장음표시 사용
191쪽
protracta, nisi quatenus delatos Bisantinos iuuare inordinatὶ ex toto destructum negotium Italiae fuit, & nedum quod ad honorem nostrum,sicut promiserat, ordi naret. Imbpetentibus& instantibus nobis ad reuocationem hostium nostrorum, qui in Lombardia & Thuscia fideIes nostros tunc temporis diuisis suis exercituum copijs, deuastabant:nec nos cum militibus nostris,quos tunc in partibus illis, ut diximus, pro Ecclesiae seruitijs habebamus ire,permisit:nec alios nucios seu lite ras uoluit destinare. Ex quibus bella campestria sunt,& quam plurium strages hominum,ae incendia subsecuta. Adhuc etiatanta superiori nequitia non contentus, ciuitate Castellae, per ipsum retro actis temporibus,turbationibus occupatam,quam reddi nobis fratrum omnium cosilia suadebant,receptis trecentis libris illius monetae, quae ad quingetarum marcarum numerum non ascendiat, nobis cum eo permanentibus in Reate,& pro eo multa marcarum milia expendentibus reddere recu. sauita cce, qualiter pater noster Sa n ctissimus nos amabat, demum super profectibus nostris omnibus, & super pacificanda nobis Italia, de qualibet patris uel uitrici nostri potius beneuolentia desperare coacti adprehendimus arma ia scutum, uiros da
192쪽
E P i s T. LIBER I. 36t h de Theutoniae partibus, ad quos congre za gandos diebus illis praeuaricatio filii no is strinos de necessitate uocauerat propter g ingressum Italiae,congregatis militib. stre-ur nue iustitiam nostram armavimus, quam ob adsequi precibus minime poteramus
i E Quod cum adnoticiam summi pontificisus peruenisset,sub praetextu treugarum, prosti: Terrae sanctae subsidio fidelibus populis,u & terret principibus indictorum armatum ita nobis ingressum Italiae, per Apostolicas li-
ii teras interdixit, oblitus,quod ab ipso eo θα dem die, quo praedictas treugas indiXerat, nos tanquam aduocatum & defensorem t Ecclesiae requisiuit, quod contra Roma- nos,quos sibi iura Ecclesiae subtraxisse di , O cebasipotenter procedere deberemus.Ini et quum in nobis reputas, quod domum no
, stram possessionem & pactionem habita,
is quam nobis rebellium nostrorum, rebelli: lio furiosa praecluserat, uiriliter ingredi nio tebamur: quod iustum crediderat in Ro- ii manis qui patri suo uel avo, uel parentib. suis in nullo prorsus extiterant obligati. Adiecit pretierea in literis antedictis, quod . de negocijs Lombardiae in ipsiim praeci , sine adiectione temporis, & eonditio , ne aliqua,nullo iure dc honore Imperij reseruatis compromittere deberemus , uelo quod nos in perpetuum a iuris nostri cu- . 1 iuslibet
193쪽
iuslibet prosecutione suspenderet,uel ius& honorem Imperij libere suffocaret: qaecu nobis, nec nostrorum cosilia principia, nec pretieritorum stipendiorum memoria suaderet,ad alias artes postmodum se conuertit, mittens obuiam in uestimentis at
bis lupum rapacem, episcopu Penestrinu Per quem apud nos literis Apostolicis, de uita sanctissima comendatum, Placentiam nobis subdita,&nostris amica, ad Mediolanesis factionis periuria reuocauit, per i P sum firmiter qstimans, site uniuersaliter M
in totu, fideles nostros euertere,ut proce sua nostros in Italiae partibus eneruaret. Qua spe diuina clementia, quae suum tuatur Imperium, omnino frustratus,clam an tibus apud eum rebellium nostrorum incedi a depopulationibus rerum ,&stragi, bus occisoru, qui ipsum de data eis rebellionis secura fiducia,necno de fide mentita. eo quod contra nos & Imperium ipsis assistere promisisset publicis uocibus arguebant.Et quia iuxta petitiones eorum occasone pridicta,iuste nos exc5 municare noPoterat,impedimenta clandestina nostris Processib.undiq; pr parauit, literas & legatos per Imperium,de ubiq, per orbem, ut quoscunq; a fide de deuotione nostra seduceret, destinando: non poterat tamen no
strorum fidelium fides, & amicoru ad se.
