장음표시 사용
841쪽
818 Cap. VIII. De Pace ct Pactione pacis.
omnino fit contra pacem ἔ. io a a.), consequenter paX rumpitur I. LOao. . Sicuti bellum pertinet ad sngulos subditos g. 723. ; ita
smiliter pax. Et sicuti foedus pacis obligat singulos subditos; ita quoque singulorum secutitati eodem prospicitur. Tenen. da vero hic sunt, quae de subditorum laedentis factis paulo ante demonstrata sunt f. Ioa . .
De sociis in . es ρ iis in pace comprehengis vis amorum infertur , pax pace com rumpitur. Patet enim per se, id fieri contra pactionem pa- prebensin cis, consequenter pacem rumpi j. ioao. .
Valet hoc, etiamsi cum ipsis non fuerit contractum. El. 'enim ex pacto nobis competit jus contra id laeso auxilia serenis di 8c laedentem ad implendum promissum adigendi, etsi ex eo nullum jus quaestum fuerit socio laeso.
De sociis Ob Si socii non ob causam tuam, sed ob propriam bellum propriam rant; pax tecum facta ad ipsos non pertinet, nec ad te, quae crini igis eausam bel- facta est. Etenim tum patet, bellum tuum & bellum socio. Ium gerenti- rum esse bella separata. Quod si ergo tu pacem facis, de as. causa belli tui & de iis, quae in eo facta sunt, tantum transigitur, non vero de causa belli sociorum & iis, quae in eodem facta sunt. Ac idem intelligitur, fi pacem faciant socii. Quamobrem pax a te inita non pertinet ad socios, qui bella separata gesserunt, nec pax ipsorum ad te.
In hoc casu pax fieri nequit, nisi consensu tuo & eiciarum, & licet in eodem instrumento contineantur articuli Pacis, ii tamen qui ad causam tuam referuntur diversi sunt ab iis, qui causam sociorum concernunt I. IOA a. .
842쪽
Cap. VIII. De mee ct pactione pacis. 8 I9
dam tamen sibi invicem praestare possunt g. 43l. , & nc finguli ad ferendum auxilium contra eum, qui cum uno Pa cem rupit, obligantur I. 443. .
Si per te non stat, quo minus quod in pastiove pacis promi' G per te ηοηsum adimpleas; pacem non rumpis. Etenim cum nemo se alteri flet, at prο- obligare possit ultra ii, quod possibile . ao9.part. L. Phiι missum ad prast. liniv. ; si per te non stat, quo minus quod in pacti O- implius. ne pacis promissum adimpleas, eo ipso nil fit contra pactionem pacis, consequenter nec pacem rumpis l. 1 Oao. .
Non tuum est factum, quod adimplere non possis; sed casus, quem nec Praevidere, cum paciscereris, nec evitare, ubi pactio perfecta fuerat, poteras. Casus autem . quem evitare non potuisti, tibi imputari nequit . 638. π seqq. Para. t. Phil. pracI. univ. . Ρertinet hue, si ipse bello implicitus au. . xilia, vel subsidia promissa mittere nequeas I. 66s. , aut si res, quae dari debebat, interierit, vel a furibus aut Praedonibus, vel etiam ab hoste quodam ablata fuerit. g. IO33.
Si pax ab uno rmpitur, nec alter pactiossem pacit servare De pace ab tenetur; fl tamen velit, potest. Etenim pactio pacis foedus est una parte β. 369. 9 6 a. 977.). Enimvero sit pars una foedus Viola- rupta. verit, pars etiam altera ab eo discedere potest β. 43o. . Quamobrem etiam si pax ab uno rumpitur, alter a pactione pacis discedere potest, consequenter eandem servare non tenetur. Qtiod erat unlim.
Enimvero qui foedus pacis rumpit, cum tu ad id εservandum non amplius maneas obligatus per demonstrata, jus suum, quod sx eo habet, amittit; cum tamen nec ab obligatione
843쪽
8eto Cup. VIII De Pace O Pactisve pacis.
gatione, qua tibi tenetur, facto suo se liberare 6 4.
pari. 3. Jur. vat. 9, nec jus ex pactione pacis tibi quaesitum au-serre possit Q. 336. pari. a. Jur. vat. 9 ; si tu pactionem pacis adhuc servare velis, potes. Quod N at alterum
Tuum igitur est expendere, quid consultius sit, unum ut pactio pacis dissolvatur, an ut ea subsistat, & tu tantummodo ad implementum, aut damni dati reparationem agas. Et si vel maxime additum sit, ut tali facto pax rupta habeatur ; id tamen minime obstat, cum absurdum alias foret obligationem conferri in arbitrium paciscentium. g. 3 34.
