장음표시 사용
11쪽
pliandis saeuitatibus, spreta Imperiali auctoritate, laborasse. Neque imperatores Amgusti, inter quos praesertim Henricus Vll. Maximilianus I. alii, iuribus Imperii, immo
tali nominis gloria, prospexere, tantummodo turbas, adversus Imperium insolenter excitatas, graviter ulti, poenis legitimis impositis, sed quoque injuste subactos, aequis. simo iudicio lato, et armis Regiis adhibitis, in integrum restituerunt, atque adeo, oecupatione omni bellica damnata, qua civitas, Imperio subdita, alterius detrimen. to, et sine praestatu imperatoris limites ditionis dilatarat, ipsum Regale armorum ius merito denegarunt ἔ prouti exemplo volaterranorum, Miniatensium, Pisano
Bisori ad ann. νήρ o. Neque 3. argumentum. a foederibus, cum multis Civitati-hus ae Principibus percussis, ad suprematum evincendum quicquam conducit. Nam quando ejusmodi pactiones contra Imperium quod haud raro eontigit) inite conati Florentini, Caesares illico facinus severὰ detestati; cujus rei illustre documentum suppeditat celeberrima proscriptionis sententia. ab Henrico Vii. tum pisa comis
morante, adversus Robertum, Apuliae Regem, solemniter pronunciata, apud AL
haec verba notatu dignissima: Confoederationes tamen, conspirationes. uniones. et ligas. in omensam et impedimentum processus Caesarei una cum Florentinis, ν Lucanis. Senensibus et aliis nostri Imperii Romani subditis per Longobardiam, et ut eos in rebellionis praecipitium, excitatos foveat etc. Sicubi vero foedera cum aliis civitatibus et principibus Italiae . excepto expressae, vel tacite ipsimet Imperio. celebrata, quorum ingentem catalogum N. I. exhibent; neque hinc causa suprematus juste et congrue defenditur. Nam etiam Status et Civitates Germaniae, potestati
Imperii ae iurisdictioni immediate subditae, jus foederum, tuendi juris, vel dignitatis.
vel pacis causa, pridem exercuere, et adhuc hodie eodem, per Insν timentia pacis, nisi gensis firmato, utuntur. Inter conventiones autem hujus generis, quas civi tates Teutonicae quondam celebrarunt. praesertim eminuit foedus Hanseaticum. sic.
ut urbes Hanseaticae , egregiis opibus instructae, saepius cum Regibus Daniae et aliis potentissimis principibus terra marique bella gesserint, pacem inierint, imo Mediatio nis offieio libere fuerint defunctae, integro utcunque lummo Imperii iure, utpote in cujus elientela semper perstitere, et adhuc dum persistunt. Quo imprimis consulem dus est D ATTIVS, POL Ris. Germ. ubi foedera Statuum et Civitatum imperii illustria longe numero enarrantur. Unde apparet, usum ejusmodi iurium non praestruere semper absolutam Juris Gentium libertatem, quae summitatem Imperii, quam uois eant, complectatur. Certe nee desunt infinita fere foederum exempla, quae Nodiolanenses, Mantuani, Placentini, Bononienses, aliique Italiae populi, vel inter se, vel eum aliis percussere: qui tamen nunquam in tantam audaciam prolapsi . ut id suprematum quendam sibi adrogarent, vel instar liberorum, qui . ab alieno arbitrici minus penderent. imperantium haberi vellent. Imo in Foederum et Pactionum Tabulis, Appressitastis N. III. insertis, quibus Florentini amicitiam et benevolentiam Regum Franciae, Caroli H. ann. I 396. et Ludovici XII. Iso8. conciliare sbimet conati; verba se disposita, ut ex toto contextu nil uspiam eliciatur, quod vel majesta tem Imperii offendat. Vel de supremam quodam testetur. Certe, quum aevo primi foederis. quod hic memoratur, Veneratam, Imperator, res Italicas parum curaret, atque Galeaesi, primi Mediolanensium Ducis, potentia mirifica incrementa aecepis. set, neees ate summa velut Florentini coacti ad foedus cum Galliae Rege perage dum ; quod quidem mox deseruere, Ruperio Romanorum Imperatore electo, cujus auxilium deinceps summa animi devotione adversus eundem Ducem expetiere. prouti apparet ex Literis ipsorum apud MARTENIUM Ges novir. anetast. p. 133M cie quo infra pluribus ; Quod vero alterum foedus, cum Ludovieo Us. eonclusum attinet, nil ibidem, quod juribus Imperii adversum, continetur . eum etiam secun dum sententiam , variis Iuris Publici peritis comprobatam, Civitatibus Imperii immodiatis lieeat . sese protectioni Principis extranei commendare, salvo Imperii nexu. quem hic satis perspectum cognitumque habuisse Ludovicum. distincte patet tam ex Linamevia pacis , paulo ante Blesiis ann. Iso4. inter Maximilianum l. Caesarem, atque eundem Regem compositae, sub L. C. quam GOLDASTI AEI. Pol t. p. so.
