Aeliani De animalium natura : libri XVII = Ailianu peri zoon idiotetos biblia 17

발행: 1784년

분량: 898페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

71쪽

AELIANI DE NAT ANIMAL

anniim erat, multoque vetiti minuta depromtae exstant apud D am inesse ait, quod Ar stateles Η. Α. II. voce σωογε, ubi , Lacertum ti quia17. ait caudam serpentum et lacer- dissecuerit, inquit, et divulserit metarum abstitia in renasci. Non au- dium, . 1ωι νι υ MTs σ- κλέει deo equidem Aeliatio hoe in lΟoo. νμέ τἄ, σμίρκεν-δὲ - παλιν I atrocinari ἰ quomodo enim partes va λεψανα. unde etiam lectio vulis acertae dissectae coniungentur ipsi e gata ina μινον defenditur; deinda sed magnam tamen παλιογενεσut ex eoclem loco suspiceris auctorem vim vici docti in lacertis, ranis, liuius narrationis de vulnerato, non cochleis, cancris et aliis experti vero dissecto per medium corpore hodie sunt. Vestigia narrationis loqui. Aelianeae ex inuolninato Auctore

ίως ουκ αν ευζοι τις, εἰ και σοφωτατος ελ κηλεῖν τε

κρατως του τζαχηλου κατάσχης, καὶ διατησας το ς'όμα,ειτα επ' αὐτω προσπJυσειας, εις την νηδυν κατολιχθαίνει τὸ π lύελον, καs γίνετ' οι τοσουτον κακόν, ως σόπειν

καὶ ἀφHIζι.v πικρὰe u vaeςJ Ita cum iὸς οῦκόἰνηνσιJ CL Aristaeoles H. A. Medic eo auuacter scripsi, eum et vult. 29. At amfer Ther. 8s. P GIllius vertata ad liberandum ab urus IV. 4: Ull. a. 'illis ipsis doloribus acerbis.

και των ταχύων τζιβομένων εν τω δινω, κατ' ιλας συνία ν οἱ μύρμηκες, καθ' ενα ἰόντες, καὶ κατα δύο δέ, άλλα - ιις τὸ τζίτον τοιχήιον εἔχοντα , τους εαυ- των οἴκους, κή τας συνήθεις ς εγας ἀπολείποντες ' ειταεκλεγου των πυζων καὶ των κοιΘων καὶ την αὐτην χωρουσιν ἀτραπόν' κή οἱ μεν ἀπίασιν ἐπὶ τὴν των ποοειζημένων συλλογην, οἱ δε κομίζουσι τον φόρτον, καὶ πάνυ αἰδεσίμως κή πεφεισμενως ἀλληλοις ὀπαφίς αντ- της ὀδου. καὶ μαλλον τοῖς ἀχθοφόροις οἱ κουφαι κατελθἱ τις-εις τα οἰκεῖα τά σφέτεια οἱ γενναῖοι, καὶ πληοω-

72쪽

σωροιJ Hanc iocum respexit atque ex eo Aut tonus e. sa. PII nixam δει apud in vocibus ι X. 3. XIX. 6. qui quidem in qui ἀ- et . Me . 1b napium. busdain a se invicem clivetsi a P. ses Carm. I. l. 6a. eunt; sed dissielle est in his narraia

73쪽

AELIANI DE NAT. ANIMAL

Plura etIam Ill. Bomon in historia quilarum postili, quae nulla nisi

veterum auctorum fide nituntur. Noe vero certum est , Omne avium Eapacium genus, rarohibere; generis vero gallinacei sere Proprium est in pulUere v lveari.ὲ κρατες I Uulgo E,reaurae C d. alter Getaeri et Medicetis ἄγροπτος. Nostrum inter alia coniecerat etiam Paetii ad Phiis. Carm. I. U. 6. MMd deinde susceptuni confirmavit TovEmend. ll. p. 23 s. ex loco Mi a in voce Κοριῶνοe ubi est ὁ δὲ εο πρατός τε κἀὶ ἀδέκα-. quem ipsum locum et Aetiaoi libro deperditosum iiiiii suspicariae. Reliquas viro eum doctiirum, qών sthii ad Ag MLIll. p. 3 s. nisi νι in obse . Critie. P. 232. coniecturas Praetere .

U F ς ρουῖος μεγάλη λασίοις μεν τοῖς πτερῶς ἐπτερω-

καὶ ara Cod ex Rardonii et Gudianus καὶ γλe 4. De re ipsa vide Plinium II. 36.

74쪽

LIB. II. CAP. XXX. XXXI. CAPUT XXX.

