장음표시 사용
41쪽
sum tamen ego teneo , pertinere ad id quo
de agimus, serio ac seuere nego. Απροσλονυ-
σαν est : quod si neque sit, probat tamen Omnino nihil. Atqui de E pilam testimonio quid dicam 3 Nihil, nisi auctoritatem eius apud me tantundem ac Valerii valere. Valeant
uterque, & unde venerunt, eant. quaerant
etiam, quibus persuadeant: apud me fidem non inueniunt. Nec puto quisquam cordatus erit, alicuius qui ponderis habeat, quod incertar, ignotae quidem fidei, incerti ipsi iagnotique dicant. Sed nec opus illorum ait statione, si Plutarchus ab eadem parte. Vnus hic mihi, unus omnibus satis erit, si affirmat, quod isti volunt. At vide, quam de eo male mereanturi Ignarum rei testem citant, inuitum ad dicendum pertrahunt dicenti alienam mox sententiam assingunt. En intimam lId eum aiunt dicere , quod nullus dicit. Α- quam &terram tributi nomine Persas exegis. se volunt: idem iidem de certo pretio pro aquar&terrae usu interpretantur. Cedd, quid horum Plutarchus 3 De aqua meminit, neque uniuersim omni, sed Istri & Nili: ubi verb de ulla aded terra Θ Sed de terra gratiam faciamus : age quid de aqua narrat λ Ipsam, an pro ea tributum flagitatum Z Non hoc profecia, si loquentem modo Graece satis intelligo. Videor intelligere, sine interprete etiam: & tamen interpretes consului. Hi nihil inde mecum de ullo eliciut tributo. Et quid te teneam Θhoc
42쪽
hoc disertim longe ab illo aliud scriptum: soliatos Persarum reges haustam & allatam ex ipso Nilo&istro ipsam aquam inferre sua: Gaza ct reponere inter reliquum the wrum, idque velut in imperij pignus,& magnitudini crus extollendae. Hoc quid adtributi exactionem λNeque vero aliud piae terea vel fidiculis extor ferint exadducto loco. Vel occasionem vide, qua inciderit auctor in thesaurariae huius a quae mentionem. De Susis captis agebat: ibi
Gazam narrat in uetam: in ea extra numerum
inulta, supra modum pretiosa: duo pro cipua& velut ad miraculum, purpuram Hes ionicam, quinque millium talentum , annos paene ducentos seruatam, floris tamen a huc recentis, & hanc illam aquam Istri ac Nili, turbatam ab his tantoperὰ & vltro turbantem. Certe enim eos haec turbauit, auditione aut lectione leui aspersos alterius Persici mosis, quem eundem arbitrati cum isto cosuderunt. Nam video & teneo originem erroris. Meminerant, sed iam totum paene dem eminerant, quod ab aliis vere traditum constat inter eruditos. Id est huiusta odi: nec piget enim , neque huc non facit plurimum recensere. Persarum reges quibus populis bellu indicebant, aut a quibus alias volebant tradi sibi rerum omnium potestatem , ab iis per legatos terram& aquam poscebant. Id nempe si λcολαω rcum eo se argumento dominos velleiat omnium , quae terra marique tenerentur. Ee
43쪽
VAL. ACIDA L ii iii Q hoc igitur & illam qui quasi darent, accipere se imperium ultrδ significabant: qui negarent,
ab iis mox vi dc bello repetebant. Hoc cum veluti per nebulam obtusa memoriae acie viderent , glaucomam oculo animi porro obiecit obscurus quicunque est ille scriptor, qui de ipse fortassis haud recte satis consuetudinem Persicam intelligens, ita detorsit ac pro stocaptu interpolauit. Ab eo decepti Plutarchulam quoque ad has partes trahere sunt conat imprudenter , ut monstrauimus, ac frustra: quamquam ego quidem non tam inscientia lapsos ita eum prorsus accepisse crediderim, quam de industria sic interpretatos, ut secun xltib sacerent nobis, quos ad ignotum auctorem haesitates illius auctoritas percellere pose set &impellere ad assentiendum. Qui enim contra quem nitimur, eum in Graecis usque a-ded caecutire putem, ut tam liquidum Plutar- chisensum liquidb non viderit λ Ac fuerit tamen per me ipsius error potius inscientis, qua scientis inducendi alios voluntas. Facilius i-