12쪽
et σψ. add. MAGER. L Ariocari armat. C. O. n. σε. seqq. Praeterea in literis quoque Florentinorum. Tabulis Foederis de ann. I 396. in is penae Lit. D. subjunctis, ii diserte profitentur, sese Populum Regium, i. e. Regibus Italiae, Caroli M. successoribus, Obedientem exstare, ac Regali vexillo semper ab ines tae memoriae Laroti M. Os fuisse. Jam Caroli M. insignia qui desicribunt, affirmant. Caesarem istum in dextro scuti latere dimidiatam Aquilam, S. R. Imperii vetustissimum insigne, in sinistro autem li- .lia aurata, gestasse, vid. GERONIMO ET URREA, Pare. II. dei vero honore militare, p. ro . Ac Hexilliferum Florentinum, qui singulari semper auctoritate eminuit, Imperialis Uicarii nomine semet extulis te, ccria quoque Annalium fide habetur compertum. Tandem itidem rem maxime illustrat. quod Instrumenta ista a personis,
quae Imperiali auctoritate sices ordinarii, etc. nominantur, fuerint subscripta. 4. Hinc pro suprematu concluditur,quod populus Florentinus monetam,sua ipsius auctoritate proprio signo signatam, semper cuderit. Sed, practerquam, quod, manitest Iuris Publici usu, non tum quam plurimae Germaniae Civitates immediata sed municipatra quoque, commercii et mercaturae gratia, privilegiis Imperatorum. Vel Praescriptione, quae tacitae concessionis vicem obtinet, jus monetandi pridem acquisierint, neque pro in semper prancipale seupremi Hinini, si eum, uti THURNUS definit. constituat, docente STRUVIO SYNTAGMA DR rabl. A II 1. 3 . 3s. et Aa
g. Zo. ita abunde, quo jure ac titulo Florentini facultatem hujusmodi exercuerint,
ex facto Henrici VII. Caesaris cognoscitur, utpote qui istis, ob perfidiam, jus m nerandi, sententia proscriptionis lata, ademit, testibus VILLANO CXLII A p. or.. AMMIRATO p. as . seq. MVSSAI o in Vit. Hese. V I. L. XIV. p. γδ. Quae qui, dem minus licuissent, si Florentini supremo dominio fuissent praediti, et Regale monetandi ius isti ad nexum habuissent. Certe jus monetandi in Imperio Romano- Germanico. ab antiquissimis temporibus, ad potestatem Imperialem , in Italiae oris
itidem, pertinuit, ac si a civibus fuit exercitum, id beneficio Imperatorum et comcessioni, vel tacitae, vel expressae, acceptum utcunque debuit referri, prouti exemplo Venetorum liquet, quibus cum ab Imperatoribus occidentalibus jus monetandi indultum probe cognovi flet, Aiactor Scrutinii Liberi. Venetae, hinc adversus libertatem Reipublicae raud contemnendum depromit argumentum, C. AVI. g. ψst. Quemadmodum igitur omnia ista iura, ad quae est. p. m. provocatur, liberta- diges em pertis tam Florentinae gentis minime coarguunt; ita a veritatis via valde defle- μm με erunt, qui adfirment, nullum in Florentina urbe extare monumentum , nullam . Publicis tabulis memoriam, ut ne suspicari quidem liceat, aliquid autoritatis habuisse 'imperatores, aut alios Principes in Reipublicae administratione. Nam saepius evenis, 1-- .ut Documenta supprimantur, vel occultentur, ac publica monimenta data Opera re- eomtroia
moveantur, quae certillima majestatis Imperialis testimonia edere intelliguntur. Pla-banis ne . etsi forsan veteris Palatii, ubi complures Caesares commoraci, nulla amplius uri . appareant vestigia, tamen inde parum praesidii pro suprematu imaginario arcessitur; - νImo ea ratione plures Imperii civitates, in aliam formam externam, mirifica temporum vicissitudine, redactae, exemtis et prorsus liberis forent adnumerandae. Fuif-cit tot egregia Documenta, tam in Archivo Imperii recondita, et jam dum producta. quam a Scriptoribus Italis, fide dignissimis, commemorata, tot ipsius Florentini populi confessiones, tot denique fortissima rerum argumenta antiquiora, et recentiora, ius Imperii in Etruriam penitus comprobare. Iam vero amplius. i lorentinam Civitatem persectae libertatis semper fuisse com. Rerum a Polem, hinc evinci posse existimatur, quod ipsa nunquam non masio animo vim ct ἔλσα iaconatus cum aliorum Principum, tum Imperatorum, eorumque Uicariorum, re is
presserit, ac prospero successsu libertatis amittendae periculo semet subtraxerit. At, Praeterquam, quod AUGUSTINUS, N HUS, et FURSINERVS, hic allegati, cum binis fortunam Florentinorum singularem extollunt, libertatis forsan verbo formam regi- is minis liberam innuant, et potentium Vicinorum , v. c. vizz - Comitum et Ducum empla. Mediolanensium, saepius agro Etrusco inhiantium, sed incassum laborantium, habeant rationem, imo hominum privatorum, de juribus imperii sinistre sentientium, , iudicium nihil efficere vel nocere possit; ita jam accurate inquirendum est . utrum res Florentini populi gestae, quae hic longa serie recensentur, ex genuinis Annalibus fuerint legitime ac ingenue demonstratae, et quo iure Imperatoribus , ipsorumque Vicariis, potuerit idein resistere, arma objicere, mandata reniti, ec turbas tantas in
13쪽
Regno Italiae excitare. Primo autem ex SIGONIO A Rign. Pal. L. XIV. et AMMI γ.ι m RATO n L. I. adaudio Mama Ir a. refertur, Florentinos Christiano , Archiepiscopo
2 is. 1 MOguntino, obstitiste, in Etruriam misse. At sicubi verba S lGONu probe perpendantur, apparet I. Moguntinum a Caesare, jurium Imperialium strenuo detentare. non ideo Tusciam adiille, ut, quaesito colore pacandi provinciam, eam Imperio ad
, diceret; potius illo fine, ut pacatam in fide eontineret. a. Ipso S lGONIVS perfidiam Florentinorum perspicue coarguit, ac justatri poenam, qua subsequuta, his . verbis designast Caeteris c Etruriae populis ) se illius Moguntini arbitrio remissu- ros injurias , litesque dicentibus, Pisani et Florentini pristina in pertinacia perstit
runt. Itaque ambo tanquam communis octi hostes ab eo proscripti; et beneficus
Imperialibus spoliati sunt. Non solum vero SIGONlUS de subjectione Civitatis
Florentinae. aevo Friderici 1. continuata atque corroborata diserte testatur, sed G
DEFRlDUS VITERBIENSIS . Pari. XVII. Chron. p. XIo. itidem narrat, quantoper Imperator istam sigillatim ossicii admonuerit, et ad obsequia debita reduxerit. N que divertunt hic RlCORD. MALES PiNl. tas. LAXAII. ρ sp. et B VONlNSEGNDVS L. I. p. 3 a. qui de Iudicibus et Vicariis, in cunctis Etruriae Civitatibus a Friderico I.
