장음표시 사용
191쪽
re videtur, ut Ecclesiasticorum Iudia
ciorum conversionem, inclinationem .
ue attingamus. Nihil olim ad Iu-icia instituendae tam necessarium quam Accusator, Accusationisque libellus d . Hoc ius sanctum visum istit ipsis Ethnicis , uti constat ex Trajani ad Plinium secundum Rescriu
tate aut i rrevocabilitate ossicialium de qua, 4n textu in Gallia saepius suisse agitatam
variaque Par lamentorum Arresta, nunc pro revocabilitate, nunc pro irrevocabilitate fuisse pronunciata notat measse Archidiaconus& Omeialis Condo mensis in sua praxi Jurisdictionis Ecclesiasticae tom. 2, cast: I n. . o , donec tandem Rex. Gallia: anno 17 P.
declaravit ossicialis Episcoporum esse amo vibiles ; eamque Regiam declarationem dicit, in Par lamentis Regiis suisse registiatam e hoc tamen una observat num. fossicialem non posse ab Episcopo constitui ad unam
Quoad Belgium , eonsuetudo M usus Ec-alesiarum Belgi earum in amovi bilitati ossici lium favet: adeo ut eum Archidiaconus . Condomi in Ecclesia Leodiensi. ossitialem suum in Pro Ancia Limburgenti residentem tentasset amovere ἡ hic a supremo Brabantia: Senatu, cujus soro dicta Provincia subiacet, fuerit in hoc suo ossicio manulentuν per solemnem seatentiam in contradictorio la..tam et o Martii I7cio. Quoad hane sententiam illud meretur no rari, quod Fiscus Regius nee non status dictat Provineiae Limburgensis sese eidem Ometali adversus tentatam hane amovibilitatem iunxissent.
ἀὶ Aecusationis libellus esse debebat
eum inscriptione in erimen .Haee inscriptio in erimen erat solemnis delatio nominis aeculati, qua quis se ad talionis poenam ad instringebat, nisi delata legitimo testimonio
e Criminalia Iudicia in foro exteriori
apud Episcopos eodem serme ritu, quem lex Romana constituerat, expediri consue verunt. Id ex collatione Iuris civilis eum Eeelesiastica Historia manifestum est.' Iure
Plinii. Sine auctore 'vero propositi lia belli in nullo eriminae locum f habere debent : nam ct pessimi exempli; nec nostri faeculi est Hoc jus sartum tectum sibi, servandum esse duxerunt' Ecclesiae: Patres e uti habemus ex Si cto optatoe Mise vitano , qui 'inca
svili aeensatio instItultur libello, cuius sit mula extat in L. 3, ff. de accusat. quique actis inseritur. Accusatorium libellum Eusebius, Dori laei Episcopus adversus Euthychem Presbyterum, Ma Archimandritam proponit 1
ut eum a Mereseos accuset,' eumque: NIVi
vult, . inferri monumentis adiorum cuti patet ex Goncilio Constantinopolitano S. Flaviani Patriarchax act. I, 2, rom. q. conciL co . plo, O pasi colles. Labbei . Quod etiam in Concilio Chalcedon ensi act. 3 dict. ν om. 4, eo Iet 67,' adversus Di in scorum. Theodor uv praestat. Ius ei vile aecusatoris inscriptionem , &. subscriptionem p stulat Inseriptione aecusator ostenditi, is
mitium exis gr. ex. una, alterave lege reum λdeserre, eumque se, reum dem straturum .
profitetur d. Lia 3, &i L . at Cod. de exhib. . νεira Subscriptione vel ipse 1 per se s. vel pecalium cum litteras nescit, . declarat, suas . se implevisse partes, seque obstringit reciproci poena, si falso ab se hominem accusa- .
t uiir pateat cit. L- a. Eusebius cit. as. I, .
a, D PII, 9I4i pas, paratum sese exhibet conυiuerest Eutychem falso habere earbolicum nomen, libellum sua manu subseribit, & act. s, . 77 coi. yyr, Io I s. non obscure significat, vereri se, ne per frλudem Eutychis poenam talionis perserat, quem metum Flavianus depellit . Ita in Chacedonensi Coneilio as. 3, d. roma 4, coid I 247. Paschasinus S. Leonis Papae Legatus de Theodoro Diacono Dioscori accusatore dicit hare egi eonfidit probare ea, qua ingerix . . . . proprio ore eonfiteartir , si non vult regre Iarem adversus. fe eonuerti senι entiam .
