Clarissimi i.c. d. Iacobi Mandelli de Alba, Interpretationes doctissimae super secunda parte ff. noui. In rubricam scilicet, in legem primam in princ. in Cato. legis 4. & in duo fratres L. qui Romae, de verb. obliga. Accurate, & correcte ex ijsdem au

발행: 1558년

분량: 123페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

111쪽

D. Iacobi de Alba

uit, potest proi rere bona sua in mare Me. Barto. in . l. gallus se quid si tantum colum . penul.

a nume. a . Usque ad. o. N in terminis Ioa. de Ana. conss. 29. Uisa imperiali colum . . Inquar.

to, ta quinto quesito. ς' Sed quatenus et attinet ad principalem ipsam

oppositionem propositam hie per Bart. de text. in d. l. qui cum tutoribus, aducrtendum est, quod Bart. ait esse verissimam eoncordiam illius texto cum tex. nostro, di responsionem supra dictam, in .l. quicum tutoribus, erat successio directa ala intestato, quae non erat debita ne ili re, ne* spe γ tempore transactionis, cum adhuc Vmerent amἀho Ratres, ideo non potuit censeri remissum pertransactionem , hie vero, idest, in s. duo Dalrcs, erat successio per fidei commissum , scilicet conaditionale, quae iam erat debita spe legitima temopore diuisionis, ideo censetur tale fidei commisalum fuisse remissum, ut clarius dicit Bart. in v. l. quicum tutoribus, Sc Docto. communit cr eum sequuntur, ut post alios dicit las. N hie, di in d. l. qui cum tutoribus: iuper hoc, inquam, est ad uera tendum , in ta Bardi se alia fatentur de plano, si, pcr diuisionem fuerit remissum fideicommistum M se sententia Herit iusta, ta bene lata, culu tast naen contrarium iam dictum est voluisse Bart. Nalios in intelligentia istius text. V m progressu totius materiae. Puto pro responsione dicendum es se, q, Bar. tra staturus generaliter hanc materiam, praesupponit in hac prima opposi. ec in praedicta sua responsione casum, secundum tremi nos illius text. in . l. qui eum tutoribus, videlicet quando mcta fuit transactio generalis, seu quando indiuisione fit rem issio per verba generalia, nam rex. in d. l. qui cum tutoribus,debet intelligi de trans. actione Facta per Uerba generalia, ut supra dixi, alioquin non habuisset dubiu, ut ibi post alios tradit Ias.colu. t. verse. alio modo, d latius in cotu. 2. versie. in ea glo. ibi sed uirecto, M tali casu rcedit optime responsio Har. Se comunis,' per diuisione censetur remissum li deie5misium, ut satis se dea clarat Bar. insta in sexta. q. d si ponit ea sum in diuisione habente illa verba, V remissi unus alteri Omne ius,quod habet , vel habcre sperat in dictis rebus tae. M no apparet alia causa, sup qua possit verificari talis renunciatio,nisi eausa fidei comissi, tibi per eum, N eo etia generali modo loquitur in d. l. qui cu tutoribus,m ertim in versi c. ex hoe dico st si ego remitto Sce. M declarat se etia Bar. hic in illatione, qua facit ad notata in authen. hoc amplius,loquitur enim ibi Bar. expresse de remissione generali. Posset etia forte res deri also mo do,q, Bar. intellexit solutione esse verissima quoad primu dictum, idest,q, successio directa non ceu setur esse remissa, de fideicomita aute se remissearit Bart. tacite ad ea, quae postea dicturus erat in progressa materiae, na principalis intentio Bart.

hic in prima oppo. erat declarare tex tu in d l . qui cu tutiniuus .um aute loqui de tex. nostro, quia de eo postea loquitur diffusius per multas questio. το nes. si e N alibi videmus t Iuriscosultos ipsos erarasse negligetia quadam quasi asciata in his, de

quibus no principaliter tractabat, ut multa huius/modi congerit Alciat. in Pater g. lib. . cap. o. Sepatet aliud ex eplum ex . l. si fideicomissum. .tra ctatum. s. de radi. ubi Bart. postglo. in verbo hieputo.& supra dicto secsido modo postea inueni Φrespodet Ias hie nu. ii. in fine,licet aliis verbis, Scnihil etia firmat. haee tamen secunda responsio noest de mente Dinos, ideo prima est tutior.

Ex praedictis infert t Bart. hie ad questionem.

Duo fratres inuicem diuiserunt, ta renunciaueret omni iuri, quod sibi inuicem competeret in parte alterius, N postea contigit, in cum unus eorum nosoluisset intra annum legata , scilicet post pr e Pium Iudicis, eonueniebatur ab alio Datre ad Pinnam , de qua in authen. hoe amplius.C. desidet com. videlicet ut, excepta quarta legitima, restitueret residuum haereditatis alteri fiatri: Mconcludit Bart. quod non obstantibus renuncia attonibus positis ineontractu diuisionis, censebimtur incidisse in eam poenam, quia tempore diutinsonis, tare nunc lationis non potuit l,se portio sub eis comprehendi, cum no esset tune debita re, nec spe, V ortum fuit postea lus ex legis dispositione, scilicet mediante negligentia, 'c eulpa illius naistris, qui non seruauit voluntatem testatoris, ergo merito no comprehenditur sub talibus renuncia attonibus, sicut M in d. l.qui cum tutoribus non comprehenditur sub transactione portici alterius frautris, quae postea superuenit ex nouo iure: N ait Bar. facere ad hoc textum in. l. damni insecti, scialicet la. l . quae incipit, damni infecti stipulatio cooperit, bc est lex. t ε'. i . seu ei. sed quod opere tacto.

s. de dam. inlata ubi habetur,q, si quis promisserit alteri de damno m&sto, propter domum ipsius

promittentis, quae minabatur ruinam , non tene

bitur ex ea promissione illi stipulatori ad ma aius damnum , si tale damnum proueniat alia rautione, qua propter ruinam domus ipsius promitulentis, praesertim si tale damnum contineat culpa, vel negligentiam ipsius stipulatoris, puta s per misserit, P promissor praescripserit postea domum ipsius stipulatoris, ta ibi etiam notat Bar. sed me lius ibi glo. in verbo publico,quae ex illo te X. colinligit,non solere committi stipulationem in casum non cogitatum, Sc melius facit alius tex. ad quem Bar. ibi se remittit, scilicet text. in. l. damni insectila. i. quς incipit,damni infecti quidam vicino. 3.

4 cum parietem verscu. idem consulebat eo. tit. dedam. in lact. quem text. legit Bart. sub . . in . ter quos colum. r. in fin. versicu. Venio ad. . cum Parretem , ta deinde colum. i. in fin .eum text.in

ducit ad questionem, de qua hie loquitur. dicitur en m m d. verse idem consulebat, q, si alicui fuit promi illam de damno infecto, id tantum sibi erit

praestandum,quod amissit vitio operis, non aut Eillud quod amisiit alia raucae habente originem

112쪽

.ss de Verb. obli. q. Duo fratres. L I I

non a dicta promissione sibi facta, sed aliunde, puta si ipse per propriam stipulationem promisaserit, Sc soluerit aliquid aduersario. α hanc ipsam decllione quam Bar. ponit hie, repetit pariter ind. l. qui cum tutoribus,ta in d. authen. hoe ampli/τ2 us in fin. In quibus duobus locis ea ampliat, et ut procedat, etiam si verba renuntiationis porrigeuhantur in ius de futuro, puta si dictum merat, Mrenunes auit alter alteri omni iuri, quod habet, vel habere possit in haereditate alterius, tales enim promissiones contincntes quid futurum , restrinuguntur ad causam de prassenti, ut per ipsum Bar. instrius in sexta. q. M cum Bar. sunt communiter Docto. ut hic Pau. de .col. l . versus fine, Alex. col. . versus fine vers. N ex hoc dixit Pau. Mitrata idem Alex.col. 12.nu. tr. in fin. las. col. s. Ripanu. a. N las. in ii authen. hoc amplius col. r. 8 in d. l.qui cum tutoribus col. 2. Deci . cos. 2 s. col. r.

