장음표시 사용
161쪽
Dantur tamen aliquae legitimae emis omonitio extulantes a continua residentia ; &istae generatim loquendo sunt quatuor, stili. cet Christiana Charitas, urgens Necessitas, debita obedientia, & evidens Eesesiae, vel Reipublicae Utilitas . Ad primam causam Christianae Charitatis seu pietatis pertinet , si Canonicus a lom Beneficii seu Canoaleaistus disca dat eausa iuvandi proximum auxistio indigentem, V. G. ad dirimendas dites, aut sedenda odia, quae inter quosdam sint suborta, & hurusmodi. Ad secundam eam sam ωMen ix Necessaria pertinet, s C
nonie propter aeris intemperiem ,
vel emporis intimitatem, vel ad effugienodam Tyranni persecutionem, seu devita d,s eapitales inimicitias eontra eius pers iam subortas, vel ad prosequendam litem super Iuribus Canonicatus , aut ob viam peregrinati rem, seu similem honestam cauν cam, impetrata tamen liuentia Praelati. Ad tertiam causam debetae obedientiae pertinet, s Canoniens abst a residentia de m Andato
Papae, in iis Apostolicae sedis servitio cocupetur; incupatus enim servitio Papae, hahetur pro rescente in propria Ecclesia , cum Drviat Ecclesae univeristi. Ad quartam ea u. sam evidentis E eis, vel Re sublicae Urilitatis pertinet, si Canonicus absit ob negotium, Be servitium Ecclesiae, vel eausa adeundi Synodum Generalem , seu Provincialem , aut Dictae anam , vel causa studi xum : Totius enim Ecclesiae universalis permaxime interest ad sui regimen, de .servitium viros habere Litteratos. Et permittietur Beneficiatis, ut quinquennio Theologiae nudere e eandem vero quamdiu voluerint docere absentes possint sine redituum priva. tione . Speciatim et aua conceditur, ut duo Canonici possint ab Epiucopo assumi sive ex Cathedrali, sive ex Collegiata. Canoniel ex iusta causa absentes non tenentur re- Iinquere Substitutum, ae per hune interi in deservire . non obstante immemorabili eo suetudine. Canonici tenentur recitare officium in Choro , nec ipsis potest Episcopus concedere , ut viscient in Sactutia . Potest tamen
aliquando ex causa, veluti ob frigus, extra Chornm M.trio Episcopi reeitari Divinum officium in diebus Ferialibus; in die svero.' Festivis omnino recitandum est laChoro . Permittitur vero , ut Canonici trihus mensibus anni frigidioribus tecitent di hus Ferialibus Maturistum in Sacristia. In Choro non est a Canonicis inchoandum OL fietum statim signo dato, sed elapsa tertia parte horae. Et dato ipso fgno debent in novies in Choro Ooicium inchoare non ex pectato Vicario. Canonici sub onere, & obligatione restitutionis fructuum tenentur malis lete, seu canere in Choro cum aliis, di non satisfaciunt, si solum assisant, & intersine Horis, Λ per inper unos, Et alios Beneficiarios psallant, ipsi vero, vel ibi, vel D mi privatim recitent Horas, quia inuitutio Canonica tuum est, non ut adsint tantam iamoro, sed et tanendo assistant, & ob id eis dantur Distributiones. Canoni ei ex deiscentia debent alta voce cantare in Choro . de Episcopus potest illos ad hoe hortari ,
sed non cogere . Canonici non tenentur ad harmoniacam modulationem cantus figurati,
sed uitissaesunt in magnis Festivitatibus, in quibus Ecclesia eo cantu utitur, assis emto eum debita attentione Cantoribus. Canonici quamvis pauci sint, puta duo, vel tres, tenentur canere, seu recitare offieium in Choro, alias possunt ab ordinariis Distribu.tionibus pune Mara privari. Canonici non possunt exire a Chor . nisi petita venia Archidiacono , sive Praesi. denti per salutationem sub paena punct tionis. Canoni ei confabulantes in Choro sunt punctandi, de privandi Distributionibus tam-uam absentes. Canonici, & Dignitates non ebent in Choro habere stratum, sive tapetum . Canonici m Choro, vel Gesesia Divinis ossiciis interessentes sine Habitu cano. nicali, δι Superpelliceo , debent punctari . Canoni ei non debent permittere, ut Laiei, dum Divina celebrantur, sent, vel sedeant in Choro.. Canonicus Iunior in Choro. ivxta consuetudinem Eccletiae debet supplere vi. ees Hebdomadarii absentis, vel impediti, &non Gadiutor, licet sedeat post ultimum
Canonici tenentur quotidie ad canendamnis.