Ex jure civili reo libellus est offerendus, ut rem omnem noscar. eique ad deliberandum temporis spatium conceditur μυeL cr, Cap. 3. Idipsum cum Eutyche factum est act. I,
192쪽
ω AT H o et rium licet homicidii reum, a nem,
ne tamen accusatum, in judicium vocandum minime censuit. Exempla silebantur,inquit, dicamus σ nos, quod
dicitis, reum fuisse Macarium- Quod
o 3, alii ast actionibu cοι. 93I, 7st, seq. ius Civile in iudieiis notarios adhiberi,
cunctaque in am referri iubet. Utrumque in causa .Eutychis Constantinopolitani Conisellii Natres secisse, constat ex act. a , m I, csti. 938, 974, 978, y78, p82, idque etiam in Chaleedonensi Coneilio gestum est inB. 3, σοι. raso, G2294. Quae de 'interrogandis testibus a iure ei vili sunt constituta, ea sere omnia in eadem Synodo Flavianus observa. Vit act. 3, eo . p78. Iure . civili ' reus per apparitorem ter in iudicium vocatur, atque in eum etiam manus injiciuntur, cum gravior est eausa, quae poenam postulet asperi
peti. red. pos. Dioscorum, Eutychem, atque alios semel, iterum , ac tertio voe tos constat ex actis Concilii Constantinop litani S. Flaviani, Chalcedonens s , aliorum. que complurium, ex quibus etiam patet. Episeopos per Episcopos saltem duos, eleri. cum ver elericos, laicum per lateos voeari consuevisse. Uide Christianum Lupum cinin Concit. Dbes. Cap. 7, m append. aὰ Ephesim latrocin. ata. 3, opp. to. z, yag. si in a I , ed. . Venet. 1724. In te dum , quod e eelesiasticae lenitatis est proprium., quartam etiam citationem 'Synodi emitti voluerunt: & vero eamdem in causa Ne .sorii emisit synodus Ephesina act. I, ν m. 3 concia. es. ioo6, eouect. 'indie. Euse-hius aceu satum reum ad Conei lium invitum duci postulat as. a, eOL '86, quamquam eam vim adhiberi tune Flavianus molit. ure Romano cum nuneius rei copiam 'hainbere nequit, decretum citationis denuncia re in faciem debet ; atque id Te vera cum Eutyche factum patet ex act. 3, col. 98ῖ. Secundum Ius civile regulariter in caulacriminali frustra procurator tonstituitur L.
pe'. g. . o. F. de pubL iudie. L. 1, ILση pere alium. Eutyches ad Syn dum vincatus Abrahamium, aliosque milit, qui suam
s fuit, Accusatore flente, a nobis noulicuit abstineri . . . Non enim potes uis hi tina causa eodem momento duas portare personas, ut in 'eodem Iudicis
o accusator esse post, oe Iudex.
