장음표시 사용
251쪽
228 Cap. III. De Dominio Gentium
eolanie deductae sunt, territorii illius Gentis accessorium sunt, quanto-evaque intervallo ab eodem distent, ut ideo perindest, ac fl eidem essent
conterminae, aut intra eosdem limites continerentur. Distantia locorum non attenditur. Territorium enim constituitur per imperium civile I. I 66. Part. δ. Furinat. . In quibus itaque locis idem imperium civile est, ea ad idem territorium pertinent, seu tanquam partes ejusdem considerantur. Sermo autem hic est de territoriis Gentium. De dominio nullum est dubium, quin habeori possit in rebus quantocunque intervallo a se invicem reis motis. Unde terrae, in quibus Gens imperium habet, etsi procul remotae sint, ad ejus dominium pertinent cum ceteris,& sub communi dominii Gentis nomine comprehenduntur. Absit autem ut existimes, haec absque ulla utilitate moneri r patebit enim usus in sequentibus, praesertim ubi de belli jure acturi sumus.
traneis non competente in territorio aliello
n territorio alieno Gens nulla, nec privatn vllas peregrianus jus quoddam fbi arrogare potest. Etenim territorium, cum in eo imperium habeat I. 366 .part. 8. Jur. nat. , atque dominium Gens,' cujus est terra habitata . a 74.), vel Rector civitatis β. 4 a. pari. 8. Jur. vat. , juri proprio Gentis, vel Rectoris civitatis subbjecta est g. 34. parti R. V k. I i 8. pari. I. Jur. nat . Quamobrem cum Vi juris proprii excludantur ceteri omnes, quicunque fuerint, jure omni ad jus istud proprium pertinente I. 339. pari. a. Jur. vat. ς in alieno quoque territorio Gens nulla, nec privatus peregrinus
ullus jus quoddam sibi arrogare potest.
Monuimus jam superius eandem esse vim dominii Gentis, quae privati not. g. 276. . Quemadmodum itaque privatus pati non tenetur, ut alius quid faciat in fundo suo fine consensu. Digitiam by Corale
252쪽
O Furibas cum eodem corineris. 229
sensu suo; ita etiam Gens nulla pati tenetur, ut Gens qua dam alia in tertitorio suo quid faciat fine consentu suo, conseisquenter jus qualecunque in eodem sibi arroget f. Is 6. pari. r. Hic pract. unio. : id quod eadem facilitate intelligitur de peregrino privato quocunque.
q. 9 . Quoniam in territorio alieno Gens nulla jus quod--reo indam sibi arrogare potest f. a 93. , vi armata in territorium territorium alienum ingredi S reum fugientem, vel in eo latitantem inde abstra- alienum sa-
here minime licet. giente. Non est quod obiicias, ex aedibus privatorum ipsis incomsultis reos ibidem latitantes abduci. Ad dominium enim Gentis pertinet, quod vi imperii habet in fundis privatorum. Etenim Genti, & per consequens et , qui jus Gentis habet,
vel eui idem exercendum demandatum est, in fundis privatorum competit Omnis usus, fine quo imperium civile exerceori nequit, qui vel reservatus est in concessione dominiorum pia. vatorum, vel in quem tacite consenserunt, qui fundos privatos possidentes in civitatem coluerunt.
g. 29s. Similiter quia nemo peregrinus jus quoddam sibi aD DE digre surogare potest in territorio alieno g. a 93.)ἰ contra prohibitis- is alienumnem domini territorii nemini peregrino in idem ingredi licet, sive simplicue territorium ter, De certi negotii causa, prouti tulerit prohibitio. prohibito.
Eadem vis est dominii Gentis, quae privati t. f. 276. Quemadmodum itaque dominus fundi privati prohibere potest, ne quis alius in eundem ingrediatur, quod nemo non concedit; ita quoque dominus territorii prohibere potest, ne quia peregrinus in id ingrediatur.