162쪽
sam Conventualem; adesse enim in Eeel si a Cathedralibus, & Colliniatis obligatio. nem cantandi quotidie Missam Conventua.
Iem tradunt eommuniter Doctores , uti Abbas, Ioan. Andr. Fagnan. & caeteri Ca. notastae, idque sub mortali, quia est de ma. teria gravi, & quae omnium plurimum conis siti ad Divinum cultum , cui maxime detraheretur , immo plusquam si non celebra. rentur Horae Cavonitae, erun major sit culistus Saeriseii, quam Horarum Canonicarum,
stante autem gravitate materiae consurgit
gravis obligatio . Canonici pro Missa Coa ventuali, quam quotidie celebrare , & Sa- erifieium pro Benefactoribus, & Fundatoribus applieare tenentur ; nullatenus possunt aliam eleemosynam recipere, non obstante contraria eonsuetudine, nec tenuitate reddi-
tuum . Pα hujusmodi Missa Conventuali debetur Canonicis Disributio ex Massalom.
noniens Missam telebran In Ecclesia,
vel ex devotione, vel ex obligatione, temo Pore . quo cantatur una hora in Choro ,
non diei tui interfuisse illi horae, nee illius distributiones accipere potest, nisi tin illa
hora ad celebrandam Missam ab eo, ad quem pertinet, e m pullus , & 'iussus suerit . Canonici Mi ssam celebrantes coram E.
piscopo , non debent sedere in Sede eum postergali, sed in scamno oblongo, tapet , vel panno cooperto , in latere Epistolae Canoniel, & Dignitates tenentur per sei,
maiores canere illis diebus, quibus ad eas decantandas obligiti sunt. Canonici, & Di.gnitates in decantatione Misse , Evangelii,
Epistolae, & in functione smilium debent
per seipsos subire. 6e exercere munera in eumbentia . & annexa . Quod si aliqui imgitimo impedimento detenti, ea per se ipsos adimplere non potuerint, tune alios , eiusdem tamen ordinis, & gradus, non autem laserioris, Dignitates nempe. alias Dianitates , Canonici alios Canonteos, & rimi narii respective Portionarios in sua quaque Hebdomada ne graduum, & ordinum praerogativae confundantur, deputare de . bunt. Missas Pontifimies celebrare, absente Episcopo, pertinet ad primam Dignitatem, vel ad antiquiorem Canonicum , non autem ad Canoni eum hebdomadarium. Si vero fit consuetudo immemorabilis quod ad Can nicum hebdomadarium, vel Arehipresbyte. rum, licet non sit prima Dignitas, vel ad ali,m Dignitatem hujusmodi sunctiones spe .ctent, servanda est consuetudo, quae non tollitur per Caeremoniale . Canonico solem. niter telebranti, pro Diamno, & subdiaco. no inservire debent pariter Canonici, non obstante immemorabili contraria consuetudi. ne, quae eotius est Rillus, Ec eorruptela De servitio, quod Canonici praestare deis bent Choro, tum de aliis, consule Sum.
mum Pontificem Benedict. XIV, d. Iastit. E . In , a g. a ad finem.