constitutis, distincte ac candide perhibent. ι au. De Rodolpho I. Imperatore cit. p. VII. memoratur, Civitatem Florentinam V do ho I. cario ipsius, ann. I 28 I. misso, obtemporare, illumque excipere noluiste. Verum hic apprime commonendum est. perperam vicarium Latidia adpellatione insigniri. quum potius, anno eodem . Rodolphus, Caesaris Cancellarius , atque Geroldus, Discopus in Austria Gurcensis, res Imperii in oris italiae direxerint. id quod comprobat Epistola Pontificis Maximi, Martini iri ad Etruriae Marchioncs. Comites, et Potestates, scripta , apud urbem veterem ann. Ia 8 I. XII. Kalendas Iunii, ubi jusROdolphi Caesaris in Tusciam enixe agnoscitur, pariterque monetur, ut Vel Utrum que Caesaris Uicarium revererentur, vel unum illorum subjecta mente reciperent. et iisdem ea, quae decet, obloquia praestarent. Deinde compertum est, Rodolpho. Cancellario, ob acquisitam dignitatem Archi. Episcopi Salisburiensis, italia cvoca to. ac , imperatorem Vetera Florentiae privilegia confirmaturum, pollicito Ioannem
de Avethis ann. Ia 8 qui in Scripto adverso lepide omittitur, futile suffectum testa te Di PLO MATΕ infra sub tae. E. et AMMIRATO, L. III. Isr. Quo anno . . I 283. discedente, sequenti, Honorio IU. Papa emagitante, ad munus Uiearii in Tu scia evectus Princivalles Fliscus. Comes Ianuensis, qui omnino prospero successu res ι . Imperii administravis. Florentiam enim ingrcitus, cives ad Sacramenti praestationem
concitavit; cui negotio quum, more conlueto, terga verterent Florentini, tuere de nuci proscripti, sic, ut idem Fliscus ex Germania milites in Tusciam adduxerit, et Aretinorum causam adversus illos et Senentes exacte propugnarit, quod referum
vILLANUS L. VII. C str. ρ . atque AMMIRATUS L. I u. p. LγΙ. rost. --n- Neque vero existimandum est, jura imperii a Rodolpho I. fuisse vendita. Nam tum de id commensi ipsi illi publice inficiantur, qui, autoritate publica commoti, Supre-ώ--δ maius Florentini conditionem tuentur. Plane, quid de Fliseo . Vicario imperiali. ς g. censendum sit, omnium optime declarat UBERTUS FOLIETA, in elarorum G - iz h st, rum GNiis ν qui, Jacobi aetasi et gloriae, ait, succrevit Prinetvalles Flistus, ipso quod obiisa. que aa summos honores a Rudolpho Caeserae elatus. Vicarius enim in Italia Im , perialis fuit. Ampiam vero et splendidam eam fuisse procurationem s quanquam
Nnsinis Urerum Princivallis parva, neque ea admodum explicata exstant monumenta, qua
explo- quidem ipsi viderimus hinc statuere lieet, quoa in Hetruscis Annalibus legimus. sem. Princivallem Caesaris nomine Hetruriae civitatibus tributa imperasse, illumque i bellis, quae per eadem tempora in Hetruria gesta sunt, inter primores Duces, cum summo Imperio fuisse varia fortuna usum. Certe nemo dissitetur . quinonterregni ., diuturnitas m ajores Spiritus Florentinis instillarit. Sed inde non magis ad Libertatis .i perfectae culmen ii penetrarunt, quam reliqui S. R I. in Germania pariter ac Italia cives qui, lice regregiis juribus aevo illo turbulento potiti, retalominus in fide in sinoemia violata Perstiterunt, de exemtione quadam nequidem cogitantes. Interest adjicere
eo inis hic ea, quae MACHI AVELLVS, L. II. Histori Aror. p. 3σ. itemque POGGIVS, L. MMr to. Hysor. Hor. p. aos. ingenue memoriae prodiderunt ἔ quorum ille ait: Florentiam rum Flo- primo stirpem Carolinam obtinuit Ie et Imperatoribus Germanis paruiste, sub intemre tis regnum majorem audendi facultatem cumuicquam exemtionem. vel planam libera
14쪽
talem accessisse ; hie vero se disserit: Frat civitas Ionga pace admodum opulenta.
opes amplissimae, pecuniis amuebant cives supra modum elati fastu, et, ut fieri so- let, ex rerum copia orta superbia neque Pontificem imperatorem neque quem quam alium magni pendere sinebat.
Quid igitur mirum. Florentinis ipsis Scriptoribus Superbiae vitium civibus suis mea rius exprobrantibus, hos itidem Vicarium Adolphi Nas vii, Caesaris , Ioannem de G, MAALhillone, in Tusciam milium. haud aequo nimis animo pertulisseὶ Certe quicquid vi-8M. --
carit isti effecerint. eorum tamen mimo ac delegatio comprobat,imperatores Roma-' no-Germanicos post Interregnum quoque jura Imperii in Civitatem Florentinam sarta 'tectaque conservasse, atque contra quamlibet praescriptionem muniisse. Cesterium
Joannem de Gabillone quum B ORGHINIUS, p. 3as. Alberii l. Imperatoris, Uic rium exstitute arbitratur. insigniter decipitur. Nam ann. Ias I. regnanti Adolpho, nullum futtile, disertis verbis commemorat HENRlCUS STERO, in Annal. ad ann. Iap I. p. 3ρν. Deinde quantum patriae aduletur idem, hinc abunde colligitur, Resellia' narret, Ioannem istum in publicis istorum temporum Chartis nunquam Romanorum tur Regis vicarium, sed tantummodo praetentiam adpellari. Etenim PTOLOMAEUS BORGLUCENSIS, in Annia ad ann. ra νε. licet circa tempus discrepet, Ioannem kIcariam in riscia vocat, ac, Ch eos voluisse excutere jugum de manibus Imperis, oblata pecunia, perhiber. Pecuniae vero summam . praescriptam. Uicario tam Adolphi, et Alber-berti I. quam olim Rodolpho I. Praefecto a Florentinis exsolvi debuisse, idque tamquam a subditis, satis Robertus Rex civibus in memoriam revocat, apud AMMIRA
TUM L. LII. p. a 43. quicquid rem palliare audeat Boi GHINIUS, p. 3a 3. μου. cujus itidem mentionem injiciunt BUON SEGNIUS, L. I. p. ror. VILLANvS. L. III.
Postquam de meariis actum fuit, ac satis demonstratum , quantum hac in re resta argumenti pro Iure imperiali situm siti et quantum ii fallantur, ac propriam veluti tur- nantia pitudinem profiteantur, qui ex perfidia et repugnantia subditorum perfectae Liberta-t-nt iis facultatem aliquam dimanare, censent; dispiciendum et indagandum itidem est qua ratione . quove juris fundamento suffulta parva Florentinorum manus ipsis posita tentissimis Augustis ac Romanorum Imperatoribus restiterit, ipsorumque vim repres- ΔAuseriti Iam praecipue p. VIII. Henricus III. clUM ann. OS I. post longam obsidio itis. arinem, re infecta disceciere coactus esse memoratur, adductis in Append. N. II SIGO-sume. Nil . . ALA SPINAE, et AMMIRATI verbis. Sed quis inde coarguat, civitatem tum Florentinam Imperio Romano haud fuisse subjectam Plane ista tum obsidionem sustinuit, quod partibus Pontificiis addicta esset, ac Caesaris excommunicati, imperium agnoscere nollet; neque proin perfectiam Libertatem vel exemtionem illico assectavit, Henrico V. successori. nequaquam repugnans. Nec sola Florentia Henrico undique vexato, sese opposuit, ac perfidiam armis corroboravit. Sed plures quoque aliae Italiae Civitates, Imperio subditae. tum coerceri et obsequia prorsus revocari minus potuerunt, usquedum, nebulis discussis, clarior felicitatis, justae causae comitis, lux affulgeret. Praeterea quod Fridericum II. Imp. attinet, is sane, ipso fatente A RETINO, L. I. e. ia sim, rebelles Hetruriae civitates ita ὀOmuit, atque compescuit, ut fabulae magis Frideriis instar, ab Italis excogitatae, illud habendum sit, quod declausis portis, et relecto ei LI IN. Caesare eis. p. VIII. adfertur. Immo hic lubenter conceditur, Gibellinos summam ab om- rerum civitatis, arbitrio Caesaris et voluntate, obtinuisse; quod quidem iterum Q rif--- premum Imperii ius extra Omnem longe dubitationem collocat, ipso BLONDO, De cia. II. L. F. p. a1Ι. quantum Friderica II. in Druicis valuerit auctoritas, haud retiee te, itemque MALESPINA, CV. C. MIZseq. p. 13. seq. testanter Florentinos in setis
vitio Imperatoris fideliter militasse; quapropter apud GOLDASTUM, T. LI. Const.