N in rubri.C. de se n.nup. eol. i. nu. 7. N Pro hac decisione videtur longe melius facere rex. in d. l. qui cum tutoribus.=.fin. in fin. cuius verba sunt haec, P ea, quorsi actiones competere postea com perisi est, iniquum est pcrimi pacto, de quo cogi.tat si non docetur. facit ad hoc etiam id, quod dici solet renunciationes esse stricth interpretandas. l. si domus, ubi Bart. s. deseruitu. Vrba. Prsd. facie etiam tex. in . l. Aurelius . testameto. N. l. fin . . τι fin. in fin. s. de libera lega. ubi habetur, P t di sapositio testatoris liberatoria,quamuis fiat verbis generalibus,non extenditur ad ea, quae contingsit post factum testamentsi, facit etiam teX. in . l. em mptor. .luti .s.de pae.sed melius facit decisio Ol. dradi. cons 1 4. incipiente, ultra id dicta copiose, τέ ubi eonsuluit,t 0, si filia aliqua,dum tradebatur nuptui, rensi clauit haereditati paternae, di matera n. tarenticiauit in verbis, ta clausulis generalisa simis,no tamen censebitur alio post tepore petere portionem haereditatis materna , vel paternae, si ea portio sibi desera ε a lege in poena matris, vel patris transeuntis ad secundas nuptias, iuxta tex. s in. l. taminae. C. desecvn. nunt nam procedunt etia hodie poenae illius tex. eum respiciunt fauore filioru i ta solam laut eorrectae poenae respIctentes odium ipsius nubentis, de quibus in . l. I eo.tita ut tradit Bar in ea. l. r. in fin. N in. l. liberorn in prio. isde infami. 2 est cois opinio, ut tradit Dec1.in

minae habeat mentionem solum de sae minis transi sit ibus ad secundas nuptias, plocedit tameetiam in viris,secundu comunes opiniones, ut ibi perglo.m . illud ,m verbo possessione, M Deci. iud.conss .col. 2.N in d. eon et io. N Guido Papae.

δra . ex dicto processu: M prsdictam decisonem l dradi sequitur Guido Pap s in ea. q. 2 a t.N 22s.

N iu d. rubri .c.de secun aru col. i.nu. .ae ast Ol drad. haec procedere, et etiam si interueneritium Zmeatum, quia iuramentum ampliat intensiue, idest, eon Amat,non autem extensiue, M sequitur

dictum sit, ex alia quacunq; causa Sce. ad quod facit tex. ln d. l. emptor . . Lucius. s. de Pac. ς omnia cum talibus ampliationibus videntur pos se accomodari ad prsdictam decisionem Bar. hic, quia non videtur esse diuersitas inter unum cavisum, M alium. V maxime ad propositum est pro τ' dicta ampliatio iurameli, iuramen tu enim τ recta pit tacite omnes conditiones,subauditiones,& li mitationes, quas recipit actus, super quo ad iacitura .fin. C. de non nume. pecu. las. in . l. si insulamnu. 3 sauper quinta. q. Bart.i. hoc eo. tit. maximὰ ut nihil ampliet ad ea, ad quae non ex teditur coissensus, ut tradit Bart. in .l . si quis pro eo, in septi. mo Noctauo casu .i. de fideius. Iasubi supra, MI asta Deci . in .l si conuenerit col. 3. N.2. S. de iurari . o m. ludi. N specialiter in renunciatione Bar. in . l. sed di si quis '. quesitum in fin. s. si quis cau tio. Praedictis addi etiam potest id,quod ait Ripa hic nu. 12.post Rapha .comen .consis T. Dominus eo Consignorus,sa, τ generalis renunciatio inter sta tres, non extenditur ad ius postea uni ex eis ae inquisitum ex noua in uestitura sibi insolidum facta a Domino propter caducitatem commisiam cou. tra alium fiat rem, qui non soluit eanonem. In ea glo. ibi, solutio hic fuit male iudicare nisai eundum Hugo. t ponitur hic secunda responsio, scilicet iuxta crdinem Bar. intelligendo,q, tam in casu d.l. qui eum tutoribus, qua in casu istius. . duo Battes, tractatur de successione perfidei com/missum, Neocordantur fixe iura, intelligendo ea,s, per diuisionem, vel per transacti non cens turremisium fidei comissum,& s in casu istius i. agitur de sententia iniqua, quia male fuit iudica.tum. N hane responsionem pariter dicit Bart. esseverissimam, V eam dicit communem las. hic nu. a , . in fin. qux debet intelligi verissima, quantum attinet ad rex. nostrum. non autem quantum atti Dei ad tex. in d .l. quicum tutoribus, quia ibi non tractatur de fidei commisso, ut supra dictum fuit rta subiicit Bar. hic, o quamuis sentetia fuerit ini/qua, operatur tamen, poena committatur, auu esse in hoe proposito istum tex. singularem. 1 n.

εχ de instret Bar. ad questionem Dyni, factum fuit compromisium inter aliquos, V facta promissero' sub certa poena no petendi reductionem laudi ad arbitrisi boni viri,S unus ex eis peti jt pc sica r ductione, M succubuit, scilicet in ipsa causa reduc tionis, sicut succubuerat etiam in prima causa, Mconcludit Bart. eum teneri ad rcunam, fue laudamerit tumim,sue iniustum, quia satis est, q, per sentetiam latam in causa reductionis declaratum fuit,eum petii sie indebite reductionem,ergo nihil amplius ei relinquitur , ut possit tractare de ini. quitate primae sententiae ad euitandam solutio ne p*nae, prout M in casu huius tex. intelligendo tu de sententia iniqua. adducit etia Bar. t ex in . l.

113쪽

D. Iacobi de Alba

de pupillo F. meminisse, seu melius in . . si quis

rivos versi c. toties.s. de Op.uo. nun. videlicet c vemo puto 9 in eo proposito, quo probat ille tex. standum esse declarationi Iudicis, utrum aliquis licite, vel illicite sprcuerit nactationem noui operiris, id est, nunquid res versetur, vel non versetur in casu, quo mora esset allatura periculum . hane etiam questionem ponit Bar. in . l. si societatem. I.

arbitrorum col. fin. nu. n. a. pro socio, N plenius

m. l. lulianus col. s. in fin. N. . q. num . . in fin s. de

ει condic. inde. Ubi etiam ait, P in t compromissis solet apponi supradicta clausula continens proinmissionem non petendi reductionem ad arbitriuhoni viri sub pinna, ta in talis promissio intelliingitur,si laudum fuerit iustium, rexqviam, ta non aliter l. s libertus ita iuraucrit. ea. de ope.liberato. Vnotatur m. c. quinta uallis,extra de iure iv. f. est tex. in . l. si In lege in prin. s. loca. M tradat Bar.

in i quidam cum filium nu. .i. eo. N pariter eamquc stionem ponit Bart. in . l. ex diuerso. g. I.S. de

rei vendica. Et ex eo dicto, si is, qui promittit se

non petiturum reductionem, censetur cogitare de laudo iusto,non autem de iniusto, vel iniquo poparet ratio dubitandi in hac questione: cum enim veritati semper debeat esse locus. l .Pen. s. de pro/ba. videbatur dicendum, P conuentus ad pinna, quandocunq; doceret iniquitatem laudi, se de νderet.Et in hoc articulo fuerunt variae opiniones Doctorum, ut late hic per Alexae nume. s. vlai ad

isse varietas in ipso Bar. qui licet hie dixerit abusolute, o committitur pinna,sue iuste, sue iniuste succubuerit, di non auditur debitor poenae, si velit docere de iniquitate laudi, tame idem Bar. in d l. Iulianus,' in d. l. ex diuerso6. r. respondet no ita absolute, sed distinguem,st aut Iudex reductionis apposuit manum ad merita rei, idest, absoluendo declarauit,st arbitramentum erat aequum , ec mustum, di tunc non poterit probari amplius iniqusi, aut vero Iudex ipse reductionis absoluit, dicens quia non fuit probatum arbitramentum esse inis quum, vel absoluit simpliciter, quo casu perinde est ae si absoluisset, quia no probatum iniquum, ut dixerat ipse Bart. in d.Multaqus col. . in fin. nu. . M tunc potest euitari poena, si probetur iniuquitas laudi, quia probando eam iniquitatem, nocensetur venire contra sentetiam latam per Iudicem redin ionis,nis tamen hoc ultimo eam, idest, quando Iudex absoluit simpliciter, constaret exactis eiusdem causae fuisse probatum , Q laudum erat aequ6, V iustum, ut dixerat prius Bar. in d. l. Iulianus col. 2. in fin. versie. praedicta vera nis exactis, e duas praedictas opiniones Barruli tanquae trarias, vel saltem tanqua diuersas resert Iashie, N idem etiam praesupponit Alex. nu. 22. qui tame reducit eas fere ad concordia,intellige do,q, per secundam opinionem limitetur prima . Sed

