장음표시 사용
131쪽
VAL. Ac IDALir is lIbid. Nos qui modo etiam ad opem petendam ex t nebris o carcereprocedere erubuimus, Pt nuces, supplicia nostra, quoru nos pudeat magis , anpueniteat incertum e L sedere Graeciae velut larum spectaculum cupimuS. In elegantem mehercule splendorem haec Modius e tam scedo squallore dedit.Vnum nos monemus etiam, per interrogationem,si forte, efferenda.Nec ignoro enim alias, haec talia qua
figura soleant dici, quae pronunciandi sola r
. Pag.II7 .Ita uam quis ortunam in consilio habet, cum de aliena deliberat: nis mutuo miseri esse- , mus,olim alitu alij potuissemus essefastidio. Haec cum ijs quae & praecedunt & sequuntur,
in huc modum distinguenda, magis in expedi-
to ut sit sententia. Nemo fideliter diligit,quem stidit. nam ct calamitas querula est, ct superbas licitas. Ita uam quisq fortunam in consilio habet,cum de ali O deliberat. Nisimutuo mi seri semus, olim alius abjpotuissemiae essefastidio: quid miras est ortunatos -- per parem quaerere Z Vbi tame projemper libentius bimet reponam. Et geminam plane mendam in Manilio alicubi scio, de quo ad ipsum fortas-s cum erit commodum.
Ibid. Ingrati prorsus coniugibus,qzas iuuenes duxi-min, restertemur. Liberi in ore ct aetatis 2 reruo statres agnoscent ergouli detrimenta. Postremam copulam in membranis non eΩse Modius notat:& videri sibi aliud omnino la- tens ulcus subesse. Recte suseicatus ille: nobis
132쪽
CvRT. LIB. V. ANIMAD. 38 ipsum ulcus magis notum, quod & sanamus te ui manu. Scribimus: Liberi in fore O a talis O r rumpatres agno sient ergastuli detrimenta 'Quod si
copulam obicri non pateris, muta vi: Vipatres agno sient. laomodo Vellaib. 2. At nuxc squis tanti habitet, vix visenator agnosecatur. Ceterum erga-suli detrimenta venuste Curtius pro ipsis captiuuis & ergastulis, ut Apuleius noster in primo Msimi, fortuna decermina, pro mendicis, quasi fortunae recrementa. Sic enim magnus Lipsus ita hic legit, e cuius emedatione locum integrum apponam: Ecce Socratem contubernalem meum asticio. Humi sedeba sic tu palliastrosemiamictus, poenasilurore ac miseera macie deformatus: qualia solent fomtunae decea minastipes in triuijs erogare. In quo ipse videa ijs cum eo mihi non conuenit, quae suo loco reservamus,ita neque de hac voce: de qua nonnihil nunc occasione oblata, non quaesita, breuiter agemus. Ac decermina scribi Apuleio potuisse non sum eius oris ut nege, frontis eius multo minus, ut improba vocem alam. quamquam Festus a decerpo, ut videtur velle,quomodo formet, equidem non video. Mihi autem
iam olim de alia lubuit suspicari, ita parum diuersa,ita imo simili, ut sit eadem, literula excepta Vna modo. Cum enim in procusis exstet omnibus deterrima determina inde fieri non minus ad sensum commode, ad literas vero aliquanto etiam posse commodius arbitrabar. Aterriterv termen,& hinc trementu in Plauto eruditi norunt:a coposito quid item ni determenrid
133쪽
VA L. Ac io ALii IN Q cum detrimento Curtiano mire conuenerit:etsi nec dissimulabo, quid de utriusque loco etiam aliud alias in mentem venerit opinari.Verebar ne Apuleius decremina scripsisset, Curtius decrementa, simili ac gemi na item forma. Quae voces a decresco, sic forsan usurpatae, ut in contrariam mentem, a Virgilio,Apuleio, alijs.Virgil. Bucol.
