Clarissimi i.c. d. Iacobi Mandelli de Alba, Interpretationes doctissimae super secunda parte ff. noui. In rubricam scilicet, in legem primam in princ. in Cato. legis 4. & in duo fratres L. qui Romae, de verb. obliga. Accurate, & correcte ex ijsdem au

발행: 1558년

분량: 123페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

121쪽

D 1acobi de Alba

succubuit, Γ non toleraretur in actore. M propter h*c etiam possiant ciliare ea, quae multo labore

deduxit Ripa hi Qu.*ι. conatus res Pondcre Prae dictα obiectiore, M ait, i text. in . l. Uc dicantem, . l. seque. v. detur Obstare huic conclusioni lecti/dae, quia si vi casu illarum legum fuit lata sentetia pro Ueduore, ea ratione, seu declaratione, q, non Vedidrrit,sequitur, i, emptor postea ages ad pin/nam dupli in alio iudicio, contradicit dilecto senatcntiae respondet Ripa non esse illos textus eo modo intellige dos, per lentῆllam fuerit decla aratum non fuisse factam νῆ ditionem, te hoe utile it verum, V non erat de eo dubitandum, na texutus illi euid tissime praesupponunt, si ebstaret de editione, di Q de ea non fieret diti cultas inter litigatores. stante aute hoc, magis laborat Ripa, qua ratione liceat in alio iudicio agere de euictio.

ne, c ait id fortasse misse decisum in primo ludi.cio,quia non fuerat opposita exceptio euam Is,

sed male hoe dxit Ripa, quia illi textus ponunt etia casum, quo fuit opposita exceptio, Sc eo pro Posito proprie fuerunt adducti hic per nart. proapterea intellige da ,st ibi fuit opposita exceptio, ι i dicit P.Ripa esse opus fingere, P ea exceptio nofuerit probata, non aute i ea probata ludex tua

dicauerit expresse contra tam , quia primo casu licitum est ventre contra sentetiam , non aut E seu cundo casu, iuxta tradita per Bart. in . l. lulianus col. s.f. de condi c. inde. sed Ripa in hoe loquitur

extra pmpositum,*dicit vi,si, quod est falsum, illa enim distinctio, utrum iud statum sit,quia non

Probatum, ad vero quia aliquis non fbuebat ius, Procedit in alijs penitus diuersis terminis, videliacet seinpa in semitia absolutoria, idest, sempcrquando actor succumbit, queritur postea, an illud, m quo aliquis succubuit agedo, possit post caci prodesse in alio iudicio, scilicet ad excip:edum, non aute ad agedum, ut patet ex d. l. Iulianus, Nex traditis ibi per glos Bai t. N alios, ec expresse

hune articulum, tanquam separatum a nostro tra/ctat Pau de Cast. hic in primo capite suae theori.

ex. cum staP in casu nostio tractetur, Vtrum quis

possit in secundo iudicio tractare agedo, seu ad actionem illud, in quo succubuit prius excipiedo, Patet si, materia d. l. Iulianus,non facit ad propositum . ideo vltimo loco respondet Ripa , subdubio, q, text. in d. l. Vedicantem loquitur insen ηtentia condenatoria: Schaec est horia responsio, si intelligatur, ut supra dixi, videlicet,l quando est reus, qui succubuit in exceptione, conceditur ei, ut possit venire contra sentet am , dummodo, scilicet tedat ad alium finem, ut infra dicetur. a 2 Tertia concluso Bar. 4 decisum per sente aliam absolutoriam in iudicio plenario, seu cum plena causae cognitione, potest iterum tractari in alio luciicio , quod non sit accessorium primi, sed sit vel aeque Principale , vel maius. l. sed si antea.

