장음표시 사용
401쪽
unde illa concreta esset Τ, albam i pSam ESSE , ne ideri quidem. Et quaecumque res eum Sic attinget, Ut
sit visum illud probabile, neque ulla re impeditum
movebitur. Non enim est e saXO SCulptuS, aut e robore dolatius β. Habet corpus; habet animum : mo- os Vetur mente; movetur sensibus : ut ei multa vera vi
deantur s, neque tamen habere insignem illam et Propriam percipiendi notam; eoque Sapientem noriassentiri, quia possit ejusdem modi exsistere falsum aliquod, cujusmodi hoc verum' '. Neque noS Contra
I . Unde illa concreta esset. Hae verissima Iectio. Ita enim auctor alibi Nat. Deor. II, Io, 26 ζ . aquR. . . quae neque conglaciaret frigoribus, neque nive Pruinaque concresceret m. Similiter ibid. in aer concretus in nuhem - , et Poetis frequenter nix concreta dicitur Lucret. III, 2 o. Scripti vetusque impressi, congregata. Camerat. Congelata corrigebat, sed nullus auctorale, neque de glacie. Hulsem. hocreeepit. Rem dirimit Sext. Emp. Pyrrh. I, 33. Cli. II, aa, ex quo intelligitur,
Anaxagorae verba suisse, ἡ χtωv τι πε ori Q. G. I 8 .E saxo sculpitis, aut a robore dolatus. Ita Nonius v. dolitum e nam scripti omnes, et editi vett. plerique, aut ebore, quod nihil esse constat, quum locus sit ex Odyss. 19, 163, imitatus. Abierat versus ille in proverbium , sic ut a Plurimis Graecorum aeriptoribus ad eum alludatur. Cete rum vult Ern. scalptus, non scu*tus,
scribi ut vere Crat . cum editis veti. pluribus, et Nitol. Praebent); quippe quod Graeco λαξευτος, et ξετος respondeat. Difficili judicio rem, et Parum adhuc liquidam , Vir Summus Commovit , quum verborum sculpi et scalpidiscrimen partim adhuc Constitutumhit. G. - Versus est ζ ου 'Iαρ αποδρυός ε pi παλαι Στου, ουδ' απο π τρ
mol. Homer. P. 262, Seq. Contra V.
Geli. N. A. Ia. I; ΜaC h. Saturn. l. V, E. II. De re v. Staudlin Gesta. d. Meptic. m. I. S. I II. H. I9. Multa vera vid. neque eam. h. Goeren E dat : in vera multa vid. νε-In verbis deinde .. neque tamen habere in ossendunt Lamb. et Rath. Ille habet. hic in nego tamen h. ., commendat. Sed locus probus est, et ex iis, haud raro obviis, tibi verbum praemissum, denuo subaudiendum est. Cf. Osr. II, 1 , 1 .
Tusc. IV, 2, 3, ete. Si auctor acripsis fiet , is ut ei vera multa videantnr, neque
tamen videantur habere, etc. nihil quisquam ossenderit. sed ea consulto omisit, ne ad vera simpliciter quae dignosci nequeant ), applicaretur. Prorsus eadem constructio paucis
post redit, in qui multa salsa esse diiscunt , longeque ea ) aliter ae habere dicuntur) ae sensibus videantur .. G.
2o. Cujusmodi hoc vertim. Possint haec quidem abesse et sed recte se habent , et sunt ex usu auctoris dicta; si modo ad hoc, in quod Putetur, V. iudicetur is, intellexuris. G. - De
402쪽
ACADEMIC. I, LIBER II, 32. 381
sensus aliter dicimus, ac stoici; qui multa salsa esse dicunt, longeque aliter Se habere, ac SenSibus videantur.
XXXII. Hoc autem si ita sit, ut unum modo Sensibus falsum videatur : praesto est, qui neget, rem ullam percipi posse sensibus. Ita, nobis tacentibus, ex uno Epicuri capite, altero VeStro, perceptio et
comprehensio tollitur. Quod est caput Epicuri λ Si ullum sensibus visum, falsum est; nihil percipi po
test . Quod vestrum P Sunt falsa sensus visa. Quid sequitur Θ ut taceam, conclusio ipsa loquitur', nihil posse percipi. Non concedo, inquit , Epicuro. Certa igitur cum illo β, qui a te totus diversus est; noli me-
parvo Ciceronianae defensionis momento, vid. Z aDE. P. I 44-S . H. XXXII. r. in unum modo sensibus falsum videiatur. Gud. D. Cod. Ven.