Imper. p. o .seq. fideles iidem nuncupantur. Neque, quamvis optima Ludovici lv. Imperatoris, e DOrno, Serenissma Du-is eum Boruariae . consilia fortuna destituerit atque Guel ficae parti addi i tabellinis v a tririas tum crearint molestias, illico est existimandum, Florentinos ipsius Imperii Ro- ν IN. mani jura in dubium vocasse. Vel Caesiares supremam potestatem, ut univertam Tuia
sciam jam dudum legitime partam, belli iure iterum amissse. Non Blum enim Luia dovicus Castruccio, cujus vitam MACHIAvELLVS literis conssnavit, Uiearii Impemus in Heauria ossicium, itemque dignitatem Ducis & vexilliteri concessit publieis B a Diploma
15쪽
Diplomatibus. quae exstant apud FREHERUM, in Scripti Rer. Germ. edit. Stram. p. s s. seq. et M LIBOMIVM. T. III. Rer. Germ. fol. rost. et quorum verba prorsus sunt egregia. ae praegnantibus formulis jus Imperii in omnes istat civitates servant; sed quoque Imperator, ac Germaniae Proceres Gibellinos in Italia tantum non primam post expeditionem, deseruere , ut potius ipse Ioannes Boemiae Rex dignitate Uiearii Imperialis ornatus, in Longobardiam et Tusciam ann. I 33 o. e valle Tridentina fuerit
prosectus; quam expeditionem descripsere Io. UILLANIUS. Lib. X. C. Wro. CAROLI lv. IMP. Commentarius de Vita si , quem in Seriptoribus Rerum Bojoemicariam exponit MARQUARDVS FREHERUS. Quinimo ex Vita Johannis A II. Pontificis Romani, a BALVLIO ex Appen De Ptolomaei Lueensis edita, satis perspicitur tum Guelphos, tum Gibellinos, mirifico et confuso illius aevi statu , jura imperii usurpasse. Quae quidem usurpatio injustissima omni merito effectu caruit, neque illa
pueris, suppressit, nec diu, uti paulo post demonstrabitur . duravit. Ceterum, quare eadem insigne pag. VIII. Florentina Civitas Imperatori, Sigismundo, ann. I 43 I. strenue feticiter rue Ogισ- se opposuisse narretur, minime liquet. Etenim Florentinos, Venetorum tunc socios, m n i et varia, collectis copiis militaribus, molitos, insigni victoria domitos, aequissimam
p. os . uno ore commemorant. Sigismundus Varios in Italis Imperii Uicarios creavit, praesertim Sabaudiae Ducem, et Mantuanum quoque, tum Marchionem, atque
adeo jus istius sublime adversus quamlibet praescriptionem et usurpationem gloriose confirmavit, testibus NAUCI.ERO eit. lde. CVSPINlANO, Mi. Imperat. p. 3st . Neque Imperator. Roma discedens, Florentiam praeteriisset, ni reditum in Germaniam accelerasset, Concilio Basiliens, Eugenii IV. Pontificis, partibus adverso, Principis praesentiam postulante. Denique ipse AMMIRATVS , L. AT p. roya . et Ioys. r fert, Florentinos, postquam ipsis urbis Pisanae occupationem exprobrasset, ad tin rem Imperii eam se tenere, respondisse; itemque R AVNALDUS, Continuae. Amnat Baronii, ad anu. I II. de pacata auspiciis Augusti indulgentissunt Etruria loquitur.
Quiequid igitur, Rempublieam Florentinam semper jus suae libertatis acerrime desensile. et ab ejus possessione nunquam fuisse dejectam, hucusque glorientur, sp
randum tamen est, fore, ut sin minus levitas argumenti manifesta ex iis, quae jam in contrariam partem adducta, cognosci atque dijudicari velit, plene convincat i
cus egrestus, qui continetur oratione, ad Judaeos habita, apud Isiphum de Milo Iudais. ita sese habens: Honestum quidem est pugnare pro libertate; sed id olim factum M oportuit. At, qui victi semel sunt, et a longo tempore subjecti, si jugum excute-
re velint, faciunt id, quod desperatorum est, non Libertatis amantium. Dilia in Iam vero quidem novum Suprematus Florentini documentum, ab administr ausia tione rei publicae, exteris demandata, desumtum, p. IX. proponidiar. Sed iterum mentum, id argumenti partim apertissimis Annalium monumentis restagari, solide demonstra- G potest. Etenim, quam perperam dicatur, adeo Florentiam fuisse tenacem suae L bertatis , ut ne in dissicillimis quidem ac turbulentissimis temporibus, ad Imperatores confugerit, et in eorum praesidio tutelaque constituerit suae salutis propugnaculuma ivi exinde illico colligitur, quod Rupertum, Imperatorem, summis precibus emagitarit. I aiione atque obsecrarit, ut italiam, valido exercitu stipatus, ingrederetur, atque Civitatem deprom- adversus Galeacii, Mediolanensum Ducis, validissimam potentiam, et minas graviserum. smas tueretur; de quo jam supra actum fuit. Atque hinc vel solummodo dogmatis adversi vanitas adeo apparet, ut, plura exempla implorationis summi auxilii Imperialis commemorare, foret penitus supervacaneum. Deinde ea, quae de Mariis do. Siciliae Rege, Friderici II. lmp. filio, Florentiam evocato, atque imperio civitatis praedito, narrantur. jus imperii magis longe adjuvant, quam Libertati Florentinae, ex causa administrationis rei publicae, exteris commissae, inserViunt, propugnandae. Certe nec Factio Gibellina Guelsos tum ejecerat, quum potius hi longissime praevalerent; neque Florentini uspiain Manstedum , Ob patris imprimis memoriam inimiiscissimum, sponte acciverant, vel ipsi gubernationem civitatis directionemque libero arbitrio detulerant. Nam . postquam ipsi ann. 12 7. ferme usque ad internecionem
aulpiciis Manstedi, Gibellinorum in italia gravissimi defensoris, fuissent caesi, consulus, quae de Senensibus, imperii fidelibus , subjungandis ceperam, uno veluti m
16쪽