ε pMest et de facili deqndi Bar. a contrarietate, tavarietate, si dicamus, P ea, quae hic posuit, noudeuiat ab his, quae posuit in alijs supradictis duo. bus locis, nisi forte tanquam pars, di totum, seu tanquam minus, plus, hic enim dixit absolute Pinnam committi, quia loquutus est in secundo casu ex duobus pis dictis, idest,in casu, quo Iudex

reductionis apposuit mauum ad merita rei,declaἀrando, i arbitramentum erat iustum,id enim exis

presse dixit Bar. hic, dum referendo Dynum ait, quia per illam sententiam filii declaratum ipsum indebite peti j sie tae. N est etia ratio in promptu, cur Bart. hic loquutus fuerit in isto casu tantum,

nam cum inferat Bart. eam decisionem ex hoetex. fuit conueniens, P loqueretur secundum ter minos huius tex. N constat, si in casu huius tex. lata fuit sententia absolutoria, apponendo mamnum ad meritares, ut patet ex verbis illis, quasi

de hoe quot transactum fuisset: N quod ista furarit mens Bar: hic,patet etiam, quia in d. l. Iulianusita in d. l. ex diuerso.f. t. allegat textum hu uri . duo fratres sub altero duntaxat capite suae Uistinctionis, idest, sub alio , qRo loquitur de pro nunciatione in meritas rei, idest,quod ai bi trameno es tum fuerat iustum. Proptereat ex multis opinio nibus, quas hic reserunt Alex. 5 Ias dici potest, duas tantum esse contrarias inter se, i cilicet duas luci patiores caeteris, unam, quae fuit Dyni, MBarioli, distinguentis ut supra, aliam, quae fuit

Ange. Perusini hie eol. t. ita tua repetitione, UOM lentis absolute, o pinna don committatur, dum αmodo demonstretur iniquitas laudi, ta mouebantur quinq3 rat sonibus, quas superius deduxi pro rationibus dubitandi ad tex. nostrum, videlicet primo quod iusta causa litigandi solet excusare ab expensis,ergo multo magis a pinna. Item se cundo quia iusta causa litigandi solet excusarea dolo. Item tertio quia solet excusare a poena te

gali. item quarto P solet excusare ab interitu cerotae speciei. Item quinto mouebatur per tex. in . . quidam cum filium a.eo. Quibus omnibus rati nibus fuit conclude ter supra responsum, videlicet eas posse procedere in casibus, quibus non est tua dicatum contra eas, non autem posse procedere in casu tex.nostri, neq; posse a cedere in casu, de quo loquuntur Bart. N Ang. quia iudicatu est prscis econtra eas per sententiam, quae trasiuit in rudiminium, adeo D illud, quod erat iusta causa, immuaetatum est,ta desit esse causa iusta, Nor cotrariis umid, quod erat iniustum , fuit factum iustum, quia res iudicata habetur pro vetitate, ut hic per Pau. de Cast. Io. de imola, Ares. Alexan. talas. Et ad illud, quod deducebat Ang. ex glo. in .L. tres fratres in fin. supra de pae. quae opponens detex .nostro, intelligit eum, e quia male fuit pronunciatum , dabitur ira victo per sententiam iniustam replicatio doli contra aduersarium excipientem de pacto, seu diuisone generali argu . exlex. illius. l. tres Latres in fine, id quod etiam videtur voluisse glo. hic in tertia paris vertaculos autem

114쪽

si autem dieas quod male , respondet Alex. hie

l. 2. in fin .nu . i. post Imolam colum. ι .dicens ,

quod Ne. ut hic per eum . Standum est igituras i opinioni Bar. qus est communis, ut hic attestam tur lat. M quae primum probatur ex tex. nostro, lucto tex. adducto hic per Bar. scilicet tex. in d. l. de pupillo .f. si quis rivos versi c. toties. secundo Probatur Per ea quae notantur m d. l. Iulianus, sci licet in glo. i. a qua in effectu Docto. supradictit sumpserunt resposionem contra rationes Angeli,

nam specialiter inquit illa glo. st si lata est sente/tia, apponendo manum ad merita rei, non potest creditor itae, contra quem fuit lata , probare conat rarium , quia lentcntia pro Veritate accipienda

est, x quia contra sententiam,a qua non appella. uit, euire non potest ex ea glo. deduxit Bart. suam supradictam distinctionem . Tert o probatur haec opimo ex tex. in d. l. ex diuerso. . I. quem Bar. ibi inducit ad hane questionem, dum probat ille tex.q sententia lata super principali facit ius etiam super accessorio. adeo P cum postea petun tur accessoria,no potest tradiati de iniquitate sen/tentiae. Potest etiam comprobari haec opinio comunis per tex. in . l. si quis rem a non domino.ῆ. de excepaei iudica. quc in tex. adducit glo. in d. l. Iulianus,deciditur cnim ind. l. s quis re,id, quod habetur in . l. res radicata. i. de reg. mr. sed explicatur per exemplum speciale, videlicet in ille,que constat non esse dominum fundi, praefertur vero domino, etiam ut possit euellererem de manu ip/1itas veri domini,dum modo ipse, quino est verus dominu ,semel obtinuetit pro se sententiam. Uα ετ mitatur t autem h sc opinio Bar. N commutas, ut non procedat,quando ille,aduersus quem petitur Pαna, probaret aliquam iustam causam litiga di, quae tal Is esset, Ut ex ea appareat non solum dein quitate laudi,sed etiam de iniquitate sentenis lars in causa reductionis secundu Alex. hic nu.2G. in lin. post Io. Andr. N Anto. de Butr. N Balac lauros per eum. quam limitationem puto non posus e Procedere, quia in effectu videtur esse aduerasus ipsa in principalem decisionem, nam s liceret victo doccre de iniquitate sententiae latae contra

eum in causa reductionis, id nihil aliud esset, nisi docere in effectu, a, laudum filii iniquum, si enim ea sententia lata in causa reductionis declarauit laudum fuisse iustum,sequitur de plano, proba do iniquitatem talis sententiae,probatur in effectu laudum fuisse iniquum , quod tamen prohibetur ex ipsa principali decisione. Et praedicta limitatio Alex .est aliquantisper magis colorata,quam illa, quae traditur hic per Ripam nu. 14. versi c. terti intelligitur, qui sole in loquitur de iusta caula γα endi redulionem . st autem non sit admittenda es suprad:cta limitatio Alex .moueor, quia i in pro bationibus illud semper solet haberi ante oculos, ut quod non licet directo probare, non etiam ii cera per in directum, B r. in authen. qui semel col.

s s fiu uum. so . . de proba. hinc est, I, T quamuis in causa appellationis possit non deductum deduci,

α non probatum probari .l. per hanc.C. de tem sopo.appella. non tam ξ possunt examinari t lcstes super veteribus capitulis e fraternitatis, extra detesti. quini montui super d: recto contrariis clemen. r. de test l. 8c si contra dicam legistae, ut per Bar. in d. l. per hane col. fin. Sc est questio sine fine,

Lafran. de Ora a. in e . quoniam contra falsam , in verbo testium productiones num .so. N Abba. ind. c. fraternitatis nu. t. N ibi Feli tari. i. 8c ibi late, Zc optime Maria. Soci. in septimo articulo prin/cipali, di tanto magis quando probaretur contrarem iudicatam, ut per Bar in d. authen.qui semel, si solent enim l aequiparari exceptio rei iudicats, dexceptio non admittens probationes, ut ibi sentit Bar. patet ex his,qus ipse Barit raditi. a. col. fin. Versicised an porrigatur.C. de eden. propterca cum exceptio sententiae hie procedat etiam quoad pinnam argu . ex d. l. ex diutis .f. I. s. de rei

vendicaaequitur,quod sicut nihil amplius potest probari contra sententiam,nihil evam debet porusa se probari quo ad poenam . Melius putem et in hoc proposito possct limitari dicta communis deo cisio, Ut procedat, dummodo ipsa sentcntia latam

causa reductionis transerit m iudicatum , prout Pariter Lex. noster intelligitur communiter de senα tentia,quae uansiuit in iudicatum alioquin autem si dicta sententia reductionis non transisset m tua

