장음표시 사용
851쪽
828 Cap. IX. De yura Legationum.
rioribus demonstrata sunt, si vel maxime insuper habere v lueris obligationem, qua sibi invicem tenentur tanquam meminbra civitatis maxima: f. II. , quam ipsa natura inter eas instituit mutui adjutorii causa in se suoque statu perficiendo &honi communis gratia conjunctis viribus promovendi 8. . Necessitas ista negotiorum adjunctam sibi habet necessitatem legationum, sine quibus ista perfici nequeunt. Utraque igitur rationem sussicientem habet in ipsa Gentium natura , qua Ius Gentium inviolabile constitutum est. Haec qui distincte cognoscit, quemadmodum cognoscuntur, si in anterioribus demonstrata perpendantur, de jure mittendi legatos dubitare non potest. I. IO4s.
De legatis ' Quoniam Gentibus competit jus mittendi legatos admittendis. persectum I. io 44. , contra jus vero istud sit, si non ad
mittantur legati a 39. pari. r. Phil. prast. vnm. ς Legati admittendi sunt ab eo, ad quem mittuntur β. 9 O. pari. I. Jur. vat.2,
consequenter cum injuria sit, quicquid fit contra jus perfectum alterius I. 839. pari. r. Phil. Hall. unis. 2, 1i non admit tantur, mittenti injuria sit, niyi id sat in casa colliyionis sciorum Gentis erga se sam S erga Gentes alias ao 6. J.
Qui meri arbitrii esse statuunt, utrum quis Iegatos admito tere velit, necne, iudicium praecipitant, prouti abunde apparet ex iis, quae modo demonstrata sunt. Praecipitantia au. tem in judicando vix evitari potest, nisi systema veri nominis animo haereat firmiter infixum, ut omnis veritatum nexus inotime perspectus oculis quas semper oberret. Grotius I. I. C. 13. f. 3. causas, ob quas legatos admittere non tenemur, intres distinguit classes, quarum alia est ex eo, qui mittit, alia ex eo, qui mittitur, alia denique ex eo, ob quod mittitur. Cum enim perperam jus totum legationum ex factis Gentium deis dueat, quasi nihil ejus ad jus Gentium necessarium seu natu .rale Diuitiaco by Coos
852쪽
Cap. IX. De Fure Legationum. 829
rale pertineat, triplex istud causarum justi rum, ob quas legati rejici possunt, genus inde derivat. Facile largior, si dijudicare
Olueris, utrum legatorum admisso puenet cum ossiciis Gentis erga seipsam, considerandas csse circumstantias particulares, quae in dato casu deprehenduntur tam in mittente,quam in eo,qui mitin titur, & in eo, ob quod mittitur, una cum circumstantiis praeo sentibus tuis; 'sed ut firmum si judicium, nec a veritate alienum, necesse est, ut ossicium aliquod erga teipsum, vel Gen. rem tuam, violetur, legatis sub circumstantiis istis non admissis. Ita facile patet, non admittendum legatum, qui ad perturbandum civitatis statum mittitur, nec si mittatur criminis perduellionis reus, quia hoc vergit in contemtum ejus, ad quem mittitur, immo & injuriam, quatenus violatur jus puniendi atro. 'cissimum hoc crimen illi competens. Similiter cum actus temerarii jure naturae illiciti snt . 278. pari. r. Furi nat. ἔ re cte rejiciuntur legati, si nobis de eo, ob quod mittuntur, jam constet, nos autem in id consentire nolumus. Sed nolumus hisce particulatim definiendis immorari. Id saltein monemus, ubi manifesta est necessitas admittendi legatos, veluti si pacem Offerant, nullam quoque causam praetexi posse, cur eos admittere nolimus. Ast tum quoque manifestum est, nullum esse ossicium ejes, ad quem mittitur, erga seipsum, vel Gentem suam, cum quo admissio legati pugnet. Praeterea hoc quoque notandum est, aliud esse legatum simpliciter rejici, aliud vero rejici saltem eum, qui mittitur, id quod tenendum, ubi causa rejectionis desumitur ab eo, qui mittitur. Cumque tunc persona alia mitti possit, jus admittendi legatos nondum violatur, si quis velit, ut persona alia mittatur, nec pro pterea de injuria sibi facta conqueri potest mittens. In factis Gentium, vel Rectorum earundem non modo distinguenda . sunt ea, quae jure fieri debuerunt, ab iis, quae moribus saltem inmoducta sunt tam licitis, quam illicitis, verum etiam ab his, quae prudentia suasit.