mento suppressis; tum sine Manstedus proprio jure victoriae, tanquam Imperialis potestatis. hucusque pertinaciter neglectae, vindex. Florentiae urbem inccupavit . quae etiam Regis mandata devote suscepit, et reverenter eiusdem placitis colla submisit; quemadmodum ingenue recenset SALLA MALASPINA, Scriptor coaetaneus, L. L. C. 4. qui Florentinorum et Guelsorum fastum. aliaque vitia exacte describit. Ejus dem insignis victoriae . atque Subjectionis plorentinorum subsequutae, meminit itidem MONACHUS PADUANUS, L. III. de Rebus in Insubr. et GPA.gest. p. or . qui ait Florentinos coram militia principis Manstedi eorum peccatis exigentibus, miserabiliter corruisse. Nec denique diffitetur ARETINUS, L. II. Histor. filis. p. II. cujus verba memoratu dignissima: Non iam populi sed Maniredi nomine cuncta
gerebantur. Stipendia ex aerario Florentini populi Germanis promebantur. Omnes cives, qui in urbe remanserant, fidem promittere coacti in Maniredi nomen jura- vere, cui suffragatur BLONDUS, Decia. II. L. 1. p. to. Neque ambigendum est,
ruia Florentini, iam mansiuefacti. in fide promissa melius perstitissent, nisi, Manfre-o a Carolo Andegavensi victo et interfecto, atque civitate a Pontifice ob Manisedi imperium anathemate percussa, Guelfi iterum, a Carolo ducti; turbas in Firuria excitassent, atque regiminis administrationem denuo sibi arrogassent. Praeterea vero habetur exploratum, non tam in libertatem eo tempore semet recepisse Florentinox,
quam potius in Caroli Andegavensis servitutem incidisse. Sane idem magis, auctoritate Pontificia adjutus, summa rerum in Tuscia fuit potitus, quam populorum voluntate, utpote qui Carolo extero summopere adversantes, neque ipsius libidinem dominandi ignorantes, Conradino, Frideri ilI. Imp. nepoti, et legitimo prorsus domino obedire mallent; uva de re perhibet MONACHUS PAD VAN. oe est.' σas. Et constat, Carolum Andegavensem, Hetruriae rebus quum praefuerit. Vicarii Imp erialis nomine ac officio sume defunctiam, nequicquam autem proprio Regis Siciliae ABG vel alio titulo innixum. Ita enim MONACH PADUAN. adeg. sic. p. σaa. Roc, vens s ait: Carolus regno sabacto Siciliae venit Viterbium ad Papam Clementem et ibi- extitis dem est ab eo vicarius Imperii constitutus, cujus mandata caeterae civitates Tusciae ncarius ' humiliter receperunt. Atque RICORDANUS MALESPINI, p. I 3 p. et ν r. au-t 8 ctor est, eundem Carolum suos quotannis Vicarios Florentiam ablegasse, ab his civibusque duodecim aliis urbem fuisse gubernatam . ae ipsum Regem eo sese contulisse, ibique plures equites creasse. Ceterum ille vicari arus Tusciae non solum, salvis Imperii juribus , teste RA ALDO ad ann. ra r. nam. γ. literas Clementis IU. ex A chivo proferente, Carolo fuit concessus; sed quoque in Mila Pontisicia, quae insta sub L. f. exhibetur, diserte is terminus adjectus, donec Imperium vacare desineret, sic, ut. Rudolpho I. dignitatem Imperialem capessente Nicolaus III. Papa administrationem Carolo iterum abrogarit, narrante FRANCISCO SANS VINO, MEa Stona H Casa Orsina. L. II. p. a . Neque id displicuit Florentinis, leges ac conditiones, ab ipsis Pomtifice praescriptas, religiose observantibus, utpote qui, ista aetate minus Imperium Romano - Germanicum, sed Gentem potius Suevicam, ab aliis seducti, odio prosequu-ci; quod, peremto Conradino, itidem interierit. UILLAN. L. VII. C. ar. Equidem jam p. X recens administrationis exteris demandatae,exemplum, quod Carolus ad Libertatem Dominii Florentini evincendam sit comparatum, excitatur. Atqui Hausius
rid Bonifacius II X. Papa. Alberto, Caesari, observante MURATORIO, in Dιssere. Di m
Furib. Imper, inflatum Ecclesi Roman. e Chronico MS. Bibliotheeae Atestinae, circa ann. ι :I33 o. concinnato, mirifice infensus, auctoritatis hic sibimet adrogarit, Carolo, Ua ' με Iesim B. a, quam GL G. expromit, Uicarii sive Paciarii officium adsignans; compertum tamen prorsus habetur, illum in literis. apud RAΥNALDUM , ad Portuentem Episcopum scriptis, lubenter confiteri. gustiam pertinere ad imperiam . Carolum V lesiam maeante Imperia interea Paciarium 'isse consitutum, utque ante hac non alio obistentu ab eodem Pontifice Matthaeum Aquispartanum ad Florentinos milium . quam quod Caesarem vicarium ipse semet gereret. Cujus quidem jussibus quum initio reniterentur, diris sane sunt devoti, ac in subsidium vocatus demum Ualesus, qui civistatem , auctoritate ejusmodi munitus . armatusque, intravit. Quemadmodum vero sententiae huic optimae , quae, Bonifacium nomine imperii Carolo munus Uicarii et
Paciarii tradidisse, confidenter adfirmat, nil obest, quod neque PLATiNA neque AM':IRATUS ea de re quid commonuerint; ita quoque patet, eundem Papam, licet in Ereis quodam, apud MVRAI ORIUM cit. ιις restitutionem provinciae Tusciae, ad
17쪽
Romanam Ecclesiam veluti quae pertineret, urgeat, nunquam tamen proposti mnem attigisse. ii mo mox animum adquirendi ditiones, ad Imperium pridem legitime translatas . deposui te, postquam. Alberto I. Imp. tandem conciliato, Carosus Florentia distenit, in tot dissensionibus civilibus sedandis ae supprimendis non adeo prospere versatus, ac hello Siculo. Friderico Regi inferendo . mirifice distractus; prouti referunt MAGNUM CHRON. Alsie. p. ara. et BENEV VT Us de RAMBALDIS Histis. Aurus. - a. rapp. apud FRENERUM. Scriptir. R. α'L. Tur- has vero, quibus isto tempore Florentina civitas adeo impleta ac misere dilacerata describit perspicue PTOLOMAEUS LUCENSIS, is ana. I; os . his verbis r Eodem anno nempe I 3o I. dictus Dominus Carolus venit Florentiam, et facta est ibidem magna commotio. et spoliorum direptio et domorum combustio in civitate et in Comit tu, qualis non ivit a tempore, quo Guelfi et Gibellini Florentiae fuerunt.