5 de excep. rei iudica. N eo muniter etiam appro .hatur tauc coasino Fr Docto. ut dicunt ias. NRipa. Et pro eius intelligetla aduertendum est ad

duo, Primum A, Bart. hie praesupponit,9, in casu dicta l. sed si antea, lata fuerit sentetia in iudicio

viae, scilicet absolutor a contra actore, antequam carptum sit iudicium rei vendicationis super funν do, ec tamen ille text. cum l. praecedem prassipa P it conuarium , idest, ς, ambo iudicia eodem Φι tempore pendeant. Potest responderi,s, et hoduo aequiparantur de iure scilicet exceptio rei tua

dicatae, M exceptio litis pendetiae, nam exceptio 44 litis pendetis et non habet locum,nisi in casibus, quibus obstaret exceptio rei iudicatae, si iam cias et iudicatum, ut per Deci . m. i. cum quκda puelαla in princ.S. de iuristaoni. Iuda. Ias. m. l. nulli col.

I. in fin. . de tuo. M las cons. s. primo Vol. Decl. cons. 3 i. col. 2. N allis verbis alibi tradit Bar.dum A s ait, P i cumulatio duorum iudiciorum tunc imis

peditur, quando possibile est, ς, absolutoria lata in primo, pariat exceptione rei iudicatae in secun/do, ita Bar. in . l. edita col. s. ln materia cumulati nIs nu. t 4. In prima regula. C. de edcn. propterea

satis potuit Bart. hietia here illum t cxt. ad calum, quo iam lata esset senteiri. Secundo aduertedum est, quantaim attinet ad latelligentiam illius text. n. l. scd si antea, quia si referatur ille rex. ad. l. ibi praecedetem, id est, a d. l. fundum , Videtur ma XI ma conti aractas inter illos duos textus , vel duriucultas m assignanda ratii ae diuersitatis inter eos, pi*sertim quia ratio assisnata in d. l . scd si antea,

non videtur bona, ut ibi et ui ait glos. scd hoc est altioris speculationis, ta i d geret longa de . lara. tione, qua posui in O .edra, super praedicta prima regula Barioli, in marrata cumulationis. N D. iis sit in praesentia scire , q, impeditur cumulat Iointer duo iudicia, qua do se se habet, absoluto/ma lata in primo, idest, inprius ccepto, posset pa rere exceptione rei iudicatae in secundo, igitur si prius petit fundum Titianum, deinde petam via ad eum fundu per alium landum tuum, non ad mittitur hoc secundum iudicium , quia in eo esset tractadu de dominio fumi Titiani ' tame si seraretur absolutoria in primo iudicio, idest, prorauci retur me non esse dominu, inade esset secundu tu dicium, quia si non sum dominus illius fundi, est ineptum, ' petam viam ad eum, si vero e couerαso prius inc spiam iudicsum viae, no impeditur iuudicium fundi, quta etianis feratur absolutoria in iudicio vix, non praesulcat iudicio tandi, idest, non sequitur, ς, qua uis declaretur mihi viam n5copetere ad eum fiundum per allum fundum tuti, non tamen propterea sequitur, un possit ille fundus esse meus. Ea vcro quae pro limitatione istius tertiae conclusionis tradit Ripa hie post Paul. de Cast. distinguens, an in primo iudicio fuerit de ductuin aliquid incidenter, an vero principaliter, non pertinent ad articulum, quem tangit Bart.

sed pertinent ad alium articulum, qui primus cst

apud Paul. de Cast. incita coadulio Bari qua omissit Ripa,est,

122쪽

.K de Uerb. Obli. h. Duo fratres. L V I I

sset pron anciatio respiciens sauorem status, puta

filiationis, vel libertatis, vel ingenuitatis, impe udit, ne postea in alio iudicio possit ide amplius tractari. l. I.cu ultima glo. de ordi. iussi. Utibi tradit Bart. nu 4.N notatur iv. l. 2.C. de ad i. cogni. ubi glo fin. Non tame apparet ratio huius cocluasionis. Quae c5 lusio restringitur per Bart. duobus modis, ut colligitur ex prius dictis per eum, videalicet ut procedat, quado plene fuit cognitu, ite ut procedat, quando pronunciatum fuit pro agente contra excipiente, V prima restrictio bene rcedit,

da restrictio non est admitte da, neus est de mente Bar. quin etia dicendum sit ide esse, si pronuncia.