149ε falsum ignorant. Iude, non ine magna probabilitate . acrihendum esse iudico , is ut unum sensibus modo videatur .. Sic unum graviori vi ponitur; quod est ad loci sententiam aptis almum. Scribae, ex quo falsum Pro
glossemate irrepserat, non potuere non . quin modo transponerent. Ac Eisdit , quod in Proximis eorumdem manus clare his cernatur. Sensus sic erit, vi ut vel unum se thus tantummodo videatur, nee re tale sit, quale videa
a. Si titium sensibus visum , falsum est; nihil pereipi potest. GcerenE dat:
Si ullum sensus visum salsum est,
nihil percipi o. Veram, inquit, aucto
ris manum reduximus. Nam Primo, qua tuor mei eum quinque Davisti sensus, et Erl. qui sensibus reseri, tamen hoc ipsum Post visum transpinnit. Respici autem a Cic. ad cap. 26. κυρἱωv δο videtur. Laert. X, 147. H τεια εαςαλ Ma- αἰσθησiv ullum Ensus Visum .... το κρt ριο, μαυεκσαλεις. Coll. supra I S, 76. Ne auistem sensus, vel sensibus deletum malis,
tenendum est, auctorem Consulto sen
sus addidisse, quum Epicurus modo sensus visa in Certis poneret et animi enim visa relinquebat in opinionibus. Deinde ignorant 4 mei, et Vien. P test; quod Erl. cum Ven. Crat. et aliis vetus editis transponit, potest percipi. Addi autem h. vectum a scribis supra
his vidimus I 4, 64. Cf. Tusc. I, 36, 88. tibi itidem iure nuper Wolf. P
test abjecit. Additum antem ex proxime sequentibus vides : nisi vel ibi
nihil percipi, omisso posse, legendum:
nam duo mei cum editis veti. plerisque transpositis vV. perciPi Posse. 3. Ut taceam, conclusio ima loqvitur. Praue ubique Post taceam eolon minus ponitur: non enim viderunt init. ut h. l. pro nitit, vel si, dici. G. 4. Inquis, secundae personae loeo est. Esse enim hoc personarum omniurn dudum animadversam est. Cf. Bremi ad Fin. II, 23. G. s. Certa igitur cum illo. . . . noli mecum. Facile hoc in Ioco do vera
403쪽
cum, qui hoc quidem certe, salsi esse aliquid in sensibus, tibi assentior. Quamquam nihil mihi tam mirum videtur, quam ista dici β, ab Antiocho quidem
maxime, cui erant, quae paullo ante dixi, notissima 7. Licet enim haec quivis arbitratu suo reprehendat, quod negemus rem ullam percipi posse; certe levior reprehensio est β. Quod tamen dicimus, cSSe quaedam probabilia, non videtur hoc satis esse vobis. Ne sit 9; illa certe debemus effugere, quae a te vel maxime
agitata sunt: a Nihil igitur cernis p nihil audis 3 nihil tibi est perspicuum Q λ nExplicavi paullo ante, Clitomacho auctore, quomodo ista Carneades diceret. Accipe, quemadmodum
verborum collocatione ambigas, nisi plena contexta consulueris : ex OPPΟ-sitionis enim vi haec eorum series
requiri videtur et . Cum illo igitur certam. Idque sane, per Se quidem, verissimum est: sed pertinent haec ad 3 98. α Mecum vero quid habent litium p . Ex quo loco non solam verbi certa praemissi ratio intelligitur, quum sἰc ad superiora lectoris animus remittatur; verum ipsius etiam verbi reetepositi modus patebit. Non enim alias a Ctor certare tam absolute Pugnatum dicit aut Disceptra , nisi in rebus ad forum et iudicia pertinentibus; unde hac translatum vides. Quae quidem dubitatio nos . ad ulteriora eon.
exta minus attendentes, antea Com.
