장음표시 사용
391쪽
ritas ars ista' adjuvat; quae nec augenti, NEC minuenti 'β, quid aut primum sit, aut postremum, do-94 cet. Quid , quod eadem illa ars, quasi Penelope telam
retexens β, tollit ad extremum stiperiora Θ utrum ea Vestra, an DOStra culpa est 3 Nempe fundamentum
dialecticae est, quidquid enuntietur id autem appellatur αξι αα 'Τ; quod est quasi effatum φη), aut verum esse, aut falsum. Quid igitur Θ haec vera, an salsa sunt pSi te mentiri dicis, idque veru in dicis; mentiri, verum
mere , assensum retines επεχεις , quod tu nobis ne in obscuris quidem
24. Ars ista. Scit. dialecti . 25. Qiια nec augenti, nec minuenti. Ita recte primum Larub. scri. Ptis, Priusque editis, in augendi, nec minuendi is, praebentibus. Correctio haec verissima, non solum contextis eam unice probantibus, sed frequenter etiam seribis in hoc participii dativo ita peccantibus, ut supra S 92. Crat. rogandi. Minime vero exempla quadrant, quae Ρ. Faber ad vulgatam defendendam collegit, qui movet IO- cuin de Finib. III: in Ex quo intelligi debet principium ductum esse a fiediligendi is; et de orat. II : is id in
quarto loco quaerendi Posueramus . . Sensus est: u quae neque addenti adnumerum Positum, neque ex eo deis menti , indicat, ubi primum multOrum , Postremum Paucorum sit οἶ es. paullo ante S 93 : ae neque ultimum te Paucorum , neque Primum multorum respondere posse . . Rediit Hiiis. ad prius vulgatum. G. 26. Quasi Peneloρe telam retexens. Nec nostrorum ullus Peneluce, ut Lambiu. et Grut. neque sic accurate scriptum laret. Tum enim Penelopae more, vel tale quid, Poni debuerit, quum ad comparatum satis sit , . quasi telam retexens n. G. - Penelope quum pollicita esset iis, a quihus in matrimonium quaereretur jam dudum absente Ulysse marito, se unum ex iis pro viro electuram, quando incepta tela persecta esset, notum est eam Per noetem solitam fuisse rum-Pere quae per diem texerat. a . Id autem appellatur ἀξίογμα. Goer. dat id autem appellant. Sic, inquit, mei omnes, Vin. editique vett. Cum V . 2494. Crat. plerique Inec aliter si codd. apud Davis. Recternam ἀπο τού κο Λου , Groeci , quod alias fere addit, vel Stoici, intelligendum. Neque raro sic auctor. Cf. F in.
III, et , SI; ibid. 2I, 69, etc. 28. Quoci est quasi effatum. Id est,
α ἀξίωιια sere idem est, quod nos e fatum dicimus . : quasi enim h. I. pane, fere notat, ut saepiva. Cons. Suhelleri Ohss. 247. Serius Cic. enunciatio et enunciatum vertit, idque aptius. Cf. de Fato, Io, 2Ο. 13, 28.
G. - λυωμα hic tam late patet Stobcis , ut docet Proclus in Euclid. lib. III , quam προτα τις Aristoteli; cui ἀξuou.α dicitur, ut geometris, de ita
enuntiatis, quae sic certa fiunt , ut probationis non egeant; quas etiam κοειάς 1 οιας vocant; quarum apud Euclidem sunt exempIa. Iam non est quod vereamur, ne sit error hic in
392쪽
dicis s. Haec scilicet inexplicabilia esse dicitis. Quod
est odiosius, quam illa, quae nos incomprehensa δ' et non percepta dicimus. XXX. Sed haec omitto. Illud quaero, si ista explicari non possunt, nec eorum ullum judicium invenitur, ut reSPondere poSSitiS, Verane, an falsa sint: ubi est illa definitio, re Effatum esse id, quod aut Verum, aut falsum sit pn Rebus sumptis, adjungam,
nomine effatum , quod auctore Gest. lib. XVI, 8, Cic. videatur uno nomine latino graecum reddidisse; quod
tam multis, ut superius ostendi, reddiderit; quod Varro etiam profatum et proloquium vertit. Gellii est h. l.