253쪽
De prohibi. bitione in-- grestius in alb
torium sub certa parua. De prohibi. tione sub pae
23o cap. III. De Dominio Gentium
Quoniam contra prohibitionem domini territorii nemini peregrino in id ingredi licet .ass. , prohibitionis vero effectus nutus est, nisi poenis ad non faciendum obligentur, qui quid facere prohibentur I. a 9 a. pari. 3. Philprast. vniv. p s dominus territorii prohibet, ne quis peregrinas terr toriam ingrediatur , poenam in ingredientem decernere, sex sub certa poena id prohibere potest.
Ita olim Sinenses, quibus rationes sussicientes erant prohibendi. ne peregrini in territorium suum ingrederentur, Poenam capitalem statuerant in eum , qui ingredi auderet. Facile autem patet prohibitionem notam esse debere iis, qui ingredi prohibentur, una cum poena, cujus metu deterreri debent, ne ingrediantur. Alias enim ingressum tentantes seu ingredi volentes monendi saltem sunt, ut recedant, & prohibitio cum poena, quae eidem adjuncta , patefacienda. Qui
contra prohibitionem sibi notam ingredi audet ue is sibi imputet , si poena illi adjecta assiciatur. q. 29 T.
Quia dominus territorii prohibere potest sub certa poena, ne quis peregrinus certi negotiii causa in id ingrediatur β. a 9s. a 96. , missionarii vero idem ingrediuntur religionis suae incolis persuadendae causa not. l. a 63.); dominus territorii quin sub certa puella prohibere meis, ne missionarii ia id ingrediantur , dubitandum non est. Vidimus jam superius f. 26α. , a voluntate Gentis unius cujusque pendere, utrum missionarios tolerare velit, an nolit. Quodsi tolerare nolit, prohibere etiam potest, ne territorium suum ingrediantur, idque sub pcena, ne prohibitio essectu suo destituaturi id quod etiam supra jam indicavimus, cum
254쪽
O Furibus eum eodem eonnexis. 23 I
demonstraremus, missionarios tanquam refractarios puniri posse, si discedere jussi discedere nolint f. eis. . Relegenda hic quoque sunt, quae ibidem annotavimus. g. 298.
A tamini territorii volantate unice dependet, sub qua lege De accessu accessum peregrinis permittere velit. Per se patet, accessum ad peregrino- territorium pertinere ad usum loci, in quo imperium civile rum ad terri- domino ejus competit. Quoniam itaque dominus de usu torium alie . rei suae pro arbitrio suo disponere potest β. 3ι8. 1 3 6. pali vum. a. Jur. nai.9; a domini quoque territorii voluntate unice dependet, sub qua lege accesium peregrinis permittere velit.
Vix opus est, ut Observemus, ne hic committatur quod iniquum est, violanda non esse ossicia humanitatis. Hoc enim observandum est in omni juris proprii translatione , atque concessione actuum ad id pertinentium t fit ita, quod δomino permittendus si iuris sui etiam abusus, quamdiu nil agit conistra jus alterius perfectum I. I 69. Part. a. Fur. nar. . Atque hine facile dijudicatur, num lex, sub qua accessus permittitur, iniqua sit. Si vero vel maxime lex fuerit iniqua , de injuria tamen sibi facta conqueri nequit, qui sub ea lege in territorium alienum ingreditur, cum ab ipsus voluntate dependeat, utrum sub ea lege ingredi velit, an non ingredi, nec contra prohibitionem domini ingredi liceat f. a 9s. s. a 99. Dominas territorii non permittere intelligitvr peregrinis, Et Sub qua γημin territorio suo versentar, vel ibidem commorentur, nis sub hac condue ditione a ditione, ut legibus loci sullat eorum actiones. In territorio enim cessus pere- imperium civile habet . 366. pari. 8. Jur. nat. & vi pote- grinis per
tatis legislatoriae, quae ad idem pertinet q. 833. pari. 8. Jur. misi usinteia Mid, leges serre potest de iis, quae in territorio suo, aut ligatur. locis
255쪽
232 cap. III. De Dominis Gentium
locis certis ad idem pertinentibus fieri, aut non fieri vult. Quoniam vero contraria voluntas, quae exceptionem parit, non praesumitur; dominus territorii non praesumitur velle, ut peregrinorum actiones sint a lege exemtae. Quamobrem peregrinis non permittere intelligitur, ut in territorio suo versentur, vel ibidem commorentur , nisi sub hac conditione, ut legibus loci subsint eorum actiones.
