장음표시 사용
41쪽
sexuis' na voeata fuerit, pro irrita plane ac illegitima habendam vile. Decretum enim Ca- unde praesertim controversa est dijudieanda, diserte masculis solummodo Fa-Mγὰρ miliae Mediceae prospicit, atque adeo feminas, seudorum ac principatuum regulariter incapaces, ab Omni succestione arcet, pariter ac Maximilianus II. Imperator, ano uri Magni Ducis axiomate usurpando, his Diplomatis verbis: descendentes in infinitum. O. is masculos, legitimos et naturales, ac illis deficientibus, vel non exstantibus, proxi-- miores masculos ex Medicea familia, etc. Quae Sacratissimorum imperatorum Constitutiones adeo sanctae merito observandae, ut is, 'qui eam, jurisjurandi, a majoribus praestiti. nulla habita ratione, violant, non solum temeritatem suam omnium saniorum ludibrio exponant, sed quoque indignationem poenamque sua sponte incurrant, in Decreto Carolino adversus transgrestores graviter ac severe sancitam. κλἀ Suhssiendum autem merito hic, ae Confutationi finis imponendus foret, nisi eantiar conspiceretur, pag. XXXIX. et seqq. argumenta, ad instingendam Libertatem Floren- Argu- tinorum imaginariam collineantia, denuo oppugnari. Quare, ne intactum quid vel menta praetermisium videatur, omnino referat, dubia. quae excitantur, rcsolvi, ius Imp . . rii a quibuscunque objectionibus reliquis vindicari, atque adeo gloriam et praecla- ἡ, 'iram famam illorum, qui, hactenus, tam ipsis rerum documentis strenue ae fortitero ἐγώ illud defenderunt, quam monumentis literarum solide ac prudenter declararunt, innum Iri tuto collocari.
soan. Principio autem animadversione est dignissimum, commentum, de venditionesur. Rodolphina juriuin imperii, variis Italis Seriptoribus, utpote BLONDO, PLATINAE, SIGONIO, aliisque ingeniose excogitatum, adeo nunc quidem in ipsa i talia explodi. atque contemni, ut pag. A L. ingenue ostendatur, Florentinos itidem fabulam per spectam plane cognitamque habere, nunquam concessuros , ut ipsorum Libertas tam ludibrico nitatur fundamento. Quapropter nihil attinet, hic aliquid de re commemorare, CONRINGlo, et aliis pridem excussa; sed potius propria Florentinorum tonsesso quam utilillime aecipitur. Attamen Deile perspicitur insimul. ingenuae hujus eonfestionis causam praesertim VlNCENTIVM BORGΗlNlVM subministrasse ante cujus quippe tempora Florentini nullum aliud Libertatis testimonium proferre potuerunt adeo, ut potius in donatione et venditione Rodolphina ficta omne praes-dium collocarint suum; quemadmodum ex ipsis domesticis eorum scriptoribus passim apparet. Deinceps existimatur merito, si inter tot fabulas aliqua alteri si praeforenda, tutius longe fidem iis este tribuendam , qui originem atque initium Exemtici-Refestia nis Florentinae a Rodolpho l. areeubnt. quam B RG HlNIO , Libertatem aliquam, Q quae una cum ipsa civitate constructa veluti et coorta fuerit, superbe jactanti. Enimian ibi, vero supra demonstratum pridem fuit, Florentiam, Longobardis oppressis, imperio tala corum prorsias , ab ipso Carolo M. egregie instauratam , neque Liberta, L. 1i tem ipsius discretam mille ab illa, qua aliae identidem Longobardiae ae Tusciae ur-ί, Λ bes, beneficio imprimis ottonis M. Caesaris, utebantur. Neque, ipse BOR GUI-umjm NIVS diffithtur, Carolingorum aevo Regum, Comites quoque Tusciae civitatibus cunctis fuisse praepositos, usquedum, eodem otione M. Italiae Regnum perpetuo jure imperio Romano-Teutonico vindicante, forma ac regula per Comites urbibus imperandi ferme abrogaretur, et hisce indulgeretur facultas, propria auctoritate Conis sules et Senatores sibimet deligendi, qui in posterum publicam rem gubernarent,jure Imperii utique integro permanente. Scriptores autem, ad quos BORGHlNIUs provocat censuram eandem promerentur, quam ii, qui, undiquaque gentium anxie collecti. instar testium, hic, ex parte adversa, excitantur. Prosecto , s BORGHINIVS , vel alius quispiam voluit Libertatis consummatae, quam VCcant, originem altius repetere, cur minus Historicos . qui antiquo aevo illo floruere, dogmati se mando erueret potius ὶ Cum autem ii, qui de Caroli M. et subsequentium Imper torum expeditionibus, in Italiam praeclare susceptis, commentati, EGINHARDvS. LVITPRANDUS. alii, de perfecta Florentinae civitatis immunitate sileant, ac nihil e eoaevis istis Annalibus et Historicis, qui ante Rodolphum I. vixere, pro eviticenda
illa adduci potuerit. liquet illico, quam leviter BCRGHINIVS patriam suam, qui
quid desudaret, suprematu gaudere, contenderit. Ua Ea vero, quae pag. XLI. et XLII, adversus istos, qui praescriptionem adversus Νιγὸnιι. Imperium Romanum locum obtinere, negant, disceptantur,ad quaestionem inutiliter
42쪽
accommodantur, quum minime consequatur, sententia illorum reprobata, Florenti- nae Lianos Libertatem imaginariam suam, auxilio praescriptionis adhibito, tueri polle. Nam, bertatis quamvis eo casu praescriptionis legitimae et satis perspectae negotium omnia exhau- γ ν triariat, nec major fere probatio desiderari possit, sicubi nullus actus, qui refragetur, vel si interrumpat, in medium idonea ratione proferri queat; tamen nemo crediderit uii. quam, potentissimis Europae Regnis, v. c. Galliarum, Hispaniarum, Britanniae di- iis, tionem Florentinam aequiparari posse, ab Imperatoribus Romano-Germanicis toties proscriptam, perfidiae damnatam,ad homagium, contributionesque justissime adactam, Regno Italiae semper archillime innexam, atque finibus Imperii solicite comprehensam; quum contra Regnis istis, ante plura jam secula sui juris redditis, quaestio status haud fuerit mota, neque liberrima istorui potestas unquam facile in dubium fuerit vocata. Quapropter concluditur, quaestionem de provinciis, dudum ab Imperio Romano Veteri exemtis et plane avultis, incongrue hic resiliscitari, ubi tantummodo jus Imperii Romano-Germanici ac Regni Italici in Etruriam recentius exponendum est, atque disceptandum.
