장음표시 사용
11쪽
spiritus sui inspiratione praeveniat, moveat,3c molliat cor ejus, sed tantum quis. que erit monendus , ut divinae gratiae consentiendo , ad Deum sese convertat, debiteque paeniteat; quandoquidem jam omnibus ultro oblata sic adest paenitentiae gratia, ut illi dumtaxat sit consentiendum,&sine cessatione ad omnium corda sic puta.
sat Deus , ut tantum debeant aperire per consensium liberi arbitrii, ut gratiam conversionis accipiant,
Vel hinc suspicari incipe, ne sorte haec tua non fides sit, sed falsa persuasio: imo ut istud sine dubitatione recipias, Conve te te ad illos de quibus dicit Evangelium:
Lan. e. r a. Propterea ηοη poterant credere, quia iterum dixit v. 39. εο.-r Excaecapit oculos eorum, is indurapit cor eorum , ut non videant oculis, ct nora intelligant corde, o convertantur, ct sanem eos. An his forte, quos sic audis excaecatos & ob duratos,ut non potuisse credere dicantur, necessariam ad conversionem gratiam, etiam tum dicturus es ultro adfuisse obla-Bjlla Misistam , ut multo tempore vel labore requirendaram. . con- non fuerit, sed illi. dumtaxat consentiendam rtro gen. 3. An omni divinae gratiae auxilio destituti L a. c p. 6. fuerint , nunc non quaero . neque huc
spectat scopus mihi in Manuductione propositus: de gratia ago quae peccatori ad
12쪽
ad debitam conversionem necessaria est, ac per hoc quae ad illam plene & complete 1ufficiat; hanc dico his ita excoecatis& obduratis,ut veracissimo Scripturae testimonio non potuisse credere dicti sint, non sic adfuisse ut illi dumtaxat esset consentiendum : Hanc dicit Manuductio. non omnibus peccatoribus concedi : hanc
vult ab ipsis precibus piisque laboribus
requiri: Haec est doctrina quam arguis,& cui istam fidem opponis. Sed miror tanta asseveratione hanc nunc a te fidem proserri, quam hactenus a nullo legitimo Concilio decisam, nurulo Romano Pontifice invenisti determinatam. Cui, si quaerere volueras, sanctos Patres, Augustinum, Prosperum, Fulgentium , cum sexaginta & eo amplius Episcopis sijnodice in Sardinia congregatis , Gregorium, Isidorum, Bernardum,
Thomam, aliosque reperisses contrarios.
Cui e Classicis stliolae Doctoribus, noscio si habeas consentientem. Nam quamvis eorum plurimi sufficientem quandam gratiam cuique pro tempore & loco velint non deesse, non sic tamen communiter ad ea quae agenda sunt, illam volunt sufficere, ut illi sit dumtaxat constentiendum,
sed qua petendo fideliterque allaborando
13쪽
talem , quae sibi plene sussiciat, valeant
comparare. Sunt etiam non pauci, quibus placet, quaedam ad posse, non ad agere lassiciens ; propter quod adhuc
aliam , camque non omnibus communem , ut actio sequatur, volunt necesi riam. Horum omnium doctrinae convenit , quidquid de paenitentiae gratia in Manuductione disserui: Tu verbab eis longe discedis, dum paenitentiae gratiamCuique ut convertatur necessariam, sic
omnibus peccatoribus vis ultro a Deo Oblatam acesse, ut precibus piisque laboribus requirenda non sit, sed, quod siepe dicendum est, illi dumtaxat consentiendum. Hoc nescio, si a quopiam vel e Scholasti- eis Doctoribus hactenus ut fidei dogmast assertum. Inniti quidem vis Christi testimonio dicentis: Venite ad me omnes qui laboratis oemerati estis, ct ego reficiam vos. Item: Paniarentiam agite. Si Christus ais, hortatur omnes ad agendum panitentiam, indubie omnibus grariam offert alius hortatur ad imp ibile.Sed imbecille hic conficis argumentum, isti tuae fidei stabiliendae omnino insessiciens. Non enim ad hoc pertinet Christi vocatio & ad paenitentiam adhortatio, quasi omnibus ultro oblata ad ea perficienda
14쪽
iam adsit necessaria gratia, ut illi, sicut praetendis, sit dumtaxat cossentiendum; hoc enim si verum foret, jam nemini neces.serium esset , ut ad Christum veniat d biteque paeniteat , ejus adjutorium implorare. Nec tamen propterea que quam Christus ad impossibile hortatur: ad ipsem quippe venire, ac rite paenit re , omnibus per Dei gratiam est possibiale; quae gratia per Christum & in Chi sto nobis est praeparata, ita scilicet ut nemini sicut & quantum oportet petenti