moverat, ut Certa pro adjectivo aceipi mallemus. G. 6. Q. i. dici. Post. dici, colan minus, pro virgula, Posuit Goer. quia fiensus est 2 in quamquam id mihi maxime mirum, ista dici a Stolola, maxime vero ab Antiocho M; nempe, se non eo cedere Epicuro. . Cui erant... notissima. Addidit I avis. ex tribus suis Post erant, ea patque ita e nostris Gud. Sed faeile hoe l. carere pr. demonstrativo licet, quod toties a scribia additur; cujusque
loco auctor recitas Maec scripsisset. G. 8. Certe Dolor. reprehensio est. Gud. comprehensis. Erl. Cum Pal. 2 , responsio. Sed haec nihil sunt: nam optime vulgata cum verbo Praec. reprehendae Convenit. Nec Ven. I 494, cum Crat. et aliis audienda est, quae transPonit, est rurehensis. Alia res foret, nisi esset clausula . Sens. re Certe, gravius Epicurum reprehendere vos licet, si me iam Certa sensuum visa negabitis. G. . 9. Ne Mi. Hic conjecturas profundere Davis. non debuisset; quis enim haec umquam a scribis non vexata vidit pCf. supra 26, 84. in Ne sit sane: videri certe Potest, etc. . G. - Hoc dicitur Per Con exsionem, verbi gratia, etiamsi hoe vobis satis esse non videatur, illa
ro. Nihil igitur cernis p. . Pe Pi evum p Sunt haec quodammodo ExPro. hrantis. et cum quadam imitatione vocis Luculleae cogitanda. Exprobrantis ea esse, vel inde clarum, quod contintan argumentum abrumpitur. G.
404쪽
eadem dicantur a Clitomacho, in eo libro, quem ad C. Lucilium scripsit poetam, quum ScripSisset iisdem de rebus ad L. Censorinum δ', eum, qui Consul cum M'. Manilio suit. Scripsit igitur his sere verbis β; sunt enim δὴ mihi nota, propterea quod earum ipSarum rerum, de quibus agimus, prima institutio et quasi disciplina illo libro continetur; sed scriptum
est ita. Academicis placere, esse rerum ejusmodi dis- to3 similitudines si, ut aliae probabiles videantur, aliae contra; id autem non esse satis, cur alia percipi posse dicas, alia non poSSe β; propterea quod multa
falsa probabilia sint; nihil autem salsi perceptum et
xl. Quemadmodum eadem dieantnr. Eadem resemni mei omnes r ut recte Davisius hoc pro εα , quod prius vulgabatur, dedisse putandus sit. Scri-hebatur olim ex eompendio ea . inde sequens ae praecedentem hausit. G. - ra. Ad L. Cens. Cos. an. U. 6o 4 , quem Ern. in Cl. cum C. consorino miscet, ut recte WetTel. ad Brut. 9Ο, docet. G. -Vid. Vellet. Paterc. I. I, II. Atite triennium, quam Carthago deleretur, M. Cato, Perpetuus dimendae ejus auctor, L. Censorino. Μ'. Manilio coss. mortem obiit; ubi in marg. Iani, vir desideratissimus, a Chr. 249, allevit. Cf. et Censorinum de die nat. c. lγοῦ Cic. Brut. Q. 25. II.r3. His . verbis. Ignorant D. eod. et Eal. fere. Sed amat his auctor hane
Part. Rddere , neo causa Praeterea adest, cur suspecta ease P asit. G. I 4. Sunt enim . . . continetur. Haec
Goerenae parentheseos lineis distinxit. IS. Esse rerum ejusmodi dissimilitudines. Erl. transponit, ejusmodi rerum 2 xed salso. Si enim auctor in ejusmodi vim sententiae esse voluisset. ejusmodi esse scripsisset. Hoc voluit Potius, in rea sane ita inter se disserro. ut cognoscenti aliae probabiles, aliae improbabiles videanturis. Recte autem vulgatum dissimilitudines contra Pax seratium, et Ursin. defendit Davis. licet editi veti. complures, In quibus est Veri. I 494, similitudines praebeant.