Deinceps pag. XI.lII. et XLIV. BODINVS, Gallus, de egregio Maximiliani I. D sea Imp. facto, ac secundo illius in Italiam adventu disserens . tum ex CAMILLO GILl- HistNO, tum ex GUICCIARDINO falsi coarguendus esse censetur. At Scriptorem istum, ROD Lalioquin Imperii Iuribus infestum, quemadmodum Veritatis vis, quae nunquam prorsus infringitur, sed praeter Opinionem non raro prorumpit, eo compulit, ut, excepta
Venetorum Republica, Principes Italiae a clientelis haud exstare liberos, distincte adfirmet in L. I. de Republ. C. p. n. raa. et ras. ita hic itidem ossicio sineeri defunctum fuiste Historici, neque cum GlLINO inimice collidi, exacte iam est demonstrandum.
Enimvero, ut res probe capiatur, commonendum, isto aevo Italiam in duas ferme scillam fuisse partes, quarum una Caesari et Foederatis contra Gallos addicta erat, alutera horum castra sequebatur. Ab iis, qui foedus adversus Gallos contraxerant, Italiae Civitatibus et Proceribus disces Ierat Florentia, ipsuin Carolum I X e Regno Ne politano relectum, ac in Franciam reversum, ut redirer, flagitare non erubescens. igitur Florentinos Caesar merito admonuit, ut, Gallorum partibus derelictis, ceteris Italiae civibus semel adjungerent, auxilia Imperio ferrent, et, prouti subditos, acceptorum beneficiorum memores, deceat, ejusdem causam ubivis propugnarem. Noniolum autem oratores Imperatoris declarasse Florentinis, ex verbis GIL NI liquet, quod in memoriam deberent revocare, quot, quantaque civitas a priscis Caesaribus obtinuerit, neque ingratitudine et perfidia, omni poena ac privatione dignissima. beneficia pensarent; sed illa innuunt itidem, Florentinis gratiam Caesaris ea conditione futile promissam, si Gallicae societati ipsi renuntiare , ibi; a se quoque paria expostari posse, si Florentini, etc. Annon autem haec formularum genera saltem vinis dieant sibi locum, ubi superiorem inter et subditos res agitur Annon Maximilianus ad ea respexit privilegia, a prioribus indulta Augustis, integra utcunque Imperii facultat et Neque Imperator, majestatis suae gravissimus vindex , tum focdus forsan cum Florentino populo condere voluit, quandoquidem proprium jus foederum i ter illos, quia se invicem minus pendent; magis exercetur. Potius justit, ut Florentinus populus in aliorum Italorum Societatem trahatur; prouti verba GILINI exprimunt. Ac, quamvis subtiliter nimis rem aestimans verba Gl LlNl in favorem causae Florentinae satagat detorquere; ibi; si fieri potest amice, it. vetustiores amicos, ,, ac plura majora de eis meritos, videlicet Germanorum Imperium, ac Caesaremis praesentem sequantur; nihil flectit. Nam quis scierit certo, Oratores Caesaris iisdem verbis fuisse usos, quae GILlNUS profert3 Scriptori Italo isti, parum cognito, nisi FREHERUS, T. III. Ren Germ. edidisset, ubivis fides vix est tribuenda. Ac, si oratores Caesaris mitius rem proposuerint, ideo factum est, quod subditos, opibus valentes , benisnitate magis, quam verbis nimium asperis, ad obsequia revocare, aliquando conducat. Quin Florentini paulo post, quum, nummis probe emuncti, ac largis vanisque exterorum pollicitationibus decepti, resipulissent, in sinum Imperii, debitae summillionis lege, iterum irrepsere, quum ann. Iso I. inter alia subjectionis signa, promiserint, sese Maximilianum, si Romam forte proficisceretur, centum cataphraciis comitaturos eosque in Italia per integrum annum sustentaturos suis sumti. bus, apud NARDIUM, L. IV. p. Ia I. ibi; di servire la Maesta Cesarea delle cento lance per Italia.
43쪽
DI . II. cyno Coneiliato GILINo itaque, conciliandus quoque BCDINO GVICCIARDINUS,CIAR- utpote cuius locus, pes. XLVII. et seq. late exscriptus, iterum huc minus quadrar. Neque C NRINGlvS, de . IN. C. XXII l. f. II. ad istum provocat, qui L. m. I 3. GVICCIARD. ad ann. I ρο. comprehensus , potius ad eum, quem L. Iu auann. Isop. exhibet, ubi Scriptor Florentinus memorat, Florentinos veronae cuin
Naximiliano convenisse, ae pagaryli in Meme soco. meati, eosque confirmationem privilegiorum in forma amplissina , tum intuitu libertatis, tum dominii ae jurisdictionis, impetrasse. Annon vero haec relatio consentanea BQDINI narratis i Vtrumne ideo Florentini legatos ad Caesarem misere, Dr Dbsequium praestarent, et imperata facerent 3 Cur enim in persecta Libertate constitutis . fuisset opus confirmationem privilegiorum, publico Diplomati inserendam, in forma amplis ima expetere, et tantam pensionem praebere 3 Certe inter gentes liberas nulli bi receptum, ut, cum semel summi imperii ius adquisitum, illud toties et modo eodem corroboretur, quo privi legia cujusvis generis, subditis indulta, a Principibus initio regiminis rata haberi s lent atque debent. praeterea eandem pecuniae quantitatem , Caesari adsignatam, quam BODlNVS innuit: aureorum quadraginta Ulapsus, exponit itidem GVICCIA DINVS, Mooso. Ducati. Quod autem singillatim privilegiorum confirmationem attinet. neque dissentium, uti vel inspicienti patet. Saltem eo diserepant, quod GVlCClARDINVS donationis, aut venditionis Rudolphinae nullam injiciat mentionem, a BODIN o narratae. Verbo autem : precario 2 si non usus fuerit C VICCIARD NUS, amore patriae ducto hic et rationem confirmationis , conditionemque, cum Libe
tatis Florentinae commento minime convenientem,confestim praetereunti, facile ignoseitur. quum id hic nihil efficiat. Ne autem Serupuli quid haereat, vel locus AMMIRATI, L. XXllae. p. ago. aliquem decipiat, producendum est testimonium NAR-Dil, L. V. quibus ingenue fatetur. datam ingentem pecuniae summam in compensationem debiti census, per aliquot annos non soluti, et impetratae a Maximiliano I. investiturae. Sic enim pag. a I a. perhibet r M L' Imperadore in Verona essendo stato
