장음표시 사용
861쪽
gendi libertate, eidem quoque assingere licet ἰ quod visum fuerit, & apud contradictor u ingenii homines excusationem quoque habent, quae contradictionem involvunt, modo phy-sce impossibilia non sint. s. i Os T.
Similiter quia character repraesentativus specialis nec juris Gentium naturalis, sive ne cellarii, nec voluntarii est I. a os 6.); eum agnoscere Gens nulla obligatur, nisi ex pacto.
Non a sola voluntate mittentis dependet, quem characte. rem imprimere velit legato suo: nemo enim alterum sibi obliogare potest ultra voluntatem suam & jus quoddam, quod sine ea concipi nequit . 23. Part. t. Jur. Hat. , contra eum acaquirere ig. 3 8 a. pari. r. Jur. nat. . Quodsi ergo quis agnos.cere eundem solit, nec facere ea, quae eX eodcm consequuntur, aut eidem assinguntur; mittenti iniuriam non facit 8S9, pari. t. Jur. nat. , modo legato non dubitum deneget honorem I. Ios I. , nec Contemtui habeat, aut prorsus contumelias in eum edat I. Io 3. . q. IOI 8.
Quomodo gure Gentlam natorali legati quoad aetas privatis spectan- Dicteatur tar tanquam peregrini in territori0 alieno cc moravies. Iure enim legati quoad Gentium naturali legati reprarientant personam mittentis actus priva- quoad negotium, cujus causa mittuntur β. ios 3. , conle-tos. quenter quoad eos actus, qui negotium illud aerendum requiruntur, differunt a peregrinis aliis, qui privati sui negotii causa in territorio alieno commorantur, quoad actus Uero suos privatos, qui ad negotium istud nullum respectum habent, a peregrinis aliis non differust. Qiiamobrem quoad hosse actus spectari quoque aliter nequeunt quam peregrini in territorio alieno commorante1.
862쪽
Cap. IV De yure Legationum. 839
Legatus qua legatus non admittitur nisi negotii publici cau. se, quod ipsa semandatum f. Io I. 3. Quamobrem nec qua negatus spectari potest nili quoad actus ad negotium istud
gerendum requistos ; quoad ceteros itaque huc non spectantes seu privatos cum spectari nequeat tanquam legatus, nil relinquitur, quam ut spectetur tanquam peregrinus, qui in ter ritorio alieno commoratur, nec admisso qua legari quoad actus privatos quicqiram immutat. Admissio nil involvit, nisi quod is, ad quem mittitur, ea facere velit, quae negotium ipsi mandatum exirit, observato honore legato debito 3. ros I. .
Si qua praeterea prudentia suadet, id juris non est. q. Os 9. Quoniam legati jure Gentium naturali quoad actus De exum privatos spectantur tanquam peregrini in territorio alieno territoriali- commorantes l. io 38. ; extraterritorialitas, qua legati cum late legati. suo comitatu , vasis, seu rebus suis snguntur extra terestorium commorari, , aedes, quas inhabitant, extra territorium sita, juris Gentium naturalis non es, cumque sine ea negotium ipsi mandatum perfici possit, nulla quoque ratio extrinseca est, cura jure naturae hac in parte discedendum, atque ideo extra territorialitas ista nec 1tiris Gentium voluntarii est β. a a. b. V k. 99 .part. 8. Jur. vat. p consequenter ea aliter acquiri nequit, quam ex pacto 1ive expresso, sive tacito, non sae exceptione in casu colli-s0liis cum epcio ejus, ad quem millus est , erga Gentem suam I. a 6. .
