장음표시 사용
341쪽
ID I ISΤORIA ECCLESIASΤICA. flo Jdus inter animosos milites consul constitutus vilis habebatur, multiplicique terrore frequenter exanguis angebatur, et fugam, quod praecipuum sibi remedium putabat, meditabatur. Hoc advertentes, Cenomanni valde laetati sunt, et majorem ei metum sempeCtas incusserunt si). Tandem Helias, consobrinus ejus I), ad eum accessit, et cum eo de imminentibus causis tractans, dixit: Audio mussitantem Populum, Domine, quod in patriam
tuam vis redire, durosque mores, et comitatum indomitre gentis relinquere. Hoc prosecto nullus amicorum tuorum tibi debet dissuadere. Nam sicut morestri ρωcidi sunt, amantque tra quillitatem pacis, sis hujus in coloe regionis continuis vacant bellis, et im- Patientes sunt quietis. Praeterea implacabiles Nommanni Cenomanniam calumniantur, et cum ingenti
Ieritate Cenomannicis dira commisentur. Nam silii regis Guillelmi, qui olim inter se dissidebant, nunc
reconciliati sunt, et in Normanniam cum grandi
exercitu conoeniunt, ut in terram nostram rePenteac urrant, et nos qui contra illos rebellauimus atro-
342쪽
33rcibus armis i tignent et puniant. Hanc sine dubio crede Praecipuam causam, pro qua Guillelmus rex cum ingenti sto a venit in Neustriam, cujtis ut reor aduentus nobis Pariet grauem metum et OCCVationem maximam. Haec ita dicenti manifeste Hugo propalavit Heliae quod suum vellet consulatum endere, patriosque penates revisere. Helias dixit: Cognitus tuus sum, Domine, su agiogiae meo sublimatus es in Consulatus honore, quem nulli potes nisi mihi dare vel vendere. Nam flia Herberti comitis Lanc lino de Bala cris nupsit, eique Lancelintim Radulf i) patrem, eι Iohannem meum genitorem PF rit. Hoc itaque disserui manifeste, ut me sicut te scias ortum de Comitis Herberii progenie. Nunc igitur de meo quoes inter nos conueneris accipe, et consulatus stemma mihi dimitte, quod meum debet esse consam
guinitatis jure. Graoe quidem et laboriosum quod ameto, quia vix aut nunquam, cum tres fili regis Guillelmi a lxerint, in ρace possidebo. Valde indignum Ῥidetur tantis principibus, qui nos circumuallare possunt militum centum millibus, ut a collimitaneis contribulibus impune patiantur aliquod dedecus, vel aliquo modo amitia ni sine terribili calumnia quo libet jus, quod pater eorum qualicumque Pacto Iuerit nactus. Me quoques libertatis amor nihilominus stia mulat , Et hereditatis apitne rectitudo dimicandi pro illa Muciam in Deo mihi sumeditat. His dictis ignavus Allobrox annuit, et pro Comitatu Cenomantae si x milia solidorum Cenomannensis
343쪽
monetae recepit. Helias vero recedente Ligure comes Cenomannorum factus est, et XX annis adepto consulatu strenue potitus est i . Heres quoque soceri sui Gervasit de Castro Ligeri sectus est, cujus filiam habuit, ex qua filiam nomine Eremburgem genuit, quam domini sui filio Fulconi, Andegavorum comiti, in matrimonium copulavit I . Hic in accepta potestate viam suam multum emendavit, et multiplici virtute floruit. Clerum et Ecclesiam Dei laudabiliter honoravit, et missis servitioque Dei quotidie serventer in te fuit. Subjectis sequitatem SerVaVit, pacemque PauP ribus pro posse suo tenuit. XII. io89. Ilis temporibus in Normannia nequitiae
rabies nimium crevit, et in cunctis climatibus ejus ultra modum redundavit, miserosque regionis indigenas miserabiliter conturbavit. Armorum crebra collisio in conflictibus scenduit, et multorum sanguine tellus maduit.
Anno secundo squam rex Guillelmus obi i t S). Αωelinus I cognomento melius Guillelmo Bretoliensi, domino suo, arcem Ibreii fraude surripuit, et Rodberto duci prodidit. Guillelmus autem pro redemptione
344쪽
arcis, qua carere noluit, MD libras duci erogavit. Recepta vero turri, praesidatum Ibreii pro vindicta Goello abstulit, et omnibus rebus, quas sub sua ditione habebat, eum spoliavit. Inde diutinum inter eos bellum fuit, rapinis incendiisque, cum caedibus hominum, vicina regio luxit. Almaricus de Montesorti, qui Fortis cognominabatur, pro virtute qua Vigebat, et cunctis assinibus, qui secus eum Commorabantur, audacia et seritate sormidabilis erat, dum in terram Guillelmi Bretoliensis ut leo saeviens irrueret, et SoluS contra duos milites certamen iniret, ab uno eorum laticea in latere percussus est, ipsoque die mortuus est. Quo defuncto, Ricardus frater ejus patrium honorem adeptus est, et perniciem germani super Guil-lermum ulcisci summopere molitus est i .