gnorantia veniam inuenit, quam malitia, quae nec iure ullo ullam adeo meretur.L6gius produxisse videor hoc certamen, & satis iam pro Curtio pugnasse. Satis,ac nimium etiari satis: nec tempero mihi tamen, quin victor etiamnunc ex ipso pro ipso nitar. Etenim hactenus aliorum ab eo vim ita defendimus, ut frangς- remus eorum saltem tela: ipse nunc & hos Ic
alios, si qui porro incurrent , propriis a se
44쪽
CvRT. LIB. III. AN1MAD.' asIongissime arcebit armis. Demus enim, quae refutauimus, vere ab auctoribus quibus volunt prodita, demus ab aliis eadem prodi: nuhil ad Curtium pertinent omnind. Iam primum Curtius ita loqueretur scilicet, ut cum vellet tributum pro terra & aqua, terram &aquam posci diceret. Clarius omnino, si id vellet, aperiret. Sed neque Latinorum alius ita quisquam. nam quis omnium sub aquae &terrae sola appellatione tributum. etiam harundem acceperit 3 Quasi tu qui mercem po
scat, mercedem velle ; aut contra qui mercedem, mercem arbitreris. Inepte: sed & hoc faciamus cum Latinitatis auctorem alium, tum Curtium potuisse: nego iam nostrum voluisse. Quod si demonstro, an hiscere porrδcontra quis audebit λ Possum, neque quidquam est facilius. Vide mihi contextum ipsius
orationis : & quae sequuntur verba cum praecedentibus apte iunge. Priora nempe sic accipienda , ut posteriora patiuntur. his enim sensus illorum absoluitur , ut contra pendenta primis alias postrema. Iam si Darius & Xerxes insolentia quadam tributum pro aqua terraque poscebant, quomodo a quibus id poscebant, a quibus etiam forsan accipiebant, his quomodo, inquam, neque sontium haustum, neque solitos cibos relinquebantλ Tributum qui pendunt, id certe retinent, pro quo pendunt. Alia quantumuis multa in hanc sententiam dici poterant: quae malo cogitet
45쪽
ipse secum lector, ne iusto nos longiores simus. Et quid plura dici aut cogitari reserat Ziam qui communis sensus aliquantillum habet , nihil inesse sensus in ista lectione dudum
sentit. Retinemus ergo nos populantium , in quo sententia optima & clarissima: quae t men eadem fere, ne quid omnium dissimulem, ex illo ipso poscentium leui mutatione pos sit extricari. Quid enim si coniiciamus,in laudato Sigebergensi libro, qui poscentium scripsit, scribere pasientium voluisse, siue debuin seὸ Pasci & depasci quidem populari etiam est
Ita mens eadem ex utrisque: et si fortior e nostro. nam leuius certe pasti: & hic non satis vim exprimat insolentiamque vastam regum vastatorum. Itaque sic etiam maneat vox vulgata. De re, quid manifestius, quam ad insolentem illam respici multitudinem copiarum Persicarum λ Has Xerxi quidem fuisse tantas accepimus, etsi neque Dario alteri postea
minores, sed Xerxi, quem nunc maxime per- stringit Alexander, multorum asseveratione tantas. Vt qua incederent, omnia quae ad victum absumerent, neque illis paene terra ciborum produceret satis, neq; integra flumina sussicerent in potum. Ita scilicet aquam ipsam terramq; populabantur, ita neq; fontium haustum, neq; solitos cibos relinquebat. Et rapione ad Praetorem iam illu, qui seruitum abduci se iubebat, ni poscentium legendum, nive adeo Curtius sic scripsissetZ Habuero addictum ab - ductum,