853쪽
M in quali foedere jun.cti legatus
83o Cap. IX. De Dre Legationum.
In eqvali foedere jstncti te atos mittendi jos habent. Qui enim inaequali foedere diteri jungitur, is ad plura pra landa eidem obligatur, quam ab altero ipsi praestitur j. 398. .
In hoc vero nulla continetur ratio, cur ei ademtum esse de beant jura, quae aliis Gentibus competunt, & cur non maneant Gens libera, quemadmodum fuerant ante s. s. s6. Ontol. . Quamobrem cum Gentibus competat jus mittendi
legatos ad Gentes alias I. lo 44 O; idem quoque jus competere adhuc debet Genti, quae alteri inaequali foedere jungitur, ad hanc ipsam lcilicet Gentem, cui jungitur.
Ex foedere nimirum inaequali alteri Genti non nascitur jus nisi ad ea, quae in foedere promissi sunt, ut scilicet eidem plura praestentur , quam ipsa vicissim praestare tenetur. Cum itaque non plus juris in eam, quae foedere inaequali ipsi jun. gitur, sibi arrogare possit, quam vi foederis acquisivit; ratio. nes omnes subsistunt, ob quas jus mittendi legatos Gentibus
competit vi demonstrationis superioris. Omnis vero disce. ptatio de eo, cuinam competat jus legatos mittendi, Parum momenti habet in Iure naturae, re juri Gentium consuetudio natio potissmum originem debet, quo multa introducta sunt, quae juris naturae non sunt, sive jura legatorum spectes, sive eorundem dignitatem & eminentiam. Jus mittendi legatos non tam pendet a persona mittentis, quam a negotio, cujus causa mittitur legatus. Hujus enim necessitas jus legatos mi, tendi parit. Quae vero meri arbitrii humani sunt, non vero ipss rerum notionibus insunt, nec in eo jure, quod natura constitutum est , attenduntur. I. IO47. .
Legati assidui dicuntur, qui per plures annos in aulis exteris relident.
854쪽
Cap. IX. De yure Legationum. 83I
Leeationes assiduae, quales hodie in usu sunt, recentioribus demum seculis introductae, antea ignoratae, & nostro in. primis seculo luxurioso, praesertim cum regalis luxus splendor legatis convenire existimetur, infinito sumtu sustentandae. q. Io 43.
Quoniam negotia Gentium nec quotidiana, nec C mη continua sunt, quod ex iis causis, quae necessitati legatio- flut juris. num locum faciunt, vi demonstrationis anterioris . Io 44.)satis patet, & mos antiquus, cui legationes .assiduae ignoratae fuerunt, abunde docet not. I. ro 48.), praeterea legati assidui, cum in aulis exteris resideant, quaeque ibi aguntur ob servent ac in ea inquirant, & ad eum, qui misit, perscribant, exploratorum numero sunt I. 883.), consequenter ratio illa cessat, ob quam jus legatos mittendi Gentibus competit g. io 44. ; jus quoque habendi legatos assinos in aviis eoteris naturese non est, nec jus Gentium voluntarium, quod ex fine civitatis maximae metiendum β. 34. , mutuo nimirum adjutorio in se statuque suo perficiendo, communi bono conis junctis viribus promovendo I. 8.), legationes assiduas exigit,
consequenter eaedem ad jus Gentium consuetudinarium pertinent.
Ius Gentium consuetudinarium non vaIet nisi inter Gentes, quae tacito quodam consensu i rapprobant g. 24. , consequenter tamdiu, quamdiu ipsis visum fuerit, cumque Gentes liberae sint I. s s. pari. I. Iur. nat. 9, adeoque nulla dependeat in agendo a voluntate alterius I. I 3. Part. l. Jur. nut. , nulla quoque Gens in gratiam aliarum approbare tenetur id, ruod sola consuetudine introductum, consequenter si qua eo
iutius stare nolit, ipsi ut suo siet judicio permittendum.. s. 1O49.