Qui extra territorialitatem legati ex charactere repraesentaο οtivo commentitio, seu speciali inferunt, oppido falluntur, cum ex eo minime sequatur. Sanu ipse Rex non est Rex nisi in suo territorio, in alieno autem territorio spectatur tanquam privatus, nis quatenus ipsi exhibetur honor tanquam aeque
Rectori civitatis debitus cf. aso. . Sicuti enim in territorio
863쪽
8s Cap. IX. De Fine Legationum
proprio quoad actus privatos spectatur tanquam persona pti. vata g. 28s. pari. 3. Iur. nax.) ; ita multo magis tanquam privatus spectari debet in territorio alieno, in quo ipsi adactum quendam regium jus nullum est, quod per se patet. Finge igitur, legatum repraesentare quoad dignitatem per .
nam mittentis, non tamen inde extundes extraterritorialitatem. Referenda haec est ad ea, quae characteri repraesentativo comomentitio affinguntur. Alia vero quaestio est, annon nonnulla, ..uae ex extraterritorialitate perperam inferuntur, per pacta de.
De jurisdi- Cum jure Gentium naturali legati spectentur tanctione inpem quam peregrini in territorio alieno viventes quoad actus Diiam comi- privatos g. 3Q38. , peregrinorum vero actiones legibus
tuitim S loci sint subjectar, & eadem vis legum in ipsos sit, quam insasa legati. cives f. 3oo. , si peregrini delinquunt, juxta leges loci puniendi, & eorum controversiae de jure a judice loci juxta easdem leges decidendo s. 3oa.); legati quoque quoad
privatos cum comitatu S v is seu rebus suis jure Gentium naturali jurisdictioni loci subsunt tam civili, quam criminali, de ut ante f. Io 39. patet, nec jure Gentium voluntario in hisce aliqaid false immutatum. Unde porro liquet, vasa quoque ipsorum ob debita contracta oppignorari posci
Ad comitatum referuntur uxor, liberi, famuli, ossiciales, quales sunt minister sacrorum, medicus, secretarius legatio.. nis; ad vasa vero res quaecunque ad vitae necessitatem, comis moditatem ac jucunditatem facientes. De indepen- IO6 I.
missus. Cum legati quoad actus privatos una cum comitatu
dentia legati ab imperio ejus ad quem
864쪽
Cap. IX. De Dre Legationum. 84 I
s. Io 6 o. ; indepredentia legati ab imperio ejus, ad qum mittitur,
quamdiu in territorio ejus commoratur, juris Gentium n ratis Uvoluntarii non est, consequenter nec ejusdem juris est, ut habeat j risdictionem in suum comitatum, multo minus a*li jus aedibus, quatinhabitat, acteret. Dependent a se invicem independentia ab imperio ejus, ad quem mittitur legatus, & extra territorialitas. Quamobrem quae de hae docta sunt f. Ios9. , de illa etiam tenenda.
Quia independentia legati ab imperio ejus, ad quem Demia s-- missus, nec juris Gentium naturalis, nec voluntarii est s. State legati.
IO6ι. , ideo nec inviolabilitas, seu sanctitas independentiae legati ab imperio ejus, ad quem missus, juris omnium Gentium communis est. Qui sanctitatem illam legati pro jure omnium Gentium communi venditant, fingunt jus , quoὸ non est. Si quid ejus
legato competit, id omne ex concessione ejus est, ad quem missus, cumque aliunde quam ex pacto sive expresso, sive tacito ortum suum habere nequeat, si quid contra illam admittutur, injuria in violatione pacti consistit. Quos ergo quid adversus illam committitur, dici non potest, jus Gentium esse, violatum, sed id factum esse vel contra fidem expresse datam, vel contra morem receptum, prouti ista independentia vel pacto fuerit conventa, vel moribus Observetur.