46쪽
CvRT. Li B. III. ANIMAD. arductum, si iure experiri velim. Sed esto per me liber, dum ne correctionis, dum ne opunionis ac linguae posthac ita liber. Insultarenos ei nolumus, quod nec me nec in illum deceat: neque factum volumus,si quid videbitur hic a nobis dictum fortasse acerbius aut scruptum. Atque plane cum Homero -- δ' ει περ π βέcακ
Luxuriati sane iuueniliter sumus,& habenas paullisper ingenio dedimus in re, quae calorem nostrum excitauerat. Id dedecere nos hac etiam aetate non existimavimus, quoniam adhuc quidem , Varronis verbo , adolescentiamur: & veniam, si quid admisimus, cui venia opus, haud dissiculter a quocunque lectore, ipso etiam Modio, quem ut meretur am mus ac colimus, impetraturos speramus. Quod superest, fuit, cum argutarer etiam aliquid ipse in hoc loco, dc prosolitos legendum filias opinarer. Apte enim & pulchre iungi mihi tum liquentes fontium haustus & solidi cibi videbantur. Abstineo nunc, & neminisum mutationis auctor.
Ibid. Dedita Deis templa ruinis ct ignibus sed
Modius sic quoque fecit. Non usitatum tamen in consecrationibus dedendi verbum, && potius hic erat dedicata: quod ego non tamen intruserim : lubentius ex illo ipso dedita concinnatam Deiota, maxime quia in vul-
47쪽
VA L. Acin Axii ii gatis dein. Sita Deis templa, Taciti phrasis est,
quam neque noster abhorruerit. ille quidem frequenter ea usus. Exemplum vide Annal. 2. Tumulum etiam nuper Varianis legionibus ructum, o veterem aram Druso sitam disiecerant. ibid. 6'era montium uorum iuga, nudosqM ca les O perpetuo rigentes gelu, ditibus Persarum
Inuenio alibi mitibus: quod reche rigori frigoris & montium asperitati, sic quomodo altiterum nudis callibus, opponatur. Vtrumque bonum : vitum melius 3 Ego tam non ausim
hoc tollere, quam illud pariter inserere. P A G . as. Quippe Darius equestripraelio decernere optabat, phalangem Macedonici exercitus robur esse coniectans. Itane coniectansὸ Imo vero sciens. Docuerat eum perspicua de liberrima oratione Ch ridemus, quae propius initium huius libri. Suspectum ergo nobis id verbum, etsi mutare non audemus, nunc quidem. Nam olim scio impetus capiebat me rescribillare, phalangem Macedonici exercitus roburdetrectans. Atque ita erat: equestri praelio decertare malebat, timens ac fugiens Macedonicam hanc phalangem, quae in dextro cornu. Sed olim hoc, praecipiti adhuc calore, qui nunc paullatim crescente
Ibid. Itaque ipsi in mecum Persarum undique ci cumfusi, egregiis se tuebuntur. sed conferti, O quasi cobarentes tela ribrare non poterant. φmul
48쪽
CVRT. LIB. III. ANIMAB rimul erant emissa, in eodem concurrentia impliccabantur, leuique 2 vano ictu pauca in hostem, plura in humum innoxia cadebant. Fatet ir ita Modius correxisse , quae ante mirifice turbassent. Rect e ille, nisi quod incautius emendationem sitam firmari putauit Diodori verbis. Neque rem prorsus eandem, neque de iisdem hic quidem narrat. Contrkest, ac de Darii militibus ille, quod noster de
Alexandri. Vide: λβος βελους ε-