g. V. agerent causam, ae pro se responderent; at S. Flavianus act. Α, caI. ypo, his Abrahamium verhis alloquitur: quomodo , rogo e. est possibile , altero accusato, pro ea ais indium Herest Romanorum legibus statutum erat,'ut reus ab accusatore, & iudiea in terrogaretur L. 6, g. I, ff. do e t. reor. Eutychem in . Concilio Constantinopolitano Eusebius accusator, & Flavianus Conei lii Praeses interrogant, act. ν, cos. IOIo, fer. Loqui niβ ἐnterrogato resti non Ileebat , ex iure .eivili Romanorum, uti tradit Ase nius Pedianus in Verrin. g. Theophilus . di Memas Presbyteri, qui Eutychem ad Synodum vocaverant, instante Eusebio, ae iubente Flaviano, multa contra Euthychem testantur, interroganti autem Flaviano, cur non ea pridem in medium protulissent, reia pondent act. 6, col. rapor, minime interis .uati spressuum putaυλαι Me dierest. Antequam sententia femur, ex iure Romanorum , proponitur terminus perempt rius, intra quem Tenν venire in iudierim debet, eoque non veniente, sententia , in contumacem emittitur. Similem Euthyehi terminum proposuerunt Constantinopolitani Concilii Patres, eoque elapso, privabitur omnino, inquiunt act. I, col. ops, mpresisteri dignitato , oe .Leuabitur Iraeesse monasterio. Accusationem deserere ex iure ei vili crimen est, quod extra ordinem punitur. L. 1, Cod. ad s. C. Turpi . S. Gre. rius M. in can. 6, Cau1. 1, quaest. I, aulum Diamnum, quod ab Episcopi ae-eusatione destiterat, eriminis reum iudicat; quamquam ei peculiares ob musis, quas memorant Romani Correctores , veniam tribuat. Damnari absentem leges Romanorum
vetant L. I, J. G pe . L. I, ff. Grequir. via abs. T. 6, Gis. de accusat. Iudicium, quod a synodo Trria contra S. Athanasium latum suerat, multis quidem de lausis traritum habitum est, sed ea praesertim de ea se s
193쪽
S. V. Haec Iudiciorum ratio integra stetit usque ad Concilium. I ateiaranense IV, celebratum ab Innocentio III anno mue, quo tempore suus &Inquisitioni locus datus est, Accusaritorisque vicem supplevit publica fama . Dissoluti Clericorum mores, δc impudens viven)i licentia novam hanc judiciorum formam vibi depoposcerant. Adeo enim Clericorum vita deformata, perversa, conquisiti Lque vitiis inquinata erat, ut m proverbium abierit hoc di clarium: Ubi est clericorum Deus p cap. 7 de Vot.& UM. Redemet. Illorum scelera impunita erant, libera, aisue inulta , eo quod nemo esset, qui accusatoris per nam capere vellet aut posset . Laici ab accusandis Sericis prohi. bebantur cap. I, & 1, Caus. 1, Quaestisa, quod contra absentem ius diictum fuerat, uti patet ex rescripto Iulii I nomine evulgatum , quod extat in Athanasii operibus tom. 2 pag. 6 3, edi . Pataυ. I 777, atque ex epistola synodi ea PP. Alexandrinorum
om. 2, Couc. coi. 37s, collect. eιι. Con. tumaces etiam absentes recte damnati statu.
tum est L. s. ff. de poenix, ω L io, Fda publie. udie. Nastorium, qui ad Syno.
dum vocatus non venerat, depositionis poe
nae ab Ephesinis Patribus sub ectum suisse, tradit s. Cyrillus ep. ad C Ieν. oe Pop.
eoII.H. similiter Dioscorus a Chaleedonensi Concilio act. 3, rom. 4 Couci . col. II 1, absens damnatus est, postquam . tertio inutiliter voeatus fuerat . Iuris civilis diseiplina ita seri, ut reo insinuetur sententia, qua cognita, ipse appellare possit. sententia in Ephesimo Coae illo adversus Nestorium utata sinuata ei est per litteras synodales, quarum epigraphe haec est: lanodus Nestorio noυo Iuda. Postremo quae a Iure ei vili de probationibus ab a re, de exceptionibus areo proponendis, ae concedendis utrique
I Clerici moribus inter se se omnes simillimi sibi veniam petebantque dabantque vicissim, nisi forsan susceptae inimicitie eos ad se se in v ieem
accusandum perpuli lIent, quae rursus accusationi moram atque impedimenta inferebant cap. I9, 2r, de Accuc Inquisit. & Denunt. In id igitur regredierat, ut novo remedio opus eias et, quod tantam morbi vim sanare posset, nec ullum potius . ac praesentius visum est, quam Inquisitorium Iudicium. Ad caeteras calamitates accessierat etiam Albigensinim haeresis i extraordinariis hisce auxiliis o viam eundum fuit. S. VI. Etsi vero haec quaestionum habendarum ratio nova fortasse videatur f), nec in tota Gratianea Collectione ulla ejus mentio occurisint sidoneis dilationibus sunt eonstituta, ea sere omnia in ecclesiasticis quoque iudieiis observata suisse, ex Conciliorum actis manifestum est. Plaeuit conferre Ius ei vile eum ecclesiasticis judiciis , ut clarior sit error illorum , ut Ecclesiam exterius serum habui sis in .