163쪽
Q. U. XXIV. stitienem est scholastici Dignitas ct Ueium pS. I. N Ihil in Ecclesia antiquius, o quam Seholastici dignitas, & ossici om. Nam in Antiochena Ecclesia , quae Ecclesiarum omnium antiquissima, Uid. lap. Lib. II. Qu. III, S. η, & Lib. IU, Qu. II, g. r. starim ac Episcopalis sedes erecta, etiam Scholae Cathedra constituta fuit. Illa Evodio, haec unatio tradita; nec prius Ignatius in Evodii sedem suffectus, quam Heroin Ignatii locum substitutus. Herone itidem ad Episcopatum evecto, Scholae munus datum est Cornelio, qui, cum Episcopales habenas coepisset ,
eophi tis Db Imperat me M. Aurelio δε-υ tibrum ecurea Marcionem compoDie , qui Urtio hodie exstat . Feruntur m ejus ad Autobeiam 3ria volumina , s contra resim Hermogenis tiber unus, i alii breves elegantesque tractatus ad aedifiea. rionem eecIesia pertinentes . Leguntur is, eodem nomine in Gangelium is Proeris hia commentarii, qui mi/i eum sverio.
rum etigantia non videntur convenire.
b Hieronym. ibid. Serapion scripsi epistolam ad Cariaum 8t Pontiumis haeresi Montani, in qua haec addit: in autemfria, iis fossi εαjus dogmatis, id est noυAE prophetiae, ab omni mundo infantam reproba. νε, mi F vobis Mouinaris Beatissmi, qui in Hierapoli Asa epi Opus , litteras ἱ ad
Donmum quoque, qui tersequutionis stem. poro ad Iudaeot dretinaverat , votum n
gymnasia curam res iquit Eroti . me quoque summum Sacerdotium adeptus docendi provinciae praefecit Theo. philum, cujus praeceptiones, atque doctrinae praedicantur ab Eusebio AEE. Lib. XXIV, atque ab Hieronymo in Catalog. Scriptor. Eccles. a . Cum etiam Theophilus in Epistop te fastisium provectus fuisset, Schoialae regim obtinuit Mani minus, que Episcvus factus Doctoris partes mamdavit Serapioni, cujus Scholas Eusebius, re Hieronymus ιὶ in suos libros e tulerant. Vides hinc Scho
lasticorum te ossicium vetustissimum
eὶ Mystagogum, Ac Arehipericiten voraverunt quondam Antiocheni ea techistam . ut Cave, aliique animadverterunt. Praeterquam quod Cyrilli Hierololym. catechesium genus utrumque satis argumento est ad cognoscendum, quo nomine Palaestini soliti praeceptorem , institutoremque appellare suum. Flotuisse porro Antiochenam senotam a prima usque Ecclesiae aetate , ostendunt, quae de Menandro leguntur: nimirum sparulis errores suos inter Christianos Antiochenos, oppositamque Apostolicae stholam landasse . V. Theodorest. I. I. . Ceteleri de PP. A.
164쪽
esse, tantoque in honore habitum , ut parum ab Episcopatu abesse videretur, cum qui Gymnasiiarcha, posea Episcopus, quique Episcopus , antea Gymnasiarcna extiterit d). S. II. Quid Nexandrinae Ecclesie Schola Z Hujus primordia ab ipsis
Maret Evangelistae temporibus arcessit S. Hieronymus i . cit. Pantenus Stoicae sectae Pialosophus iuxta quam-dιm veterem in Alexandria consuet
peram Cave more suo Sophistam vocat. quem Mystagogum dicere debuisset , aut Arehi periciten Ecesesiae Antiochenae, susempit princeps eontra Samosatenam disputatio. nem , unde PP. orientales in Coner . An. aloe . usi eodem sunt, periade ae Gymna .siare , & Theologo. Lueianum itidem ruisse scholae doctorem eiusdem, tametsi dicere ego non ausim , sunt tamen qui id a serunt confidenter. V. Anton. Hi ne diuisioereditur a publicis lectionibus Evangeliorum m rapita derivata. U. Croi. p. I, c. 4. 4 Nisibi etiam in Patriarehatu Antici theno extructas Christianas scholas suisso fidem faciunt haee Iumilii verba , in epi Iaad Primotam Afrieae Aursirem . Quaer bit enim vero Primasius, Si qtiis esset in. rer graeo , qui dicinorum Πώrorum studio, inteIIigentiaqMe flagraret. Ad bo ego respondι , vid De me Pemdam , Paullum nomine, Persam genere , qui in Syrioram sebolam, in Nisibi inbe es edosias, iabidisina lex per mus ror publicos, sicut apud nos in mundanis studiis , grammati
ea , . rhra oriea ordine, ac regulariter traditur .