dicatum , non dcbet esse dubium, quin possit stevictus se desendere, si foueat bonum ius. Hies 3 tamen iacet diffleuitas, quomodo et talis sentenatia reductionis transeat in iudicatum, idest, difflacultas maxima in effectu est inter Docto.nunquid ab huiusmodi sententia, quae fertur in causa rein ductionis, liceat appellare,nte ne, Sc Bar. iv l. I . ita fin a.delega. 2. tenuit,quod non liceat appellare, idem etiam tenuit Abb. in d. t.quinta uallis num. do. N late Lahan. de Oria. in Tracta. de Arbit r. m. M. q. vltimae partis,N Prac. Papicn. in for. liis l. ad pinnam ex compromisso, in vel bo, nee re ductio , col. sin. contrarium autem late tradit, tadefendit Alex. ind. Lia.de lega. ita in conLioc. s. Vol. misertim quando in ipsa appellatione diacitur expresse de enormi lasone , N: hoc casu, idest, si fiat talis expressio enormis lasonis, eam opinionem sequitur idem Lahan. de Oria. in1ua prac. ciui . seu In c. quoniam contra falsam, invcrbo interlocutorae nume. mihi. ica. Vasci de

cimo quinto fallit in sententia reductionis, ubi etiam ait hanc opinionem multu seruetat in pracris tica . Posset etiam l secundo, albas tertio modo limitari supradicta eommunis decisio, ut no proincedat,si ipse victus ex laudo, N ex sententia rem ductionis fuerit iterum conquestus de iniquitate sententiae, vel laudi scilicet coram iudice compe uteti adm lssus fuerit ad probanc si de iniqultate sententiae , vel laudi, non reclamante aduersario

statina tali eutra casu,idest, si semel fuit admissus

K i ij ad probandum

115쪽

D. Iacobi de Alba

ad probandum de huiusinodi iniquitate , non

poterit amplius repelli, sed strenda erit assa senas s temta,qula T hoc est generale contra quamlibet sententiam, quae iam transiuit in rem iudicatam,

ut tradIt Alex. m. i. Iudex col. 2. nume. . Uer sic.

sexto fallit nisi post sententiam .i. de re iudi. MDecl. ln d. l. res iudicata in fin. censetur enim aduuersarius tunc renunciare rei iudicatae. l. .9. si ex

conuentione. s. de re iudi . V. l. iurisgentium.=. si paciscar . s. de pac. N tradit Innocen. in c. cum Beriai dux col. 2. in fin. extra de re iudica. M sentit in c. cum dilecta verse. si tamen eontra aliquem, sis de rescrip. Potest i ta tertio, seu quarto modo limitari, ut non procedat, quando petens reductio. nem obtinuit pro parte,quamuis succubuerit pro alia parte, ut hic late per Alex. nu. 23. et .as qui tame restri varias opinionea etsam de hoe, N i.

stinguit, se varias pariter opiniones restri Abb.

in ea glinibi, vel die secundo bene M. poniturs et secunda solutio ad d. l. qui cum tutoribus, quae est tertia hic apud Bart. N per consequens alia inotelligentia ad hune tex. ς, hic bene, seu iuste mitiudicatum propter negligentia illius, qui fuit πιαctus,qui no opposuit replicationem, qua, dum p tebat fideicommissum, potui siet opponere aduristius exceptionem sibi facta de diuisione, idest, pos isset opponere replicatione doli l tres statres infin. s. de paridi ita bene fuit iudicata, scilicet quoad ludicem, sed male quoad ipsum victum, quia re ipsa fuit iudicatum cotra ius suum, ut in glo. Nait Bar.hic,& sequitur lasq, eandem intelli genuriam ad hune rex posuit glo. in d. l. tres statres in fine, quod ego no puto verum, videtur enim glo. illa voluisse aliud, videlicet Q etia s non fuerit in iudicio opposta replicatio doli, posset tamen op. poni postea in executione sententiae, dum petitur

poena, Ut etiam Voruit glo. in .L qui cum tutoriubus.Caetersi quo ad ipsam solutione, inquit Bart. ss ea non esse vera, idest, non esse bonam, quia et per diuisione non tollitur ius fideicomissi nee ipso iu/re, nec ope exceptionis, V id probat Bar.ex. l. con/traria,idest, ex is l. qui cu tutoribus, ubi dicitur,' petes ex lure nouae suecessionis no remouetur exstceptione trafactionis prius factae,quasi dicat Bar. D s non remouetur per exceptione, quar scilicet opponitur expresse ab aduersario, multo minus cesetur remoueri ipso iure, quia Facilius solet quis remoueri per exceptione, qua ipso iure, ut modo dicetur. M subiicit Bart. ς, si non obstat exceptio diuisionis, prout vere non obstabat,sequitur conatra glo ς, non erat necessaria replicatio, quia reinplicatio nihil aliu est, q exclusio exceptionis. l.

2. S. de excep. Ait et a Alex. hic nu. 2s .hanc solutionem,& intelligentiam glosae esse eommuniter reprobatam . Et pro declaratione eorum,quae dia

eunt Bar. M alii super hae responsione glosae, scios; endum est, i licet iura i aliquando dicant nihil intercsi ad ipso iure qqia Giodem non habeati ad vero habeat,sed eam, quae per exceptionE Id.

firmetur l. nihil interest ipso iure. i. de reg. iur. id procedit solum e siderato ultimo effectu, N fracto praesupposto, si nemo ex litigatoribus, nem Iudex quicqua omittant eorsi,quae tenentur, vel possunt facere: sed in modo peluente di ad effecti t o et est maxima differentia, virn quis sit liberatus ipso iure, an vero ipso iure adhuc sit obligatus, sed liberandus sit per exceptionem, ex qua disse. rentia oriuntur etiam vari j effectius, nam primo tot et casu, idest,quado est liberatus ipso iure, no est necessarium, P ipse,qui est liberatus,opponat ali/quam exceptionem, scilicet in processu in modii exceptionis,sed satis est, ψ postea in allegationimbus raris,etia oret enus faciendis demoliret iudici se esse liberatu ipso iure, secundo vero eam Opus est,ci, opponatur exceptio in F cessu,alsoqn, ea noopposita, fiet concinatio, ut tradit Anq. Are. in .9. n Is col. 2. nu. Institide verb. obliga. adduces Bari .in. l. si unus. pactus te peteret nu. te .f. depac.na in illo tex .esare rbatur secundu hoc di , primum autem probari videtur in . l. r. in fin .st. quan . dies Vsus fruc. ced. adducit etiam Bartim l. eum qui ita μ. qui ita stipulatur col. 2. nu A. Vers. moueo tibi unum dubium. s. hoc titi ubi Bariam

io2 pliat et primum dimim, videlicet st paria snt, esse liberatum aliquem ipso iure, vel esse libera. tum Per exceptionem, quae inest ipsi obligationi,

idest, quae est ei annexa, nam viro casu idem est effectus, quod non est necesiarium opponere exceptionem in processi Sc idem etia tradit Bar. in . l. lecta col.pen. nu. 2 i. i. si cer. peta. Et pr supinios ponit Bart. in dictis locis, t allegationes iuris non cesentur esse de processu, de quo tradit Ludo. Roma. singu et set. fuit interrogatus dominus meus, licet contrarium velit Iasin. l. J. edenda

distinguendum est, ut ibi per Deci. colum. Mum. zo. Ut prima opinio procidat, quando allegati des iuris datae sunt ipsi iudici, non fuerunt itis seris in actis, prout di hodiernis temporibus communiter solet fieri, tunc enim neq; sunt de actis,nem danda est earum copia parti aduersae,secunda autem opinio procedit, quando sunt inseri in actis, tunc enim clarum est eas esse de procesto su . Inde etiam oritur alius effectus, nam i si actio tollitur ipso iure, potest Iudex ex officio suo repellere aduersarium,secus aute si quis libera uindus sit ope exceptionis, qu a non potest iudex id

facere, nis parte opponente exceptionem, Ut tramdit Iasin. f. in bonae fidei col. I. nu.2.6 nu. s. Inustitu. de amo. allegans Bart. in locis supra dictis,

Bart. tamen non videtur id voluisse,quin imo viα detur voluisse contrarium , nam vult Bar. utroq3 su, P pars debeat opponere,seu aliquid allegaure Iudici, diuersis tamen modis,idest, primo casu, cum quis liberatus est ipso iure,debeat pars alleugare saltem in allegationibus iuris, Vel oretenus,

tu secado aut e casu, idest, quado est liberatus per

116쪽

. K de Verb. obli β. Duo fratres.