cum ταtολtος negat, lib. XVIII, , vocabulom latinum habere, quum id Cicero sesquialterum in Timaeo saepe, et sesquiplex in oratore vertisset. Fa .as. Si te mentiri dicis, idque et erum dicis p mentiri. merum dicis. Goerengdat . si t. m. d. idque v. dicis . mentiris . . Sequuti sumus , inquit, D. cod. Dr. Vien. . qui cum multis edd. Vett. mentiris r licet verum dicis fiervent. Nec reliqui nostrI vulgatam reserunt. Nam verba mentiri, verum dicis, plane ignorant. Accuratius igitur ad loci naturam attentum, haud sacile , ab utra eodicum parte vel addentis, vel detrahentis manus, effugiet. Si mentiris verum putabis, quod impressi
Vett. quos vidi, omnes servant: recte vertim dieis auctore Ernest. abiicies;
eoque magis, quum proxima I eadem
verba, eadem Prorsus ratione repe tantur. Si denique rePutaris, auet
rem his nillil , nisi simpliciter sophismatis φευδομειου , seu mentientis dicti , mentionem injicere voluisse : non poteris, quin nobiscum lacias, qui, modo ex primo conclusionis meminhro reliqua indicata esse , fitatuimu . 3o. Incomprehensa. Verecundius Cicero poscebat in lib. I ad Varronem ut καταληπτοv sibi liceret comisyrehensibile dicere. Hic non videtur esse ausus iam rehensibilia dicere Pro ακαταλγηττα : dixit incomprehensa. In Timaeo tamen quum αλυτα vertisset indissoluta, Ρaucis versibus P mi αλυτοi vertit indissolubiles. Quomodo autem hic incomprehensa et non Percepta, et in Timaeo indissolata dixit, et sie apud Sallustium eorruptum et in etiam in meminisse debes, et a
viris doctis observatrim est. P. FABER. - Goer. dat non comprehensa. Sic,
inquit, mei omnes, S etiam Davisti, ut edidimus; nec aliter vetus impressi. comprehensa nusquam alibi Cicero dicit, licet saepius vocem Εοαταλυτrovexprimat. Conf. supra S r8, ubi ex
hae ipsa causa h. πο m eire mi quutras esse videtur. Huic rei si addideris, disimus sequi, quo solitus loquendi mos exprimitur ; et alibi quoque sic a seribis peccari cf. omo. III, 22, Io, ibique Ileusin geros ς
