장음표시 사용
61쪽
quam & indignor , doleo quidem semper, non tam qu bd ad
plus sc&vitiosus; haec enim sanc cum Omnibus: nec quδd tam multis locis mutilus ac lacer ; haec cum plerisque : nec
quod integris libris & ipsis adeo primis ceu
capite truncatus; haec quoq; cum multis communis illi est fortuna: quam quod nec ortum eius satis certo , nec aetatem, qua vixerit ac scripsierit, scimus ullo modo. quae illi tamen ipsa sors non etiam omnino sic peculiaris, ut parem sociumque habeat neminem: illa autem vix omnino quemquam calamitas extra Curtium afflixit, ut reliquorum scriptorum nemo metionem eius usquam vel uno verbo, certam dico mentionem & indubitata faciat, ad unum omnibus tacentibus quasi de compecto,ut conspirasse videantur ad supprimendum hominis nomen, & famam prorsus opprimendam. In hoc quis non indoleat λ quis non miretur &indignetur Dignus ille mehercule scriptor, qui ab omnibus praedicare-
62쪽
CVRLFL1B. IV. ANIMAD. 2stur, quem penitius & totum nosceremus. Ac laborarunt in eo viri dbcti sane multu, ut quando indiciis & argumentis certis inueniri hic nihil potest, coniecturis aliquid sagaciter indagaretur : quorum nos industriam diligentem amamus & laudamus, sed hanc ipsam vanam cum ipsis deploramus. Nec diuersas hie diuersorum opiniones affero , quia nullam ipse stabilire possum, quod contra possim, si libeat, omnes refutare. Sed hoc cum non libet, tum opus non est: caduntque ipsae per se singulae tibicine infirmissimo suffultae. Et tamen si quid in hanc rem poscis,ad Cl. Lipsum te ablego: quem audies in arduo ad Taciti Annal. XI. Commentario & de aliorum senten- tiis, & censura ipsius, ambigua tamen hac ipsa, non eleganter minus quam erudite disi lirentem. Nos hoc agamus, & superstites au- , istoris nostri libros a mendis superstitibus,l quod opis Musae nobis dant,vt ccepimus,pori id liberemus. .
Pag. 38. atque illi cum multos imminere tantas ei cernerent , fingulis amicorum Alexandri ob nimiam regni cupiditatem adulantes , satuunt neminem esse potiorem quam Abdalony
Constanter omnes membrante Modsi aDIantibus, quod cosiderare iubet, quibus otium re ingenium est. Magna vero res, quae consi
eri sine otio & ingenio non possit. Quid corpis quam convcere r singulis ami ei ale- xandri
63쪽
quam & indignor , doleo quidem semper, non tam qu bd ad
manus nostras peruenit corruptus sic & vitiosus ; haec enim sane cum Omnibus: nec quδd tam multis locis mutilus ac lacer ; haec cum plerisque : nec quod integris libris & ipsis ade , primis ceu
capite truncatus; haec quoq; cum multis com-m unis illi est fortuna: quam quod nec ortum eius satis certo , nec aetatem, qua vixerit ac scripsierit, scimus ullo modo. quae illi tamen ipsa sors non etiam omnino irc peculiaris, ut parem sociumque habeat neminem: illa autem vix omnino quemquam calamitas extra Curtium afflixit, ut reliquorum scriptorum nemo metionem eius usquam vel uno verbo, certam dico mentionem & indubitata faciat, ad unum omnibus tacentibus quasi de compeia o,ut conspirasse videantur ad supprimendum hominis nomen, & famam prorsus Opprimendam. In hoc quis non indoleat λ quis non miretur &indignetur Dignus ille meherculo scriptor, qui ab omnibus praedicare
64쪽
CvRT. LIB. IV. ANIMAD. astur, quem penitius & totum nosceremus. Ac laborarunt in eo viri docti sane multu,ut quan. do indiciis & argumentis certis inueniri hienihil potest, coniecturis aliquid sagaciter indagaretur : quorum nos industriam diligentem amamus & laudamus, sed hanc ipsam vanam cum ipsis deploramus. Nec diuersas hie diuersorum opiniones affero , quia nullam ipse stabilire possum, quod contra possim, si libeat, omnes refutare. Sed hoc cum non libet, tum opus non est: caduntque ipis per se singulae tibicine infirmissimo sustultae. Et tamen si quid in hanc rem poscis,ad Cl.Lipsum te ablego: quem audies in arduo ad Taciti Annal. XI. Commentario & de aliorum sententiis,& censura ipsius, pmbigua tamen hac ipsa, non eleganter minus quam erudite dissi rentem. Nos hoc agamus, & superstites a ctoris nostri libros a mendis superstitibus, quod opis Musae nobis dant,vi coepimus,po io liberemus. Pag. 38. atque illi cum multos imminere tantasset cernerent, fingulis amicorum Alexandri ob nimiam regni cupiditatem adulantes , flatu- unt neminem esse potiorem quam Abdalony