Bohem. in Decretal. Gregor. IX, ad Lib. R Tit. I, eap. II, N. r. Novum hunc processum, ab INNOCENTIO III in sotis
ecclesiasticis introducendum , omnibusque e. piscopis commendatum, variis propugnat Rrgumentis , eumque hoc modo justificat eon. tra morem huc usque usit tum , quo nem sine accusatore condemnari poterat, & insolitum erat, iudicem simul ae satoris viae es subire . Talis huius insoliti processus iusti fieatio haud necessaria, si iam olim eognitus suisset, multo minus desiderata Conei ιi Lateranensis Iu approbatio oretatis, in
quo ad verbum omnia argumenta hic relata , regustantur, ceu docet c. 24, κ, h. t. ubi de ratione hune processum introducendi , plenius dicam. Adhuc in primo regi minis anno ori dictum fuerat INNOCENTIO Diqili co by Cooste
194쪽
VI. ea tamen in veteri Iudiciorum Arma latebat. Nam eae leges, quae in omnibus Iudiciis Accusatorem , Accusationisque libellum requirebant, .stebant in causis fidei, nec illum inrcis ultro consessis, rebuRue mani-
is sibi dari postulabant. Ipse Λ-postolus Paulus Epist II ad Corinth.
V, Incesti, reum a nemine licet aε satum, Diris devovit, eo quod res esset ejusmodi, quae in omnium ore, atque oculis versabatur . Nec enim
stin. inserti Quaest. Io. accusatore ο- ρur erat, aut testibus . Publice enim novercam suam loco uxoris habebat . Non deest aecusator et , qwem notoria fama accusat.
g. VII. Inquisitorii igitur Judicii
I c o RU M. 38ρ fundamentum, ac solam erat publica fama , non ca quHem, quae stul. torum, improborumque eonsensu est excitata, sed quae eos habet auctor Mquos integritas Fidei, innocentia vi.
tae, morum probitas commendet. Natales igitur popularis tamae ante omnia quaerendi sui at, atque ex quibus hominibus ea primum manarit, diligentissime investigandum . Hae sunt eae leges ac clausulae, quibus circumdedit Innocentius III Judicium In quisitorium sn. Sed intra hosce can. Cellos non consistunt Episcoporum osnciales , apud quos Parva nonnunquam rumoris aura a malevolis, de maledicis hominibus orta optimos et in Iam viros, ac praeclare de Ecclesia meritos in existimationis suae discri. men adducit. I. VIII. TIO III a Mediolanensi Archiepiscopo. quod
FORMA IUDICII, d positioaeos testium
non eo rant εibι praejudicium generare . Non negat iob1.et onem hanc Pontifex, n e
negat, se fuisse actorem in propria causti tiiudice in : sed tantum allegat, se non sine ratione commisisse mqtiuisionem, siciendam ex caussa IQρι cronis, quod me to insoli. tum Med olanens archiepiscopo visum fuit. Forsis hie easus oecasonem d.dit IN Olli, ut de hoe novo processu introduce ado e itaret, ceu postia Lctum st. Denique quia hic processus novus plane erat, line dubio a delegatis judicibus, quibus inquisitio contra Novariensem episcopum commissa, interrogatus fuerat Pontifex: Quomodo . ρομIiter erantias procedere
debeat ad inqώiνandum s puniendum sub duorum exesus quae quaestio in solua &manis suisset, si de itire eommuni hic pro. Ius Canouicale Ca-σGeoram. cessus sui re eognitus . Ceterum pars huius decretalis habetur in ta 17. de i dieiis. g p. 24, de Accusat. Inquis t. &Denuat. Qualiter & quando debeat praelatus
procedere ad inquirendum & puniendum sabditorum excessus, ex auctoritatibus Uet. c. novi testamenti colligitur evidenter ex quibus postea processerunt canonicae sancti nes : licui olim aperie distinximus , & num sacri approbatione Concilii eonfi m mus .