denegetur. Ac per hoc merito omnes ut ad ipsum veniant ac poenitentiam agant
Christus hortatur; ut si qui adhuc infirmisint, neque ad id perficiendum stissicientes habeant vires, precibus piisque laboribus eas ab ipso conlequantur. Propter quod qui dixit: Venite ad me omnes, de paenitentiam agite, ipse & dixit: petite o vers. 7. dabitur vobis: quartae ct innuistis: pulsate
Cernis itaque quam infirmo telo Ma- nuductionem impetere sis aggressus,dum hac fide instructus doctrinam ejur coinnaris evertere cernis cujusmodi, hoc est, ruinoso , nitatur fundamento doctrina quam ei opposuisti Haec te fides docu
rat ut num. 244. reprehenderes me, quod pecca
15쪽
peccatores ad preces piosque labores ,
quibus verae poenitentiae gratiam consequentur , fueram adhortatus: haec te fides docuerat, ut ex adverso diceres num.
a s s . poenitentiae gratiam non opus esse instanter petere, sod quod habes nutu.2sq. paucarum linearum sufficere pre- 'catiunculam. Ex hac fide assueristi num. 28 o. ad imperfectam contritionem , imo saepe ad perfectam , non requirialium laborem: Ouam ut pani tens se praeparans ad consegionem, examinata conscientia conetur excitare verum dolorem G confideratione
turpitudinis peccati oe bonitatis dipina essensi: tunc acienti quod in se est, Deus non deest. Hinc
m. 27 I. frequenter recidivos & peccandi consuetu uini inveteratos, facile Acito , hoc est , uti insinuas num. 26q.
momento vis converti: non enim nisi momento opus est ad voluntatis consensim ; sic autem istis quoque inveteratis peccatoribus , uti haec tua asserit fides, ultro oblata Edest poenitentiae gratia, ut illi dumtaxat sit consentiendum. Hanc fidem dum non recipimus, neque ista, quam improbabiliter asseris, s cilitate . inveteratos maxime peccatores, regulariter ad poenitentiam credimus renovari. Tibi sumus , nam. 288. pruris
16쪽
tu ad novitatem ingenia, pacem Ecclesia θν
tium unitatem turbantia. Non mihi veneranis
de Vir, ad novitatem pruriit ingenium, neque digitus ad scribendum , ut hanc Manuductionem emitterem , sed quid ad illam me compulerit, quodque in ea mihi fuerit propositum, sic paucis accipe. Viderat pro sua Pastorali sollicitudiane Reverendus admodum atque Amplissimus Dominus Amatus Cori ache hujus Mechliniensis Archiepiscopatus, vaca te Sede generalis Vicarius, &animabus ac ipsi Sacramento noxium judicabat abusum , quo nimirum in gravia peccara recidimi nimis facile ct temere a quibusdam Consese sariis abselaintur: quem emendari satagens
Anno 1667. publico etiamDecreto m nuit omnes hujus Diceceseos Consessarios, ut cum in alios paenitentes selvendi, in hos certe ita recidivos ligandi potest tem exercerent. Hanc Constitutionem denuo renovavit Anno sequenti, unum. quemque Consessariorum admonens, ut quoad hujushiodi recidiras ct incorrectos paniarentes, ea utantur Ecclesiastica disciplina ae in nomia , quam S. Prolus Bor ausper Diore sim suam cum grandi animarum lucro, per i
17쪽
Has procul dubio saluberrimas Constitutiones, ut rectius eXequeremur, G-
pedire judicabam, si modum paenitentiae
comparandae & agendae populo , cujus instructioni pro commisso mihi munere servire cogor, aperte ejusque captui a commodate exponerem. Publicis id sa pius concionibus tentavi . verum ut amplius memoriae ejus consulerem, dignum duxi, si quae voce dixeram in brevem hanc Manuductionem contraherem;
quod & factum est. Populo itaque Aob hoc communi, id est , Flandricon stro idomate illam conscripsi. Omisi
autem, sicut oportuit, Scholarum comtentiones,& inter dubias Doctorum comtroversias eam doctrinam amplexus sum,
quam & veram judicabam, & omnium consensu sciebam securam. Neminem id sise & proximi salutis cupidum potest offendere. Tametsi enim circa nonnulla aliud fortassis quis opinetur,eo ipso tamen quo incerta sua illi est opinio,carpere non potest , si illa relicta, securior saluti via populo demonstretur; imo ut sibi con nilat, id ipsiim imitabitur. Etenim gra-νθεν peccaret, dixit jam olim Augustinus, in rebus ad salutem anima pertinentibus vel eo ipso, quod certis incertarrG-ret.