cladem porro Antiochen m accidisse pu. tamus anno U. E. 326, proinde U. C. a7p, P. I. IM . 37t, Iupiniari I. ix, SOL III. L. et. 14, India. 4, Dact. io, Dact. Sol. 4, P. Io, April. idque putamus auctore Marcellino, qui Cou. suco obbria, ait, totam A tiochiam S .riae eiυιιatem reperere inter prandendum terra moerem invasisse . Baronius deceptus
forte ab aevagrio calamitatem in anaum
dinem, Mi a S. MARGOLISVA semper Ecclesiastici fuere Doctores . Et Eusebius H. E. Lib. U,
cap. Io. Per idem temporis Fidelium scholae praerat vir doctrina celeberrimus Pantanus , quippe iam inde APUSCIS TEMTOMBUS sacrarum si terarum schola in ea ciuitate fuerat instituta, qua quidem nostra adhuc at te perseverat. Quanta autem Alexandrinorum Scholasticorum dignitas esset
praecedentem transtulit, Cos. Mius o , o Pνοόa . Subsequutus est ignis vorans quae
terraein tu consumpta n a fuerant. Ocel.
Mam urbis, magnamquo ejus panem μῶ seis mox ventis undique flantis via , flammasque coriuarum pro tempore aestuantes νωemia in aedificia miscemιbias duplex , torridumquo excidium imporsavit . Treaeenta hominum millia eo motu periisse , dicuntur . taphrasium quoque, pergit idem Mireellinus , totius inbis D scopum , ade pio ejus eatite, combusto simul obis it sepulero, obeliseo Cirri inυε ε , ω εω mi d fosso oec. si qua vero coniectum venia datur, mihi probabile valde fit, post ealamitatem An. tiochiae maximam , Nisibim Antiochenam scholam traducti , quando etiam haec Urbs voeari coepit Antiochia. V. GIUsar. Gea. grob. Labente sareulo III, in Patriarchatu An. tioeheno celebris schola erat etiam Edelse , euius Praeses Μ earius Luciani martyris prae. teptor suit, ejusque successores rectae fidei tenaces suerunt ad tempus usque Zenonis Imper. quo Nestoriana lue labefactari ece. pit . In Edesesiae E lessenae laudem maximam cedit, quod saeculo quarto medio Iulianus Augustus Apostiua ad bellum Persicum peringens, Edessa consulto declinavit, quod tota Chiilliana esset. De Edessena khola illud etiam memoriae rq diluin est , ex ea Nestorianam labem ad uiperii Parthiei regiones manasse eo tem. pore, quo Zeno Imperator eam dissolvi jus.
it, quod viris ea lae insectis constaret. Hi
165쪽
set, vel ex eo intelligimus , quod
in illorum enumeratione, ac Pomm moratione omni studio, curaque ve
sati sint Ecclesiasticarum rerum stri. mores, unosque Scholasticos, &Epi copos dignos existimarint, quorum nomina, ac continuata successio ad sempiternam memoriam temporis propagarentur. Habe igitur Alexandri
norum Gymnasarchorum seriem e , quam in sua Christiana Historia i
xuit Constanti nopolitanae Ecclesiae D 1 conus, Joanni Chrysostomo summus, Rhodon is Scholastici Alexandrini discipulus Philippus Sidensis. Initium. is ducit ab Athenagora, qui ad in
cum Antoninum Verum, &Lucium Au
relium Verum Fratres Ausustos pro Christianis legationem obiit. Hic luscessorem habuit discipulum suum Cle
nsentem , Clemens vero Pantaenum
mutare sedes eoacti in Persaram ditiones vieinas fugientes, amice, favente rege Romanorum hoste, ab episcopis suscepti sunt . Quum enim in Romani Imperii provinetis orientem versus positis, Zenone primum , tum deinde Anastasio Impp. Nestorii odio , contrarius error in dies adeo invalesceret , ut ipsi quoque orthodoxae d ruinae tenace , tanquam Nestoriani suis sedibus expellere tur , Edesseni illi doctores in mutos Persidis Christianos uelli negotio persuaserunt i ut doctrinam , quae alteri isti e diametro oppo
sita videbatur, admitterent, ac si alia rati
ne vitari non posset, quin Christus Dominus ipsa quoque Deitate passus erederetur . Transfugae igitur illi, ut erant eruditionissima inugnes, benigna quoque & multo honore a rege Persarum excepti, brevi postea episeopiathus sedibus imp via i tun t, unde Nestorianae perfidiae maiores vires accesse.