Exceptionem, tune voluit Bartiesse opponendam exceptionem in processu debito ordine, M tepore. sed uictum latonis probatur ex Ange. M Pau. de . in. l. licet. . de vidi. videlicet Ange. N Pau. de Cast. l. r. nu. .qui id expresse dicunt,scilicet qνεον T potest pruno casu Iudex a se ipso absoluere

tu, que videt liberai si ipso iure,cautius est tamcn,

ut pars ipsa semper id opponat, quia licet Iudex

id possit a se ipso facere,non tamen tarte omnino tenetur,de quo tame videtur dicendu ut per Deci. in. l. no videtur c ccpisse. i. de reg. iuri secuta autea es casu, idest,quando non t est liberatus ipso iure,

sed opus est exceptione,clarum est, quod ea debet opponi ab aduersario,N no potest Iudex a se ipso

supplere, ut vadit Bar. in .l. 4.=. hoc autem iudia

cium col. s. nu s. Ucrsic. tertio quero. S. dedam.

in c.scilicet quado est proprie exceptio suris, qus praesupponit actione, ut ait Pau.de Ca . ubi supra. Et sicut ex pisdictis constat,quomodo opponi de go beat exceptro respectia actionis, ita etia i intellia gendum est de replicatione respectu exceptionis, quia, ut dicta est,sicut exceptio tendit contra acatione, ita replicatio tendit contra exceptione d l. t. s. de excep. N Institu.de replicaan prine. adeoq, si proponitur exceptio, quae sit proprie exceptio, idest, quia praesupponit actionem, tune opus erit, si, pars in processu opponat replicatione. V Iu dcx non poterit supplere, si vero non sit proprie exαoeptio, idest, vitas sed sit exceptio improprie. idest. intentionis, ta facti, non erit tunc necessaria replia

ratio partis,sed poterit iudex supplere, ut proprie

in hoc casia loquitur Pau. de Ca .m d. l. licet,tradit etiam Deci. in d .l. non videtur ea pisse. Applica/do haec igitur ad supra dictam responsionem gloissae, M ad dicta Barioli super ea, constare debet ex his, q, Bar .merito redarguit glo. Voletem, Q sen/tentia iuste fuerit lata, quia frater i ste, qui egit ad fidei commissum,&cotia qucm fuit exceptum de diuisione,non replicauit,nam si Iudex, qui asstrit sententiam bene latam, vult etiam asserere, o fidei commissum fuerit sublatum per diuisionem, necesse est,q, asserat ipsum fuisse sublatu vel ipso iure, vel ope exceptionis, si fuit sublatum ipso iore, non fuit opus exceptione proponenda per re. um e uentum in processu, V per consequens non

fuisset ad propositum replicatio actoris , ne ei promisset, quia ubi deficit exceptio, deficit rea Plicatio, ergo male imputatur ipsi actori per plossam, quod non replicauerit. si vero asserit Iudex, vel alia perlana, quod fuerit sublatu ope excepationis, dicIt contra tex. In d. l. qui cum tutoribus,

inducendo eam ex mete Bart. ut supra dictsi mit, ergo si non mit sublatum ope exceptionis, no misit necessaria replicatio, ut inquit Bart. potest etiadici,* li fuisset sublata ope exceptionis, replicaritio no profuisset ipsi actori, quia nihil habet in ca/su nostro replicatio, super quo possit fundari. Gaterum dum glo.respondet a d. l. titius, dicendum

erit, ut inscrius per Bar. in quarta oppositione. res In ea glo. ibi, vel die tertio, ponit i glo. inesseinctu duas responsiones, Rogerii antiqui glosatoris,

quarum prima,quae est quarta hic apud Bart. est, si, quando mit facta diuisio inter hos fiatres, fuit expresse renunciatum fidei commissis,scilicet vel nominando specialiter fideicommisitim, vel alio modo id agendo puta si dictum fuit, nihil licet i ditario nomine se contra facturos Ne. quae responso reiicitur a Bar. M ab alijs omnibus, tanqua diuinativa. Aliares posio glosae, quae est quinta hietos apud Bar.est,st hic censetur 4 renunc latam ma1sse fidei comisso propter illa vcrba, nil se contra eam diuisionem facturos, Sc ita inquit glo. cI, illa verba textus, quasi de hoc quoq; transactu, sunt

veritatis expresilua, Vt in. l. t. s. de transac. N qua

responsionem pariter inquit Bar. non esse Veram, idest, no bonam, quia ea verba, nihil contra diui insonem facturos, no positant id denotare, ta addu- cit tex. in l. fin.β. luem ques,t,al: as est.kite queri situm . s. de condie. inde. ubi promissio non m uendi controuersiam non impedit repetitionem indebiti, N Bar. super illo tex. infert ad multa si . milia, N in fin. inducit etiam ad casum tex. nostri.

Sed qui sequuntur praedictam opinionem Rogem

iij, di reseruntur hic per Alex .eolum . to . in Princ. Dum e. 2 g. in fin. N per Ias. nume. 24.d Icunt, quod

text. in d. f. item quesitum, nihil facit ad prasen intem casum, quia loquitur dc persona, quae soluit indebitum pct ignorantiam, ideo non mirum, si pergin cratem renunciationem non fit ei prstudiiscium in eo, de quo non cogitauit, hic autem quiulibet ex fiatribus habebat notitiam fideicomissitata ut de hae responsione tradit hic Alex. num e

2 circa prine. N las pariter nurne.20. Possumus

pro Bart. Neommuni opinione replicare, quod Mot quemadmodum generalis renunciatio non so Iet trahi ad ea, quae quis ignorat, ita etiam trahi non solet ad ea, de quibus renuntians habuit nori titiam,sed verisimiliter non voluit ea compreheiadere, Ut probatur ex. l. emptor6. luctus su a, de εpae. N. l. si ex pluribus causis. εο. in princ. infra, de solutio. M . l. si domus supra de seruitu. urba. praed. S l. si de certa C. de transae. Et hunc artim culum, nunquid propter eiusmodi clausulam, ni contra diuisionem tacturos, censeatur renunciaα tum fidei commissis, late tractant A lex. hie, c Ias. sed commodius de eo dicetur inna cum Bart. in secunda eius. q. M solum ex relatis per Alexan. MIas. videtur colligi unum, quod difficultatem ali quam in se habere videtur aduersus opinionem in Bar. 8c communem, videlicet i text. in l. stipu/latio ista .h. que sit si s. m. tit. Vbi simplex .smissio coprehendit etia ius de futuro, ut patet ex verbis

illis, si spria r missoris esse esperit, quo teX. momuetur Albertc. hic col. 4.in prin. sed illi textui ων mode respondet Angri ibi,costituens tria capita, quod attinet ad praesens M positu, colligitur ex eius dictis resposio ad illu rex. V clarius ex Alex. hic col. 12. in princ. ς, illa promissio rei alicta no

117쪽

. D. Iacobi de Alba

poterat eomitti, nisi promissori superueniret nouum rus, nimirum igit M si trabitur ex necessitate ad vis futurum , facit lex, tu. l. fundu qui locatus .f. de fundo instrue. hic autem diuisio operatur ea vin suum plenissimς, dato, i non compreuhendat renunc lationem fideicommissi, ergo Scc.

si a In ea glo. tibi, vel quarto hic in diuisione in

qua redς tur quilibet M . ponitur sexta responsio iuxta ordinem Bar di qua dicit Bar. fuisse Azo nis,l in casu textus nostri bene fuit iudicatu ed. tra illum, qui petebat fideicornis sum, non quidem quia per diuisionem fuisset renunciatum h dei coam isto, sed quia ipse petes tenebatur fratri de eui. ctione pro bonis, quae ipsi fratri obuenerat ex diu uisione ergo ipsetnet, qui tenebatur de e mone,

non poterat eas res petere, etiam ex nouo iure si hi superueniente. l. vendicantem. s. de eulctio. Ps 33 autem teneretur de euictsone, probat glo. T quia illud est de natura diuisionis, vi vcniat euictio. l. hazedes eius I.in familiae,qui est.y. n. i. fami l. hercis. qui te X. probat, saltem iuncta ibi glo. N ethtex. clari n. l. si familiae .C. Dum l. helcis. in . l. si

fiatres. C. cornu. uiuis iud. in casu vero d. legisqRi cum tutoribus,agebatur de transactione, N in transactione ait glo. hic non venire e victionem, adducit tex. m. i. si pro fundo C. de euic. qui te X. id ioluin probat quo ad res illas, quae non tradu.tur inter transigentes , sed solum dimittuntur illi,