uisitato da gli Ambastiadori Florentini, fu conchiuso con sua Maesta un accordo. A nel quales' hebbada quella una fine generalissima dilutio quello, che la citia nostra is douesse dare litano a quel giorno alla Camera Imperiale, cosi per licensi anticari mente non pagati; come per qualunche altra ragione, ecagiCne. Et olire a cicio per la investitura, di tutio quelio , che possedcile la citia di presente. In ricOm - penso Aelle quali tuite cose se gli promise ducati quaranta mila per dovergit pago,, re in tre diversi termini; et iterum p. aso. I nostri posteri potranno ricordas, cheo la nostra patria in questo stesso tempo, ch' ella fit allatiata da Papa Giulio si viveua is lieta e sicura solio la scurta e sede di Massimiliano imperadore mediante Ia eoin re posipione et accordo fatio hala sua Cesarea Maesta, e gli Ambastiadori Florentinio a tale emetto mandati l' anno Isos. nella citia di Verona. Per la quat composi-- χione et accordo fece quella Maesta fine generale di tutio quello, cli' ella doveva alla Camera Imperiale, cosi per censi non pagati, come per Ogni altra ragione, et is eriandio per la intestistira di tutis it territorio, che in sino a quel di ella possedeva A in qualunque modo aqui stato. Ex quibus locis, quibus addendus alius, L. IV. p. Ia . ubi civitas Florentina voeatur sevi, dei sacro Imperis, Diploma Maximiliani I. quod N. m. nequidem integrum exhibetur, merito supplendum est. Cum Uz
ινὼ ἀ- Qum ergo jam fuerit evictum, CONRINGIUM Oscitantiae cujusdam perperam dii m- ineusari, ipsumque, quum G v ICClARDINUM, Veritatis, a BODINO prolatae, te peris i stem producit, minime de causa Pisana, sed de Veronens conventione loqui; de tuis a monstrabitur quoque, ne quid intactum relinquatur, ex ipso GVICCIARDsNo. ;Λrs .is. L III. ad ann. I ρο. quam perspicue Florentini jurisdictionem Caesaream rem agrici j iij verint. Quum enim Caesar exigeret a Florentinis, ut Italiae defensonem quoque agni a. suseiperent, nec cum extraneis contra salutem Imperii quidpiam molirentur, vel pi sano, injuriis amplius lacesserent, donec causa fuisset cognita, satis declaravit, iis . u
pote Imperio pridem obstrietis . foedus in praejudicium illius ineundi facultatem
haud competere, et cognitionem litis, inter ipsos et Pisanos agitatae, solum a Cae sarea auctoritate expectandain tale, verbis che si apparieneva ali' autorita Impe
,, riale, e gnoscere la dili eren a tra loro ed i Pisani. Quae verba jurisdietionem tam clare innuunt, ut neque cum Arbitri, neque Mediatoria, nec alio ossicio eonsistere
44쪽
possint, Ac, ut hujus iurisdictionis, inhibitionem. quae illam praestruit, simul docrevisse Imperatorem, itidem liquet ex iis . quae subsequuntur : Me pero desiderare, ri che per insino a tanto fustero udite da tui te ragioni di tuiti, si sospendestero te OGM sese, come era certo, che farebbono i Pisani, a i quali aveva e mandato it mede- sim . Neque praetereunda, quae ibidem de declaratione Caesaris benignissima: μ' - , , fermando con umane parole essere apparato ad amministrare giustigia indimeren remente; traduntur. Hic vero Florentini, Caesarem de ista eausa judicium ferre pos
se et debere, tantum abest, ut negarint, ut potius honorificis verbis Maximiliani v luntatem commendarint, ac, maximam sese Augustae aequitati et gratiae fidem habere . demonstrarint. Saltem per Legatos monuere, jura sua cognitioni et sententiae
ut subjicerent, prius vix adigi se posse, quam Pisae, qua urbe per vim spoIiati, fuissent restitutae. Igitur, prout in omnibus aliis judiciis fieri sokt, quaestionem spolii
praejudicialem, praesertim Pepio, JCto, causam Orante. moverunt Florentini, ac prorsus ad Imperialium legum sententiam ac dispositionem provocarunt, verbis: Vnu,, convenire alia sua giussiria, che chi era stato spogliato violentemente, fuisse, contra la dispospione Gelle L χρι Imperiisti, as retto a far compromesto delle sue ra-M gioni, se prima non era remtegrato nella sua possessone. Reliqua etiam compro-hant, Florentinos Caesari semet submisisse , et causam Pisanam coram ipso, tanquam Judice competente , voluisse pertractare, ibi; Me confindandos plenamente nella sua se mustiria, rimetierebbe in tui plenamente Ia e gnitione delle sue ragioni. Arbitrium autem quoddam ex GUICCIARDINI relatione frustra elieitur, quum illa vox accipiatur quoque saepius pro arbitrio iussiciali, a compromisiario longe distincto. Nec de arbitrio hujusmodi proprio, Caesari ab utraque parte delato, ut tibi disseritur. Interim petitionem Florentinorum de restitutione spolii merito rejecit Imperator, cum animadvertisset, ipsos , hoc praetenso, id agere, ut intentionem justiis mam eliderent. Nam etiam sine possestione pisarum Florentia debuit aliis civitatibus, patriam defensuris, se conjungere. Neque aderat spolium, ubi civitas libertatem, injuria perditam et Oppressam, recuperaverat, aliorum praesidiis adjuta. Quare Maximilianus, proterviam Florentinorum aegre ferens, deinde ad debellandos is hos progressus, Pisanis haud sine legitima causa favens. Exitus felix, nisi alia negotia. majoris m menti, Caesarem impediissent, juri suo. reditu in Germaniam suscepto, nihil renuntiantem, imo magis illud post hae strenue exercentem; uti paulo ante fuit demonstratum. Unde jam apparet, tum non fuisse actum de tuenda libertate, vel exemtione quadam adversus minifesta Imperii jura, sed ideo Florentinos a fide dehiti obsequii defecisse, quod Imperator immunitatem a regimine Florentino, pisanis indultam, revocare haud dignaretur; atque adeo GERARDVM de ROO perperam excitari, utpote qui potius de contumacia Florentinorum testatur, et L. XII. ad ann. Iso ρ. jura Imperii non parum illustrat. Certe mirandum merito, cur Pisae in Diplomate de ann. a s os. haud fuerint expressae ; itemque notandum, verha, ad omnem caureiam et qtie Fleebris efestim , ita explicari etiam posse meritoque dehere, ut intelligatur, eonfirmationem privilegiorum, ab Imperatoribus concessam in-sgniter iuri imperii supremo prodesse ac cavere; utpote quod intuitu ejusdem civita- τωνδε, tis . ac ipsus Dominii nequidem ex parte adversa. ubi altum hae de re flentium, inritiis pia dubium vocari videtur, neque ideo , etiamsi de plena Florentiae I ibertate constaret,sanum. potest, quod non solum Florentini, Pisas juris Caesarei esse, agnoverint, sed quoque ipsis Fώ- exemtio hujusmodi pagorum immediatorum squo pertinent itidem Volaterrae, Are- Vnte stium, etc.) eontigerit integra utcunque Imperii potestate, ac eadem ratione, qua Civitate saepius in Germania a potentioribus statibus exemtae atque ex membris
perii immediatis mediata effectae sunt. Qui quidem pagi, agro Senensi et aliis,itis, Magni Ducatus particulis seudalibus, maximam illius partem cilicientibus, juncti, j/, Leum ad ius Imperii, ex ipsa Florentinorum confessione , tum expressa, tum ta--t. eita, liquido pertineant , Libertas illa, adeo iactata, in limites satis angustos. necesse foret, redigeretur, ac ipsis veluti Florentinae urbis moenibus coarctaretur.
