장음표시 사용
371쪽
quia turpius censetur fidem juratam fallere, quam non iuratam, nec jurans ob vindictae divinae metum tam facile foedus non servaturus praesumitur. Cessat autem haec securitas, mortuo Rege, qui juravit, cum nec in animam populi, aut sucis cessoris valide jurare possit, nisi expressum mandatum habeat 3- 94I. 9 i. a. Puri. I. Iur. nat. 3, consequenter tale juramen. tum nec tacite factum dici, nec praesumi possit.
Si populos Quia si Rex foedus init, id cum Gente factum inteI-Fege mortuo Iigitur β. 4 a 3.) ; y Rege mortuo populus sit liber, foedus subfl-
sat liber. stit. Item etiam patet, fl Rege expulso, aut depsito sat liber, vel Rexem alium eligat, ns foedus initum pers0nae ejus defendendae causa ga ι.).
Vide, quae supra annotavimus non g. 4I4. de morte naturali δc morali. Neque refert, an injusta de causa expulsus, vel depositus fuerit. Cum Gens quaelibet libera sit I. 3s.. pari. I. Iur. nai. ', foederato standum ejus judicio sq. xs6part. l. Jur. nat. J. Rex pro foederato non agnoscendus a foederato , nisi quatenus Gentem suam repraesentat & haec ius suum per eum exercet 3. 39. ς quodsi ergo jus suum vel per se, vel per alium exercet, Regis expulsi aut depositi a foede . rato nulla habetur ratio, si personam ejus minime respicit: neque enim ex foedere acquisivit jus sese immiscendi negotiis Gentis in eo non comprehens .
. 4 a I. An foedus Foedus posterius non praefertur priori, quia seratam. Ju-juratum po- ramentum enim non aliam inducit obligationem, quam quae sterius priori eX isedere Oritur g. 9o a. pari. 3. Jur. vat. . Quamobrem
non jurato cum in casu collisionis foedus prius praeferendum sit poste- preferen- riori q. 386.); idem adhuc praeferendum, etiamsi poste-
372쪽
aliis pactionibus Gentium, ac Donsionibus. 349
rius juramento fuerit confirmatum, consequenter posterius priori praeferri nequit, quia juratum.
Ius praesationis competit foederato priori f. 386. . Eidem igitur juramento auferri nequit. Quodsi casus collisonis demum emergat, eo, qui juravit, monuo; ex anterioribus iam patet, foedus juratum abire in non juratum g. 4as. , tuinque quaestionem prorsus esse inutilem, num ideo praesere dum , quia juratum.. q. 4 a S. Foedus posterius priori contrarium non ideo si validum, quis An juramen-juramento con atur. Etenim foedera posteriora prioribus tum foedus contraria naturaliter invalida fiunt f. 3 83. , consequenter priori com actus minime obligatorii. Quamobrem cum actus non Ob- trariam ess ligatorius per juramentum non fiat obligatorius 9o4. ciat vali- pari. 3. Prinat. ; nec foedus posterius priori contrarium ideo dum fit validum , quia juramento con Srmatur.
Iuramentum istud prorsus illicitum est I. 9rs. parci Furinat. , & in casu praesenti eo magis, quod praestetur animo fallendi fidem foederato priori datam g. 73 8. Parr. I. Fur. nat. . Ius ex foedere foederato priori quaesitum, quod invito auferri nequit , juramento auferri nequit. Alias foederatus sese a quavis obligatione pro lubitu liberare posset: quod quam si absurdum, manifestum est fg. 67 .part. y. Iur. nat. . Cum pacta sint servanda g. 789. pari. 3. Pu . natis , juramentum accedens pacto posteriori, quod priori contrarium , fit de re illicita, adeoque ad praestandum non Obligat g. 9I 3. Part. 3. Par. nat. & ipsum illicitum est , 9I Iart. s. Jur. nat. . . 4z9. Foedus inire licet cum Gente alii cuicunque religioni addissa. De foederi-
373쪽
quenter Gentes per ea sese invicem sibi obligant, ut una alteri quid conferat, quod ad conservationem & persectionem ipsius facit g. 9. a 3. pari. 8. Jur. vat. S l. Tq. b., . Quamobrem cum Gens quiuibet naturaliter obligetur ad conservationem & perfectionem alterius in eo conferre, in quo sibimet ipsi non sussicit, quod potest I. ut ea finem civitatis suae consequatur . 37s. , ex foedere autem nascatur persecta obligatio talia praestandi & jus persectum ad istiusmodi praestationes g. 377.); in foederibus pangendis nulla habenda ratio est religionis, cui Gcntes addictae lunt. Foedus igitur inire licet cum Gente qualibet, cuicunque tandem religioni addicta suerit.