qui prius eas possidebat, si vero per transactione

tradatur una res ab uno ex transigentibus alte. ti, tunc dcbctur euictio, ut probat ille tex. secvnodum communem intelligentiam. Et postqua glo. hie assignauit hane quartam, seu sextam respono sonem , corrigit eam pro parte, dicito eam n valere, nisi in parte bonorum, re vult glo. haec in effectu, pars bonorum, quam habuit frater ρος mortuus, celibatur per eum fuisse habita duplici Iure, videlicet dimidia illius partis a Datre nunc superstite, ec alia dimidia rure proprio ipsius fraari tris praemortu , nam dum t manebant in com uapione, habebat quilibet eoru in singulas res patris moni j suam portione, sciis cet pro indiviso. l. 2.C. quad. V qib. quar. pars lib. io. ec clarius in . l. si consensit 6.fin. ff. qui b. mod. pign. vel hypo. sol. cum igitur deuenerunt ad diuisionς, Sc constitutae fuerunt partes pro diuiso, puta illi fiatri,qui nune est mortuus, obuenerunt omnia bona polita citra Rhenum,dicend5el , P ea bona habuerit partim iure suo proprio, N partam ex persona coha redistic stante hoc,subiicit glo. stante reciproco fidei/eo ni ab inter eos, petit frater superiles bona omoma statris praemortui, idest, bona, quae illi obueaneram ex diuisione, censetur partim bene petere, ec partim malς, nam illam partem, quam stat cryrs mortuus censebatur habere proprio iure, bene petit Dater iste superstes, bc debet eam cu effectu obtinere, quia nil Obllat ei, non enim quo ad eam partem habuerat frater praemortuus causam, velius a fratre superstite: nec dς ςulat e tenebat MDatcr supeistes pro ea parte, quam ipse non teliabatur dedisse, male autem petit ipse stater superis stes aliam partem fi atris P smortui, illam scilicet

partem,quam cessebatur i pie frater sumistes dea disie f. am nunc praemortuo, dic male, inqua, petit duplici ratione, prunam quia non potest praetcnudere titulum fidei commissi in ea pari cum in m is t aliqui haeredcs rogantur suam portionem aliis

aliquo tempore restituere per fidei comisium, cena sentur rogari de portione tantum, quam quilibet eorum habet a testatore, no aute de illa portione, quam unus eorum pinc a consequatur ab alto. l. Patre filium 6 quindecim, de lega. i. secundo Obristat, quia ipse Rater superstes tenetur de euicti ne pro ea parte,quam ipse censetur dedi sie, ergo non potest eam petere, ut dictum est. hoc vitiniario tame de euictione statim limitat glo. dices 4 euioctionem non obstare, idest, non deberi inter scienistes, idest, inter habentes notitiam futuri periculi, nisi tue expresse promissa sit evictio. l. s fundum sciens.C. de euictio. propter hae tamen limitati nem non recedit gi ab eo quod iam prius dixit, videlicet Q pro pat te male petierat 'ater superinstes, quia potest esse, si, inter eos non erat ictentia fidei commissi, tum quia,dato, leuet scientia, natamen celibatur sub: ecta fideicommissis illa pars, quam stater prAmortuus censebarur habuisse astatre superstite. subiicit deinde glo. dictum una aliquantisper obscurius isti licet in vel sic. ne plus potest, de deculatur per Bar. in prima.q. Versi c. lid

ille stater,5c vult glo.in effectu, P licet paulo ante dixerit in hae quarta , sed sexta solutione, si rein spectu evictionis stater rupeistes non potuit repellati a petitione partis fraternae, nisi pro dimidia illi/us partis,aliam vero dimidia poterat de iure ob αtinere, tame alia via poterat idem Rater superstes obtinere de iure tantum,quantum poterat valere illa dimidia portionis fiaternae,pro qua obstabat euictio sub diuersa tamcn penitus ratione,na vul

Rio.', stater superstes positi petere ab hsredibus

fratris pi smortui aestimatione elus particu's, qu

ipse stater superstes habebat in sua dimidia per

diuisione ex persona Datns primortui, id est, que/admodum dictum fuit,q fater Praemortuus ccmsebatur habere totam suam portionem duplici iu/re, videlicet partim proprio suo iure , N partim Vt a Ratre superstite,'c hoc secundo casu teneba tur ei Dater supcrstes de tui mone, ita quout vice Versa frater superstes censebatur habere tota su portionem duplici iure, videlicet partim iure suo Proprio, ec partim ut a fratre nuc pra mortuo, Mhoc secudo respectu tenebatur frater Ismortuus de euictione statri uiueti: unde cu euenerit casus,s, etia portio ipsius Datris superstitis fuerit em/cta, potest agere de euictione ecitra hFrdes Ratris praemortui,scilicet pro dimidia suα dimidis, qua censebatur habuisse ut a stat re prs mortuo, quod

putem euenerit casus euictionta, probat glo eo ip/so, a curuit casiis fideico I sit licet in ploda ba

118쪽

H. de Uerb. obli. β. Duo fratres. L V

tris pmortui, da frater suples, et prius possidebat

rotam suam partioue titulo uiuisionis, mutat postea I tald, mortuo fratre, Sc censetur possidere dismidiam tuae dimidiae titulo fidei commissi, quia, Me dictu es , dimidiam suae dimidue te sebatur haabere titulo diuisionis a Datre, c csi postea moritur frater, evanescit titulus diuisionis quo ad eam di/νιν midiam dimitam, de censetur i stater superstescam possidete ex titulo potentiori, di habente anateriorem causam l. fundo. .sad leg. fiscid. ita Pipsemet frater superstes euincit sibi ipsi eam dimidiam suae dimidue ex nouo iure fidei comissi sibi superueniete, sed quia re vera, V non omni respe actu sit euictio, quia proprie, de absolute loquendo, ετ nemo potest euincere sibi ipsi. l. si ei cui vendiadi. i . t. qui incipit, item si domino l. deeu:

cligitur quoddam temperamentu, ut scilicra non agatur praecise de euictione, idest, non agatur ad totum interesse, quia re vera res ab eo non auferatur,sed solum agitur ad istimationem. l. si vendia deris, N. l. non tamen S. de euic. adeo P in effectu destruit glo. totam eam suam quartam responsi

nem, quia Iam constat, non obstabat eurciso sta/tri superstiti pro illa parte,qua Dater praemortuus habebat ex propria tua portione,in alia vero γυtione, quam frater praemortuus habebat ut a stratrem pei si te, obstabat quidem euictio,sed ea eraceptio poterat repelli ope compensationis, quia Vipsi Rauisu pristiti debetur euictio ab altosta tretae. Ucrius tamen esse videtur, ' eo casu non sit locus compensationi, sed opus sit noua petitione. Postea glos. sub copendio repetit quatuor respoua sones peream traditas ad d. l. qui cu tutoribus, quae in effectu mersit quinui, deinde infert, P ex

praedictis patet, quid respondendu sit, si ille, cui

facienda est restitutiores ab aliquo, emit eam Me. de quo latius tractauit hie Bar.q ir . tersi quod attinet ad principalem ipsam responsionem viti/mam a d. l. qui ed tu totibus, scilicet Φ hic ratione eulmonis Ne. quae est sexta apud Bar. mqt Rart. non essit bonam responsione,quia aduersatur UerAE

his text. nostri,in quo expresse dicitur fuisse proununciat si contra Horem, qui petebat fideicomis. sum, quas de hoc quo p transacta fuerit, non erugosuit pronunciat si, quasi de euietione teneatur. deinde ait Bart. extare alias rationes,Ppter quas constat ea, quae dixit glos. in hae sua responsione, non esse vcra, re has rationes ponit Barti insta in

prima sua. q. ubi fere in singulis partibus redar. quit ducta hine per gi a. M ibi eo modius dicetur ea Bar.praesertim quia interim nimis longa esset diagressio a principali proposito, idest,ab oppositi

ne tex. in d. l . qui in tutoribu , V certu sit interim, P glo. comuniter redarguitur, ut hie per las nu. s. s. l . 3 . . licet glosin. l. qui ea tutoribus di/cat, i haec solutio est ipsa veritas. ννρ Successive Bar referti septimam solutionem ad . l. qui csi tutoribus, quae ponitur ibi per glos.