In territorio alieno nullum jus competit Genti cuidam ext rae, seu Rectori alterius civitatis. Quamobrem quando civis tuus in alieno territorio versatur, ibidem juri tuo non subest. Absurdum vero foret, ut tunc liberum ipsi esse deberet facere, quid velit. Quilibet agnoscere tenetur, in hoe loco huic imo perium civile competere , consequenter si in eo versari, vel commorari velit , juri quoque ejus se subjicere debet. Non est, quod urgeas leges civiles non obligare nisi membra ejus civitatis, in qua seruntur g. 967. pari. δ. Fur. nat. f. id enim obtinet, quamdiu quis extra territorium penes Gentem suam est, ubi domino territorii nihil juris in ipsum competit. Accessus vero ad territorium alienum parit jus quoddam in eum, quod alias domino competebat. l. 3OO.ctiomodo Quoniam a domini territorii voluntate unice depen- peregrini in det, sub qua lege accessum peregrinis permittere velit . territorio a- a 98 3, nec is permittere intelligitur, ut peregrini in terri-lieno legibas torio suo vertentur, vel ibidem commorentur, nisi sub hac Ibei subjici- conditione, ut legibus loci subsint eorum actiones g. 299. ;antur. Si peregrini ad territorium alienum accedant, in eoque versantur, vel commorantur, tacite promittere intelliguntur, consequenter sese obligant g. 363. partat 3. Jur. nat.2, quod actiones suas legibus loci subjicere velint, & per consequens eadem vis legum in ipsis est,
256쪽
O Dribus eum eodem connexis. 233
Nihil in eo est, de quo Gens aliqua conqueri posse. Ius
enim hoe omnium Gentium commune est. Et quemadmodum Gens una vult, ut peregrini subjecti snt legibus suis, quamdiu in territorio suo versantur, vel commorantur; ita et iam velle debet, ut, s subditi sui in Gentis alterius territorio Versantur, aut commorantur, udem legibus ejusdem subjician. tur 3. 288. . I. 3OI.
Quia actiones peregrinorum, quamdiu in alieno ter- An peregri-ritorio versantur, vel commorantur, subjacent legibus Ioci, πο in alie oin quo sunt s. goo.); 1i peregrini in imitorio alieno delixquist, territoris juxta leges laci puniendi sunt. ipienter
Non igitur necesse est, ut mittantur ad Gentem suam ab ea puniendi, quamvis non negem, ita conveniri posse inter Gen. q. νtes vicinas: per pacta enim jura immutari posse, ecquis est quim qnesciat I Uix tamen credendum est, ullum prostare istiusmodi conventionis exemplum. Suis enim dissicultatibus non caret, si istiusmodi pacto standum esset, quemadmodum utique stari deberet I. 789. pari. 3. Pin. nai. I. Hinc si civis tuus furatus est in alieno territorio & ibidem deprehenditur ; pati debes, ut e patibulo suspendatur , vel si homicidium commisit, ut decollutur . vel ob minus quoddam delictum mulctetur.
Similiter quia peregrini in territorio alieno legibus De eonir loci, in quo versantur, vel commorantur, subjecti sunt l. versis per
3os. ; si inter ipsos S civer, vel duos etiam peregrinos, quaedam frinorm is de jure controversa oriantur, eaedem a judice loci juxta leges Dei sunt aliello terri- definienti. torio dein, redis Nee obstat Ieges civiles patrias ab iis disserter illis enim in
territorio , in quo versantur, locus non est, cum dominus
257쪽
234 cap. III. De Dominio Gentium
territorii eas attendere non teneatur, qui in serendis Iegibus interritorio suo prorsus independens est a Gente quacunque . alia, vel Rectore civitatis cujuscunque alterius, prouti ex superioribus δc jure publico universali satis superque constat.