nihil dubitabis, veram auctoris ma
XXX. r. matum esse id, quod aut merum, aut fulsum sit ρ Ita Davis. extrinis suis; tha nostri omnes, cum edd.
vett. fiat multis: ut mirum sit, quomodo Emest. ad vulgatam, is ess. esta
393쪽
ex his sequendas esse alias, aliaS improbandas, quaeso sint in genere contrario. Quo modo igitur hoc' conclusum esse judicas p u Si dicis, nunc lucere, et verum dicis; lucot igitur J s. Ρrobatis certe genus, et rectissime conclusum dicitis. Itaque in docendo, eum
primum concludendi modum traditis. Aut J, quidquid igitur eodem modo concluditur, probabitis; aut
ars ista nulla est . Vide ergo, hanc conclusionem
id α, relabi potuerit. Nam vel sit deis
tendum erat, vel haec, seriptis P hata , lectio revocanda : utrumque enim neutiquam coibit. G. - Rebus Aramytis, adjungam ... contrari . GCer. interpr. α Si ad enuntiationem majorem, minorem vel Rientem, vel negantem , .ssumPsero, atque ita Conclusero , quo modo tu hoc recte conclusum esse judicabis, nisi omne effatum
aut verum esse, aut salsum , Conce
dis . . - Quae interpretatio ipso textu obscurior videtur. Gallicus interpres:
at rejeter Ies aratres, suppose quelles solent opposees aux Prenueres n. Sed τὰ rebus sumρtis nondum satis explicantur. Nobis sensus esse videtur et in Si quasdam res, seu veritates, tamquam sFllogismi praemissa1, 1 mP eris, admiseris, necesse est conclusio
nem quae inde sequitur Probari, seu improbari -; at in Sequentibus prohate conatur neutrum fieri posse. z. Quo modo igitur hoc. Haec Pertinent ad proxime sequentia, et igitur
est exemplum ad sententiam positam addentis, ut saepissime. M autem vix recte Grai. cepit, alias sibi a meris scribarum mendis fierupulum . quem
dicit, injici passus non esSet. G. 3. Si dicis ... igitur. GoerenE datis si dieia Ilucere, et verum dicis; Iacet: dicis autem l nunc lucere, et verum dicis et lucet igitur .. Negari . inquit, non potest vere judicasse
P. Manut. Lamb. I. Brutum. esse hoc concludendi genus importuno Ioeotruncatum; tiam, quod huic in proximis aptatum est, formam etiam istius pleniorem requirit. Non autem , ut illi, - Si dicis nunc lucere, et verum dieis : lucet. Sed dicis autem lucere, et verum dicis: incet igituris; nec, ut Davis. qui in assumptione nunc repetitam vult: sed prior nunc trans serenda est. Quod non sOIum per se patet; sed idem exemplum docet, quod ex Sexto laudavimus. De hae conclu
sionis ratione cons. Sext. Emp. ad π.
ιςὶv, φως ἄρα lizἱv. Ex tribus autem rationum indemonstrantium larmis
hanc primam Stoici ponebant. Vide
Sext. ibid. seqq. quod auctor verbia proximis, ου itaque ..... eum Primum concludendi modum traditis . , ex- Pressit.
modo concluditur, probabitis, aue. . . est. Cancellis inclusimus aut Priorem, idque causis sane idoneis. Quis enim Constructionem seret, aut, quidquid igitur, sic ut igitur etiam ad aut Per-
394쪽
probaturusne sis: α Si dicis te mentiri, verumque dicis; mentiris. Dicis autem te mentiri, verumque dicis.
Mentiris igitur s. Qui potes hanc non probare, quum probaveris ejusdem generis superiorem Θ Haec Chry- Sippea Sunt, ne ab ipso quidem dissoluta. Quid enim saceret huic conclusioni λ u Si lucet, lucet; lucet autem; lucet igitur s. Cederet scilicet β. Ipsa enim ratio connexi', quum ConceSSeris superius, cogit in serius concedere. Quid ergo haec ab illa conclusione dissert 7 a Si mentiris, mentiris; mentiris autem; mentiris igi
bare '. Qui igitur magis illud Θ Si ars, si ratio, si via, si s
vis denique conclusionis Valet; eadem est in utroque s. Sed hoc extremum eorum est δ' : p Stillant, Ut eX-cipiantur haec inexplicabilia. Τributium aliquem cen
tineat p Debebat enim aut ante Pr babitis poni. Deinde vel sIe valde deveritate vocis dubitarem. Nam ubi umquam ita auctor ad duplicem aut diversa tempora jungit 'Ipse tum hauddnhie eris scripsisset. Iam vero supra monuimus , scribas aut, si simplex Ponitur, turbare solere. G. - In viderem, quod Sequitur, ne eryo vitiosam Putes, quum ad hoe Vide ubique sere igitur addatur, et hae pariti tantum non semper a fieribis permutentur ; ut h. I. Erl. Immo ergo h. l. suo Prorsus Ioeo ponitur ; quippe quae Part. Pro Prie superius posita resumentis, et cum rationibus comparantis, sit, ut argumentalio conficiatur. G. s. Cederet scillaei. Peceant scripti quidam , et vetus editi, crederet. Nam ete P. Faber doeet ex Plui. de Stoie. PP. I 52. C. auctorem hoc verbum ad graecuin lintre accommodasse, quo proprie sie Stoici utebatur. Cf. Ern. Q. h. V. G. 6. Connexi. Connexum est munμα1vcv, quod hac in re proprie dicitur.
