장음표시 사용
31쪽
vAL. Aci DALII IN Q. multo minus. Tamen ut verum non sit, est celte verisimile: nec facile quisquam vocem inuenerit in ista literarum vestigia magis coli' gruentem. Experiatur quisque se: virum dixero , qui potuerit. Palma eum certo manet,
adhuc in medio posita: quam neque Lipsius poposcit sibi, & ego ultro nunc recuso, tam porrδ libenter in alium cum alijs tralaturus, quam mihi, si detur ab omnibus, accepiqrus. De ipso nomine Persici insignis huius nigilego turbo, quamquam de eo turbellam video iriter auctores. Plerisque& in his Arriano APlutarcho maxime, ὁ κώ one est plerumque: sed Arriano etiam ηκ nhie alicubi. Nisi utrum quo verum, potuit enim non unum esse, & ab his
aliud quoque:) verius hoc equidem, quod 'Curtio expressium,iudicarim. Pag. II. Hoc modo agmenperuenit ad urbem ri
sen, cui tum cum maxime Persa subjciebant iagnem,ne vulentum oppidum hostis inuaderet. Quis hic mendum suspiceturὶ nec ego quidem. At omissio τὸ ne, quam in libro nescio quo notaui, qui idem exhibebar inuident, facit suspicari, an non fuerit, Persesiubjciebant ignem,
opusinium oppidum hosti vel, hostibus ) inuidentes.
Maneat tamen quod hactenus obtinuit. Pag. 22. Laxataque vis morbi hoc selum videbatur, quia magnitudinem mali sentiebat.
Sic Modius,& pariter idem K . Exsus quos vicis νrbibusis hoc ipsum concurrunt ad delendapras-
diaPersarum.Bene utrobique,nec ego patronus
32쪽
CVRT. LIB. III. ANIMA D. rq isti vulgato ad hoc vel ob hoc ipsum. Sed si semel atque iterum formulam illam rc cipimus, erit eadent recipienda pluribus etiam & geminis omnibus locis. Vtii. . inconstectu erat nepos passi usus ob id ipsini miseerabilis, quod nondumsentiebat calamitatem Abid. Ob idipstum, qco ignoti essent, ignobiles esse. Ibid. auidum certaminis o ob id ipsini incautius inse ruentem hasta transfixit. Lib. 7. M- sum ob id ipsum melior est caussa, quod ego, qui profugi sceptus sum. Neque tamen temere quisqua, ubique delendum ob censuerit, quod nec ipse, minime quidem alias timidus, fuit ausus. In propertio quidem reperies eadem facie, Hocimumatb. . in descriptione Actiacae pugnae de Cleopatra: illa petit Nilum ymba male nixa iugaci, Hoc νnum tu eo non moritura die. Apud Plautum vel 5, Terentium, aliosque infinita talia per omissionem Του propter. ut si-
indium particularum. Pa. I3. Darius ergo ι um tamseuperbas liter asscribes rei fortunam meam in cons o habuit. Acris vel in indignatio ue, vel miseratione sententia: quam tamen an non animabis in gis, si nota erigas interrogationisλVidetur. E dem locutione post etiam lib. s. usius: Ita siuam
quisque fortunam in confinio habις, cum de auena δε-
Ibid. Erat inter nobiles medicos ex Macedonia r gemsecutu3 Piuilippuου natione Αιarnan in a modum re puero comes, ct custos citu datus:
33쪽
VA L. Aci DALII IN van ut regem modo, sed etiam xt alumnum ex mia caritate diligebat. Pendet oratio, nisi vel distinctione alia ne- Ehas,vel partice liqvnius inset tione.Dist nctio nusquam commoda: ista suerit sic satis: Philip pus,natione Acarnan divi admodum regi puero comes, o custos salutis datus, non ut regem modo ,sed etiam. In tertio του qui magis placuerittanatione scarnan, fidus admodum: qui regi puero comes, o custos saluiudatus non ut regem &c. Pag. iab. Re quit semper quidemspiritin metu ex te pependit, sed nunc vere arbitror, acro se ν nerabili ore trahitur.Crimen parricidi, quod mihi obiectum est, tua salus diluet. Seruatud a me, vitam mihi dederis. Corruptum locum pridem Modius pronu-tiauit, atque etiam ante Glareanus: etsi huius quidem habendam rationem paruam puto. Neuter eorum medicinam vel tentauit nec alij,quod sciam , ab his praestiterunt. Facile mihi sit mutare, sed non uno modo. Turbant duo,& pere siue nr. de potissimum arbitror, cui non est plane locus. Feceris levicula mutatione: Ied nunc vere arbitro sacro ct renerabili ore trabituria , sed nunc, ro arbitro,sacro ct venerabili ore trahitur. hoc sensu, qui sane bonus, ut arbitrum vocetos ipsum Alexandri, quod spiritum & regis cimedici, cuius a regis vita pendeat vita, sempertrahens simul, nunc nunc vere iudicaturum sit& decreturum de salute illius, propriae salutis euentu. No hoc mihi displiceax: alter u tamen