Adminia Quantumvis autem Mae pag. I. amplius pro Libertate Florentina commemor solio tur, ann. I 3 3. et I 3as. administrationem Civitatis Roberto. Siculorum Regi, eiu Roberti, que filio, Carolo, fuisse collatam, citra omnem Imperatoris voluntatem, atque eo
Siculo- ut sertius ips resistere possent, neque hoc facto quidpiam continetur, quod Imperio instingat, vel instituto adversae partis inserviat. Nam Robertus potestatem ... hi Florentiae obtinuit concellione Pontificis, Joannis XXII. qui itidem viearii in Italiacis isti et toto Romano Imperio dignitatem adfectavit, Ludovici IV. Bavari electionem gra-Dν,sti, viter impugnans, quorsum Extravagantes Johannis XUs. Ne sede maeante. in Corpo- peria re Iuris Canonici. Igitur ex ipsa Pontificis confessione, ac constitutionis formula, ap--hus paret, Imperii supremum dominium in Civitatem Florentinam nequidem tum fuisse in dubium vocatum; quum Guelphi eo licentiae nusquam profecti. saltem id mi persuasum habentes eum imperatorem. qui, in Germania electus, a summo pontifice haud fuerit confirmatus, potestate omni majestateque esse destitutam. Quam quidem istius seculi superstitionem ae singularem opinionum pertinaciam omnium optime declarat AVENTINVS, in Annal. α--. L. M. Ceterum Florentini, qui quid in elientelam siculorum tantisper concessissent, Ludovicum IV. haud impedire potuerunt, quominus auctoritatem imperialem in Italis egregie tueretur, ac ubivis jura illius, vi armorum et invicta fortitudine, corroboraret, quam pro dignitate e posuit NICOLAUS BURGUNDUS, in Gabiis. IV. L . Quapropter tuto concludiatur, in argumento, ab administratione rei publieae exteris demandata, depromto. nihil prorsias reconditum esse, quod causam suprematus Florentini adjuvet; praecipue quum Pontifices, de controversis civium sopiendis soliciti, cuncta nomine Imperii peregerint, ipsi Siciliae et Apuliae Reges. a Henrico VII. et aliis Imperatoribus pro clientelaribus tum pariter habiti, istius iura probe cognoverint, neque mos ille diu perstiterit, nec ius quoddam perfectae Libertatis ac exemtionis factis illegiti. mis, perversa temporum conditione impune saepius commissis, procreari queat; de
quibus Chronicoa Siculam, passim . quod nuper e tenebris produxit EDMVNDVs
R HB Quandoquidem vero ex Annalibus et Historicorum Commentariis, hucusque a stir -- parte adversa magno agmine congestis, nihil uspiam apparet, quod mentem ab op- umem pugnanda Libertate Florentina dimovere possit; multo minus absterret ingens Io rum copia, quorum testimonia, de existentia. vetustate , et praestantia illius lata, pag. . , M. MI. et a III recensentur. Principio enim minime conceditur, hae in contro. .F., ' versa ac testimoniis Iuris peritorum simpliciter standum este. Quidem comis stiti. pertum est, lites publicas. quae inter principes de Supremo dominio, vel libertat ram alicujus Regni, vel principatus agitantur, itidem ex principiis Iuris, insue erimis Naturalis ac Gentium . dimetiendas et recidendas esse. At quis . prudentiae crvilis gna
rus . Inquam aliquorum Istorum auctoritati tantum tribuerit, . VI, eam regionem
liberrimo jure instructam este. arbitretur . euius libertas, sobrie spectata, in facto consistit atque genuinis Documentis, atque ipsa rerum argumentis potius est probanda Jam, praeterquam quod . si praesens quaestio consideretur, omnis probatio. legitia mis. integris, ac fide dignis instrumentis perficienda. prorsus deficiat, ac potius causa imperii egregiis Diplomatibus. Actisque Publicis, tum ex Archivo depromtis. tum ab Historicis celeberrimis, ipsisque partim Florentinis et Italis, diligenter consignatis, ita sit instructa, ut melius instrui et demonstrari haud possit; ICti, his anxieaonquisiti, summopere vitio suspecti non solum laborant, sed itidem solidas et adae
18쪽
quatas nulli bl adjiciunt rationem, quibus opinioni, admodum singulari, justum robor accedat; quae . etiamsi communi Doctorum consensu munita esset. nequidem rem exhauriret, cum communes saepe sententiae maximi erroris coargui, atque aliis eodem communium nomine insignitis, convelli et implicari acriter soleant. Certe
PAULUS CASTRENSIS, exiguae famae JCtus, nequaquam de iure, sed de facto i
quitur. Abbas Panormitanui, homo Guellicis partibus addictus, perperam commiscet . periectae libertatis et immunitatis a suprema Imperii potestate jus, atque usum Regalium , privilegiis partim, partim praescriptione territorio connexorum. Civitates
quoque Germanorum immediatae pridem Superioritatem, quam vocant, Territo- ωrialem, ditionum limitibus conclusam, exercuere. Neque tamen hinc exemtio quaedam et facultas, a nemine pendens, unquam enata, neque, integro permanente Imperii Systemate, enasci potuit. Quin majestas itidem, quousque comploum jurium, Majestaticorum enicere intelligitur, monente COCCΕJo, in Iur. Pal. Prudent. C., XXI. g. o. titulo utilis dominii, vel alio inferiore, congrue possidetur. Nec reli quae in Italia civitates, certissimo vinculo jam olim adstrictae Imperio, v. c. Ianua, PLuca, etc. Interregni imprimis post tempora, Regalibus fuere destitutae ; quibus t men idcirco nemo veterum ejus odi ICtorum, quantum constat, tam mirificam lia . thertatem adscripsit. Profecto testimonia Ctiirum forsan minus forent penitus hic contemnenda, si modo, quotquot exstant, differentias, quae Florentinam, et alias Italiae Civitates intercedat, ejusque vim paulisper, idque dilucide ac idonee explicassent, vel ALBERICI de ROSATΕ documento ipsis inniti licuisici, qui, ad let. cunctos potitos C. de S. I init. de Venetae Reipublicae libertate disserens. Uidi, ait, privilegium exemtionis , concessum Duci et civitati Venetiarum , bullatum b illa aurea: et per illam dicunt se Imperio non debere subesse. et ita ctiam videtur sentiro magister Ioannes Parisiensis. Denique Scriptores, Num. O . subiuncti, ac in unam veluti cohortem collecti, maximam partem, sensibus Guelphorum plus dedere. quam veritati, obscuris quoque verbis et ambiguis adhibitis; imo iidem sibi invicem sae- . pius aperte obloquuntur, cum alius libertatem ex praescriptione, alius ex privilegio, alius ex facto, alius denique ex vicariatu quodam bcum tenere arcessere, atque M. . neratim saltem et indefinite satagat derivare. Quibus adjiciendum adhuc. quam p tum sibi constet imprimis BARTOLUS, veterum JCtorum Princeps, utpote qua in l. Hostes D. de Ca . et postlim. revers. licet, Pamlibet Guitatem Italiae Dominum non recognoscere, indistincte adfirmasset, nihilominus sic disserit: N Quidam sunt populi ' qui nullo modo obediunt Principi, nec istis Legibus vivunt, et hoc dicunt se t cGe ex privilegio Imperatoris, ut faciunt veneti. Namque cum libertatem ipsi ha-ν bere se dicant, ab Imperio Rom. et privilegio quodammodo precario teneant ab eo. et posset privilegium illud revocare quando vellet, cum ei liceat mutare voluntatem suam. Unde apparet, Florentinos, sive privilegio prcsto, sive tacito , puta praescriptione cnam de originaria acquisitione, a privilegiaria valde discrepante, JCti silent perfectam Libertatem fuissent adepti eadem semper. inque primis ob abusum, aut perfidiam prouti quoque revera saepe contigit potuisse privari, neque adeo un- uuam talem in Tuscia semet exseruisse potestatem civilem, qualem, secundum regulas Iuris Gentium, definit HUGO GROT US, de Dr. B. et P. ordo rei, et Confutationis justa atque accurata dispositio nunc exposcunt, ut ad Respis