. Quid ergo hoec differt pNihil dieit Davis. Qtiἴ suadens. Sensus, ae dic ergo, quid haec conclusio, si mentiris, mentiris, ab illa , si Iucet, lucet, disserat p ai. e. nihil dissert. Ergo autem idem valet , ac, . quod si est, dic, quid, etc. . Inde etiam h. I. male Gud. et Crat. igitur. G.
8. Hoc negas ... nec GPProbare , nec impr. Hoc notat, o tali sorma con clusram is, et Sensus est, . H. e tueam Stoicis In αποροις Ponisin. G. 9. Si ars ... eadem est in utroque.
Niro modo Hiilsem. haec aliis typis exprimi iussit, quasi essent ex alio nescio quo conclusionis genere Posita. Sensus est, in si reete dialectici, si mentiris, mentiris quae est in , si lucet, lucet, disserentia p . G.
ro. Sed hoc' extremum eorum est, id est, ae extremo eo loco con&giunt O. Expressit graecum τελευταiGvἐ αν rectius igitur colori puncti loco posuimus. G.
395쪽
seo videant : a me istam exceptionem numquam impetrabunt. Etenim quum ab Epicuro, qui totam dialecticam et contemnit, et irridet δ', non impetrent 4 , Ut Verum e8se concedat, quod ita estabimur, et Aut vivet cras Hermachus, aut non Vivetii r quum dialectici sic statuant, omne, quod ita di Unctum sit,
quaSi, α aut etiam, aut nono, non modo Verum ESSE, sed etiam necessarium : vide, quam sit cautus iS,
xx. Tribunum aliquem censeo via deant. Vulgo adcans. Sed D. Cod. et Erl. clare videant, quod etiam Grui. in Pal. 2 et Davis. in Baliol. reper rat, edente sic dudum Victorio , Gro-novioque idem reponente. Dav. deinde id hac de causa rejecit, quod adeant latinissime dicatur; de alterius vero larmae usu non constet. In quo acquievere et Ernest. et reliqui. Sed facile intelligitur, adeant magis ex videant, quam versa vice, ortum videri. Si enim videant h. l. commodum fieri. sum Praebet, eumque ab librariorum Captu remotiorem ; non levis jam inde subnascitur contra illud suspicio. G. I a. A me istam exceptionem. Si cui magistratus ab re aliqua exceptionem negarent, isque tribunum plebis aliquem invocasset, hic in rebus mitioris momenti suapte vi, in iis majoris autem per Populum exceptionem dabat; quod posterius ρriuilegitim dicebatur. G. a 3. Qui totam ... irridet. Hoc Epicuro saepe vitio vertit Tullius. Vide
rei. Hieron. in Rusin. lib. I, p. 5oo. F. - Quo iam Stoici logicam sibi vindicant , et tu hujus scientiae delira-
menta contemnis, in hae parte Epicu
ut veram esse concedat... aut v. Cras
ti. aut non viseel. Cons. Topic. 24, 56. Sed commentarii loco huc pertinet locus a Davisio iam allatus, Nat. Deor. lib. II, 25, O : . Idem iacit Epicurus) contra dialecticos : a qriubus quum traditum sit, in omnibus disjunctionibus, in quibus aut etiam,
aut non, Poneretur, alterutrum Verum eMe: Pertimuit, ne , fit concessum esset hujusmodi aliquid. aut viveteras, aut non vivet Epieums, alterutrum fieret necessarium : totum hoc, aut etiam, aut non, negavit esse nece arium M. Causa. cur id ille negaret, ut idem Davis. vidit, legitur de Fato , 9, 19, seqq. eritus enim est, ne, hoc concesso, omuia fato fieri, Concederet. G.