Legitur enim in evangelio, q&d villieus it. te, qui diffamatus erat apud dominum seum, quasi dissipasset bona ipsius, audivit ab illo Quid Me audιο do riari arto. --L
qdibus auctoritatibus manifeste probatur . quod non sol uni lubditns, veruin etiam cum p aetatus excedit, si per Ham rem &s mamad aures superioris pervenerit, non uuidem
a malevolis A maledicis, sed a prosidis &honellis , nec semel t/ntum, sed is e. quodelamor innuit, & dist matio manis stat, debet coram ecclosiae senioribus veritatem di li. R a seu
195쪽
que Denuntiatio quos Iibet etiam ma gno nomine dignos arripit, 'c cebonis inrt isque suis eos cogit Cl. nucare Quod si Denuntiationes antiis quitati cognitae fuerunt, non eo ipcctarunt, ut condemnationi, sed ut admonitioni tantum lacus esset; uti discimus ex Divo Augustulo Tel. In Can. XIX, Caus. H, Qu. I. Forte quod
tu scis, ego scio, sed non cora n te
corripio, qxia curare volo, non accusare . Eunt homines adulteri, 4n domihus suis fecreto peccant; aliquando nobis produntur ab uxoribus suis plerumque Telantibus , aliquando maritorum tuorum salutem quaerentibus. Myn prodimus palam, sed secreto virguimus . Ubi contigit malum, ibi moriatur Cc malum. Nyn tamen vubtus illκd neglι-
gmus ante omnia ostendentes, homini in tali peccato constituto, sauciamqηegerenti κonscientiam illud vulnas esse mortiferum . . . si DIur nosti, σ eum
vis toram omnibus arguere , xon ics
correptor, sed proditor .s Et alibi Denuntiationi sidendum non est ; nam si nominatio sola sufficit, 'multi damnan di sunt innocentes , quia Iaepe falso motivaquam crimina nominantur.
q. IX. Nec obliviscendi testes illi
Synodales , iquorum ι commemoratiol habetur in cap. Accusat. .&in can. I, Caus. XXXV, Qu. VI, ubi e rum i jurandum Tecitatur, cujus ju-n isjurandi formula Non ex t Concilio is rum , tam ex Pontificum decretis ,
sed ex Episcopalibus Constitutionibus hausta est , uti animadvertit Bal aius in Not. ad Regin. P.
. . . 4 mentius perscrutari ', mi , vi ret 'pori'. itqnalitas . . canonica districto culpatia feriat linquentis: Non tanquam idem si accusa tot di index . led quali denunt tinte fama , vel deferente clamore , mmcii sui debitum Qxsequatur. Licet autem hoc sit inbservanis. dum in iubditis ; diligentius tamen est ob. servandum in ,praelatis: qui quas senum sunt positi ad sagittam. Et quia non possunt
omnibus complacereῆ eum ex ossicio suo immeantor Non solum arguere , 'sed etiam in- erepare, quin etiam interdum suspendere , nonnunquam vero ligare, requenter odium .multorum incurrunt, Et insidias patiuntur . Et ideo 'sancti patres provide statuerimi, ut a viatio praelatorum mon facile admittatur, .ne, toneum g eolumnis, corruat aedificinmihi si diligens adhibeatur eautela, per 'uam mos solum falsae , 'sed etiam malignae criminationi ianua Praecludatur. Verum ita voluerunt providere praelatis, ne criminarentur injuste: ut tamen caverent, ne delinquerent intolenter, eontra morbum uirumque invenientes medicinam eongruam, videlicet ut
criminalis accusatio, quae ad diminutionem vaditis, ' degradationem intenditur, ni testi lima praecedat inscriptio , mussarenus adisiam litatur. Sed tum super excessibus sitis quis- ouam fuerit inlimatus, ut iam et amor alten qui diutius sηe standulo Missimulari. non possit, vel sne periculo tolerari; ah Reue dubitationis scrupulo ad inquirendulta dipuniendem eius excessus , mon ex viri lamiisue, sed charitatis procedatur affectu, quate nns, si fuerit gravis excessus, etsi uon deis inradetur ab ordine, hb administratione tamen amoveatur omnino; quod est secundum sententiam evangMicam a Nillitatione milli in eum amoveri, qui non votest villitationis suae dignam reddere rationem. Debet igitur esse praesens is, contra quem Taerenda est nis
uistio; nisi se per eontumae am Mentave Iit : & exponenda sunt ei illa capitia, de ovibus fuerit inquirendum , mi facultatem .habeat defendendi se ipsum . Et non solum dicta, sed etiam nomina ipsa testium sunt
ei, ut, quid , sic a quo sit dictum , sp
reat. publicanda, necnon exceptiones di reis plicationes legitimae admittendae: ne per tu pressionem nominum, infamandi, per oce.