Praeeipui illi gymnasii Edesseni doctores ,
qui Nelioriana impietate Chaldaeorum ecci fiam foedaverunt, suerunt, si meone 'Peth- Arsamen si teste, Aeaeius Syrus, Barsumas Marae Carduensis servus, Maanes Hardala rensis, Abistas Ninivita, Ioannes Garm Dehita, Michaeas tognomento Dagon , Paulus Caeliaet , Abraham Medus , Narses Gar. bana sive leprosus, Phulis Curtaei, Ezeliasi nonasterii Caphar. Maris a secta ; quos Ibae Ed.sseni discidiutos fuisse Simeon ait . N in Nestorianam Edessae scholam ab Iba ut bis episeopo institutam sui sis lacobitae tradunt , & quamlibet R1bbulas Ibat deeessor vera messem illi e stabilite omni studio eontendisset, Marim Tiniensem illius distipulum , gener. Persam ex urbe Hardastir, magistram illis erroris laisse. Prae reliquis vero Barsumas ille, quem
secundum nominavi. Chaldaeorum ecclesne exitio fuit, qua auctoritata apud Pherozem regem valebat, cuius benevolentiam artibuῖ suis captaverat, Acacio & Babino Catholi. eis aulibus ejus nequidquam obsistere conan. tibus .
e Magistrum AlexAndrini Gymnasii Christianum, etiam a Christianis , dictu'
olim fuisse s Ma eum, sciunt omnes, qui rerum Alexandria ae Ecclesiae antiquarum alie quid sciunt. Gnostieus siquidem AlexAndrini Clementis te holastieus est homo, quem& magistrum aliquando vocat, & catechi. stam, V. Pedag. ι. o III, ae stromat. I. V, ω VFI. Sic inigenis Aphos . Pob. floras honi interpretes scholasticos. transtul re . H. Origeman. Huem Mitto Zachariam se lasti eum , qui Ammonii de Mundi aeternitate refellit et orem, cujus prvitarum dialogum , non diu est, lingua vulgari pereleganter Vir Clarus Ioannes Antonius Vulpius , in Patavino Gymnasio utriusque hi, inanitatis graecae, ac latinae Pr P. interpret Ristus est . Mitto Serapionem Episeopum a PILAlexandrinis, pallimque a graecis scholasticum nuncupatum . V. Carat. Visor. Illustr.