Διλ in Iea ex modiceo scripsit Medieeus οἰκιIοκ. Idem verbum Gron vitis pro minare. Cod. Aug. paulo antecellit , sed ibi notas, λεμ. cognaras significae, hoe vero loeo

- o 4-a α - ἀ- domesticae aves intelliguntur. Ita

CAPUT XXXI. Η σαλαμάνδρα το ζωον ουκ ἔτι μὲν των πυζος ἐγγο- νων, ουδi se αὐτου τίκlar , ῶσπεζουν οἱ καλήμενοι πυνι γόνοι - Θα. ρ ρει δὲ αὐτω καὶ ἐγχωtsi τῆ φλογὶ ομόση

καὶ - ῶτίπαλόν τινα σπεύδει καταγωνίσαP . Καιτάτου τα μαρτύρια ' παρα τίς βαναυσους καλινδεῖτο τὰ χειρωνακΤας τους ἐμπύζους. Εἰς οσον Hν ουν ἐνακμάζει αὐτοῖς το πῖζ, κή συνεργὸν τη τέχνη ἔχουσπαλο, καs κοινωνον της σοφίας, ὐ πρ τουδε του ζωου ουδὸ

75쪽

A3 4-Μ-Cod. ali. Gesne- emendationem Gosieri, qui transpo- xi et Medicetis 'Aπολλωνι ,δοσών ha- litis his vocibiis Se,1,ἔσis ἁλλra, Bent; quae lectio vulgata non me- νει δὲ legit. De cycnis fabula per Iior est'. vulsata testimoniis non eget. M, J Neeezariam puto

76쪽

LIB. IL CAP. XXXIV. XXXV. XXXVI. XXXVII. 63

CAPUT XXXVII. F μwγαλή, καὶ γαζ τῆτο ποίημα υλης, εἰς ἴσον μ, - τηνάλλως π:όεισι, πέπλας - ζην ἔχει, καs ἐσπείσατο αὐτη ἡ φυ ς, ἐάν γε μη ἄλλη τινὶ τύχη καταληφθη κώ άπόλητα ' ἐάν δὲ εἰς ἁρματοτροχίαν ἐμπίσν, οἱονεὶ πεδ η κατείληπτιμ, κή μάλα αφανεῖ, καε τε Θν M. Praxo.ντι δε ὐπο μυγαλῆς 'φάρμακον ἐκεῖνο , εκ

77쪽

. . e- ζ,νI Goneras emendabat κνησιν ni σκουσαν ἀμάξει. cf. P - καὶ ἀλar ; contra Paru ad Phileu Uli I. lech 83. Idem XXIX. sea. ar. Carm. II . ἐπιπλεDa. t. e. diutissi- et contra morsum eius remedio te me. Equidem quod asseram melius, rade orbita; ferunt enim non tran non habeo. Is rusvir' adscripserat iri ab eo orbitam torpore quodam coniecturam viri docti ex Actis Eru- naturae. De morsu eius venenatoditor. II 8 . p. sys. μυὸς καὶ Princeps locus est Arsopetis H. A. - --ἀν- ζ'ν, και. Ita enim Hll. a . Cel. Pallas in Spicitet. interpretabar notam A. F. Zoolos. IX. P. 9. putat morsica ἐπ-άrs.l ita ex Medice ripsi. venenum muri araneo adscriptii eui suffragabatur Philas. Vulgo ἐπε- a veteribus, quod animalia palcen-- ΟΑ. De fabula ipsia reti auare tia inprimis tentat, verius a ph Theriae. 8Is. τυφλην μυγαλέουν Ἀο- tangit aliquo genere. Profectum.

σαντα, εχ ἡδὲν αὐτω την σπουδὴν προαγαγοῦσα ' εαυτην γὰρ ἀποκτει νει λιμω, καὶ ἀνονητον την IreοΘυμίαν

sea νες Mλ, viret Rationes myM- avium paturam consecravit, eoqu. eas, hoc est, ineptas huius conse- factum eli, ut historia ita turalis nu--erationis tradit Gemens Alexandri- gis et fabulis inquinaretur, quod pus L. U. Stromatum, cuius locum etiam tu iis avibus acciri iis non posuit etiam Gemerus in Histor. mirum est, ex quarum Volatu et invium p. 37. bic accipiter Apol- cibatu auguria capiebant plures lini seu soli sacer erat. Nuperi itici Aliae nationes, Graeci et Romani.

