. σε κη. Se-σ-ληαενε δεν alis crLvxe in quibus- quentia vetha ex mediceo constituit

87쪽

AELIANI DE NAT. ANIMAL

Cronou; vulgo enim is δὲ se ναμ eo nihil constitui potest. Novi mosa Ἀειν legebatur contra senten- quidem physeterem micro Pa Isunaiatiam iniistoralis. phocas, delphinos et phocaenaa in prim a persequi, teste Fabricio in Φάλαινα, i Addit Arso eust .κει Fauna Groen l. p. s. sed etiam del-δὶ ι μὲν δεψὶς τὸ ψ αὐλὸ- διὸ - ωcra, phis orca et serra Linnaei balaenas

4 δὲ Φάλαινα ἐου vis μετώπω. Locus aggressi lacerant. Nimis igitur am- Aeli ini insta V. 4. non ad balae- Diginis et locus Aeliani. Φώκαι- nam, sed ad phocaenam pertinet ut est delphinus Phocaena Linuaer, ad eum demonstraho. Ronaeeleritas quae te ite Fabricio l. c. p. 47. vivus phalaenam Veterum putat esse, assidite se incurvat, caput caudamque

quam Santones cibbas a tib bo dorso deo istim flectena, o orso eminente, opperiant; Θ s vero et Betimus διλο ι vero delphinus delphis L .. Italorum Capitolis interpretantur. qui interdum supra aquam exsilit: Mihi videtur ad genus physeterum teste Fab=i io. Hae e ad illustranda Pertinere. Quod vero Aulanus V. multa scriptorum veteriim, inpria 48. ait δεψὶς φα ἰὸν διαφοροσ, ex mis poetarum, loca sufficiunt.

κρυος, άλλα των βοῶν τωνδε ἰδία φύ ς' καὶ το μαρτυριον παρὰ πόδας ' γίνοντα γὰρ κῶ κεράτων ἐν Σκυ- Θαις sκ ἀγέρας οι βόες. Ἐγὼ δὲ ακκω λέγοντός τινος

μίζοντας Σκυθας ουκ ιΘιεῖον σφίσιν, αλλ' αὐθιγενες

ἡκέτι διὰ κρύει J Ita Cod. ali. Medie. κα- .nae, i. e. cuius rei Getaeri et Mediceus. Uulgo enim argumentum statim hoe est. legebatur ἀκ rca φασι κρυοι. Mox ἰπα.ιιν val Cod. alter Gesueri DCrono . Iδίαν Φυσιν emendat, quod habet. Hmo ori locus eit Hist. U. I non est necesse. In Isiandia hodie Δι δὲ Behtirae λέγουσι ' μέλισσαι καθarmenta pleraque mutila pascuntur; ικουσι τa . tην τῶ ius, καὶ ὐπὲρ quin etiam in quibusdam Britan- -- εκ εLα διaλ ara τὸ προσωτέρω niae regionibus reporiri dicuntur; ἐμὲ M. υοῦν ναοῦνα λέγεννι δεκέουσι λι- contra in is landia greges ovium et νε- εα alia ' ra γὰρ ζύa ναύτα Φαλmutilarum et quatuor quinqueve τεναι eum Sed Hemastum Cornibus instructarum conspiciun- refellunt testimonia recentiorum . tur. Annotavit vero Gusten in Iti- scriptorum a Boebarro Hier E. T. II. nerario Istand. T. I. p. a 7. Olim in- P. scis. collecta, quae publica ho-sulanos augmentum cornuum bovi- ille naturae fide nituntur. - C et norum raromovisse radicibus sevo Irum Cod. Aug. omittit τις, quasi atque oleo illitis in usum poeu- ad Herodotum reseratur. 3lorum. A aiso .l Ita Codex ait. Gesneri cum

89쪽

AELIANI DE NAT. ANIMAL

disciplina, partim ex Aegyptiaco. alios collegit ad Melam l. 9.

νίαν, καὶ εἰς ἀγωγη ' φόρτου διαφόρου, καὶ γάλακτος

εμπλησα βους ἀγαθός ἐς ι, καὶ βωμους κοσμῶ, κακάγάλλει πανηγύρεις, καὶ πανΘοινέαν παρεχει. Καε αποθανοών, βους γενναῖον τι χρημα καs άξάπαινον ' μελιττιμ γουν ἐκ των ἐκείνου λειψαννν εκφύοντα , ζωον φιλεργοτατον, κν των καρπων τον ἄριτόν τε καὶ γλύκι- ν άνθρωποις παρασκευαζον, το μέλι.

De hae apum generatione fabu- nux Carystius C. 23. Iosa vide Interpretes Virrisii Georg. ἀνα3όe ἐGI Ita mediems. vult. q. s37. miles Carm. I . Autigo- ἀγαθόν ἐci.

90쪽

LIBER TERTIUS.

τυζου ν, O τι τους σκυμνους των λεόντων της ἴσης τε κή

D. M λέ-J PMira VIH. 16. ad eos precum; eaptivam certe dit Libya in uectum pervenire tuliae reducem audivi, multorum