s) Pantaenum Sieulum clarissimius Tilleis montius putat, qui ab ipso Clemente Getasta apta dictus censetur, 'φ ο τι ηρ λ' la , quae ex p phetico oe Apostolico pra ro fores deIιbaret: nisi Clameas ejus dia i
166쪽
e AT U O Ist , Origeni Heractas, Heraclete Dion fius D. Post Dionisium Alexandrinae scholae praefuit Pierius si , deinde
Theognostus, tum Serapion. Hunc e
cepere Petrus Martyrii palma nobilis, postea Macarius cognomento Politicus , exin Didymus, tandem Rodon, qui Theodosio Magno rerum potiente scholae suae sedem, ac domicilium in Sidensem urbem transtulis, ubi Au
ditorem habuit Philippum hunc Christianae Historiae l) scriptorem S. III. Sed in Constantinopolitanam
nae suavitatem melli Siculo similem suisse solummodo signi fitet. Plinius optima mella esse ait insteis regionis o Sieuia imet. r. ω mb Iis ab locis . Pantaenus non Pythagoricae sectae censetur Hieronymo, Dd
Ex Eusebio diseimu ς Pantaenum quum Alexandriat doceret, ad Indos Christiana re. ligione imbuendos prosectum esse , immo a Demetrio Alexandrino Episcopo missum sui se: atque post reditum suum quum Cle. mens esus loco doceret, scholae iterum erae fuisse , eoque defuncto, Clementem solum docendi munere functum esse. Cui succelsit Origenex, sed quum aliquandiu sehola va. casset ; quod innuit his verbis r Quum nemo Alexandria superesser , qMi tradendis fideiae ostrae rudimentis operam daret . eunctis ob persequutio ν metum pia sis edi fugieσ.ribus, quidam ex gentilibus i ιm Ori. et nem a schola vaeantem atque Qxum , ωι d. f. ali bi feribit , adteruην, ver. buxis Dei ex eo audituri . g Eusebio teste, Origenes, divisa a seditorum inmit; tud me, Heraclam ex familiaribus suis, virum rerum divinarum studiosum, & alioqui doctissimum , nec ex pertem Philosophiae , in dicendo laetum sibi ad unxit , cui institutionem dedit eorum, qui primis rudi Mentis imbuerentur , sibi voro persectiores docendos reservavit . postquam veto Otigenes Alexandria Caesi ream seces.sit, solus Herae has scholam catechisticam te.
scholam pedem inseravis ἰ hujusque
Gymnasiarchae cathedram intueamur. Huc quam honorifico, editoque in honoris loco positus is esia Quanta dociorum caterva stipamsi Ut ipsius Patriarchae majestatem, amplitudinemque studet aemularit Ut aequis illum
passibus sequituri Ut quo gradu ille
ad tabe timentei Patriarchae nomen, e
dem & hic ad tacumenici Doctoris titulum obrepere conaturi Nihil dico, uod non Cedrenus m , non Cori. antinus Manasses n), non Zonaras
-clesiastieorum. Dio asius inquit, Origeηιν valde insignis auditor , scholam καIPre byter renuit . .
rantam fermonis , Hυemorumque tracta- tuum , qui usquo hodie exstant , venit et gantiam, ut Origener inuior vocaretur.
h) Rehillam Philippus omisit, cujus tR-men Eusebius meminit: Sub qMo Theona
Achillas, inquit, eodem quo Pierius temispore presisterii honore decoratur , Alexa u. driae claruit, exi etiam fuere fidei Ioha ta eommissa est. Theodoretus Ario haeretico sacrarum litterarum interpretationem fuisse creditam ait, eui proinde Macarius lac. cesserit, ut Macario Didymus.
l Huiusce Historiae meminit Photius in
Biblioth. Cod. 36, eamque ab Auctore ad illud tempus continuatam esse ait, quo Si. sannius Bisantinae Ecclesiae praesectus suit. m Cedrenus. Apud Regiam Cisternam Palatium erat venerabile , in quo juxta antiquaem sermam ει umpniexs Magister sede.hat duodecim habens discipulos conditione,& vita graves. Hi cum omnem dicendi scientiam teleritate , & amplitudine ingenii percepissent, Ecalesiasti eam divinarum reis ruin sapientiam acri studio tractabant. Ab Dque horum consilio quidquam agi ipsis quo, que Imperatoribus nefas putabatur.