quinto loco, ta clariori modo loquitur glo, quam

Bar.inili enim glo.9, in casa huius .f. duo fratres, agitur de eadem te, de qua fuerat Busta diuisio,ii

cet agatur ex alia causa, vel alia actione, quasi dincat glos. quamuis an casu text. nostri coleatur forte remisium fidei commilium per diuisionem,

id non debet esse miru, postqua ipsam et bona fistdeicomissi sunt illa, super quibus fuit etia factus

contractus diuisious, adeo u, non est omnino exintra propositu, Q sub eo contractu comprehensum fuerit fideicommissum , in casu vero. l. qui cu tuα

toribus, fuit transactio facta sola de portione frautris superstitis, ideo non potuit sub eo contIactu comprenendi portio alterius fratris. N ait Barti hanc responsionem posse est. bonam, N id etiam

comprobat Iasnume. s. nimis libero modo, Vbi ctiam eam appellat octauam solutionem,air enim se semper ad maiatum,q, g . V Docto tantum la/hotauerint super isto comi mo, quod re vera, seinc dum ea, ni nil obstat,qua in casu illius. l. quicum tutoribus, res erat clara,l transactio fuit fa/cta sol si de parte unius fratris,quia rex. id expres se continet, du ait, de sola portione 5 c. sed puto,cὲν las male intelligat illsi tex. na si tralaetio misistet facta distincte, ta expresse solum de portio ipsius fratris transigentis, fili mi in tus Iurisco-sultus, qui respondisset sup illo casu adeo claro, Mindubitabili, ta pariter inepti fuissent copi latores.ssob,qui illu casum inseruerunt in empore iuris. MVeritas seu comun s, ta magis r babilis intelligeistia est, ui in casu illius text. fuerat facta transactici Verbis generalibus, ut fatetur ibi ipsemet Ia col. 1.1 col. 2. 1c illa verba,desola portione, non sun everba contrahetium, sed sunt verba Iurisconsulti posita ad explicandum, O Rater ille egerat in tuatoribus de sola sua portione, non autem ad expli incandum, ' transelisi et expresse de sola sua poratione,qa id fuisset indubitabile, ut dixi,sed id po/stea deciditur ibi per Iurisconsultum ex come tiroris euidentibus, videlicet in voluerit iras geres istin de sua portione,quia de ea sola ab initio liti

Rauerat cum eis, item quia portio Datris nondum fuerat ei delata tempore transactionis, ut etiam supra dictum fuit eum Bar.hic col. I. 2o Sub icit Bar octauam,scii ultimam et solutio. nem ad i.qui cu tutoribus, quae etiam ponitur ibi per glo. vltimo loco, quae ait, P ibi acti ,hic vo in .f. duo stat res passive quae verba Obscura declarat hie Bart. licet eius litera multum sit corinxupta, Ut et a inquit Iasnu. α s.in fin. ponens hane solutionem pro septima. voluit igitur glo. dicere, secundit Bar. 9, in. l. qui cum tutoribus Dater, qui uansegit, no potuit praeiudicare active, idest, non potuit praeiudicare alteri fratri, perim do actione,

quae competebat ipsi alteri fratri, etia si expresse voluisset. l. si stichum in fin. i. de noua. l. solue do. s. de nego. gest. hic vero passiue, idest, potuit quilibet ex sta tribus diuidetibus haereditate, praeium dicare sibi ipsc ait tame Barti hane solutione sibi nou Placere, quia etiam in casu huius text. πα-

Κ v supponitur

119쪽

D. Iacobi de Alba

supponitur, ' unus Pater possit praeiudicare at reri, quia si ego non possem praeiudicare fratrim , nec etia frater meus posset praeiudicare mi. h ι, quasi dicat Bar. ci, alioquin tex. iste esset de in subitabili,quae reprehesio Bar.non videtur urge

te, quia verius videtur esse quod dixit glos. q, si Per divisione remitteretur fides comissum, id proueniret, quia quilibet ex ipsis Ratribus praeiudia caret sibi ipsi, non aute unus prςludicaret alteri. αι opponunt deinde glo.N Bart. t de text. in . l. tres fiat res i. de pae. Sc respondet glo. 9, ibi intera uenit dolus, videlicet quia celata: fuerat per duos ex Datribus illae petunt de quibus in tex.& do

clarat Ias. nu. s. Bar. aute hic soluit alio modo, videlicet se in text. nostro fuit male iudicatum, prout iam dixerat glo. ind. l. tres Datres, Accoma muniter approbatur haec solutio, ut hic ait Alex.

nume. H. in fine..et2 Item opponunt glo. M Bar. t detex. in . l. Pauato Callimaco. . Pomponius. s. de lega. i. Ubi adeinptio legatorsi, c fidei commisibis facta per patre

in praeiudicium filiae, non comprehedit fidei comis missa conditionalia, c glo. se remittit ad dicta ibi per eam, ubi pariter opponit de isto text. 8c soluit duobus modis, ut per eam, c Bar. hic alio modo, idest,' etiam hic non comprehedrtur ius fututu, nam fuit male iudicatum, Sc sequitur Pau. de O. l.et. in fin.Κ Λ lex. nu .i s. in sin. Et conciviatior,ta magis conuenies videtur responsio, qua tradietas. hie nu. s. collecta ex verbis gloiae ibi, in ita casu illius tex dispositio paterna, qua uis genera AElis, interpretatur ex humanitate, di voto paretum in filios, Ut per eam non censeatur remi sitim fis dei commisitam conditionale , ne scilicet alio qum sit melior conditio fisci, quam propriae filiae, nam ibi deuolutum Raerat negotium inter filiam testa/toris, V fiscum , qui propter delictum ad se auo. caueiat bona filij masculi. xM. Opponit deinde Bart. t de text. in .l. titi usa. qui b. m .pi .vci hypo. l. de quo teX.iam op posuit glo. hie circa principium, N illi textui iam data fuit res sio per glo. ibi agitur de iure piaxa gnoris tantum, culus t natura debet esse, ut fia αcile tollatur, quia etiam de facili constituitur, viis delicet solo consensu, seu sola praesentia, etiam in re aliena. l. si consensit eo. tit. qui b mod. pign. vel hypo. λ'. qui texti id non probat, probatur tamen in . i. 2.C. si res alte. pigno. M in. l. mulier.C. dedi astratapigno.a qua responsione hie recedit Bar. ta. cite, ta est periculosa, quia ut ait lac hic nu .ro. MED. 22. etiam T fidei commisium condicionale potest tolli solo consensu, nam potest tolli pacto. l. . C. de pae. secundum Petrum de Belatio, cui tamen respondet lacu, text. in ea. l. t. loquitur de pacto ex prella, glo. vero hic loquitur de nudo consensu domini ex sola eius praesentia. Bar. vero respon.

det duobus modis, primo O illud ius pignoris crat de praesenti, ius vero fideicommissi hic erat defuturo. item respoudet, a, sidcicommissuri, cumst ex dependentibus a testamento, non solet ita de facili tolli. Et ex prima responsione ipsius Bari

colligunt Docto. eum volui si e unum satis notanairs dum, T videlicet st, si fideicommissum esset porum, vel purificatum, ecteretur remitti per smisplicem diuisione ,scilicet fideicommissum reciproincum, ut hic per Alex.nu. 2τ. Sc lacnu.23.qui post relatas opiniones allos sequuntur Barita alterunt

id etiam voluisse Pau.de O. hic col. i. sed loquiαtur Pau. in casu claro, videlicet quando diueris res separatim prs legatae sunt diuersis haeredibus, ta tamen ipsi eas postea faciunt communes, Sc eas singulas diuidunt. hoc autem dictum,q, per diutui χτ sionem cestatur tremissum fidei comisitim puarum, vel condationale iam purificatum, debet in telligi quo ad eos, qui habent sciet iam testameti, secundum Alex. c las c sequitur Ripa nu. tr. Ma a . ne alioquin obstet supra dicta secunda resposci Bar. qua dixit. ea, quae dependct ex testameto, non facile perimuntur, videlicet nisi perspectis, dcognitis verbis testamenti. l. de his. s. de transac.