Positum enim abstractum Pro Concreto est, ut auctor frequenter in hae voe
solet. Cf. Divin. II, 45,s4; ore. I,
3Ο, ΙΟ9, etc. O. - Audiamus nune P. Fabrum : optime correxisse Passeis ratium ex conjectura, et postea Vrsiis num libris auctoribus, docet Plutaris
chas in iis, quae scribit in Stoicos, tibi illos Academicis ait in jurgio
λαξίαις, quum ἀπαραλλα ἰα illa non
aliud significet, quam quum res reὲ sic par ac similis est, ut eae nullo diserimitie separentnr, ut Infra dicetur : a quoniam vera a falsia nnilo discrimine separentur . . I 6. Cur alia posse percipi dicas. alia non posse. Ita quatuor mei e quod unice verrim esse judico. Vulgo percipi Possa r sed sermo est, ae an fieri possit,
ut quid percipiatur .. Via igitur loel in posse , non in percisti quaerenda. G.
405쪽
cognitum poSSit eSSe. Itaque, ait, Vehementer errare eos, qui dicant, ab academia Sensus eripi, a quibus 7 Dumquam dictum sit, aut colorem , aut Sa Porem, aut
sonum nullum esse; illud sit disputatum δ), non inesse in his propriam, quae nuSquam alibi esset, veri et tot certi notam. Quae quum exposui SSet, adjungit 9, du
pliciter dici assensus su Stinere Sapientem : uno modo, quum hoc intelligatur, omnino eum rei nulli assentiri; altero, quum Se a respondendo, ut aut approbet quid, aut improbet μ', Sustineat, Ut neque Heget ali
quid, neque aiat' . Id quum ita Sit, alterum placere,
x . Ab Academia sensus eripi, a quibus. Scribendum proprie erat a quia r sed quum in Academia Academici necessario cogitentur, et de Academia non bene , eam dicere , poni posset, addidit auctor a quibus, i. e. - quippe quae Academici numquam dixerint .. Hujus generis exempla Pas-aim occurrunt. Cf. Oss. I, 34, 3 , u ut eorum vigeat industria m. Ubi ex prae ingressis verbis in Ineuntis a talis is, et vi haec aetas in cogitari debet jurenum. G. x8. Sie disputatum. GoerenE malit deleri sit ut spurium et a scribis in
19. Qucd quum e ostiisset, adjungit. Recte praesens adjungit se habet: est enim scriptoris, Cuius verba Iaudantur; quod alias sollicitari ab init. solet, et maxime ab Ernestio. Cf. Bremi ad Fin. I, 8. 1line sorte etiam
seribae turbant: nam Gud. Et is. cod.
attingit nesciunt. et hic dicit pro diei
refert. G. 2 . Ut aut . . . t robet. Haec, in-
qnit GoerenΣ , qui uncis inclusit, ex
glossemate esSe, suspicatus est Grui. viditque Davis. qui ante nos unCOR spuriis adhibuit. Ern. commemoratis horum sententiis . miro modo, in rem non esse tanti is, pronuntiat. Nos rem gravem agi statuimus, si non modo de ingeuua auctoris mania quaerendum
sit, sed si vel eontra linguae ingenium
peccatum videas. Quis enim hane structuram latinam judicabit, . a respondendo se sustineat, ut nut BPProbet. et . in aut Pro nec posita 8 Ita enim tibiqne Latini, ut , - me Sustin D n re,
ne v. quo minus . ἔ aut . ut ne... nec is,
construant. Possis haec quidem Proxime ad uv. ae a respondendo . , relata putare: at vel tum non ut, Sed an, scrib.
fuisset. sed adsunt etiam alia glossae signa. Tres mei cum aliis pluribus. tit aut ignorant; quatuor autem Post improbet, alterum quies addunt: unde Impressi vett. quos vidi omnes, priore quid deleto, posteriris servant. His aidenique miseram ταυτολο t- adiunxeris, qua, illis retentis, locus gravatur, nihil erit, cur rationem nostram Pluribus confirmemus. Superscripta nempe haec verbis. in ut aut neget aliquid , aut aiat - , erant , atque deinde intextum illata. G.