34쪽
Custr. 1 13. 1 II. ANIMAB. 1 samplectar magis, quod&simplicius a dictione, & a literis simile prorsus ei quod vulgatu, etsi paullo diuersum quid emergit. In arbitror
duae sunt voculae,coalitae primum,dein corru-
. ptae.scribosemper quidem iritus meus ex tepependit, editiis vere ab isto sacro ct venerabili ore trahitur. Id dubiu facia,si verbo probare amplius nitari Pag i6.Et quae leuiora haberissent, plerumque militari gratiora vulgo sunt. Exercitatio corporis inter ipses, cultus habitusque paullum apriuato abhorrens, militaris vigor, quis ille velingenii δε-
ribus vel animi artibus, ut pariter carus ac renerandus esset, esse erat. .
Vulgates editiiones, plerumque in re militari. unde binas voculas eij cit Modius,ut superfluu- a glostagraphis additamentum. Laudo factu, adeo non culpo. Quid tamen, si corrigendae illae potius quam exiget a: λ Non enim herculei absurde feceris:Et qua leuiora haberiselen strum- que in rege, militari gratiora vulgo fiunt: exercitatio corporis inter ipsis, cultus habitusquepaullusu apriu to abhorrens,militaris rigoriqueis iste reling. d. Na sic ' ct reliqua interpungenda simul, t&mens sit clarior auctoris,& ordo aequabilior orationis. Pa. II. Nabar aves praetor Dari, miserat eam, hortabatars Sisenem, ri dignum aliquid nobilitare ac moribus uis ederet:magno id ei apud regem honori fore.
Non ego tam audax,ut hoc damnem:neque
dum tamen eripi mihi suspicio potest, pro moribus a Curtio scriptum sorte maioribus.
35쪽
VAL. ACIDA La I IN Qt Haerent enim certe hic melius nobilitas de maiores: etsi neque non optime haerent alias nobilitati mores, quos ab illa nec ego sperno, per se utinam ne tam procul hodie spretosi Commode etiam accipio , quod est vulgo. Vult enim agere eum quid respondens ceteris moribus & par egregiis antefactis. P A G. 18. Minus hoc regi, quam purpuratu eius displicebat. ancipitem fidem,mercederenat proditionem, imminui ct diuidi non ob aliud copias veste,quam ut ipsi in diuersa digressi,siqui vommistum e fiet, traderent Alexandro. Sic Modius edidit, Palmerij nostri secutus emendationem: Hs nμέτερονγε νοον. Ante fuit . proditionem imminere,ct diuidi copias. Neque hoc ad nostram aut Curiij mentem: etsi sortasse ad mentem quidem, sed ad scripturam
minime certe. Meo enim animo, nequaquam
a Curtio ullum eiusmodi verbum. Addidit ineptus sciolus, qui desiderari tale animaduertebat. D esideratur, sed intelligi tacite auctor, non hic disertim voluit legi. Multae in his lubris id genus inculcationes, quas innumeras iampridem Modius expulit, & superant non paucae, fio quaeque loco nobis expellendas. Hic nunc quidem non muta, sed exige protinus , atque ita scribe: ancipitem fidem, mercede venalem proditionem: diuidi non ob aliud copias velle,
quam n ipsi in diuersa digresit, quod commissume set,
traserent Alexandro. De copiarum imminutione
36쪽
nim aliquo genere, quae diuiduntur. At hic ducat mihi, quid ad proditionem istuc λ Ea spectabatur sola, si spectabatur tame, quae & pendebat a sola digressione. Consideret mini sotius lector: - ουδε M. βυμοι
PAc. 19. Delituisse inter angustias altus, ritu gnobiliumferarum, quaestrepitu praetereuntium audito,s luarum latebri se occulerint. Et hoc a Modio. Vulgus librorum, occula runt. Tu facito,occulerent. Non tam id verbi Alexandrum eiusq; exercitum respicit, etsi r spicit omnino, quam seras ipsas, a quibus ad illos accommodatur.