Jam vero pag. XLVI. et XLVII. mirifice invehitur in PAVLVM IOUlUM quod Ius i. ex instituto rationem docuerit, qua Medicea Domus ad Principatum Florentinum rpervenerit. Hine testimonia VOSSII. LlPsII, itemque BRVTl, Historici e patria pridem proscripti, producuntur, qui JOVIO venalis encomtum scriptoris tribuerint. sed, quicquid judicent alii, praecipuis tamen recentioris aevi Historicis adnumeratur;
45쪽
ac totam rem non ex ingenio effinxit ille, potius ad Diploma Carolinum ubivis provocans, quod pro norma hic praecipua habendum 'est. Certe Episcopi Nucerini h jus auctoritas in rebus Florentinis omni exceptione major censenda est, partim quod publica diligenter monumenta eruit, ac ea, qua scripsit, aetate floruit, partim quod in Florentinis, a FRANClSCo GUlCCIARDINO, patricio urbis et Senatore, plura se didicisse . grata mente professiis, in L. xxxii X. p. Ioa. et alibi. Ipse SCIPIO AMMIRATUS . Florentinus Canonicus ac Historicus magni nominis, in recensendis rebus , ann. I 29. et 3 o. Florentiae gestis, JOVIUM imprimis est secutus, ita, ut
NARDIO quoque praeferat, in L. x . p. 3ρI. Nec ignotum BENEDICTI VARCHII. Florentinae Historiae qui parens dictus, carmen, quo nobile IOUII. qui
itidem extremos vitae annos Florentiae transegit. ibique decessit. opus, ipsius Cosmi Ducis , uti apparet, instinctu editum, adornavit. Quin MURATORIUS, C. AIM des moles de ι' Empire μν ι' Gat Gelesiastique , p. a I. novissime dexteritatem ejus dem Historici probe tuetur. Tractatus Barcinonensis Artistilus IV ad praesentem in teriam nihil conducit, ac, prout i genuine iamdum explicatus fuit, auctoritatem Imperialem magis designat. Nec JOUIUS a GUICCIA RUINO dissentit. Equidem, si
Historicus coaevus partium studii aliusve vitii coarguatur. liquido probandum est, illi cum aliis Scriptoribus, itidem coaevis, minus convenire; hos autem, dissidentes, e documentis, fide dignioribus, sua deprompsisse. 1 lassi Sed argumenta, ex Decreto Caroli V. Imp. pro evincendo Imperii jure dimanan
cantur tia , quo successu ex parte adversa refellantur, uunc quoque gnaviter est indaga argu- dum. Primum vero argumentum a confirmatione privilegiorum Civitatis Florentia
meum nae, ibidem gratiose expressa, praeter alios complures, CONRING. VS atque DΕ-D o ClANVS merito repetunt. Equidem pag. XLUlI. et XLVIII. DEClΛNo id quoque 7 obiicitur, quod, se exemplum Decreti Caesarei, Alexandrum Ducem caput Reipubli- ,ΔMa . cae Florentinae constituentis, haud vidisse, fateatur; itemque CONRINGIUS eam Gratiis. Ob causam pro Supremo Imperii dominio frustra pugnare existimatur, quoniam is intonio. Praefatione, se labi posse. declaravit. Verum, quod ad DECIANUM attinet, iste nihilominus originem Principatus Medicet, et Libertatis Florentinae conditionem satis habuit perspectam 3 neque huc refert, cuius notae auctor habeatur, cum ipsius testimonio nec CONRINGIUS nitatur . nec nunc sit nitendum. Deinceps ejusmodi ingenua confessio , quam idem CONRINGIUS edidit, majorem Scriptori conciliat auctoritatem, quam si, se nec fallere . nec falli , arbitretur. Suffcit, illum hac in causa amori erga Germaniam haud nimis indulsisse, utpote qui, ubi jura Imperii in dubio versantur, malit judicium suspendere , quam , defensa audacter ejusdem causa, Principum aliorum jura violare. Itaque CONR: NGlo magis id circo obtrectari videtur, quod larvam Suprematae Florentino optime detraxerit. Objectio autem ipsa,
quae movetur contra effectum concessionis privilegiorum, eorumque confirmationis,
omes' sobrie si inspiciatur, facili negotio eadem profligatur. Etenim regula Iuris manifestap V k' adest, quae eo redit, ut privilegii concessio certissimum constituat jurisdictionis argu-I ρ mentum. Privilegium est jus quoddam singulare ; iuris autem Omnis generis condendi potestas ad eos spectat, qui summo in republica imperio eminent. Ab haeis iis Iu privilegii indole multum distat aliorum jurium datio. Nam quandoque gens liberadii ἀ alteri facultatem, vel immunitatem in ditionibus suis indulget, titulo servitutis, alio-Gissem. ve, exercendam ita, ut, quae concessit, jurisdictionis actum minus perficiat, et tu. henter quilibet agnoscat, nihil damni accersere supremae Regni Lusitaniae potestati. si Magnus Tusciae Dux Lusitanis exemtionem a vectigalibus in suis terris conciliaret. Uerum si haec ad Florentinos accommodentur, non id impetravere solum a Caesariis bus, inque primis Carolo U. ut omnibus privilegiis, gratiis, exemtionibus, et Li-- hertatibus per totum Romanum Imperium, ac ubique locorum et terrarum utan- ,, tur, fruantur, et gaudeant; sed privilegia, proprio territorio demum connexa, atque in ejusdem augmentum et utilitatem comparata, itidem obtinuerunt. Frideri. ci l. Imperatoris, adhuc aevo, Omnia prope Regalia, praesertimque majora, in Longobardia, ac Tuscia, et alibi in Italia, apud Caesarem perstitisse, ex SIGONlo, et aliis Scriptoribus abunde colligitur. Quomodo igitur Florentini jura, quae in proprio fundo saltem locum sibi vindicant, nec illum egrediuntur, acquirere potuerint, nisi beneficio Imperiali 3 Ipsi Ueneti nequidem diffitentur, plurima ejusmodi jura ipsis ab Imperatoribus sensim et Italiae Regibus fuisse indulta; cujus rei exemplum profereau ur
46쪽