Oppositio vulgaris, sed a seriptoribus
librariis pessime eorrupta v. C. deI .egg. l. II, 6, ibi v. Lips. et Davis. qui
406쪽
ACADEMIC. I, LIBER II, 32. 385
ut numquam assentiatur; alterum η' tenere, Ut, Se
quens probabilitatem, ubicumque haec aut occurrat aut deficiat, aut etiam, aut non η', reSpondere possit. Nec ut placeat' , eum, qui de omnibus rebus Contineat se ab assentiendo, moveri tamen, et agere ali
quid : reliquit ejusmodi visa' β, quibus ad actionem
excitemur; item ea, quae interrogati in utramque partem respondere possimuS'', Sequentes tantummodo quod ita visum sit, dum 'Τ Sine assensu : Neque tamen
omnia ejusmodi visa approbari, Sed ea, quae nulla re impediantur' '. Haec si Vobis non probamus, Sint salsa to3
uterque errant. nam rescribendum est
Alteriam Placere.... alterum tenere. IIaec sic accipienda grant, . Riterum sapienti plac. alterum sapientem tenere, i. e. sequi. tueri M. G. 23. Aut etiam . aut non. Etiam assirmantis esse, nemo non videt; es.
3 97. O. - Respondet gallica vox otii
24. Nec ut placeat. Vulgatam, quam V. DD. uno ore vitiosam judicant, et multis conjecturis mactant, sic re-Posuimus , ut modo virgulam post Nec deleremus, quae harum trirharum origo et sons suit. Nec ut positum Pro Et ne est, quum auctor in negatione
loci vim positam vellet, hoc loci totius
sensta e . Et ne pugna ex eo Oriatur, si placeat, ni nos ab omni a se Au retineamus, et tamen moveamur Visis,
atque his ad agendum provocemur; ea visa admisit Clitomachus), quae
nos ad agendum excitentis. Ita quidem mutare nihil opus erit: nec Lambini, nam quum pl. . a scriptis Plane recedens conjectura, nec illa P. Manut.
et P. Fabri. hic ut ρ . quae, recePta ab Hulsem. Prorsus jejune, Clitomachus , intelligi iubet; nee al;ae aliornm recte volgata potiores judicabunt cir. G. I. Cic. Pars tertia. et S. Reliquis ejusmodi visa. . . exciatemur. Post visa olim approbari addebatur ; quod recte I avis. et Em. abjecerunt. Voluit glossator verbo reliquit succurrere, quod, ut Graecum ἀπέλHτε, h. l. in admisit, non sustulit notat. Cf. Fin. III, 4, x3. Nullos nostrorum Probari. Deinde proprie
excitaremur scribendum erat, certesie tibique corrigit Em. At vide, quae
supra 26. 84 , notavimus. G. 26. Revondere possimus. Ita quoque seripti nostri omnes ζ nec star his in contextis Possumus Potest, Primo a Davisio ex tribus suis eorrectnm. O. α . Dum Pro diammodo ponitur. Nolnit Cic. modo, quod in tantum modo brevi praecesserat, rePOni. Ita seque scribit, ae dummodo ... dum ... dum in Brut. 82, 285. G. 28. Neque tamen . . . iam bari,
sed ea . quin nulla re i essiantur. ιGoereng dat impedirentur. Primram, inquit, duo mei, nequeane tum Pe eant ; deinde ad in s. in approbari, oportere statuit - , cogitandum est, quod in praegresso reliquit latet. Pro impedirentur tacite Ern. impereiantur dedit :sed Prave. qunm amrobari infinitivnx sit imperfecti. Mae ea, pro sed tantumen diei, in manifesto ebi.