Ut foedera sint licita, necesse est ut ineantur de eo, quod illicitum non est. Quodsi ergo vitium nullum inhaeret in materia, nec in modo, quo factum; foedus naturaliter validum est. Errores contrahentium alii, qui in intellectu haerent, veζl vitia , quae voluntatem labe assiciunt, cum in pactio. nem non influant, in contractu quoque nullum momentum habent, sed perinde est ac si abessent. Religio cum sit certus Deum colendi modus, cum pacto nihil commune habet, nec pactum ab ea ullo modo dependet. Paciscentium tantum interest, ut pacta serventur. Obligatio vero servandi pacta oritur ex promissis g. 393. pari. y. DF. nat. , quae Pa cta continent f. 788. pari. I. Iur. vat. , non ex modo cO Iendi Deum, seu religione. Quod si vero supponas, Genti cuidam vi religionis suae persuasum esse, ut fidem datam fal-Iere liceat, si is, cum quo contractum est, a religione sua fuerit alienus, tum foedus non vitiat religio, ut licite miri non pos st, sed erit saltem inutile, aut parum tutum, quatenus qui cum illa contraxit, non securus est, ne sides data fallatur. Neque est ut distinguas cum Gratio inter foedera, quae fiunt non nocendi causa, qualia sunt foedera commerciorum, & quae fiunt nocendi Distrigod by GOrale
374쪽
ct aliis pactionibus Gentium, uesponsoribus. 3 SI
nocendi causa, ut non satis circumspecte loquitur, seu quae adimpleri nequeunt, nisi cum aliorum damno, qualia sunt foedera belli non minus defensiva, quam ossensua, licet G tius ad haec ea restringat. Quando enim bella licita sunt, foedera quoque helli licita. Et nihil reseri, utrum is, a quo damna dantur in bello inevitabilia, huic religioni addictus sit. an alii, utrum Turca st, an christianus. Essectus helli avi armorum pendent, non a religione. Vulgo quaeritur, an foedus inire liceat cum Gente a vera religione aliena. Uerum cum Gens quaelibet putet religionem suam esse veram, & aliam quamcunque, quae eidem addicta non est, a vera religione alienam judicet; consultius nobis visum fuit demonstrare, quod foedus inire liceat cum Gente alii euicunque religioni addicta. Hinc enim ultro sequitur, si qua Gens veram religionem habet, eam quoque foedus quodcunque alias licitum inire posse cum alia quacunque ab ea aliena. Ita nil obstat, quo minus Gens sacris Christianorum addicta foedus ineat cum Gente Muham edanae religionis, veluti cum Turcis, vel Perss. Sunt qui quaestionem restringunt a s Gentes idololatras & in verum 1eum blasphemas. Sed ex demonstratione propositionis Praesentis patet, nec hac restrictione esse opus. Ob diversitatem religionis Gens nulla alteri ossicia humanitatis, quae sibi invicem debent Gentes, negare potest I. a 63. , adeoque nec prohibitum naturaliter est, ut ad ea praestanda Gens una
alteram sibi persecte obliget per foedus, etiam si haee diversae religioni si addicta. Gens nulla a Iteram ad reIigionem suam amplectendam cogere potest I. as9. . In negotiis itaque,
quae uni cum altera intercedunt, non quaeritur, cujusnam snt
religionis, nec ante conveniendum est de religione, quam de re alia conveniri possit. Quodsi circumstantiae particular sobstent, quo minus cum Gente alii religioni addicta foedus ineatur; id non diversias religionis, sed quod eidem aliunde
superaccedit vitiat. Huc pertinet, quod Grotius monet t. c. c. I S. I. II. caVendum esse, ne nimia commixtio contagium asserat
375쪽