sictor Scrutin. Liberi. Venet. C. AH. g. p. Neque interest, an Regalia iura ex- gresso Diplomate, an Vero praescriptione, aut conluetudine invaluerint. Praescriptio enim Regalium . quae a subditis perficitur, privilegii taciti, quod, effectu juris, expresso aequipollet. vices sustinet. Quinimo non privilegia mercaturae gratia ab Imperatoribus extra fines territorii Florentinis concessa leguntur, sed jura diversi prorsus generis, ac iis a superiore adscribi saltem consueta, qui, summa potestate ciuili prorsius destituti, illius jurisdictionem agnoscunt, utpote ius cudendae monetae, statuta sanciendi , academiam condendi, et alia. Id quod prorsus evincunt etiam tot privationis sententiae in Florentinos olim latae, nec non comminatio, ipsi Di-- plomati Carolino serio inserta, verbis: si quando dicta respublica Florentina hocis regimen, etc. Violare, etc. audebit, tanquam Nobis ac Rom. Imperio, ingrata, re is bellis. et inobediens, etc. gratiis, aliisque omnibus, et singulis privilegiis, etc.., eidem a Praedecesssoribus Nostris Rom. Imperatoribus et Regibus, et sacro Rom. - Imperio, quomodolibet, et ex quacunque causa concessis, privata, etc. Neque
Iuris Gentium ratio comminationes hujusmodi ac clausulaes revocatorias patitur, a privilegiis , quae ob mercaturilm, etc. conferuntur inter gentes, eorumque formula
longe remotas. Etenim gens libera, sicubi in alieno territorio jure quodam per modum privilegii, sensu vulgari ac improprio accepti, utatur, idem non admittit legitime, nisi abusus adsit, vel belli exorti forsan causa commercium omne tollat, atque adeo pactionis, aut consuetudinis effectum infringat, et impediat. Contra Florentini haud raro privilegiis ac beneficiis Imperatorum, ob ingratitudinem ac per fidiam, in poenam, quae subditis tantummodo irrogari solet, indigni iudicati, sic, ut opus fuerit, privationem summisse deprecari , ac crimen commistum, ingenti mulcta soluta, expiare ; prouci exemplum, sub Carolo IV. memorabile ostendit. Ac confirmatio quoque jurium, possessionum, et speciatim iurisdictionu, qualem a Maximiliano I. obtinuere, dationem quandam et subordinationem necessario pra supponit . quum ineptum foret, gentis , in summa libertate constitutae, potestatem civilem ab alio firmari et comprobari. Concluditur ergo, Clausulam , de pri vilegiorum usu generali ac per universum Imperium Romanum extenso conceptam, id saltem operari, ne alii ejindem Imperii subditi exercitium impediant. vel aliquid committant, quod factae concessioni adversetur. Cum enim superior privilegium indulget, praecipi una solet, ut reliqui privilegium hoc agnoscant; alioquin aem latione ac invidia reliquorum facile elideretur. Neque apparet ultibi, Florentino p pulo a Caesaribus adsignata, quae per totum Romanum Imperium, adeoque ultra territorii limites in ditione veluti aliena valerent exercere, immunitate nunquam avectigalibus parta vel aliis praestationibus, quae, usu Gentium ac moribus imperii. a cujusvis regionis domino et superiore exigi consueverunt. Itemque vox: gratiis, non obscure innuit, velle Caesarem, ut Florentini pro veris civibus Romani Imperii habeantur, qui jus civitatis Vere adepti fuerint; quod olim, si tuitio, ab Imperatoribus contra hostes quoslibet promissa saepius et praestita, convocatio ad imperii
Comitia, etiam Teutonica, via mandati utique peracta, et alia considerentur. praecipue se exseruit. Si cives Romani Imperii Florentini non exstitissent. sed leparatam ab illo gentem , sui juris reditam, effecissent, cur Comitiis, imprimis Itali eis. debebant immisceri, defensionem ab Imperatoribus petere, ad privilegia Caesarea provocare lobjectiones vero, quae adversus Argumentum Secundum, causae Imperii egre-Nermugie inserviens, et a verbis Diplomatis Carolini; utque in fide et aemotione perpetuo verbo- maneat, desumtum, p. L. LL et LII. proferuntur, pariter nullius sunt momenti. Ete-u
nim tot deprehenduntur hic tituli, qui, praeter simplicem protectionem, supremam' si potestatem quandam et jurisdictionem Imperii designant, adeoque praecedunt, ut plu-zzz res nequeant amplius desiderari. Nonne titulus idoneus, cum populus fribuLa prae- ὸ ζ,is, stat, ac privilegia intuitu proprii agri expetiti At)non titulus, cum Edicta publica
emittuntur, et civitati praecipitur, ut obsequia e hibe t, nec contra imperium Q Hexpiari moliatur Vtrumne tituIus maximi ponderis . sicubi civitas, criminis laesae Maje- ιώγ. statis damnata, pristina regiminis formae libertate exuitur. perpetuus imperii G hernator imponitur, ac novus status auctoritate publica introducitur Quid ni titulus, cum Principi cuidam dignitates adjiciuntur publicis Diplomatibus, quas gentem liberam alteri concedere non posse, mox de inonstrabitur Igitur, tot titulis exstan-F a tibus
47쪽
tibus, verba, fides devotio , haud frustra in privilegiis passim fuere expressa, sed id ei
co potius, ut jus, Imperio pridem partum, nullo non aevo firmaretur, ac declarais retur. Equidem non adeo est diffitendum, vocem: μα, sensu improprio acceptam, interdum protectionem tantummodo innuere, quae jurisdictionem minus pariat. Α
tamen regulariter ac quotiescunque publicis Diplomatibus furi, aut fidelium injicitur mentio , vasalli, vel subditi merito intelliguntur. Is enim constantissimus semper Caesarum, atque summorum Principum usus exstitit, ut Diplomatibus et Edictis publicis subditosfidelium nomine compellarim; uti Chartae infinitae evincunt. Iure Feudali Longobardico, secundum cujus normam quoque quaestio est dijudicanda, quia de Italico disquiritur territorio, vox: 'H, D. elientela, utique pro simplici pr tectione minus sumitur. Praeterea vocabulum: ἁ otio, si juste indoles ejusdem ex pendatur, nunquam cum simplicis advocatiae jure consistere potest. Nam idem illud insignem denotat obedientiam. ac de ipso tributo, vel tributi illatione saepius e