407쪽
sane, invidiosa certe non sunt. Non enim lucem eri
pimus; sed ea quae Vos percipi comprehendique, eadem nos, si modo probabilia sint, videri dicimus. XXXIII. Sic igitur inducto et constituto probabili, et eo quidem expedito, Soluto, libero, nulla re implicato', vides prosecto, Luculle, jacere jam illud tuum perspicuitatis' patrocinium. Iisdem enim hic sapiens, de quo loquor A, Ocilli S, quibus iste vester,
Cautim, terram, mare intuebitur; iisdem si seiasibus reliqua, qtim Sub quemque SenSum Cadunt si, Sentiet. Mare illud, quod nunc, Favonio Da Scente Τ, PUrpu-
29. Sed ea ... eadem. Possis ea deletum velle, quum Plane otiosum sit. Sed nilnis saepe auctor sie, et si militer. G. - Vertit Castilion : ω Mais quand uous dites ,Ie sais,D comprends, uous di sons, id me semble, si noua Croyons v Oie queique Probabilite M. XXXIII. r. Inducto et constituto probabili. Nostri quoque e d. . in . ducta et constituta probabilia is, ut Victorius cum vetus editis, quos vidimus , Omnibus, Gruteriani etiam, et haud dubie Davisiani reserunt. Sed vitium apertum est, a scribae alicujusiorpore Prosectum , vulgataque veris-xima. G. u. E edito. . . nulla re implicato. Dilatavit auctor, quod saepius dixerat, - probabilia , quae nulla re impedianis tur , , cf. S IOo, cli. Io 4 , etc. G. 3. Perspicuitatis. Quae perspicuitas memoratur, is summus gradus κατα- est, graece ἐva paria, et eadem eum e dentia, vide supra 6. II. G. 4- De quo loquor. Notatur is Minpiens, quem Academici sibi fingebant; cui statiui ille Stoicorum, qui etiam
Antiochi erat, Opponitur. G. S. Iisdem sensibus. GaerenE dat eisdem sicut tres sui ΜSS. 6. Cadunt. GoerenE dat cadent ex D. COd. et Eri. Sensus enim. inquit, est : Mut quaeque cuique sensui aeos rent m. Ita sententia , quae alias nimis late patet, in angustius contra hi turi et mos auctoris, ita sutura ΡΟ-netidi , servatur. 7. αν. nascente... mane savum. Quem e Pectaverant Lucullus, et Cicero, ut ejus ope ad villas suas, quae in altera Parte sinus Baiani erant, trajicerent; vide sup. 3, 9, ell. 48, 147. Nascens est oriens; supra similiter in infantes nascentes dicuntur. G. - Ρ somm,quod sequitur, GCer. dat raMum. Sic, inquit, erat retinendum, ut dudum ante Victorium V V. DD. scripserant:
qui primus scrupulum injecit, ex duplici Academicorum editione repetitum. Sed, ut hic nihil est, ita facile ex re ipsa conjicere licebat, flaMum, quod Em. ex vulgata reposuit, nouesse huius loci. Nam in ipso solis
exortu mare non flavum est, sed tenebris adhuc cum luce mixtis, ex rubore
nigricans, quod ravum fuDurmine dicitur. Deinde necessario audiendus Nonius erat, qui simillimum . et haud dubie ex secunda editione decerptum , locum in Ra in his laudat : . Quia
408쪽
ACADEMIC. I, LIBER I l, 33. 387
reum videtur, idem huic nostro videbitur, nec tamen assentietur; quia nobismet ipsis modo caeruleum videbatur, mane flavum; quodque nunc, quia ' a Sole collucet, albescit, et vibrat, dissimileque est proximo ei continenti : ut, etiam si possis rationem reddere, cur id eveniat, tamen non possis id verum eSSe, quod videbatur oculis, defenderes.
Unde memoria , si nihil percipimus ' sic enim iosi
quaerebas fl), quod meminisse Visa, nisi compre-
nobismet tum caeruleum, tum Favum videtur, quodque nunc a sole collucet M.
Nam variant nostro loco seripti sic, ut gravis sit suspicio, vocem verum obliteratam. Praeter Fa-m nempe 4 mei cum aliis atriam praebent; Solus Erl. sa m retinet : in quo turbae causa vix quaeri potest. Iam Paene ubique vox raνus obliterata re ritur, idque eodem Prorsus modo apud Horat. Epodd. x6, 33 : α flavos timeanturmenta leones is; ubi verum ipsum
vidit Benuei. qui mνos reposuit, ad exemplum rasere lustra' ib. III, Dd. a , a. nam qui I MOs defendunt, miscent. - Contra P. Faber; non corrigo etsi raseum legit Nonius; is enim aeque indiligens, hic est, atque in Ceteris quoque verbis hujus loci, aliisque item locis compluribus referendis. Itaque Potius assentior Ciceronis libris, et Ennio et Pacuvio, qui apud Gellium
lib. II, cap. 26, mare VOCant marmorsa m , et aquam 2GMam.