asserat infirmis, hoc est, religione non admodum imbutis, ve intellectus vi imbecilliori praeditis. Id enim non caveri, re. pugnat ossicio Rectoris civitatis , qui curae habere debet, ut subditi Deum colant f. 438. pari. S. Br. nat. , eo utique modo, quo coli vult, ct ut sint pii f. 437. Part. S. Dr. nat. Illud autem notandum est, quando quaeritur, an liceat foedera contrahere cum profanis Gentibus, seu, ut nos loqui maluimus, cum Gentibus a religione nostra alienis quaestionem esse de moralitate eorum intrinseca, ne scilicet quid committatur in iis pangendis, quod obligationi naturali, quae in foro conscientiae attendenda, contrarium, minime autem de eo, quod salva naturali libertate cuilibet integra relinquenda . 1 36. Is . para. ἔ. Fur. nat. fieri potest, unde etiam pendet lisera dispositio de jure proprio. Qui animum ad hoc non
attendunt, multa proserunt, quae ad rem minus faciunt. . Ad. vertendum autem huc esse animum nemo dubitate potest quia omnes ultro concedunt, foedera cum Gente profana inita valida esse, ac ideo servanda: vix enim puto quenquam fore, qui contendat, est non servanda esse. Hinc Grattiuioc. cit. recte ait, nullam hic esse intrinsecam pravitatem
Si pars una foedus violaverit, pars etiam altera ab eo dis .eedere potest. Valet hoc de pacti S g. 8a T. pari. 3. Pr. vat. . Quamobrem cum de foederibus quoque Valeant, quae de pactis dein onstrata sunt g. 37 ); si pars una foedus violaverit, pars etiam altera ab eo discedere potest.
Non dicimus, quod discedere debeat, quam quod discedere liceat, si ita visum fuerit. Qui negant, eum discedere posse, & contendunt, eum alterum saltem compellere debere ad implendum promissum, non perpendunt omnem Obligationem , quae ex pacto mutuas praestationes continente oritur, esse conditionatam f. 8a 6. pari. y. Jur. nat. . Vide, quae alibi Diuitigod by Corale
376쪽
aliis Iractionibus Geutium, cesponsionibus. 373
alibi annotavimus f. 8a . pari. I. Jur. nat. . Sed ne quis scrupulus supersit, paulo subtilius haec discutienda sunt. Maisjoris perspicuitatis gratia ponamus, contrahentes esse Semproanium atque Grachum. . Sempronius promist se praestiturum,
de quo conventum, si Grachus praestet, quod repromisit, qui vicissim promisit se praestiturum ex parte sua, de quo conventum, si Sempronius stet promissis. Quamdiu itaque Semo pronius habet animum standi promissis, Grachus seipsum ab obligatione Tua liberare nequit, consequenter ipsi competit jus adigendi Grachum ad implendum promissum, si stare nolit Quoniam tamen ipse non obligatur stare promissis, si Grachus non stet; eidem competit jus a pacto recedendi, consequenter nec ipsi praestandi, quod promist. Atque ita liberum est Sem. Pronio, quo jure velit uti, utrum Grachum malit vi adigere ut promissum praestet, an a pacto recedere. Jus adigendi Grachum adqmplendum promissum acquisivit Sempronius ex pacto , quippe quod oritur ex obligatione Grachi, qui promittendo se eidem obligavit, & a qua ipse pro Iubitu se liberare nequit; jus vero recedendi ex promistone conditionata, ut praestare non teneatur, si Grachus non vicissim praestet, quod repromist. Pactum igitur, quando etiam ab eo recedit Sempronius, non dissolvitur solo dissensu Grachi, quem facto suo, vel etiam verbis declaravit, sed accedente etiam dissensu Sem. pronii, qui consultius judicat pactum dissolvi, quam adigere velle Grachum ad idem adimplendum : id quod cum inter
Gentes aliter sieri non possit quam vi armorum, interesse haud raro potest, ut potius recedatur a pacto, seu idem tollatur. quam ut, qui prior recessit, ei bellum inferatur. Distinguen.