f. O63. peregrini, quamdiu in territorio alieno commorantur, tuti,seeurita esse debent ab omni injuria, N Rector ciVitatis o Versu1 eam euidem te peregi inis defendere tenetur, seu peregrinis in territoris alieno commorantibus p - in territorio
standa est securitas. Peregrini enim, quamdiu in territorio sub piasta alieno commorantur. sunt cives temporarii g. 3O3. .Quam- Δc Iolsi Jur Gentium. 9 OOO OO Dbrem
865쪽
8 2 Cap. IX. De Fure Legationam
obrem cum Rectori civitatis curae esse debeat, ut quilibet sit tutus in injuria aliorum t. s 3 a. pari. 8. Jur. nat. y peregri ni quoque, quamdiu in territorio alieno commorantur, tuti esse debent ab omni injuria. Quod erat primum. Enimvero in Rep. quoque curandum, ut unicuique jus suum tribuatur l. 33 s. pari. R. Jur. ηat. 9, & si injuria reparari non potest, qui eam fecit puniendus est j. 37 3. pari. 8. Jar. nat. . Quoniam itaque Rector civitatis cives defendere debet adversus injurias aliorum I peregrinos quoque, quamdiu in territorio suo commorantur, adversus injurias quascunque defendere tenetur l. 3 o 3. . Quod erat secundam. Utrumque etiam ostenditur hoc modo. Rector cruvitatis ferre non debet, ut quis subditorum civi alterius Gentis damnum det, aut injuriam faciat l. 3 3 7. . si factum fuerit, eum adigere ad damnum datum resarciendum, eundemque punire si 8. : quod nisi secerit, cum factum tacite approbet, Gens ipsa laesisse, aut injuriam intulisse putanda est 3. 336. . Quamobrem cum peregrini in territorio aliens commorantes maneant cives Gentis suae 3.3 a 4. , hoc non obstante, quod quoad certas actiones spectentur tanquam cives temporarii in illo territorio not. g. cit. 3peregrini quoque, quamdiu in territorio alieno commoran, tur, tuti esse debent ab omni injuria & Rector civitatis eos dem adversus injurias defendere tenetur. Denique peregrinis in territorio alieno commorantiis hus praestandam esse securitatem, in genere hoc modo demonstratur. Quoniam dominus territorii non permittere intelligitur peregrinis, ut in territorio suo commorentur, nisi sub hac
conditione, ut legibus loci subjecti sint eorum actiones α99 , & ad hoc tacite se obligant in idem ingredientes
866쪽
3oo. ; inter dominum territorii & peregrinum in eodem versantem tacitum intercedit pactum, quo hic subjectionem temporariam, ille protectionem promittit j. sss. . Quamobrem cum tacitae istiusmodi pactiones servandae sint
ss6. i dominus territorii peregrinos protegere tenetur, consequenter non pati, ut contra jus natura omnium hominum commune laedantur g. 69 s. pari. r. Jun nati P. Enimveros non patitur, ut peregrini in territorio suo commorantes ab at s laedantur securitatem iisdem praestat g. 9 7. pari. LJur. vat. P. Rector igitur civitatis peregrinis in territorio alieno commorantibus securitatem praestare tcnetur. Quod
Peregrini in territorio alieno tuti sunt ab injuria iure naturae, quatenus natura homini cuilibet jus securitatis competit , 9l8. Part. r. Fur. t. , & dominus territorii ejus tuitionem concessione aditus in idem δc juris commorandi in eodem in se suscepit, quae ideo nititur fide tacita, quae inter Gentes sancta g. 436. , consequenter ab omni violatione prorsus
immunis esse debet β. 3 36. . Quoniam eo ipso, dum Rector civitatis peregrinos in territorium suum admittit 3c ut in
eo commorentur Permittit, eos recipit in numerum civium
suorum ad tempus, quo nimirum in illo commorantur isso 3. ; eandem ipsis protectionem debet, quam civibus suis. Er quoniam peregrinis natura competit jus Ob causas justas aliquantisper in territorio alieno.commorandi g. 692. Fur. nar. , quod denegari non potest nisi in casu eollisionis ossiciorum erga Gentem suam & erga Gentes alias g. ao 6. h. G 64. pari. δ. Dr. nat. ; ipso quoque naturae jure se. euritatem praestare debet peregrinis, quibus concedit, ut jure suo usi in territorio suo commorentur, eum justam prohibendi causam minimς habeat. Jure itaque naturae satis cautum O OO oo a est