iosi.) Robertus dux Gisleberto, Ingenui fide Aquila
sillo a), militaria, quoniam valde probus erat, servitia crebro injunxit, eique pro remuneratione, patriaeque tuitione, castrum de Eximi is S) donavit. V Dde Robertus Bellesmensis selle livoris et irae commotus exercitum aggregavit, et in prima januarii septimana castrum per quatuor dies obsedit, et inter hibernos imbres et
345쪽
334 HISTORIA ECCLESIASTICA. fi 091-l092J prunas acerrimis assultibus impugnavit. Gislebertus autem cum paucis, sed animosis pugnatoribus sortiter intus obstitit, jactisque missilibus et lapidibus hostes relisit, in vallum praecipitavit, quosdam vulneravit, Donnullos etiam exanimavit. Interea Gislebertus tiro, Aquilensis herus, ei suppetias venit, cum Lxxx militibus noctu castrum introivit, alimentis et armis ac
propugnatoribus illud munivit, adminiculoque tali
patruum suum corroboravit. Porro Belesmensis tyrannus, videns loci munitionem, validamque defensorum Obstinationem, commorari non ausus in obsidione diutina, suribundus recessit cum ingenti moestitia, nihil lucratus praeter suorum vulnera. Sequenti anno, cum praefatus eques Gislebertus de Sancta Scholas
tica i veniret, et Molinis αὶ colloqui cum Duda ejusdem castri domina S) divertisset, post colloquium
Antonio cognomento Haren ibidem arina sua sorte dimisit, et inermis ipse cum ainnigeris suis circa VeSperam festinanter abscessit. Protinus eum Gerardus
Capreolus, et Rogerius de Ferrariis 4 , aliique Com
bonienses milites sere xii I persecuti sunt, Vivumque comprehendere conati sunt. Qui dum veloci equo veheretur, et manus inimicorum efffugere niteretur, ab uno eorum lancea in latere punctus est, ipsisque
346쪽
LIBER OCTAVUS. 335fi 2J moerentibus qui hoc perpetraverunt, nobilis heros ipso die mortuus est. In crastinum autem, bissextili
die si) corpus ejus ad Sanctum Sulpitium sa) delatum
est, ibique cum parentibus suis a Gisleberto Ebroicensi episcopo, et Serione Uticensi abbate cum multorum luctu tumulatus est. Porro GOisseedus, Mauritaritae comes, perpendens quod homines sui, qui grave
lacinus peregerant, ex occisione strenuissimi haronis ingentium detrimentorum terrae suae seminarium Pr
creaverant, cum Gisleberto Aquilensi, Depote ejus, pacem fecit, eique Iulianam siliam suam in matrimonium conjunxit, quae Richerium et Gol redum ac Giste Dium ipsi peperit. Sapiens itaque consul subjectis et heredibus suis commode consuluit, dum dulcedine conjugalis amplexus exortum scelus Occavit,
ne de radice pravae actionis multiplicius Delas pullularet, et redivinum inter posteros Semper in pejus excresceret. Foedus itaque in consobrinos heredes nunc usque indissolubile persistit, et serena pax eos blande sereniterque connectit S). Eadem septimana, qua Gislebertus, ut dictum est,
inter Molinos et Aquilam interiit 4 , Goellus contra
Guillelmum Bretoli ensem dominum suum campestri certamine dimicavit, et secum habens Ricardum de Monaesorti, magnamque multitudinem Francorum,
347쪽
336 BlSΤORIA ECCLESIASTICA. ii omJhostilem exercitum contrivit. Guillelmum autem, cum multis aliis captum, in vinculis injecit, et squalore carceris sequenti quadragesima i) crudeliter afflixit, et rigorem quadragesimalis poenitentiae invitum pro peccatis suis subire coegit. Denique per hanc occasionem Ricardus de Montesorti et Hugo de Monte Go
merici 2 , Gervasius de Novo Castello S), aliique
plures Francorum et Normannorum una mi Venerunt,
et pacem inter Guillelmum et Goellum apud Brehe vallum 4ὶ composuerunt. Tunc Guillelmus, ut pactum exigebat, Mello Isabel filiam suam in conjugium sociavit, et pro redemptione sua mille Drocensium libras et equos et arma et alia multa donavit. Quinetiam arcem Ibreii tristis et moestus adjecit. Nesavius itaque praedo his opibus admodum ditatus, intumuit,
et castellum suum, quod revera spelunca latronumerat, fossis et densis sepibus ad multorum damna conclusit, ubi totam vitam suam rapinis et caedibus finitimorum exercuit. Ex conjuge sua septem filios genuit, quorum nequitia nimis excrevit, et multos fletus viduarum et pauperum Saevis operibus excivit 5 . XIII. Eodem tempore alia turbatio in Neustria
348쪽
3a It 090J LIBER OCTAVUS. surrexit. Rodbhrtus, comes Mellenti, muneribus et promissis Guillelmi regis turgidus, de Anglia venit, tomagum ad ducem accessit, et ab eo arcem Ihreii procaciter repetiit. Cui dux respondit : AEquipotens mutuum Patri tuo dedi syrioniam, nobile Strum, Pro arce Inreti. Comes Mellenti dixit: Istud mutuum non concedo, sed quod pater tuus Patri meo dedit, habere
volo si . Alioqui per Sanctum Nigasium et jaciam
tibi quod displicesbit. Iratus igitur dux illico eum comprehendi et in carcere vinciri praecepit, et Brioniam Rodberto, Balduini filio S , custodiendam commisit. Callidus senex Rogerius de Bellomuyte, ut captam prolem audivit, per aliquot dies aliis actionibus, quasi
infortunium pignoris non cura Sset, spe te tenus intendit, suique moerorem tristis animi laeto vultu dis simulavit. Deinde, ut mitigatum ducem aestimavit, praemissis muneribus eum adivit et honorifice salutavit.