isti tardum putant. Sic omnes et scripti , et vetus editi. Sed quum Lamb. ideo, quod cautus non recte tardo ΟpPoneretur, Catus Conjecisset, Davia. et Em. curn reliquis sic ediderunt. Sed certo errore. Nam primum hoc loco auctor Epicurum , non catum, scd cautum laudat, quippe qui sibi prospiceret, ne in sati iticideret ne-
396쪽
utrum CONCeSSero necessarium esse β: DeceSSe eril , CraS Hermachum aut Vivere, aut non vivere. Ntilla autem est in natura rerum talis necessitas. Cum hoc
igitur dialectici pugnent, id est, Antiochus et stoici 7:
totam enim evertit dialecticam. Nam si e contrariis disjunctio scontraria autem ea dico, quum alterum ait, alterum negat h), si talis disjunctio salsa potesteSSe, nulla Vera est. Mecum vero quid habent litium, s8
qui ipsorum disciplinam sequor 3 Quum aliquid ejusmodi inciderat, sic ludere Carneades solebat: u Si
cessitatem; in qua re cati nihil inest :uam catus male catus fuerit, si in 'iPsa re non satis sibi prespexeriti Catieus contra dici aliquia potest ,
licet etiam in cavendo rei minus con- enienter agat: Cavet enim , quamquam non accurate. Deinde haud video, Cur non recte tardus ingenio cauto opponatur, qui certe in eo, quum cavet, tardus non est. Denique certum nobis est, Ciceronem Prisca voce catus nusquam , nisi Cum excusatione quadam rasum esse, utpote ipsius tempore obsoleta; vide nos ad
Legg. I, 16, 45. Hoc etiam addimus. Stoici Epieurum ita allaiciebant, ut
ipsi vix eommunem eaptum relinquerent. G. x6. Si enim, .inquit, alterutrum concessem necessarium esse. Da visio, recta monenti, Parendum erat. Quum ante hunc post concessero virgula distingueretur, Ern. colon Posuit , licet
constructio sit, ae si Coneess. altemi. esse necessarium in. G.
I . Id est, Antiochias et Stoiei. Reete Davis. haee verba contra glosse. malis suspicionem vindicat; hae enim reseruntur inferius posita e . Meeum vero quid habent litium, qui ipsorum disciplinam sequor is. Sequebatur a u. tem Cieero in Logicis Stoicos , et qui in his nihil disserebat, Antiochum, magist in , ut et ipse saepe fatetur, et ipsa eius seripta loquuntur. Cons. g 98. G. - De quorum cognatione vide Diog. Laert. lib. II, secl. I :ZWanz. Pag. 74, 141; WVttenti. Log.
Pag. 11, 92. H. I 8. Quum alterum ait, alterum negat. Dubito an lectio haec vera sit. Nam codd. mei Praeter Wr. Omn S, ne et, et Pro ait, ut assolet. iant peccant. Erl. ait Plane ignorat. Inde editorum veti. complurium lectionem aliat ... neget, Veram iudico. G.
r9. Quum aliquid hujusmodi meiderat, sic ludere Orneades solebat. Turbant in his scripti. Dr. incidebat: tres alii mei concrudere. Gud. sique
auderere. At vvigata vera est: con includere enim ex seq. conclusi ortum
imprimis quum e Iitera Praecederet , quum seribae vim loel non caperent, Gradianique scribae mendum e codicis, quem depirigebat, evanidis literis natum Videtar. sensus est, in Si quid litium Inter Carneadem et Stoicos dedistinctionis alicujus veritate ortum erat ; tum ille, hae distinctione saeta, sic illudens iocabatur, Si recte conclusi , etc. . G.