Constanter omnes membranae Modij aDIantibus, quod cosiderare iubet, quibus otium M ingenium est. Magna vero res, quae confieri sine otio & ingenio non possit. Quid
65쪽
manus nostras peruenit corruptus sic & vitiosus; haec enim sane cum omnibus: nec quδd tam multis locis mutilus ac lacer ; haec cum plerisque : nec
quod integris libris & ipsis aded primis ceu
capite truncatus;haec quoq; cum multis communis illi est fortuna: quam quod nec ortum eius satis certo , nec aetatem, qua vixerit ac scripsierit, scimus ullo modo. quae illi tamen ipsa sors non etiam omnino trespeculiaris, ut parem sociumque habeat neminem: illa autem vix omnino quemquam calamitas extra Curtium amixit, ut reliquorum scriptorum nemo metionem eius usquam vel uno verbo, certam dico mentionem & indubitata faciat, ad unum omnibus tacentibus quasi de compecto, ut conspirasse videantur ad supprimendum hominis nomen, & famam prorsus opinprimendam. In hoc quis non indoleat Z quis non miretur &indignetur λ Dignus ille mehercule scriptor, quisb omnibus praedicare-
66쪽
CvRT LIB. IV. ANIMAD. astur, quem penitius & totum nosceremus. Aelaborarunt in eo viri dόcti sane multu,ut quando indiciis & argumentis certis inueniri hie nihil potest, coniecturis aliquid sagaciter indagaretur : quorum nos industriam diligentem amamus & laudamus, sed hanc ipsam vanam cum ipsis deploramus. Nec diuersas hie diuersorum opiniones affero , quia nullam
ipse stabilire possum, quod contra possim, si
libeat, omnes refutare. Sed hoc cum non libet, tum opus non est: caduntque ipsae per se singulae tibicine infirmissimo suffultae. Et ta
men si quid in hanc rem poscis,ad Cl.Lipsum
te ablego: quem audies in arduo ad Taciti Annal. X1. Commentario & de aliorum senten- tiis,& censura ipsus, ambigua tamen hac ipsa, non eleganter minus quam erudite disi rentem. Nos hoc agamus, & superstites auctoris nostri libros a mendis superstitibus, quod opis Musae nobis dant, ut coepimus,por- id liberemus. . Pag. 38. atque illi cum multos imminere tantas'ei cernerent , gulis amicorum Alexandri ob nimiam regni cupiditatem adulantes , satuunt neminem esse potiorem quam Abdalony
Constanter omnes membrana: Modij aDIantibus, quod cosiderare iubet, quibus otium&ingenium est. Magna vero res, quae confieri sine otio & ingenio non possit. Quid faςilius qu m coniicere i singula amitos alexandra
67쪽
VAL. Acin ALII IN P. aeandri ob n. r. c. adulantibus. Mutarunt hoc pr limus, tu id verbiam cum Iccusandi casu non ferebant. Cicero tamen sic etiam apud Nonium : & vetustiores sere semper, qui stati ducebant, unde Tullius adtilbr passivo flexu &significatu. Ibid. Tum rege eo salutato, alter ex his, Habitus, inquit, quem cemis in manibus meis, cum ill Aqualore permutansis est: ablue corpus illuvie, veternoque ct sordibus qualidum. cape regis animum is in eam fortunam , qua digna es, listam continentiam perfer.
Non omittenda fol laile particula suit, qua vulgati praeferunt,permutandus et I tibi. sequen- ltia Modius sic scripsi de Palmerij sententia: nam vulgd ubique: illuvie aternisque sordibus. Equo nescio quid aliud extricandum etiam videtur. Mihi adeo Phoebus hie non fauet, ut verum assequi ulla coniectura possim : etsi multis quidem tentavimus, e quis unam atque alteram apponemus, ut quod mihi saepe accidit in aliis, alij vici sim nostra ad verum ducantur hallucinatione. Poterat facilius, ilia luvie veternique seribus. aeque facile, utrisque, vel ceterisque. Nam illud opinor licenter nitimis : a,lue corpus inuis qualidum,deter queford
Ibid. Sedri cunctanti qualor ablutus est, ct ini cta resti purpura auroque di tincta: ct fides a liurantibusfacta: sero iam rex istim comitantiabis in regiamperuenit.