tum sit contra agente pro excipiente,sed Bart. ea casum omissit tanqua minus dubium, patet enim

passim ex suis his dictis voluisse eu,q, illud, quod

conceditur agenti, qui succubui multo magis co cedatur exicipienti, qui succubuit, non autem e conuersor ideo de hac quarta conclusione melius dixit Bart. ind. l. i.nume. . . de ordi .iudi. Vbi eam posuit generalem, siue succumbat reus, siue succumbat actor, tuta conclusio Bar. st pronunclatio costra excipiente, idest,sententia cocidenatoria impodii lde iterum tractari in alio iudicio, quando ten εditur ad eunde effectum. l. quod in die . si rationem a. de copensa. Nest similis text in. l. sin aute .fin.S. de nego. ges . na sa illis casibus cesetur agill s ad eunde eitectum, quia T qui copensat, cesetur soluere. . dedisse. τsu de verbo. signa. Niv. l. Vel

permutauit. S. delibera .cau. V l. quo enim s.fin. . i. amplius no peti in princ. l. te ratam habe. Vbi

Bar. col. fin. id trahit ad singulare casum, videli αε ' cel l an qui cu iura meto promissit soluere, inci dat in periurium , oppone do postea compensatis

Dem,de quo articulo sunt varie opiniones Docto rum, V optime de eot aitur Soci. in . l. Iulianus in fina. de condi. V demon. distinguens, an credi tum superuenerit,iret ne. Qiis conclusio limitatur

per Pau. de Cas. ut solli procedat,quado exceptio illius rei, qui succubuit, fuit expresse reprobata PIudicem, secus aute si fi mi reiecta, vel aliter non fuerit habita eius ratio, ut distingunt illim et lex tus, ideo satis puto, P eam limitationem senserit Bar. dum eos adduxit Et ad pleniore declaratione huius conclusionis, videida sunt, quae tradit Rar. in d. l . qui)d in diem, tar lenius in d. l. sin aule . . fio. V hic per Ripa nu. Σό. Nem huic conclusioni obstat, si forte dicatur, si, secundit eam erit melio uris conditionis actor suasibens, qua reus, na actoriquando succumbit, potest iterum agere, ut in d. l. sed si antea, de quam tertia conclusione. Potest reflsponderi,in ibi agit ad alium fine,sunt euim aperate diuersa inter se,agere de dominio fundi princi

paliter, idest, ad finem consequendi fundum , Magere de dominio fundi incidenter propter aliud, idest, ad finem consequendi Viam.

33ο Sexta et seu ultima conclusio Bart. est, cli seu atentia lata cotra reum super exceptione, idest,sin tentia condenatoria, etia cum plena caui AE cogni/tione, non impedit idem, idcst, aliqua eius partem iterum tractari in alio iudicio, si tendit ad altu si nem d l. vendicante,cum . l. seque. N communiter approbatur, ut etia attestatur Ripa,licet dicat ilistos textus non facere ad propositu, quia per secudum iudicium no impugnatur prima semetia. sed male loquitur,na re vera impugnatur prima senutentia, idest, aliqua eius pars, idest, pars illa, quaz reiecit exceptione eulistionis, ut supra dictsi fuit. Mex hac sexta conclusione, si conferatur c si secura, apparet, quae sit differetia inter resi succ libentem, α actorem,na reus admittitur ad tractandum it rum idem in alio iudicio, etiam si si iudicium accessorium primi, ta non admittcretur actor.

si Et ex pratalictis T satis patet posse costitui tres

regulas,seu conclusiones generaliores caeteris, Vi-

uelicet prima, 9, tractat si in iudicio summario,po test iterum in alio tractari. secunda, ci, Ubi agitur de causa status, ta plene aliquid fuit semel cognitum,non potest amplius tractari: Zc consueranta erit de ratione huius coclusionis, quia Docto. eam nou ponunt, di videretur dicendii contrario, quia cum censeamur esse caul magni mometi,ta Παρiudicii, deberent posse saepius, qua altae, tractari. Tertiam, quando per secunda iudicium tenderetur ad eu finem, vel effectum, ad que tendebatur

per pruna scilicet vel in torsi, vel pro parte dest, in eo proposito, de quo agitur, non poterit semel

tractatum, pisus tractari, ut dictu fuit c d Barz habetur m. l. duobus, ubi Pau. de CasMde ex P. rei radica. N per Abba. ln d. consso. l. vol. Bar. iu