Ibid. Nam etiam suci, quidam se inualidi, qui
agmen non poterant posequi excepti erant. Leve est, sed sinceritatis tamen interest, ut potuerant scribatur. In eadem voce saepe dein ceps itidem erratum:quod indicasse hie semel suffecerit,iae ubique semper iteremus. PAc. ro. Sed cum speculatores reuerterentur, procul ingens multitudo conglecta est. Vidi alibi , se quamsteculatores. Potuitne ab ausore omitti, an a librario omissa est particula antei ut valeat, priusquam reuerterentur: quod in hac re magis verisimile. Sed ut vulgo etiam est, capi reuerterentur potest, cum in reditu essent, nondum reuersi. PAG. ai. Dartim initio iugum montis cum parte
copiarum occupare statuit, ct a si onte ct a te ro circuitum hostem. a mari quoque, quo dex-
37쪽
i V Ax. ACIDALII IN terum eius cornu terebatur, alios obiectum, nundique urgeret. Recte haec ut capias vide, neu vana te qua aam nebula turbet, quod non infitebor euenisse primum nobis. Acies sic disposita, ut dexterum eius cornu mari tegeretur. hoc quomodo ponet, initio imprudens ipse quaerebam: aspectuque primo labebar, ut scribendii fuisse
putare quod dextero eius cornu tegebatκr. Ita montis siue iugi cornu interpretabar: atque hoc ut
diligens etiam inscitia est,e descriptione conabar astruere, quae & in qua praecessit: Namsperpetuo iugo montis a steri ac praerupti Cilicia incla di tur: quod cum amari assurgat , veluti sinu quodam flexuque incuruatum , rursus altero cornu in diuersum latus excurrit. Patabam e situs ista ratio te confieri quod volebam,& fortasse confit: verum- enim uero frustra. Mens alia longe Dario, alia Curtio. Phrasis,& tegendi verbum nos dγepit, quod hic ea notione, pereloganti mehercule, positum, qua &lib. q. a parte dextra erat Tigris nobilis fluuius, laeuam tegebat Euphrates. Valet id nihil amplius, quam in hoc loco, fuisse Euphratem a parte laeua ; in illo, dexterum cornu stetisse ad mare: quod verum probant insequentia: sisi quid in illis angustiis adiri poterat , impleuerant copiae: co naaque hinc ab ingo, illinc amara bant. Tralata locutio ab illa, qua dici mur latus alicui tegere.
Ibid. Traugire se obiicere sese Macedonum cuiuii erat. si i praestare nonpossent, retrocedere
38쪽
CvRT. LIB. 3II. ANIMA D. II in montes, es occulte circuire ritimos hosylum. Mirum, ni & hicii stiti uitia es praesare. Nam quanto venustius, si absiti Equidem & Cur lium, si quid addere tale vellet, additurum aliud fuisse credam. Sed, ut arbitror, nec hoc
adderet, nec aliud: ita eum noui & amantem harum ελλειψεων, & otiosorum verborum s gientem.