68쪽
CvRT LIB. IV. ANIMAB. 3osequi amicum monentem debuit Modius, quiserio cum hac eadem distinctione volebat,& recte interpretabatur: Hoc apud ipsum vide. Serum ut factum sit longo sermone, fieri potest: versi m & ambiguum, α quid ad rem λAd rem autem quanto minus, si quid in Suetonio smile εPig. o. Sed eos Amyntas praelio superatos in umbem compellit, castrisque positis, victores adpo ' pulandos agros velut in medio positis bolium
Neque ut edidit, neque ut in Notis consi- eit Modius, recte locus adhuc emendatus: cuius iii tanta lectionum varietate magna difficultas. Hanc tamen saperaste mihi videor, &exscripturis omnibus aliquid seligens, ita tandem constitui verba & sententiam, ut siticeritati virorumque vix amplius quidqu/m desit. Diuersitatem lectionum hic apponore non libuit, tu apud Modium vide, qrii prolixe consignauit. In membranis autem nuta
quam verbum eduxit, quod expungimus igitur ex hoc manipulo: νelut in omnibus est. quod aegre mutes . hi si ex ac velut, facias huc illuc. Iam pro in medio positis, emendo incompo iis : pro omnibus , agminibus : pro cunctis dc nique securi. Ita partibus refectis integrum restitui locum : castrisque positis, victores ad pipu- dos agros huc illuc, incώmpositis agminibus, ho- Dum securi, agebantur. Quomodo, si non per- sanatus est . audebo ditare, vix alius aliter sa-
69쪽
VAG Acin ALII IN vabit. Unice probant sequentia ista: Tamenρο- lautes se ricto fiducia incautos ostentans. Pag. 2. Nec ulla tam 'ima moles e t, quam non
exedant undae, O per enixus operum manantes,
ct ubi acrior flatus existit ,summi operi fasti- iri versus.
De ceteris Modius bene: nexus non erat penitus damnandum. Per hoc quis compages non intelligat, quae soluuntur aquis interm nantibus λ Sed nec enixus ego contra damnem. Elegantem id quoque sensum parit. Ceterum insuauis iteratio, operum, & mox operis. Vide ne omittendum posterius, legenduntq; ,sum-
Pag. 4 . Speciem sibi Herculis in somno oblatam esse pronuntiat, dexteram porrigentis: illo duce, illo aperiente in urbem intrare se pisum Scitum mehercule somnium de Hercule, siue finxit Alexander, seu vere somniauit. Sed multo etiam scitius in hanc ipsam rem apud Plutarchum, siue & ipsum verum, siue a Graeculis excogitatum , quod libenter huc transfero. . In Alex. vita. Σατυρν tam φανεἰς
εlM T- . Vbi sincera vix sunt auctoris extrema haec verba , quae glossam omnino sapiunt. Nam ille indubie vocem ipsam diuisit tantum , & scripsit Σα Tρρω : nec aliter
70쪽
CvRT. LIB. IV. ANIMAD. rl Hspondisse verisimile est vates siue conie- ctores. Et interpretationis , & narrationis adeo gratia omnis perit, si quid insuper ad-
Pag. s. Igitur mussii 2ntibus coria obtendi , ut extra teli iacturu essent: duas turres ex capite molis erexit. Nescio an temere discriminanda in genςre ist locutio iis, ictis&ω 'viteli. Differre merito videantur: ac vereor, ne siepe loco alte rius alterum legamus. Etenim vis eorum di- uersa nonnihil, si penitius introspiciamus. E. ara teli iactum est, quo pertingere iacta tela nequeunt: extra ictum, quo perueniunt, sed sine noxa, prohibito illapsu aut tactu. Quod si admittitur , hic nempe legendum potius ictum. Neque enim aberant hi tam procul, vilici in eos tela non possent: ictui saltem eo- . Tum obnoxij non erant, coriis velisque Ob-l tentis , Quae eadem ratio in loco libri s. Casas materies cratibus 9 pluteis faciendis,ut qui turres ad-ῆ inesserent, extra teli iactum essent. Contra, hoc li- bro inferius: Latitudinem quoque aggeri adiecit, ut . turres in medio exc latvrocul test ictu abessient. sic. . enim editio Modiana exhibet, ubi vulgares haud dubie melius iactu. Sensus enim ille: ad-
iectam aggeri latitudinem tantam , ut excita: tae in i medio turres ab extremo aggeris abes
sent teli iactu, id est, spatio. tanto, quo iactali pertingere tela non possent. Sed nimis haec, tota distinctio tenuis , sertasse superuacua: mihi