De poena Si poena adjicitur pallioni pacis, optio est ejus, cui injuria pastioni pa-facta est, virum , ipse ab illa recedere, an poenam oblatam acce-cis adjecta. piare velit. Quando poena pactioni pacis adjicitur, non alternative contrahitur, ut aut poena praestetur, aut pactio pacis dissolvatur: hoc enim pactioni pacis non convenit, quo intenditur, ne propter eandem causam, ob quam bellum
gestum est, denuo bellum suscipiatur Φ. 987.2, nec quis rerum in eodem gestarum accusari, vel mulctari possit
989. 99o.). Quoniam itaque per poenam adjectam ei, cujus jus ex pacto quaesitum violatum, consequenter cui injuria facta est g. 839. pari. r. Jar. GL 2, non adimitur jus recedendi a pactione pacis, quam alter rupit, hoc tamen si nolit, ab eodem quoque recedere non obligetur .ro 33. ; non aliud adjecta poena actum intelligitur, quam ut is, cui injuria facta est, optet, utrum & ipse a pactione pacis recedere, an poenam oblatam acceptare malit. Securitati pacis parum consuIeretur, si quis poenam osserendo se liberare posset. Quoniam vero bellum suscipere non semper consultum est, ejus, cui injuria ficta, interest,
844쪽
Cap. VIII. De Pace O Pactione paris. 8a I
ut bellum, quod suscipere non vult, vitet, alter tamen non impune id violaverit. Ita nimirum adjecta poena non imminuit Obligationem servandi pacem, eamque confert in arbitrium paciscentium; sed saltem meliorem reddit conditionem ejus, cui injuria fit, ut pace rupta ipsi non adimatur jus ex, Pactione ejus quassitum, nec, si parum consultum fuerit hellum suscipere, ut injuriam sibi factam impune tantum ferre te
neatur , fine ulla reparatione. . -
extorta. Ponamus enim ideo pactionem pacis validam eo pactionem non debere, quod dicatur vi bellica, aut metu extorta. Nul pacis visat Ia pax valebit, nisi inter eos inita, qui potentia pares sunt exceptio m id quod cum probatu dissicile sit, praesertim inter Gentes, tus vel quae judicem non habent, ut cognitioni sit locus, nulla erit pax, ad quam servandam quis obligatus esse possit, consequenter de eadem causa bellum semper renovari poterit. Quod omnino absurdum. Directe etiam ostenditur hoc mo . Ut amnestiae, quae omni paci per se inest & primo omnium loco expresse communiter conveniri solet g. 99ota, omnia in bello facta in oblivionem perpetuam & immortale silentium deducuntur g. 989 , consequenter eo ipso tacite renunciatur exceptioni, quasi vi bellica aut metu transactio fuerit extorta. Quamobrem vis ac metus adversus eandem allegari nequiti Pactioni igitur pacis non obstat, quod vi bellica vel metu
fuerit extorta. Iustus omnino metus est, qui armis iustis deh*tur. Asteum in pactione patis justitia belli seponatur, ac ita transiga. tur, quasi a neutra belligerantium pane per injuriam quic-
845쪽
quam in bello fuerit factum I. 988d, a transigentibus nec attenditur, utrum justo, an injusto metu ad pacem sub hisee eonditionibus faciendam pars alterutra permoveatur. Quam brem neci opus est, ut dicatur, iure Gentium introduini messe, ut omnis metus in bello incussus habeatur pro justo.
g. 2 36. De adia- Si ad pacem faciendam adhibeantur mediatores ἰ uterquetione. byligerantium in eosdem consentire debet. Mediator enim cauissam utriusque partis agit l 9a4. pari. s. Jur. nat. 2, & a VO-Iuntate partium pendet, utrum sponte sese offerentem adis mittere velint, nec ne g. 926. pari. s. Jur. nat. 9, conse quenter etiam a voluntate partis unius, num admittere velit a parte altera oblatum. Necesse igitur est, ut in eos, qui ad pacem faciendam adhibendi sunt mediatores, utra isque pars belligerantium consentiat 638. pari. I. Hae
prast. Dum. . Quae de mediatione tenenda sunt, ea alibi iam demonstravimus g. 9as. G seqq. pari. s. δερ. nat. , si qua prae terea notanda veniant, ex iis facile deducuntur. g. 3O3T.