n Constantinus Manasses in Chronico
167쪽
testimemo suo confirment. Audi Z naram Lib4 XV, β. 3. Domus erat in Basilica proxime forum aerarium Mgia, in qua codires multi humina, genero
siorisque, divinae sapientia asservabantur, a pristinis temporibus illi ad
habitandum astributa qui eruditione omnibus praecellebat, 'ν όι μνικὸν ε λοω
R. 87, ait. in iis aedibus consertim num fuisse bibliotheeam , in qua tringinta se
millia voluminum asservarentur . Doctorem vero illum ita eumenseum cum Sole com
parare non dubitat, ejusque socios eum duo. decim Zodiaci signis. Caeterum tres isti r tum Byzantinarum scriptores narrant , eo tempore qivi Leo Isturus imagines sacras rangebat Geumanicum Doctoνem, qui eius hae ea restagaretur, cum duodecim sociis. universique illa librorum supellectile . igni hu abluturum esse. Quamquam sequiori aevo collegium illud caesumenui Doctoris insta ratum videtur. Nam eontinuator ille Historia.' rum Constantini Porphyrogenneti in Theop&Ist, versuum quorumdam meminit,qui ab Q-eumenico Doctore, cui nomen lanatio esset,
An quidem Ignatius iste Leone Isauro po
sterior fuerit, assequi non possum: verum se ulo duodecimo, Ioanne Comne no Jmperatore. . Nicetes Nicomediensis metropolita, quicum Anselmus Havelbergensis colloquium habuit, ipso met Anselmo teste, age u-meuiear Doctoν rear, quandoquidem ipse inter duodeeim elector Diaeascalor, qui ναάis Graecoram ex more olent praeelle, tune temporis fuerat praecipuus . Non male doctissimus Cangius ex illo Collini loco, quo Collegium Doctoris Geumeniet a Leo. oe Isauro exstinis um . esse poli annos centum & quadraginta ab ejus institutione na latur, Mauritium Imp. eius erigmdi aucta. rem suilla intulit, euius nempe aetate Ioan oes ieiunator universi Orbis p triarchatu noeditiore studio & opere sibi arro abat. Ο Abs re non erit hic ea etiam reseriste, quae de Scholasticis Armenorum scribit
in mea ον ri quem πο- eu Doctorem appellabant . Hic duodecisualios centubernales habebat eximia eruditionis, quibus publicus victus prab batur. Ad eos proinde, qxicumque diisciplina, σscientiae avidi essent, accede bant,eosque non forum Patriarchin, sed stiam Imperatores in eonsilia colabebant'
rioribus Monaesis, o stanto eaeremoni rum , ditiinarum'. e mecum ritu confertare , ut ab ine ro popuIo vero sacramenta is ordo, quin aliorum omniiam supremus credarur ῆ utpote qui, μι ipsi Heunx, Chrassi Domini personam, quι Rabbi , Me ea Magistre appellabatur , pνα se ferι. μι-gipria asia Pi Armenire nuncupantur Varis
itia D , in populo suo fus iarissimo Pa.
Magis torum illorum apud Armenos a 'pritas non recens invecti est. Nam eaus frequens est mentio in Naisatione de rebus Armeniae . Legitur primum Bartan
Principem qui ex Armenia , occiso Suriene Persa , Conliantinopolim anno 4o, Chos ro sde so Iustiniani confugerat, Imperatoris
168쪽
S. N. Venio ad Ecclesiam Roma. nam , quae Christianaciun omnium gentium Magistra habita semper iiiit,& nunc habetur, & est. Eq us in re Christiana adeo hospes est, ut n sciat Pudentis aedes iam inde a Petri & Pauli temporibus non solum divini cultus , sed stiam sacrarum litterarum ac doctrinarum sedem sui 'se , ac Domicilium λ Quis ignorat S. Clementem , antequam R manae Ecclesiae clavo admoveretur,
ad Romanae scholae gubernaculum sedisse Θ Quem latet, Sanctum Alexandrum, priusquam Pontificiam dignitatem iniret , Pontificio Gymnasio
praesedisses Quod si post Hygini lcm
pora Romanorum Ponti fieum series nutat, nec recto semper incedit ta- Io, id oritur ex eo, quod qui res Ecclesiasticas scripsere, scholarum Praepositos ab Ecclesiarum Praepositis non satis distinxerint. Constat enim ex Monit. R. E. ad Novatim. Viduata Ecclesiae Principatum Presbytero DOCTORI fuisse delatum . Quamobrem magnopere fallitur Rufinus, qui Ecclesiam Romanam priscis temporibus