397쪽
recte Conclusi μ', teneo ' ; sin vitiose, minam Diogenes reddet' ' s; ab eo enim stoico dialecticam didicerat' ; haec autem merces erat dialecticorum. Sequor igitur eas vias' , quas didici ab Antiocho; Decreperio, quomodo judicem 'β, u Si lucet, lucet v, verum eSSO, ob eam Causam, quod ita didici, omne, quod ipsum ex se connexum Sit 'β, Verum eSSE; ΠΟΠjudicem, a Si mentiris, mentirisn, eodem modo eSSe
xo. Conclusi. Alii conclusit, quod
reete Lambinus in conclusi correxit. a I. Teneo. suadet Huls. te teneo. Sine causa; quum tenere dicantur ii, qui causam suam obtinent: cogitandum enim est causam. Cons. Schelleri
3 : - Tenebitur id. . . omnem enuntiu-tionem aut veram, aut salsam eme . . G. 22. Reddet praebent mei , OmneS-que fortasse omnium I nam ET CO
rectione puto, quod editi quidam redindat. Futurum multo melius. G.
23. Dialeetieam didicerat. GoerenEdat dialectica. Ita , inquit, Pro vulgato dialecticam ex solo Gud. dedimus. Neque solum , quia selectius :sed sic flagitant sequentia , h c autem merces διδακτρου erat dialecti in mum. Nam merces dialecticorum dicitur, ut Periculorum , habitationum , Pr vitiorum, etc. ne dialecticos cogites. Quod si auctor hos voluisset, dialecticis scripsisset. - Quidquid dicat Goer. nobis in verbis argutari vide nr; nee umquam nobis Persuadebit ea verba merces dialecticorum, minus latina esse eo fiensu, quo 1ignificent . merces, quam dialectici a cipiebant a r certe dici potest merces proediorum; sed nisi Cicero jocari voluerit, perinde ao si gallice dio retur : . Volla ce que coulait Ia dialectique is, non arbitramur eum dial cticam inter ea quae Pretio Penduntur,
sic Pro sequar Grut . meis omnibus consentientibus. Vias autem plurium numero, ut amat auctor, capies h. l.
de singulis quibusque Praeceptis, ad dialecticam pertinentibus. Cons. Ggg. I, 6, I 8. Non tam justitiae , quam litigandi , tradunt vias. G. 2 5. Quomodo judicem. Opponitur inserius positum non judicem p ubi denuo quomodo intelligendum est. Ita videbis , nihil esse, cur Davi- .io , quomodo, quum judicem in acri bi debeat. G.
erat connexum per se, Stoici oppone hant connexum per alia 2 connexum per se locum habebat, quum antece dens et consequens Propositionis Con ditionalis idem eontinerent, ut : Si lucet, lucet; connexum per alia locum habebat, quom antecedente idem ac consequente non continebatur.
398쪽
ACADEMIC. I, LIBER II, 31. 577
connexum. Aut igitur hoc, et illud; aut nisi hoc, ne
XXXI. Sed, ut omnes istos aculeos, et totum to tuosum genus disputandi relinquamus, ostendam IS-que, qui simus ' : jam , explicata tota Carneadis sententia, Antiochia ista corruent Universa. Nec Vero
quidquam ita dicam, ut quisquam id fingi suspice
tur β : a Clitomacho sumam, qui usque ad senectutem cum Carneade suit, homo et acutus, ut Poenus, et valde studiosus ac diligens β. Et quatuor ejus libri sunt de sustinendis assensionibus. Haec autem, quae jam dicam, sunt sumpta de primo. Duo placet eSSe 99 Carneadi genera visorum : in uno hanc divisionem,
a . Iudicabo. Ad illustrandum huius et praecedentia capitis rationem vide Arist. de demonst. lib. I, caP. 2 ἔCic. Topic. Tusc. I, 7 ; II, ar; Arist. lib. VIV. cap. x et 3 Topicorum; Valentia passi in; Sen. ep. 68 ; Diog. Laert. VII, 8a ; Aul. Gell. V, IO, IX, II, XIV, 2, XX, I ἔ Savertunum, Hist. Phil. ant. II. Pag. Is , art. Eu elido de Megare.