78쪽

LIB. II CAP. XXXVIII. XXXIX. 6s

Hediem Meesiit et ex eodem etiam Ibis circa Pelusium tantum n Iris est, paulo post . - Pro τ ι πιι ceteris omnibus locis candida Atia receptum est. que ita Aristotelas H. A. IX. a .al ,--.3 Duplex Ihis; utrum- cuius locum perverse laudat mi aiaque senus deseritiit Herodotus Il. 76. rbius ad Diovm Perieg. v. a6a. Se cuius haee verba noster respexit: pentes volantes alia membranactis λεγει n ama πώ vates εσερωτος quas Herodotus l. e. deseribit, foe- . o. ἐπ' AI- tasse sunt lacertae volantes , quas aera .ae W1β- ἀ- πωσaec nigras Unnaeus dracones volantea dctie. M vis ἐσρελκυ--σ-ι Μegasthenes apud Sreasouem XV.. ι - ου ς -- ἀλλὰ κατακτεω v. p. I 29. Indiae assῆgnae M. P ras X. sech. 4Q. invocant el----Hese, qui noctu volenti Aegyptii ibis suas conera serpen- aeque incautos lolii aut sodorismum adventum. Idem X. lact. 4s. aspersu laedant.

CAPUT XXXIX. Α κύω δέ τι καὶ γένος αἰετων, καὶ ονομα α-- χρυσῶ τον ἔθεντο αλλοι δὲ α ζων τον αὐτον κα

ο ἀετος ἡσυχος ἐει, καὶ ἐπιποτἀτ παραφυλάττοὐοταν δὲ ταν ταῖρον Θεαιτηταs πλησίον κρημνου γεγενημένον, κυκλωσας τα πτέζα, κ' υπερτείνας αὐτου των Θαλμων, εποίησε τα ἐν ποσὶ μη προειδόμενον κατενεχθηναι βιαιότατα ' ειτα εμπε των κή άναρρηξας την

λυπουμένους λυττειν πολλακις.

79쪽

AELIANI DE NAT ANIMAL

Loeus est in H. A. IX. 3 a. CL P istius X. 3. infra lX.

c. Io. CSrm. l. Haec qui-eem G onotas ad h. l. scripsit i vexum equidem nee in Aristorem loco Iaudato, nee alibi nomen κρυσαε- et ἐσκιαι, nec reliqua etiam Aebaal verba roperio. Aquilain tamen germanam Aristotelis i. c. in- stelligi concedo cum Gonero ii Hist. Avium P. I 62. ea enim digitur, colore subrutilo ap. I lini tm. Existimo ititur totum hoc caput excerentiore aliquo Scriptore, qui Aristopetem laudaverat, sed alienis nominibus utebatur , translatum esse. Accipiciem Maea, Aristoteles inominat , non aquilam 4ree , quam tamen etiam de germana in-

Apostolius νοέρον ἀδυσωδέσωσεν Cons. TheopMIactus Quaest. Natur. c. a. In seqq. malae Apostolias habet. Quod

vero h .l Aeliauus asstimat chry1RE-ton praedam alienam non attingeres idem plerumque tradi solet de uni verso aquilarum genere, nullum scilicet cadaver ab iis adiingi. Cl. stuetus lxeutic. I. c. I. Lyerum tamen de aquila aurea idem Gomaeter oderis. De narier narrat nube in Dein scriptione Stavoniae T. l. P. s.

eam Equos et boves mortuos com

edere. Simile quid de aquilis Arabicis etiam narrat Fors isol in Descript. Animalium.

3 est Ποδ a J Historiam repetiit nem restitui: Gronovius enim ex tetes Chiliad. IV. I 4. v. 297. ll. 6. πρὸς nulla neccistat. e . etiam infra VI. 29. receperat. ἀλλὰ γουναικὸςJ De virgine Sestia ἐπιλ&ini In altero Gemeri Co- narrat hoc Puulias X. s. dice vitio librarii erat. D. περὶ τὶ --ιM Vulgatam lectim te ipsa vide Aristotetim H. A. IX. 3 a.

φιλογως ἀφειδες ατον. Καί τινες καλοῦνται λεπρώδεις

80쪽

Caput hoc illustratur ex Oppiaui M. διιιJ Ex hoe cognomine su

m. 4II. et 1. 343. Intelligi vero spleor deinceps etiam τε ninnum barbatum est surmuletum δραιὸς legendum est. Cori unctio rati ari consentiunt Bν Manichius et ex Mediceo accessit. L D. Gσm--s. Hodie etiam Sisas ex h. l. πο- trioa Graecis audis. Cretensibus laudat in h. V. male; ut vero e πιι; veneti enim monuit Perri ius in Praefation. ν,- eam nominant. ad U. H.

συμμάχων ες ιζησαν. Mάχεται δε ὀ τέλειος ἱέραξ καὶ

SEARCH

MENU NAVIGATION