196쪽
strare, videreque, num . svnodalibus
scitis , ac jussis sens ubique staret
honos, omniaque quae sentirent, quaeque resciscerent, futurae Synodo ob nuntiare. Ducang. in Gloss.. Verb. . Testes Synod. Civonius Obsem: Iu C non. Lix. I, cap..I8, Thomassimus deven. σ nov. EccL DiscipL Part. II,
tiis orsi i . scedos exitus. habuerunt. Nam non provinciae suae bene geren
dat studio incensi, sed odio L invidia, cupiditate abrepti suas privatas persequebantum injurias, iisque omnibus, quibuscum de re aliqua. di issidebant,
perniciem. inter. abant , exitiumque parabant .. Quamobrem conticescere
jussi, se seque omni magistratu a dicare coacti . Uid. Piasececium in
prax. Episcopal. Part. II, cap. II, Π..
I. Xa. ionum vero exdlusionem , deponendi sal. in audacia praebeatur. Ad corrigendos ita. - l ubditorum excessias,. tanto diligentius e P praelatus assurgere, quatim damnabilius eorum ostensas d Uereret incorrectas. . Contra quos, ut de notoriis excessibus taceatur, etsi tribus modis possit procedi,. per Accusati
nem videlicet, denuntiationem & inquisitionem ipsorum; ut tamen in omnibus dili. gens adhibeatu T cautela, na sertae per leve compendium ad grave dispendium veniatur, se ut accusationem legitimis deben praecedere in seriptio . si e & denuntiationem caritati ux monitio, & inquisitionem clamosa. insinu tio praevenire, illo semper adhibito moderamine,, ut iuxta formam iudicii, sententiae quoque sorma. diei et ur. Hane tamen ordinem
circa regulares personas non eredi m o usque. quaque serva. ldum : quae, eum causa requi
tit , facilius ει liberi ux a suis. possinu ad mi.
h a B hin. in Gratian. Deere . ad Cauia XXXV, Qu. vI, ean. 7, N. 49. Isidorus quidem in spuria collectiona duam epistolas Eu. tychiano tribuit, sed de hae sermula altum, ibidem silentium is Nee Rε ins lib. II EFdifeipI: pectos. e. 3, hanc eidem tribuit, seis Burcbardus lib. I, c. si, seq. demum Pri .mus suis, qui eam ex Eutychianos laudaretis licet admodum impudenter ia Nam quae in .. continentur, aliena sunt ab aevo huiux pontificis , & Carolinplea tempora redolentia Quocirca merito accedo ad sententiam Extulit ire notis ad Regiη. p. 17st, existimantis
hoc capitulum nee ex Concilio quod in nec ex decretis pontificum desumtum , esse, sed fuisse formulam , in ordine quodam praescriptam, secundum quam Episcopi in vi sitationibus suis procedere deberent. Sisiilis soris mula oeeurrit in c. p, m it, insta , quarta tamen Gratianus ex nullo loco laudat . Plerique episcopi ordineae habebant, in quibus talem formulae,, ut oli in in diurno Romano iapraescriptae erant , unde bae quoque , quo Gratianum habet, haustae sunt.
h manarum. ondiri . ut non omnia, quα
optima, sunt ,. semper in praxim deduci valeant is Synodali uin ostium utilitatem iure metitoque euollunx sanctis uni Gelasiae Ca-
non es , eamque optime cognouit S. Thuri.
biux in sexta synodo tacete sana Limen si ,
Eon in Cardinalis de Murere pag. 43 3, in quieus a Raria, ob quam sancti Patm --yo cir saneto instituistine, as Unodi singω-
197쪽
I 8 g. X. In testium Synodalium locum subiere Fiscales Episcoporum . Vereor ne quis Aristarchus etiam adversus hosce buccas inflet, seontemque cor ruget. Nam cum & hi e Gurialium numero sint, non secus ae ipsi CG ciales, fit hinc, ut Curia Episcop,
lis uno, eodemque tempore Accusa
toris , Testis, ac Iudicis partes. siliscipiat. Curia libellum eomponit
Curia nomen & deseri, & recipit , Curia testes producit, audit, eorumque diata in acta refert, Curia senistentiam fert, in publicum edit, eam. que executioni. mandat. Quid igitur aliud restat, nisi ut Curia re rea omnium ore Peragatur.