utpote nulla errorum macula scedatam Gymnasiarchis caruisse putat , merito proinde castigatus a Baronio, qui ad an. 33 s ostendit, Roma an-tιquitus etiam extitisse, qui in Scbolis publicis fueras litteras profiterentar . Quidὰ quod non solum Romanam,
sias Sacrariam Musarum4altrices per
Haeret infixa omnium mentibus , haerebitque acerbissima. illorum temporum recordatio, cum Septemtri natium barbarorum colluvies , & fatalis quaedam calamitas bonis artibus scientiisque horrorem inst erat, atque omnem prope doctrinarum lucem extinxerat. Αctum jam , conclamatumque erat de litteraria Republica, nisi Ecclesia Asyllum, perfiigiumque illis praebuisset, pulsasque
undiqiae litteras , extorres, ac prO- fugas in suam fidem necessitudinemque recepisset; ita ut litterati quicumque erant, Clerici appellarentur. Uid. Ducange in Glossar. med.& in . latinitat. V. Clerici Quod si vero in nonnullis Episcopalibus Ecclesiis studia aliquando restixerunt , scholae conticuerunt, statim Concilia,& Pontifices cura intentissima egerunt, ut studia ibi instaurarentur, ac scholae ad pristinae fortunae spem reviviscerent; edixeruntque , ne ulli Cathedrali, Collegiataeque Ecclesiae suus deesset Scholasticus, qui pro suo munere haberet ρὶ videre, ne ex Ma- gistrorum inscitia, aut desidia aliquid
. AEates , quorum se vetas in sis hoia illa Narratio . presbyteros sum , vel inflasterio ni praeis δ' iit c . p Munera Se lastic haee fuerant. Pri. mo, ut ipsemet humaniora istudia eo remis
169쪽
I quid detrimenti caperent litterat Ecclesiasticae. Huic rei magnum incrementum attulerunt Tridentini Patres Sessi III, cap. I 8, de Reform. cum sanxere, neminem ad Sectolasteriae mu
nus deligendum, nisi qui metitis stipendiis in publica Aeademia lude
donatus sit; maximo autem cumuIoeam auxere, cum Seminaria ad j
ventuum g Ecclesiasticis disciplianis erudiendam passim insatui curat
pore maxime traderet, quo adhue in in commuai eanonici persistebant, & plures xlii συνiei laniores adsciscerentur: cum qu dam imperio praresset scholasteir minoriburti scholis, easque sedulo visitarete pia ela. boraret, quo veritas religionis, caeremoni rum usus di litterarum studia vigerent: ex minibus emanaipandorum.& pro vendo rum interesset et quae litteris mandanda ess r. curaret, sermulasquo uaderet: deni
aue iuniorum canonicorum, quos damia ost vocabant, curam gereret, caveretque . ut optimis artibus moribusque institueren
cq De exordio,. & progressa semina raocum , ac de optima eorum regiminis none vide Ioannem de Ioamis in Historia Seminariorum Clerieulum. Consule etiam
170쪽
in XXV. Quan- est canonici Theologi dignitas, o offitium e S. I. . II se Protestantes serunt, eo quemlibet de populo,
iphs etiam mediastinos , atque is mellas optimas sacrarun litterarum Interpretes perhibent, atque Magistros. Ita si est, operam luseruiit Concilii Lateranensis Patreε, c. η, de Magi
stris eum singulas Metropolitanas
Ecclesias sapientissimo viro, Thm-lo icis artibus, divinarumque rerum scientiis instructissimo, atque ornati iasimo auctas voluerunt, qui pro suggesto sacras litteras interpretaretur',
quaeque in iis obseura a sunt,
αλ PIulleure lavans Anglois se sont ata. ebes a pro uvet qae ii est ridicule de vovisi rirendre iovis urs les passages de nos L vrestinis 1 la letire. Iis observent, I qae it Ia dans ces Liuies de la prose de de la γε sie, de Phistoire, des prophesies, & des Ie-
adopter . et si Pon s' alac it 1 la γεcision philosophi que, ii seroit ridieule de dire qua
Eem auro. Bayle hium εαε sontient qae dest impossibie anx ignorans , fit me ne auxiavans, de s assurer iam is, avee vae pleine eertitude, du Urai sens des Livrea uinis .