continenti. GoereuE dat: in qua a sole
coli. in Qua, inquit, ope se. cod. et ErI. pro quis rescripsimus, quod Grui. jam ex Pal. 2, probaverat. Ita quidem hunc locum , qui alias laborat, egregie restitutum judicamus. Mare enim intra sinum , littoribus occidente sole id inumbrantibiis, ex reflexu solis radiorum, littora altiora ipsa collustran
tium , Purpurascebat. Sic mare , Purpureum colorem ex Limbra reserens,
a dissimile est proximo α id est proxime illi posito ), quod α albescit et
vibrat .; licet cum eo sit continens.
Inde simul intelligitur, nihil esse e
Guietus verba, in quodque nunC. . . ei continentiis, ut de glossemate suspecta iudicet, quum vel nunc repetitum sic optime se habeat, nec Opus esse cum Lamb. M proximo et continentiis, proin
hantibus Davis. et Em. corajicere τlicet ita quidem auctor saepissime, et pro et quidem Posita : nam vulgata est pro . Proximo, quod ei continens
estis. Si quid mutari placeat, ei rectius
deleris. s. Tamen non possis id merum esse, quod videbatur Oculis, defendere. Sententia haec est O . si vel docere possis, unde hi varii diversis temporiabus locisque colores exstiterint, tamen non veros hos Colores esse, qui modo videbantur, probabis in. Sic facile imis Persectum tempus in videbantur desenditur : nam nota de coloribus, qui inodo jam videntur, sed de visis agitur, si eortim ratio addatur. G. I . Percipimus. Gud. Percepimus. G. II. 6Sic enim guserebas , quod m.
v. n. c. non Possumus p Goereng dat r
. Sic enim quaerebas. Quid Z mem. v.
409쪽
hensa, non possumus 3 Quid λ Polyaenus ', qui magnus mathematicus suisse dicitur, is posteaquam.
Epicuro assentiens, totam geometriam salsam esse credidit, num illa etiam, quae sciebat, oblitus est
Atqui, salsum quod est, id percipi non potest, Ut Vo-hismet ipsis in placet. Si igitur memoria perceptarUm
Comprehensarumque rerum eSt, Omnia, quae quiSqile
meminit, habet ca compreheusa atque percepta. Falsi autem comprehendi nihil Potest: et omnia meminit
Scyron Epicuri dogmata; Vera igitur illa sunt nunc
omnia. Hoc per me licet. Sed tibi aut concedendum est y Α, ita esse β, quod minime Vis; aut memoriam mihi remittas '. oportet, et facile esse ei locum
etiam si comprehensio perceptioque nulla sit. Quid fiet artibus Θ Quibus λ iisne, quae ipsae fatentUr, conjectura se plus uti, quam Scientia; an ii S, quae tantum id, quod videtur, sequuntur, nec habent istam nrtem Vestram, qua vera, et salsa dijudicent'
n. e. n. POM. ν, SIc, inquit, ut Gud. Wrat. et ven. x 494, Praeberit. Nequersi. ut plurihus hanc veram et lectionis, et interpunctionis rationem Probemus, unum alibi viderimus,quam proni quum critiae, tum V v. DD. sint ad muta nisclum, si non in interrogatione ponitur.
48. et h. l. supra za , 69. Ceterum respicitur his ad ea, quae Lucullus suis Pra I, 22 , disputarat. II. Postrenus in principibus Epicuri discipulis numeratur, ad quem hie ipse, Charino archonte, epistolas
scripsit. CL Seneca ep. 18. Eumdem ante Epicurum vita excessisse, ex hujus testamento conjici licet, quum
ejus nulla ibi mentio fiat, licet Epicuro familiuris audiat. Fin. I. 6, 2υ. G. Fnἰt Lampsacenus, Athenodori filius , vid. Laer . X. 24; Plutarch. adv.
inutiem ridebat cognitionem, quo loco non rem, sed quosdam ejus heroas castigasse mihi videtur. II. a 3. Vobismetipsis. Confirmant Gud. D. Cod. et Wr. quamquam id satis jam ex semet ipso firmetur, quum olina vulgata , nobismetipsis h. l. nihil sit. G.