in singωlis Diseopalibust constitnerenturo nominarenιων Tester lanodatis personae idoneae, o bona , quae per totum AreMea inoparum , quis Me in districtis Iibi assi. gna s, magna diι entia isquirant , PHArer femerών -ιNIeatiar quod S nodis constitiariam . . praeceptum est . Et nemo prosecto ali adeo nebeiis ingenii, qui non videat, quantum illorum opera ad reinctam conserret dioeeesis administrationem multis siquidem malis obviam iretur, si Episcopus ex relatione hominum integer rimae Dei illa pνa,sciret. Et nihilominua difficile, ne impossibile dicam, est huiusmoda homines in vestre, qui veline id muneris capessere; enim vero quamquam, ut omnem ab illis arcerent invidiam , 31mdiu. cceperint
Episcopi Testium nomina in Synodo non publicare , eorumque iuramentum secreto excieere , quod et fieri permisit citatus Bon-hoimus, & a multiv Episcopis saetiam , asse
rit Gavantus in sua pravi in annot. deap. 3 r, non propterea tamen , quos exoptassent, allicere potuerunt ad praedictum munus acceptandum. Praesto siquidem ii ement, qui illud assectarent, ut eharitatis & eteli pretexo, possoni pro libito huie aut illi sibim visio , talium crimen appingere. Sed virtvere probi & integerrimi, qui omni seposto
humano assictu, veritatem investigent , eam
que sincere Episcopo, solo charitatis studio, aperiant, desiderari quidem pos Iunt, sperari
198쪽
Muid ranas de Uicario Visitatore pS. I. Vicarii Vifitatores a
c. nobis nunc appellantur, olim dicti fuere Periodrata. Hoc no
men primo inditum fuit illis Medi
cis, qui ad aegros visendos tota Utabe circulabantur, quorum meminit Modestinus in I ib. VI, S. I. Med, oi , qui PERIODEUT, i. e. circui
tores vocantur a muneribus requiem
habent. Postea translatum.est aci eos Presbyteros, qui , , quo tempore sin
guli Episcopatus singulas habebant
Ecclesias, totam Dioecesim perambulabant , ut Christianis assecta aeta
te, infirmis viribus, atque aegra v letudine sacra ministrarent, vid. su p. Qu. VII, N. a. tum ad illos
tvaductum est, qui, Ecclesiarum numero aucto, ab Ecclesia Cathedrali ad minores Ecclesias missitabantur, ut rem divinam facerent, ac Myste
ria celebrarent. Vid. sup. Qu. XI. Tandem ad eos pro Fatum est, queis Episcopi Dioecesim visitandi munus
g. IL Hinc patet, quantopere fallantur ii a , qui Periodeutas eosdem ac Chorepiscopos tasse arbitrantur, atque uti ex illo ipso tam diceno canone 37, quem ad sente
a) Petrus de Marea de Cone. Sae. &Imp. Lib. II, Cap. XIII, 3. 4. Quod a
Synodo Laodicena ducendum est, Oua ca- etur, ne in villulis, aut in agris Episco. Pi consituantur , sed-; 'idest, Via fitatores, ut reddit Dionysius Exiguus ,ruod idem est eum Chorepiscopis, ut moxicam. Aliquot annis ante hanc synodum decretum fuerat a Concilio Sardicensi, ne Episcopi ordinarentur per vicos & modicaseivitates 2 Licentia danda non es ordi. nandi Diseopum aut in viso alitus aut in modica ciυitate , cui fineιι απαν Pretister : qMia non est neeesse, ibi DAscopum fieri, ne vilescat nomen Difc
si auctoriras. Amovet ergo Synodusaodicena Epistopos v vicis, eisque, qui iam constituti erant, Eam legem praeseribit, ut nihiI Deiant praeter conseientiam Episcopi civitaria ; idest, ut nihil eorum Iae Canonicale Carbolicorum . tentent, quae muneris Episcopalis partes aditingunt, quin prius ad civitatis Episcopum retulerint. Tum subdit eanon: SimiIitενω Pstesbis eri praeter eoosilitim Epife inibiI agant. Quod pertinet ad Presbyteros seu Uisitatores, de quibus locutus est , qui nihil agere debent absque eonsilio & sententia Episcopi in iis, quae munus Visitatoris respiciunt, idest, C re-piscopatus ministerium. Huc plane respexit Basilius. Quod non solum colligitur ex eo, ludd nullus canon proserri potest, praeter istum , qui illius sententiae suffragetur ,
sed etiam verbis, qtiae mutuatur e canone Laodieeno: Ne quem adseruatis in ele. rum , ante quam ad flos retuleritis, aut
frictis , quod fuleus eo ebitur, qui prae. ter fententiam nostram in miniserium reiseeptus fuerit , ενε ημετιρης γεωμM . Hare verba deprompta sunt e canone Laodie
199쪽
serunt, contrarium plane evincatur.