plicatur , quum devotionis vis in tributorum solutione apprime semet exserat, imo haec illius deprehendatur effectus; quemadmodum interpretatur CAROLUS duFRESNE, Part. I. Glosser. T. a. f. ra. Quare nunc apparet, exemplum, a foedere, ann. I 499. icto , depromtum, ubi Florentinos in fidem recipit Ludovicus XII. Galliarum Rex, perperam hic excitari, propterea quod univerius foederis illius contextus de sola protectionis materia ac mutuae loquitur defensionis, neque Reges Dan ciae unquam de jure quodam supremi dominii in Tusciam acquirendo cogitarunt; quale contra Carolus V. Irrip. omnino praestruxit , Reipublicae Florentinae, privatimque Familiae Mediceae, in foedere, cum Clemente VII. Pontifice ann. I sas. inito. sese protectionem ac patrocinium fisivisse, in literis, subsequenti anno ad eundem Pontificem scriptis , declarans. Eadem ratione exponendus est Articulus a IV. Factatus Barcin. ubi Imperator de Familia Medicea , qua Pontifex etiam comprehensus, me da et restituenda animi sensa benignissime expromit . singulare quoddam Proteetorium veluti impertitus, quod hodieque ab Augusto subditis S. Romana Imperii adversus la sonem aliorum civium saepius concedi solet. Atque Protectorii hujusvis satis p stea se exseruit, cum Florentina civitas auctoritate Imperiali ad obsequium reduc retur. Quod Vero summus Pontifex Caesari protectio rem proiniserit, solemnitate potius aliqua externa peractum fuit, praesertim cum Carolus tutela Papali nequidem tune indigeret, ipsemet supremus Romanae Ecclesiae Advocatus atque Defensor. Lubenter ergo conceditur, principes quoque summos, salva majestate et summita. te imperii, sese alteri in protectionem dare posse. Sed constanter negatur, Caesariabus nihil praeter advocatiae simplicis facultatem in Florentinam dici nem competere. vel competiisse , propterea quod omnes actus Imperialis juris, prolixe jam dum demonstrati, plenissimam subjectionem comprobant, a mera clientela Iongissime discretam quae peculiari pactione invalescere consuevit, vel moribus itidem conciliari. Adeo a diversis ad diversa haud debet fieri illatio. Sicubi expeditus foret titulus , quem urgent, protectionis, a subjectionis indole adeo remotus, quis res diversas commisceret Sed quia ejusmodi titulus nullibi apparet, tributa, a Florentinis toties exacta et praestita, in Diplomatibus, et ipsis eorum Annalibus domesticis pecuniae tutelaris nomine nusquam insgniuntur, itemque Supremi Principes et domini Subditorum suorum, ex mutua quadam Iuris Naturae et Uencium Obligacione. defensores ubivis terrarum consipiciuntur, cuncta, de ista re hucusque ex parce adversa prolata, par est, explodantur. Vladis Neque iterum ad rem pertinent, quae ραν. LII. et Lill. argumento tertio , poe-t na, Decreto Imperiali adjecta, innixo . Objegantur. Etenim Decretum illud prog - Laudo minime habendum est ; uti pridem ex instituto fuit expositum. Socium aes..cia siγcio adigi posse, ut stet legibus foed eris. itemque arbitrum poenam imponere ponmereri se, lubenter conceditur. At, praeterquam quod ad objectionem, a laedere repecinena, tam . satis jam responsum antehac fuerit, sententia GROTII etiam eum ita modum desι- capienda est, ut socius socium puniat, veluti ex tacita conventione, quae foederi νμ . inest, vel etiam expressa. Atque omnis illa poena conventionalis appellatur, ac Iuris Gentium est, a legati latissime remota , quippe ex Suprema in republica potestate et ζ.., ' jurisdictione dimanans, docente eodem GROTIO , L. II. Q ao. g. I. num. I. ver kalh ibibis: Dictat enim rario maleficum posse puniri, non autem quis punire debeat: nil ratis. ri si quod satis indicat satura convenienusumum esse ut id fiat ab eo qui superior est,
48쪽
i. e. qui potestatem habet in eum, qui peecavit. Iam Deereti Caesarei verba imperativa magis sunt, quibus socius in socium , inaequalem quamvis, uti non potest, neque usus fuit Gregorius X. Pontifex Maximus, utpote qui, licet. pace inter cives pro nuntiata, gravissimas poenas in transgresseses eonstituisse, L NARDO ARETlNO.
cit. loris aer. commemoretur, contumaciam Florentinorum tamen . eodem Scriptore perhibente, interdicto sacrorum saltem maxime ultus fuit, quod ad auctoritatem Ecclesiasticam et Papalem spectare intelligeretur. Profecto, facultatem puniendi quam in foedere loeum sibi vindieare contendit GROTIUS. non eo proferendam esse, ut socius socio publica sententia et constitutione pecuniariam mulctam indicat, nec arbitrum in laudo, privationem omnium iurium ac devolutionem et amissionem b norum, instar poenae futurae, statuere posse, censetur. Talem enim poenam digni a. Populorum liberorum, et ratio exigendi difficillima aegre patiuntur. Potius m ro . inter gentes recepto, hoc est armis, adigendus est is, qui e foedere . Eut eom- Promisso recedit, ut promissis faciat satis. Igitur a delectis arbitris laudo quidem Poena inferri potest, si diserte a partibus cautum fuerit, vel implicite conventum. Nemo autem hucusque ostendit, illam indicendi mulctam, solum a partibus Caeseri fuisse delatam potestatem. Omne hujusmodi compromissum peractum eo ca su remere existimatur, cum ab isto controversia deciditur, qui, jure Regiae poLinari , constanti tot seculorum uia, lites definivit, inter Proceres et civitates Regni saepius exortas. Neque judices ordinarii arbitri eligi