lsa opponit Bari successi sexto loco. t ς, senteotia, de qua in texi nostro, videtur futue ipso iure nulla,quia lata fuit ex falsa causa M. Et priusquaexpediantur haee dicta Bar. est conueniens ex mi νι dire illud ,quod tradit glos. hie in fin. T nunquid in sentetia debeat omnino causa exprimi, N aiegi O. videri,i si exprimenda, primu inepto huius

tex. item Pa tex. in . t. properandu. f. illo. C. de tuo di. N per ea, quae notat ipsa glos in .l. . in verbo, nee tenere. st si mensor falcmod. dixe. N potuisset adducere tex .etia in . l. 2. . ignominiae. is de m ainmi. Multum enim ad articulii propositsi per Barti refert scire, utrum in sentetia sit exprimenda causa, da si non debet de necessitate exprimi, videtur facilius posse cocludi ,q, si exprimatur, quavis falasa, non tamen vitiet sententiam , per regulam, Pis. et qua do aliquid non est de necessitate exprime dum, si contingat illud exprimi, x inepte,non ta/men vitiat actiam. l. Unica in prine. C. de rei V actio.qua ratione concludunt Docto.comuniter, Ppost qua in libello non est necessanu hodie expriis mere nomen actionis, si eontingat ipsum exprimi, ta inepto modo, no tam e vitiatur libellus,ut post

alios tradit Iasin. l. edita coisi. 2.nu. 3.C. de eden.

In hoc igitur articulo, uue exprimi debeat causaia semen.

123쪽

D. Iacobi de Alba

in sententia, puerunt variae opiniones, Ut patet eX

Bart. Pau.de Cast. Maliis in d. l. properandum ., illo, Nex glo. V Docto. in d .l. 26. ignominiae, M late per glos. V Docto. m. e. sicut nobis,extra de reis studiea. dc magis et comulus opimo, atq; intelliugentia est, P nullo casu requiratur expressio cauusae in sentetia de ncecssitate quo ad validitate ipsius semetiae, nam etia si non exprimatur,senten tia erit valida ipso iure, ut concludunt glo. Bart.

sicut nobis, ta mouetur principaliter propter illutext. qui clare, M generaliter loquitur, re passim V: demus exepta in iure, quibus apparet lata sententiam sine expressione causae, M maxime in . l. si quis ad exhibendu .s.de excep. rei iudiea Ubi glo. .ss ta solet ille texti et passim per Doctores allegari, O sententia in dubio censetur lata ex causa , quae colligatur ex actis, sicut etia solet ad id propos id allegari rex. in . l. ait praetor. . si Iudex. s.cire iuudica. ut per Paul. de Cast. ln d .f. illo,quin imo, ut xsr ait Io. Andr .m d. c. sicut, et fiatuus est Iudex, qui exprimit causam in sententia, quia facile potest

contingere, ut mala exprimatur, M supprimatur bona,M hine procedunt tam in sentetia causa apa pellationis, qua in sententia primae instantia , Ut Per glo. Sc Docto in d. e. sicut nobis. Limitatur auae

is a tem t praedicta conclusio, ut non procedat in quibusda ea libus, videlicet quin , aut sex, quos numerat Io. Anci. in d .c.s cur, ibi etiam Abb.

sentens. qualiter aute sententia col. n. N fin. in ter quos casus e numerantur duo praedicti exlex. in dβ. illo, N ex tex. in d. .ignominiae,nb ta mensunt .pprie limitationes in dictis eas bu , sed duntaxat declarationes , na etia in illis casibus si

omittatur expressio cauta, valet ipso iure senten

tia,Sc apta est transire in iudicatae, veru est, o ma te facit Iudex quo ad effectus quosda dependeres a sententia, ita concludunt glo. Bart. c alii in d. . ignominiae, c glo. Abb.Felin. Natilin d. e. sicut, N

etiam Alex. c Ias in d .f. illo, nam exepli gratia in casu tex. in d. gnominiae, male facit Iudex, si