Apul.lib Nenus de Cupidine suo. Nimirum illud incrementum lenam meputauit, cuius mon stratu puellam illam cogno ceret. Et Nagarius Panegyri Constantini, Constantium iuniorem vocat incrementum maximum publici boni. Sed haec olim ad Apuleium pueri allucinabamur: in quem ce liora aliquando, magis state & uberiore lectione confirmati, dabimus, etsi daturi quando si mus, ut res adhuc sunt meae, nescio. Vt properarem illud hortari poterat, quod obseruatio- Dum nostrarum quotidie numerus decrescit, dum alij, me morante, praeueniunt interim ac Praecipiunt,undo periculii forte, ne frustra de-
nique laborauerimus : ut tardem etiam caussae sunt in publicum num caussa vel proferendae vel tacendae. Nec est vero unus ille, cui operam nostram mancipauerimus:&in alios distringimur iam diu, ut ad hunc respicere non vacet.Fidem tamen promisi ante trienniu iam
facti cum fide liberabimus, ut primum licebit, ac maiore cum foenore solvemus, quod l5gius debemus.Non & mala nomina sunt,quicunq;
134쪽
CvRT. LIB. V. ANIMA D. N lenta. De Curtij loco haec scribenti hoc nune incidit,retri; uenta legi posse faciliore sensu, tuo& lib. 6.Philotae seruospurgamenta vocax: Adm nere eos coepit, quoties quisl diuersorijs, qua occupassent,deturbatus esset, ut purgamenta eruorum Philotae reciperentur eo,unde commilitones expulisset. Et lib. 8. homines nescio quos viles urgamenta urbium suarum, qualiari sentina ciuitatis Cicero dicebat: Et cetera urbium suarum purgamenta, qt propinquis etiam maximorumi exercituum ducibus a regepro fiebantur. Itemq; lib. io . exules, purgamenta exsili, igitur exsules nibus eiiciunt, omnia potius toleraturi, quam purgamenta quondam rrbiuisae, tunc etiam exilis admitteret. Hinc prorsus,ut exiiij purgamenta,colluuies exulum:sccrgastuli retrimenta siue purgamenta, vulgus ergastulorum & capti
uorum. Retrimenti autem vox non protrita
quidem, sed nec inustata. Varro sesquiVlys.le . Retrimenta cibi, quae exirent, per posticum vallem feci. Quem etiam locum ἐί ὀ πολῆς emendo: Retrimenta cibi qua exirent, per posticum canalemi feci. Ibid. Recinquemus ergo praesentium pignora, cum incertum sit an visuri sinus ista, qua potimus' Male interpreteris, praesentium coniugum; frustra,praesentium nostrum. Omninopraesentia scribendum. Voce pignorum coniuges hic simul & liberi veniunt:alibi nec hi tantum, sed necessarij quicunq;.
Pag. ii 8. uin illι ex hoc carcere erat perent istum
135쪽
domi esse coeli haustum, alium lucis allectum.
Mores, acra, linguae commercium. etiam a ba
baris expeti, qua ingentia ipsi omissuri sint sua
Ponte: non ob aliud tam calamitose, quam quod illis carere coacti essent.
Pessime antehac dispunctum fuisse locum Modius ait, qui sic restituit.Ego distinctionem
veterem ita bonam habeo, ut prae ea nouitiam omnem spernam. Illam reduco : quiuisti ex hoc arcere erumperent. stium domi esse coeli talistum, auium lucis assectum. Mores acra, lingu commercium
etiam a barbaris expeti, quae ingentia omissuri ipsi ints Jonte,non ob aliud, &c. In qui b us ingentia illud ingenuum esse nuquam putem. Occultata sub eo vox alia, qua Grieci hi barbaris se opponant& pr ponant. Quscunque est, non clicio:nisi si ingeniati. qua tamen Apuleii & Plauti propria vix uti sustinuerit noster. Cultos quidem & in genio elegantiori dicere voluisse videtur, aut quid simile, quo a barbarie gentium aliarum, Graecos politiores distinxerit, quod alijs quae- rendum linquo. Porro quod initio est, illi, ve- nuste sic usurpatum, cuius gratiam & vim interiorem non quilibet persentiscat. Ita lib.3. Si id consilium damnaret, at isse diuideret saltem copias in
numerabiles. et αρελκυ videtur, & nescio quid tamen ὀ Ἀργεία inspirat orationi.