855쪽
83 et Cap. IX. De Dre Legationum.
I. 1O49. Iegati ar. Cum jus legationum assiduarum in aulis exteris na. stat sint ab turale non sit, nec jus Gentium voluntarium illas exigat
mittendi. g. io 48. , salvo jure Gentium necessario , voluntario legationes aggidus denestantur, consequenter cum jus perfectum mittere volentis nullum violetur, nec injuria sit mittere volenti, si non admittantvr I. 8S9. pari. I. Jur. nat. 9. Consuetudinem non obstare patet per ea, quae modo amnotavimus not. I 48. . Quodsi enim quis in id, quod sola consuetudine obtinet, consentire nolit; inde tantummo do sequitur, quod nec ipse vi ejusdem jus quoddam sibi arrogare possit, quod alteri non concedit, consequenter inpraesenti casu nec admittendi fini legati assidui, s quos ipse mittere velit. Dici non potest hoc fieri jure talionis, quale nullum esse alibi demonstravimus g. 64o. Part. R. Jur. nat. 3 : fithoe jure libertatis naturalis Genti unicuique competente, quo nec qui nunc mittit legatos assiduos alterius admittere voluit. Sublato nimirum jure consuetudinario, quod tacito quodam consensu uti perfectum, ita conservatur, nullum quoque est jus mittendi legatos assiduos, nulla etiam obligatio eos admito tendi. Quare nec peculiari quodam jure opus est, quo eos non admittere liceat. Debet haud raro Rector civitatis hoe Genti suae, tum ne assiduos legatos mittat, tum ne ab altero missos, vel mittendos.dmittat, prouti ex iis intelligitur, quihus evicimus, legationes assiduas nec juris naturae, nec juris Gentium voluntarii esse f. Io48. . Quinam mittendi legati. . IOIO. Legati mittendi sunt, qui dignitate eminent in Rep. mittem 'tis. Quilibet enim Rector civitatis Rectorem alterius civitatis spectare debet tanquam sibi aequalem β. a so.). Quam' obrem cum unusquisque alteri honorem exhibere debeat,
856쪽
Cap. IX. De Fure Legationum. 833
quam meretur I. 648. pari. r. Jur. vat.2, consequenter R itor civitatis, quando ipsi cum altero negotium est, verbis
quoque & factjs significare debeat, quod ipsum habeat sibi aequalem, seu tanquam aeque Rectorem civitatis . 338.
pari. r. Jur. nat. θ, legati vero mittantur ad Rectorem civitatis alterius negotii cujusdam publici cum ipso perficiendi causa I. io 4 i. 3 ipsa quoque missione legatorum significare debemus, quod eum, ad quem mittuntur, agnoscamus tanquam aeque Rectorem civitatis, consequenter eum, qui supra alias personas, tam privatas, quam publicas emi nerae Quoniam itaque tum mittens tanquam Rector civitatis cum Rectore civitatis agit g. cit. id maxime decet, ut igit tantur legati, qui dignitate eminent in Re p. mittentis
3. 33 a. pari. I. The0L nat. , consequenter decoro Gentium mutuo hoc convenit . 394. pari. r. Phil. prast. vnis. . Da tur vero etiam lex naturalis decori s. ao 4. pari. r. Hi prast. xvj. P, eaque nos obligat ad actionem decoram indecorae praeferendam β. a O3. pari. r. Phil. prast. univ. . Mittendi igitur sunt, qui dignitate eminent in Rep. mittentis. Non igitur nudi moris est, ut primariae dignitatis viri mitis
tantur legati: sed juri naturae maxime convenit, quod in legationibus non tantummodo vult rationem haberi negotii, eu.jus causa mittuntur legati, verum etiam personarum. quae idem tractant. Tractatur negotium a legato vel cum Rege ipso, .
vel eum primariis eius ministris, quibus haec cura demandata est. Quodsi ergo mittens eum, ad quem mittit legatum, tanquam sibi aequalem agnoscere debeat aso. ; nec ipse negotio tractando adhiSere debet nisi dignitate si non pares, non tamen nimium impares. adeoque primariae dignitatis in Rep. sua viros. Quae Prudentiae sunt. ea ad Politicam petii. nent. Convenit autem eidem, ut subinde etiam aliquid detino u Fus Gentium. Nnu nn tur
857쪽
tur seuti opinioni, ita & moribus, qui inde pendent, quantum illaesis ossiciis fieri potest. . O31.