De eivibus Peregrini, quamdiu in teraritorio alieno ver canthi , aret comt Orariin morantur, sunt cives temporarii. Quando enim in territorium
alienum ingrediuntur, tacite sic se obligant, quod actus suos legibus loci subjicere velint & legum in eos eadem vis est, quae in cives f. goo.). Cum a Domini territorii voluntate unice dependeat, sub qua lege accessum peregrinis permittere velit j. a 98.); leges quoque ferre potest, quae soloSperegrinos tenent Quamobrem cnm leges civiles non obligent nisi membra erus civitatis, in qua feruntu f. 967. part-8. Jun ηαυς Peregrini, quamdiu in territorio alieno versan-zur, Velcommorantur, spectandi sunt tanquam membra ejus civitatis, cujus est territorium, consequenter cum membra civitatis cives sint . 6. pari. 8. Dr. nat. p peregrini, quamdiu in territorio alieno vertantur, aut commorantur, sunt cives temporari LQui in territo io alieno versatur, aut commoratur, cum id fieri nequeat nisi consensu domi es territorii I. 29s. , civibus sese associat non quidem perpetuo . sed ad certum saltem tempus. Atque non aliter spectari potest, quam tanquam in civitatem certa lege ad certum tempus receptus cl. 4 9. pare. S. Iur. nat. . Notio igitur civis temporarii, quales peregrinos concipimus, quamdiu in territorio alieno versantur , aut commorantur, nihil absurdi continet & nemo est, qui nesciae, peregrinos quoque interritorio alieno cωmmorantes cives temPurarios dici
258쪽
Quoniam peregrini, quamdiu in territorio alieno versian- Ad ganiamtur, aut commorantur, cives temporarii sunt l. 3o3. ; obligentur sonviqi ad ea facienda, O nom facienda obligantur, quae civibus isto peregrini iatempore stib iisdem circumstantiis fa tenda, vel non facienda sent, alieno terr nis quatenus letes particulares de peregrinis aliud insinuant .a 98. toris.
Disserunt utique cives temporarii a perpetuis & per consequens disserentia haec attendenda quoque venit in metienda
Obligatione peregrinorum & metiendo jure domini tertitorii in peregrinos. E. gr. si isto tempore injuria assecisset ei vis ei Vem, puniretur 3 6 I. pari. δ. Jur. nat. . Ρuniri igitur etiam potest peregrinus ob injuriam civi, vel peregrino alteri illatam. Similiter si civis cum cive contraxisset, ad contractum adimplendum cogi a judice posset pars invita . s4o. pari. I. Jur. nat. . Quamobrem si peregrinus cum cive, aut peregrino alio contraxit; a judice quoque ad contractum adimplen-δum pars invita adigi potest. Eodem modo patet, s civest
certas merces isto tempore vendentes onera quaedam ferre deis
herent , ea quoque ferenda sunt a peregrinis istiusmodi merisees vendituris, nisi peculiares de peregrinis latae leges contrarium praecipiant. Ast si qua onera, qua civibus Imponuntur, , nullum respectum habent ad negotium, cujus causa in territOrio alieno Commorantur, aut versantur peregrini, ea quoque
ab ipsa exigi minime possunt. Ita quae defendendae civitatis causa imponuntur, peregrinis imponere minime licet. Sicuisti in civitate jus Rectoris civitatis metiendum est ex fine, euis jus gratia in eandem coluerunt snguli g. 3 o. 4. Part. S. Brinat); ita jus in peregrinos metiendum est ex fine, cujus causaeivibus sese ad tempus iidem associarunt. Inter peregrinos& Rectorem civitatis tacitum quoddam pactum intercedit; euius objectum est id, ob quod peregrinus in territorio ipsius commoratur vel versatur, &, si quae leges peculiares de peris egrinis fuerint latae, eaedem vim conditionum pactio isti ad-
259쪽
236 Cap. III. De Dominio Gentium