possunt, praesertim sicubi non Vulgari, sed summa emineant Regalique jurisdicundi potestate. Argumentis, quae Decretum Caroli V. Imperatoris, vindicante Imperii in civi- Remo ratem Florentiae, ejusque Dominium jurisdictioni copiose et opportune suggerit, as-- ω sertis atque defensis, demonstrandum itidem est. confirmationem electionis Cosmi I. Mecri eiusque effectum perperam impugnari. Enimvero, quicquid Senatus Florentinus summa declarandi Principis potestate fuerit instructus, electio tamen peragi debuit secundum legem. Decreto Caesareo, quo Principatus Mediceus institutus, praestri Ptam, ac peracta quoque fuit; prouti jam dum supra evictum est. Confirmario electio itaque Imperialis universium negotium demum corroboravit, atque locum investis nucis me, perscriptum peractae, et eodem estectu, quo verbalis, praeditae, tum sustinuit. I. ou Sicubi ad imperatorem jus saltem protectionis spectassee, non indigebat electio impe- ef riali confirmatione, quum indoles tutelae eo non pertingat. Imo eadem certissimum dominii Supremi praebet documentum, apud liberos populos, et Principes, ab illis electos prorsus inusitata. Ita, ut res paululum illustretur, confirmati Olim POn- tifices Maximi. alioquin a clero et Cardinalibus lecti, fuere a Caesaribus, quod hisimis subessent illi; quemadmodum testatur SIGONIUS. de Rexn. Ba pr. PLAI INA, in rae Leone II R. MΑBlLLON, Binerari Bal. T II. p. I t . nec ipse diffitetur Pius v. L. II. scri-
s. ἔν. et as. Praeterea StroZaius, ac reliqui exules, novum Principatum aegre fe-8- .rentes, potuissent facile majores atque Mediceorum potentiae damnosiores excitare turbas, nisi dominatus auctoritate Imperiali fuisset communitus.. Atque hoc ipsum non ignorabant hinniti, frustra Caesaris praesidium emagitantes, cum privilegia, Alexandro antehac indulta. confirmare magis dignaretur, atque ea in Diplomate r lihabere, quae Comes de Cifuentes, Caesareus in italia orator, tum electione Cosmi Confestim approbata, tum alias provide ac prudenter gesserat, a Marchione Uastio strenue adjutus; quae res eximie cognoscitui ex literis, eo tempore confectis, quas Lib. IV. dege Leuere di Principi , p. so. sa. et sσ. exhibet. Imo quum Stroratus et alii refractarii interficerentur. id sine Caesaris praestitu voluntateque minus contigit. Dii illos, utputa mandatis Caesareis frivole renitentes, non poena solum, iisdem imserta , sed capitali etiam dignissimos esse, judicavit. Neque vero ea, quae de essicacia, ac conditione confirmationis Caesareae pro-Dissuti lata, infringunt relationes ADRlANI, et CINil, ad quos pae. Llv. ideo Pr Vocant, tur rela quod iidem narrent. Legatum Cosmi, Averardum Serristorium, investituram Flo- narentiae, ab Administris Imperatoris oblatam, libertatis conservandae gratia, repudiasse βω- se. Praeterquam enim quod Ilistoricis istis, qui officii sui duxissent, neglecta itidem Veritate, pro Principe suo s. here, parum fidei sie tribuendum ψ notatu digninsimum est ideo libertatem i ra et immunitatem circa praestationem juramenti fidelitatis ac investiturae so) m torsan expetiisse ac impetrasse Cosmum, quod PriVilegiis, Alexandroantela solum inniteretur, verbis ADRIANI, non
49쪽
,, chi edendo in nome di Cosimo che la consermatione det Atto . e i privilegii, cheis aveva usato it Duca Aleuandro; neque Administri Caecaret ignorarent, ea omnia adservandum jus Imperii haud esse necellaria, atque issicere prorsus elausulam sal tarem, Diplomati summa cautione insertam: Nostra tamen et Imperii superioritateri et juribus semper salvis. Cujus certe vis adeo Horentinis perspecta esse videtur, ut jam nihil plane proferre possint, vel excogitare , quod eandem evellat. Quapropter consequitur, exinde, quod Cosmus investiturae solemnitatem tuerit deprecatus, pro Libertate Florentina p rum evinci praesertim sicubi Senatus populusque Florentinus compelleret, existimans. ea ratione effectum iri, ut libertas regiminis imminuatur,aa Cosmus ad exemplum Principum italiae, Imperii Uasallorum, dominationem nimis moriarchicam adfectet, atque adeo limites gubernationis, Decreto Carolino mirifice
constrictos, egrediatur. Testimo- Haec vero omnia magis adhuc patent, ac extra quamlibet controversam coli nia ei cantur, si expendatur, quantam fidem. devotionem ac reverentiam, Cosmus I. sem.
- pci Carolo V. Imperatori verbis factisque fuerit contestatus. Sic JOUIUS L. XXXIIT MVμε diserte ait: Colmum fideli obsequio erga Caesarem grati animi sui existimationem e si '', latum cite; itemque p. II t. refert, Cosmum ingenue professum este : ' se rempubli-ιὸ ara. is cam , consensu Senatus ex Lege Caesaris ad se delatam, auspicio invicti Caesi ram. ,, ris gesturum. Deinde Cosmus, memorante ADRIANO, Iia I. p. a I. per Legatum. ad Carolum missum, cum suo, tum Civitatis nomine, omnem devotionem solemniter promittit, et, apud THVANUM, L. XUIII. Hip. p. 3os. gloriatur: se ossicio ela- ,, horasse, ut Caroli maiestas inconcussa per universam Italiam praecipue in Hetruria is manserit, et ab omnibus fideli Obsequio culta sit. Alia clarissima subjectionis et obedientiae testimonia suggerunt, tum ipsae literae Cosmi. in L. III. desie littere di 'incipi, memoriae proditae, tum complures alii Historici, ex adversa parte toties in
subsidium vocati ac pro fide dignis agniti; e quibus nominasse hic sumciat AMMIRATUM, L. XXXIII, p. g . CINIUM, necti vis. di Cosimo, L. l. p. I. H. p. XI. III. p. I p. M. p. pl. NATALEM COMITEM , L. m. p. 1 a 3. et iterum ADRIANUM.