Leilati honorifice excipiendi ta tractandi sunt. Ostenditur eodem modo, quo propositionern praecedentem demonstravimus.
Requirit hoc non modo naturalis Rectorum civitatis aequa. litas aso. ; sed etiam hic attendenda veniunt, quae G ac cidente superveniunt, praesertim manentia, quae transeunt ad successores nox. I. a 49. a Q. - ἀ
Quoniam legati honorifice excipiendi & tractandi sunt g. iosi.), obligatio vero haec, cum a lege naturae v niat, naturalis adeoque immutabilis siit s. a 86.), consequenter per hoc non mutatur, quod mittens & is, ad quc mmittitur, sint hostes; legati quoque ab hoste misi honorifice excipiendi S tractandi sant.
Nulla est collisio honoris, quem Rectores civitatis sbi mutuo debent, & belli. Manet uterque tam is, qui mittit, quam alter, ad quam mittitur, Rector civitatis suae, etiamsi inter ipsos sit bellum, quippe quod qua tales gerunt s. 6I4. consequenter etiamsi sint hostes f. aa. . In bello vi persequimur jus nostrum adversus alterum f. Iooz. part. ι. Iuronat. , ast violenta haec juris persecutio non exigit, ut alteri denegemus honorem, qui ipsi debetur. Haec enim denegatio nihil facit ad consecutionem juris nostri. Quemadmodum inimicum diligere & amare debemus tanquam nosmetipsos, ne quaquam vero odisse 63 a. part. p. Pur. nar nec inimi. citia tollit ossicia, quae aliis debemus g. 6ao. 6sq. para. r. Jur. uar. , consequenter nec honorem debitum 648.part. r. Jur. Disitigod by Coral
858쪽
Cap. IX. De Fure Legatiovum. . 83
1. O . ita multo minus bellum, quod eeri potest ac d bet absque odio partium s f. r I I9. para. t. Jur. nat. , Obstat, quo minus hostis hosti honorem, quem debet, exhibeat non 722. . Plebeius error est, unde manent plebeji mores. quas honore indignus sit is , tum quo lis nobis intercedit. APlebejo autem hoc errore tanto majore intervallo remoti esse debent mores eorum, quos fortuna ultrae sortem ceterorum hominum ad Deos evexit. I. IOI3.
. Quoniam legati ab hoste missi honorifice excipiendi iis rei
& tractandi sunt β. iosa. , contumeliae autem honori con' eontumeliastrariantur j. 8 3. 8ta. 3 3 s. pari. r. Jur. vat. ἰ legatis ab ho edoepe misiis contumeliae ivonei des non sunt g. Ta a. pari. I. Jur. v t- , vel eos eonis consequenter qui contumelias in eos edit, mittenti injuriam facit temnere. g. 36Ο. pari. r. Jur. vat. 2. Idem eodem modo intelligitur de - contemtu legatorum ab hoste missorum cI. 787. 86 o. pari. r.
Jur. vat. P. Cum Gentes inter se utantur jure naturae, ad eas quoque applicari poterant, immo debent, quae de aliis non contemne dis ty. 79o. Part. t. Iuri nat. , nec contumeliis onerandis ali bi demonstravimus f. 832. ρονι. cyum nat. 2. Nullam esse excusationem, quod par pari referatur, vix est ut moneam f. 8 io, pari. I. Iur. nat. ), nisi essent, qui specioso juris i lionis titulo injuriam excusant. . LOI4.