12s quod autem supra dixi, si fideicommissum et sit

purum, vel si conditionale, sed purificatum,dixi, quia ea duo squiparantur l. fin6.titius a. de vulδga. ubi las in tertio notitii. iast opponit deinde Bart. 4 quinto loco, si pa nano debeat cestri commisit ita absolute, ut dicitur in hoc tex. quin scilicet is, qui ad pinnam conuemnitur, possit se di fendere docedo, quod sementia

fuerit iniqua,ta opponit is text. in . l. Vendicante, adest, in .l. seque .s de euictio. ubi si venditor, qui tenebatur de euictione, reuocauit iudicialiter ad se ex nouo lure rem , quam prius Vediderat, N eam reuocauerit, non obstante exceptione evictimis opposita per emptorem, poterit emptor poria in alio iuditio agere contra illum de eulmone, S itat se illud. quod T semel tractatum fuit in uno ludiatio, potest iterum uactat i tu alio,& tamen contra rium dicitur in text. nostro. quinimo text. in d. l. Vnd: cantem, seu in. l. seqee. procedit in fortiori. bus terminis, videlicet ut quod tractatum est in uno iuditio, possit iterum tractari in alto, etiam

agedo, ergo multo magis id deberet posie fieri in

casu nostro ad excipi edum, idest,ad meram defensionem. Respondet Bart. quod ille tex. procedit, quando super exceptione pronunciatum est convitra excipietem, text. veri in hoc.q. duo Ratres, procedit, quando super exceptione prunuciatum est pro excipiet e contra actore: V reddit rationa si uiuerstatis dices, ' T magis lauetur excipieti, quam ageti, quia non erat in potestate excipietis agere, di eande etiam ratione repetit ipse Bart.in .l. I. in a. col.C. de ordi.iudi. diuerss aliquantulum tamen verbis,ait enim, P non est in potestate rei iterum assumere litem, Se ita Bar. ibi videtur conflsiderare id, quod futurum est, hie vero videtur Osiderare id, quod est praeteritum : puto tamen, P constitue da non sit vis in eiusmodi verbis Barcita Puto,st eius meus fuerit adducere id solsi, quod Scunali tet

120쪽

.ss de Uerb. Obli. h. Duo fratres. LVI

sit generaliter dici soleta esse magis Duedum reis,

qua actoribus. quia eam ratione sumpsit a Cyno

ait in hoc proposito, Φ generaliter magis lauetur 3 eis, quia nan est iu eorum potestate agere,quando volunt, M ad hoc facit text. in i . si quando.C. de dilatio. N. l. pure. S. de doli excep. nihil autem habet ea ratio Cyni, V Bar. quod specialiter respi/ciat casum, de quo loquimur, veru est, P alio mo do potest ea ratio deduci, quo specialiter respiciatus istos terminos, am Vt ait i Bal. in . l. pereptorias cia. a. u. s. Uersi c. quero quid si actio.C.sente.rea

se n. non posse, no erat in potestate emptoris ageaere de euicti e contra vediterem ante latam senotentiam,N abductam etiam a se rem. l. habere lis cerea. de euic. N patet ex d. l. Vedicantem , ergo

tale ius agendi de euictione habet originem post semetiam, merito igitur ei non debet obstare res

iudicata, ta eam sequitur Iachie nia. 29. maxime Per textain .l. si haeres unus in En.s. Ea mil. hercis. Quae ratio, licet colorata, no videtur bona in terminis, de quibus loquimur, videlicet quando ille, quieuicit, est illam et, qui tenebatur de euictione,

tune enim potuit proponi exceptio euictionis, eis fiante latam sentetiam, ut patet e X d l. Vedimnte, exceptio enim semper admittitur ante latam etiasent etiam, etiam exceptio precij, dato, deat lis eum tertio. l. fin .fex quadrante. s. de dola exae p. deinde ex ea ratione nimis restringeretur hse

314 materia. Successive t Bar. post traditam praediactam responsionem, vales generalius complecti hune articulum, distinguit, ut per eum. Et ex eius dictis colliguntur quiis conclusiones, secundum Ripam hic, seu verius sex, ut puto. Prima con/xis clusio Bar. semetia lata super exceptione in casu, quo summaria fit cognitio, non nocet in alia causa, idest, no impedit quin possit id iterum tra actari argu . ex. l. a dsuo Pio6.s super rebus a. de re iudica. V probatur etiam ex l .pen. Vbi glos. NBar.f. de iis qui sunt sui vel al. iur. N ratio potestris esse, quia quando et proceditur summarii, non est plene cognitum, nam id tractatur incideter , Ut per Bar. in d.=. si super rebus nume. r.ergo iniqua esset,' non posset amplius tractari, ut per ipsum

Bart ita. l. I.in et .col.C.de ordi. lud. hine videmus,s, a 'a Facta in iudicio summatio, non faciunt fiudem in plenario. e. venies extra de testi. Min esse ctu absurdulatui iniqusi esset, st summatia, idest, imperfecta cognitio impediret cognitione plenio rem . M ad hoc tendit limitatio, seu declaratio, qua tradit Ripa hic, Sc in. e. cu eeclesia Sutrina nu. 2 t. 33r extra de cau. posse. M pptie. ς, hoe dicta et Bar. debet intelligi, quando fuit summaria eognitio reν spectu probationum, secus autem si solum misset summaria in modo procededi, plenaria autem in

cognoscendo, ut dixit Abb.consso. col. fin. I. Vol. Deci. cons. ος. Sc satis patet Bar. hic ita seu fise se, dum ait,summaria cognitio Me. Sc de eo duplici modo,quo solet dici causa aliqua summaria,lω

te Bari in extrauaganinu reprimen. in Uerbo, per a 38 edictum col. 2. Dum vero i Bar. h1c dedit exemplum, qua do pronunciatur sum aliqua dilatoria, dicedum est,ut per eum m. l. fin. col. i. s. de scri x, ec generalius per eum in d. l. r. cessi. n. ec G.C. us de ordi. iudi. M in. l a proceiate.C. dedita. t de clarando quae sint exceptiones dilatori , ut pcreum in. l. exceptronem C. de proba.34o Secunda conclusio Bar.est, T st sentetra ab olutor sa, dest, lata contra actorem in iudicio pri cipali, re in quo plene fuit cognitum, non potest amplius reuocari in dubrum in iudicio ac testario, velat est iudicium poenale,ut in casu text. nostri, B Docto. com muniter sequuntur Bart. tam in ista conclusione, sicut in aliis, ut hie ait Ias. nu. so. Npro ea facit tex. in sui ratione in .l . ex diuersos . . s. de res vendica. ubi ipse Bar. cessi. I.nu. .inducie illum text. ad declarationem text. nostri.& potest

comprobari ex genetalibus regulis, quibus habe tur,si accessorium solet sequi naturam sui princiis

palis.&multum ad hare facit rex. in . l. Perminom rem. s. de peti. haere. Et aduersus hane e clusiotae

Barioli opponit Ias hic, dices eam videri contra text. ind. l. ve dicantem seu in. l. seque . nam ibi etiam tractatur de poena, scilicet poena dupli n mine euictionis, ta illa poena demdet a principamli, idest, si res euincatur,ta tame emptor,qui Oppo/suerat exceptione euictionis, ta succubuerat, po test postea agere ad eam poenam, Sc ita in iudicio poenae tractate iterum de euictione N pro responssone laborat Ias post Petrum de Besu. Sed non videtur esse laborandum super hoc, quia iam pa/tet responsio ex principali distinctione Bar. hic, o aliud est in reo, M aliud est in actore, reus enim, dato, succumbat super exceptione, potest itera in alio iudicio ide tractare, quia magis fauetur re is, ut supra dictum fuit cum Bar. nisi scilicet trainctetur ad eunde finem, ut in penultima conclusi ne Barioli. x. igitur in d. l. vessicantem , procodit in reo, qui succubuit, rex. vero noster procem dit, quando succubuit actor Praeterea non est b na respon fio, quam post Belatium tradit Iasidum ali, P in d. l. ve dicantem, idest, in .l. seque .cam postea agitur ad poenam euictim is,non contra uenim tur aliquo respectu primae semetiae,quinimo pre in supponitur, ta comprobatur prima sentetia, nam per primam sentesiam eonstat re ruisse euictam,ta eum postea agitur ad poenam, necessarium est Pr supponere, st res merit euicta m. dico enim, P alio respectu eontra uenitur prims sentetis iam

in ipso primo indicio fuit opposita exceptio peremptore , P veditor tenebatur de euictione, ideo non poterat de iure re eripere de manu emptoris, Mnon obstante ea exceptione, iudicatum fuit pro Veditore, M per conseques fuit iudicatum,q, non teneretur de euictione, eum igitur postea emptor

in alio iuditio petit pcenam , M agit de euictione, se probat eam, fit directo aduersus primam sen/utiam, quod, ut dixi, toleratur tu reo, qui prius succubuit,

SEARCH

MENU NAVIGATION