An mediat Mediator Parandam prestare non tenetur. Mediator res guaran- enim tantummodo se obligat conferre operam suam ad remdam praestare contraVersam inter litigantes componendam, jure autem teneantur. eam componendi destituitur . 923. pari. s. Jur. vat. 9,
consequenter si ad pacem faciendam adhibetur, nonnisi ut monendo, suadendo, hortando ad perficiendam transactionem permoveat de conditionibus pacis tractantes studere deb& g. 9a9. pari. s. Jur./at. P. Quoniam vero dum h9c facit, minime promittit auxilium contra eum, qui conis
846쪽
Cap. VIII De Pace O Pactione pacis. 823
venta non servaverit ; nec ad guarandam se obligat l. 443. h. Uf. 393. p.ri t. 3. Jur. nat. . Guarandam igitur praestire non tenetur. Nec obstat, s instrumentum pacis subscripserit. Subscribit enim tanquilin testis, non tanquam guarandus , seu, ut alii loqui amant, guaranta , nisi expresse ad guarandam se Ob
ligaverit: id quod fieri posse, per se patet. g. 1 38. Mediatori non competit jus instrumenim pacis interpretandi. An mediato- Mediator enim tantummodo cligitur, ut ad pacem facien- ri competat dam operam suam conserat β. 9γ3. pari. s. Jur. vat. J. Quam-jus interipi γobrem cum in ipsum non conferatur jus interpretandi in- tradi in D strumentum pacis, nemo autem plus iuris acquirere possit, mentum pa- quam transserens eidem conferre voluit cl. 38 3. pari. 3. Juri cinnat. 9, nec contra transferentem pro vero habendum sit, nisi quocs lassicienter indicavit g. 4 a T. patri. 3. Jur. vat. θῶ Suarando quoque jus instrumentum pacis interpretandi competere nequit. Si ius interpretandi instrumentum pacis mediatori compstere deberet, consensu pacem facientium in eum translatum esse deberet. Sed deficit consensus expressus, quia nihil de eo dictum in instrumento pacis; deficit etiam tacitus, quia id in mediatione non continetur. Aliud nimirum est dare Operam, ut in conditiones pacis consentiant pacem facere volentes, ne re infecta a tractatibus discedatur; aliud vero declarare, quid per verba dubia in instrumento pacis si intelligendum, seu idem interpretari 6. 439. pa v. s. Jur. nat. . Consensus partium in articulos Mederis pacis, quo idem fuit confectum, non dependet a modo, quo verba, quorum significatio in dubitationem adducitur, intellexerit mediator.
847쪽
824 Cap. VIII. De Pace or Pactione pacis.
De publica- Publicatio pacis est actus, quo tam militibus, quam tione pacis. subditis significatur, pacem factam, consequenter bellum finitum l. 97ss. Quamobrem cum bello finito omnes actus bellici cessare debeant f. et 8 s. , ita iis quae intra belli ministerium post pacem perfectam ab iis capta, restituenda, &-. damna ab iisdem data resarcienda sint 998. , nec novae contributiones imperari & exigi possint g. 999. I militibus pax sine mora publicari debet. Quoniam vero respectu subditorum non eadem adest necessitas; pax subditis publicari potest,
quando mmmodum visum fuerit. Fama pacis factae ad subditos pervenire solet. antequam publicetur. praesertim cum militibus luerit publicata. Quo, niam tamen bellum publica autoritate subditis publicatur 73 . , & declaratio belli respectu eorum instar legis est, qua. tenus in ea certa praecipiuntur, vel prohibentur g. r. r. ἔideo necesse est publica quoque autoritate pacem publicari, cum potestatis summae sit scuti dare leges 8i3. para. MFur. nar. , ita etiam tollere, seu abrogare j. 8I8. para. S. Jur. nat. . Modus publicandi arbitrarius est. . t Osso.
DE s Iu Quoniam belli publicatione subditis significatur.
publieatio- bellum esse finitum g. 3O39.); Quae per bellam illicita ei aut, iii, respestu a die publicationi1 iterum licita sunt, nec subditi ejus, cum quo D subditorum. rat bellum, amplius ab iis pro hostibus habendi, qua ipsi jura per pacem fuerunt acquipta, iisdem uti jam possunt, , qω in specie
conventa, instar legis olservare tenentur. Eundem nimirum etactum habet pacis publicatio, quam habuerat belli publicatio & declaratio.
848쪽
cap. IX. De Dre Legationum. 8a CAPUT IX.
Iegati dicuntur personae, quae a Gente una seu ejus Recto- Dilatasqtii re ad Gentem aliam seu Rectorem ejusdem publici nam dieatur. cujusdam negotii causa mittuntur. Idiomate patrio
Legatorum distinctio quoad eorum dignitatem iuris naturae non est, sed a Gentium moribus venit, atque ideo in praesenti
Quoniam legatis, qui ad aliam Gentem mittuntur, Quid nata. certa quaedam negotia publica committuntur . 3O4ι. I ratiter L naturaliter legati sani mandatarii Gentis suae, seu ejus, qui jus Gratis
habet, Rectoris nimiram civitatis. Hinc etiam mandato instructi mittuntur, 3c hactenus de iis valent, quae de mandatariis alibi demonstravimus I. 649. Ohqq. Pari. 4. Jur. nat. . s. IO43.