dae sunt promissones reciprocae, quarum una alteram per mO-
dum conditionis supponit, a promissione smplici conditiona. ta, in quam pars utraque consensit. Illae igitur non idem operantur, quod haec, prouti satis patet ex iis, quae modo diis cta sunt. Aliud nimirum est, si pactum evanescat, quod in casu posteriori contingit, conditione non existente: aliud ve-
377쪽
ro, si pactum quidem subsistit, mihi vero liberum est, utrum
ab eo recedere, an alterum adigere velim, ut servet. Quili. bet ius suum remittere potest ex pacto quaesitum g. II p. pari. 3. Jur. nat. . Ubi vero hoc facit, promissum evaneicit ex parte sua, quod adimpletionem pacti ex parte altera per mo dum conditionis supponebat. Tum enim demum revera existit conditio, ubi consentit alterum non servare promissum: quem consensum utique lassicienter indicat, dum animum
alterum adigendi ad praestandum, quod promisit, deponit, &recedendo a pacto lassicienter declarat. g. 43I Afoederatas Si foederatus undis in alio foedere praestare noluit, quod δε- in alio passo bebat; non licet alteri recedere a foedere alio. Etenim si foederatus
Mem fefellit. unus praestare noluit, quod debebat, fidem fefellit g. 79o partδ. Jur. nat. . Ast si quis fidem se fellit in alio pacto, consequenter in foedere alio β. 369.2, non licet tibi recedere a pacto alio g. 834. pari. 3. Jur. nat. 2. Quamobrem si foederatus unus in alio foedere praestare noluit, quod debebat, non licet alteri reteredere ab alio foedere.
Inter duas Gentes duo vel plura foedera diversis temporiobus iniri possunt, quorum prius continuatur juxta posterius. Fieri etiam potest, ut, ubi temporarium fuerit foedus prius, tempore eidem praestituto jam elapso posterius pangatur. Quod si alterutrum horum foederum servare nolit, aut Olim foedus non servavit foederatus ; nullum parti alteri jus est rein cedendi a foedere non .violato. Obligatio, quae est ex foedere uno, nullo modo dependet ab obligatione, quae ex altero orta, quemadmodum obligationes reciprocae in eodem foedere a se invicem dependent. Manifestum omnino est, ea, quae de eodem foedere uberius exposita sunt not. 3. 43. . , non Por
. se applicari ad duo foedera diversa. f. 43 a.
378쪽
- ω aliis pactionibus Gentium, ac ponsionibus. 3 Sy
β. 432. Quoniam si foederatus unus in alio pacto praestare De violati noluit, quod debebat, non licet alteri recedere a pacto alio ne foedetis 3 43 i. , foedera autem, quae de rebus diversis inita sunt, de rebar di quarum una ab altera nullo modo dependet, spectanda sunt se, si initis tanquam foedera diversia eodem tempore inita; p foederatus quoad par-
unus quoad unam praestationem foedus violat, propterea alteri non- tem unam.
dum jus est a toto foedere recedendi, sed vel praestare non licet, quod hac in parte repromissum, vel ille adigi potest ad id praestandam, si adhuc praestari podit, aut, ubi hoc fieri nequit, ad reparandum damnum violatione foederis datum, & per consequens ad hoc compeiali potest sub comminatione a toto foedere discedendi, cumque vi lator foederis in hoc consentiat, si spreta comminatione praestare nolit, quod vi foederis debet, aut damnum datum
reparare, tibi laeso fatisfacere non vali, comminatione spreta, a pallo, seu foedere recedere licet cf. 84 O. pari. 3. Jur. niat. P.
Quaecunque hic dicuntur, principiis Iuris naturae consona sunt. Damnum enim datum resarciendum est I. sgo. pari. a. Fur. nat. , & qui jus persectum habet, quale ex foe. dere acquuitur 3. 377. , is alterum compellere potest ad praestandum id, quod debet, si sponte praestare nolit c . 23s. Part. r. Psil. pract. univ. . Hoc vero jus per se infinitum esse facile intelligitur f. 977. Para. t. Br. nur. . Quare Cum motivo quodam Opus si ad determinandum voluntatem violatoris g. 889. IV h. empiri , quin permissa sit comminatio a toto foedere discedendi, dubitandum non est g. 89o. Pota. empiri). Nullus vero foret comminationis hujus essectus, nisi etiam eadem spreta a toto foedere discedere liceret. Si majus inde damnum sentit foederatus perfidus ἰ sibi imputet, quod dando alteri minus da turn in majus incurrere voluerit, quod evitare poterat & debebat g. 493. Part. a. Jur. nat. . In jua
re naturae una concordia, una consonantia est, modo nexum
379쪽
Iegum naturalium intime perspectum habeas, quem in opere nostro manifestum fecimus. Ceterum plura huc spectantia non repetimus, quae iam alias de pactis demonstravimus f. 8a9. seqq. δηι. s. Iur. nat. .