non exprimit causam missionis, quia sncertu postea erit, utrum fuerit causa ignominiosa, an non ignominiosa, 'c per conseques incerisi erit, an miales ille,qui merit missus, sit, vel non sit infamis. Npariter in d. . illo, male facit iudex, qui absoluit ab obseruatione iudieii propter lapsum instantiar, si non exprimit c)usam , unde id prouenerit, via delicet an ab alim v litigatoribus, an ab aduo catis causarsi, quia huci expressa causa, erit inceratum, Utrum aliquis ex litigatoribus debeat conademnari ad expensas litis, vel utrum aliquis ex patronis causae debeat condemnari ad poenam, de qua in illo tex. N pariter ex eplum est in sententia causae appellationis, ut debeat iudex salte ex ura haustate, honestate eam exprimere adeo quod,

uantum fieri potest, conseruetur honor primi Iu=icis, ut Post glos. tradit Λ Lb. in d. e. sicut nobis colum. l. in ian. de pariter aliud ex eplum patet ex glo. in d. l. r.issi mensor fals .mod .dixe. quae idemiss tenet. Est et tu dubitabile inter Docto. t n unquid

in consilio saplentis si exprimenda causa, nam Specula. in tit. de requis .consilii col. penaru .i i. Vio detur ponere pro expedito,q, no teneatur causam

exprimere, N ita satis sit ei referre votum fusi sine allegationibus, di idem etiam esse de iure asserie

videtur voluisse lo. Andr.m d. c. sicut, distingesstamen , utrum consilium lapicntis petitum fuerit per Iudicem, an vero per litigatores, sed Abb. ind.c. sicut in fine, quem etiam ibi sequitur Pelm .nu. . ait nullo casu sibi videri vel honestum, vel iuridicum , Π, in consilio sapientis non exprimatur

causa ,seu ratio,propter quam consultor mouetur,

c cocludit Abb. indistincte esse exprimedam cau/sam,etiam sit sit consilium sapientis ex forma sta/tuti, V mouetur Abb. bona ratione, quia scilicet iso Iudex et no tenetur praecise sequi consilium se .pientis, ut tradit Bar. in. l. I . si plures col. . Ver/scu. ut liqueat, di cos. .nu. t. Versicu. expeditus de oppositionibus s. de ex ercito. ae. late peli. in. ex parte, de constitu. Deci. post alios in .cis pro de bilitate colum s .nume ride osti. delega. latissime Luc. de Penna in . l. om nri Iudices col. . css quindecim seque .c. de decuri . lib. 1 o. optime Bart. iri . l. si conuenerit. s. de re iidica. ubi etiam ait, Pisi et non excusatur Iudex ti sindieatu propter coninsilium sapientis, ae ibi Ah, a colit penul N fin. MIas etiam colum penul. x fin. nisi statutum , vel commissio expresse dic dcbere nidicari secum dum tale consilium, ut ibi per ipsos Bar Alex. NIas N per Com E. conss s. duo habentcs, N Deci. in d. c. si pro debilitate icto vi Iudex bene disceranat, an consilium sit iuri consonum , videtur ne cessarium exprimere iura,M rationes, quibus msuetur Consultor: M hane opinionem etiam sequi/tur Felin. in d. e. sicut col. s. nu. H. N ita seruatur hodiernis temporibus. P dicta tamen ratio Abε is a batis posset retrocari in dubium,utrum et inferat de necessitate, st consilium sapientis debeat conmtinere causas, ides , allegationes ta facti, N iuris, an vero id solum inserat,id esse faciendii ex quadam urbanitate M viderar dicendum, ς, id infrarat de necessitate, quiaalioquin tale consitum esset penitus superfluum videtur tamen ea ratio ισι Abbatis male concludere et saltem hodiernis temporibus,cum passim extent statuta dispone

tia, quod Iudex teneatur praeesu sequi consilium sapientis, ut per Bart. Alexan. N Ias. in d. l. si

conuenerit.

Stantibus his, S redeundo ad sextam opposiationem Bario in casu tex. nostri sententia videam tur misse ipso iure nulla, tanquam lata ex falsa causa , ponuntur hic per Bart. tres responsiones, prima, quam Bart. dicit latile aliorum, qui fate. bauturi

SEARCH

MENU NAVIGATION