867쪽
844 Cap. IX. De Dre Legationum.
est securitati peregrinorum in territorio sieno justam ob cauo
gati duplicem repraesentant personam, privatam nimirum quoad actiones suas privatas, publicam vero qua legati, utpote negotii cujusdam publici causa missi a Gente Ma ad Gentem aliam g. ιO4 . . Quoniam legati jure Gentium naturali quoad actiones suas privatas spectantur tanquam peregrini in territorio alieno commorantes g. scis 8. , peregrinis autem in territorio alieno commorantibus praestanda est securitas 3. io 63.); eadem quoque legatis praestanda. Competit igitur legatis lacuritas communi peregrinorum in territorio alieno jure. Quod erat primum. Enimvero cum jus naturae etiam consulat dignitati mittentis ros . , ac ideo legati sint honorifice excipiendi & tractandi g. iosi. i injuria legatis illata gravior censeri debet, quam peregrino privato, quatenus ea derim vatur quodammodo in mittentem, cujus dignitas non modo motivum singulare esse debet facientibus sibi ab injuria coinmittenda cavendi, verum etiam ei, ad quem legatus misius est, eam graviter molesteque ferendi atque omni modo praecavendi. Et quando legatus admittitur, consequenteris, ad quem mittitur, in hoc consentit, ut tanquam legatus ad se veniat l. 638. pari. r. Phil. prast. vniv. 2. tacite quoque uti honorem legato debitum, ita quoque securitatem illam eminentem promittit. Quamobrem cum etiam ex pacto
868쪽
Cap. IX. De Fure Legationum. 84
tacito non minus, quam ex expresso oriatur obligatio 36O. , quae cum ad naturalem accedat,eandem sortiorem essi
cit; legatis peculiari eorundem jure eminens quaedam securitas competit. Quod erat secvadum. Denique cum ex demonstratione superiori, qua jusmittendi legatos evicimus j. io 44.), appareat, non minOrem esse necessitatem mittendi legatos belli, quam pacis . tempore, & quamvis ab hoste veniant, non tamen Venire tanquam hostes, utpote non venientes eo animo, ut hostile quid moliantur, ac ideo quoque perinde ac legati pacis tempore venientes honorilice excipiendi & tractandi sint I. rosa.); eodem prorsus, quo ante n. r. Ut a. modo patet, . legatis, etiamsi ab hoste mittantur ad hostem, competere securitatem non modo communi peregrinorum, Verum etiam peculiari legatorum iure: id quod tanto manifestius est, si ab eo, qui eosdem admittit, detur commeatus I. 93 T. cum in praesenti casu etiam ex causa concessionis securitas interritorio hostili morandi eidem competit, etiamsi alias in eodem non contineatur g. 9 4 I. . Quod erat tertiam.
Non ex commentitio aliquo charactere repraesentativo, nec ex ficta quadam extraterritorialitate derivanda est securitas te. gatorum tam communia, quam singularis; sed ex ipsis genui. - nis Iuris naturae principiis: id quod a nobis factum esse eonidimus. Ceterum ex ipsis, quas in medium attulimus, dein monstrationibus apparet, jus quoque legationum naturale dari, quo Gentes inter se uti obligantur, non vero totum ab earum arbitrio venire. t inde porro intelligitur, quandonam con
tra jus Gentium violentur legati. quod eum in se immutabilest s. , sanctum haberi debet inter Gentes c g. s 6. . ita ut justae sint gravissimae de eo violato querelae, nec violationio oo oo 3 prae
869쪽
846 Cap. IX. De Fure Legatioram.
praetexere liceat excusationem, quam morea facilius admittere videntur.