Ibid. Si quos contuberni, liberorumi quos seruitus
coegisset a scere , amor detinere relinqueret, quibus nilpatria carius est. Vulgati quidam auctiores uno verbo, amordetineret,
136쪽
CvRT. LIB. V. ANIMAD. 6o detineret uberent,relinquerent. Vn d e fortassis e mendandum: si q. c. l. q. s c. a. amor detineret, manerent: reliqui irent, quibus nil patria carius est, vel tiset. Sed fortassis inquam: nec enim certo scio. Pag. 119. Multi ergo hostium manu voluntariam mortem occupauerunt,preti simias vestium induti, e muris semetipsos cum coniugibiis ac uberis inpraeceps iactantes.
Venia mihi tandem uniuet liberioris vocis sit. Imperite nimis atq; inscite veterem lectionem multis locis mutauit editionis optimae alias auctor , nusquam magis, quam in hoc: ubi, si Diis placet, ita correxit atque edidit ille, uti nos hic exhibuimus, cum antiqua lectione nihil me lius, nihil hac noua possit inueniri peius. Emeda iterum: Multi ergo hostium manus voluntaria morte occupauero id est, praeuenerunt:etsi idem fere verbi sensus etiam in altera scriptura. Sed an recte praeuenisse dici possunt mortem volunt riamὸ &ut interpretemur, inuaserunt, adieriit; an hoc tandem hostium manu λ imo sua, imo
nec sua adeo, qui praecipitio se perdiderunt. Vulgata nihil clarius:anteuerterunt vim hostis illata sibi sponte vi a semetipsis. Atque hic morem nota priscorum ornandi se in mortem, si prema necessitate, quo maximo cultu possent. Exempla quaedam iam nota, Romanorum patrum capta a Gallis urbe apud Livium lib. s. Quinctili j Vari apudVelicium lib. 2. Cleopatrae apud Florum lib. q. & Dionem; Olympi dis Alexadri matris apud Iustinum lib.i . alio-
137쪽
VAL. Ac ID ALII IN rum plurimorum apud alios multos. Vnum nouiter obseruamus, etia militares viros, cum in aciem ad extremum discrimen exirent,ritum cudem obseruasse. Nee ad alios te ducam:
in nostro vide, & hoc ipso libro, neq; longe ab hoc loco: Nos ver inquit Artabazus, pretiosissimas vestium induti, armis squanto maximo cultupo ssumus adornati, regem maciem sequemur, ea quidem ntiite,ut victoriam steremus,mortem non rem simu
Ibid. Tandemsuis rex corporibus 9 cultu femini. rum abstinere iussi Rectius hic scribes 12ω. quod etsi tenue, tamen obseruet mihi diligens lector, ac sciat, ac'cusandi casu plerumque cum iubere verbo Latinos usos, si infinitiuum, ut loquuntur, aliquem adderent, ad quem &ipsum magis casum eum. referebant: sitia hupc omitterent, simplicite
Pag. Izo. Ceterum aut de aliis quos dubitabimus, aut credimus in huius urbis Gaet Uuisse C. ct XX. millia talenta. Scribe, credemus: & ad finem, talentum, quod aliter Pag. ias. Ille iam Ecbatanaperueneraticaput Mediae. Nunc tenent Parthi eas aestiua gentibus. Vellem sobrie magis haec circucidisset Modius. Mihi diligentius omnem scripturae varietatem pensitanti sic videtur:Ille iam Ecbatanaper
veneraticaput Mediae. Vrbem hanc nunc tenent Parthi:
Oiastiua genti des. Nam gentem ipsos Parthos accipiet, qui per aestater' illuc cocesserint, non ignotos
138쪽
CVRT. LI p. V. ANIMAD. 6r ignotos alios & dissitos nescio quos populos, de quibus obscure inscit ille. Pag. ia . Sed maiore, quam vellem, documento ct virtutem vestram ct fidem expertus magis etiam conniti debeo,ut dignus talibus amicissis,quam dubitare an vestim miles adtacsitis Vide ne legendum, magis id iam tanniti debeo. Pag. ia . Nec Diffuerint ut hoc decus capitis mei aut demere mihi quisquam, aut condonarepositi,
nec hoc imperium riuus amittam. idem eritregni
mei,qui O spiritus is Rectius haec & scribere & distinguere se putat Modius, quam vulgus. assentio: sed ita, ut sentiam,nec ipsum rectissime. Facio:Nec DB rint an ,sirint ut hoc decus mei capitis aut demere mihi quisquam, aut condonarepositi. nec hoc imperium vivis amittam, idems erit regni mei ct stiritus finis. Confer haec cum Modianis & vulgatis : videbis quid ab utrisq; & quare sim mutuatus. Ibid. Nec aut confilium suppetebat, aut vox, ct
Artabatus vetustis imus amicorum, quem hospitemfuisse Philippisse dirim is, Nos vero, inquit, dcc.