Aventes appellari solent personae, quae negotia pri- Aventes quivata Rectoris civitatis, vel etiam subditorum ipsius ejusdem nam sint.
nomine apud Gentem aliam curant. Cum a Voluntate constituentis dependeat, quaenam iis committere velit; nil ob. stat, quo minus etiam vegotia quaedam publica levioris prasertim momenti asentibus committantur.
De his in praesenti nihil nobis dicendum. misi γι Grnrium. M m m m mSi enim sunt
849쪽
826 Cap. IX. De Fure Legatronum
peregrini, iure non alio utuntur quam peregrinorum in tem. torio alieno degentium : fi vero sunt cives, quales esse pos sunt, eodem iure censentur, quo cives alii. Legatorum vero nomen respectivum est, quod respectum habet ad eum, ad rem mittuntur: quatenus vero in ministerio mittentis verinmtur, Ministri mittentis nuncupari solent, plerumque cum addito, in aula ejus, ad quem missi sint. Ita legatus missus a Rege Sueciae ad Regem Galliarum vocatur Minister Sueeusin aula Regis Christianissimi. Legati Papae peculiari nomine Nuncii papules, vel apostolici vocantur. Sed quae mere arbi. traria sunt, ab instituto nostro aliena surit, ac ideo de iis uemulta dicamus nulla prorsus ratio est.
g. O44. De fare mio Gentibus competit jus perfectum mittendi legator ad alias Gemtendi lega- tes. Genti unicuique competit jus persectum ossicia humatos. nitatis ab alia Gente petendi, si quod petit ipsa facere nequit I. iro. , nec citra injuriam prohiberi potest, vel etiam male tractari, quod petat I. iri. . Competit jus etsi . imperfectum commercia cum alia Gente exercendi f. 389.
ad quod eam sibi persecte obligare porcst per pacta
et si . . Similiter boni publici causa foedera facere I. gro. di hoc modo ad certas praviationes ac ad certa permittendastse sibi invicem perfecte obligare possunt g. 377. , ossici
naturali convenienter, quo Gens una ad conservationem &persectionem alterius in eo, quo sibimetipsi non sussicit, conferre debet, quod potest j. a 66. J, ut tanquam mem-hra civitatis maximae g. 9. io.), commune bonum promoveant g. ra. Gens nulla pati tenetur, ut ab altera
Iaedatur . 373. a 68. , veluti ne jus quoddam suum sibi auserat . a 67. , ne regimini suo se immisceat . a 69. & quae iunt alia bene inulta in anterioribus passim demonstrata: Diuiti sed by Corale
850쪽
ta et ad violenta tamen remedia, qualia sunt repressaliae
s 89. , androlepsia l. s89. ipsum denique bellum publicum g. 619. , non ante progrediendum, quam ubi jussuum, vel reparationem injuriae tibi factae aliter obtinere nequit I. 186. 389. 63o. V seqq. . Immo ubi bellum exar. sit, cum Gentes ad pacem inter se colendam obligentur l. 961. , nec bellum in infinitum continuare liceat 909. N sqq. 2, inter arma cogitandum est de pace & conditiones, sub quibus ineundum, Gens una alteri offerre debet. Patet itaque plurima esse negotia publica inter Gentes agenda, quae ut exitum habere possint curandum g. 886. .
Enimvero per se manifestum est, negotia haec perfici non posse, nisi deliberationibus mutuis atque decretis. Quoniam vero Gentes ipis convenire nequeunt, nec id permitatunt impedimenta plurima, quae pro diversitate circumstantiarum variant, Rectoribus civitatum, qui illarum jus habent β. 39.); necesse est, ut ad se invicem certas personas mandato instructas negotii publici perficiendi causia mit. tant , consequenter legatos io i.). Quamobrem cum naturaliter homini competat jus ad eos actus, sine quibus obligationi naturali satisfieri ncquit i. g. 139. pari. i. Hi liniv. , idque perfectum g. 9Os. pari. I. Jur. Vat. θῆGentibus competit jus perfectum mittendi legatos ad alias
Gentes. Gens Gente non minus opus habet, quam homo homine. Et, si vel maxime supponas, esse quancum Gentem, quae si hi metipsi su sciat, dantur tamen aliae, quae ipfius auxilio in. digent, non denegando, nisi in casu collisionis ossiciorum eris ga seipsam & erga alias f. ao6. . Necessitas itaque nego. tiorum publicorum inter sentes expediendorum in dubium