I 4. Concedendum est. Recte ad haec contexta addidere Davis. et Ern. est, quod omnes etiam mei firmant. G. II. Ita esse. So. vera esse. Nem
Epicuri dogmata. 6. Aut memoriam mihi remittas ,
notat, M Concedas rite memoriam non
tollere a. Idem denique verbum nd proxima, quae deinceps aeqnuntur, cogitandum , et remittas s. Concedas oportet ) - sacile ei esse loeum ., i. e. M recte eam locum habere Posse M. G. et . Nec habent istam artem νe-
410쪽
ACADEMIC. I, LIBER II, 33. 389
Sed illa sunt lumina δ' duo, quae maxime GuSamis lain continent. Primum enim negatis fieri posse, ut quisquam nulli rei assciatiatur. At id quidem perspicuum est : quum PanaetiuS 9, princeps Prope, meis quidem ' judicio, stoicorum, ea de re dubitare Se
dicat, quam OmueS, Praeter eum, Stoici Certissimam putant, Vera eSSe haruSpicum auspicia' , oracula, Somnia, Vaticinationes, Seque ab aSSen Su SuStinent.
Quod is potest facere de iis rebus '', quas illi, a qui-
stram, qua . . dijudicent. Glid. cum duobus Davisti, et reg. Λlemanni, u quae . . . dijudicet O , quod Em. non spernit. Nobis sane haec constructio ironiae. quae hoc in loco aperta inest, videtur esse accommodatior. Sed minus hene sic clausula cadit. G. 38. Lumina ... continent. Nos qu que eum Davisio in hac verborum junctura aliquid ossendimur; non autem sic, ut eam non Ciceronis pntemus. Ita saepe enim hie lumen translate usurpat, ut saepius in hae voce verbum troPo consentaneum neglexerit. Ita
hoe loco lumina plene pro capitibus Posuit; caput autem continere aliis quid proprie dicitur. Cous. Orat. Cup.
I9. Pancetius, Rhodius, discipulum habuit praecipue Scipionem majorem , Posidoniumque. Veteres emuhahuerunt Stoieram celeberrimum, qui quaedam propria sibi Praecepta tuebatur, et probabilitatem Academicorum concedebat. Vid. Tusc. Qu. l. I, 3 a. Animum materiam habuit, de Nat. Deor. II, 46, et imprimis a Cic. libr. de Oss. in usum vocatus est, et Paenes ut videtur expressus. De hoc sapiente viro egit Hissmanu Magaz. f. Philos. Grach. B. IV, si, ut V. doct. in Memoires de P Acad. des inscr. t. X; novissime, vati Lyndeu diba. de Panaeissio Stoico, Lugd. r8oa , 4. Adde Cic. de divin. II, 47. H.
niana, nulla causa. G. 2L. HarusPicum auspicia. Goer. dat. haruspicinam, auspiciam. RelinqNere, inquit, in textis turpe vitium harus cum , non Potnimus : imprimis quum ejus medela talis esset, ut nemini non in mentem venire deberet; et simultam facilis, ut pari vitio ex vocis compendio a scribis ubique peccetur. Dedimns igitur, ut Em. conjecerat. Si vero idem judicat, eliam M haruspicum responsa legi posse; hoc ideo minus placebit, quod haruspicum responsa latius Patent, quam haruspicina. Consuli haruspices a privatis etiam de somniis solebant: nemo autem somnia ad haruspicinam retulerit. Reliquorum conjecturae, ut Pet. Fabri haruspicia, ut Davisti , haruspicium, ipsa Per Sme
concidunt, quum neutrum sit auctoris.
Aliter denique Hulsem. se expedivit,qnmn haruvisum , tamquam glossam ad avspicia additam, deleret. G. aa. Quod is potest facere de iis rebias. Goerenn dat: in Quod si is facere potest vel de his rebus in . Primum , inquit, recte jam Davis. ex Paris. si edidit. et duo nostri his praebent, quod haud dubie ex si is ortum est. Ne irae rectuista particula ab hac diceudi formi