Cumque ab illo resalutatus suisset, dixit : Gratias ago, domine dux, vestram sublimitati, quia fili mei
suρerhiam Principali seueritate castigasti. Hoc .ego jamdudum debuissem secem, si necessaria mihi virtus inesset in hac senili retate. Crebro nempe nimia
349쪽
ejus proter ia me coni, Starit, monituSque meos mi/ltotiens conten sit. Corripiendus ergo erat, et docendus qualiter loqui debeat dominis suis et majoribus. Haec et alia hujusmodi Rogerius ad favorem ducis leti iter locutus est. Et ille, sutura non Prae Veias, adulanti congratulatus cst. Ad Omnia ducis consilia familiariter jam admissus est, et sic postmodum de sobolis ereptione prudenter agere Visus est. Erat etaim ex
antiquis et praecipuis Rodberti ducis et Guillelmi regis Optimatibus, gener Guale uni comitis Mellentici, ei Hugonis i) sororius, fidei et legalitatis prohabili laude dignus, amicis sultus et paventibus, divitiis et amplis honoribus, munitis oppidis at tuo probis hominibus, validisque siliis et sublimibus, quorum unus Mellenii comes erat in Gallia, alter Gauguerici α)consul in Anglia. Hic itaque, sensu et opibus et amicis Stipatus, accedens ad ducem, dixit : Debes, domine dux, mecum clementer vere, et frequenter recolere quod omni tempore sdelis extiterim dominis Normanniae. Nunquam domino meo fraudem feci, sed pro illo magnos et Periculosos labores Sustinui. Hoc nimirum potes in bello tuo clarius luce intueri, quod in Pro entia Patris tui contra rebelles grasi, in quo com
ruerunt Rogeritis de Hispania, et siti ejus Emretus et Elinantius, atque plures alii S . In fri seniser Persistere ab infantia elegi. Et hoc hereditarium jus
350쪽
in Turol aoo meo, et Unfrido piares meo, a Cui, Omnique vita mea in adoresis et Prosperis firmenter semaoi. Absit ut amodo, cum Sim silicernitis, incia piam . seroire fraudibus, quas Ddi i hactenus, et ab ineunte semPer cretate totis de istiui nisibus ' Et quia Pater tuus nunquiam de iantem me moenit a suo latere, sed fortiter perdum item in sua sidelitate, niamiasque Pro illo aduersitatos tolerantem virili robore, prae creteris optimatibuS Stiis ad Omnia secreta sua semper ha6uis me. Rogerio talia dicenti dux dixit Magnam logialitatem tuam, domine I meri, qtia tempore Patrum meorum in ignis,c viguisti, multis tille suntihus optime no i. t jule sicut illi te diloxerunt, consiliisque itiis probabilibus utiliter a qui erunt, ego nihilominus prudenti m tum Congratulor, monitusque tuos an lect r. Quod vero stitim tuum vinculis injeci, hoc sine dubio pro ContemPtu tuo Don feci, seu pro ejus stomachatione Stulsa nimiumq&e Procaci, quia minaciter et in ortune insistobat mihi. Rogerius dixit : Quia temerarium juoenem Castigasti, lintus gratiras egi, magnGSque iterum gratias mo
tali, Parcendum est illi. Relaxa custi gulum, et s. leni tibi exhibebit famulatum. Delibutus itaque dux hujuscemodi verbis, Mellenticum comitem n vinculis absolvit, et cuin patve liberum abire permisit. Non multo post Rogerius cum filio suo ducem, ut Brioniam sibi redderet, requisivit, et ob hoc ingens pecuniae pondus promisit. Dux autem, pecuniae cupidus, poscenti sacile annuit, et praesum municipi oppidum Rogerio reddi prsecepit. Ille vero duci remandavit,
dicens : rioniam xi tibi Dis retinere, sicut oram Pator Diuiti ou by Cooste