Ait saepe dixissemec vel semel inuenio in hoc di superioribus libris, quos habemus, in amissis prirrio & secundo an usquam meminerit quis scire potest ξ Credere tamen id licet:at saepe ibi fecisse, non hoc etiam licet. Igitur, si cui ita vi deatur, in locum τῆsaepe, reponam sigra, quod respiciat ad priores duos, aut alterum eorum, S magis secundum,in quo conjcere possumus
139쪽
locum fuisse potius ei mentioni. Si minus alijs hoc videtur, at illos delere penitus iubebo. Infra scio idem alicubi dici, lib. 6. Quippe ct hospes
Planippi fuerat,cum Ocho regnante exlilaret. Pag. D6. Fortium ritrorum est magis mortem con remnere,qua'; odisse vitam.saepe taedio laboris a vilitatemsiti compelluntur ignaui,at virtus nihil inexpertum omittit. Itaque ultimum omnium Mors est, ad quam nonpigre ire satis est. Non apte, meo quidem animo,infertur Itat. . Non enim gnomas hasce claudit. Aptius credam Vtis. Sane sciamus, inquit, post mortem nihil esse nostri amplius:ad eam igitur non cursu & sponte properandum, satis si non lento de inuito gradu catur. Ipsae sententiae multorumore celebratae: quarum aliquot c plusculis scriptoribus affert ad Tacitum lib. r. histor. diuinus Lipsius: &addi cum similes aliunde plures, tum haec non absimilis ex Oedipo tragoedi cuiuscunq; potest: Haud est virile terga fortuna dare. Pag. I 27. Instare Alexandrum, grauem, etiamsi o Mnespram essent Quid futurum persecutifugam ipsius alienentur a rege ' Ea re paruit Artabad, o quamquam mouere castra flatuerat,
turbatis tamen omnium animis eodem in loco
substitit. Haesitationem librarij subodoror, qui cum
legere diuulsam ac laceram forte veram vocem nequiret, in plures eam pro captu suo tribuit,
140쪽
CVRT. LIB. V. ANIMAD qu.Nam sic omnino me auctore corrige lum: Inflare alexandrum, grauem, etiamsi omnes praesto essent qui futurum, persecutifugam i in alienetur' aegre paruit artabaῆo, O quanquam. Nihil certius de re, de verbis. Algre Darius ac vix parebat: quod notare voluit Curtius ac debuit. Ea relaxum nimis, & non magnopere hic faciens ad structuram exactam .a rege quid opus erat addiὸ maxime cum ad regem ipsum loqueretur, atq;
etiam quia dixerat iam fugam ipsus, cui potius
a subiunxisset. Qui aliter sentiet, eum nihil sentire sentiam. Quamquam de origine mendi sic potius habendum, si quid refert,ut nunc in mentem venit. Exolescetem ac fugientem forte vocem satis assequi librarij nequiuere, quorum alius inde a rege, alius ea re legit ac scripsit: stiae post utraq; simul in contextum,ut solet,abulus relata.
Pag.128. Illa Perser,m tabernacula circuire,hortari, monere nunc singulos, nuncuniuersos non ante desilit, quam satis constaret, imperata fa
Eoo a lectio; nec peior: monere nunc singulos, nunc uniuersos: nec ante destitit, quam satis constaret, Scc. Vtra melior non satis mihi constat. Pag. l29. Haec agitantibus Artaba superuenit ne regis in , ef sponte, asi mans mitiga- tti m esse Darium ,. eundem illis amicitiae gradum patere apud regem. scit, an non cibi et vltimae voces, apud