obiectionem, pag. IIII. a Testimoniis Principum Europae repetitam, respondeatur. ι ...r ad Principio autem commonendum, jam supra argumentum, quod in tabulis foe- r. Gderum, et aliarum Pactionum, N. I. in Append. longa serie enumeratis, latere putant,' eopiose fuisse discussum. Deinceps ad genuinam et plenam Suprematus agnitionem 'prorsus requiritur, ut in Tabulis ejusmodi diserte istius mentio iniiciatur, vel separa- . Ita ea de re conventio ineatur. Iam Vero agnitio huius genis expressa nulli bi in Documentis, ex adversa parte productis, occurrit; ac nequidem tW ta exinde coli: gi ripae. potest. Quis enim dixerit. Reges Franciae aliosque Europae Principes, jura Imperii in Regnum Italiae, speciatimque Hetruriam ignoratie Z Certe Ludovicus i l. ista nunquam in dubium vocavit, vel, Florentinos perfecta Juris Gentium Libertate pollere, existimavit; quae videtur innuere BODlNVS, Gallicus Scriptor, L. I. id e-ptibi. C. p. n. raa. et ras. Acque consequeretur , perversa satis ratione. Reges eos-
19쪽
imperii liberos censuisse. Neque obstat, quod dudum I egati Florentinorum in Aulis summorum Regum iisdem ferme honoribus adfecti. quihus Mima liberarum gentiti ncondecorari solent. Nam praeterquam quod exteri Principes olim tantam Florentinae Civitatis rationem vix habuerint, quantam hodie post constitutum Principatum Mediceum ita quoque compertum est, I egatos Hetruriae adhuc solicite a Regiis di- . . singui. imo iisdem praerogativis Sabaudiae aliorumque italiae Ducum de quorum Diadali nexu nemo ambigit ) oratores in Gallia, Hispania, et alibi quoque fruLId quod praecipue animadvertit prudentiae Civilis peritissimus scriptor, CAESARINVS FVRSTENERIVS. de .sera Sur Martis, Cisp. L. N LI. ex instituto docens. quam caute in Aulis, jam memoratis, Ducatus Italiae, anperii supremae potestati obnoxii,
a liberis Europae Rebuspublicis. v. c. Venetorum, Giscernantur, utpote quarum Le-. gatis majora longe, v. c. publici introitus, tegendi caput, etc. iura ibidem concedunia. tur. Etsi vero concederetur, cunctos Europae Principes publica et vera testimonia' de suprematu quodam Florentino pridem edixisse, tamen inde nil jacturae vel damni juribus imperii inani festis conciliari debet; quandoquidem plura vel ignorantiae, vel sub et obreptionis cuius rei insigne monumentum idem FVRSTEN FRlVS, he., Cip. XV. exponit ) subsidio haud raro obtineantur, quae, errore detecto, iisque, quae circumstant, probe cogisicis a urent e id deratis praeteritin si Oecasio idonea ad
UAν. Hucusque apparet, identidem trustra praesidium Libertatis Florentinae in v stae. ιν montis Principum Europae, quae appellantur collocari. Jam igitur indusandum, quidar a. de et simonio Imperatorion, quorum facta pet. XIV. XV et Ap expenduntur, judici ilaserendum, ac utrum hine Libertas ista probata dari queat 3 Primum vero ex factis Henrici vis. Imperatoris . insignem prohationem dimanare, quum existiinetur, ne- quicqtiam ingenio eoncipi potest, quomodo is testiinonium Libertatis pronuntiariuri .is qui jura Imperii in Tusciam gravissime vindicavit. praeterea, si ipsa illa sobrie cons-ntia, id rentur, nil prorsus eadea n evincere merito censentur. Etenim Imperatores Roma-. Λιών no-Τeutonici, suum Italiae Regnum ingressuri, consueverant omnes Imperii Civita-'
facta tes. literis ad singulas scriptis electionis atque adventus Regii reddere certiores, se, ut Henrier eadem non solum, Legatis militis, Coronati ni Mediolanensi applauderent.sed itidem VII. munera debita offerrent, atque Regi, Romam coronationis Imperialis causa proficiscenti, atque plurimis copiis militaribus stipato, adsisterent. Igitur, si sorte Caesar Florentinos ad securum transitum praebendum verbis benignioribus compellatici tune non consequitur illico. illum veluti emagitare concessionem debuisse , vel cum ipse tanquam paribus, quos amieitiae lolum vinculum conjungit, egisse, vel istos
iure potulisse denegare. Certe Henricum VII. antequam tantae moverentur turbae:
tam conditionem civitatis Florentinae insigniter perspectam habuisse. quam eidem quoiaque, si Ohsequerentur, egregia beneficia destinaste, memorat ipse VlLLANAS, L. Q. C r. p. 333. cujus imprimis haec verba notanda; di quella citta Hren/e) fare sua . . Camera, e la migliore di suo imperio. Praeterea Florentinos, smulae Regii fama adventus ad ipsos pervenisset, ossicii sui non immemores . clegisse. quos Caesari obaviam mitterent , fatetur BORGHINIVS, alioquin hypothes suae indulgens, P. IaDissors. st Arente νδεο- νο la tibista dis Riabso Imparadora' At. postquam Imperator
cives, expulsos. inter quos praesertim eminuit Dians Agigherius, in tutelam et patimia cinium cooptasse intelligeretur, adeo consitum Florentini mutaverant, ut non stilum foedus cum vicinis conficerent, sed etiamsi ratione tam incongrua ae indigna ad lite ras Henrici respondere erlabescerent. Omni tum raverentia Velut excuti. ac spiritu Guelphicae Factionis maligno agitati, itemque invidiae vitio abrepti. De quo disierune PTOLOMAEUS LUCENSIS, in Milo Gementis V. p. o. ac praecipue NICOLAVS
F piscopus Botrontinenss. Scriptor fide dignissimus et coaevus, in Relat. Irino. ΗΘΛ, et VII. M'. quam interuit BALU IVS TIL MIM. Pap. Meni vos o unde cimnium optime perspicitur, quam callida et impia tum extiterint Florentinorum consilia,quao . omnim si amma in pericula urbem adduxissent. Dis Imperator adeo mature vita fuis set desurimis. Quae quidem cuncta si candide ac diligenter aestimarent, qui prae. eonceptam de Supremam quodam Florentino opinionem pertinaciter fovent. vix amplius summa imis miseerent. vel iis jus persectae Libertatis adsererent, qui illogitime eam adfectantes, legitimo Domino. contra jus et fas, toties adversati suae. deprehenduntur.