re τὰς G λnsau. Gemina sunt tamen paene,ac valde iuxta se post ta inuicem illustrant. Pag. r6. Erro stater eius Oxathres cum Alexandrum instare ei cernaret, equites quibin prae erat ante ipsum currum regis obiecit, amis orabore corporis multum super ceteros eminens;
animo pero O pietate in pauci 'mis, illo utiqua
In Plutarcho Exathren legas. Hic ad finem distinctiuncula sententiam ita iuvabis, ut capias isto Orathrem praelio animo quidem dc pietate fuisse inprimis clarum. Nam alias obscurum etiam quis putet λ Nunc tamen pietas eum praecipue commendauit. Est & in quia busdam reperire non nique, sed utrinque. Non hoc etiam male. Vtrinque hoc praelio ille clarus , nempe qua ab armis & robore corporis , qua ab animo & pietate. Prior & scri-
49쪽
VAt. Acin ALII IN plura 3e sententia magis e re , magis e Curtii
Pag. 27. Equi pariter equitesque Persarum serie laminarumgraues, agmen quo gemis celeritare maxime constat,aegre moliebantur: quippe in circumagendis equis suis Thessali multos occupauerant. De Persica hac graui armatura lib. etiam η. Equitibus equisque tegumenta erant ex ferreis laminis serie inter se connexi . Quod hoc loco legimus, e Modij censura sic legimus: qui tamen idem malit aliter, in hunc modum transpositis aliquot verbis: Equi pariter equitesque Persarum serie laminarum graues agni in aegre moliebantur: qui'pe in circumagendis equis uis Thessali, quod genu leritate maxime constat, multos occupauerant. Aut veram, aut verae proximam ait hanc scripturam. Mihi non sic videtur. Etiam nunc turba- tus orationis ordo. Quomodo enim se consequitur λ An ideo Peri, βαρέως ωπλι ιένοι agmen aegre moliebantur, quia leues Thessali multos occupauerant λ Omninb contra: multos occupauerant Thessali, quia agmen aegre moliebantur Pers . Facile existeret hic sensus, si ubi quippe est, quapropter legeretur. Aut traiicienda erunt multo plura, ut me bra orationis ipsa ac tota inuice mutent locum. Hoc tamen ego mihi no permiserim: nec quippe illud ad ebmutarim. Scio ab hac particula omnem turbam , quae consilescet auctore me, si vel μεω, reduxero lectionem.reduxero,sed in suu
50쪽
rum ob id genus graue, agmen, quo celeritate, &c. Mite voces hic disiectar, quarum aliquae a Modio de eiectae. Nos eas restituemus, atque ita locum misere fluctuantem constituemus. Equi pariter equitesque Persarum, serie laminarumgraues agmen aegre moliebantur: ob id in circumagendis quoi equis siti, Thessali, quippe quod genus celeritate max me vel maxima constat,multos occupauerant. Tam opinor licuit mihi traiectionibus uti, ut componerem quam aliis,ut turbarent.
Ibi d. Haud amplius regem quam misse equites si q&ebantur, cum ingens multitudo hostium ca
Ne vero, caderet: alienum id a vera mente.
cederet scripsit auctor. Nam de fuga saltem ei sermo. 6equentia ostendunt: Sed aut quis invictoria aut in fuga copias numerat' agebantur ergo aram paucis pecorum modo: ct idem metus qui cogebat fugere fugientes morabatur. Quae postrema pulchre mehercules,& ex intima natura. Sic enim fit occulto nec quo satis scio modo. In trepidatione metu impellimur ad fugam, quam
nitentes tamen eodem retinemur. Eleganter
hoc idem sere Latinus Pacatus, Theodosi Panegyrico, scriptor, ut illa aetate, minime spe nendus, & quem ego sine amo aestimoque, nec si optio detur, unam eius orationem illam , nisi sunt eiusdem inter panegyricas e iam plures, quod alibi quaerendi erit locus, haud equidem multis aliorum . una etiam at- que