18쪽
Quomodo. autem haec nostra questiacumque opella excepta fuerit , atque otiam Aualiter eruditis probata , non meum est dicere. Ipse typus loquitur brevissimo tempore diversis in urbibus saepius repetitus. Attamen sicut non
omnibus omnia placent in fuit & cui ipsa displicuit , quique etiam publice
Cam coepit arguere. Is autem cum saepius
Romam, Romam inclamaret, ac si doctrina ejus ab ea quam Roma probat,dis. cederet ; nihil rectius me facturum arbitratus stim, quam si eandem Romae ex minandam transmitterem. Erat tum ibi
Vir eruditissimus, ordinis sui & Italiae
insigne decus , Card. Ioannes Bona, scriptis & fama etiam huc pernotus. Ι Iunc ergo, tametsi ei hactenus ignotus, vicariis litteris accessi, ipsique hanc Ma- nuductionem, jam Gallica lingua, quam callebat, interpretatam , destinavi; deprecatus, ut quantum ipsi a majoribus curis licitum erat, eandem inspicere, &siquid ejus sanae Doctrinae per Romanam
Ecclesiam probatae non congrueret, aperire non gravaretur. Benigne , ut ejus
erat humanitas , hanc nostram postulationem suscepit , atque ejusdem libellicsnsorem agere non est aspernatus. Quae . a vcIO
19쪽
vero ejus fuerit de illo censura, cxpedire
visum est huc apponere,ac tibi innotescere, qui num. 289. me annumeria nou tatis auctoribus, sic tamen ut non nova afferamus, sed potius antiquatos & d dum refutatos errores restauremus; sed
aliter vir ille. Proferam Epistolam ejus integram, ne quid putes i me subdole pr termissum. Est ergo ea quae sequi
- . Adm. Rev. Dne. Si nomine ct facie mihi ignotusfusi, n risimus deinceps eris mellare tui parte, an mo scilicet Christiana pietate oesolidiori doctriana imbuto; in librio enim depanitenim, quem mihi mi sti , loquella tua manifestum te facis. Legi illum summa ariditate, atque utinam stucis, ct rarium tuum pro sature animarum maximopere commendo. Quod verὸ inter rarias di dentium Theologorum sententias, tutiorem an F xviss , rem fecisti tuo muηere consentaneum; nec poteris hoc nomise tractatus se dissiicere, vis illis qui a paenitentia maxime alieni, non percipi t qua fiunt Spiritus Dei. Sedes Apost ista jam pridem multas laxiores recentiorum opimniones procripsit,qua in duobus Decretis Alexandri m. continentur: ct quod attinet ad paen tentiarn
20쪽
etentiam illorum dumtaxat nimius rigor damn rur , qui veteris Ecclesiis erga poenitentes disi plinam, a multis seculis in dissuetudinem abiit, in usum revocare conantur , quorum indiscretum Delum tu voque non probus. Erit etia, aliquis, forsitan reprehendet,
disserenda spe sustendenda absolutione scribis cap. 12. verum doctrina tua sapienti morum Theologorum est, nec merito argui potest. Opus seni tamen , dicis pag. 97. θρquentibus, omisisses: nam hujusinos objectio nes facile a populo rudi ct simplici intelliguntur,
solutiones autem captum eorum excedunt. Caeterum pro hoc pio ct litterario muminculo, gratias tibi uberrimas ago, ct s quod aliud simile osseculum aut edidisti, aut imposterum edes, rem gratissimam ficies, si ad me perpenire curulis. Hanc mihi fociam rogandi te, benignitas tua praebuit, meque tuis precibus enixe commendo. Si quid vero libitusque studiis prudesse possum , me semper paratum istantes.