XXXI. r. Et totum tortuosum genus. Lamh. non sine veri sPeCie, . ethoe totum , etc. in conjicit. Sed quuin istos praecesserit, nihil hoc opus est: immo nescio quid inane subaudies, si aures consulueris; ut omittam, et totum hoc conjiciendum suisse. Accedit etiam,
quod pronomina ad prius subst. Posita , haud raro ad posterius quoque reserenda sint, licet et genere disseis rant, et numero. Triplici igitur parte, hoe nihil esse videtur. G. a. Qui simus, ore M ωμεv, i. e.
quid valeamus, ut fiaepe. G. 3. Iam, valet continuo : sic nihil est, quare nam malis ἔ quae alias Part. ex Conjectura praeplacere debebit. G. 4. Antiochia. Ita recte Davis. ex Cantab. cui plene consentit se. cod. Gud. Vien. Dr. Antiochie, reliqui eum oliin vulgata, Antiochi. Auctor Graecam at tum Per e, tum per e reddit, posteriorem autem rationem maxiis me in adjectivis sequitur, a nominibus Propriis oriundis. In voce autem An
tiochitis longe frequentior eat. Quoties enim sic in Epp. ad Atticum p quoties alibi p CL supra 22, o. Secus est infra 36, x IS. Nulla igitur causa fuit, eurΗislsem. Antiochea scriberet. G.
s. Ut quisquam id singi suspicetur.
Int. ut quisquam suspicetur me quid enuntiare, qnod non sit a Carneade. G. 6. Diligens. Et quaru r. Davis. in diligens etiam. Quatrior is suadet: sed bis peccat in uno. Nam Primram poni in clausula etiam non potest, nisi adeo notet. Quod quum sit certissimum , conjecturae languor fiua sponte patet. Deinde parum vidit, quanta frequentia et, Pris et sane di attar.
Vide nos ad Legg. II, 3, 7. Sensus est, re Et nane IV libros περὶ ἐποχτα
scripsit -: ut vel ex librorum numero conjectura valeat, accuratius haec ab eo esse tractata. G.
399쪽
Alia visa esse, quae percipi pOSSint, alia quae non Possint in altero autem, Alia visa esse probabilia', alia
non probabilia. Itaque, quae contra SenSUS, ContraqNe perspicuitatem dicantur, ea pertinere ad Superiorem divisionem; contra posteriorem nihil dici Oportere. Quare ita placere, tale Visum nullum PSSe, ut Perceptio consequeretur; ut autem Probatio, multa. Etenim 9 contra naturam esset, si probabile nihil esSet: et sequitur omnis Vitae ea, quam tu, Luculle, CommemorabaS, everSio. Itaque et Sensibus probanda multa sunt: teneatur modo illud, non inesse in his
quidquam tale, quale non etiam salsum, nihil ab eo
. Alia, gruae non possint. Ante Da is. Post quae , percipi repetite scribebatur; quod verbum, recte ab ipso deletum , tres quoque nostri ignorant. G. 8. Alia visa esse probisilia. Quoniam haec divisio Stoicor. est, ut in Zenone Diogenes testatur, et Galen. lib. IX, de decret. Hipp. et Platonis,
Carneadi autem sunt incomprehensa omnia ακαταλγππα απ-rα, ut nit
Aristocles ap. Eus. praep. ev. I. XV, p. 83S ), et saepius idem hoc in libro a Cie. dicitur, facile suspicetur quis hie aliquid esse mendi. Nihil est. Supra
dixit Lucullus quum academicos refelleret , illos etiam Componere artem quamdam, et, in victorum, inquit, et vim
et genera definiunt, in his quale sit id, quod Percipi, et comprehendi possit, totidem verbis quot Stoici in. Deinde
esse usitatum Pro dici, monuit Prisc. l. a 8 . et Donat. ad Terent. FAB.