Quoniam securitas legatis competit singulari ipsorum iure q. ro 64 , ut eam ab omni violatione immunem esse jubeat publica Gentium salus, quemadmodum necessitas legationum . quae jus mittendi legatos parit tam belli,
quam pacis tempore β. ro 44o, abunde loquitur, demon in .strationes anteriores . ro 64. , uberius confirmant, sanctiim autem est, quod ab omni violatione immune esse jubet publica Gentium salus g. s 6. I securitas legatorum sanda est, ac ideo quoque persona eorum sanda habenda, qua ab eadem
etiam in eorum vasa , comitatum derivatur. Atque haee est vera illa sanctitas, quam jus omnium Gentium tuetur, quae arbitrio hominum estim non est , sed ipsum Deum, qui legis naturae autor est, autorem habet g. 273. pari. I. Phic pracI. univ. . Huic autem sanctitati minime obstat, quod legati non sint independentes ab imperio ejus, ad quem mittuntur Io 6 I. , sed ejus potius jurisdictioni subsint quoad actiones suas privatas g. io 6 o. : castissimum enim istud jus non minus consulit securitati ejus, ad quem mittitur legatus. R civibus ejusdem, quam legatorum, ficuti ex aequo consulit & dignitati mittentis, & ejus, ad quem mittitur legatus f. Ios 3. . Simplicissimum quoque idem jus est, ut nullis indigeat exceptionibus, quales jura hominum aris bitrio statuta exigunt. Et quamvis sanctitas legatorum, quam evicimus, etiam nitatur fide tacita admittentis, hanc tamen eum jus naturae urgeat, prout i ex ante laribus demonstrationi. hus palam est, eam quoque ipsammet sanctam facit 6. 3 36. . Non opus est, ut legatus si independens ab imperio ejus, ad quem mittitur, nec subjectus jurisdictionis semet ipsum enim inde.
870쪽
Cap. IX. De Fure Legationum. 84
independentem praestare potest, si abstineat ab iis actibus, qui subsunt iurisdictioni; quod nisi fecerit, parum consulit tum sitie, quam mittentis dignitati. Parum decet legatum injuriam inferre iis, inter quos vivit, nec solvere id, quod ex contractu debet, ut litem adversus ipsum agi, aut discessuri vasa oppignorari opus sit. Multo autem adhuc magis dedecet ita delinquere, ut animadversione publica sit opus, vel crimina P tr re, quae poenam graviorem merentur. Qui sanctus haberi vult, odisse debet injurias aliis inserendas. Et qui hon rari vult mittentis causa, omni animi contentione id agere debet, ut ipso honore is dignum praestet. Quodsi his non o stantibus laedatur legatus, injuria ipsi facta tanto gravior est& omnium recte sentientium judicio existimabitur.
Si qua Gentes de certis juribus legationum , de modo ho- De jure pa-
norisce tractandi legatos inter se convenerint, vel quedam moribus Bitinis introduxerintς ea obligant nonnisi paciscentes ta eas, quarum longo consutadia usu introducti sunt hi mores, quamdiu voluerint. Cum nemo Ob- nario lega.
ligare possit alios ultra voluntatem suam, aut jus quoddam tion . . contra eos acquirere β. 38 a. pari. 3. Jur. ηα. 9, per pacta autem Gentes sese invicem sibi perfecte obligare possunt s. 3T T. b. 393. 368. Fit 3. Jur. vat.2; si quae Gentes de certis juribus legationum & de modo honorifice tractandi legatos inter se convenerint, vel moribus introduxerint, qui pacto tacito aequipollent, ea obligant paciscentes, sed non alias Gentes, quae pacto isti non accesserunt, & eas, qui mores istos
receperunt, non vero alias, quae in eos tacite non consenstrunt. Quod erat unum.
Enimvero cum pacta a contrahentibus dissolvi po sint, si iisdem stare nolint I 839. pari. 3. Jur. vat. 9, nec ulla ratio cogit, ut mores a veteribus introducti constanter ac perpe-