L. II. p. ra. et 1 . m. p. Ista. Qua fidei constantia et magnitudine, celebrata THU
No quoque L. V et XXXVI. ubi voce signa intelligitur signum servitium , de quo congessit varia CAROLUS FRESNE, P. II. Gltifari Tm. 3. fol. 1σa. 9 permotus
tandem Caesar Florentinum Castellum et Liburnum portum instar novi beneficii tradidit; qua de re MANNUCCIVS, in Cosmi Vita, p. 1 8. M. et alii perhibent, itemquo
in L. III. desie lettere di Principi, p. ars. disteritur. Resipon. His constitutis, nova objectio, quae a declaratione, Investiturae Senensis literis detur μή adjuncta, pag. LIV. repetitur, facili negotio removetur. Contextus enim declaratio- ν περ 'nis abunde evincit, ici saltem inter Philippum Il. Hispaniarum Regem, et Cosmum, 'AElis. Fili rens ae Ducem, fuiste actum, ut nexus sub udi, quo jam Senensis Provincia aD, bia iis secta lusi s CObibzatur limi ibus, neque ad alia bona proferatur, verbis : contineanisi is is tur duntaxat bona, etc. it. ratione dictae inlaudationis. Neque apparet, qua rati Oe Se ne Philippus II. territorium Senense, sibi paulo ante a patre , Carolo, concessum, acnensis. quod Literae investiturae, in Archivo Mediolanensi conspicuae, aliaque certa rerum argumenta comprobant Ducatui Mediolani, singulari modo, vinculo clientelari connexum. Cosmo studi titulo adscribens, potuerit de juribus Imperii, tanquam tertii. statuere Nam Carolus U. jam a. Is 16. dignitati ac potestati Caesareae solemniter renunciaverat, neque proinde isti negotio. a. Is 37. demum confecto , tanquam Imperator intercise poterat. Ferdinandus vero I. Imp. ejusque Successiores illam declarationem diserte una approbaste , vel circa subinfeudationem Scnensem quidpiam in
praejudicium Imperii suscepisse nullibi leguntur. Igitur verba : Caesari Majestati pro inanibus et superfluis prout in ejusmodi Diplomatibus . incuria scribentium, vel alia ratione saepius contingit sunt habenda. Quicquid itidem Caesar hic consensisset, ac
universam conventionem simpliciter confirmasset, nec illud Imperii facultatem illic subvertit, vel agnitionem perfectae Libertatis Coarguit. Nam si Charta aliqua juri Imperii quid detrahatur, vel illud, ante hac strenue vindicatum, nihilominus expreD se , aut implicite dimmittatur, voces : Caesarea Majessu et Imperium, connecti solent atque debent. Neque consequitur : nullum jus Caesareae Majestati quaesitum fuit in reliquam ditionem Ducis Florentini. ratione inlaudationis Senensis ; Ergo eadem,
ante hane inteudationem nulla jurisdictione in illam tuit instructa. Quin potius merito
50쪽
merito concluditur, declarationem jus Imperii inveteratum excludere ideo haud poste, cum non opus fuerit, novum quoddam per in seudationem Senensem demum com
Praeterea maxime est mirandum, verba Diplom tis Carolini, Cosimo I. indulti, ολῶ adeo in sinistram partem est. pag. LV. detorqueri, quibus Imperator Ducem compel- tur emelat Nostrum et Sacri Romani Imperii fidelem. Etenim supra iam adnotatum fuit, vocem : fidelis, manifesto Imperii Romano-Teutonici usu, vasallum, et saepius subditum signare, nequicquam vero talem, in quem jus protectionis solum exercetur. Ne- sque Caesares unquam alia magis appellandi formula erga Subditos suos ac Uasellos talia fuere usi, probante CAROLO du FRESNE, P. LGl M. T. a. f. a . Voc. Fidelm Re-perii fgis. Ad rem vero nihil prorsus pertinet, quod ex ΚNIPSCHILDIO adsertur. Nam delem. quamvis forte adduci exempla possent, ubi protectores Clientes suos nominarim miscix quod tamen a Iurisconsulto haud factuin nihilominus, istos vocabulo audacter satis missie abusos, facile colligitur. Hujusmodi certe terminorum commixtio confusionem ipsorum jurium sensim progignito; atque interest ipsorum , qui protectioni
subsunt, aliena, et facultatem ampliorem fortioremque indicantia hic verba exulare. Contingere mox tum potest et solet, ut patientia in jus transeat, quem in modum disserit GROTIVS . ia Dre B. et P. L. I. C. I. g. ar. n. tr. ac jus simplicis advocatiae, formam dominii supremi et jurisdictionis indutum, diversbs lonse et graviores et I Eius sortiatur. Imo nec desunt, qui, praesertim hodie, omni advocatiae jurisdictionis multum una insitum esse, arbitrantur. Si fuerit demonstratum, supremos itidem Principes ab Imperatoribus aliquando fideler, integra illorum eminentiori libertate, fuisse publicis Diplomatibus nuncupatos, meliorem contrariae idem opinioni speciem praeberet. Sed demonstrari nunquam poterit. Equidem plures olim Reges etiam Heles Caesaris atque Imperii, variis Chartis, audire. Verum ii re ipsa vasalli exstitere, et proinde nomen ejusmodi consecuti ; prouti de Daniae, Poloniae, etc. Regibus ex CONRINGIo, de Hin. I . C. AIV. et Ara. tot. ac aliunde constat. Non solum vero verba, jam explicata potestatis auctoritatisque Imperii, in Tu- Expem sciam competentis, demonstrationi solidae inserviunt; sed quoque axiomatis, Magnι- ῶ μ Acus, Cosimo in Diplomate adsignati, ratio eandem videtur adjuvare. Certe titulus ille iisma: Publicis monumentis. quousque habetur compertum, Principibus supremis tribui nun-- quam consuevit, cum eo alii itidem et privati, in dignitate, vel ecclesiastica, vel si culari constituti, semper fuerint potissimum cohonestati. Nec idem tantum complectitur, quantum axioma, UUris. Hoc enim ipsi quondam Francorum Reges usi
fuere; id quod ex eorum Diplomatibus adparet; apud DoUR LETUM, Itist. Sandion . σσs. Ap Deinde Speculi Sax. L. III. Art. sy. Principes diserte illustres vo . cantur, ibi; Elastris seu Princeps ι quocum conferantur Diplomata Henrici Ul. Ludovici IU. et Caroli IV. Imperatorum apud MLIBOVIUM , Tm. III. Rer. Germ. f. ao . seqq. Imo Florentinum Ducem haud prius illustris aut instrissimi titulum , quam a Titu ις Caesare Maximiliano II. Magni Ducis dignitatem etiam impertiente . legitimo modo impetrasse, publica rerum documenta comprobant, ita, ut olim prae reliquis Italiae Principibus et Proceribus, Imperiali jurisdictioni obnoxiis, hac quidem parte. nihil praecipui habuerit, observante dudum PAVRMElSTERO , de Iuri dict. L. II. C. -. I . . , n. γή. seqq. verbis: Et quod non aliter ac subditos, Principes. Comices, Barones, o Hiariari ac Civitates Italiae tractet Imperator, Stylus Cancellariae Aulicae docet, quo talis ρο is est ad singulos inscriptio: Ad Principes, illustrissimo N. 1 agno Duci Hetruriae etc. si Cureae
Qui stylus quousque sub finem prioris seculi singulari Divi l .eopoldi M. Gloriosisi. - er.
Mem. Imperatoris, gratia fuerit immutatus , ad pag. Lxl. infra declarabitur. Denique illud argumentum insigne exerciti in Etruriam Familiamque Mediceam m*-i Imperialis iuris identidem est vindicandum, quod THUANUS recentiores inter Hi- ραν storicos maxime conspicuus, optime exposuit. huc enim L. ALIV et LA. Hisor. VAE de lite Ducis Florentini cum Ferrariensi, Pontificis Maximi conatu, itemque Caesarea NUS. Protestatione, et confirmatione concessioneque Magni Ducis tituli iubiscuta, plura sincere commemorat; Unde apparere possit jurisdictio Imperatoris fundata pariter ac jus circa constitutionem dignitatum illustrium. Iam vero pax. LV l. usque ad pag. LXI. omnis eo adhibetur ac contenditur quidem opera, ut, THUANI rclationem talsi et commenti vitio laborare, alii sibi habeant persuasum. Sed plene evincetur, Scriptoris