20쪽
Neque vero Caroli IV. Imperatoris, facta. quae iam, instar gestimoniortim Is/νialium, p. XV. Qque - AIA. enarrantur, causam Libertatis Florentinae quicquam adjuvant; quin potius imbecillitatem argumenti, inde desumti, eximie produnt, praesertim sicubi ista conjungantur, quae, sagaciter praeterita, indagare hic ac exponere, operae pretium videtur. Enimvero Caesar ille, principio statim regiminis , Florentinos cives severe cohortatus. ut . si privilegia servare et incolumes permanere vellenti nihil adversus imperii dominium supremum machinarentur, et M omnibus nomis libruet relegionis, abstinerent. Quorsum pertinet Epistola ejusdem Imperatoris, quam una cum Florentinorum Responso excusatorio in Bihliotheca Augusta Vindobonensi reconditam esse, pridem animadvertit LAMBECIUS. L. II. Comment. Δ sibi uec. Hun
per se. Histor. p. 3 r. quum de Caesare, Pisas profecto. commemorat, minime icti cujusdam inter Florentinos ac Senenses, utpote qui, seeundum CORTUSIOS, H N viri Pariae. L. M. C. r. et a. certissimo subjectionis indicio, claves portarum potius sponte obtulerunt, meminit foederis, sed ita disserit: Carolus I U. in Italiam destinis dens, etc. Pisas accessit, atque ibidem legatos totius Etruriae obvios habuit, qui di- cerent, se paratos fore ipsius mandatis obtemperare etc. Quibus Optime gestis in Germaniam rediit. Neque, quod ejusmodi suhmissionem Florentinam attinet, dis. sentit AMMl RATUS, utpote qui istam sequentibus verbis significanter expressit: Pr fetano, se, e it loro commune liberamente a Cesare come a loro Sovrano Signoroeo e Padrone. Praeterea contextus Compositionis, tum peractae, quem, ex eodem AMMIRATO. itemque PAULO TRONCIO, Scriptoribus Florentinis, quos inter huic plus fidei est tribuendum, eum literas Caroli IV. ipsemet legerit) decerptum. continet Appendix sub Lit. H. praeclare evincit, quantum Carolus Imperii iuribus hic prospexerit, neque immoderatam Libertatem Florentiae indulserit, justa proportione et aequalitate inter Tusciae Civitates uteunque eonstituta. Certe MATTHAEUS VILLANIVS ad quem praecipue provocatur, diserte fatetur, Florentinos privilegiis a Caesare fuisse instructos; quod quidem maxime accipiendum de confirmatione, qualem etiam more consueto, obtinuere Pisani, Senenses, aliique. Ae BL NDVS neutiquam perhibet diserte, pecuniae tantam vim suisse tum insitam , ut eadem ad plenae Libertaris jus Florentinis relinquendum, vel concedendum mentem Augusti adduxeriti saltem innuens , maioris longe et arctioris suhjectionis atque obsequii promissionem potuisse conciliari, si rigorem magis juris adhibere, quam gratiae vinculo obstringere subditos, Principi placuisset. Neque vero restimonium plenae et absolutae, quae voeatur. Libertatis hine pOhro elicitur juste, quod Carolus iv. sententias proseriptionis. a Henrico VII. vel alio
quocunque Imperatore contra Florentinos promulgatas, irritas declararit. Nam argumentum . quod a Clementis v. facto pag. AVI. depromitur, prorsus nil concludit, quum non solum summo Pontifici facultas Edicta Imperialia labefaciendi neutiquam comperierit, ac ratio adjecta, Regno Neapolitano, secundum CONRINGIV. Lia Ain. Imp. c. XXII. et alios, a nexu imperii ista aetate nondum liberato. efficere nihil potuerit. sed quoque Carolus IV. in Charta absolutionis ejusmodi eausam nullibi praestruxerit. Sic t Florentina Civitas ab omni seculorum memoria. uti jactant, ira suprema Iuris Gentium libertate conquievisset . quid opus futilet tanta reverenti tamque solemni absolutione, vel declaratione, ingenti numorum numero redimenda Quapropter liquet, eodem modo Florentiam tum in gratiam Caesaream suille receiaptam , quo aliis Imperii Civitatibus, ob perfidiam, ac debiti obsequii denegariti iem. aut supremae potestatis contemtum condemnatis . quandoque ignos ei solet. Ubi haud praetereundum , iuris ferendarum legum renovationi et restitutioni gratiosae
memorabilem ci stilam resνictimam suisse additam, quam ipse TR Clv S unde quidem AMMIRATvs. civibus suis plus saepe, quam par est, addictus, supplendus
merito et corringendus,praesertim quum IRONCIVS literas Carolinas ipsemet perlegerit) his verhis recenseti Che ii commune di Firenae, suo contado, e distretio si reggesse conforme a gli statuti, con tacotta di poterne compilare degi' altri, non con- trami perci alle leni imperiali, es' intendesero sempre approvati da s.'M. C. Quamvis ver exploratum sit. id Florentinorum desiderio anxio tandem dedisse Imperatorem, ut, se uinem ipsorum, vel aliud ditionis castrum munitum et muris cinctum haud late introiturum , promitteret, tamen non illico consequitur, omni