Habe Canonis verba: Hyn oportet in vicis, aut villis Episcopos ordinari, sed Periodeutas. Liceat nobis ea regustare, quae superiore libro in hanc rem disputata a nobis sunt, & clara in luce posita, nimirum primis Ecclesiae seculis , quot oppida , quot pagi, quot vici, tot etiam Dic e-ses, tot Presbyteria, tot Episeopos extitisse ; agrotum Epistopos ante saeculum IV eodem ae Urbanos ii nore , ac nomine dignatos fuisse , nec nisi post Sadiculum IV chorepiscopos , seu Rurepiscopos appellitatos ac denique per Concilium Sardicem se, ac Laodicenuin e sua sede, statuque dimotos, in corinuque locum eos Presbyteros subrogatos, qui antea ad minorum Ecclesiarum rem curandam, tutandamque mittebantur,
quique proinde Perio deuia nomina. bantur Non igitur Periodeutae iidem ac Chorepiscopi, sed qui Peri eutarum munere prius fungeban.
tur, ii postea illis Ecclesiis pretecti
suerunt, queis antea praeerant Chorepiscopi, hoe est Villarum Episcopi, quaeque jam ex Episcopali laetitia ad Parochialem luctum reciderant. Vid. sum Lib. IV, Qu. V. S. III. Cum igitur Urbium Eptio re I C A L Escopi suo Pedo etiam Aarorum mpiscopatus subjecissent , singulasque
Ecclesias suis Ministris instruxiisent. non amplius eguerunt iis Periodeu-tis, qui sacra in minoribus Ecele si is ministrarent, sed aliis, qui Ecclesiarum Ministros inviserent , iaeorumque mores, vitamque inquirerent. Majorum 1 enim gentium Epi
scopi partim socordia, amum desidia, partim creberrimis ad Concialia, quae tunc adversus Atianos, se 9uentissime habebantur , itionibus .impediebantur, quominus singulis a
nis l. suas. Diceceses longe jam iam
teque fusas obirent , tot Ecclesias tamque magno locorum intervallo disjunctas lustrarent, tot plebes, toti gentes , tot populos sua praesentia: recrearent . Ne igitur tanto huic muneri penitus deesse viderentur . hanc Provinciam desectis Cathedra. lium Ecclesiarum Presbyteris demam
darunt, qui Se ipsi ab imposito sibi
onere circumeundi, & Viutandi FGriodeutaxum nomen invenerunt.
g. IV. At postquam in Presbyteiariis institutae fuerunt dignitates, Pe sonatus Vida supra Qu. Hi, S. r. ) officia, & taguli e langula inua. nix didita , tunc insuandi mimuz. obtigit Archidiaconis, qui primunt, hac potestate usi sunt tanquam libi
200쪽
ab Episeopo permissa , postea vero ad caeteras domestici Episcopi sen lutua Canonibus sibi concesset Vid. viis praedin accessi, etiain Viemus Thomassi Pari: II, 1ab. III, cape 8r, Visitator, qui in viaetas ibus Epig. i. At Feudatis Iurisdictio, quae scopi latus tegat, qui opera, conta Capitulorum jura vilem jam redisse lio, studio praesto sit, quique sacel- ad assem, etiam Archidiaconos Vi la, aediculas, lararia ex sese yisitae, sitandi jure passim spoliavit. Impo atquc Piniavid. m