Cum Iuris naturae sit, ut non modo legati mittan ἔuod ebusti tur personae, qui dignitate in Rep. eminent cf. QIO ), ve lit Hi itiirum etiam ut missi honorifice excipiantur & tractentur I isti hiis Niosi. , si vel maxime ab hoste mittantur I. ros 3. ἱ jus
859쪽
836 Cap. IX. De yure Legationum
natare V mittentis, ejus, ad quem mittitur legatur , din itat
constitit. Jus naturae ex ipso hominum essentia & natura tanquam ex fonte suo fluit I. I 3I. pari. t. Phil. pract. uniU. , prouti larissime perspicitur ex rystemate veri nominis, quale a nci. bis conditum. . Quos igitur aequales facit, iis quoque aequali
De characte- character repraseηtativas dicitur signum repraesentatiore repraesen- nis mittentis apud eum, ad quem mittitur. Quoniam naturatat o le- liter legati sunt mandatarii Rectoris civitatis, a quo mittun-gati. tur I. IO4 a. J, consequenter personam mittentis repraesentant quoad negotium ab eodem ipsis commissum, quatenus id nomine ac jure mittentis gerunt, quasi ab ipso praesente gereretur g. 66 3. pari. φ. Jur. vat. 9ς jure naturae character repimsentativus consistit in facultate nomine ac jure potestatis summa negotium aliquod publicum apud aliam potestatem summam gerendi. Hujus itaque juris non est, si repraesentatio extendatur ad ipsiam dignitatem mittentis, seu majestatem ejusdem β. ao 6. pari. 8. Jur. nat. 9, consequenter jure natura seqatus non es eadem pera' sona moralis cum mittente' ita ut perinde sit ac si mittens ipse esset praesens & alter, ad quem mittitur, eandem spectare debeat tanquam sibi aequalem seu aeque Rectorem civitatis β. aso. . Quamobrem Charastis rep sentativus specialis, qui dicitur & in facultate personam mittentis ferendi, juris naturae non est, cumque nulla sit necessitas sive ex negotio gerendo, sive ex dignitate mittentis, quae sine illo salva esse potest I. iosa. , juris Gentium voluntarii non es q. aa. Ised, s moribus introdustus, juris Gentium consuetudinarii I. a 4.),
s pastis, paritu s. a 3. . Cum fictus ille & commentitius
860쪽
Cop. IX. De Fure Legationum. 837
character specialis appelletur in oppositione ad naturalem, qui per naturam rei legato inest; hic communis vocatur, quia legato omni per se competit, nec ab eo separari potest.
Ius, quod ipsa natura constitutum est, ignorat ea, quae rebus ac personis opinione hominum vel per errorem, vel animi facilis impetu assinguntur. Nunquam istud deflectit a necessario . rerum Omnium nexu, ut in tota compage omnium actionum humanarum deprehendatur rectitudo, quam exigit in singulis g. I 89. Part. ι. Pbit. PracI. univ. , dc quae perfecta esse nequit, nisi referatur ad ceteras actiones cum data connexas. Ideo nec admittit, ut sine ratione a rigore suo discedatur in legi. bus positivis seu civilibus & sicuti praescribit, unde rariones desumendae sint in jure civili, ut ab eo discedere liceat s M. 99 I. Part. R Rr. nat.)r, ita idem observari jubet in jure Gentium voluntario s. aa. , nec promiscue probat pactitium & consuetudinarium s l. 23. 24. , utpote nunquam sibi contrarium. Nostrum autem jam non est, characterem rea praesentativum specialem ad trutinam rationis exigere. Pertinet hoc ad prudentiam civilem, quam dirigit jus publicum universale. s. IO 6.
Quoniam character repraesentativus specialis juris De iis, qua
naturae non est, nec juris Gentium voluntarii . IOI . ', ex characte-Qua ex charactere repraesentativo speciali de legatis per nece sariam re reprae θη- consequentiam deducunturς ea nec juris natura, nec juris Gentium υο- tatimo spe-lantarii sunt, S multo minus ea, qua gratis ad eum amplificanism ciali fluunt, adjiciuntur. vel eidem
Sicuti male ratiocinantes multa comminiscuntur propter ra-superaddun-tiones intrinsecas, deficientibus intrinsecis ex ipsis rerum no tar. tionibus derivatis; ita idem contingit circa charinerem lega. torum repraesentativum specialem. Cum is totus nitatur finis