194쪽
ctio,coscientia nostram latere noletes,adhuc uinci a malo, sed in bono malu uincere cupientes, lenes niicios nostros B. ue nerabile Panormitanen sepiscopum, Flo
rentinu& Reginia episcopos, Magistrum Thadaeu de Suessa, magnae Curiae nostrae Iudice,& R. Porcastret tu, capellanos dilectos,nostros fideles ad sedem Apostolica
duximus dest inandos. Quibus oblata sibi
per nos ex parte nostra deuotione omni moda,&unione tractata cotra hqretica prauitatem,& pro Ecclesiastica libertate, de reformandis Ecclesiae,& Imperij iuribus, diutius inter nos & Ecclesiam expetita, summus poti sex, de praesentiu fratru suorum cosilio, legatione nostra in omnibus suis capitulis acceptata,per eosde &archiepiscopum Messanen quem ad n Osρparte sua nunciu destinauit, excellentiae nostrae promi sit, quod cessari Caesari mandaret ubiq; locorum ab impedimentis omnibus, qui se nostris processibus obiecisse eo
Tam fratri b. suis,& nuncijs nostris manifestissime fatebatur, prout haec omnia per testimoniales antistitu prq satorum Omnium literas manifestissime comprobatur. Cum qua responsione nuncijs nostris & suo,ad nostram praesentiam redeuntibus ,prius quam per tr es dietas a Curia reces sient, eis omnino celatis , in confusionem
195쪽
r64 PETRI DE VINEIS ipsorum,G. De mole Longo, quem prius ad nos nuncium miserat,& cotra nos postmodum ad euersionem Mantuanorum,&:' aliorum nostrorum fidelium statuerat,ita Lombardiam cum legationis officio ple ne misit:arbitrans, quod quanto maior si bi daretur authoritas,tanto maiora nobis& nostris impedimenta pararet. Praeterea principibus nostris pretiatis Italicis,& Germanis nobis in Curia nostra manentibus,
literas destinauit, suggillationem famae
nostrae non modicam continentes, certis
articulis interclusis & specialiter gravaminibus, quibusdam Ecclesiis regni nostri, ut dicebatur illatis, super quibus manda
uit nos per eosdem Principes admoneri. Quorum articulorum omnium,& rei ponsionum nostrarum ad singula seriem uobis sub testimonio publico mittimus intueri dam, quibus omnibus coram principibus& prelatis,ac religiosis quam pluribus quibuslibet alijs ordinate,& sigillatim ostensis, quanquam de patris instabilitate confusos se fili reputarent ac uerecundia capitis praesentium rubor ora perfunderet, nihilominus tamen de eorum cosilio praedictos Panormitan . episcopos, & magistrum Thadarum,& alios excellentiae nostrae legatos, cum nuncijs ciuitatum nostrorum fidelium. ad sedem Apostolicam duxi
196쪽
E P I s T. LIBER I. assduximus emittendos per quos ad satisfactionem omnem mora qualibet, & difficultate postpositis , obtulimus nos paratos. Sed nec in ijs omni b. auersus est furor eius,'quin dictus euangelizans pace Christi uicarius,sed author schismatis, bc ami-eus erroris,contra traditionem sanctorum Patrum, audiens mmcios nostros portanotes omnimodas nostrae deuotionis literas
per dieta urbi uicinos, & metues,ne superuenientibus ipsis obice uallo iusticiae,sine
publico scandalo fortE procedere Ron ua Ieret, ex praefestinantia nimia conceptum edidit abortivum in nos supremum Christianorum Principem, die Dominica Palmarum, contra solennem morem sacrosanna atris Ecclesiae : &in coena Domini postmodum sententiam praecipitando, Pquam, sicut per famam audiuimus , licet haec credere minime debeamus, contradi cente sani ori parte fratrum suorum Cardinalium,de quorundam Cardinalium Lobardorum consilio, excommunicationis uinculo nos dicitur adstrinxisse, praepeditis nuncijs nostris, per fautores & satelli tes tuos de patrimonio pauperum solidatos, qui iam applicuerant, ne ad alleganda nostram innocentiam & iusticiam, ac demum satisfactionem offeredam , etiam ad
praesentiam suam &aspectus publicos per
197쪽
,66 PETRI DE VINEI suenirent. Sed esto licet nbs singulari qua-da & publica infamia papa offendissemus, is quam perperam & inordinate c5tra non processsit,&bullientem intrinsecus spiritanisi euomuisset,suam nequitiam edituru,
interius crepuisset. Dolemus tamen,& excorde turbamur propter uerecundia uni
uersalis Eclesiae matris nostrae,qua Dominus I elus Christus sub specie uirginis glorioset,in passionis testimonio discipulis comendauit nobis per tale, que merith iudicem no habemus, nullam nobis posse fieri iusticiam , licet iniuriam fieri reputem US: utpote cum papa se prius inimicum capitalem,non iudicem nostrum,& opere fuerit professus &uerbo, rebelles & hostes Imperij publice confovendo r indi in gnum praeterea tanti cohertione' prin