PAG. Alexander ante prima signa ibat, identiadem manu uos inhibes, ne impensius ob nimiam festinationem concitatospiritu capessurentpra-
O aculum habere iubemur hoc a quercubus Pelasgis: ego vix accipio, certe fidem non magnam ei habeo. Non persuadet Modius, si 'ensi acrius, eo modo natum ex impense , quo vaticinatur. Mea cortina verisimilius quid subiicit, ut retento acrius, minore mutatione
prosi tensili Plux sic infense. Nam aliae nostiae
audaciores sunt hariolationes, ut transponatur idem verbum, legatur Nevel: ictiittilam ι-sten ga manu uos inhibens, ne acrius ob nim. Is enim habitus & gestus est inhibentium, ut subrecto brachio manum suspendant. vel, remoto eo longius in sequentem comprehensionem :Cumque sustense agmini obequitaret. Valeat hic su spendere, sistere, morari. Ni ex omnibus his unum aliquod verum, equidem ausim ipsuna
sistensi in crucem ad suspendium tollere: quod
certe non frustra verear ex dubia scriptura natum eorum, quae proxime praecedunt inuos m-C a hibtus:
39쪽
hibenti nec dissiculter huc ibit,qui & literarum similitudinem videt, & exscriptorum secuti
superioris oscitantiam in his talibus nouit. P A G.2 . Cum adierat Graecos, admonebat, ab iis gentibis ill ita Graeciae besta: Dari, prius, deinde Xerxis in olentiae, aquam ipsam, terramque populantium, ut neque fontium haustum, ne litos cibos relinquerent. ' . Male v v lgo in olentia, vel insilentium. Ad insulentiae, verbum repetendum, quod praecessit, . admonebat. De cetero pypulatium Modius etiam clamnat, & e Sigebergensi codice poscentium reponit:quod ut persuadeat nobis,magno conatu agit, nec interpretationis solum suada blanditur, etiam vi auctoritatum pugnat. Pu- gnet, & depugnet, non ille tamen codex vincet, quantumesis et omen a Victoriae monte. Videamus,& collato pede certemus. In te pretatur homo doctissimus ex more Persarii, qui tributi nomine aquam & terram exege- ' rint, hoc est, redimere coegerint subditos v-sam aquae & terrae certo aliquo tributo: idque non ut opes augerent adeb,quam imperi j in
gnitudinem ostentarent. Blanditur hoc, & de Persis quis non facile credat 3 Vnde habet i men, si fas interrogareὶ Mihi enim sane dubium ,& testem velim ab antiquitate. Ain' vero testem p Duos ecce tibi locupletes, alterum certe minime reticulum, si alterum detrectes. Plutarchus est sanctus ille quidem mihi te-
stis: & Iulius quidam Valerius. quis isteὶ
40쪽
CvRT. I id. III. ANIMAD. igiam Alexandri Latinam secisse dicitur ex A sopi Graeco. Dicitur, ais: & ex Aesopi Graeco. Neutrum horum noui, nec iniuria fidei dis do. Admittamus tam en ad testimoni j dictionem , & audiamus: sed Plutarchum priorem. Appon latur enim & hic san E ipsa eorum verba, quo iudicare lector melius ac statim pos sit. In vita Alexandri: Δίνων φησιν
αέους D. V -- ἰκcc i μα- τὸ - , - Homumυειν Plutarchum accipimus , etsi neque hic Plutarchus, sed Dino, a quo acceptum aliale saltem refert. Verum non cauillabimur. dicat,& amrmet Plutarchus i pse: an Modium quidquam tamen iuuat 3 Postea videbimus: prius bEsopi nescio an fabella: attendamus. Exponit hanc ita Iulius ille nescio qui Val rius : Videt alexander sibi a lentes habitu barbaro vim , percontatusque cognoscit esse Dari, satrapas, causamque aduentus esse, qzod ex vi e regro p titum pecunias a Philippo veni gent, pretium silucet aquae ct terra. his enim nominibus siubiectos obsequi sibi Persae iubebant. Miratus igitur Alexander o petendi morem ct titulum, Haeccine, inquit, elementa reseo mortalibus venditant, quae cunctis Deus in commune largitus esti Egregie:& quis adhuc auctore tanto vicisse non assentiatur λ Ille tamen haud contentus, etiam corollarium addit, aeui Lostri consuetudinem in Feudis, quae similis in de adeo ad nos dararit. Suaue illud: in qu0x