g. 433. Finito tempore foedus tacite revovatam uon intelligitur, nisex actribus, qui nullam aliam interpretationem recipiunt. Etenim sine mutuo consensu pactio nulla renovatur g. 8 I9. p. t. 3.Jur. nat. , quodsi tamen ab uno contrahentium pacto tem
porario finito fiat, quod nonnisi vi ejusdem fieri poterat,
altero conscio, nec dissentiente, consequenter tales prostentactus, qui nullam aliam interpretationem recipiunt, quam quod in renovationem pacti consentiatur, pactum renoVarum tacite intelligitur I. 8ao. pata. 3. Jur. irat. P. Quam obrem cum idem valeat de foederibus cf. 374. ; finito tempore foedus tacite renovatum non intelligitur, nisi exactibus, qui nullam aliam interpretationem recipiunt. Tempore finito, in quod foedus initum, idem expirat
844. Part. i. Jur. nat. . Pars igitur neutra alteri ad praestandum quidpiam, de quo in laedere conventum, amplius Obligatur. Quodsi ergo obligatio continuari debeat, neceste est ut uterque consensum suum declaret I. 38 a. pari. y. Jumniat. Voluntas vero declarari potest tam verbis expressis, quam factis, quales sunt actus, qui nullam aliam interpretationem re
ripiunt, quam ut foedus fit renovatum. Me vel tacente vero patet, ne circa interpretationem oriantur dissicultates contrO- versarum non facile terminandarum causae, consultius ess ut foedus tempestive renovetur. Dico tempestive: fieri enim potest, ut foederatus alter foedus eidem contrarium pangat cum alio, antequam tempus or ne elapsum, etfi non valitu
Ium, nisi tempore elapso, quo in casu nil fit contra foedus. prius ;Diqitigod by COOulc
380쪽
O altu pactionibus Gentium, ac sponsionibus. 337
prius; vel ut finito foedere extemplo faciat, quod eidem contrarium, ipsique facere licet, quam primum illud finitum,
. 434. Nemo ad foedus ineundam cogi potest. Etenim foedera An quis ad pacta sunt g. 369. . consequenter promissiones continent foedas ia- T 88. pari. g. Jur. nat. 2. Quamobrem cum in voluntate eundum cogitua positum sit, utrum alteri quid promittere velis, nec ne possit. β. 3 86. pari. 3. Juri natδ, consequenter nemo ad promit
tendum cogi possit, nemo quoque ad laedus ineundum cogi, seu vi adigi potest.
Libertati naturali summarum potestatum repugnat, ut vi adigantur ad foedus ineundum : quae cum sit jus persectum I. 858. Part. r. Jur. nat. , qui hoc facere audet, injuriam alteri facit g. 839. para. r. Furi nat. . Ita injuriam committit, qui Genti bellum inseri, ut foedus commerciorum cum ipso ineat.
g. 43s. Quoniam foedus renovatur, si foederatus uterque AE ad reno. in continuationem foederis consentit g. 8a 6. pari. 3. Jur. vandum. nat. 2, consequenter si foedus renovatur, perinde est, ac si tale foedus, quale erat prius, denuo pangatur, nemo autem
ad pangendum foedus cogi potest g. 4 3 4.); ηemo quoque ad
foedus renovandam cogi potest. Equidem non opus esse videtur talia demonstrari, quae per se satis manifesta sunt non tamen superfluum existimandum, cum constet, non deesse exempla Gentium, quae alias ad pangenda & continuanda foedera vi armorum adigere religionisbi minime duxerunt. Et quod hoc facile contingere possi non obscurum est, cum nihil si frequentius, quam ut Gen. Υy 3 ια' Diuiligod by Corale