iectarum habent. Ad quae igitur ducit recta istius pacti interis pretatio, ad ea cogi potest peregrinus I. 466. pari. 6. Iurinat. . Facile autem patet, ut leges peculiares vim conditionum pacto tacito adjectarum habeant, necesse esse, ut pero rinis in territorium alienum adventantibus notae sint, ne ignorantia invincibili laborent f. 8. Pan. l. Plia. pra I. uniυ. . quae ipsis imputari nequit f. sso. Part. l. Phil. pro I. univ. . Ab aequitate nimium abhorret, si peregrinus sentiat damnum ex eo, quod nosse minime potuit. Quamobrem si peregrinis permissum esse non debet, ut certas merces ad nundinas a Portent, quales vendere alias licuit; curae omnino habendum est Rectori civitatis, ut tempestive voluntas ipsius iisdem innotescat. Ex iis , quae diximus, abunde intelligitur, ex son. te , quem aperuimus , multa particularia deduci posse , quae solixitatis evitandae causa jam commemorare minime lubet. I unice notandum, a civibus temporariis, quos peregrinos in territorio alieno versantes, vel commorantes esse ostendimus
I. 3o3. , distinguendos esse eos, qui nocendi animo in territorium ingrediuntur. Jus enim in eos nascitur ex jure se adversus injurias extraneorum defendendi, quod ex ipso fine civitatia fluit f. I a. I 3. Pan. δ. Dr. nar. . g. 3os. De nexumo Dominiam Gratis cum imperio connexum est. Etenim inter domini- ea regione, quam Gens Occupavit, omnis terra & quae in ea n Grem,siunt, in dominio Gentis sunt . a 74. , & quae in singulos imperium. distributa non sunt, in dominio universorum , seu totius Gentis manserunt 3. 87. , in iis tamen dominium eminens
retentum I. 33O. I s. pari. R. Jur. nat.J. Quoniam vero
Gens, quando regionem occupat, imperium simul occupat g. 81. , & dominium eminens tanquam pars potentialis imperii considerandum g. 333 .part. 8. Jur. παθs ratio, cur
imperium in omnibus locis, quae ad terram a Gente inhabi
260쪽
O Furibus cum eodem connexis. 237tatam pertinent, & cur dominium eminens in landis privatorum habeat, non alia est, quam quod ea omnia sint in Gentis dominio & dominium eminens in fundis privatorum fuerit reservatum I. 36. Ontol. 2. Quamobrem cum inter se connexa sint, quorum unum continet rationem sussicientem coexistentiae alterius I. io. cimold; dominium Gcntis cum imperio connexum est.
Datur itaque naturalia nexus dominii Gentis cum imperio, ita ut posito dominio ponatur etiam imperium, sublato autem imperio tollatur etiam dominium. Quodsi enim exterae cuidam Genti competat imperium e. gr. in viis publicis, Gens regionem inhabitans, in qua sunt viae publicae, de iis pro lubitu disponere nequit, consequenter nec dominium in iis Mobet I. II 8. Para. a. Jur. μι. . . 3o6. Quoniam dominium Gentis cum imperio conne- De transi xum l. 3os.); quando imperium in Restorem civitatis transfer- tione domi tur, dominium Gratis smal transfertur, eadem lege translatum nil Gentis in
intelligitur qua imperium, nis specialiter quid dictum fuerit. Hinc Rellorem ei- porro sequitur, si imperium saltem si in usufructi , res quoque, vitatis. quae in dominio sunt Gentis, non my in Uufructu e sse, flve fuerint compinales, sive incolporales, , s imperium fuerit in patrimonio ut hae quoque in eodem sint, , ita pono.
Leges sundamentales de imperio etiam pertinent ad domin, nium Gentis. Ex iis igitur & modo habendi imperium desi. nitur jus Rectoris civitatis in rebus, quae subjacent dominici Gentis , respectu nimirum Gentis istius. Actus quidam ad exercitium hujus dominii spectantes adeo cum actibus ad exe citium imperii pertinentibus cohaerent, ut a se invicem separari minime possint: unde nexus imperii R dominii Gentis claris. sime in oculos incurrit. E. gr. viae publicae sunt in dominio Gentis. Cura autem reficiendarum viarum publicarum & ex.