cipis , & qualibet pontificalis officii di
gnitate seu aut horitate se reddit , dum Mediolanens. ciuitatem , quae pro ma xima parte testimonio religiosorum, Mquam plurimum fide dignorum inhabitatur haereticis, contra nos & Imperium manifesto fauore tuetur :& R. de ciuit te Mediolanens. potestatem delatione episcopi Florentini, uiri uitae probabilis, re famae probatae,in plerisque Capitulis super hqretica prauitate conuictum,ob odium nostrum, Cc Mediolanens. gratiam
198쪽
EPIs T. LIBER Lno admisit. illum praeterea Christi uicariuhabere,& Petri successorem ac dispensatorem animarum fidelium, indignum fate mur,non ob dignitatis iniuriam , sed ob personae defectum, qui dispensationes cufratru deliberatione magna faciendas , in camera sua, more mercatoris cuiuslibet, in libra mercationis appendit, celatis fratra consilijs, cum quibus secundum ecclesia sticam disciplinam deliberare tenetur,exinens ipse bullator & scriptor. & forsitan numerator . De quibus quasdam dispensationes ins gnes , praeterire silentio non ualemus, per quas Sybillam natam Co mestabulis regni Cypri, contra separatio nis sententiam super haec per episcopum latam, de non habitando simul praestito sacramento, Gallio node N. &. N. soro- rorem Ioannis de CaesareaIacobo de . qui prius sororem tuam despotauerat proditoribus nostris , sibi gradu tertio cono tingentibus, inuicem concessit uxores , Percepta non multa pecuniae quantitate: ueruntamen quod quantitati uel numero defuit, odis nostri qualitas excompensavit. Defectum itaque dc praeuaricatione ipsius in illo dolemus, quod contra nos nobiles & potentes Romanos, sibi satellites & fautores acquirat, effusio e pecu
199쪽
σ3 . PETRI DE VINEIs sanctis patribus , deuotione pia fide
lium donata , Romanam eccleSam nostro patrocinio commendatam,dilapidarido largitur.Itaque non miretur uniuersa
lis Ecclesia,nec reges aut principes, & PO-puli Christiani, si nos talem sententiam iudicis non ueremur, non in contemptum
papalis officii, uel Apostolicae dignitatis, cui omnes orthodoxae fidei pronitores,& nos specialiter prae caeteris fatemur subes se,u personae praeuaricationem arguimus, quae se soli' tanti regiminis monstrauit indignam. . Et ut omnes primates nominis Christiani sanctum intentionis nostrae Pepositum, &internae deuotionis zelum in nobis agnoscat:& quod no ex odij fomite, sed ex causa iustissima Romanus princeps,cotra Romanum antistitem commouetur, du metuit ne grex Dominicus sub tali pastore per deuia deducatur . Ecce quod sacrosanctae Romanae ecclesiae Cardinales,per sanguinem Iesu Christi, sub attestatione diuini iudicij per literas nostras& nuncios obsecramus, ut generale Coi cilium praelatorum, & aliorum Christi fidelium debeat euocare, nunciis &nostris. Dc reliquorum principuaccersitis, in quo rum praesentia nos ipsi praesentes, cuncta
quae diximus sumus ostendere & probare parati & his etiam duriora.Nec minus illa
200쪽
EPIST. LIBER I. issici Probabili ratione turbamur, quod iste Renu Oor Ecclesi qui debet esse uirtutum qua a xumlibet,&constantiae maximae uas ele ctum , contra promissionem suam literis sitis de fratrum coscientia nobis facta: perni quas in restaura dis Imperii iurib.no de eL ta se nobis,sed adesse promisit cosilio, auxi ci lio &fauorepter personae nostrae blasphemi mia, sic manifeste, sic nos aperte prosequi- , tur,cu licet costietit nostri librii soli cith ora uoluamus, nulla in nobis occasione inbecili nimus aut causa,per qua iste inimicus h Ea mo debuisset cotra nos ra acriter comoueiὶ ri,nisi quod cu ipso eo trahere de nepte sua ni despotianda Henrico naturali filio nostro, a 'Duc regi Turriu&Galluit,magnificetiano stra incongruu credidit, & reputauit in diis is gnu.Vos ergo reges & principes orbis terjb rae, nec solum nobis, sed Ecclesiae, quet conla gregatio est fidelium omnium condolererci cuius caput languidia, princeps eius quasi iii leo rugiens,in medio Propheta eius uaria- , , Dus, uir infidelis,sacerdos eius pollutus, si , ne iusticia faciens contra legem: nobis ta-lli, men prae caeteris mundi principibus, dese, , ctus talis summi potiscis,est meri id deplo iii randus, qui ueluti uiciniores& propinquila ores adfectione praecipua honores geri 9 mus,& ipsius onera praesentimus.Sed nec illi illud obmittimus, quin Serenitate uestra