δημα ut, και κακὸ , ουλ ως τμεις, ἄλλοι μετα του πεπεῖσθαι οτι πιθαvivet γ μαλλου ὁ λεγουσιv livαι ατ ou . υπάρχεει, πι τὸ ἐγ-τtov. CL Cic. e. Io, SuPra. H. 9. Etenim . . . eν. Hare, inquit Mer. parenthesi dedimus, ut ab auctore doscio addita. Ita cuncta in suum orbem redeunt; neque cum Davisio, is contrunaturam esse in , neque Cuin Lamb. et Ern. sequeretur , seribi males. Post Parenth. mutata, ut saePe, construCtio, directa oratione Pergit. Imperiacta autem illa sic capies, ut ad Carneadem
reserantur, hoe sensu 2 in Cum natur.
Carneades Pugnaret, si, Probabile nihil esse, diceret ,.. Ita recte addi pra gens indicativi cum asseveratione P tuit , hae vi e vi et sane verum Efit. aequi inde, quod tu modo dicebas, ni omnis vita evertaturis. Etenim Parenthesi haud ita raro inservit. CL Del. II, 62. Denique refert eum St. Vieto. ris et Paris. 4, Dresdensis e rasenem.
Cuius quidem strueturae loca Plura seruntur ; sed in iis pavea indubitatae fidei.
400쪽
ACADEMIC. I, LIBER II, 3 i. 379
disserens ', esse possit. Sic, quidquid acciderit Specie probabile, si nihil se oriret, quod sit probabilitati
illi contrarium, utetur eo Sapiens; ac Sic omnis ratio
vitae gubernabitur. Etenim is quoque , qui a Vobis sapiens inducitur , multa sequitur probabilia, non
comprehenSa, neque percepta, neque aSSenin, Sed similia veri : quae nisi probet, omnis vita η tollatur. Quid enim λ conscendens navem sapienS, Dum Comprehensum animo habet atque perceptum, Se ex Sen
tentia navigaturum qui potestὸ Sed si jam ex hoc
loco proficiscatur Puteolos, Stadia triginta, Probo na-Vigio, bono gubernatore, hac tranquillitate ' : probabile videatur, se illuc venturum esse Salvum. HujuS- modi igitur visis consilia capiet et agendi β, et non agendi: saciliorque erit, ut albam esse nivem probet . quam erat Anaxagoras; qui id non modo Τβ ita esse negabat, Sed sibi, quia sciret aquam nigram eSSe,to. Nihil ab eo differens. Seus. est ζω nihil in sensuum eognitione reperiri, quod, quum verum Videatur, non, ut notis veri cum salso communibus, etiam salsum esse Possit n. Ηεec ipsa verba virgulta distiniamus. G. - Callide vertit Castilion e ae Po via qu'Onaache quila ne presentent rien qui nepuisse eue nux , Qua les apparen ea menae de la verite m. II. Qui a vobis sapiens inducitur. Ursinus ex suo aliquo nobis Commendat , atque ita quoque duo nostri. Sed recte defendit Davis. vulgatam. NihiI enim Certius est, Stoicos, et Antio- Chiam , sapienti suo probabilitatem sequi concessisse, Opinationem contra negasse. Praeter ea, quae Davis. habet,
II. Omnis mita tollatur ἰ vitia proia agendi ratione in vita is dicitur, ut a Pe. G. x3. Hae tranquillitate. Fri cod. Dr. cum vetus editis multis ac pro hac. Male : nam hac est, in quae nunc
regnatis. Ita Acadd. I, 3, 1r, huic Getati, qua ego nunc Sum. Div. II, ep. s. haec negotia i. e. hujus loci. Et temporis. G. I 4. Hujusmodi igitur visis. Intellige: ductus, nixus. II. Agendi. Gerundia , - agendi , et non agendi, i. e. ad agenduIn, etC. Mauctori viade frequentantur, alibi frustra tentata ossi I, 33, 6, is consilium vivendiis. Legg. I, I 4, 42 ,re recta ratio imperandi atque prohibendiis. Ita paucis post S Ioa ,- P priam percipiendi notam m. Quare recte reposuit nuper Wols. Tusc. V. 4 , LII : in aeternum nihil sentiendi
ι 6. Qui id ... ne N. g. Haec Gcer. lineis, ut parenthetica, distinguit.